Klik hier voor meer...
Donkere Modus
Datum: 14-01-2022 | Cijfer: 9.2 | Gelezen: 4382
Lengte: Lang | Leestijd: 26 minuten | Lezers Online: 1
Westy Westy - 06-02-22 @ 17:37
0
Ik kan mij voorstellen dat Lotte zich opgeworpen heeft als getuige a decharge in deze zaak. Of hield ze haar mond omdat ze medeschuldig is aan zijn veroordeling?In elk geval…. Ze heeft het meer dan goedgemaakt wat geresulteerd heeft in een dochter. Bizar dat zij later bij de zedenpolitie gaat werken.
Dit is wel een bijzondere manier om je levenspartner te vinden. Boeiend beschreven, er worden geen platgetrapte paden betreden maar het wordt belicht via een originele invalshoek.Het is fictie. Maar het zou zo maar in de dagelijkse realiteit kunnen gebeuren. Heerlijk om eens een geheel afwijkend verhaal te lezen.
Willem is veroordeeld. Tot…. Lotte!
Al 25 jaar is zij zijn danseres, minnares, geliefde en echtgenote. Hij hoeft niet meer aan het raam te staan maar geniet dagelijks van haar wulpse lichaam naast het zijne in het echtelijke bed waar Fleur in is verwekt. Hun verlangens, behoeftes en begeertes smolten samen. Hun lichaamssappen vloeiden samen… en uit die passie kwam een dochter.
Flooronthefloor Flooronthefloor - 17-01-22 @ 23:21
0
Hahaha
Die Oelewapper!
Eerst: een geweldige drieluik! Spannend qua opbouw en erotisch! En bovenal mijn favoriete thema. Het bekeken worden. Het voyeurisme... Het opgewonden raken door je te "exposen".

En ik was opgewonden en verrast door het slot. Floortje als agent! Waarom niet? Op zoek naar zedendelinquenten!

Een zachte knuffel van Floortje
LotteKink LotteKink - 15-01-22 @ 11:29
0
Oelewapper in een woord geweldig. Je laat me op en top vrouw voelen en er gaan gevoelens
door me heen die ik niet kende. De sensuele macht in mijn handen brengen dominanten gedachtes
naar boven waar ik het bestaan niet eens van wist.
Roberteros Roberteros - 15-01-22 @ 11:13
0
Het derde en laatste deel. Zelden heb ik zo hongerig uitgekeken naar het derde deel. Hoe goed moeten we elkaar kennen om ons aan elkaar over te geven. Willem die worstelt met zijn verlangens en schaamte terwijl zijn hoofd barstens vol zit met poëtische lofuitingen die hij niet kwijt kan. Wanneer hem gevraagd wordt waaraan hij dacht toen hij naar haar keek kan hij alleen maar zinnen beginnen. Afmaken kan hij ze niet. De vraag hoe zij zich voelde wetend dat hij naar haar keek blijft onbeantwoord. Dan is daar ineens de allerbelangrijkste vraag, "Mag ik weten hoe je heet" Zonder dat hij een antwoord krijgt vind hij ineens de poëtische lofzang en de woorden om zijn gevoelens de vrije loop te laten. Het duwen en trekken aan elkaar, de afstand die er is maar ook niet is, de spanning die wordt opgebouwd. Eigenlijk zit je te wachten op een erotische ontlading die er niet komt maar ik ga ervan uit dat er tussen nu en 2046 veel mooie momenten zijn geweest. Het is goed zo. Dank Lotte en Willem!!
Stanzie Stanzie - 14-01-22 @ 17:20
0
De missie die Lotte had lijkt mij buitengewoon geslaagd. Ik heb van de interactie tussen die 2 genoten! Een heel goed verhaal, helemaal 'Oele-waardig' ... en met een onwaarschijnlijk verrassend einde, maak je het helemaal af. Applaus en een dikke 10 voor de schrijver 👍 👍 👍
Leen Leen - 14-01-22 @ 09:31
0
Als mannen naakt voor een raam staan, is dat openbare zedenschennis, als vrouwen dat doen eerder een buitenkans 😁
Dannyboy Dannyboy - 14-01-22 @ 08:41
0
Oelewapper!!! Jij...

Het verhaal begon rustig. Langzamerhand steeg de spanning toe. De opwinding ook.
Toen Lotte zei dat Willem langs mocht komen, steeg de spanning naar de hoogste punt.
En toen... kwam die poetsvrouw die het licht aan deed. En dan een luide gil van de buurvrouw van Lotte.
Ik lag in bed toen ik dit verhaal las. Ik heb letterlijk hardop gelachen. Het zit niet mee met WIllem.

Maar... toen stopte het gewoon. Jij schoft😜
Dan kwam het ineens heel andere verhaal. Ik twijlfelde even of ik zin had om verder te lezen. Ik was n de weg even kwijt. Ik zat zo lekker in het verhaal. Verdorie.

Maar mijn complimenten, Oele. Het is een leuke en spannende korte serie geworden. Ik heb intens van genoten. Dank je wel, Oele. Ook voor Lotte van haar inspiratie :)

Een dikke 10!