Mijn complimenten voor alweer een prachtig, emotioneel vervolg, Jefferson. Jouw hoofdpersonages zijn de voorbije weken en maanden zodanig onder mijn huid gekropen dat het soms lijkt alsof ik ze persoonlijk ken. Merkwaardig, maar dat doet wel wat met een mens...
Al heel veel is er besproken, ook al lijkt bij beiden de schroom om de dingen 'echt bij naam te noemen' bij momenten moeilijk te overwinnen. Dat lijkt me, afgemeten aan wat er in Brugge en daarna gebeurde, heel erg realistisch en menselijk. Maar ze vinden elkaar weer en dat geeft me een goed gevoel. De huidige stilte in huis... Voor mij had dat niet gehoeven, maar daarmee neem ik mijn wensen allicht te veel voor werkelijkheid. Laat ik maar eens afwachten wat jij er van maakt. Bedankt voor alweer een hêél mooi deel !
Weer een top deel!
Eindelijk praten, zo belangrijk. Nu eens niet voor een ander denken, maar vragen.
Ben wel benieuwd hoe het nu verder gaat Hyun en Kamilla.