De Zes Van Klas 6a - 16

[I]Beste lezers
Dank voor jullie interesse en dank ook aan hen die een reactie sturen. Ik besef heel goed dat niet elke episode even opwindend is ( What’s in a name ?) Minder positieve reacties zijn dan ook niet uit te sluiten. Jammer dat er dan geen reden bij gegeven wordt waarom die episode voor jou minder leuk over komt. Elk verhaal heeft ups en downs. Ook dit verhaal. Niet elke episode is even spannend, dat hoort bij een langer verhaal. De ene vindt het mooi, ene andere niet. Dat is nu eenmaal zo. Het verhaal eindigt zeker nog niet. Graag jullie aanmerkingen. [/I]


Het werd een leuk kamp. Echt waar.
Een kleine groep. Allemaal sportieve gasten. Prachtig weer ! Zelfs zeer warm, echt warm. Het merendeel van de tijd liepen we er allemaal met bloot bovenlichaam bij, of zelfs gewoon in zwemslip.
De voormiddag werd besteed aan rustige spelen. Leider Pol trok elke ochtend naar het dorp om inkopen te doen. Dus, elke dag ook vers gebakken brood. De jongens kregen taken. Aardappels schillen, groenten kuisen, water bijhalen. Er was een pomp met drinkbaar water op zo’n tweehonderd meter van onze kampweide en we beschikten over een zinken ton op twee wielen waarmee het water opgehaald kon worden. Elke dag moest ook de kampplaats opgeruimd worden. Dus, tijdens de voormiddag had iedereen wel iets te doen.

In de namiddag werden de serieuze zaken aangevat.
Het dorp verkennen en vooral naar het uitzichtpunt stappen waar we een uniek zicht hadden op de meander van de Semois die zich omheen Le Tombeau du Giant kronkelde. Prachtig zicht op de hele streek ! Wat kunnen onze Ardennen toch mooi zijn.
Ook een dagwandeling naar Bouillon. Vanuit ons kamp een eind door de bossen en dan de weg naar het centrum van Bouillon. Uiteraard een bezoek aan de burcht van Godfried van Bouillon;. Een flinke klimpartij en… veel stenen. Een beetje ontgoocheld. Is het maar dat ? Veel blabla, niets voor jonge gasten. Terug naar het centrum van het stadje. Langs de Semois een goedkoop restaurantje zoeken. Frites met mosselen ! De clubkas betaalde. Lekker met zijn allen op een terras. Of we bekijks kregen van de passanten. Dan nog wat ronddrentelen door de binnenstad en… voor we terugkeerden naar de kampplaats, voor elk een grote ijscoupe met fruit ! Mjam, mjam ! Buiten het bezoek aan het kasteel werd het een geslaagde dag. Aankomst op de kampplaats en hup, zwembroekje aan en in de Semois gaan stoeien.

Mij interesseerde het natuurlijk hoe de jongens reageerden als ze zich omkleedden. Bij ons, de leiders, geen probleem. Even samen naakt zijn, eens loeren, niets meer.

De eerste ochtend, wakker, uit de tent, naar de Semois om zich te wassen. De jongens hadden reeds hun sportbroekje aan.
- Hé, hé, riep leider Pol, wat gaan jullie doen ?
- Ons gaan wassen, leider.
- En je bent reeds gekleed…
- E… E…. enkel ons broekje.
- Hebben jullie je broek aan thuis als jullie je gaan wassen ?
- Nee… Maar….
- Wat, maar ?
- Wel ja, leider, we zijn niet alleen hé !
- O, wie loopt er hier nog rond ? Wij zijn hier toch alleen…
- Ja maar, leider….
- Zeg, hup terug en broek uit ! als jullie je omkleden dan zijn jullie toch ook naakt bij elkaar ?
- Ja maar…
- Niets te maren ! Hup, terug en in je flikker om je te wassen. Potdorie, we zijn toch geen baby’s niet meer hé !
Blijkbaar met tegenzin keerden ze terug naar hun tenten. Even later, naakt terug naar het water, hun handen voor hun buik. Gek zicht ! Wij, de vijf leider, in ons blootje ook naar de Semois.
- Brr…
- Frisjes hé !
Ons wassen, haar wassen, borst, buik, billen…
Leider Pol waste mijn rug.
- Héhé, leuk zeg !
- Zeg, onze gasten zijn blijkbaar niet zo beschaamd als ze zegden !
De jongens stonden in het water, blijkbaar reeds zonder schaamte. Enkelen hadden een erectie, half en haf. Ze lachten, gekscheerden.
- Gelukt, zegde leider Pol. Die valse schaamte moet er uit. Ze moeten aanvaarden dat naakt niet verkeerd is.
- In de voetbalclubs zijn er velen die hun slipje aanhouden in de douches.
- Ja, inderdaad… en dan thuis, als ze de kans krijgen, kijken ze naar porno en trekken ze elkaar af !

Dat de jongens zich samen naakt wasten in de Semois, dat was zeer snel een doodgewone zaak. En ook ’s avonds sprongen ze naakt het water in om zich te verfrissen. Dat was wel nodig, want met die mooie zomerdagen liepen ze er bijna de hele dag half naakt bij, enkel een slipje en sportbroekje of in zwembroekje. En geloof me, ’s avonds zagen ze er vuil uit, ook al plonsden ze al eens in het water. Leider Pol legde uit dat ze zich flink moesten wassen, ook tussen de benen en de bilspleet. Ze lachten wel eens, doch ze deden het. En de derde avond legde leider Pol ook uit dat ze hun piemel flink moesten wassen, en dat velletje naar achteren trekken om het zand en het vuil dat er zich in ophoopte weg te krijgen. De jongens luisterden half lachend. Leider Pol vroeg wie dat thuis ook deed. Enkel drie jongens bekenden dat ze dat thuis ook deden. Leider Pol vertelde dan over de besnijdenis die bij veel natuurvolkeren vooral een hygiënische reden heeft.
- En dat je piemel een beetje stijver wordt, maak je maar geen zorgen hoor, dat gebeurt bij iedereen wel, als je een gezonde kerel bent.
De jongens lachten.
Gevolg : de jongens wasten zich veel intenser dan voorheen. Dat ze daarbij elkaar aankeken, dat hoorde er bij. En dat ze al eens lachten, dat hoorde er ook bij. Een kamp kan ook dienen om jongens betere hygiënische gewoonten aan te leren.

Alles vertellen wat tijdens die weke op kamp gebeurde, zou ons te ver leiden. Ja, er werden sportspelen georganiseerd. Romeinse wagen, waarbij twee jongens rechtop blijven, twee die achter de eerste gebogen lopen en de eerste bij de heupen vasthouden, en dan een vijfde, rechtop de ruggen van de jongens die gebogen lopen. En dan maar om ter vlugst een afstand afleggen. Ook haasje over, paardrijden op elkaars rug, kruiwagen, waarbij de ene op zijn handen staat, de tweede de enkels van de eerste vast neemt en zo lopen ze een parcours.
Er werd ook een sliding gemaakt, met een dik touw dat aan een dikke tak van een boom gebonden werd en via dit touw moesten de jongens naar beneden komen.
Er werd ook een bosspel georganiseerd, de twee vendels tegen elkaar.

En… een indianenspel. De laatste kampdag.
De jongens kregen elk een riem, gevlochten uit touwen. die konden ze rond hun buik vastmaken. Daarbij kregen ze een lap stof van zo’n anderhalve meter lang en dertig centimeter breed. Ze gingen naakt, knoopten die riem rond hun middel, staken die lap stof tussen hun benen en vooraan en achteraan trokken ze die lap stoof tussen riem en lichaam, spanden goed aan en lieten de uitienden vrij hangen. Zo hadden ze een indiaans broekje aan. Met waterverf – bruin, rood, geel, wit – beschilderden ze elkaars lichaam : gezicht, rug, borst, buik, dijen, benen. Sommigen duwden hun pseudo broekje ver naar beneden zodat ze hun buik en rug tot helemaal onderaan konden laten schilderen. Dat beschilderen was al een attractie op zich. Of er gelachen werd.
En zo uitgedost kwamen ze ’s middags aan tafel !
Na de middag werd het oorlogsspel gestreden. Elk vendel zocht in het bos een schuilplaats voor hun totem. Die totem was een soort berenkop in karton. En dan erop uit om de totem van de andere te pakken te krijgen. Er werden heroïsche gevechten geleverd, man tegen man. En ja, er viel al eens een blauwe plek, die door de waterverf tijdelijk verborgen bleef. We hoorden ze schreeuwen en roepen en juichen. Het vendel van Maarten won de strijd.

De jongens keerden terug. Uitgeput maar zielsgelukkig.
- Leider, dat was leuk hoor !
Jongens van zestien, zeventien jaar moeten eens hun kracht kunnen tonen.
- Mannen, en nu wassen hé !

Tien poedelnaakte halfvolwassenen in de Semois. Waterverf gaat er wel af, doch ook niet zo gemakkelijk. Veel zeep . En elkaars rug en billen en borst en dijen en kuiten wassen. Lachen. De schaamte van de eerste dag was in elk geval over. Als puberale putti stonden ze zelfs een dansje uit te voeren in het water.

Ik herinnerde mij, twee jaar voordien. Ik was toen leider bij de verkenners. Er was een soort Eén tegen Allen. Daarbij moesten de jongens het liedje “De Poppenstoet” uitbeelden. Ze hadden er niets beter op gevonden om Jeroen helemaal zwart te maken met schoenblink ! Machtig ! Prachtig ! Hij glom als de mooiste neger. Zo in zijn kraaknette witte slipje. Ongelooflijk.
Maar dan ! Die schoenblink wegwassen ! Hoe meer water en zeep, hoe meer zwarte smurrie ! Jeroen weende. Leider Frans en ik hebben zich over de knaap ontfermd. Mee naar de keukenshelter. Een kom water laten opwarmen op het gasvuur. De grote zinken kuip waarin de vaat gedaan werd ,erbij gehaald. en op grootmoeders wijde : kokend water in de kuip, koud water erbij en Jeroen in zijn pietje blootje in het bad. En leider Frans en ik maar wassen en wrijven…. Eens zijn huid vrij proper was, water uit de kuip, de kuip uitwassen en vers water erin, en Jeroen afspoelen. Die genoot er zelfs van en wanneer leider Frans hem vroeg zelf zijn piemeltje te wassen, dan kreeg Jeroen een erectie. Ik dacht aan de keren dat ma me hielp in het bad. Ik stond ook altijd met een stijf piemeltje. Je kan daar niets aan doen hé ! Heel normaal !

Naar de tenten. Broekje aan. Voor de rest van de dag rustig samen zitten, vertellen, lachen. ’s Avonds kampvuur met liedjes. Vrienden komt zit neder in de ronde… En nog enkele spelletjes.
Echt romantisch zo in de open lucht rond het kampvuur, en het ruisen van de rivier naast ons horen. Einde van de avond.
- Leider, mogen wij het vuur uitpissen ?
- Wat?
- Wel ja, op kamp met de welpen mochten wij altijd het vuur blussen door er op te pissen.
- Ja zeg ! Ja !
- Oke, oke…
De jongens veerden recht. Ze gingen rondom het vuur staan. Broek naar beneden. Slipje naar beneden. En plassen maar ! Sommigen plasten in een hoge boog tot op het vuur. Eent kon zij straaltje met moeite een halve meter voor zich krijgen. Leuk zicht, die jongens, hun broek op hun enkels, in hun blote kont. Of er gelachen werd !
Vuur gedoofd – bijna helemaal doch bij gebrek aan bluswater, verder laten smeulen. Nee. Enkele emmers water uit de Semois doofden ook het laatste sprankeltje.

Na het kampvuur zaten we met de leiders samen in het grote shelter. We bespraken het voorbije kamp; Evaluatie noemen ze dat. Gelukkig geen ongevallen. Enkel blije gezichten.
- Ik had me voorgenomen, zegde leider Pol, die valse schaamte bij het omkleden eruit te krijgen.
- Je bent er verdomd goed in geslaagd, antwoordde ik.
- Ja hé !

Laatste ochtend !
- Jammer, het was zo leuk !
Leider Pol liet hen de opgebouwde dam in het water afbreken. De tenten afbreken en opplooien. Arne en Zahari zouden nog een dag blijven om het kamp op te kuisen.
Om twee uur in een kring. Afsluiten van het kamp. Hier staan tot afscheid…
Om drie uur de auto’s in en naar huis. De autoradio beloofde regen, veel regen ! Tot vijftien liter per dag, vier dagen lang !

Het was ’s avonds half zeven als we aan het scoutslokaal arriveerden. De ouders stonden ons op te wachten. Blij weerzien met de ouders. Jammer genoeg afscheid nemen van de vrienden en kameraden.
Het kamp met de Verkenners was over. Voorbij. Ik had me echt geamuseerd. Het was natuurlijk niet het quasi naaktkamp geworden zoals in de Landes. Kon ook niet. De jongens hadden niet de half-volwassen leeftijd van achttien jaar. We hadden ze wel zo ver gekregen dat ze zich helemaal naakt wasten, zonder schroom. En ja, ik had hen wel eens beloerd. Mijn ogen hadden gezocht. Doch die blote piemels van die pubers deden mij bijna niets. Zelfs het zien van de adonis die Kristiaan was, nee, het wekte bij mij geen gevoelens op. Ik had het wel leuk gevonden, doch het waren toch nog jongens van zestien, en daar blijf je van af.
Ook met de leiders was er absoluut niets gebeurd. Arne had wel mijn speciale aandacht getrokken. Toffe, sportieve kerel. Een jaar ouder dan ik zelf was. Prachtige lul en leuke ballen. Met hem had ik wel eens iets willen doen. Echt. Ja.
Zelf had ik tijdens het kamp één enkele keer gemasturbeerd. Op een ochtend. ik was wakker rond vijf uur. De vogels floten al volop. Voorzichtig uit de tent. Naakt door het gras richting bomen. Achter de eerste struiken. Eerst plassen. Dan wat verder. Rukken en in geen tijd spoot mijn zaad op de groene blaadjes van een jong eikenboompje. Terug naar de tent. Terug in de slaapzak. Slapen.
Zouden de andere leiders ook eens gemast hebben ? Er werd gewoon niet over gesproken.

Er lag een email van de econoom van school. Het huis was af en klaar. Ik kon er zo in.

- Zondag gaan we voor enkele dagen naar Parijs, verraste ma mij.
- Echt ?
- Ja, mee met Jean en Dorthy.
Dat waren vrienden van mijn ouders.
- Tot wanneer ?
- Voor vier dagen. Tot de woensdag.
- En ik hier alleen ?
- Zeg, schoot ma in een lachen uit, straks ga je alleen wonen hé ! Mooie oefening !

Op vrijdag ging ik bij meneer Lambrecht - de econoom van de school - de sleutels van het huis ophalen. Samen met hem naar het huis, een kleine villa. Prachtig ! Volledig opnieuw geschilderd en behangen. De slaapkamers in laminaat belegd. Overal stevige meubels, gemaakt door de leerlingen van de technische school, afdeling meubelen. Een leuke veranda met rieten zetels en stoelen. Een mens kon het zich niet beter dromen. Er waren enkel nog potten en pannen nodig en handdoeken en al die dingen meer.
- Wanneer kom je er in ? vroeg meneer Lambrecht.
- Rond de vijfentwintigste misschien. Dan zijn pa en ma nog in congé. En er moet nog een en ander aangekocht worden.

Meneer Lambrecht vertrok. Ik bleef nog een tijd alleen in mijn huis. Dwaalde door ‘mijn’ huis. Machtig ! Machtig ! Naast de ingangsdeur een leuk bureeltje, met massieve bureau, leuke bureaustoel, nog twee stoelen en een muur vol boekenkasten. Een grote slaapkamer, met dubbel bed, een grote kleerkast met grote spiegeldeur, twee stoelen en nachtkastje. Een tweede slaapkamer met dubbel bed, kast, stoelen. Nog een derde slaapkamer, leeg.
In de tuin een gigantische rododendronstruik, twee berken, en een notenboom met een kruin van zeker tien meter doorsnede ! Aan de zijkanten perken met allemaal bloemen. Middenin een groot grasperk. Wat mij vooral opviel waren de drie grote vlinderstruiken met hun paarse bloempiramiden waarop het gonsde van de bijen en de vlinders. En ook de twee grote struiken, met hun donkerrode, bijna paarse bellen. Oom Antoon noemde die ‘grootmoeders oorbellen’. Prachtige struiken. Wat een weelde. En daar, helemaal achteraan de tuin een heus insectenhuisje. Prachtig in elkaar gestoken. Zeker door de jongens van de landbouwschool.
Ik genoot er van ! Wanneer kwam ik hier wonen ? Weg van de drukte thuis. Alleen. Helemaal alleen ! Nee, niet zoals op kot in Leuven. Daar waren altijd andere studenten die over en weer liepen. Nee, een eigen huis, helemaal voor mij alleen.
Ik trad de badkamer in. Wat een luxe ! Veel te veel eigenlijk voor één man. Dubbele lavabo. Wanneer zou ik hier eens met een andere aan staan ? Een ligbad. En een inloopdouche. Van het goede echt te veel. Je kon hier gerust met vier, vijf mensen samen baden en douchen. En dan die twee grote spiegels.

Mijn hart begon wat sneller te kloppen. Ik voelde ergens diep in mij iets roeren, iets dringen. Ik was hier helemaal alleen in dit grote huis. Helemaal alleen. Niemand die zou aanbellen. Niemand die wist dat ik hier was. Ja, de econoom, doch die had het nu zeer druk met bestellingen voor het komende schooljaar.
Ik stond hier. De bijna twintigjarige toekomstige leraar. Ik…
Ik stapte de slaapkamer binnen. Een prachtig bed met matras. Geen lakens. Geen dekens.
Ik trok mijn jas uit. Ik trok mijn schoenen uit. Ik trok mijn hemd uit. Ik trok…
Ik was naakt. Ik was helemaal naakt, ik hier alleen in dit grote huis.
Terug naar de badkamer. Voor de grote spiegel. Kijk, daar staat een naakte jonge kerel. Daar staat een sportieve naakte kerel. Daar staat en jonge gast met een erectie. Daar staat een jonge man met een lul van achttien. Of is het enkel zeventien ? Daar staat een viriele kerel met twee mooie knollen in zijn balzak. Daar staat een geile kerel die met zijn ene hand aan zijn ballen voelt en met zijn andere hand zijn penis omklemt. Daar staat …
Vreemd, ik wist niet wat ik had, maar ik kreeg zo’n drang van binnen tot… Nee, niet zoals in het gedicht “De spin Sebastiaan” van Annie G.M. Schmidt. Ik hoefde geen web te spinnen. Het web was er. Het web sloot me in. Ik kon er niet uit, tenzij.

Ik masturbeerde mezelf. Echt, ik masturbeerde mezelf. Ik, daar helemaal alleen in dit huis waar ik over een week zou komen wonen. Het huis waarin geen enkele web te vinden was, tenzij het web waarin ik verstrengeld zat. Ik masturbeerde mezelf aan de lavabo, vlak voor die grote spiegel. Ik zag mezelf, mijn lul, mijn verkrampte gezicht. Ik zag hoe mijn ene hand tussen mijn benen voelde, een vinger in mijn anus perste. Ik hoorde mezelf hijgen. Ik zag mezelf schudden. Ik zag de vlokken sperma die in een grote boog uit mijn keiharde paal spoten en in de lavabo pletsten.
Ik kneep de laatste druppel zaad uit mijn eikel. Ik spoelde het sperma weg uit de lavabo.
Waarom had ik dit nu mezelf aangedaan ? Voelde ik me daar gelukkig mee? Voldaan ? Waarom masturbeert een jongen?
Ik kleedde me aan en reed naar huis. Er wachtte me veel, zeer veel werk dat klaar moest zijn tegen de eerste september.

Ik zocht op internet nog eens de kennis die vereist was om de studies voor burgerlijk ingenieur met succes aan te vangen. Ik doorploegde de cursus van mijn voorganger, meneer Vandenberghe en zocht meer onderwerpen die bij zijn cursus aansloten en ook oefeningen. Het jaar voordien had ik op Tweedehands enkele oudere boekjes kunnen kopen. Wiskundecompendium en Statische Mechanica. Ik zocht er gegevens in op die ik in de lessen kon verwerken. En… ik vond massa’s vragen uit toelatingsproeven, zowel over wiskunde als over wetenschappen. Wat een rijkdom waaruit ik kon putten om mijn eigen cursussen op te stellen.

Zaterdagochtend. Vijftien augustus. Feest van Onze Lieve Vrouw Hemelvaart. Tegen zeven uur kwamen Jean en Dorthy mijn ouders ophalen. Vijf dagen Parijs. Ik vier dagen helemaal alleen thuis. Naar nonkel Antoon ? Nee, die was met een buurman, ook ex landbouwer, naar Nederland. Oke, dan vier dagen hard werken.
Vier dagen alleen thuis ! Whaw ! Hard werken voor school natuurlijk. Maar wat nog ?
Regen, regen en nog eens regen. Drie dagen aan één stuk door. Gelukkig, het scoutskamp was met veel zon gezegend geweest.

Radio met achtergrondmuziek. Word in schakelen op de pc. Knippen en plakken. Deed me denken aan de kleuterschool bij juffrouw Cindy. Het werk vlotte goed. Ik zag er doen aan. Nog zeventien dagen en dan stond ik voor de klas.
Het regende de hele dag. Water gieten ! Gelukkig, ik moest er niet door. Binnen was het vrij warm, tweeëntwintig graden. En ik, poedel naakt! Echt ! Met niets niemendalle aan. Heerlijk. Zalig ! Op kot in Leuven zat ik ook soms naakt te studeren. Nu pa en ma er niet waren, ook weer.

Kwart voor negen. Telefoon. Wie nu op dit onooglijk uur ?
- Hallo, Bart.
- Ha, Bart, Arne hier !
- Hé, Arne, leuk zeg. Welk goed nieuws ?
- Ken jij Excel zo een beetje ?
- Ja.. Ja…
- Wel, ik heb een probleem met draaitabellen. Ken je dat ?
- Ja. Prachtige overzichten van hele resems gegevens.
- Heb je tijd om mij even te helpen ?
Tijd ? Ik maakte altijd tijd voor anderen. En Arne zou komen.
- Zeker, Arne, kom maar af.

Arne ! De leider waar mijn ogen zich aan vergaapten op kamp, wanneer hij zich aan het wassen was, naakt.
Werk even op zij leggen. Sportbroekje aan en t-shirt, anders niets. Negen uur. Arne belde aan.
- Kom d’r in Arne, zo’n rotweer !
- Brr…. kan ik mijn regenjasje ergens kwijt ?
- Natuurlijk.
Samen naar mijn kamer.
- Héhé zeg, mooie kamer.
- Ja. En meer dan groot genoeg.
Arne keek rond. Zag ook de foto van toen ik acht of negen was, bij oom Antoon. Ik reed half naakt op de rug van Woef, de grote hond.
- Ben jij dat ?
- Ja, met Woef, bij mijn oom.
- Hé, leuk zeg.
- Ja hé !
- Mocht je daar dan in je blootje lopen ?
- Ja hoor.
- Leuk zeg. Heb ik ook altijd naar verlangd, maar mijn ma vond dat maar niets.
- Ja, jammer hé.
Mijn hart klopte wat sneller.
- Mag ik je iets bekennen ?
- Ja… Ja…;
- Toen je telefoneerde zat ik hier poedel naakt te werken….
- Echt ?
- Ja… Alleen thuis hé.
- Leuk zeg… Maar nu heb je toch iets aan getrokken ?
- Ja, natuurlijk ! Je zou nogal opgekeken hebben wanneer ik naakt de deur open had gemaakt.
We lachten.
- Nu ja…
Arne keek me aan.
- We hebben elkaar op kamp ook naakt gezien, hé.
- Ja, dat wel.
- Ik vond dat leuk hoor, zo geen schaamte hebben voor elkaar.
- Waarom schaamte ? We zien er toch allemaal ongeveer gelijk uit.
- Ja.. Ja… maar…
- Durf je nu ook in je blootje zitten terwijl je me wat uitleg geeft over Excel ?
- Natuurlijk… Wil je ?
- Mag ik ?
- Vaneigens, Arne, graag.

We trokken onze kleren uit. Ik was eerder naakt dan Arne. We bekeken elkaar. Ik kreeg een erectie. Arne ook.
- Dat gaat wel over hoor, suste ik.
We namen plaats aan mijn bureautafel. Arne had een cd mee met zijn gegevens. Allemaal verkoopgegevens van de firma waar Arne magazijnier was. Hij legde uit wat hij juist wilde. Ik toonde hem hoe hij eraan moest beginnen. We werkten tot rond half elf.
- Oke, Bart, dat volstaat hoor.
- Denk je dat je nu zelf verder kunt ?
- Ja hoor. Bedankt !

We hadden elkaar de hele tijd niet aangeraakt ! . Wel met onze blote dijen tegen elkaar geleund, meer niet.
- Zit jij dikwijls naakt ? vroeg Arne.
- Soms, wanneer ik alleen ben, zoals nu.
- Als ik kan, dan ik ook. Maar ja, pa en ma vinden dat echt maar niets.
- Bij velen hoor. Hier zouden ze er niet onmiddellijk iets over zeggen. Over een week ga ik alleen wonen.
- Héhé, leuk !
- Ja… Moet het nog ondervinden hé.

Arne keek me aan.
- Ben jij homo ?
- Misschien. Ik zie graag jonge naakte kerels.
- Zoals ik ?
- Hoe raad je het !
- En seks met anderen ?
- Ja, op kot af en toe. Maar die woont in de Limburg.
- Ik ga soms naar een gangbang voor mannen.
- Echt ?
- Ja. Geen homobar hoor. Privé met kerels vanaf twintig tot hoogstens vijftig.
- Vertel eens.
- Wel ja. Deze namiddag om drie uur. Iedereen naakt en dan elkaar rukken en pijpen en vingeren en ook neuken.
- Ook drugs of zo ?
- Sommigen nemen poppers. Maar ik ben daar niet voor.
- En de prijs ?
- Twintig euro. Frisdranken inbegrepen. Maar er wordt geen alcohol gedronken.
- Tot hoe lang duurt dat dan ?
- Tot vanavond tien uur of zo.. Dan loopt iedereen met een slappe hoor !
We lachten.

- Zeg, ga je mee deze namiddag ?
Mee gaan ? De hele namiddag niet kunnen werken. Of eens fel uit de bol gaan ? Mijn hart begon wat sneller te slaan. Ik kreeg een erectie. Arne merkte het.
- Hé, je hebt al zin, geloof ik !
Natuurlijk had ik zin. Doch het werk bleef liggen. Nu ja, voor een keer.
- Wanneer vertrek je ?
- Het is omgeving Gent. Rond kwart over twee.
- Kom je mij halen ?
- Oke !

Arne trok zijn kleren aan en vertrok.
Ik bleef achter. Naakt. Wat zou dat geven? Met meerderen ? Zouden ze me allemaal betasten en zo ? Waar was ik nu weer aan begonnen ?