Spannend verhaal, het gaat de goed kant op. Ik vind het grappig dat er zoveel dialoog in zit. Datmaakt het levensecht. Ben heeft wel een probleem als Joris/Jos het durft om hem op te zoeken. Ik was zelf zeventien toen ik voor het eerst bij een man naar binnen ging. Zou Ben echt alleen maar met hem kletsen en hem met rust laten? Ik werd gelijk op mijn buik gelegd...
Ik merk dat er hier en daar inderdaad wat slordigheidjes in geslopen zijn. Ik schrijf in de spaarzame tijd dat ik eens even niets te doen heb tussen mijn werk door, en dan zit ik dus niet diep genoeg in het verhaal verzonken.
Het Breda-Nijmegen verhaal was een vergissing. En dat van die ouders dus ook. De moeder van Joris is in mijn gedachten alleenstaand, maar de suggestie dat ze een vriend heeft vind ik ook wel een interessante. Ik ga er eens over nadenken wat ik hiermee doe. Het is een verzoekverhaal wat ik aan het uitwerken ben, en in dat scenario past die vriend (nog) niet in. Bedankt voor de reacties overigens, het houdt me scherp.
Leuk en lekker verhaal hoor en wacht met smart op het vervolg. Maar er kloppen een paar dingetjes niet onder andere: dat Joris met de 'trein terug naar Breda' gaat en later in Nijmegen woont. Van Utrecht via Breda naar Nijmegen is wel een hele omweg hoor. 😄 😄 😄 😄
