Sanne - 10

Er viel een stilte in de lounchbar van het hotel in Londen. Sanne en Rick waren elk verzonken in hun eigen gedachten. De avond was omgevlogen door al die verhalen en anekdotes over hun studietijd op Princeton University, het footballteam, het cheerleaderteam en natuurlijk ook over de wildste en geilste nacht in hun leven. Sanne herinnerde zich dat zij en Luke een aantal malen sex met elkaar hadden gehad voordat de vonk tussen Luke en LeAnn overgesprongen was. Ze had het dus bij het juiste eind gehad met haar gevoel dat die twee goed bij elkaar zouden passen. LeAnn en Luke waren inmiddels gelukkig getrouwd en hadden samen drie kinderen. “Wat hebben we een geweldige tijd gehad samen Sanne. Ik zou hem zo over willen doen” zei Rick met een zucht. Sanne knikte. “Ik ook, al ben ik nu gelukkiger dan ooit.” Rick keek haar aan. “Weet je dat je nog mooier bent dan toen? Een jonge vrouw in de kracht van haar leven. Ik denk nog vaak aan je Sanne. Ik heb met vele vrouwen het bed gedeeld, maar er is er geen één die aan jou kan tippen. Ik heb nog nooit zo lekker geneukt als met jou.” Tot nu toe was het een heel prettige avond. Maar Sanne voelde dat Rick haar nu in bed probeerde te praten. En dat was iets wat ze niet wilde. Hoe kwam ze van hem af zonder hem te kwetsen? “Dank je. Jij was technisch gezien de beste bedpartner die ik gehad heb.” antwoordde ze naar waarheid. “Hoe bedoel je technisch gezien?” “Je neukt fantastisch, maar er zijn meer factoren die een rol spelen. Wederzijds respect en genegenheid. Op één lijn zitten met elkaar. Elkaar aanvoelen. Humor. Trouw. En vooral: liefde.” Rick smaalde. “Liefde? In dit leven gaat het toch alleen om geld en lekker neuken? Jij deed nooit moeilijk als het om sex ging Sanne.” “Ik wilde zoveel mogelijk van het leven genieten tot ik de ware man tegen zou komen. Mijn wilde tijd is voorbij Rick.” Rick bestelde nog een biertje. Sanne wilde dit gesprek afronden en naar haar hotelkamer. Alleen. Zonder Rick. “Jij maakt mij niet wijs dat je geen trek hebt in sex Sanne. Jij was er verslaafd aan. Zijn alle Nederlandse vrouwen zo geil als jij?” “Only the red ones. You know what they say: Red on the head is Fire in the bed.” Rick grijnsde. “Yeah! De vonken vlogen er gewoon vanaf! Niemand neukt zo lekker als jij Sanne. De mooiste tijd van mijn leven! We hebben het volgens mij bijna overal gedaan en elk standje gehad wat maar denkbaar is. And always burning like fire!” “Those days are gone Rick.” Rick pakte haar bij haar arm. “A dirty mind is a joy for ever Sanne. Wat een geluk dat ik jou hier tegenkom na al die jaren! Dat kan gewoon geen toeval zijn! Pakken we jouw kamer of de mijne?” Sanne trok haar arm terug. “Sorry Rick, maar onze relatie was tijdelijk. Daar ben ik altijd heel duidelijk over geweest. Ik leid nu een geheel ander leven en ben getrouwd.” “Ik ook Sanne, maar we zijn hier nu met ons tweeën in Londen. Wat belet ons om samen lekker ouderwets te neuken? We hebben het al zo vaak gedaan, wat maakt die ene keer extra nu uit? Deze buitenkans mogen we niet onbenut laten!” Sanne liet hem haar trouwring zien. “Zie je deze ring Rick? Gekregen van de man waar ik van hou. Als symbool voor mijn liefde en trouw. Dat jij en Libby een rot huwelijk hebben en jij elke vrouw neukt die je pakken kan is jouw zaak. Maar deze ring betekend voor mij wél iets!” Rick had echter geen aandacht voor haar ring. Hij keek ongegeneerd naar haar decolleté. Sanne had een stel heerlijke tieten. En ze hingen daar bijna voor het grijpen waardoor ze hem onbedoeld opgeilde. “Je mag je ring best aanhouden tijdens het neuken hoor Sanne. Ik ken jou, jij houd het nooit lang vol zonder sex. Je moet er nu waarschijnlijk naar hunkeren om geneukt te worden. Weet je nog hoe het voelde om mijn dikke pik in je hete kutje te hebben? Hoe lekker je dat altijd vond? Die man van je is hier niet om je te naaien Sanne. Maar ik wel! Laten we neuken zoals toen. Niemand die er iets van merkt. Ik weet dat je het lekker vind. Waarom zouden we onszelf onnodig kwellen als we samen kunnen genieten van stomend hete sex?”

Alles in Sannes lichaam brandde van verlangen. Ze had nu al tien dagen geen sex gehad. Ze verlangde vurig naar Mark en telde de dagen af totdat ze weer thuis zou zijn in Milaan. Maar Rick had gelijk, ze was zo geil dat ze in staat was om elke man –of een vrouw- te neuken die ze tegenkwam. Tot nu toe had ze stand weten te houden. Ze wilde Mark trouw blijven. En ze speelde elke avond met zichzelf en haar vibrator. Maar dat was lang niet genoeg voor haar. Ze was een nymfomane en ze wist het. En Rick wist het ook. Bovendien: ze had vaker met Rick geneukt in de 3 jaar en 4 maanden dat hun sexrelatie geduurd had op Princeton dan met Mark. Mark en zij waren nog geen jaar samen en net getrouwd. Mark zat honderden kilometers van haar verwijderd in Milaan. Ze zou Rick waarschijnlijk nooit meer zien en Mark zou hier nooit achter komen. Alle seinen in haar lichaam stonden op groen voor sex. Rick kon zo heerlijk neuken. Dit kon een supergeile nacht worden. Het liefst zou ze Rick mee willen slepen naar de hotelkamer en hem helemaal suf neuken. Twee stemmetjes schreeuwden in haar hoofd om aandacht. De ene stem riep: doe het niet, je hebt Mark beloofd hem trouw te zijn. Het andere stemmetje schreeuwde: denk aan jezelf. Waarom zou je een lekkere wip laten lopen nu je er zo erg aan toe bent?

Sanne weerstond de verleiding. Al was het met moeite. Ze nam afscheid van Rick met de afspraak elkaar morgen bij het ontbijt te treffen. Terwijl ze hem kuste voelde Rick haar zachte borsten tegen zich aan. Hij keek haar na toen ze heupwiegend richting de hotellift liep. Ze was nog net zo sexy als vroeger. Hoe vaak had hij niet aan haar gedacht de afgelopen jaren? Ze leek voor eeuwig uit zijn leven verdwenen te zijn. En nu zat ze hier in Londen in hetzelfde hotel! Mooier en verleidelijker dan ooit. De jonge studente was een volwassen vrouw geworden. Haar oogverblindende verschijning had onmiddellijk zijn aandacht getrokken in de hotelbar. En hij had haar meteen herkend. Ze was wat voller in haar heupen dan de ranke cheerleader van toen. Maar nog altijd een figuur om door een ringetje te halen. Alles wat haar destijds zo aantrekkelijk maakte was er nog: haar mooie donkerrode haren, de ronde heupen, volle billen, de sierlijke lange benen met de heerlijke dijen, de prachtige volle ronde borsten, haar zwoele stem en die ondeugende twinkeling in haar ogen. En de kuiltjes in haar wangen als ze lachte met die gulle aanstekelijke lach van haar.

Rick wilde zich niet zomaar neerleggen bij haar besluit om geen sex met hem te hebben. Hij kon zich gewoon niet voorstellen dat zij zich aan één man zou binden. Zo stormachtig als haar sexleven op Princeton geweest was. Misschien wilde ze hem teasen? Zich niet meteen in zijn armen willen storten als een wanhopige vrouw op zoek naar sex? Speelde ze hard to get met hem? Hoe langer Rick daar over nadacht des te waarschijnlijker hem dat leek. Hij verzon een smoes en sprak de jongeman achter de bar aan. “Pardon meneer, de dame met het rode haar heeft haar oorbellen hier laten liggen. Ik wil haar die graag persoonlijk terug bezorgen. Heeft u haar kamernummer?” De barjongen had geen argwaan. Sanne en Rick hadden na hun diner uren in de lounchbar zitten kletsen met verhalen over hun tijd op Princeton en waren overduidelijk geen onbekenden voor elkaar. “Of course sir. A lady like that I will certainly not forget. Men offer her drinks but she politely says no to all of them. You can find Mrs Van den Berg in suite 502 on the fifth floor.” Rick bedankte de barjongen. Het verbaasde hem niet dat hij haar naam en kamernummer uit het hoofd wist. Sanne Stenhorst –of Van den Berg zoals ze nu leek te heten- was een vrouw die opviel. Een vrouw waar je als man haast een moord voor zou doen om de nacht met haar door te mogen brengen. Sanne wist waarschijnlijk dat hij achter haar aan zou komen. Ze wilde door hem veroverd worden om zich vervolgens volledig aan hem te geven. Rick geloofde er geen woord van dat een sexbeest als Sanne een monogame echtgenote geworden was. Rick nam de lift naar de bovenste etage. Blijkbaar had ze een belangrijke functie bij haar werkgever dat ze de luxe suite toebedeeld kreeg. Wat deed ze ook al weer? Iets met mode ofzo? Dat was geen onderwerp waar Rick zich voor interesseerde en hij had het dus voor kennisgeving aangenomen.

Ondertussen was Mark in Milaan op deze avond bij Yvonne wezen eten. Gewone Hollandse kost want Yvonne was geen keukenprinses zoals Sanne. “Je mag mee eten, maar verwacht geen moeilijke dingen hoor. Ik moet toch eens een keer kooklessen nemen bij Sanne.” Mark was geen fijnproever, maar toch merkte hij dat hij de laatste tijd op culinair gebied behoorlijk verwend was door Sannes kookkunsten. De aardappels waren wat papperig en de schnitzel een beetje taai maar Yvonne had haar best gedaan. Mark was al lang blij dat hij niet zelf hoefde te koken. Hoewel Yvonne aangenaam gezelschap was voelden ze beiden de leegte van Sannes afwezigheid. Het was een vreemd gevoel om hier samen zo te zitten zonder de vrouw aan wie ze hun verblijf in Milaan te danken hadden. “Wie had dat nu kunnen denken Mark. Ik woon nu midden in Milaan! Soms moet ik me even in mijn arm knijpen om te kijken of ik niet droom. Ik vind het hier echt geweldig gaaf. Wat een stad! En ik heb een leuke baan. Het werk is door het Italiaans soms wat lastig maar dat gaat steeds beter. Gelukkig helpt Lara mij daar bij. Ik krijg bijles van haar. Weet je dat Lara helemaal is opgebloeid bij Alfredi Fashions door Sanne? Haar vorige baas vroeg nooit iets aan haar maar Sanne betrekt haar overal bij. Ze vraagt om haar mening. Lara was altijd gewend om haar mond te houden als secretaresse. Maar die vrouw heeft zoveel ervaring, dat had Sanne snel gezien. Sanne ziet alles. Ze heeft de zwakke plekken bij Alfredi al genadeloos bloot gelegd en begint de zaken steeds meer naar haar hand te zetten. Die vrouw van jou is een absolute topper. Je mag trots op haar zijn Mark. Ik voel dat ze het gaat redden. Sanne gaat Alfredi terug brengen naar de top van de internationale mode. Daar is ze ook voor aangenomen. Ze heeft niet voor niets de volledige vrijheid van handelen gekregen van meneer Alfredi. Ze motiveert, stimuleert, praat de blaren op haar tong om iedereen te overtuigen van haar ideeën. Ze werkt er keihard voor. Als ik haar niet in de gaten houd werkt ze gewoon door in de pauze. Echt Mark, er gaat een hele grote bezem door het bedrijf heen. Langzaam maar zeker zie je die conservatieve houding verdwijnen. De groep mensen die enthousiast is en in haar plannen geloofd word steeds groter. Maar het gaat niet vanzelf. Sanne moet er voor vechten. Maar die Italianen krijgen gewoon geen vat op haar. Ze heeft altijd een goed tegen argument. Ik heb Sanne altijd al bewonderd, maar ze weet zelfs mij te verbazen. Die meid heeft meer hersens en talent in haar koppie dan wij met ons tweeën bij elkaar Mark. En vooral de gave om op haar gevoel af te gaan. Ze durft belangrijke beslissingen te nemen. Jij weet dat haar gevoel het vrijwel altijd bij het juiste eind heeft. Haar grootste tegenstander op het werk is Alberto, de oudste designer. Maar Sanne kan hem aan, ze weet wat ze doet. Of ze slaagt in haar job, of ze gaat na de najaarsshow gigantisch op haar gezicht Mark. En je weet wat dat betekend.”

Mark knikte na dit vurige betoog. Hij merkte dat Yvonne steeds luider en steeds enthousiaster was gaan praten. Hij had geen verstand van mode. Maar Yvonne en Lara stonden als één blok achter Sanne. Dat was hem wel duidelijk. “Als Sanne het mis heeft word ze er uit geknikkerd en is ons avontuur hier in Milaan voorbij. Ze praat er thuis nooit over. Maar ik voel dat ze onder grote druk staat.” antwoordde Mark. “Hoe dan?” wilde Yvonne weten. “Wij merken nooit iets van stress bij haar. Ze lijkt altijd de rust zelf. Sanne is een sterke, zelfbewuste vrouw. Een bron van zelfvertrouwen. Als Sanne eenmaal een beslissing heeft genomen staat ze er ook honderd procent achter. En dan moet je van hele goede huize komen om haar nog van gedachten te doen veranderen. Echt, ik zou niet met haar willen ruilen Mark. Ik zou die druk niet aankunnen. Ik zou gillend gek worden. Iedereen bij Alfredi rekent op Sanne. Zij moet het tij keren. De belangen zijn groot. Dit gaat om miljoenen, besef je dat wel?” Mark glimlachte. “Je merkt inderdaad niet snel iets aan Sanne, maar ik merk het in bed als ik met haar vrij. De manier waarop ze zoent. De blik in haar ogen. Hoe ze reageert op mijn strelingen. En hoe groter de druk, hoe groter haar drang naar sex. Dat is haar manier om te ontspannen en af te reageren.” “Let je er wel op dat ze thuis haar rust neemt Mark? Sanne is een super vrouw maar ik wil niet dat ze zich over de kop werkt. Dat is dit droombaantje in Milaan mij niet waard. Niet als het ten koste van Sanne gaat.” Mark wist dat Yvonne dat oprecht meende. “Jij zei zelf net dat ze zo’n sterke vrouw was. Maar wees gerust: we neuken ons gek thuis haha. Ik offer me wel op om haar te laten ontspannen.” Yvonne lachte met hem mee. “Pas getrouwd he? Maar even serieus Mark. Wij moeten er voor haar zijn als ze ons nodig heeft. Ze kan dit niet alleen.”

Na afloop had Yvonne gevraagd of zij nog iets voor hem kon doen. Mark begreep wel wat zij daarmee bedoelde. Eigenlijk vroeg ze of hij sex met haar wilde. Zo vreemd was dat niet want ze hadden één keer per week een trioavondje in de villa. En Sanne had Yvonne gevraagd of ze tijdens haar zakenreis goed voor Mark zou willen zorgen. Ze had er absoluut geen probleem mee als die twee tijdens haar afwezigheid van elkaar zouden genieten. Maar Mark had beleefd geweigerd. “Zonder Sanne voelt het niet hetzelfde. Ik wil graag wachten tot zij terug is.” Yvonne was opgelucht. Zij dacht er precies hetzelfde over. “We missen haar allemaal. Lara mag nu de zaken waarnemen op kantoor maar ze is doodsbang dat ze iets verkeerd doet. Ze heeft dagelijks overleg met Sanne per telefoon of email. Maar we missen haar aanstekelijke inspiratie. Haar sprankelende aanwezigheid. Zonder Sanne lijkt het maar een suffe boel daar.” Toen Mark naar huis ging kreeg hij een kus van Yvonne. “Mark, als Sanne straks terug is en we weer een triootje hebben mag je me neuken okay? Maar alleen als Sanne er ook bij is. Zonder haar is het inderdaad niet hetzelfde.” Mark stemde toe. Yvonne deed het niet zo snel met een man. Tot nu toe had zij zich tijdens hun triootjes nog nooit volledig aan hem gegeven. Al werden hun sexspelletjes waarbij Sanne steeds de leiding had wel steeds intiemer. Tijdens hun verblijf in Milaan waren Mark, Sanne en Yvonne sterk naar elkaar toegegroeid. Yvonne was voor Sanne en Mark geen buitenstaander. Zij hoorde er gewoon bij.

Terug in de villa kon Mark zijn draai niet vinden. Hij miste Sanne. Alles in huis herinnerde aan haar. De inrichting van de villa was voor het grootste deel door Sanne gedaan. Hij miste haar aanwezigheid. Haar stem, haar vrolijke lach. Haar spontane invallen en onverwachte dingen. Een dag met Sanne was nooit hetzelfde. Hij miste haar warmte en haar armen om hem heen. Het bed leek zo groot en koud zonder haar zachte, warme lichaam naast hem om tegen aan te kruipen. En hij miste zelfs de sex nu ze weg was. Eerst leek het hem wel fijn. Een paar rustige weekjes op zichzelf. Hij vond het heerlijk om met haar te vrijen, maar soms zou het van hem wel iets minder mogen. Al wist ze hem altijd over te halen voor een vrijpartij. Maar hoe kon hij nee zeggen? Welke man kon Sanne weerstaan? Sex met Sanne was een belevenis op zich. Hij dwaalde door de villa. Alle luxe kon hem niets interesseren. Zonder Sanne was de villa een dood gebouw. De leegte en de stilte van haar afwezigheid leken elke dag zwaarder te worden. Mark herinnerde zich plotseling iets wat Sanne tegen hem gezegd had net voor hun verloving tijdens de rit in de limousine naar La Rive: “Ik ruil mijn mooie woning zo in voor een flatje op tien hoog zolang ik maar bij jou kan zijn. Stenen zijn vervangbaar, mensen niet.” Mark besefte nu meer dan ooit dat zij daar gelijk in had. Hij liep de inloopkast in op hun slaapkamer. Het grootste deel was van Sanne. Dames hadden nu eenmaal meer ruimte nodig. Het achterste stuk, aan de rechterkant was zijn gedeelte. Hij schoof een stapel overhemden op de bovenste plank opzij en tastte naar iets wat daar achter lag. Hij vond een rode string. De rode string die Sanne gedragen had op de dag van hun eerste date. Hij herinnerde zich nog als de dag van gisteren dat zij de string in een enveloppe in het dashboardkastje van zijn auto had gestoken. En vooral de heerlijke sex die ze aan het einde van de avond met elkaar gehad hadden. De allereerste keer dat ze samen met elkaar naar bed waren geweest. Nooit zou hij het beeld vergeten dat hij haar voor het eerst naakt voor zich zag. Hij had nooit durven dromen dat die prachtige jonge dame zijn vrouw zou worden. Sinds die avond waren ze onafscheidelijk. Ze waren altijd samen. Tot deze zakenreis dan. De rode string die hij die avond van haar had gekregen had hij bewaard als souvenir. Hij was nooit gewassen. Sanne wist dat hij achter in de kast lag maar had hem nooit meer gedragen. Gegeven blijft gegeven volgens haar.

Mark voelde met zijn vingers aan de zachte dunne stof. Sanne droeg altijd sexy lingerie van een duur merk. Dan voelde ze zich op en top vrouwelijk. Geld was niet belangrijk voor haar. Maar als je nu eenmaal geld had mocht je er best van genieten. Mark wist dat de familie Stenhorst veel geld had. Hoeveel precies wist hij niet. Misschien wel miljoenen. Het was nooit onderwerp van het gesprek omdat Sanne dat niet interessant vond. De kolossale luxueuze villa van haar ouders was ingericht met exclusieve kunstvoorwerpen. En de BMW Z8 sportwagen die Sanne van haar vader gekregen had was ook geen standaard autootje wist Mark. Maar het aller kostbaarste was Sanne zelf. Mark kon zich een leven zonder Sanne niet meer voor stellen. Al zou hij geen cent overhouden, zolang hij Sanne had was hij de rijkste man in de wereld. Hij prees de dag dat zij voor hem gekozen had om haar leven mee te delen uit de eindeloze rij van aanbidders. Met een zucht sloot hij de kast en liep naar beneden. Hij liep de tuin in en keek naar de sterrenhemel. Zoals hij samen met Sanne naar de sterrenhemel gekeken had in de nacht van hun verloving. Door het open dak van de limousine. Bezweet uithijgend na een heet sex avontuurtje op de achterbank. Hij grinnikte bij de gedachte. Typisch iets voor Sanne. Hij miste haar elke dag meer en meer. Nog een paar dagen, dan zou ze weer thuis zijn. Dan kon hij haar eindelijk weer in zijn armen nemen. Haar kussen. Mark wist dat er die nacht waarschijnlijk niet meer geslapen ging worden. Ze hadden samen zoveel in te halen. Zoveel opgekropte verlangens te blussen. Verlangens naar elkaar. Hij was er zeker van dat zij hem nu net zo erg miste als hij haar. Tien dagen zonder sex of intieme knuffel was voor Sanne een beproeving. Mark keek weer omhoog naar de sterrenhemel. Hij dacht aan Sanne. Zijn Sanne. Meer dan twaalfhonderd lange kilometers verderop in Londen. En hij vroeg zich af of zij nu ook aan hem dacht en of zij dezelfde sterren zag als hij.

Sanne kwam in Londen net onder de douche vandaan toen ze iemand op haar deur hoorde kloppen. Ze sloeg een handdoek rond haar lichaam en deed open in de veronderstelling dat het iemand van het hotel zou zijn. Ze hield de deur op een kier, maar Rick duwde hem helemaal open met een krachtige duw. Sanne had daar niet op gerekend en viel achterover op de vloer. De handdoek gleed half van haar af. “Rick? Wat doe jij hier?” vroeg ze verbaasd. Ze krabbelde overeind en wilde de handdoek weer oppakken. Maar Rick was sneller en griste hem voor haar neus weg. Daar stond zijn oude vlam in volle glorie voor hem. Poedelnaakt. Rick liet zijn ogen begerig over haar lichaam glijden. Wat was ze toch onbeschrijfelijk mooi en sexy. De haren half nat. Hier en daar glom haar huid nog een beetje van het douchewater. Ze had nauwelijks kans gehad om zich goed af te drogen. Haar harde tepels priemden naar voren. Dat verraadde dat ze net zo geil was als hij. Rick twijfelde er geen seconde aan dat ze onder de douche met zichzelf had staan spelen. Hij bevochtigde zijn lippen en voelde een erectie opkomen.

Sanne had zichzelf al weer hersteld. “Bevalt het wat je ziet?” vroeg ze koeltjes. “Meer dan dat. Deze heb je niet meer nodig.” zei Rick terwijl hij de handdoek resoluut weggooide. Hij deed een stap naar voren en greep haar vast. Hij drukte zijn lippen op de hare en begon haar te zoenen terwijl hij zichzelf tegen haar aandrukte. Sanne probeerde zich los te rukken. Maar de ex-quarterback was veel te sterk voor haar. Rick tilde haar op als een veertje, gooide haar over zijn schouder en liep met haar naar het bed in de slaapkamer. Sannes suite was veel groter en mooier dan zijn standaard hotelkamer, maar daar had Rick nu geen oog voor. Sanne vroeg verontwaardigd om haar neer te zetten en los te laten. Hij gooide haar op het bed en dook meteen boven op haar. Hij greep haar polsen beet en drukte die boven haar hoofd op het bed. Zijn mond vond de weg naar haar borsten. Die lekkere tieten van haar waarmee ze hem vroeger zo vaak had opgegeild. Hij zoog op haar tepels en liet zijn tong over haar heuvels glijden. “Hmm Sanne… wat heb ik hier lang op moeten wachten! Ik wilde je al neuken vanaf het moment dat ik je in de bar zag. Je bent zo hemels lekker!” Sanne protesteerde luidkeels en trachtte zich los te rukken maar zijn handen sloten als een bankschroef om haar polsen. Hoe harder ze zich los probeerde te worstelen, hoe zeerder het deed. Ze wilde dit niet. Maar eigenlijk toch ook wel. Tien dagen zonder sex en alle geile verhalen van het sexfeest na het kampioensschap hadden haar super geil gemaakt. Ze snakte naar een stevige neukbeurt. Ze voelde die enorme grote harde paal van Rick tegen haar schoot drukken. Slechts een paar centimeters van haar naar sex hunkerende kutje verwijdert. Oh, wat wilde ze graag zijn grote pik weer in haar voelen stoten! Die heerlijke grote neukstaaf die haar al zo vaak verwend had. Rick had niet alleen een enorm grote penis, hij wist ook goed hoe hij deze moest gebruiken bij een vrouw.

Rick had Sanne compleet verrast. Overrompelt door zijn passie en hunkerend naar sex liet ze zich meeslepen door zijn harstocht. Eigenlijk kon ze niet meer helder denken op dit moment. En Rick maakte dankbaar gebruik van de situatie. Of misschien was misbruik een beter woord. Rick wilde Sanne niet de kans geven om weer nee te zeggen tegen hem. Nu had hij haar waar hij haar hebben wilde. Na enige tijd voelde hij haar verzet afnemen. Hij bleef haar borsten en tepels bewerken met zijn tong. Sanne hijgde zwaar en kreunde nu zachtjes van genot. Dit genot had ze zo ontzettend lang moeten missen. Voorzichtig liet Rick één van haar polsen los. Hij pakte haar hand en leidde die naar zijn gulp. Terwijl hij gretig doorzoog op haar tepels voelde hij hoe zij eerst zijn ballen streelde en daarna dat zijn rits door haar geopend werd. De broeksriem volgde en hij gromde toen haar hand zich om zijn paal heen sloot en hem daarna stevig aftrok. Hij genoot met volle teugen. Zie je wel dat ze geil was in zin had in sex! Toen Sanne zijn lid in haar hand voelde groeien werd ze nog geiler dan ze al was. Hmm, wat was dat een lekker gevoel! Veel lekkerder dan die dildo of haar vibrator waar ze zich noodgedwongen nu al avonden lang mee moest behelpen. Ze snakte naar een kloppende paal tussen haar schaamlippen om haar stevig te neuken. Terwijl Sanne hem lekker aftrok streelde Rick haar schaamlippen en bracht vervolgens twee vingers bij haar naar binnen. Sanne reageerde welwillend en Rick zag haar genieten. Haar verzet leek gebroken. Rick liet nu ook haar andere pols los en ging op zijn knieën zitten. Hij duwde haar hoofd richting zijn kruis en Sanne zoog zijn pik gretig naar binnen. Rick kreunde het nu uit van genot. Wat was het lang geleden dat ze hem zo afgezogen had! En toch voelde het zo heerlijk vertrouwd na al die jaren. En wat deed ze het lekker! Niemand pijpte zo goed zoals zij.

Rick was supergeil maar wilde nog niet klaar komen. Hij moest haar neuken voordat ze zich zou bedenken. Ze was nu zo geil dat ze in zijn spel meeging. Hij moest haar niet de kans geven om na te denken. Als zijn pik eenmaal in haar kutje zat was er geen weg meer terug en werd dit een nacht om nooit meer te vergeten. “Neuk me Sanne! Aahhhh… Oohh jaahhh!… Ik wil dat je me neukt!” hijgde hij. Sanne werd helemaal in beslag genomen door zijn dikke paal in haar mond. Ze was drijfnat van opwinding. “Oh Mark…!” kirde ze. Tot ze met een schok besefte dat het niet Mark was die ze nu aan het pijpen was. De betovering leek verbroken. Van schrik liet ze de penis van Rick los en duwde hem van zich af. Rick kroop meteen bovenop haar en probeerde zijn paal in haar natte spleet te boren. Maar Sanne draaide haar bekken weg en probeerde onder hem uit te kruipen. Rick greep haar vast en trok haar naar zich toe. Weer probeerde hij zijn enorme wapen in haar te stoten. Maar Sanne verzette zich nu fel. Er ontstond een worstelpartij op het bed. “Nee!!! Nee Rick! Nee! Ik wil dit niet! Ga van me af!” schreeuwde Sanne wanhopig. Rick gaf niet op. Nu hij zo dicht bij zijn doel was wilde hij het werk ook afmaken. “Jij vind dit net zo lekker als ik Sanne, geef dat maar toe!” Sanne werd nu razend van woede en dat gaf haar de kracht zich heel even uit zijn greep te ontworstelen en hem een klap in het gezicht te geven. “Rick! Beheers je verdomme! Wil je me verkrachten ofzo? Ik wil dit niet!” De klap in zijn gezicht bracht Rick weer bij zijn positieven. Hij gaf zijn poging om haar te nemen op. Hij was vele malen sterker en Sanne zou geen schijn van kans bij hem maken. Maar hij schrok van haar reactie en waar hij mee bezig was. Dit zou niet de geile nacht worden waar hij zich zo op verheugd had. Hijgend keken ze elkaar met verwilderde ogen aan. Sanne geheel naakt, Rick met zijn broek op zijn enkels. Sanne veegde de tranen uit haar ogen. Maar ze bleef zachtjes huilen. Haar borst ging zwoegend op en neer. “Ik wil dit niet…” snikte ze. “Ik hou van Mark… Mijn god, wat heb ik gedaan?” vroeg ze vol spijt en walging. Ze stond op en liep de slaapkamer uit. Ze beefde als een rietje en sloeg de handdoek die nog steeds op de grond lag weer om haar lichaam. Ze probeerde haar gedachten weer te ordenen. Na enige tijd kwam Rick schoorvoetend de slaapkamer uit. Hij had zijn broek weer aan en zijn kleding gefatsoeneerd. Hij zocht naar woorden maar wist niet wat hij moest zeggen. Hij wist dat het nu definitief voorbij was tussen hem en Sanne. Of beter gezegd: dat het al jaren voorbij was tussen hen. Sanne leek inderdaad haar droomprins gevonden te hebben. Anders zou ze beslist toegehapt hebben.

Geen van beiden wist hoe lang ze daar naar elkaar stonden te staren. Rick zag haar roodomrande ogen. Haar anders zo stralende kijkers hadden nu een doffe uitdrukkingsloze blik. Haar ogen waren vochtig. Het was Rick die uiteindelijk de stilte verbrak. “Sanne, het spijt me. Ik ben te ver gegaan. Dit had niet mogen gebeuren.” Hij wachtte op een reactie maar ze antwoordde niet. Al bleef ze af en toe zachtjes snikken. Ze beefde en opende de minibar van haar hotelsuite. Ze had iets sterks nodig. Ze koos voor een glas Schotse Whisky. Normaal dronk ze dat nooit maar nu was ze er aan toe. Ze vroeg niet of Rick iets wilde drinken en stond met haar rug naar hem toe. “Sanne, het spijt me.” probeerde Rick weer en wilde op haar toelopen. “Rick, lazer op! Laat me alleen! Je hebt de hele avond verpest!” beet Sanne hem venijnig toe. Rick wist dat hij te ver gegaan was maar schrok van haar felle reactie. Zo kende hij Sanne helemaal niet. De altijd zo vrolijke en vriendelijke Sanne. In haar anders zo zachte warme ogen lag nu een harde en koude blik. Ze opende zwijgend haar kamerdeur. Met lood in zijn schoenen liep Rick de gang op. Hij schraapte zijn keel. “Het spijt me. Het spijt me echt. Ik snap niet wat mij bezielde. Maar ik wilde je zo graag. Ik wilde dat het weer even zoals vroeger zou zijn tussen ons. Ik heb je gemist. Vreselijk veel gemist. Ik vond het altijd zo lekker om met je te vrijen. Geen enkele vrouw gaf me dat gevoel dat jij bij mij losmaakte Sanne. Je bent echt een fantastische vrouw. Die man waar je mee getrouwd bent is een geluksvogel. The most luckiest guy in the world. Because he has you!” Sanne zweeg maar de harde blik was uit haar ogen verdwenen. Ze zag er vermoeid uit en leek dwars door hem heen te kijken. Ze staarden elkaar weer seconden lang zwijgend aan. Rick schraapte wederom zijn keel. “Ik hoop dat het je goed gaat Sanne. I will never forget you. Sorry for the mess.” Rick draaide zich om en liep weg. Toen hij vijf meter van haar verwijderd was zei ze zachtjes: “Rick…? Zie ik je morgen nog bij het ontbijt? Ik wil zo niet uit elkaar gaan. Daarvoor hebben we samen een te mooie tijd gehad. Ik wil dit goed afronden. Maar niet nu. Dat kan ik nu niet…” Haar stem brak. Ze slikte en Rick zag een traan over haar wang rollen. Ook Rick wilde niet op deze manier afscheid van haar nemen. Hij leek opgelucht. Hij was dankbaar voor de kans om nog iets van zijn wangedrag goed te kunnen maken. Hij knikte. “Ik begrijp het... Ja. Ik zie je bij het ontbijt.” Hij wilde weer richting de lift lopen maar hield zijn pas in. Hij aarzelde, want er was één vraag die op zijn lippen brandde. “Sanne… wat als je niet getrouwd was…?” vroeg hij zachtjes. Hij schrok zelf van zijn vraag en durfde haar niet meer aan te kijken. Hij verwachtte een uitbrander. Maar ze antwoordde: “Dan had ik je vannacht alle hoeken van het bed laten zien.” Hij knikte zwijgend. “Tot morgen” zei Sanne en ze sloot de deur zonder zijn antwoord af te wachten. “Ja, tot morgen…” stamelde Rick.

Rick bleef nog een tijdje naar de dichte deur van haar suite staren. Het koste hem moeite om weer in beweging te komen. Hij besloot haar voorbeeld te volgen en beneden iets sterks te gaan drinken in de hotelbar. Slapen deed hij waarschijnlijk toch niet meer. Hij haatte zichzelf. Een vrouw met de klasse van Sanne verdiende een betere vent dan een waardeloze hufter zoals hij. Hij was haar niet waard. Ergens had hij dat altijd geweten al had hij dat nooit willen toegeven. Hij had altijd hoop blijven houden dat ze zich zou bedenken en het alsnog iets zou kunnen worden tussen hem en Sanne. Tot die dag dat ze voorgoed uit zijn leven verdwenen leek. Hij schold op zichzelf. “Nou Rick, deze keer heb je het goed verkloot.”

Sanne friste zichzelf wat op in de badkamer en trok een badjas van het hotel aan. Dat ze hier in dit hotel in Londen nu uitgerekend Rick tegen het lijf moest lopen. Ze herinnerde zich haar laatste dagen als studente op Princeton nog goed. Na de eindexamens was ze nog een paar weken in New Jersey gebleven voor vakantie. Bovendien wilde ze na een paar weken stevig blokken waarin weinig tijd was voor vriendschappelijke contacten er niet als een dief in de nacht vandoor gaan. Ze had vier hele mooie jaren gehad op Princeton. Met Rick en haar vriendinnen. Haar laatste dag en de nacht die daaraan vooraf ging had ze met Rick doorgebracht. Ze hadden uren lang gevreeën en samen voor het laatst heerlijke sex gehad. Daarna had ze afscheid van hem genomen met het verzoek om haar niet uit te komen zwaaien op het vliegveld. Ze had hem daarna nooit meer gezien of gesproken tot nu toe. Die avond had ze een gezellig etentje gehad met haar vriendinnen van het cheerleaderteam. Ze hadden die avond zoveel gelachen dat ze er pijn van in haar buik kreeg. Tot in de late uurtjes. Dat was de laatste keer dat ze als cheerleaderteam bijeen waren geweest. Haar laatste nacht in Princeton –of wat daar nog van over was na het late afscheidsfeestje met het team- had ze samen met haar vriendin Kaitlin doorgebracht. Hun laatste intieme onderonsje voor het onvermijdelijke afscheid. De volgende dag had ze even na het middaguur vanaf Newark Liberty Airport de KLM vlucht naar Schiphol genomen. Het gehele cheerleaderteam was op het vliegveld aanwezig om haar uit te zwaaien. Dutchie ging weer naar huis. Ieder van hen ging haar eigen weg. Hun studietijd op Princeton zat er op. Het hechte team viel uit elkaar. Er waren mooie woorden gesproken en er waren tranen gevloeid. Vooral samen met Kaitlin en LeAnn. De laatste knuffels en de laatste zoenen. De laatste foto’s werden genomen en toen was het definitief voorbij. Sanne begon aan een ander deel van haar leven.

Het was veelzeggend dat zij met alle meisjes van destijds nog steeds goede contacten onderhield. Maar Rick had ze bewust geen adres of telefoonnummer gegeven. Ze wilde niet dat hij haar achterna zou lopen om haar terug te winnen. De afspraak was immers dat hun relatie tot hun eindexamen zou duren en het daarna voorbij zou zijn. Sanne zou naar Nederland terugkeren en Rick was niet de ware voor haar. Ze had Rick nooit echt gemist. Misschien in het begin een beetje. Een vrouw als Sanne had nooit gebrek aan aandacht van mannen. Ze hoefde nooit moeite te doen voor sex. Maar Kaitlin en LeAnn had ze wel gemist.

Sanne voelde zich diep ellendig. Ze had Mark, de man waar ze zielsveel van hield en die ze trouw beloofd had verraden. Zo voelde ze dat ten minste. Alsof ze stiekem een mes in zijn rug had gestoken. Ze dacht na over wat ze nu moest doen. Ze moest nu met iemand praten. Ze moest haar verhaal aan iemand kwijt. Wie kon ze beter bellen dan de vriendin met wie ze haar nymfomane en biseksuele verlangens deelde en die Rick ook goed kende? Degene die als geen ander begreep hoe zij zich nu voelde. Het was al ruim na middernacht. Maar ze wist dat ze haar altijd mocht bellen als ze daar dringend behoefte aan had. Maar Sanne wist ook dat het bij haar nu 6 uur vroeger was dan hier in Londen.

Ze kende het nummer uit haar hoofd. De telefoon ging 3 keer over voordat er opgenomen werd in Albuquerque in New Mexico. “Hello? Mrs Bower speaking.” “Katie…? It’s me, Sanne.” zei Sanne met trillende stem. Kaitlin was verrast door haar telefoontje. Maar ze hoorde aan Sannes stem dat er iets niet in orde was. Ze was overstuur. Bovendien wist ze dat ze nu in Londen moest zitten voor zaken. “What’s going on sweetie”? Sanne gooide het hele verhaal er met horten en stoten uit. Kaitlin volgde met stijgende verbazing en ontzetting haar relaas zonder haar in de rede te vallen. Ze wist dat haar vriendin nu worstelde met schuldgevoelens en haar morele steun nodig had. “Ik moet Mark bellen Katie. Ik moet hem de waarheid zeggen. Ik mag dit niet voor hem verzwijgen.” Kaitlin raadde haar met klem af om dat te doen. “Waarom zou je je huwelijk op het spel zetten Sanne? Denk na! Jullie zijn samen zo gelukkig! Rick heeft misbruik gemaakt van een zwak moment. Het was een slippertje, hij heeft zich aan jou opgedrongen. Mark hoeft dit niet te weten. Jouw gevoelens voor hem zijn nog net zo sterk.” Er viel even een stilte. Toen antwoordde Sanne vastberaden: “Ik heb geen keuze Katie. Ik kan en wil niet leven met een leugen en doen alsof er niets aan de hand is. Ik kan Mark zo niet meer in de ogen kijken. Ik moet het risico nemen en hopen dat hij mij deze fout vergeeft.” Kaitlin zuchtte. Ze begreep dat Sanne haar besluit genomen had en er niet meer van af te brengen was. Ze was goudeerlijk en opgevoed om altijd de waarheid te vertellen. Die eigenwijze redhead ook. “Sanne… Sterkte meid! Ik zal voor je duimen. Als je me nodig hebt… bel me! Al is het midden in de nacht. Beloof je dat? You’re out of sight but never out of my heart darling.” Toen Kaitlin de telefoon neerlegde maakte ze zich zorgen. Sanne was een sterke vrouw, maar ook een gevoelig type. Ze wist dat ze zielsveel van haar man hield. Dat had ze zelf gezien op haar trouwdag. Kaitlin kende Sanne goed. Als zij een keuze maakte was dat voor eeuwig. Maar ze wist ook dat het één keer eerder voorgekomen was dat ze iemand die haar zo intens lief was verloren was. Haar zus Ilse. Kaitlin wist dat Sanne toen vijf dagen niets gegeten had en ziek was van verdriet. Ook dat ze dat verlies nooit helemaal verwerkt had. Als ze door Ricks schuld nu haar grote liefde kwijt zou raken zou ze misschien gekke dingen kunnen doen. Ze zou alles doen om Sanne te steunen. Eén telefoontje van haar en ze zou zo het vliegtuig naar Europa nemen. Ze wist dat Sanne voor haar precies hetzelfde zou doen. Kaitlin liep naar het dressoir en pakte daar een fotolijstje. Een foto van twee jonge lachende meisjes. Het meisje links had lang zwart golvend haar en een haarband. Rechts een roodharige met een twinkeling in de ogen en kuiltjes in haar wangen. Zij en Sanne tijdens hun studietijd op Princeton. De foto was genomen door LeAnn. Ze hadden met zijn drieën zo veel lol gehad in die tijd. Geheimen gedeeld. Ze waren cheerleaders in het schoolteam. En Sanne en zij hadden vele intieme momenten met elkaar gedeeld. Al zagen ze elkaar door de grote afstand niet veel meer, hun vriendschap was nog net zo sterk als toen.

Sanne dronk zich wat moed in met een tweede glas whisky. Het volgende telefoontje zou wel eens het belangrijkste in haar leven kunnen zijn. Die telefoontjes vanuit Londen naar de V.S. en Milaan kostten haar handen vol geld maar dat kon haar op dit moment niets schelen. Toen ze Mark aan de lijn kreeg vroeg ze of hij eerst een paar minuten naar haar wilde luisteren. Half huilend vertelde ze wat zich in haar hotelkamer had afgespeeld. Keer op keer zei ze dat ze Rick niet geneukt had en dat zij alleen van hem hield. Dat ze dit niet gewild had en dat het haar speet. Dat ze zo wanhopig naar hem verlangde. Dat ze wist dat ze fout geweest was maar hem om vergeving smeekte. Of hij haar alsjeblieft nog een tweede kans wilde geven. Mark was te verbaasd en te verbijsterd om direct te reageren. “Ik moet hier even over nadenken. Ik bel je terug” was zijn reactie.

Voor Sanne resteerde niets anders dan afwachten. Ze was opgelucht dat ze alles eerlijk had opgebiecht. Maar angstig of Mark haar dit zou kunnen vergeven. Wat moest ze doen als hij haar niet meer wilde als zijn vrouw? Hoe kon ze zo stom zijn om zich zo door Rick mee te laten slepen? Zo kort na haar huwelijk! Dat was absoluut onverteerbaar voor haar. Ze zou het zichzelf nooit vergeven maar alles beter dan leven met een leugen. Ze zou hem nooit meer in zijn ogen durven kijken. Ze was zielsgelukkig met Mark, maar dat geluk balanceerde nu op het randje van de afgrond. Vanaf het balkon van haar penthouse op de bovenste etage van het hotel staarde Sanne in het donker naar het centrum van Londen. Maar haar ogen zagen niets. Ze voelde zich down, leeg en moe. Zo vreselijk moe. Ze had geen idee hoe lang ze hier in het niets stond te staren. De tijd –of zelfs de hele wereld- leek op dit moment stil te staan voor haar. Gedachteloos frunnikte ze aan haar haren. Dat deed ze altijd als ze onzeker was al kwam dat zelden voor. Haar gedachten leken stil te staan maar haar gevoelens raasden als een storm door haar hele lijf heen. Ze keek ze naar haar trouwring die zij van hem gekregen had. De ring waar Mark voor gespaard had om haar iets moois te kunnen geven. De zilveren ring met de grote glimmende diamant. Eigenlijk was hij veel te duur voor hem maar het was zijn manier om haar te tonen hoe belangrijk zij voor hem was. Een unieke ring voor een unieke vrouw had hij gezegd. Ze droeg zijn ring en zijn naam met trots. Maar nu had ze ongewild en onbedoeld een diepe kloof geslagen in hun relatie. Ze wilde Mark niet kwijt. Zonder hem was haar leven niets waard. Als hun sprookje hier in Londen uiteen spatte dan zou ze misschien wel vanaf dit balkon naar beneden willen springen. Zou ze dat durven? Kom op, stel je niet aan dacht ze terwijl ze trilde als een espenblad in de wind. Ze probeerde zich te vermannen maar slaagde daar niet echt in. De altijd zo zelfverzekerde Sanne was haar gebruikelijke bravoure compleet kwijt. Ze had het opeens koud. Ze huiverde en vluchtte naar binnen. Maar er was nergens een schuilplaats waar zij heen kon vluchten voor de donkere kille gevoelens die haar hart verscheurden.

In Milaan schonk Mark zichzelf een stevige borrel in. Hij was geschokt door Sannes verhaal. Sanne. Zijn lieve Sanne. Zijn Sanne waar hij zoveel vertrouwen in had. Zijn alles. Met deze situatie had hij nooit rekening gehouden. Hij zou zijn handen voor haar in het vuur hebben durven steken. Talloze mannen aanbeden haar. Maar zij was altijd van hem alleen. Hoe trots was hij als hij met Sanne aan zijn arm liep en die jaloerse blikken in hun ogen zag. Zij mochten altijd alleen maar kijken. Maar haar hart en lichaam deelde zij alleen met hem. Tot nu toe dan ten minste. Nadat hij de zaken op een rijtje had gezet kwam hij tot de conclusie dat zij geen enkele reden had om hem haar halve slippertje op te biechten. Haar ex-vriend trof haar op een zwak moment. In een periode waarin zij wanhopig naar sex verlangde. Hij kende Sanne, en vooral haar actieve sexleven. Ze was een nymfomane. Het moest voor haar een enorme opgave geweest zijn om nee tegen hem te zeggen. Een andere vrouw was in haar situatie waarschijnlijk gewoon het bed ingedoken met haar ex. En die zou zeker niets verteld hebben. Misschien was het dom van Sanne om alles op te biechten, maar ze was wel eerlijk. Mark twijfelde geen seconde aan haar oprechte spijt. Sanne was zijn trots en grote liefde. Dit incident deed hem pijn maar hij begreep het wel. Maar Mark besefte dat het Sanne ook pijn moest doen. Hij dacht na. Tussen Sanne en Rick was het definitief over. Een vrouw als Sanne zou niet lang alleen blijven, daar was hij zeker van. Maar wat zou hij daar mee opschieten? Hij hield van Sanne en wilde haar niet missen. Hij zou gek zijn als hij de vrouw van zijn leven liet lopen. Voor hem was zij nog altijd de mooiste vrouw op deze aardbol. Met een hart van goud, een goed karakter, klasse en een betoverende uitstraling. Een vrouw zoals zij vond hij zijn leven lang niet meer. Als hun relatie dit kon overleven konden ze samen alle stormen moeiteloos doorstaan. Daar was Mark van overtuigd.

In Londen was Sanne haast een zenuwdepressie nabij. Verscheurd door onzekerheid en wanhoop. En een diepe walging van zichzelf. Ze voelde zich een goedkope hoer. Hoe had juist haar dit in vredesnaam kunnen gebeuren! Ze haatte zichzelf en liep met haar ziel onder haar arm. Ze had zich nog nooit zo eenzaam en alleen gevoeld als op dit moment. Ze ijsbeerde ongeduldig door haar hotelsuite. In haar ene hand had ze een glas whisky, in de andere haar mobieltje. Ze belde weer even met Kaitlin via de vaste lijn op haar hotelsuite. De lijn van haar mobiel moest vrij blijven voor Mark. Kaitlin hoorde aan Sannes stem dat het niet goed ging met haar. Haar stem klonk mat en gelaten. Dat was helemaal niets voor Sanne. Normaal bruiste ze van energie en kletste ze je de oren van je hoofd. Het deed haar pijn om haar vriendin zo te voelen lijden. “Hey Dutchie, don’t do crazy things. Keep me informed, promised? I love you Sanne.” Sanne had die steun op dit moment hard nodig. “I love you too Katie. I know I can always count on you. We keep in touch. Bye sweety. You’re an angel.” De minuten kropen traag voorbij. De meest zware en meest slopende minuten van haar leven. Hoe zou zij reageren als het andersom geweest was? Als Mark haar ontrouw zou zijn en achter haar rug om stiekem een andere vrouw zou neuken? Dat hij bij een ander iets moest halen dat hij van haar niet krijgen kon? Haar hart zou breken van verdriet. Maar nu werd het gekweld door schuldgevoelens en gevoelens van spijt. Kon ze de tijd maar een uur terugdraaien en alles ongedaan maken. Maar ze kon alleen machteloos afwachten. Ze voelde zich als een ter dood veroordeelde die wachtte op het vallen van de bijl. Zou haar geluk in een paar minuten verwoest worden? Zou haar hele toekomst samen met de man waar zo zoveel van hield nu in rook opgaan? Ze kon en wilde dat niet geloven. Sanne had een knoop in haar maag van de zenuwen en de spanning. Ineens schrok ze van haar mobieltje. Het display lichtte op en ze zag Marks naam en telefoonnummer op het schermpje verschijnen.

Met trillende hand en bonzend hart nam ze op. Haar lippen waren kurkdroog. Ze zocht steun op de bedrand. Haar stem beefde toen ze fluisterend uitbracht: “…euh….Hallo… met Sanne…” Aan de andere kant van de lijn kon Mark haar spanning en onzekerheid voelen. In plaats van haar de huid vol te schelden wilde hij haar het liefst door de telefoon heen trekken om haar in zijn armen te kunnen nemen en haar te kussen. “Sanne, laat die Rick barsten! Wij houden van elkaar en er is niets of niemand die daar verandering in kan brengen. Ik hou van jou!” Alle spanning viel nu van Sanne af en ze barstte spontaan uit in een huilbui. Maar door haar tranen heen kon ze toch weer lachen. Ze betuigde hem keer op keer haar liefde en zwoor hem trouw te blijven. Beiden wilden dit incident het liefst vergeten en spraken af om er nooit meer over te praten. Al snel kwam het gesprek op leuke dingen en werd er weer gelachen. Opgelucht hing Sanne weer op. Er was een loodzware last van haar schouders af geleden. Ze danste jubelend als een kind door haar hotelsuite. “Hij houdt van mij! Hij houdt nog steeds van mij! Jippie!” Er biggelden tranen over haar wangen. Maar ditmaal waren het tranen van geluk. Met een lach veegde ze de tranen weg. “Gut, ik lijk op mijn leeftijd wel een emotionele oude doos.” Ze belde nog snel met Kaitlin om haar te vertellen dat alles goed was tussen haar en Mark.

Sanne poetste haar tanden in de badkamer. Ze was opgelucht en blij dat ze Mark eerlijk de waarheid had gezegd en hij haar nog steeds als zijn vrouw wilde hebben. Ze nam zich voor om dat vertrouwen waar te maken. Dit zou haar beslist nooit meer gebeuren, daar was ze zeker van. Was ze nu maar bij Mark in Milaan! Ze kroop naakt in bed. Voor het slapen gaan zou ze eerst nog wat met zichzelf spelen om haar lustgevoelens enigszins te bevredigen. Helemaal zou haar zeker niet lukken. Daar had ze Mark voor nodig.

Terwijl ze op haar rug lag probeerde ze weer tot rust te komen. Ze probeerde de spanning uit haar lichaam te verdrijven. Ongemerkt was deze avond haar niet in de koude kleren gaan zitten. Ze controleerde haar ademhaling en weldra zakte ze weg in een lome, gelukzalige roes. Sanne besefte dat ze geluk had gehad met Mark. Ze hoefden elkaar alleen maar aan te kijken om te weten wat de ander voelde of dacht. Mark was het rustpunt in haar leven dat ze zo hard nodig had. Ze voelde zich veilig en geborgen bij hem. Hij was het ontbrekende stukje in haar leven dat ze altijd gezocht had. Een soulmate. Het was voor haar liefde op het eerste gezicht geweest. Maar ze was niet over één nacht ijs gegaan. Via haar vriendin Yvonne had ze geleidelijk aan informatie ingewonnen om te weten of hij echt de ware was voor haar. Ze wist exact hoe Mark over bepaalde dingen in het leven dacht die voor Sanne van belang waren. En dat zijn gevoelens voor haar oprecht waren. Helaas had Sanne al enkele malen meegemaakt dat mannen haar alleen voor haar geld of uitzonderlijke schoonheid wilden. Dat soort heren was ze liever kwijt dan rijk. Maar Mark hield echt van haar om wie ze was, daar was ze van overtuigd. Het had bij Mark iets langer geduurd voordat de vlam definitief over sloeg. Sanne had al veel eerder het gevoel dat zij voor elkaar bestemd waren. Maar Mark bleef zich onbewust verzetten tegen het idee dat hij serieus een kans zou maken bij een vrouw die door iedereen begeerd werd. Elke man ving bot bij Sanne, maar de man aan wie ze haar hart verloren had durfde haar maar niet te benaderen. Haar stille hints werden niet begrepen of genegeerd. Daarom vroeg ze Yvonne om hem een beetje te pushen om haar mee uit te vragen. Ze had er lang over nagedacht hoe ze hem het beste kon verleiden. Langzaam en subtiel? Of meteen alles in de strijd gooien wat ze had? Zou ze hem daar niet mee afschrikken? Ze besloot die avond op haar gevoel af te gaan. Hoewel, na haar impulsieve actie met haar string in de enveloppe wist ze dat ze niet meer terug kon. Die avond had ze de knoop definitief doorgehakt. Ze moest en zou Mark hebben. Alles klopte gewoon. Zijn lach deed haar smelten. Zijn complimenten en lieve woorden maakten haar week. Een zoen van hem deed haar tintelen van haar kruin tot in haar tenen. Niet alleen gevoelens van lust –dat had ze zo vaak bij mannen gehad- maar vooral van pure liefde. Bij hun kus aan het begin van de avond toen hij haar thuis op kwam halen voor het diner wist ze het zeker: ze kon en wilde niet langer wachten. Die avond wilde ze met Mark naar bed. Geen subtiele signalen meer. Ze was tot over haar oren verliefd en hunkerde na een manloze periode weer naar een man om de liefde mee te bedrijven.

Toen ze bij het bedrijf van haar vriendin Yvonne kwam werken stond Sanne op een keerpunt in haar leven. Haar wilde en losbandige leven wilde ze voorgoed achter zich laten. Ze wilde een vaste partner zoeken om een gezin mee te kunnen stichten. Iemand waarmee ze haar leven wilde delen. Ze wilde tijd nemen om over haar leven na te denken. En ze dacht na over haar carrière. Tot woede van haar vader liet Sanne de ene na de andere mooie baan lopen. Een Stenhorst met haar capaciteiten moest volgens hem geen secretaresse blijven spelen bij een klein bedrijfje maar hoorde zelf een leidinggevende functie te hebben bij een vooraanstaand bedrijf. Richard Stenhorst maakte er geen geheim van dat zijn intelligente dochter met haar dure opleiding haar talenten beter moest benutten. Hij had haar niet naar de universiteit van Princeton gestuurd om brieven uit te tikken. Dat was een Stenhorst volgens hem onwaardig. Ook haar vervolgopleiding aan de mode academie had hij niet zien zitten maar Sanne had haar zin toch doorgedrukt. Richard Stenhorst merkte dat haar studiejaren in de V.S. Sanne mentaal sterker hadden gemaakt.

Sanne was het beu om zich altijd te schikken naar haar vaders wil. Bij haar vader stond steeds het familiebelang voorop. Maar de vier jaar op Princeton hadden haar geleerd dat haar eigen geluk op de eerste plaats kwam. Hoewel haar afkomst haar veel goeds had gebracht en zij nooit iets te kort was gekomen in het leven wilde Sanne vrij zijn om haar eigen leven te kunnen leiden. Een adellijke titel en status maakten haar niet gelukkig. Maar die leuke jongen van de afdeling productie wel. Deze keer stond haar eigen geluk voorop en haar hart vertelde haar dat die weg naar Mark leidde. Als ze nu voor haar carrière koos zou er voorlopig geen tijd voor de liefde zijn. En bovendien: dan zou die heerlijke man op wie ze een oogje had uit haar zicht verdwijnen. Haar persoonlijke geluk ging haar voor alles. Ze had veel tijd en energie in Mark gestoken. Nu was het tijd om toe te slaan. Mislukken stond niet in haar boekje. Alles had haar in het leven meegezeten. Toch was ze nerveus geweest. Voor het eerst in haar leven zat zij nu achter een man aan i.p.v. andersom. Maar haar gevoel had het bij het juiste eind gehad. Toen het Mark duidelijk werd dat zijn onbereikbaar geachte droomvrouw serieus iets in hem zag was hij als een blok voor haar gevallen. Hij was zo trots als een pauw als hij met haar aan zijn arm liep. En Sanne versterkte dat effect door haar fraaie heupen stevig tegen hem aan te drukken. Nooit had ze zich vrouwelijker, gelukkiger en zo sexy gevoeld als samen met Mark. De blik in zijn ogen als hij haar aankeek en haar vertelde dat hij van haar hield was onbetaalbaar. Ze waren erg snel getrouwd. Maar het voelde zo waanzinnig goed tussen hen beiden dat ze geen twijfels hadden. Hoewel haar vader eerst wat moeite had gehad met haar keuze voor iemand uit de arbeidersklasse moest hij toegeven dat Sanne straalde van geluk. Bovendien stond zijn vrouw Léonore pal achter haar dochter. Richard Stenhorst wist dat hij vaak streng geweest was voor Sanne. Alleen het beste van het beste was goed genoeg voor zijn dochter. En al zou hij het niet hardop toegeven, hij was trots op zijn mooie slimme meisje. Maar kleine meisjes worden groot en Richard Stenhorst besefte dat Sanne een volwassen vrouw geworden was die haar eigen keuzes wilde maken. Hij was trots op zijn zonen, maar Sanne bleef zijn oogappel. Op zijn kantoor hingen persberichten en foto’s uit diverse internationale kranten waarin stond dat Sanne de nieuwe fashion director was van Alfredi Fashions, een grote multinational uit Milaan. “Dat is mijn dochter Sanne, een echte Stenhorst.” vertelde hij zijn zakenpartners die zich afvroegen wie die mooie vrouw was.

Sanne voelde zich nu volledig ontspannen. Met gesloten ogen begon ze zichzelf zachtjes en langzaam te strelen. Ze had het als kind al fijn gevonden om haar eigen blote huid te voelen. Ze verzorgde zichzelf goed en haar lichaam was nog steeds in topconditie. Al sportte ze niet meer zo veel en zo fanatiek als tijdens haar studietijd op Princeton. Toen leefde ze echt als een topsporter. Fastfood en andere dikmakers waren toen absoluut uit den boze. Een flyer moest altijd op haar gewicht letten. Nu genoot ze veel meer van het gastronomische leven. Koken en lekker eten hoorden daar zeker bij. Maar ze was ijdel genoeg om op haar figuur te blijven letten. Gelukkig kwam ze niet snel aan en verbrandde ze voldoende calorieën om slank te blijven. Haar zandloper figuur had ze weten te behouden en daar was ze best trots op. Haar vingertoppen volgden de contouren van haar naakte lichaam. Ze streelde eerst haar armen en benen. Daarna haar borsten en dijen. Ze had haar dildo en vibrator al klaar liggen. Ze bouwde de spanning langzaam op en voelde zich steeds natter en natter worden. De strelende handelingen gingen langzaam over in zachte, ritmische masserende bewegingen. Vooral haar borsten werden stevig onder handen genomen. Sanne genoot er altijd van als Mark haar zo verwende. Haar tepels waren zeer gevoelig en er was niet veel voor nodig om haar knopjes naar voren te laten priemen. Op warme zomerdagen droeg ze in een ondeugende bui soms geen bh. Met een jurkje met een laag uitgesneden decolleté en haar ronde D-cup genoot ze dan van de bewonderende blikken van de mannen. Al was ze nu een keurige monogame vrouw, ze genoot er nog steeds van om mannen subtiel te teasen. Het gaf haar een heerlijk vrouwelijk gevoel. Vooral als Mark bij haar was. Als zij zijn hand op haar heup voelde rusten. Of als hij haar af en toe ondeugend een kneepje in haar billen gaf om haar te laten weten dat hij zin in haar had en zij hem opwond. Hij vond het heerlijk om met haar te showen terwijl zij in het openbaar met haar vrouwelijkheid liep te pronken. Niet vanwege haar ego, maar om de spanning van het voorspel. Sexy gekleed, de bewonderende blikken van de omstanders die alleen mochten kijken en de aanrakingen van Mark in het openbaar. Dat maakte haar botergeil. En Mark werd er ook erg opgewonden van. Na thuiskomst volgde er dan ook intiem samenzijn waar de vonken van af vlogen. Al hadden ze het ook wel eens stiekem in een steegje gedaan omdat ze niet meer van elkaar af konden blijven. Sanne had die passie ook nodig in haar leven. Haar vader zou dit gedrag absoluut veroordelen. Een Stenhorst onwaardig, maar het enige dat Sanne wilde is genieten van het leven en samen met Mark gelukkig zijn. Ze voelde zich er goed bij en daar ging het toch om? Ze had zich in haar jeugd lang genoeg aan de regels van haar vader moeten houden.

De vingertoppen van haar wijsvinger en middelvinger wreven ritmisch over haar klitje terwijl ze haar ogen nog steeds gesloten had. Ze bouwde het langzaam op. Eerst beheerst en zachtjes. Maar naarmate de opwinding bij haar toe nam werd er meer druk op haar klitje uitgeoefend en maakten haar geroutineerde vingers steeds snellere bewegingen. Haar ademhaling werd zwaarder en onregelmatig. Ze slaakte enkele onderdrukte zuchtjes en kreuntjes. Ze fantaseerde dat het niet haar vingers waren maar die van Mark die haar verwenden. Tien dagen was ze nu al van huis zonder zijn liefkozende strelingen. Zonder zijn beschermende armen waar ze zich zo heerlijk en behaaglijk in kon nestelen. Met haar hoofd op zijn borst. Zonder zijn tedere kussen. Zonder zijn knedende handen op haar borsten en billen. Zonder de krachtige stoten van zijn heerlijke penis in haar natte kutje. Terwijl haar vingers van haar linkerhand door haar gladde vochtige spleetje gleden en de vingers van haar rechterhand nog steeds over haar klitje wreven waren haar gedachten voortdurend bij Mark. Zou hij nu ook met zichzelf spelen terwijl hij aan haar dacht? Dat bracht haar op een idee. Ondanks het late uur belde ze hem op.

Mark nam direct de telefoon op. Alsof hij op haar telefoontje gewacht had. Sanne vertelde hem dat zij met zichzelf lag te spelen maar aan hem dacht. Ze was enorm geil en vroeg of hij ook zo opgewonden was. Toen hij dat bevestigde vroeg zij of hij samen met haar tot een hoogtepunt wilde komen. “Zie je mij nu voor je Mark? Droom jij net zoveel van mij als ik van jou?” Ze hoorde zijn zucht door de telefoon. Een diepe intense zucht van verlangen. “Ja Sanne. Ik verlang ook naar jou. Ik smacht naar je heerlijke warme zachte lichaam. Het bed is hier zo groot en koud zonder jou. Ik hou je plaatsje voor je vrij schat. Nog een paar nachten, dan lig je weer naast mij.” Sanne lachte. “En wat zou je met me doen als ik nu naast je lag lieverd?” “Dan zou ik je kussen liefste. Elk plekje van dat lekkere lichaam van jou. Ik zou je stevig tegen mij aan trekken en je niet meer los laten.” “Hmmm, dat klinkt goed” zuchtte Sanne. “Toe ga door… beeld je in dat ik nu bij je lig.” Mark speelde het spel mee. Het leek of het incident in Sannes hotelkamer het verlangen naar elkaar alleen maar versterkt had. Terwijl hij naakt met zichzelf speelde en hij de zwoele stem van zijn geliefde door de handsfree telefoon hoorde voelde hij zijn opwinding stijgen. Zijn paal was zo hard als staal. Met gesloten ogen zag hij haar voor zich. Met de ondeugende twinkeling in haar mooie ogen als ze hem aankeek. De rode haren losjes voorover. Zachtjes hijgend van verlangen. Haar zachte volle borsten met de vooruit priemende tepels uitdagend naar voren als ze wijdbeens over hem heen gebogen zat. “Oh Sanne. Kus me. Druk je borsten tegen me aan. Wrijf en glij lekker over me heen. Ik wil je voelen. Ik wil je zo graag voelen…” Sanne hoorde hoe zijn stem iets oversloeg. Normaal was Mark vrij rustig maar nu klonk hij net zo geil als zij altijd was. Dat deed een glimlach op haar gezicht verschijnen. Hij miste haar net zo erg als zij hem. Dat was een goed teken! “ Hmm, wat lekker…. Geniet er maar van schat. Voel je hoe ik me dicht tegen je aandruk? Heel dicht en stevig. Voel je hoe hard mijn tepels zijn?” “Hmm ja. Toe Sanne, maak me gek… Laat me die lekkere geile tieten van je voelen.” Normaal gesproken drukte Mark zich iets netter uit. Alleen als hij echt geil was sprak hij van tieten i.p.v. borsten. Sanne wist dus dat Mark nu heel erg opgewonden was. Sanne drukte een kussen stevig tegen zich aan en beeldde zich in dat het Mark was. Ze waren honderden kilometers van elkaar verwijderd maar ze verlangden vurig naar elkaar. “Mijn tepels zijn keihard van opwinding omdat jij me zo heet maakt kanjer.” Sanne drukte haar borsten stevig in het kussen. “Voel je hoe mijn handen je zachtjes aftrekken lieverd?” fleemde Sanne. Mark kreunde van genot. Met gesloten ogen fantaseerde hij hoe Sanne hem lag te verwennen. Zijn handen probeerden dezelfde bewegingen en handelingen te verrichten die zij altijd deed. Zijn fantasie werd nog meer geprikkeld omdat hij Sanne zuigende geluiden hoorde maken op de muis van haar hand. Ze wilde Mark een heerlijk hoogtepunt bezorgen. Ook al konden ze elkaar niet zien en elkaar niet aanraken, ze konden wel elkaars stem horen. Elkaars verlangens en begeerten ervaren en delen door de zuchten, kreunen en hijgende geluiden die ze zo goed van elkaar kenden. Terwijl Sanne hem voortdurend geile en ondeugende woordjes toefluisterde en zuigende geluiden bleef maken merkte ze hoe Mark steeds geiler werd. Voortdurend beschreef ze hoe ze hem virtueel klaar pijpte. Hoe haar tong over zijn ballen gleed. Hoe haar vingers van beneden naar boven gleden over zijn harde paal waarbij ze zijn lid net onder het toompje van zijn eikel iets steviger toekneep. Mark probeerde zo goed mogelijk haar beschrijvingen te volgen terwijl hij met zichzelf bezig was. Natuurlijk was het behelpen, maar het voelde zo goed en lekker om haar zwoele stem en die heerlijke herkenbare geluiden van haar te horen. Sanne beschreef tot in detail hoe haar mond zijn staaf gulzig naar binnen werkte tot aan de balzak toe. Mark spuugde op zijn hand om haar natte lippen die over zijn staaf heen gleden na te bootsen. Met de stem van zijn geliefde in zijn oren voelde hij zijn hoogtepunt naderen. Nog even probeerde hij het uit te stellen om zo lang mogelijk van dit intieme samenzijn te kunnen genieten. Maar uiteindelijk gaf hij zich met een luide kreun gewonnen. Terwijl hij na lag te genieten hoorde hij hoe Sanne hem zachtjes toelachte.

Nu was het Sannes beurt om te genieten. Ze nam haar dildo ter hand en bevochtigde hem met haar mond. Vervolgens liet ze de eikel over haar vochtige spleet glijden. De vingers van haar vrije hand wreven weer zachtjes over haar klitje. Dit spel had ze nu al tien avonden lang gespeeld. Maar met Marks stem in haar oor voelde het veel intiemer aan. Ook zij had haar telefoon op handsfree gezet. “Toe Mark… verwen me… Ik heb je zo nodig… Ik heb je nu zo verdomd hard nodig liefste…” zuchtte ze. Het klonk bijna als een smeekbede. Mark begreep dat Sanne nu in brand stond van verlangen. Nu was het zijn beurt om haar naar haar hoogtepunt te begeleiden. Hij zocht eerst twijfelend naar de juiste woorden. Totdat hij bedacht dat die eigenlijk onbelangrijk waren. Het was zijn stem die ze wilde horen terwijl ze met zichzelf lag te spelen. Ze wilde het gevoel hebben dat hij bij haar was. Vooral nu, op dit ogenblik nu ze hem zo vreselijk miste in haar hotelkamer in Londen. Hij vertelde hoe mooi ze was. Hoeveel hij van haar hield. Hoe trots hij was dat zij zijn vrouw was. Hoe hij zijn vinger nat maakte en voorzichtig bij haar intieme plekje naar binnen drong. Terwijl hij met de vingers van zijn vrije hand haar schaamlippen spreidde om er gemakkelijker bij te kunnen. Hoe hij haar met zijn tong haar intieme plekjes verwende. Terwijl hij tot haar sprak hoorde hij haar via de telefoon genieten. Haar ademhaling klonk steeds onregelmatiger. “Toe Mark, ga door… ga alsjeblieft door…” zuchtte Sanne van genot. Mark bleef praten, bleef haar prikkelen en stimuleren zoals zij net bij hem had gedaan. Het hijgen werd steeds zwaarder. De kreunen en zuchten van genot steeds intenser. En uiteindelijk kwam ze klaar. Op haar voor Mark zo bekende wijze. Met een glimlach kon hij het tafereel in de hotelkamer in Londen zo voor zich zien. Sanne nam haar tijd om van haar orgasme te genieten. Haar ogen waren nog steeds gesloten en Mark stem fluisterde haar zoete woordjes toe in haar oor. Toen ze haar ogen opende keerde ze echter weer terug naar de realiteit. Ze was weer alleen. Maar even, heel even had ze Mark dicht bij zich gevoeld.

Ze praatten nog wat. Sanne vertelde over haar dagen in Londen bij Alfredi. Mark vertelde over zijn avond met Yvonne. Dat hij en Yvonne niets met elkaar gedaan hadden omdat ze wilden wachten tot zij weer thuis was. Toen Sanne hoorde wat Yvonne hem beloofd had bij het eerstvolgende triootje kon ze een glimlach niet onderdrukken. “Ik wist wel dat het niet lang meer zou duren. Ik ben zo blij dat jullie zo goed met elkaar op kunnen schieten. Hoe veel ik ook van jou hou, ik zou de sex met Yvonne niet graag willen missen. We hebben het zo goed samen.” Mark wist dat als hij het niet goed zou vinden, Sanne haar sexrelatie met Yvonne op zou geven. Al zouden ze altijd vriendinnen blijven. Yvonne had altijd geweten dat Sanne eens voor een man en een gezin zou kiezen. “Dank je wel voor je eerlijkheid Sanne, ik hou van je.” “Ik hou ook van jou schat. Met heel mijn hart. Dank je wel voor deze tweede kans. Ik zal je niet teleurstellen. Ik hoop dat jouw belofte nog steeds geld eind dit jaar?” Sanne en Mark hadden besloten dat ze na de najaarsshow een kind zouden nemen. Sanne had het nu nog te druk en wilde bij haar eerste modeshow waar alle camera’s op haar gericht zouden zijn niet met een dikke buik rondlopen. Als de show een succes was en hun verblijf in Milaan verlengd zou worden zou ze meer vanuit haar kantoor thuis in de villa gaan werken. Dat was één van de reden dat ze bij haar sollicitatie een extra assistente geëist had. Sanne zag mogelijkheden in Lara. Zij zou zelf het beleid blijven bepalen, maar Lara zou met haar ondersteuning dat beleid goed uit kunnen voeren. Gigi, Lara’s dochter zou kindermeisje kunnen worden. En bij problemen zou ze zo op het kantoor in de stad zijn. Bovendien zou Yvonne tegen die tijd voldoende ingewerkt zijn. Op dit moment moest ze echter bovenop de reorganisatie blijven zitten. Ze had nog bergen werk te verzetten om alles te restylen en naar haar hand te zetten. Het ging moeizamer als ze verwacht had. Maar Sanne was een doorzetter en vastberaden om haar ideeën tot uitvoer te brengen. “Ik doe het op mijn manier, of ik doe het niet” had ze brutaal tegen meneer Alfredi gezegd tijdens haar sollicitatiegesprek. “Die belofte staat nog steeds” verzekerde Mark haar. “Slaap lekker Sanne.” “Jij ook schat. Rust maar goed uit want als ik terug ben heb jij je energie hard nodig. Nog drie lange nachten, dan ben ik weer bij jou in Milaan. Ik kan niet wachten voor het zover is. Ik weet wel dat dit de laatste keer is dat ik Parijs en Londen achter elkaar doe. Ik kan jou niet zo lang missen liefste.” “Ik jou ook niet schat.” “Ik laat je weten hoe laat ik zaterdag op Malpensa land okay? Je komt me toch wel ophalen?” “Wat dacht jij dan? Ik leg de rode loper voor je uit.” Sanne zweeg even een paar seconden. En hoewel ze beloofd hadden om niet meer over het hotelincident in Londen te praten was er toch nog één ding dat ze op dit moment graag kwijt wilde. “Mark…? Ik heb met velen het bed gedeeld, maar jij bent de enige waarvan ik echt gehouden heb. Dat is de waarheid, dat moet je geloven.” “Dat weet ik schat. Ik hou ook van jou.”

Sanne beëindigde het gesprek. De reiswekker op haar nachtkastje wees 3.17 uur aan. Over een paar uur zou na het ontbijt de taxi klaar staan om haar naar het Londense filiaal van Alfredi Fashions te brengen. Op kosten van de firma natuurlijk. Toch kon Sanne de slaap niet direct vatten. Wat een avond was dit geweest. Eerst gezellig met haar ex Rick oude herinneringen opgehaald. Daarna het incident dat ze liever wilde vergeten. Straks, na het ontbijt zouden zij en Rick als vrienden uit elkaar gaan. Deze avond en de vier mooie jaren op Princeton die ze samen gedeeld hadden mochten niet verpest worden door een paar minuten. Maar dit zou echt de laatste keer worden dat ze elkaar zouden zien. Maar ze dacht ook aan Kaitlin, LeAnn, Shelly, Amy, Megan en al die andere meiden. Vriendinnen voor het leven. Wat zou ze die graag nog eens terug willen zien. Ze dacht weer aan haar telefoongesprekken met Kaitlin. Katie met wie ze als studente zoveel intieme momenten had gedeeld. Kaitlin was altijd de brutaalste geweest van de groep. Ze haalde soms ondeugende streken uit maar had een hart van goud. Kaitlin zou het team of haar vriendinnen nooit zou laten zakken. Al woonde ze aan de andere kant van de wereld, als Sanne haar nodig had dan was ze er voor haar. Met zulke vriendinnen, Yvonne en Mark was ze de gelukkigste vrouw die er bestond bedacht ze met een lach. Het slot van de zenuwslopende avond lag net achter haar. Wat heerlijk om Marks stem te horen nu ze dat zo nodig had. Maar ze had de rest van hem ook broodnodig. Ze hunkerde naar zijn warmte en zijn liefde. Naar zijn fysieke aanwezigheid. Ze zou zichzelf niet toestaan dat er iets of iemand ooit nog tussen haar en Mark in zou kunnen komen. Mark was alles voor haar. Zoals de inscriptie op het horloge dat zij hem gegeven had: Sei la mia vita. In het Italiaans. Als het aan Sanne lag zouden ze de komende jaren in Milaan blijven wonen. Misschien zouden ze er zelfs de rest van hun leven blijven. Milaan was haar nieuwe thuis. Met Yvonne en vooral met Mark. “Oh Mark… ik heb je zo nodig… Was je nu maar hier bij mij…” zuchtte Sanne. Ze draaide zich op haar zij om vervolgens eindelijk in slaap te vallen. De rode cijfers van het reiswekkertje gaven inmiddels 3.49 uur aan. Nog drie dagen, dan was ze weer in Milaan bij Mark. Al kon Sanne op dit moment niet vermoeden dat die terugreis niet zonder tegenslag zou verlopen…