Aan Otto Ede: de werkelijkheid was nog gecompliceerder. Ik heb er hier, zoals in sommige andere verhalen die ik hier eerder publiceerde, een leesbaar geheel van proberen te maken. Dat de schuldvraag in realiteit nog zwaarder woog is begrijpelijk, daarom introduceer ik naast Lia ook Annemiek en Koen die de echtgenoot en vader laten inzien dat hem niet echt schuld treft. In werkelijkheid heeft Peter Annemiek niet meer ontmoet, dat koppel erbij is dus verzonnen om de verhaallijn breder te maken. Dank voor de feedback.

Ja, Jelle. Als dit een op de werkelijkheid gebaseerd verhaal is, moet mij toch iets van het hart.
De moeder is duidelijk geestesziek. Natuurlijk zijn er triggers waarom ze zo reageert en zich zo gedraagt, maar van een schuldvraag kan hier eigenlijk geen sprake zijn. Het is dan ook een zware verantwoordelijkheid is van de arts of psychiater om dat duidelijk te maken aan de familie en zo te voorkomen dat familieleden met een misplaatst en onterecht schuldgevoel verder door het leven moeten gaan.

Uiterst boeiende reeks!
Het belang van communicatie en duidelijkheud

Aan Mariska (en alle andere lezers van 'Iedereen doet het'): dit is niet louter een verhaal over opwinding en seks, maar een reconstructie van een familiegeschiedenis. Om te begrijpen waarom de verschillende familieleden 'doen wat ze doen', is het nodig om hen aan het woord te laten met hun versie van de gebeurtenissen en van hun gevoelens. Er is bij alle personages een drang naar seksuele bevrediging, die door de houding van Jenny gedwarsboomd wordt. Dat is de essentie van wat zich hier afspeelt. De realiteit is niet voortdurend zo opwindend als een verzonnen seksverhaaltje.

Hier werd je even heel stil van , heel heftig. Hopelijk komt er nog een vervolg