Te Laat

Thomas keek op zijn horloge waarvan de wijzers even na half acht aangaven. ‘Gadverdamme!’ Mompelde hij terwijl hij zich haastig een weg door een menigte van mensen baande. Hij voelde de avondzon die nog op zijn gezicht brandde. Het was een bloedhete dag geweest, wat er veelbelovend uitzag voor en de vakantie die voor de deur stond. In de verte zag hij in groot uithangbord met daarop in grote drukletters DNR Verzekeringskantoor. De jongen versnelde zijn pas en hoopte dat hij niet te laat was. De hal van het kantoor was groot en de marmeren vloer glansde als een spiegel. De jongen wist niet waar hij heen moest. Hij zag enkel aan man met een blauwe overal die de vloer aan het poetsen was. Thomas stapte op de man af maar al snel gebaarde de man hem te blijven staan ‘Halt!’ Riep hij. ‘Zie je niet dat ik daar geboend heb?’ ‘Mijn excuses Meneer.’ Zei Thomas terwijl hij een grote stap terug achteruit zetten. ‘Ik heb hier een afspraak met een zekere Wil…’ ‘daarvoor moet je aan de balie zijn.’ Onderbrak de man hem, terwijl hij het water wringend uit zijn spons verdreef. Thomas keek om zich heen ‘De balie?’ ‘HELEMAAL DAARACHTER!’ riep de man terwijl hij met zijn spons naar de andere uithoek van de hal wees. De jongen draaide zich om en stapte naar de balie toe.

Achter de balie zat een jongedame typend achter haar computer. Zodra ze doorhad dat de jongen aan de balie stond, stopte ze met werken. ‘Goede avond Meneer, kan ik je helpen?’ Vroeg ze met een brede glimlach. ‘Ja, ik had vandaag een afspraak met Willem Banders.’ De onthaalbediende draaide zich terug naar haar computer. ‘En je naam is?’ ‘Thomas Leenders.’ ‘Thomas Leeeeenders.’ Fluisterde de jonge dame alsof ze een lijst met namen afging. ‘Thomas Leenders!’ Zei ze nog eens opgewonden. ‘Jij had een afspraak om half zeven.’ ‘Ja ik ben te laat.’ zei de jongen op een wat verlegen toon terwijl hij naar zijn horloge keek. Het was tien voor zeven. De jongedame nam de telefoon van de haak en zei dat ze even zou vragen of de afspraak als dan nog kon doorgaan. Aan haar uitdrukking tijdens het telefoongesprek kon Thomas opmaken dat zijn te laat komen vergeven zou worden. De jongedame gebaarde de jongen haar te volgen. Ze liepen door een stille gang. Alle kantoren die ze passeerden waren leeg. Helemaal aan het eind van de gang hielde de dame halt, kuchte even en opende zachtjes op de deur waarna ze de jongen naar binnen leidde.

‘En jij bent Thomas?’ Vroeg Willem terwijl hij vanachter zijn bureau de jongen een stevige handdruk toestak. ‘Aangenaam.’ Zei de jongen. ‘Excuseer me dat ik te laat ben, maar ik heb nog moeten zoeken in deze grote stad. Is niet altijd makkelijk als je hier niks kent.’ ‘Ik begrijp het jongen, zeg eens met wat kan ik je van dienst zijn?’ ‘Ik zou graag een autoverzekering willen afsluiten.’ ‘Dat is mogelijk.’ Zei Willem, terwijl hij zijn lade opende en een dikke kaft tevoorschijn haalde. ‘Welke auto heb je?’ ‘Een Ford Fiesta veertienhonderd Turbo Diesel bouwjaar 1998.’ Terwijl de verzekeringsmakelaar door de kaft bladerde wierp Thomas zijn blik op een zwarte lederen sofa die rechts van het bureau tegen de muur stond. Boven de sofa hing een schilderij met een afbeelding waar hij geen herkenning inzag. Kunst, dacht hij. ‘ja jongen dat gaat je omen bij de tweeduizend euro kosten.’ Thomas schrok van het getal. ‘dat is een erg bedrag.’ Zei hij teleurgesteld. Willem zag de teleurstelling die hij op de jongen zijn gezicht had gebracht. ‘Het is omdat jij jonger bent dan zesentwintig dat het zo kostelijk is.’ Zei Willem terwijl hij zich vanachter zijn bureau vandaan kwam. Thomas wreef ten einde raad door zijn met gel hard geworden haar, hij keek naar Willen die voor hem tegen het bureau leunde. Willem glimlachte. ‘je moet je stekels niet in de war brengen jongen, het was net zo mooi.’ Thomas leek ontroostbaar, neergeslagen keek hij recht in Willems donkere ogen. Willen bukte zich voorover. ‘Ben je echt zo aangedaan?’ vroeg hij zacht. Thomas voelde de adem van de man in zijn aangezicht. ‘best wel jammer ja.’ Fluisterde hij. ‘Ik ben student, veel geld heb ik niet om uit te geven.’ ‘Dat begrijp ik.’ Fluisterde William. Toen volgde er een stilte. Alsof ze in een trance verkeerden bleven ze elkaar aankijken. Ze konden elkaars huid bijna voelen. Tok… Tok… Tok… William schoot recht ‘J… J… Binnen.’ Stamelde hij. Thomas keek verbaasd achter zich en zag de vrouw van de balie in de deuropening verschijnen. ‘Willem.’ Zei ze haastig. ‘Het is acht uur, Sluit jij de boel af?’ Willem nog een beetje zoekend naar woorden ‘Ja hoor, prima, zal ik doen.’ ‘Goed dan tot morgen.’ Zei de vrouw waarna ze de deur dichtdeed. ‘Ok.’ Zei Willem terwijl hij rechtstond en zich naar de deur begaf. ‘Het is het beste als je er nog eens rustig over nadenkt voor je een verzekering afsluit.’ Thomas stond op en volgde Willem naar de deur. ‘Ik zal het zeker eens overwegen.’ Zei hij. Willem opende de deur en stak de jongen een hand toe. Maar in plaats van een hand te schudden gaf Thomas een duw tegen de deur die met een klap dichtviel. Vervolgens trok hij William naar zicht toe en kuste hem op zijn lippen. William schrok, maart zijn lust was groter dan zijn schuld. Hij beantwoorde de kus door zijn mond te openen en zijn gulzige tong zachtjes in de mond van de jongen te steken. Zijn hand vond al snel een weg naar zijn kruis. Hij voelde hoe het lid van de jongen in zijn jeans spande. William rukte zich los en stapte naar zijn bureau, rommelde ongeduldig in zijn bureaulade. Ondertussen knoopte Thomas zijn jeans open en schopte tegelijkertijd zijn schoenen uit. In zijn strakke boxer tekende zijn harde lid af in een mengeling van schaduw en licht. De jongen stapte naar William die zijn hemd net achter zich had gegooid en kuste hem weer vol verlangen naar het genot dat ze zouden ervaren. William opende zijn rits en liet zijn maatbroek zakken. Zijn natte eikel stak half uit zijn slip. Hij betastte elk plekje van thomas gladde lichaam. Thomas trok langzaam de slip van de man omlaag. Hij zag het kloppende geval dat druipend overeind stond. Ondanks de enorme dikke eikel van William kon Thomas hem diep in zijn mond steken. Ondertussen William genoot van zijn pijpkusten, begon hij het gladde aarsje van de jongen te masseren, waardoor de jongen nog heviger begon te zuigen.

William gebaarde de jongen te stoppen. Hij kon het niet meer houden. Hij trok de jongen recht en begeleide hem naar de leren zwarte zetel. De jongen lag op zijn rug. Zij paal piekte recht naar boven. William likte hem plagend aan zijn zware ballen. Langzaam baande zijn tong zich een weg naar zijn natte eikel. De jongen kreunde van genot. Na de jongen te geven wat hem toekwam stapte William naar zijn bureau. zijn lul stond kaarsrecht en zijn eikel blonk steeds feller in het licht. “Kijk eens wat ik hier heb.” Zei hij opgewonden. Hij hoefde er niets meer aan toe te voegen of Thomas opende zijn benen al. William schoof het condoom over zijn harde staaf en smeerde er vervolgens vet over. Hij boog zich over Thomas heen. De jongen klemde zijn slanke benen rond het lichaam van de man zodat hij gemakkelijk genomen kon worden. ‘Neuk me.’ Kreunde Thomas, terwijl hij zichzelf aan het afrukken was. William zag hoe de jongen genoot van zijn neukbeurt. Zachtjes bereed de man het strakke kontje van de jongen. ‘HARDER!’ riep Thomas. ‘DIEPER! JAAA…. AAAAAH.’ William beukte steeds harder en harder, wat het voor hem erg moeilijk maakte om niet vroegtijdig klaarte komen. ‘IK GA KLAARKOMEN!’ Riep Thomas. Met hevige schokken kwam de jongen klaar. Zijn zaad spoot in het rond. Het voelde dubbel zo lekker om klaar te komen met een harde paal in zijn kontje. Zijn lichaam trilde van genot. Na een paar hevige stoten kwam ook William klaar. Hij voelde hoe zijn penis in dat strakke kontje schokte. Alsof hij de jongen helemaal volpompte met zaad. Langzaam trok hij zijn gevoelig geworden paal uit de jongen en keek hem diep in de ogen, waarna hij hem op zijn voorhoofd kuste.

`Ik zal er nog eens goed over nadenken wat die autoverzekering betreft.` Zei Tomas, nadat ze hun kleren terug hadden aangetrokken. `Moet je zeker doen jongeman je hebt mijn nummer.` Zei William die klaar stond om de jongen uit te laten. Thomas liep de gang in. `He Thomas !!` Thomas stopte met lopen en draaide zich om `Ja.’ `Moet je wel op tijd komen he.`