Zware Dag Beloond

Het was gewoon te vroeg om helder te kunnen denken dus staarde Simon maar een beetje rond in de trein, zonder echt iets te zien. “Volgende station …”. Zelfs dat hoorde hij niet. Hij staarde verder en kwam er pas 2 minuten later achter, dat voor hem een meisje was gaan zitten. Hij bleef staren want wat een prachtig meisje was dit. Lange blonde haren die golvend over haar rode truitje lagen, een schattig gezichtje met diepblauwe ogen. Waarschijnlijk was ze nog pas achttien geworden.

Blijkbaar voelde zij zich niet veel beter dan Simon, want ook al was het eindstation nog maar een kwartier rijden, toch sloot ze haar ogen en dommelde al snel weg. Ongezien kon Simon kijken hoe ze daar lag en langzaam voelde hij zich geiler en geiler door alleen maar naar haar te kijken. Zou ze hem ook leuk vinden? Simon was best gespierd, 19 jaar en had een leuke bos haar. Althans, dat vond hij zelf. Misschien wordt het wel iets, dacht hij.

Ow shit! De trein was al gearriveerd en de meeste liepen al naar buiten, terwijl Simon zich herinnerde dat hij eerder op zijn stage moest zijn! De eerste dag op stage en dan te laat, dat kon gewoon niet! Snel en onhandig pakte hij zijn spullen en door de herrie werd ook het meisje wakker. Met wazige ogen kijk ze hem aan, niet goed wetend waar ze was en wie die jongen voor haar was. Simon keek nog een keer naar haar en schrok dat ze wakker was! “Sorry! Uhm… Typisch maandagochtend hè?” Wat een onhandige opmerking weer. Het meisje mompelde iets en ging snel op zoek naar haar spullen. Simon kon niets anders dan snel de trein uitrennen, op weg naar zijn eerste stagedag.

“Doei lekker ding” mompelde Camille hem achterna. Ze had zo lekker gedroomd over een knappe jongen waarmee ze alles kon doen wat ze wilde! En toen stond hij opeens voor haar. Godsamme, dat ik die moest laten lopen. Echt een serieuze relatie leek Camille niets, veel te veel gedoe en verplichtingen, en veel te weinig lol. Maar dat weerhoudt haar niet van haar constante zoektocht naar leuke jongens om wat mee te beleven.

De trein is inmiddels al bijna 5 minuten gearriveerd en nog steeds moet Camille eruit. De conducteur komt boos de coupé binnenlopen, want op zijn schermpje zag hij nog iemand zitten. “NU ERUIT! “ schreeuwt hij. Dit overkomt Camille zo vaak, standaard procedure dan maar weer! Ze staat op, gooit haar haar even naar achter en kijkt de conducteur lief met haar mooiste blauwe ogen aan. “Sorry meneer, ik moet niet zo dromen”. Langzaam loopt ze langs hem en betast hem op wat plekjes. De conducteur blijft verbaasd achter.

Ze haalde nog een snel een kop koffie om vervolgens naar haar werk te lopen. Eigenlijk had ze daar helemaal geen zin in, ze was al te laat voor de zoveelste keer en haar baas waardeerde dat nooit. “Wie moet er dan ook zo vroeg werken” mompelde ze in zichzelf. Misschien is het wel de laatste keer, daar dreigde die zak vorige keer mee. Dan ga ik wel weer naar zo’n bureau en krijg ik een nieuwe baan voor een tijdje. Misschien zijn er nog wel leuke jongens daar…

--- Later die dag ---

“Wat een ongelofelijk saai beroep. Alleen maar anderen aan een baan helpen”, dacht Simon bij zichzelf. Een man van het uitzendbureau had hem de hele dag het bedrijf laten zien, inclusief alle details om klanten te helpen. Misschien was het ritje in de trein toch niet zo erg. Met dat leuke meisje. Hij zou zijn ogen nu goed openhouden, nu hij het station weer inliep.

Plotseling zag hij het bekende jasje! Daar stond ze weer. Haar haren wapperden in de wind en lieten soms haar gezicht zien. Simon kwam dichterbij en zag dat ze huilde. Vol moed liep hij op haar af, hij moest haar toch helpen? “Hoi, gaat het wel goed? Wat is je naam?”. “Camille… het gaat wel… eigenlijk is het niet zo erg, ik vond het toch al niks”. Simon snapte niet veel van dit gesprek maar plotseling stond ze op en vroeg indringend: “Wil jij me helpen? Loop mee”.

Hun trein zou pas over 20 minuten komen. Simon liep braaf achter Camille aan, die opeens een stuk positiever lijkt. Uit het station, over de weg en een smal steegje in. Daar blijft Camille staan en kijkt ze hem aan met haar diepe ogen. “Als ik verdrietig ben, heb ik liefde nodig” en ze pakt Simon vol op z’n mond. Simon schrok, niet vanwege het zoenen, dat deed hij regelmatig, maar van hoe makkelijk en onverwacht dit moment kwam. Hij zoende haar terug en schrok nog meer. Wat kon deze meid goed zoenen! Dit was echt geil. Haar tong leek de zijne te strelen wat een intens gevoel veroorzaakte door Simons hele lichaam. Ook zijn lul, die de hele dag al alert was geweest, groeide snel. Vooral doordat Camille haar hand langzaam naar beneden bracht en zijn T-shirt en broek streelde.

“Ik denk dat jij mij wel kan helpen, of niet?”, vroeg ze toen ze haar kus eindelijk beëindigd had, haar hand grijpend in zijn kruis. “Uhm, ja Ik…”, stamelde Simon, nog steeds in shock, voordat zijn lul bevrijd werd door de zachte handen van Camille. “Hallo kleine jongen!”, hoorde hij zonder nog maar een teken van verdriet in haar stem. Simon was nooit erg trots geweest op de lengte van zijn penis, maar blijkbaar had Camille er totaal geen moeite mee want ze begon met een grote glimlach op haar gezicht hem af te trekken. “Ohhh, uhm, ik weet niet of…”, begon Simon, maar hij hoorde snel: “ssshhh, stil maar, je maakt me blij, bedankt” en ze gaf zijn eikel plagend een likje. En nog een. Kreunend accepteerde Simon zijn hemelse lot en genoot hij van Camille’s vakkundigheid. Dit was duidelijk niet haar eerste keer!

Inmiddels maakte haar tong rondjes over Simons eikel en gaf ze hem talloze kusjes. Met haar hand masseerde ze daarnaast ook zijn ballen. Dit gevoel was zalig en een hardere pik had hij nog nooit gehad! Toen nam ze hem in zijn mond. Een explosie van genot volgde en met moeite kon Simon nog tegen de muur in het steegje blijven staan. Dit meisje was een geschenk voor zijn zware dag, het mooiste en fijnste cadeau dat hij ooit gehad had. Ze keek op met haar ogen, die nu doordrongen waren van geilheid, en glimlachend met de lul in haar mond zag ze hoe ze goed werk deed. Hoewel Simon wenste dat dit moment nooit ophield, voelde hij snel zijn orgasme opkomen. Telkens als hij de ontploffing verwachtte, werd de druk hoger. Wat een gevoel, dit was beter dan hij ooit had meegemaakt met welke sexpartij dan ook! Hij kon ze zelfs niet meer herinneren, hij dacht alleen nog maar aan dit orgasme.

Met enorme hoeveelheden spoot er uit Simons lul sperma over dat geile gezichtje van Camille. Maar dat zag hij niet, hij bevond zich ergens in de achtste hemel, als die bestaat. Zijn orgasme ging maar door en door, hij vergat zijn hele dag, alleen dit moment telde. Toen hij eindelijk een beetje bijkwam zag hij het sexy kontje van Camille net uit het steegje lopen. Richting het station natuurlijk. “Wacht, hoe laat is het eigenlijk?”, dacht hij en hij zocht naar zijn mobiel. “Fuck! Hij is weg!” riep hij. “Die Camille, wat een slet. Ze heeft m vast van me afgepakt toen ik het niet merkte. Nou, ik heb ten minste niets aan haar nummer” en verstrooid liep hij naar het station waar zijn trein net wegreed natuurlijk.

Bedankt voor het lezen! Alle namen en gebeurtenissen zijn fantasie. Dit was mijn eerste verhaal, dus reacties, verbeteringen of gewoon complimenten zijn welkom!