Medisch Onderzoek

De voornaamste reden van mijn schaamte was puur biologisch. Als 16-jarige krijg je nu eenmaal een stijve als je in je onderbroek staat en je staat te bidden of hij NIET omhoog zou willen schieten. Eén of andere oude vrouw van eind jaren 40 zou me wegen, meten, onderzoeken en me na afloop trakteren op een welgemeende ruk aan mijn leuter, en die gedachte was blijkbaar opwindend genoeg om een wolkenkrabber van maar liefst (ahum) 12 cm tevoorschijn te toveren. Niet bijster lang, maar ik hield stug vol dat hij nog wel minstens een centimeter of 8 zou groeien in de loop der jaren – ten minste, dat was wat de verhaaltjes op het internet me altijd wijsgemaakt hebben. Nu goed, ik had een stijve en naar mijn aanvoelen ging dat nog even duren.

Ik zat daar, in dat omkleedkot. Klein, smerig en bedekt met al mijn kleren – op mijn onderbroek na – is nog een vrij nauwkeurige beschrijving van mijn omgeving. Plots werd er op mijn deur geklopt. De verpleegster, of ik mee wilde komen. Een dubbel gevoel overviel me. Langs de ene kant had ik er wel oren naar om uit mijn claustrofobisch hol te kruipen, maar in mijn fantasie ging die dokterspraktijk een al even klein, donker kot zijn, met als enig meubilair een kille, ijzeren bureau en een resem marteltuigen aan de muren. De dokter zou een vieze, ouwe heks zijn, met een dikke wrat op haar neus en een onheilspellende glimlach. Niets bleek minder waar, toen ik binnenkwam werd ik aangevallen door een leger zonnestralen, die in mijn gezicht prikten en mijn ogen lieten dichtknijpen. Ik was een uur lang TL-lampen gewend en ik moest toch even wennen aan deze verse portie zonneschijn. De verpleegster – niet meteen een mooi gezichtje, maar voorzien van een lang, slank lichaam en een stel borsten om U tegen te zeggen – gebaarde me dat ik moest zitten. Een kwartier lang stelde ze me vragen – mijn naam, geboortedatum, of ik medicijnen nam, waarvoor ik die nam, dat soort dingen – en mat en woog ze me. Mijn penis kromp ondertussen weer tot z’n vertrouwde, slappe vorm. ‘En ik denk,’ zei ze ten slotte, ‘dat mevrouw de dokter klaar is met de vorige leerling. U mag naar binnen, Frederik.’ Een beetje nerveus klopte ik aan. Een vriendelijke stem (zou ze dan toch geen heks zijn?) zei dat ik mocht binnenkomen. ‘Ah, goeiemiddag. De laatste van de rij jongens, dan moet jij… Ehm,’ ze keek even op haar lijst, ‘Verstokken Frederik zijn.’ Ze glimlachte breed naar me. ‘Ja, straks moeten de 5 meisjes uit jouw klas nog komen, en dan zit het er ook voor mij op. Maar eerst gaan we jou onderzoeken. Zet je maar op de onderzoekstafel, dan kunnen we er gelijk aan beginnen.’ Ze plaatste haar stethoscoop in haar oren en begon aan haar routineuze werk. Hij was koud, waardoor mijn pik raar reageerde. Ik voelde hem krimpen en steigeren tegelijkertijd. Toen ze daarmee klaar was, nam ze mijn medische fiche, keek er even naar en kwam dan terug voor me staan. Na nog wat onderzoeken vroeg ze me of ik recht wou staan. Ik deed dat, en plotseling trok ze mijn onderbroek naar beneden. Mijn sowieso al niet te slappe tarzan vond dat het tijd was om uit zijn beginnend oerwoud te kruipen en schoot als een liaan omhoog. De dokter gaf echter geen krimp, ze bestudeerde mijn ballen (‘hé, blijf daar eens af, privébezit!’ dacht ik bij mezelf), controleerde mijn voorhuid en zei ten slotte dat ik mocht gaan. Ik deed de deur open naar de omkleedkamertjes en stond direct als verstijfd. In het smalle gangpad stond Sam, een meisje uit mijn klas. Ze stond klaar om aan het onderzoek te beginnen, en dat had ook mijn pik gemerkt. Ze had niets anders aan dan een onderbroekje. Twee ontluikende tienerborstjes stonden strak op haar slanke lichaam, en waren elk voorzien van een stevig, roos tepeltje. Een seconde of twee – in mijn ogen duurde het uren – stonden we stil, compleet verbouwereerd. Dan kwam het verstand in ons beiden terug en sloegen we simultaan onze handen om onze intieme delen: zij plaatste haar twee handen vliegensvlug op haar borstjes, terwijl ik met mijn twee handen mijn glorie van 12 cm probeerde te bedekken. Ik zag dat ze rood aanliep, maar ik moest net exact hetzelfde voelen. Beschaamd wendden we onze hoofden af. Ik stamelde dat ik me dan maar ging omkleden, en wilde haar passeren. Onwillekeurig (tot op de dag van vandaag ben ik daar nog altijd van overtuigd, ook al beweert zij dat het met opzet was) streelde mijn penis langs haar benen. Ik voelde haar twee ogen in mijn schouderbladen priemen toen ik mijn “walk of shame” naar de kleedcabines deed. Een geluk, dacht ik bij mezelf, dat ik mijn geruit boxershort had aangedaan en niet mijn exemplaar van SpongeBob.

Een klein uurtje later, ik zat al in het wachtlokaal en het onderzoek liep op zijn eind, zei de begeleidende leerkracht tegen ons dat wie door wou gaan, dat gelijk mocht doen. Ik nam direct mijn spullen en vertrok haastig. Ik had tegen niemand gezegd wat er zich afgespeeld had tussen Sam en mij, en ik zag aan Sam dat ze dat ook niet gedaan had. Ik haastte me naar de bushalte, toen ik plots achter me hoorde: ‘Fré! FRE! FREDERIK! Wacht even!’ Ik draaide me om, en zag Sam achter me aan lopen. Ik vertraagde met tegenzin – ik zou thuis wel even lekker rukken met de gedachte aan Sam in het gangpad en had ook echt geen zin om dat gevoel te verpesten door met haar te praten – en ze haalde me in. ‘Frederik, over daarnet. We moeten praten man.’ Het laatste wat ik wou. ‘Goed, hier? Nu?’ ‘Nee, idioot, kom naar mij thuis, ik woon hier niet ver van.’ Ik sms’te naar mijn moeder dat het onderzoek was uitgelopen en we nog niet naar huis mochten, en volgde haar. Op de weg naar huis vertelde ze me honderduit over haar huis, dat het er waarschijnlijk rommelig ging liggen omdat haar ma nu eenmaal een ongelofelijk sloddervos was, dat ik moest opletten voor de hond Woodie, die niet graag andere mensen zag en hopelijk in zijn kot ging zitten, dat we gelijk naar haar kamer zouden gaan, die helemaal ingericht was in de eighties-stijl – volgens haar de laatste periode van beschaving. Ze vertelde en vertelde en ik luisterde met een half oor. Sam was me nog nooit opgevallen. Op school liep ze altijd rond met Sabine en Carolien, twee ongelofelijk achterbakse en opgeblazen modetrienen, en ik had altijd gedacht dat Sam gewoon dezelfde trut was. Niets bleek minder waar, ze had een fijn, schattig gezichtje, lange blonde haren, een lijfje waar ieder meisje van 16 jaloers op zou zijn en bovendien kon ze nog redelijk aangenaam vertellen.

We kwamen bij haar thuis en haar beschrijving was nog redelijk accuraat. We gingen naar boven – de grommende Woodie negerend – naar haar kamer, en ze plofte op haar bed. Ik had de beleefdheid om er niet naast te gaan springen maar gewoon haar bureaustoel te nemen en me er rustig op te zetten. Ze stak van wal: ‘Hoor eens, ik vind dat we moeten zwijgen tegen de rest.’ Ik kon haar niet meer gelijk geven. ‘Ik zal zwijgen tegen mijn vriendinnen, doe alstublieft hetzelfde tegenover jouw vrienden.’ Ik bedacht me dat ze waarschijnlijk niet eens wist wie mijn vrienden waren, maar ik knikte instemmend. ‘Ik schaam me diep, je hebt mijn borsten gezien.’ ‘En jij mijn penis!’ beet ik haar terug. ‘Die was ten minste bedekt met kleren, ik zag enkel wat contouren. Mijn borsten waren compleet bloot.’ Ik zweeg. Ik realiseerde me dat ze uiteindelijk niet al te veel had gezien, mijn uitzicht was beter geweest dan het hare. Er viel een ongemakkelijke stilte. Ik zag dat ze me schattend aankeek, met een uitgestreken gezicht. ‘Ehm, Fré? Ehm… Wat vond je… Ik bedoel, vond je ze mooi?’ Ik stond perplex. ‘Je borsten?’ was het enige dat in mijn hoofd kwam, en kon mezelf direct voor kop slaan. Stomme idioot, ze had het vast niet over het veel te nauwe gangpad, sukkel. ‘Ja,’ stamelde ze, ‘zijn ze niet… Ik bedoel, ik vind ze redelijk klein.’ Ze raakte op dreef. ‘Sabine en Caroline hebben allebei een volle C-cup, en ik heb een kleine B. Als we het daarover hebben, lachen ze me altijd uit. Samme met de kleine pramme, roepen ze dan altijd. Wat vind jij?’ ‘Geen idee, ik heb ze niet zo goed kunnen zien.’ Ja, dat kwam er niet pervers uit, goed gedaan Frederik! Ik kon gelijk naar huis gaan, mijn ouders een afscheidsknuffel geven om vervolgens mijn polsen over te snijden in het bad. ‘Moet je ze nog eens zien? Het zou ten slotte niet de eerste keer zijn dat dat gebeurt hé.’ Van de hel naar de hemel. Ze trok haar T-shirt uit, waardoor een roze BH tevoorschijn kwam. Twee stukjes mousse scheidden mij van een koppel lekkere borsten. Ze ging met haar handen naar haar sluiting achteraan, morrelde er even aan en zei dan: ‘verdorie, ik krijg ze WEER niet open. Fré, kom me eens even helpen?’ Het werd alleen maar beter. Ik ging stuntelend en struikelend naar haar, zette me achter haar en begon aan haar sluitinkje te frummelen. Het klikte open, haar BH gleed van haar lichaam en ze draaide zich om. Mijn jongeheer hield zich niet bepaald stil in mijn jeansbroek. Prachtige borstjes. Niet al te groot, maar klein? ‘Gho ja,’ zei ik, ‘je bent zelf niet al te groot natuurlijk.’ Ze werd vuurrood, draaide zich weer om en zei redelijk kwaad: ‘jouw fluitje was anders ook niet meteen wat je noemt groot geschapen hoor, meneertje kritiek!’ Ik schrok. ‘Neenee, zo bedoelde ik het niet. Ik bedoelde dat ze op zich niet al te groot zijn, maar dat dat niet erg is, want je bent zelf aan de kleine kant. Ik vind ze mooi in verhouding, en prachtig om te zien.’ Mijn knap staaltje improvisatiekunst verbaasde zelfs mezelf. Ze draaide zich terug om, boog haar hoofd en zei sorry. Ik besloot er een schepje bovenop te doen en zei: ‘en mijn penis is toch niet zo klein, of wel?’ ‘Geen idee eigenlijk, ik kon het niet meteen zien. Ik zag enkel een soort tent.’ We zwegen weer. ‘Moet ik hem anders eens keuren?’ De zenuwen gierden door mijn lijf. Ik stond recht, knoopte mijn broek los en die zakte gelijk naar beneden. Mijn oranje geruite boxershort diende weer als zeil voor mijn jongeheer, die dreigend vooruit stak. Ik stond even stil, maar zij zei: ‘Wel, komt er nog wat van?’ Enigszins beschaamd ging mijn boxershort voor de tweede keer naar beneden onder goedkeurend oog van het andere geslacht. Ze keek hem aan, en zei: ‘Ik heb eigenlijk nog nooit een stijve gezien. Ik vind het wel mooi, eigenlijk.’ Wat een tafereel, zij in haar ontbloot bovenlijf, ik met mijn broek en boxershort tot aan mijn enkels, zij die mijn pik even keurt… Langzaam kwam ze naar me toe, plaatste haar lippen op de mijne en we begonnen te kussen. 5 seconden, 10 seconden, 4 maand, ik weet nog altijd niet hoe lang die eerste kus duurde. Ze was zalig. Mijn hand ging naar haar rug, begon erover te strelen, ik ging langzaam naar boven tot op haar schouderbladen en ging dan naar haar borstjes. Ze kreunde lichtjes en begon me nog heviger te zoenen. Mijn tweede hand gleed ondertussen naar haar rokje en ik streelde haar teder tussen haar billen. Ze nam met haar handen mijn penis vast en begon er langzaam aan te trekken. Mijn handen hadden intussen haar kutje gevonden en ik begon haar te vingeren. Ze stopte met kussen, zei tegen me ‘doe verder!’ en bracht haar lippen naar mijn penis. Ze plaatste haar mond rond mijn lul en begon me te pijpen…

Vervolg?