De Sessie

Geen bdsm-sessie, wel vernedering...

Het was negen uur in de ochtend en de wekker ging. Ik werd wakker en vroeg me af waarom in de Kerstvakantie de wekker ging. Toen herinnerde ik mij het. Vandaag was de dag dat Mijn Meesteres zou laten weten of ik met haar een real life sessie kon doen. Ze zou me tussen kwart over negen en half tien iets laten weten. Snel ging ik koffie drinken in de tuin om daarna te gaan douchen. Ik wilde kwart over negen klaar zijn, mocht mijn Meesteres dan al iets laten weten.

Precies kwart over negen kreeg ik een berichtje op whatsapp. “vandaag kom je naar mij. Je trekt alleen een shirt met lange mouwen aan, die string die je van mij hebt gekregen en een zwembroek. Zonder luier. Een ongelukje betekent straf. App me als je in de trein zit en verder geen vragen gehandicapt teefje.” Ik schrok van het berichtje, ik had verwacht dat ze eerst wilde chillen en dat we afspraken zouden maken. Toen kon ik niet weten dat ik helemaal fout zat.

Een beetje beduusd pakte ik de string onder mijn bed vandaan. Mijn Meesteres had me die opgestuurd met de post. Ik trok hem aan en voelde mijn ballen erlangs vallen. Het touwtje zat strak door mijn kont. Terwijl ik mijn zwembroek pakte realiseerde ik mij dat deze wit was. me hart ging sneller kloppen. Als het regende of sneeuwde zou die nat kunnen worden. Ik hoopte dat het niet zou gaan doorschijnen. Het shirt met lange mouwen was ook wit, althans degene die ik zo snel kon vinden. Net toen ik bedacht dat ik wel de tijd had om een ander shirt te zoeken, dat niet wit was kreeg ik weer een berichtje op whatsapp. Zonder hem te openen wist ik dat het Mijn Meesteres moest zijn.“Opschieten kreng. De volgende trein rijd al om kwart voor tien. Die pak je.” Toen ik de deur uit ging sneeuwde het gelukkig niet, maar het was wel koud het vroor twee graden. Even twijfelde ik of ik wel zou gaan. Daarna schraapte ik al mijn moed bij elkaar en ging de kou in, op weg naar Mijn Meesteres.

Toen ik na tien minuten bij het station aankwam stond de trein er al. Gelukkig was het een sprinter en hoefde ik niemand aan te spreken om mijn rolstoel in de trein te helpen. Ik reed de trein in en gelukki g was het niet druk. Ik ging helemaal achterin zitten en hoopte dat niemand me zo zou zien. We gingen rijden en er was geen weg terug meer. Snel pakte ik mijn telefoon. Ik stuurde een berichtje naar Mijn Meesteres “ik ben onderweg Meesteres.” Ik deed de telefoon weer in mijn broekzak en bedacht me met een schok dat ik op delft station al moest overstappen.

Weer ging mijn telefoon en ik was benieuwd wat mijn Meesteres deze keer zou zeggen. “Je moet zo overstappen, he teefje. Diegene die je rolstoel in de trein gaat zetten zal zien wat voor goedkoop mongooltje je bent. Vies stout sletje met je stringetje. Als je bij mij bent zal je spijt hebben dat je geboren bent invalide nietsnut.” Ik werd rood toen ik het las. Bij mezelf dacht ik “probeert ze me bang te maken, of word dit echt een dag die ik nooit meer zal vergeten?” Op dat moment kon ik niet weten dat deze dag de vreemdste en meest vernederende dag uit mijn leven zou worden.

Ondertussen waren we gestopt op station Delft. Ik reed de trein uit en keek snel of de andere trein er al stond. Gelukkig stond die er al. Het was ondertussen gaan sneeuwen en ik hoopte iemand te vinden die me kon helpen instappen voordat ik helemaal doorweekt was. Ik reed op een man af en vroeg of hij mijn rolstoel in de trein kon zetten. Gelukkig wilde hij dat. Hij tilde mijn rolstoel op en zette hem in de trein. Toen ik de trein in klom werd mijn ergste nachtmerrie werkelijkheid : mijn zwembroek zakte af.

Met een rood hoofd klom ik in de trein en trok mijn zwembroek weer op. Mijn hart klopte in mijn keel. Gelukkig hoorde ik niemand roepen dus ik ging er vanuit dat niemand het gezien had. van de ergste schrik bekomen wilde ik de man die me geholpen had bedenken. Hij was al weg. Ik klom terug in mijn rolstoel en ging weer zitten. Mijn hart klopte nogsteeds in mijn keel maar gelukkig zat ik wel in de trein die mij naar Mijn Meesteres zou brengen. Ik ging proberen om zo relaxt mogelijk te zitten en de trein begon te rijden. Op dat moment hoorde ik het wel bekende toontje van whatsapp. “Mijn Meesteres” dacht ik en ik pakte mijn telefoon.

Het was zoals ik al dacht weer een berichtje. Ik schrok toen ik het las. “zo, je bent overgestapt als het goed is? Zodra je op Lelystad centrum staat hoor je van me. Als het je niet gelukt is over te stappen app me. Anders afwachten. Geen vragen. Vuile hond.” Nu werd ik echt bang, want dit begon mij toch te serieus te worden. En waarom naar Lelystad? Ik wist dat Mijn Meesteres in Hilversum woonde. Ik probeerde te ontspannen maar dat lukte niet meer. Uit angst voor een ongelukje en gevolgen die niet te over zien waren, bleef ik op de wc zitten tot we aankwamen op Lelystad centrum.

Eenmaal aangekomen op het station stak ik een sigaret op. Ik moest toch nog wachten op verdere instructies. Ik was zelfs zo bang geworden dat ik niet om een adres durfde te vragen. Het was nu echt koud en omdat ik zo buiten stilstond begon ik echt te rillen van de kou. Ik hoopte dat ik bij Mijn Meesteres ten minste iets warms mocht drinken. Mijn sigaret was op, en nog steeds had ik geen berichtje gekregen. Net toen ik de trein terug naar Delft wilde pakken ging mijn telefoon. Ik opende het berichtje en tot mijn verbazing kreeg ik een spraakbericht. Er liepen aardig wat mensen op het station, en ik trok al aardig de aandacht. Toen kreeg ik nog een bericht van mijn Meesteres. “Spraakbericht gewoon openen slettebak!” las ik.

Ik opende het spraakbericht en luisterde : “zo sletje. Je bent in Lelystad. Recht voor je zie je huizen. Nummer 23 moet je zijn. Ik zit in het huis van een bekende die op vakantie is. Ik wil in Hilversum niet gezien worden met zo’n waardeloos straatsletje! Als je dit bericht hebt gehoord stuur je een spraakmemo waarin je schreeuwt dat je een gehandicapt misbakseltje bent. En hard praten hondje, mensen mogen best weten dat jij niks waard bent.” De stem van Mijn Meesteres schalde over het station. De mensen die er liepen keken verbaasd om. Ik pakte mijn telefoon en stuurde een spraakmemo. “ik ben een gehandicapt misbakseltje!”. Met een rood hoofd deed ik mijn telefoon weer terug in mijn broekzak. De mensen die langsliepen scholden me uit voor gek. Er was zelfs iemand die een trap tegen mijn rolstoel aan gaf. Voordat de situatie escaleerde reed ik snel naar de huizen voor me, naar nummer 23. Ik belde aan en verwachtte dat er open werd gedaan. In plaats daarvan ging mijn telefoon weer. Dat zou vandaag de laatste keer zijn.

Gespannen wat ik nu moest doen las ik het bericht door : “Wielen van je rolstoel allebei eraf halen en neer leggen. We willen niet dat je ontsnapt. Dan uitkleden en alleen je stringetje aanhouden. Op handen en voeten voor de deur wachten. Na 5 minuten blaffen. Net zo hard en zo lang tot we je horen, teef. Ze sloot af met : “je hebt geluk, vies hoertje, mijn nichtje is er ook en zij is bereid je gratis kapot te vernederen.”

Trillend kroop ik uit mijn rolstoel en haalde eerst het linkerwiel los en daarna het rechterwiel. Ik legde mijn wielen en de rolstoel zelf rechts van de deur. Ik hoopte nog dat het een grapje was en dat ik snel binnen een warm welkom zou krijgen. dit gebeurde niet en ik ging me uitkleden. Eerst mijn schoenen, toen mijn shirt en als laatste mijn zwembroek. Voor de deur ging ik liggen en maakte me zo klein mogelijk. Ik kon wel huilen van schaamte. Ik had geluk dat er geen mensen rondliepen. Ondertussen was het harder gaan sneeuwen en de koude stenen deden pijn aan mijn handen en benen. Ik rilde van schaamte en van de kou. Na vijf minuten ging ik op handen en voeten zitten. Ik blafte. “woeff woeff” galmde het door de straat. Niks. Woeff woeff woefffff!” blafte ik. Weer niks. Ik wist dat er niks anders op zat dan te blaffen tot de deur open zou gaan. Woeff woeeff woeff!”huilde ik. Zo zat ik een paar minuten voor de deur te blaffen. Net toen ik bang werd dat dit allemaal een grote grap was en ze hier helemaal niet was ging de deur open. Ik schrok van het krakende geluid van de deur.

“Naar binnen! NU!” het was niet mijn Meesteres, maar haar nichtje die open deed. Ik kroop het huis in. Zodra toen de deur dicht was werd ik bij mijn haar gegrepen. Ik keek langs de hoge hakken en donkere lange benen omhoog. Haar haar was zwart en haar ogen waren donker. Ze keken me gemeen aan. Ze ging met haar gezicht heel dicht naar dat van mij en zei : “je ziet er echt niet uit misbakseltje. Lekker in je stringetje in de sneeuw gezeten? Hoe voelde dat? Ben je bang?” ik kreeg er geen woord uit. Hoe kon ik weten dat mijn sessie met twee dominante meiden zou zijn?

Voordat ik de woorden kon vinden pakte ze mijn haar en trok me hardhandig mee de woonkamer in. “Auww!” schreeuwde ik. Ik probeerde me te verzetten maar nu werd ik zo hard aan mijn haren getrokken dat de tranen in mijn ogen sprongen. Ze gaf me een duw over het laminaat. Omdat ik helemaal nat was van de sneeuw schoof ik door tot de bank waarop mijn Meesteres zat. Ze keek me gemeen aan, met een blik die me deed rillen. Met een gemene grijns op haar gezicht stond ze op en ging voor me staan.

Ze torende hoog boven me uit. Ik durfde haar niet aan te kijken en keek naar haar hakken. Ze droeg hoge felrode hakken. Met een puntige zwarte hak. “Kijk me aan slet” zei ze heel rustig. Ik keek omhoog naar haar korte, eveneens rode rokje en verder omhoog naar een rode bh. Plotseling stampte ze hard met haar voeten op de grond. Er verscheen een putje in het laminaat. Ik kromp ineen van angst. “naar mijn gezicht kijken, teef!” Met een rood hoofd keek ik haar aan. “ik zie angst in je ogen, hondje, klopt dat?” vroeg ze op een ijzingwekkende toon. “J- j- Ja M- M- Meesteres” stotterde ik. Ze keek me aan met haar donkere ogen. Het leek wel of ze door me heen keek. Er ging een rilling door me heen. Ook zij kwam heel dichtbij en fluisterde op een sexy maar gemene toon “Dat is toch goed, teefje?” Ik knikte van ja, nogsteeds met een rood hoofd. Toen keek Mijn Meesteres op, en ik hoorde het geklak van de hakken van haar nichtje. Ze gingen voor me staan, allebei met hun handen in hun zij. Ik werd nog roder omdat ik dit niet gewend was en ze begonnen te lachen. Mijn Meesteres en haar nichtje keken elkaar aan. Ik wachtte af en keek naar de grond. “hee teefje, nu mag je nog naar ons kijken, vind je ons niet mooi?” “jawel” knikte ik, “prachtig zelfs” . “braaf” zei Mijn Meesteres en aaide door mijn haar. De druppels en sneeuwvlokken vlogen alle kanten op. “nu gaan we even inspecteren of je geen ongelukje hebt gehad, smerig sletje” zei haar nichtje. Ik moest gaan staan, leunend tegen de bank. “gezicht naar ons toe” commandeerden ze in koor. Ik stond met mijn rug tegen de bank aan. Er stonden twee prachtige meiden voor me, maar ik wist dat ik beter geen grote mond kon hebben. Ze kwamen bijna duivels op me over, zo gemeen en vernederend als ze deden.

Mijn Meesteres pakte de achterkant van de string die ik aan had en trok hem omhoog. Mijn geslachtsdeel viel uit het stringetje. Ze hield hem een tijde vast. Mijn hart bonsde in mijn keel. Ik wist dat ik geen stijve zou mogen krijgen. en ik wist ook dat deze twee meiden daar volledig controle over hadden of dat zou gebeuren of niet. “Pets” klonk het toen ze de string losliet. Ze gingen beiden heel dicht op me staan en betastten mijn lichaam. Vooral mijn billen en benen vonden ze interessant. “Geen ongelukje te zien” zei Mijn Meesteres tegen haar nichtje. Hard kneep ze in mijn kont en zette haar nagels er flink in. Met moeite kon ik een gil onderdrukken. “Nee klopt, dat betekend dat we kunnen beginnen”antwoordde ze. De sessie waar ik zo lang over gefantaseerd had was begonnen.

Ze kwamen beiden heel dicht tegen me aan staan. Ze praatten om beurten. Mijn Meesteres begon : “Er zijn regels. We zullen ze nu op noemen. Geen vragen tot we uitgesproken zijn. Ze wachtte even en ging toen naast me staan met haar gezicht vlak bij mijn oor. “Ik ben jouw Meesteres. Haar noem je bazin. Jij bent een waardeloos nietsnutje. Wij kunnen alles met je doen, ook dingen die je niet zou willen. Haar nichtje vervolgde : “had je maar niet zo bijdehand moeten doen via whatsapp.” Ook zij ging naast me staan aan de andere kant. Mijn Meesteres had haar hak op mijn voet gezet en haar nichtje deed hetzelfde. De schoenen van haar nichtje waren blauw, net als haar rokje en haar bh. De schoenen van Mijn Meesteres waren rood, en haar rokje en bh waren ook rood. Hun hakken waren beiden zwart. Ze zagen dat ik keek naar hoe ze hun puntige hakken op mijn voeten zetten. Ze keken elkaar aan. “Dit voel je toch niet teefje, maar straks ga je huilen van de pijn!” haar nichtje begon gemeen te lachen. Blijkbaar hadden ze er lol in dat ik geen gevoel had in mijn voeten en dat ze daar dus ook geen rekening mee hoefden te houden. Voor zover ze dat zouden doen.

Mijn Meesteres fluisterde verder in mijn oor “bedankt voor die vijfhonderd euro”. Blijkbaar had haar nichtje het geld al gevonden want mijn portemonnee zat altijd in een vakje achterop mijn rolstoel. Met een schok herinnerde ik mij dat mijn rolstoel nog buiten lag en keek richting de deur of ze hem niet al binnen hadden gelegd. Alsof ze doorhadden waar ik aan dacht zei haar nichtje “als we die rolstoel binnen moeten zetten, is goed, maar dan breng jij even in de tuin door. Ik had geen keus, ik kon niet het risico lopen dat mijn rolstoel gestolen zou worden. Van dat feit werd door Mijn Meesteres gebruik gemaakt door te zeggen “je bent een gehandicapte nietsnut, rolstoelafhankelijk, dus je hebt geen keus. En dat komt omdat je gehandicapt bent. Hoe voelt dat?”Bij die vraag ging een rilling door me heen. Terneergeslagen staarde ik naar de grond. “Kijk me aan!”gromde Mijn Meesteres en sloeg met haar vlakke hand op mijn wang.

“Ik voel me minderwaardig Meesteres” zei ik terwijl ik terneergeslagen naar de grond keek. Haar nichtje begon te klappen. “Oow wat voelt dit héérlijk, he nichtje van me!” Mijn Meesteres knikte instemmend. “Ja dit voelt geweldig, ik voel me zo ontzettend machtig” Ik bleef naar de grond kijken. “Zullen we dit puppie’tje eerst een beetje geil maken, en hem dan in de tuin laten afkoelen, nichtje” Mijn Meesteres knikte. Haar nichtje richtte zich tot mij. Ze ging met haar billen tegen mijn geslachtsdeel aan staan. “Als je een stijve krijgt dan zwaait er wat!” zei mijn Bazin. Ze keek me over haar schouder gemeen aan. Ik wist dat ik het niet lang zou volhouden. Ook Mijn Meesteres ging dicht op me staan. Met haar billen tegen mij aan. Terwijl ze zich half omdraaide keek ze richting mijn kruis. “Doe je stringetje omlaag en zorg dat dat garnaaltje” terwijl ze op mijn geslachtsdeel wees “niet stijf word.” Ik wist dat dat onbegonnen werk was maar hield mijn mond. Mijn Bazin en Mijn Meesteres keken elkaar aan en proestten het uit van het lachen. “Garnaaltje!” zei Mijn Bazin, zich op de knieën slaan van het lachen. Toen keken ze naar mij en zeiden in koor: “Daar gaan we.”

Wat er toen gebeurde kon ik niet bevatten. Zowel Mijn Bazin als Mijn Meesteres begonnen met hun kontjes tegen me op te rijden. Eerst rustig maar al sneller zo hard en snel als ze maar konden. Ik wilde niet kijken omdat ik wist dat ik dan botergeil zou worden. Toch kon ik mijn ogen niet van hun kontjes afhouden. Heerlijk zoals ze daar stonden, met hun hoge hakken nog steeds op mijn voeten, tegen me aan te rijden alsof hun leven er vanaf hing. Mijn voeten waren ondertussen helemaal blauw geworden door de druk die er op stond. Terwijl ik dat zag voelde ik ook dat mijn piemeltje langzaam stijf begon te worden. Dit was waar Mijn Bazin en Mijn Meesteres op gehoopt hadden. Nu konden ze mij met een reden straffen. ik wist niet wat er ging komen, maar wel dat ze genadeloos zouden zijn.

Tegelijk draaiden ze zich om, zogenaamd verbaasd dat ik een stijve kreeg. “Oeii da’s niet de bedoeling he slaafje” zei het nichtje van Mijn Meesteres. “Nee Bazin” antwoordde ik .Mezelf schamend dat ik al zo snel geil werd. Mijn Meesteres richtte zich tot mij. Ze stampte hard op mijn voet die nu helemaal blauw was. Mijn Bazin draaide haar hak ook stevig in mijn andere voet. “Stomme gehandicapte slet, met je lelijke misvormde voetjes” brieste Mijn Meesteres. “Op de grond jij!” Ik wist niet hoe snel ik op handen en voeten op de grond moest gaan zitten. Mijn Meesteres en Mijn Bazin gingen intimiderend voor me staan met hun handen in mijn zij. Ze keken elkaar lachend aan en naar mij keken ze heel kwaad. Nu zat ik goed in de problemen, dat besefte ik wel!

Mijn Bazin hurkte naast me en drukte mijn gezicht op de vloer. Mijn wang werd hard op de bovenkant van haar schoenen gedrukt. Met mijn mond raakte ik bijna de tenen van Mijn Bazin. Mijn Meesteres sloeg met haar vlakke hand op mijn wang die niet op de grond lag. Ik schreeuwde van de pijn. Met een ruk deed Mijn Bazin het stringetje uit en propte die helemaal in mijn mond. Ik kokhalsde maar Mijn Meesteres duwde het stringetje net zo hard weer naar binnen. “Vieze gore teef!” gilde ze. Ze liep weg en even later zag ik dat ze een riem gepakt had. Ze pakte mij bij mijn haren beet en deed de riem om mijn nek. Mijn Bazin begon ondertussen mijn haar vast te pakken en mijn hoofd heen en weer te bewegen. “Oeii het hondje is niet braaf, dus hij moet een riem om!” zei ze treiterig. Aan alles kon je zien dat ze allebei volop genoten van hoe gemeen ze tegen me konden doen. Ik voelde me machteloos en durfde ze niet eens meer aan te kijken. Mijn Meesteres trok de riem strak omhoog en zei “zit!” Ik kon niet veel anders doen dan gehoorzamen, dan kreeg ik nog een klein beetje lucht. Ik keek om mij heen waar Mijn Bazin was. Die liep met een enorm lange kaars in haar handen. Geschrokken keek ik wat er met die kaars ging gebeuren. Ze ging achter me staan en trok mijn hoofd achterover. Door de riem stikte ik nu bijna echt. Met haar lippen dicht bij mijn oor fluisterde ze “jij wilde niks in je kontje, dus billetjes naar achter, dit is je straf!” Mijn Bazin trok mijn billen naar achter,ze spuugde op mijn kont en met één duw duwde ze de kaars diep mijn kont in. Smekend vroeg ik of dit niet een beetje te ver ging. Mijn Meesteres en haar nichtje knipoogden naar elkaar. “Eén van de regels is: Wij kunnen alles met je doen, ook dingen die je niet wil” antwoordde Mijn Meesteres triomfantelijk. Aan haar stem hoorde je dat ze het heerlijk vond om mij zo hulpeloos te zien smeken. Toen trokken ze me aan mijn haren en aan de riem. Ik moest rondjes kruipen en hard blaffen. Mijn Bazin schopte zo vaak mogelijk op mijn kont en schreeuwde dan “harder blaffen hondje!” Mijn Meesteres liep met de riem in haar hand rondjes met me. Ook zij schopte me van achter. In mijn kruis. Ze deden de tuindeur open. Mijn Bazin deed het stringetje weer aan. Mijn Meesteres was achter me komen staan en draaide mijn armen op mijn rug. Die deed ze achter het stringetje zodat ik geen kant meer op kon. Daar lag ik, in de sneeuw, met mijn handen op mijn rug achter een stringetje langs en een kaars in mijn kont. Mijn Meesteres ging gehurkt naast me zitten en haar nichtje pakte een aansteker. Ze stak de kaars aan. “Lekker he, misbruikt worden!” zei ze. Terwijl ze opstond. Bam! De tuindeur sloeg dicht. Ik zag hoe Mijn Bazin en Mijn Meesteres lekker warm binnen zaten. Af en toe zwaaiden ze naar me. Dan zag ik ze naar mij wijzen en tegen elkaar praten en lachen.

Na een tijdje, ik denk een kwartiertje, ging de deur weer open. Mijn Bazin en Mijn Meesteres gingen gehurkt naast me zitten. Ze voelden hoe koud ik het had. Doordat ik al die tijd stil had gelegen was er een laagje sneeuw op me komen liggen. “Die teef moet nu echt weer naar binnen” ze proestten weer van het lachen. Het was zo koud op de stenen dat mijn tranen bijna bevroren waren . De kaars was ondertussen uit gegaan.

Ik werd mee naar binnen gesleurd. Daar moest ik voor de bank gaan liggen. Gelukkig mocht ik mijn handen weer vrij en daar bedankte ik beide dames dan ook vriendelijk voor. Ze staken de kaars weer aan en gebruikte mij als voetenbankje. Zij keken een film en ik moest daar liggen. Bij iedere beweging die ik maakte vonden ze het leuk om hun hakken in mijn ribben te zetten zodat ik het uitschreeuwde van de pijn. Soms deden ze net of ze een paard aanspoorde, zo hard deden ze!

Nadat de film afgelopen was stond Mijn Meesteres op. Ze ging met haar volle gewicht op mijn billen staan. Ik gilde van de pijn, en haar nichtje keek tevreden toe. Zij had nog steeds haar voeten op mijn onderrug. Mijn Meesteres ging voor me staan. Haar hoge hakken kwamen nu heel dichtbij en ik voelde me er erg tot aangetrokken. “Kus mijn voeten!” beval ze. Ik kuste haar voeten zo goed als ik kon. Van haar tenen tot op haar voet waar ik nog liggend bij kwam, alles kuste ik. Mijn Meesteres genoot. “Zullen we hem wat meer bewegingsvrijheid geven?” vroeg ze aan haar nichtje. Die knikte instemmend en kon het niet laten mij, voor ze opstond, nog een paar keer flink op mijn kont te schoppen. Toen ging ook zij voor mijn neus staan.

“Mond open!” zei ze. Ik deed een beetje verbaasd wat ze vroeg. Ze tilde haar voet op en propte haar hele hak zonder pardon in mijn mond. Het zwart van haar hak glom van mijn speeksel. Weer moest ik kokhalzen. Ik zat nu op mijn knieën en moest dus blijkbaar hun hakken pijpen. Ik kokhalsde en de meiden moesten weer keihard lachen. Nu probeerde ook Mijn Meesteres haar hak in mijn mond te doen. Ik zat voor de bank met twee verschillende hakken in mijn mond. Ik hoorde ze tegen elkaar schuiven. Ik proefde het metaal. Hoe meer ik ging hoesten en kokhalzen hoe leuker ze het vonden. “Ga nu op je rug liggen, teef!” zei Mijn Bazin. Dat deed ik en ik kon even naar adem happen. Al snel kreeg ik de hak van de schoen van Mijn Meesteres weer in mijn mond. Mijn Bazin ging bij mijn benen staan en begon zachtjes tegen mijn kruis aan te schoppen. Ik hoorde Mijn Meesteres alweer lachen, dus ik vreesde voor wat komen ging.

Eerst schopte ze zachtjes, maar al snel begon ze steeds harder te schoppen. Ik schreeuwde het uit van de pijn, maar ook van genot. Dit was echt wat ik wilde, vernederd worden. En nog door twee dames ook. De pijn maakte steeds meer plaats voor echt genot en ik begon zelfs een beetje te kreunen. “Je vind het echt lekker he?” vroeg Mijn Bazin. Zo goed en zo kwaad als het ging probeerde ik “ja” te zeggen. Maar doordat ik de hakken van Mijn Meesteres nog steeds moest pijpen kwam er niet meer dan wat gegorgel uit mijn keel. Mijn Meesteres haalde even de hakken uit mijn mond. Ze kneep mijn mond samen terwijl ze gehurkt boven me kwam staan. “Geef antwoord waardeloos gehandicapt sletje” zei ze. “Jaa!” schreeuwde ik zo hard als ik kon. Ondanks dat Mijn Meesteres mijn mond samenkneep kwam het er luid en duidelijk uit. “ik vind het heerlijk!” brulde ik er achter aan. Mijn Meesteres liet mijn mond los. Ze ging weer staan en keek me stout aan. Die aanblik deed mijn pik weer zwellen. “Je bent een stout teefje, en ik moet zeggen dat je veel kunt hebben.” Met een knipoog “we zullen geen dingen meer in je kont douwen.” “Dankuwel Meesteres” zei ik met een glimlach. Eerst was ik nog bang maar ik dacht dat het vanaf nu allemaal wel zou meevallen. Ik deed mijn ogen dicht en genoot met volle teugen. Blijkbaar was het niet de bedoeling dat ik er zo makkelijk over dacht.

Mijn Bazin trok me hardhandig aan mijn haren omhoog. Ik werd door haar op mijn knieën neer gezet. Ze keek me weer doordringend aan. Dat voelde een beetje ongemakkelijk en ik durfde nog niet lang in haar ogen te kijken. Mijn Meesteres en Mijn Bazin gingen ook op hun knieën voor me zitten. “Ik zou je best een paar bitch slaps in je face willen geven”. Ze keek naar Mijn Bazin. Haar ogen begonnen te twinkelen “ja dat zou wel leuk zijn, lekker gloeiende wangetjes maken” zei ze en treiterig aaide ze me over mijn wangen. Eindelijk durfde ik ook iets te zeggen. Ik keek hen aan en zei terwijl ik zo onschuldig mogelijk probeerde te kijken “Alsjeblieft Mijn Meesteres en Mijn Bazin, willen jullie me bitch slaps geven op mijn wangen net zo lang tot ze roodgloeiend zijn?” Verbaasd keken ze me aan. Blijkbaar hadden ze die opmerking niet van me verwacht. “Zo, goedkoop stoephoertje” zei Mijn Meesteres. “Dat kan geregeld worden teefje!” Haar nichtje wreef in haar handen.

Haar nichtje legde haar platte hand op mijn linkerwang en Mijn Meesteres deed hetzelfde met haar rechterhand op mijn rechterwang. Mijn Bazin wreef eerst een paar keer over mijn wang. Toen strekte ze haar arm en haalde uit. “Pets!” galmde het door de kamer. En weer “pets!’. Voordat ik iets kon zeggen had ook Mijn Meesteres me op mijn wang geslagen. Ik voelde de handafdrukken op mijn wangen staan. “Hoe vind je dat?” vroeg Mijn Meesteres. Stout keek ik haar in de ogen. “Harder” zei ik luid en duidelijk. Mijn Meesteres en Mijn Bazin begonnen te grinniken. “Vuile teef!” zeiden ze in koor.

Mijn Bazin kneep mijn mond samen en spuugde in mijn gezicht. Haar speeksel prikte in mijn oog. Mijn Meesteres deed hetzelfde. Ik knipperde met mijn ogen. Het speeksel droop naar beneden. “Mond open gore slet!” zei Mijn Meesteres. Ik opende mijn mond en zowel Mijn Bazin als Mijn Meesteres spuugden in mijn mond. “Nu slikken hoertje!” zei haar nichtje. Ik slikte het braaf door. Ik voelde hoe hun speeksel naar binnen gleed. Lang kon ik daar niet op letten want ik voelde beide dames alweer over mijn wangen wrijven. Ik wist dat ze weer zouden uithalen.

“Pats pats pets pets!” dit keer sloegen ze allebei tegelijk en niet één keer maar vier keer. Mijn wangen begonnen echt te gloeien en het begon ook wel pijn te doen. Mijn Meesteres ging achter me staan en trok mijn hoofd zonder pardon naar achteren. “Sla hem!!” gilde ze tegen haar nichtje. Die kwam met een grijns dichterbij. Dat liet ze zich geen twee keer zeggen en genadeloos hard haalde ze uit. En nog een keer. En nog een keer. “Auuwww!!” gilde ik, nog steeds genietend. Toen ging Mijn Bazin achter me zitten en sloeg Mijn Meesteres me met haar vlakke hand een aantal keer zo hard als ze kon op mijn wangen. Daarna werd ik voor een spiegel gezet, ik moest nog steeds op mijn knieën zitten.

Mijn Bazin ging links van me staan en Mijn Meesteres rechts. Het stringetje dat ik nog steeds aan had werd door beide dames nog even wat verder omhooggetrokken. Ze pakte allebei één kant van het stringetje beet en trokken hem keihard omhoog. Ik voelde hoe het touwtje door mijn bilspleet ging. “Smeek me om je stringetje los te laten!” grijnsde haar nichtje gemeen. Terwijl ze dat zei trok ze hem nog steviger door mijn anus. Nu deed het echt pijn en ik smeekte of ze hem alsjeblieft los wilden laten. Er volgde nog een laatste harde ruk en op het hoogste punt lieten ze los. “PETS!” klonk het. Mijn gezicht vertrok van de pijn

Ook deed Mijn Meesteres mij de riem weer om. Zo zat ik voor de spiegel. Links Mijn Bazin die me aan keek via de spiegel en rechts Mijn Meesteres die de riem strak in haar hand had. “Beschrijf zo gedetailleerd mogelijk wat je ziet, slettebakje” commandeerde Mijn Meesteres. Ik keek naar de spiegel en beschreef “ ik zie links van mij een prachtige dame met blauwe hoge hakken, een kort blauw rokje en een goedgevulde blauwe bh. Het klonk een beetje lomp maar ik durfde niet al te seksistisch te zijn. “Hahahah, braaf hondje!” zei Mijn Bazin. Ze aaide over mijn hoofd en trok afentoe venijnig aan mijn haar. “Wat zie je rechts, vuil hoertje van me?” vroeg Mijn Meesteres.

“Rechts zie ik een mooie meid met rode hakken met een zwarte hak, een rood kort rokje en een rode sexy bh en grote borsten. En daar achteraan “dat geld voor jullie allebei.” “ahhww brave slet” zei Mijn Meesteres en streelde door mijn haar. Ze liep richting de keuken en kwam terug met een hondenbotje. Die gaf ze aan haar nichtje. “Geef poot!” zei ze lacherig. Met een rood hoofd stak ik mijn hand uit. “Moet het hondje niet blaffen” vroeg Mijn Meesteres op een manier alsof ze het tegen een klein kind had. Ik genoot van de manier waarop ze nu tegen me praatten. “Woeff woeff!” zei ik. Zonder dat het gevraagd werd stak ik mijn tong uit mijn mond en begon te hijgen als een hond die uitgeput is van het rennen. Me realiserend dat daar helemaal niet om gevraagd werd hield ik snel mijn mond en keek naar de grond.

Mijn Meesteres en Mijn Bazin begonnen allebei keihard te lachen. “Je neemt dit wel serieus he vuile slet”zei Mijn Meesteres terwijl ze me voor mijn kont schopte. “Ja ik geniet inderdaad met volle teugen. Het kan me niet ruig en vernederend genoeg!” Geil en met een stoute blik keek ik ze aan via de spiegel.

“Beschrijf is wat je in de spiegel ziet” zei het nichtje van Mijn Meesteres. Ik keek weer terug naar de spiegel en keek hoe ik erbij zat. Ik zat daar tussen twee mooie dames in. Om mijn nek had ik een riem die Mijn Meesteres vasthield. Mijn ogen zaten dicht van het speeksel dat ondertussen over mijn hele gezicht liep. Ik zag mezelf op mijn knieën zitten, mijn wangen roodgloeiend van de slaps die ik gekregen had. het kleine stringetje stak hoog boven me kontje uit. “Ik zie een waardeloos gehandicapt slettebakje” begon ik, “met rode wangen van de klappen en met een meisjes-string aan.” Mijn Meesteres en Mijn Bazin applaudisseerden voor me. “Heel goed” antwoordde Mijn Meesteres.

Haar nichtje pakte het hondenbotje en stopte die in mijn mond. Ik werd door Mijn Meesteres aan de riem naar de keuken gebracht. Daar stond een grote hondenmand met daar naast twee schaaltjes. Mijn Bazin vulde het ene schaaltje met water en het andere schaaltje gooide ze vol met hondenbrokken. “Tast toe brave hongerige teef” zei Mijn Meesteres gemeen lachend.

Dit had ik niet verwacht en aarzelend bracht ik mijn mond naar de schaaltjes. Plotseling trok Mijn Meesteres het stringetje uit. Ik zat nu naakt in een hondenmand met twee knappe dames voor me. Dat besef maakte me geil en ik voelde dat mijn piemeltje weer begon te zwellen. Mijn Bazin en Mijn Meesteres gingen met hun handen in hun zij staan. “Mocht jij een stijve krijgen, stout hondje?” “Nee Bazin”antwoordde ik. Ik voelde me een beetje ongemakkelijk worden. “Stouterd!” zei Mijn Meesteres en gaf me een harde klap op mijn kont. Die was tot nu toe nog redelijk ontzien, maar ik durfde ervan uit te gaan dat ook dat niet lang meer zou duren. “Drink maar teefje” zei Mijn Bazin dwingend. “Of moet ik je garnaaltje kapot trappen!” Geschrokken van de plotselinge stemverheffing bracht ik mijn mond naar het schaaltje met water. Ik liet mijn tong in en uit het schaaltje gaan en probeerde zoveel mogelijk water te drinken, op zijn hondjes. De twee dominante meiden stonden tevreden toe te kijken nog steeds met hun handen in hun zij.

Mijn Meesteres liep naar de bank en ging zitten. “Kom maar hier hondje ik heb iets voor je!” Ik kon zien dat ze in haar hand een hondenkoekje had. Met tegenzin kroop ik op handen en voeten naar haar toe. De riem zat nog steeds om mijn nek. Blijkbaar had ik die niet meer nodig want Mijn Meesteres deed hem af. Terwijl ik voor haar zat liet ze haar ogen over mijn lichaam glijden. Ze ging op de bank zitten en keek op me neer. Mijn Bazin was achter me komen staan en begon weer tegen mijn kont te schoppen. “Wil het hondje een koekje?” vroeg Mijn Meesteres. Ik werd rood en beide dames konden hun lachen niet meer in houden. “Ga je hem echt een hondenkoekje geven,Mijn Meesteres?” Ze grijnsde dat dat echt de bedoeling was. “Smeek me!” schreeuwde ze ineens naar mij. Ik zette grote ogen op en begon te blaffen en hondengeluiden te maken. Mijn Meesteres legde het koekje op de grond. Ik keek ernaar. Daarna keek ik naar Mijn Meesteres. “Pak!” zei ze. Ik wilde hem oppakken. Voordat ik dat kon doen plantte Mijn Meesteres haar hakken op mijn handen. “Met je mond!!” brieste ze kwaad. De pijn in mijn handen was ondragelijk. Terwijl de tranen in mijn ogen sprongen hapte ik het hondenkoekje van de grond. Ik moest bijna kotsen. Mijn Meesteres en haar nichtje giechelden wat en tevreden keken ze hoe ik met lange tanden zat te kauwen. Van Mijn Bazin kreeg ik te horen dat als ik het doorgeslikt had ik mijn mond open moest doen en mijn tong naar buiten. Toen ik het eindelijk doorgeslikt had stak ik mijn tong uit naar Mijn Meesteres. “Braaf hondje!” zei ze op een manier alsof ik een klein kind was die iets heel simpels had gedaan. Plotseling trok ze me naar zich toe.

Ik voelde haar handen over mijn lichaam gaan. Ook Mijn Bazin liet haar handen de vrije loop. Mijn Meesteres streelde de voorkant en Mijn Bazin ging via mijn rug naar mijn kont. “Lelijk ben je” fluisterde ze van achter mij in mijn oor. Mijn Meesteres kwam niet meer bij van het lachen. Ik keek naar haar hakken. Ze glommen in het licht dat vanuit de tuin scheen en precies op haar hakken en voor een gedeelte op mij viel. Het zonlicht weerkaatste in de zwarte hakken van Mijn Meesteres. Blijkbaar had ze door dat ik op haar hakken zat te geilen. Heel plotseling greep ze mijn zak beet en kneep hard in mijn ballen. “vuile hoer, een beetje geilen op mijn hakken!” Schreeuwend van de pijn zei ik dat het niet meer zou gebeuren. Helaas nam ze daar geen genoegen mee. “Ga gewoon door!” zei Mijn Bazin. Aan haar stem hoorde ik dat hoe gemener ik behandeld werd, hoe leuker zij het vond. Dat gold ook voor Mijn Meesteres. Ik smeekte of ze alsjeblieft wilde stoppen. Mijn Meesteres genoot en liet even mijn ballen los. Ze boog voorover. “Ik vind het leuk om je te zien lijden, dat is toch de bedoeling van deze sessie, dat ik en mijn nichtje ons machtig voelen en jouw kunnen gebruiken hoe wij willen?” Hier had ik geen antwoord op. Ik wist ook dat ze gelijk had. En hoe grof en gemeen ze ook deden, ik genoot er ook nog steeds enorm van.

Weer gingen haar handen naar mijn zak en ik deed mijn ogen dicht, wachtend op de pijn die zou komen. In plaats van te knijpen begon ze mijn ballen een beetje te masseren. Voorzichtig deed ik mijn ogen weer open. Ik keek naar de grond en genoot van het moment. Mijn pik werd keihard. Toen ik op mijn hoofd oprichtte, keek ik recht in de ogen van Mijn Meesteres. Haar ogen glinsterde en ze trok een gemeen gezicht. “Gesnapt! Je zit weer te geilen!” ik werd rood en durfde niks te zeggen. In mijn oor fluisterde ze “gemeen he, dat ik je zit op te geilen terwijl ik zelf kan beslissen of dat mag of niet. Ze knipoogde naar me. Een rilling ging door mijn lichaam. Dit zei ze op zo’n opwindende manier dat ik nog geiler werd. Mijn stijve pik stond recht omhoog. Ondertussen bleef ze maar met mijn ballen spelen. “Geniet je?” ze keek me aan. “Je garnaaltje zegt van wel.” Achter mij begon Mijn Bazin zachtjes te giechelen. “Ja Meesteres, heel erg zelfs” bekende ik. Ontkennen zou het alleen maar erger gemaakt hebben. Nog voor ik uitgesproken was greep ze ineens mijn ballen beet en trok hard aan mijn zak. De tranen sprongen in mijn ogen. “Kom eens” wenkte ze naar Mijn Bazin die nog steeds achter me stond.

Ik hoorde haar hakken tikken op het laminaat toen ze richting de bank liep. Ze ging naast Mijn Meesteres op de bank zitten. Toen ze haar benen over elkaar sloeg raakte haar hak mijn wang. “Oeps, sorry teefje, je zit zo laag bij de grond dat ik over je heen keek.” Ze lachte gemeen terwijl ze dat zei. Op de een of andere manier had ik echt iets met die hoge hakken, ik kon mijn ogen er niet vanaf houden. Ineens realiseerde ik mij dat ze allebei gezien hadden dat ik wéér, tegen hun zin in, aan het geilen was. “Wéér betrap nietsnut!” zei Mijn Bazin terwijl ze naast Mijn Meesteres op de bang ging zitten. Ik keek ze allebei aan. “Nu ga je het echt beleven sletje, twee keer geilen op onze schoentjes nog wel!” Mijn Meesteres haar ogen begonnen te schitteren, zo erg genoot ze.

Nu hadden ze beiden een hand naar mijn zak gebracht. Ik voelde dat zowel Mijn Bazin als Mijn Meesteres met mijn ballen begonnen te spelen. Ik genoot ondanks dat ik wist dat ze me weer op “geilen” zouden betrappen. Ik had dat nog niet gedacht of ik hoorde Mijn Meesteres zeggen “nu is het genoeg met hem hoor !” Haar nichtje stemde daar maar al te graag mee in. Ik voelde hoe ze nu allebei afzonderlijk een bal van mij tussen hun vingers pakten. Beiden hadden ze nu mijn ballen vast tussen duim, wijs- en middelvinger. Ik had al zo’n vermoeden wat er ging komen. Mijn Meesteres telde af van drie tot één. Toen ik dat hoorde deed ik mijn ogen dicht want ik wist dat ze op één hun wijs- en middelvinger op hun duimen zouden drukken. En dat was precies waar mijn ballen nu zaten. Toen ze afgeteld hadden voelde ik een pijnscheut. Ik schreeuwde het uit en het werd zwart voor mijn ogen.

“Hallo! Hee! HALLO!” vaag hoorde ik Mijn Meesteres roepen. Ik knipperde met mijn ogen en staarde in de donkere ogen van Mijn Meesteres en haar nichtje. Ik keek een beetje verdwaasd om me heen. Ik lag op een groot bed. Het deken bestond uit bloemetjesmotief. Ik ging rechtop zitten. “Wat is er gebeurd? Waar ben ik?” zei ik versuft. Mijn Bazin begon zenuwachtig te giechelen. “Je bent knock-out gegaan omdat we een beetje te hard in je ballen knepen” stamelde Mijn Meesteres. Toen wist ik het weer. Blijkbaar hadden ze me toen ik knock-out ging even op een bed gelegd tot ik zou bijkomen. “Ik had nooit kunnen dromen dat jullie zo gemeen zouden zijn” grijnsde ik . Nog steeds genoot ik ontzettende van de sessie.“Dit was echt niet de bedoeling” zei Mijn Meesteres. Ze zag er nog een beetje geschrokken uit. “Een ongelukje kan gebeuren toch Meesteres!” ik gaf haar een dikke knipoog. “Wil je nog doorgaan? “ Vroeg ze. Gelukkig was de schrik snel verdwenen, toen ze merkte dat ik nog steeds genoot en weer volledig bij kennis was. “Ja! Natuurlijk!” riep ik enthousiast. Zodra de bezorgdheid weer voorbij was verhief ze haar stem alweer. Zelfs Mijn Bazin was duidelijk even geschrokken, dat merkte ik aan de manier van lachen. Even was die niet gemeen, maar zenuwachtig. “Gore teef! Waar zijn je grenzen, je bent knock-out gegaan en toch wil je nog doorgaan!” Duidelijk merkte ik dat ze haar bezorgdheid op mij afreageerde. “Ga op je rug liggen mongooltje!” schreeuwde Mijn Bazin me toe.

Toen ik dat gedaan had werd ik met handboeien aan het bed vastgeketend. Blijkbaar hadden ze niet aan stoppen gedacht, want die handboeien waren al klaargelegd dacht ik. Beide dames kwamen toen naast me op het bed zitten. Mijn Meesteres pakte een rode viltstift. Aan haar nichtje vroeg ze “zullen we dit arme hulpeloze sletje een beetje onderkliederen?” Dat vond ze een uitstekend idee. Mijn Meesteres bracht de stift naar mijn voorhoofd en begon te schrijven. “Slet” zei ze langzaam terwijl ze me aankeek. Toen was het de beurt aan Mijn Bazin. Ze pakte de viltstift over en schreef “teefje” groot op mijn buik. Daarna mocht Mijn Meesteres weer een woord opschrijven. “Hoer” werd er op mijn borst geschreven. “Dit gaat er wel weer af toch?” vroeg ik een beet angstig. “nee!” zeiden de dames in koor.

Toen Mijn Bazin het zoveelste woord wilde schrijven bleven haar ogen ineens op het nachtkastje staan. Ze tikte Mijn Meesteres aan en wees ergens naar. Ik draaide mijn hoofd ook naar het nachtkastje. Daarop zag ik lippenstift en oogschaduw staan. Aan de stift werd ineens geen aandacht meer geschonken. Aan de ene kant vond ik dat niet zo erg, maar andere kant wist ik wel dat ik oogschaduw en lippenstift op zou krijgen. Mijn Meesteres en haar nichtje keken elkaar aan. Toen keken ze naar mij. Op hetzelfde moment sprongen ze allebei van het bed af en liepen naar het nachtkastje.

Mijn Meesteres pakte de lippenstift, Mijn Bazin de oogschaduw. “Alsjeblieft nééé” smeekte ik nog. Maar Mijn Bazin had mijn lippen al samengeknepen en Mijn Meesteres haalde de lippenstift er een paar keer flink overheen. Ze rolden bijna over de grond, zo hard moesten ze lachen. Toen ze uitgelachen waren ging Mijn Meesteres bovenop me zitten en Mijn Bazin begon me oogschaduw op te doen. Toen ze klaar waren gingen ze tevreden naast het bed staan en keken hoe ik er bij lag. Daarna werden mijn benen aan het bed vastgemaakt en ineens liepen ze zonder iets te zeggen de slaapkamer weer uit.

Lang lag ik niet alleen want ze kwamen alweer de kamer in. In hun hand hadden ze allebei een zweepje. Ook de kaars die ik in mijn kont had gezeten hadden ze meegenomen. Even was ik bang dat die weer mijn kont in zou gaan. Maar tot mijn verbazing werd de kaars aangestoken en op het nachtkastje gezet. Veel tijd om erover na te denken kreeg ik niet want ze waren allebei al om het bed komen staan. Ze pakten de zweepjes en zonder ook maar iets te zeggen begonnen ze me te slaan, Mijn Meesteres links en Mijn Bazin rechts van me. De zweepjes kwamen neer op mijn buik, op mijn borsten en ook sloegen ze geregeld op mijn piemeltje.”Je garnaaltje word rood!”gilde Mijn Bazin van plezier. Doordat ik vastgebonden was kon ik me amper bewegen en dus ook niet ontsnappen aan de alsmaar neerkomende zweepjes. Nu begonnen ze ook hard op mijn bovenbenen te slaan en ik hield het niet meer. Voor de zoveelste keer schreeuwde ik het uit. “Bek dicht teef!” blafte Mijn Meesteres me toe. Mijn Bazin stond op en pakte de string. Zonder pardon propte ze hem in mijn mond en mijn geschreeuw werd gesmoord. Weer voelde ik me ontzettend hulpeloos. Ik richtte mijn hoofd iets op en keek naar de rode striemen die overal ontstaan waren. Mijn pik stond rechtop. Ik verbaasde me er zelf over hoe geil ik dit allemaal vond. Toen Mijn Meesteres dat zag werd ze woest.

Ze klom op het bed. Terwijl ze de handboeien losmaakte van het bed schopte ze met haar hakken zo hard als ze kon in mijn kruis. Ik gilde het uit. Maar door de string die in mijn mond zat kwam er geen geluid uit. “Smerige gore vieze slet!” brulde ze. Ze zette haar knieën op mijn borst en ze reikte over me heen, naar de handboeien die achter mijn hoofd aan het bed vastzaten. Ik keek naar haar bh en gluurde stiekem naar haar zeer volle borsten. Achteraf gezien had ik dat beter niet kunnen doen. Mijn Bazin zag het en zei dat tegen haar. Meteen drukte ze haar knieën hard op mijn borst. Ik wilde gillen maar door het stringetje dat nog steeds in mijn mond zat kwam er alleen gesmoord wat geluid uit. “Niet geilen en gluren” zei ze boos. Door de druk op mijn borst kreeg ik amper lucht. Mijn Meesteres merkte dat en drukte haar knieën nog steviger op mijn borst. Daardoor kostte het haar moeite om de handboeien los te krijgen.

Terwijl Mijn Meesteres met de handboeien bezig was had Mijn Bazin mijn benen losgemaakt. Ik moest nu op mijn buik gaan liggen en de handboeien werden weer vastgemaakt aan het bed. Het vervelende voor mij was dat ik nu niet kon zien wat er allemaal gebeurde. Met mijn hoofd lag ik richting een kale muur. Naast me kon ik nog wel zien dat Mijn Bazin naar het nachtkastje was gelopen en de kaars had gepakt. Ze keek me schuin aan “kaarsvet op je kontje, sletje van ons”. Breed grijnzend verdween ze weer uit mijn zicht.

Ineens voelde ik een scherpe pijn “tssss” hoorde ik. Mijn Bazin was inderdaad bezig om kaarsvet op mijn kont te laten druppelen. Voor mijn gevoel duurde dit een eeuwigheid. Ik probeerde met mijn benen spartelen maar ineens ging dat niet meer. “Goedzo nichtje, ga maar lekker op zijn lelijke spillebeentjes zitten” hoorde ik Mijn Bazin zeggen. Weer druppelde er een flinke lading kaarsvet op mijn kont. Ik voelde hoe het langzaam stolde.

Plotseling stond Mijn Meesteres op en automatisch begon ik weer met mijn benen te spartelen. Voordat ik wist wat er gebeurde werd het wéér zwart voor mijn ogen. Dit keer was ik niet flauwgevallen maar kreeg ik een blinddoek om. Ik hoorde hoe Mijn Meesteres de handboeien plotseling weer los maakte. “Kruipen teef!” commandeerde ze naar me. Ik kon niks zien en op de tast probeerde ik het bed af te komen. Blijkbaar vond Mijn Bazin het niet snel genoeg gaan want ze gaf een ruk aan mijn haren. Met een klap lag ik op de grond. Ik was doodsbang want ik kon niets zien.

“Kruipen!” siste Mijn Meesteres. Voordat ik iets kon doen voelde ik een zweepje op mijn kont neerkomen. Een stekende pijn kwam opzetten. Het leek wel of ik nu harder werd geslagen omdat ik niet kon zien wie van de twee het deed. Ik hoorde en voelde dat Mijn Meesteres mijn haar vastgreep en ik werd meegesleurd. Mijn Bazin bleef achter me lopen. Schoppend en slaand met de zweep als het haar niet snel genoeg ging. Plotseling hielden ze stil. “Trap” zei Mijn Bazin alleen maar. Op de tast kroop ik naar boven. Mijn Meesteres vond het leuk om af en toe op mijn hand te gaan staan. Omdat ik geen hand voor ogen kon zien schrok ik iedere keer dat ze dat deed. Bij elke traptrede trapte ze me iets harder op mijn handen. Hoewel ik het niet kon zien voelde ik dat ze nu even blauw moesten zijn als mijn voetjes.

Boven aangekomen hoorde ik een deur opengaan. De blinddoek werd door één van de twee af gedaan. Nu waren we in de badkamer aangekomen. “Wat gaan we hier doen?” vroeg ik een beetje angstig. “Dat zul je wel merken teefje” zei Mijn Meesteres. Mijn Bazin stond nog steeds achter me want ik hoorde haar zeggen : “kontje omhoog slettebakje”. Dat deed ik en ik voelde haar hakken in mijn kont prikken. Plagerig prikte ze met haar hak tegen mijn anus aan. Daarna schopte ze me, met haar hak, en dit keer niet met de zijkant van haar schoenen. Mijn kont moest nu haast ook wel onder de blauwe plekken zitten. Mijn Meesteres hoorde ik naar een andere kamer lopen en iets rommelen. “Ik heb ze!” riep ze niet veel later triomfantelijk.

De deur ging weer open en Mijn Meesteres stond in de deuropening. In haar hand had ze twee voorbinddildo’s. Nu werd ik weer echt bang. “Ik dacht dat ik niks meer in me kont kreeg” stamelde ik. “Hahahah, we zijn van gedachten veranderd bitch! We wilden je nog een beetje sparen maar dat verdient zo’n waardeloos slaafje als jij helemaal niet!”

Er ging een schok door me heen. “Nee alstublieft” smeekte ik “dat wil ik echt niet!” Mijn Meesteres zette haar handen in haar zij. “ohh, wat wil je er aan doen dan, hulpeloze gehandicapte nietsnut.” Ik zag dat ze zelfs een beetje opgewonden werd van de macht die ze nu over me had. Ook Mijn Bazin was naast haar komen staan. “Ja, wat wil je doen dan?” Dreigend liepen ze op me af, deden de voorbinddildo’s om en begonnen me ermee op mijn gezicht te slaan. Ik kon alleen smeken en hopen dat ze het niet zouden doen. “Smeken om medelijden” antwoordde ik. Bang keek ik ze aan. Mijn Bazin wenkte en zei “kom nichtje, we gaan even overleggen. “ Ik werd alleen gelaten in de badkamer.

Niet veel later kwamen ze terug. “We hebben iets anders voor je verzonnen” zei Mijn Meesteres. Opgelucht haalde ik adem. Zoals zo vaak ging ze weer heel dicht bij me zitten op haar hurken en fluisterde in mijn oor. “Wees maar niet zo gerust, trutje, we pakken je heus wel op een andere manier aan. “Ja daar ga ik ook van uit Meesteres” zei ik beleefd. Ze lachte sarcastisch. “Blij zul je er niet van worden.” Mijn Bazin pakte me bij mijn haar en dirigeerde me naar de wc-pot. Ze duwde mijn hoofd erin. “Hoe voelt dit?” vroeg ze gemeen. Plotseling werd ik weer een beetje angstig. “Niet zo heel goed.” Bekende ik. Dat was zacht uitgedrukt. Ik had het nog niet gezegd of ik hoorde hoe Mijn Meesteres naar de spoelbak liep. Voor ik me realiseerde wat er gebeurde had Mijn Meesteres al op het knopje voor doorspoelen gedrukt. Een hele plens water kwam in me gezicht terecht. Omdat Mijn Bazin mijn hoofd naar beneden drukte kon ik niet met mijn hoofd uit de wc-pot komen. Toen ze doortrok had ik het gevoel dat ik verdronk. Hevig begon ik met mijn armen te spartelen om maar uit de wc-pot te komen. Mijn Bazin lachte heel hard en ze gaf niks toe. Toen het water weggespoeld was trok ze mijn hoofd weer omhoog. Helemaal nat en nog kuchend van al het water dat ik naar binnen kreeg hapte ik naar adem.

Mijn hoofd werd naar achteren getrokken en ik keek beide dames bang aan. “Er staat nog ‘slet’ op je voorhoofd, slet. Dat gaan we er even afspoelen.” Mijn Bazin had het niet meer van het lachen. Ze duwde mijn hoofd weer voorover in de wc-pot en Mijn Meesteres drukte weer op doortrekken. Daarna ging ze achter me staan en zette haar hak op mijn kont. Ik hing met mijn hoofd in de wc-pot met mijn kont naar achter en ik kon niet wegkomen omdat Mijn Meesteres zo hard met haar hakken op me kont duwde dat ik me amper kon bewegen. Mijn Bazin lachte gemeen toen ze zag hoe ik weer een plens water uit de wc over me heen kreeg. Deze keer had ik mijn mond dicht gedaan om te voorkomen dat ik weer water zou binnenkrijgen. Weer had ik het verschrikkelijk gevoel dat ik verdronk. Dit spelletje herhaalde ze een paar keer. Maar nu ging Mijn Bazin ook achter me staan en zette haar hak ook hard op mijn kont. Ik durfde mijn hoofd niet op te richten. Ze leunde voorover naar de spoelbak en zei “daar gaat ie weer teef!” Nadat ik weer twee keer in de wc-pot had gezeten en twee keer een plens water uit de spoelbak over me heen had gekregen zei Mijn Meesteres “schoon.” Mijn Bazin trok mijn hoofd naar achter en mijn voorhoofd werd bekeken. “Ja, jammer genoeg wel, ik vind dit spelletje wel leuk” zei ze. Ik daarentegen was blij dat het was afgelopen. Ik draaide mijn hoofd richting de twee dames. Nu zag ik pas dat ze allebei met hooggeheven benen me tegen de wc-pot aandrukte. Toen ze me aankeken barstten ze in lachen uit. Helemaal nat en met uitgelopen oogschaduw keek ik ze aan, nog steeds hoestend en proestend. “Je oogschaduw is een beetje heel erg uitgelopen” lachte Mijn Meesteres me uit. Ook haar nichtje maakte een gemene opmerking “Je lijkt wel een wijf joh! Maar je bent nog minder, een waardeloos invalide teefje!” Ik kon geen woorden meer uitbrengen en helemaal nat en vernederd keek ik naar de grond. Ik dacht dat we nu wel klaar waren met de sessie. Maar ik had het weer mis.

Mijn Meesteres vertelde me dat ik naar beneden moest gaan en voor de bank op mijn knietjes moest wachten. Ik kroop naar beneden de trap af, nog helemaal nat van het wc-spelletje. Beneden aangekomen ging ik zoals ik te horen had gekregen op mijn knieën voor de bank zitten. Lang hoefde ik niet te wachten want al na een paar minuten kwamen ze beiden giechelend en lachend naar beneden. Ze gingen voor me op de bank zitten. De neplullen hadden ze nog voorgebonden. “Jij gaat ons hééél braaf pijpen” zeiden ze in koor. Elke keer als ik dacht dat het nu niet gekker werd, werd het dat dus toch.

Mijn Meesteres pakte mijn hoofd stevig beet en zonder pardon stootte ze de neplul tot aan mijn huig naar binnen. Mijn Bazin nam weer plaats achter me. Met één hand duwde ze mij op de neplul van Mijn Meesteres, en haar hak zette ze weer zo hard als ze kon op mijn kont. Ik voelde de hak op de huid van mijn kont prikken. Nu maakte ze met haar been een beweging alsof ze het gas van een auto intrapte, mijn kont ging steeds meer pijn doen. Hoe harder ik moest kokhalzen hoe harder zij gingen lachen. Het kwijl viel al snel op het laminaat. Toen was het de beurt aan Mijn Bazin en ook zij propte de neplul in mijn mond alsof het niets was. Nu nam Mijn Meesteres plaats achter mij en deed waar Mijn Bazin zojuist mee begonnen was. “ Goed idee, nichtje” zie ze tegen Mijn Bazin terwijl ze met haar hak extra druk op mijn kont zette. Het kwijl liep over mijn gezicht en de tranen stonden in mijn ogen. Om het helemaal af te maken ging de een mij in me mond neuken met de voorbindlul en de andere sloeg ermee op mijn nog steeds gloeiende wangen. Af en toe wisselden ze de rollen om. Na een kwartiertje vonden ze het blijkbaar wel genoeg geweest.

“Wat gaan we nu met hem doen?” vroeg Mijn Bazin zich hardop af. Ze keken elkaar aan. Even was het stil. Toen richtte ze hun aandacht op mij. “Jij hebt vast nog wel suggesties?” Het schaamrood stond me op de wangen. “ja” zei ik, “ik wil nog wel jullie voeten kussen en ik moet plassen.” Mijn Meesteres keek haar nichtje aan. Toen zag ik aan haar blik dat ze weer een idee had. “We gaan je uitlaten en dan mag je buiten in het parkje plassen” zei ze. Haar ogen schitterde van plezier. “Daarna mag je onze voeten wel even onder handen nemen en dan is het wel klaar denk ik.” “Ja Meesteres” knikte ik instemmend.

Mijn Meesteres en Mijn Bazin stonden op. “Wacht hier vuile teef!” riep Mijn Bazin me na voor ze achter Mijn Meesteres aan naar boven liep. Ik bleef netjes op mijn knieën zitten. Al het kwijl dat was vrijgekomen toen ik moest ‘ pijpen’ lag in plasjes voor me op de grond. “Hopelijk merken ze dat niet op” ging er door me heen. Ik wist dat dat me weer een flinke straf kon opleveren. Even later kwamen ze terug. Ze hadden allebei een panty aangetrokken en een winterjas tot ruim boven de knieën. Mijn Meesteres had in haar hand een hondenriem, en tot mijn verbazing ook een scheerapparaat. “Vreemd” dacht ik nog. Maar al snel werd duidelijk wat ze gingen doen.

“Voor we naar buiten gaan, vies onderkruipseltje, begon Mijn Meesteres. “moet je je eerst helemaal scheren.” Ze wees op mijn benen. “Maar als ik terug ben in Delft ziet iedereen dat” probeerde ik nog tegen te sputteren. Ze gaf me een schop in me ribbenkast en haar nichtje volgde dat voorbeeld. “Luister je weer niet, teef!” brieste ze. Ze bleef maar doorschoppen, over mijn hele lichaam. Ook haar nichtje hield niet op. “Wat boeit ons het nou dat jij in Delft voor gek staat?! Lekker voor je juist!” ik kromp ineen omdat de trappen die ik kreeg nu echt pijn begonnen te doen . ik werd op iedere mogelijke plek van mijn lichaam geschopt “ja is goed auww, Meesteres, Bazin alsjeblieft stop ik luister al!” gilde ik. Het schoppen hield op. “Goedzo” snauwde Mijn Meesteres. Ik begon mijn benen te scheren, en ook de rest van mijn onderlichaam moest ik nog eens extra overheen.

Mijn Bazin was ondertussen van positie veranderd en stond nu met haar handen in haar zij voor me. “Kut teef!” riep ze ineens en schopte me vol in me maag. Ik klapte dubbel en moest kokhalzen van de pijn. Ze wees op het plasje speeksel dat ik had achtergelaten. Mijn Meesteres pakte me ruw bij mijn haren beet en drukte mijn gezicht erin. “Oplikken, nu!” beval ze. Braaf deed ik maar wat er van me verwacht werd. Ik wist dat tegenstribbelen geen enkele zin had. Toen ik alles opgelikt had en mezelf helemaal kaal had geschoren deed Mijn Meesteres mij de hondenriem om en waren we klaar om naar buiten te gaan.

De tuindeur ging open en een ijzig koude wind trad ons tegemoet. Lachend zei Mijn Meesteres tegen haar nichtje “ik ben blij dat ik niet helemaal naakt ben, ik zou kapotgaan.” Ze wees met een brede grijns op haar gezicht naar mij. Het sneeuwde nog steeds en al snel begonnen mijn handen te tintelen van de kou. Ik rilde over mijn hele lichaam en had kippenvel. Mijn Bazin keek me aan. Ze bukte zich en fluisterde vlak voor mijn gezicht “ik hoop dat je garnaaltje het overleefd, koud is het he?” Treiterig gaf ze me een aai over mijn hoofd. Voordat ze het tuinhekje open kon doen zei Mijn Meesteres ineens “wacht even, hier pak eens aan.” Een beetje beduusd pakte Mijn Bazin de hondenriem over van Mijn Meesteres die al naar binnen was gelopen. Ze kwam terug met de zweepjes in haar hand en met een rolletje tape. Haar nichtje keek naar de tape. Blijkbaar kon ze het niet verklaren. Ze keek Mijn Meesteres vol onbegrip aan. “Dan kunnen we hem aan een boom tapen en dan sneeuwballen naar hem gooien” knipoogde ze naar haar nichtje. Ze sprong op en neer en klapte in haar handen van genot. “Oohh nichtje van me wat ben je toch ook een bitch he!” riep ze enthousiast.

Mijn Meesteres en Mijn Bazin liepen snel door het tuinhekje naar het parkje. Ik kon het snelle tempo kruipend bijna niet bijhouden. “Schiet op teef! Straks ziet iemand ons nog en dan hebben we alle drie een probleem!” Hoewel ze haast maakten zagen ze nog kans om mij met het zweepje en met hun hakken te bewerken. Af en toe kromp ik ineen, als ik weer een schop kreeg, maar dan sleurde Mijn Meesteres me gewoon mee. Zo snel als ik kon kroop ik achter mijn Meesteres en Mijn Bazin aan. Na een tijdje gingen ze gelukkig wat langzamer lopen. Helaas maakte ze daar gebruik van door me een stukje vooruit te laten kruipen en me dan van achter tegen mijn ballen aan te schoppen. Ik was zo bang dat we mensen tegen zouden komen dat ik niet durfde te gillen. We zaten nu redelijk ver in een donker parkje. Omdat het al donker was konden we, volgens Mijn Meesteres, hier wel weer rustig aan doen. Al snel riep Mijn Bazin “Hier! Nichtje! Deze boom is vrij dik laten we even sneeuwballen gooien!” Mijn Meesteres vond dit een goed idee en sleurde me mee richting de boom. Ze trok me zo hard mee dat ik voorover viel. Ik wilde weer opkrabbelen maar ze trok zich er niets van aan en sleurde me, terwijl ik op de grond lag, mee richting Mijn Bazin.

Toen we bij de boom waren keek Mijn Meesteres me gemeen aan. “Wil je met je gezicht naar ons toe, of met je gezicht naar de boom toe vast getapet worden?” “Naar jullie toe” antwoordde ik zachtjes. Ik was helemaal beurs van de blauwe plekken doordat Mijn Meesteres me meegesleurd had. Ze riep naar haar nichtje “we hebben geluk we kunnen op zijn garnaaltje gaan gooien, hij wil niet met zijn richting de boom vast getapet worden.” Ik moest met mijn rug zo recht mogelijk tegen de boom aan gaan staan. De schors voelde koud op mijn rug en billen. Mijn Meesteres pakte de tape en plakte het begin op mijn middel. Ze liep twee rondjes om de boom en al snel zat ik helemaal ingetaped.

Ik kon geen kant meer op. Vurig hoopte ik dat er geen mensen langs zouden komen. Mijn Meesteres ging voor me staan en telde drie passen vooruit. Mijn Bazin trok met haar hakken een lijn door de sneeuw. Ze gingen erachter staan en begonnen sneeuwballen te maken. “Allebei vijf en dan weer door, we willen niet gesnapt worden, okeMijn Meesteres?” vroeg haar nichtje. Ze knikte van ja en was al bezig met kijken waar ze me het best kon raken. Ik wachtte af.

Tegen de boom aan, trillende benen van de kou stond ik te wachten op de eerste sneeuwbal die me zou raken. “pats!” De sneeuwbal spatte uiteen op mijn kruis. Mijn Bazin applaudisseerde en ging ook klaar staan met haar sneeuwbal. “pats!” Ik kromp ineen. Ook zij had mijn kruis vol geraakt. “pleasee stop!” smeekte ik terwijl ik zo zachtjes mogelijk probeerde te doen. Het laatste wat ik wilde was nu de aandacht trekken. Als antwoord gooide Mijn Meesteres een sneeuwbal vol in mijn gezicht. Ik knipperde met mijn ogen. “Bek dicht nu, teef!” siste ze naar me. Al voordat ik antwoord kon geven had Mijn Bazin ook haar tweede sneeuwbal recht op mijn kruis gegooid. Ze gaf Mijn Meesteres een high five. Mijn Meesteres op haar beurt gooide haar derde sneeuwbal weer in mijn gezicht. “Lekker voor je sletje, dit verdien je!” Tevreden keek ze hoe haar nichtje ook de derde sneeuwbal op mijn kruis gooide. Mijn Meesteres gooide de vierde en vijfde sneeuwbal op mijn kruis, en alsof het was afgesproken kreeg ik nu de overige twee sneeuwballen van Mijn Bazin vol in mijn gezicht. Voordat de twee dames mijn tape gingen losmaken vonden ze het, tot overmaat van ramp, leuk om me helemaal in te zepen. Ik rilde van de kou toen ik weer op mijn knieën in de sneeuw zat.

“Gaan we nog een klein rondje,Mijn Meesteres?” vroeg haar nichtje. “Nee, het hondje moet nog plassen” was het antwoord. Blijkbaar vond haar nichtje dat geen goed idee. Ze liep op me af en drukte mijn gezicht helemaal in de sneeuw. “Ga dan maar liggen en maak een sneeuwengel, teefje” commandeerde ze. Ik ging braaf op mijn rug liggen. Ik trilde over mijn hele lichaam en mijn handen begonnen ook al te tintelen zo koud had ik het. Ik bewoog mijn armen en benen. Mijn Meesteres en Bazin stonden erbij te lachen en gooiden ook sneeuw op me. Natuurlijk gooide ze een hele lading sneeuw op mijn kruis. Toen de sneeuwengel klaar was trok Mijn Meesteres hard aan de riem. Zo ga nu maar aan ons laten zien hoe jij jezelf gaat catheteren.” Grijnsde Mijn Meesteres gemeen. Beschaamd vertelde ik dat het kruipen zoveel kracht had gekost dat ik niet meer hoefde. Ik was helemaal verkleumd en kon amper nog kruipen van de kou. “Vieze hond!” snauwde Mijn Meesteres. Ze sleurde me zonder pardon mee naar haar huis. Mijn Bazin bleef me de hele weg belagen met de zweep. Mijn Meesteres had daar geen zin meer in en legde voor dat we weggingen de zweep voor me op de grond. “Pak” lachte ze. Ik nam de zweep in mijn mond en zorgde dat ik hem niet meer los liet tot we weer bij Mijn Meesteres thuis waren. Na een klein halfuurtje waren we eindelijk weer binnen.

Eenmaal binnengekomen werd ik langzaam weer wat warmer. Mijn Meesteres en Bazin deden hun jassen uit en gooiden die richting mij. “Ophangen teef” gromde mijn Bazin me toe. Ze gaf me toen ik naar de gang kroop nog een schop tegen mijn kont, en ik viel voorover. “Hahahahah domme gehandicapte nietsnut” lachte Mijn Meesteres. Ook haar nichtje kwam niet meer bij van het lachen. Nadat ik de jassen had opgehangen kroop ik terug naar de bank. Mijn Meesteres en haar nichtje hadden hun panty’s al uitgedaan.

Ik ging voor ze zitten, zoals altijd op mijn knieën, en wachtte af wat ik moest doen. “Doe onze schoenen uit, hondje!” zei Mijn Meesteres terwijl ze me een schop tegen mijn kruis gaf. Snel maakte ik de gespen van haar schoenen los en deed ze uit. Netjes zette ik ze naast de bank. Datzelfde deed ik ook voor Mijn Bazin. Toen ging ik weer voor ze zitten. Ik keek naar hun voeten. Mijn Meesteres en haar nichtje hadden allebei gelakte nageltjes. Ze zagen mij kijken naar hun voeten en friemelde wat met hun tenen. “Dichterbij komen!” zeiden ze tegelijk. Dat deed ik en meteen kreeg ik de hele voet van Mijn Meesteres in mijn mond. Mijn Bazin schopte de onderkant van haar voet tegen me wang. Eerst een paar keer zachtjes maar al snel gewoon hard. Nu had ik dus behalve handafdrukken zelfs voetafdrukken op mijn wangen staan. Ik moest kokhalzen maar dat boeide Mijn Meesteres helemaal niets. Ze pakte de zijkant van mijn hoofd beet en probeerde haar hele voet naar binnen te duwen. “Sabbel op mijn tenen, allemaal!” lachte ze. Het zag er blijkbaar heel raar uit want Mijn Bazin barstte in lachen uit. Ik deed zo goed als ik kon mijn best. Uiteindelijk lukte het met moeite om al haar tenen in mijn mond te nemen. Toen Mijn Meesteres het genoeg vond, begon zij met te schoppen met haar voet en moest ik de tenen van Mijn Bazin in mijn mond nemen. Zij was nog ruiger. Ze duwde me op de grond en ging boven me staan. “Mond open vuile hoer!” Nog voor ik mijn mond helemaal open had duwde ze haar voet al naar binnen. Ik stikte weer bijna. Toen ik dacht dat het echt niet erger kon zei ze “kom nichtje, samen.” Ook Mijn Meesteres probeerde nu haar voeten erbij te proppen. Uiteindelijk vonden ze het genoeg en moest ik nog hun voetzolen schoonlikken. Daarna ploften ze terug op de bank. Ik keek naar de gang en zag dat ze mijn rolstoel weer in elkaar en binnen hadden gezet. Ze gooiden mijn kleren naar me toe. Ze gaven me allebei nog een schop en Mijn Meesteres siste tegen me “Nu opgehoepeld smerige hond.” Ik trok mijn kleren aan en deed de deur achter me dicht. Met een glimlach keek ik naar buiten. “Wat een heftige maar heerlijke sessie” dacht ik. Met een voldaan gevoel reed ik richting het station.