Mediterraanse Slavenval - 4

“We hebben je een gunst bewezen, slaaf!” Langzaam kregen de woorden betekenis en opende Kevin zijn ogen. Een koude riem, een metalige klik en een rukje aan zijn hals deden Kevin geheel ontwaken.

“Kom!” De deur van het getraliede hok stond open. Met de drijfstang gekoppeld aan de halsband rond zijn nek werd Kevin uit de kooi geloodst. Opnieuw kreeg de knaap een tyrap rond de polsen, ditmaal aan de voorkant van zijn lijf. De riemen aan de metalen ring in zijn mond werden achter in zijn nek los gegespt en praten was in principe weer mogelijk. Kevins jeukende aars smeekte brandend om verzorging, maar koppig weigerde de knaap er om te vragen. “Je werd geneukt door de grootste en dikste paal ter wereld! Nu kan je alle maten aan!” De matroos lachte rauw en dwong hem de scheepstrap op naar boven waar een frisse ochtendzon hem begroette. Het andere uiteinde van de drijfstang paste precies in een of andere uitsparing en klikte metalig pingend vast, zodat Kevin ter hoogte van het luik, waarop hij gisteren nog suf geneukt was, kon gaan zitten. Aan zijn halsband gefixeerd nam Kevin peinzend de veranderde kustlijn waar. Het koste hem moeite het geheel der gebeurtenissen helder voor de geest te halen en het krijsen van de meeuwen deed de knaap beseffen hoe dicht ze deze nieuwe kust al genaderd waren.

“Je doet het goed op internet jongeman!” Kevin verstarde, hij had de man niet horen naderen. Dit maal klonk de stem van de Engelse kapitein echter zacht en vriendelijk. “Ksar Sghir!” De kapitein wees de havenstad in de verte aan. “Vanmiddag varen we er naar toe! Vandaar uit brengen we je door de woestijnheuvels naar de binnenlanden!” Kevin herinnerde zich weer de opmerkingen van de vorige dag. Als een blok had hij de gehele nacht doorgeslapen, tijd om na te denken was er niet geweest. De vragende blik in Kevins ogen benadrukte overduidelijk het totale ontbreken van een accurate toekomstverwachting. De Engelsman herkende de blik, het was voor hem niet de eerste keer en hij wist precies wat er in de knaap omging. “Over enkele weken wordt er een grote slavenmarkt georganiseerd. Ik ga je verkopen als seksslaafje. Veel kopers zullen mogelijk voor je gaan vallen als een blok! Als je geluk hebt wordt je door een rijke koper opgekocht en kom je in een luxueuze jongensharem terecht. Zo niet? Dan beland je als schandknaap in een of ander goedkoop bordeel.” Ruimhartig gunde de ervaren mensenhandelaar zijn slachtoffer ruimschoots de tijd om elk afzonderlijk woord door te laten dringen! De rust, de gefundeerde onontkoombare beslistheid in het gelaat van de spottend glimlachende kapitein deed Kevin al gauw beseffen dat hij voorlopig niet meer thuis zou komen. Natuurlijk had de man erop gewacht! Hij had er zelfs niet aan getwijfeld! Het was slechts een kwestie van tijd! Ze reageerden altijd zo! Wanhopig begon de jonge knaap hortend en stotend te huilen. Kevin schreeuwde en keek de schipper van de slavenbark verwijtend aan. “Je had het me beloofd, vijf dagen hooguit en genoeg geld voor een ticket naar huis!” De Engelsman sloeg Kevin met een vlakke hand keihard in het gezicht. “Wat had je dan gedacht dwaas? Je hebt me al genoeg geld gekost! Geen pardon meer voor jou! Accepteer wat je bent, gewoon een ordinaire hoer! Werk met me mee of lijd een miserabel bestaan in de toekomst!” Kevin schrok hevig van de felle klap en stopte wijselijk meteen met huilen. De furieuze blik in het gezicht van de schipper liet geen misverstand bestaan. De schrijnende wang, de knellende halsband en het rauwe gevoel in zijn endeldarm brachten hem noodgedwongen tot inkeer. Meesterlijk geacteerd herpakte de Engelsman zich in weer in zijn eerste rol, liet zogenaamd merken het herstel te waarderen en hervatte op vriendelijke toon: “Eén kans! Verpest het niet! Werk mee en ik verkoop je goed, zodat je netjes behandeld wordt!” De paniek in het gevangen jeugdige brein piekte naar een wanhopig maximum! Trillende lippen en smekende ogen traanden opnieuw en probeerden de barbaar tot andere gedachten over te halen. Spottend observeerde de handelaar het proces dat ook deze slaaf moest doorleven. Weldra zou het snotterende wrak zich tot overgave laten leiden. Ze kenden allemaal een breekpunt, het was slechts een kwestie van tijd! Ook Kevin besefte dat er geen keus bestond en naderde onontkoombaar het buigpunt in zijn totale paniekexplosie, sloeg de ogen neer en knikte met zijn kletsnatte betraande gezicht. Hoe dom kun je zijn? Nu pas besefte de arme knaap waar hij in terecht gekomen was. Waar had zijn verstand zich dagen eerder verscholen gehouden? Naakt naar een boei zwemmen? Zonder iemand te vertellen wat hij van plan was geweest? Zijn paspoort overhandigd aan een totale onbekende? Avontuur? Een complete nachtmerrie eerder! Ware het niet dat zijn handen geboeid waren, kon hij zich zelf wel voor de kop slaan nu. Geheel vrijwillig had hij zich als slachtoffer in de handen van ordinaire mensenhandelaars overgeleverd. Nu stond hij er alleen voor en niemand wist waar hij uithing! Langzaam drong een instinctieve primaire overlevingsdrang zich steeds meer naar de voorgrond. De kapitein glimlachte en boekte de glansrijke overwinning, af te lezen uit de terneergeslagen blik in het knappe jonge gezicht, succesvol in. De ervaren mensenhandelaar wist dat hij zijn aan de haak geslagen prooi nu veilig gezekerd had. “Bewijs nu dat je mee zult werken! Doe wat een seksslaaf moet doen!” Vragend keek de jongen de kapitein aan. Kevin indringend aankijkend knoopte de man zijn broek los. De harde blik sprak boekdelen, het commando was onmogelijk mis te verstaan! “Een kans jongen! Doe het teder!”

Voorzichtig likte de jongen aan de bengelde piemel voor zijn gezicht en besefte dat hij de kapitein zo sensueel mogelijk klaar moest pijpen! Zachtjes zoog hij de slappe eikel naar binnen en masseerde deze met zijn draaiende tong gestaag keihard. Kevin had ervaring genoeg en paste alle hem bekende orale technieken zo goed mogelijk toe. Natuurlijk wilde hij zijn kansen maximaliseren! Ooit zou hij ontsnappen. Deze vernederende behandeling accepteerde hij slechts voor het moment, zijn kansen zouden zeker ooit in zijn voordeel weer keren! Genietend begon de kapitein zijn keel te neuken en moest Kevin toestaan dat hij steeds vaker tot ver in zijn ritmisch opzwellende keel doorstootte. Kevins keel-kut masseerde de eikel steeds verder naar het punt van totale extase. De man had verbazingwekkend genoeg maar enkele minuten nodig. De bittere smaak van sperma overrompelde zijn gehemelte tot ver achter in zijn keel. Kevin begreep dat hij alles moest doorslikken en verspilde wijselijk geen druppel, likte voorzichtig de gevoelige eikel schoon en zoog de zaadrestjes uit de pisbuis. Voorzichtig duwde hij het bevredigde lid tussen zijn lippen naar buiten en leverde een glimmend schoon resultaat af. “Ik ben nog niet klaar slaaf!” Verbaasd nam hij de kapiteinspiemel opnieuw tussen de lippen en vroeg zich af of de man nog een keer wilde spuiten. De piemel werd zo slap als was en wat Kevin ook deed, stijf worden deed hij niet meer. Minuten later eindelijk weer een commando: “Slikken en niet knoeien!” Slikken? De pisbuis trilde en opeens kwam er inderdaad iets uit! Nooit eerder had de knaap een tweede lading zaad uit een ingezakte piemel gezogen! Verbaasd slikte Kevin de eerste slok naar binnen en schrok van de smaak, de kapitein spoot geen zaad maar urineerde wrang en zoutig in zijn mond! De slavenhandelaar piste onbeschaamd zijn slavenbek vol en gebruikte hem gewoon als menselijke pisbak! Ternauwernood kon Kevin de achterstand wegslikken, zich vast voornemend beslist niet te knoeien. Veel te bang om als prostitué verkocht te worden slikte hij voor zijn leven en hield het krap aan droog. Eindelijk had de Engelsman zijn blaas geledigd en trok zich terug uit Kevins rood aangelopen gezicht. Hardop lachend klopte de man hem goedkeurend op de wangen en excuseerde zich zogenaamd oprecht: “Ik pis altijd veel! Trouwens, je kon wel wat vocht gebruiken!”

Kokhalzend probeerde Kevin zijn maag op orde te brengen. Wilde wel braken maar durfde niet, rechtop gefixeerd in de halsband zou hij waarschijnlijk nog eerder in zijn eigen braaksel stikken, dan dat het iets zou verlichten. Wanhopig probeerde hij als verworden urinoir de misselijkmakende inhoud van zijn maag binnen te houden. De slavenhandelaar grinnikte en knoopte zijn broek weer dicht. Deze naar lucht happende schoonheid zou inderdaad veel gaan opbrengen! Misschien zouden ze hem zelfs met een trippel-A status op de rol kunnen plaatsen! De naïeve jongen zou volledig meewerken, daarvan was hij nu wel van overtuigd! Waar hij uiteindelijk terecht zou komen? Het interesseerde hem geen barst! Over enkele uren zouden ze Ksar Sghir binnen zeilen. Daar zou hij met zijn vriend, de veilingmeester, contact opnemen. Van de seksslaaf zou eerstens een uitgebreid taxatie rapport opgemaakt moeten worden. Pas daarna zouden ze alweer voor de 43e keer kunnen deelnemen aan de karavaan door de binnenlanden van het Noord Afrikaanse continent. De nullen voor de komma in gedachte nemend commandeerde hij zijn mannen aan de slag te gaan. Op weg de laatste noodzakelijke administratieve handelingen ter voorbereiding te verrichten gaf hij Kevin over in de bekwame handen van zijn bemanning.

In aandacht en zorg schoot het personeel van de slavenbark wederom niet tekort. Klaar voor een nieuwe spoelbeurt, wederom in- en uitwendig namen ze hem grondig onderhanden. Gelukkig verzorgden ze ook zijn schrijnende endeldarm met een heerlijke verkoelende zalf. Een zwaar getatoeëerde figuur kwam met een volle koffer materiaal aanzetten. Stalde alles zorgvuldig uit en gaf de verbijsterde jongen nauwelijks de gelegenheid te beseffen wat de bedoeling was. Woorden waren echter overbodig. Naalden, inkt, het ratelen van een elektrisch tatoeageapparaat! Een woestijnroos ter grootte van een volwassen duim op zijn linker bil en een streepjescode achter zijn rechteroor rijker, werd Kevin overgeleverd aan een manicure. Roodgelakte teen- en vingernagels, een heuse BH! Kevin begreep dat ze hem als meisje verkleed wilde gaan binnensmokkelen. Een Arabische tuniek rijker, eronder weelderige nepborsten, make up, vrouwensandaaltjes en natuurlijk ontbrak een zijde zachte sluier niet. Zelfs als meisje zag de slanke knaap eruit om op te eten. Niemand had een woord met hem gesproken en ook Kevin stond alles lijdzaam toe. Al was het maar voorlopig, zijn eerste slavenmaal verslindend, schakelde het nieuwste slachtoffer in een genadeloze mensenhandel over naar een modus waarbinnen overleven voorop stond.

Een kort laatste gesprekje met de kapitein had de ontbrekende informatie in de gang van zaken aangevuld! Zijn gecodeerde naam luidde per direct DR43. Een handige afkorting van de uitgebreide versie in combinatie met zijn slavennummer. Dessert Rose 43! Zó, en niet anders, zou hij op de rol te boek komen te staan! Een slaaf krijgt pas bij een geslaagde transactie weer een naam toebedeeld van de toekomstige eigenaar. De streepjescode achter zijn oor was met een digitale leespen in te scannen en behoorde tot een van de aanmeldingsvoorwaarden van de Noord Afrikaanse slavenmarkt. Ook hier was kennelijk het digitale tijdperk doorgedrongen en het slaven-volg-systeem behoorde tot een van de meest innovatieve successen van de afgelopen jaren. Het gebeurde wel vaker dat seksslaven na verloop van tijd omgeruild werden voor vers neukvlees! Bij goed gedrag was de Engelsman dan altijd bereidwillig in deze levendige ruilhandel te bemiddelen. Vaderlijk had hij nog enkele adviezen gedeeld! Blijf altijd dienstbaar! Weiger nooit een man die wil neuken! Stem ten alle tijden toe, werk mee aan elke obsessieve gril en wees gehoorzaam onderdanig. Tot slaag zouden ze niet snel overgaan, bang hem te beschadigen! Verminkt zou hij natuurlijk aanzienlijk in waarde dalen! Inmiddels naderde het schip de wal reeds op enkele meters afstand. DR43 kreeg de laatste instructies toebedeeld en kon hieruit opmaken dat vluchten onder alle omstandigheden uitgesloten was. Met afgrijzen vervuld, zich nauwelijks nog bewust van enige vorm van eigenwaarde, ontmoette de blik van het zwaar opgemaakte hoertje, de ogen van de meest prominente figuur aan wal. Met een schok meerde de slavenbark aan!