De Zes Van Klas 6a - 20

Bart, de toekomstige leraar, woont nu alleen in een huis vlak naast de school.


Zaterdagmiddag. Ik maakte een wandeling doorheen de straten van het stadje waar ik nu woonde. Maandag moest ik sowieso naar het gemeentehuis om mijn domicilie te laten wijzigen.
Bij het naar huis gaan liep ik de plaatselijke buurtwinkel binnen. Nu ja, buurtwinkel. Een Spar-winkel, deel van een grote keten en eigenlijk deel van de Colruyt-groep. Colruyt, een begrip in België. Veruit de goedkoopste ! Nee, geen chique winkel. Nee, alles op grote rekken. Maar degelijk en goedkoop. Daar kon de AH-groep niet aan tippen, wat ze ook probeerden in België.
Ik kocht er een en ander voor zondag.
- Morgen verse boterkoeken, zegde de dame aan de kassa. Vanaf half negen.
Hmmm… verse boterkoeken. Er was ook een bakkerij vlak bij mijn deur. En toen ik er voorbijkwam, het rook er hemels lekker. Dus, zondagochtend naar de bakkerij.

Eerste zaterdagavond heel alleen in het veel te grote huis. TV kijken. Niets interessants. Denken aan dinsdag. Dan zou ik beginnen les geven. Hoe zou dat verlopen ? Wie zouden mijn leerlingen zijn ? En in de andere twee klassen, waar ik geen titularis van was, hoe zou dit daar gaan ?

Naar bed tegen elf uur. Slapen tot zondagochtend zes uur. In één trek door. Uit mijn bed. Naar de badkamer. Om zeven naar de bakkerij. Er vielen enkele druppels. De weerman had mooi weer beloofd. Ik was niet de enige die zo vroeg op was. Twee boterkoeken en vier sandwiches. Thuis, verse koffie. Senseo, snel en goed.
Alleen aan de ontbijttafel. Daar zou ik nog moeten aan wennen.
Telefoon.
- Goeie morgen, Bart hier.
- Hallo, jongen. hoe gaat het ?
- Prachtig ma. Dank je.
- Je hoeft niet te komen, jongen. We moeten naar Nelly en Robert. Ze zijn vijfentwintig jaar gehuwd.
- Is dat die kwebbelkous ?
- Ja, jongen. Je kent ze hé.

De hele zondag voor mij alleen.
Naar mijn kamer. Kleren uit. Leve de vrijheid !
Ik ordende mijn boeken en cursussen opnieuw. Ik bekeek mezelf in de grote spiegel op de badkamer. Hehe, hier staat de kersverse leraar ! Joehoe ! Ik maakte een dansje. Mijn piemel wipte op en neer, zwiepte van links naar rechts en naar links en naar rechts.
Tegen elf uur naar beneden. De zon scheen als nooit voorheen. Prachtig weer. Kijken wat de frigo herbergde. Salade, tomaten, komkommer. Leuk om er een koude schotel mee te bereiden. Eerst twee eitjes koken. Gek, ik was eten aan het bereiden. Zoals toen ik op kot zat. Doch toen was het meestal pizza en lasagna en andere bereide schotels.
Ik wilde juist neerzitten om te eten, de telefoon rinkelde.
- Hallo, Bart luistert..
- Hallo, Arne hier.
- Ha, Arne, welk goed nieuws ?
- Zeg, ben je al verhuisd ?
- Ja.
- En je zit dus alleen ?
- Ja;
- Deze namiddag iets te doen ?
Mijn hart klopte wat sneller. Zou Arne komen ? Zou… ?
- Nee, de hele namiddag moederziel alleen.
Eigenaardig… moederziel alleen.. van waar zou die uitdrukking komen ?
- Wil je dat ik eens langs kom ?
- Als je dat wil. Ja hoor ! Even gezellig babbelen… Misschien buiten, in zwembroek of zo.
- In zwembroek ?
- Ja, met dat mooie weer. Of gewoon in slip.
- Of misschien naakt ? lachte Arne.
- O, als je dat wil, waarom niet.
Even stilte.

- Hé, Arne, ben je er nog ?
- Jaja, maar ik dacht zo….- Mogen er twee vriendjes mee komen ?
- Twee vriendjes ?
- Ja, Ivan en Bas. Toffe kerels van zeventien….
- Waarom die twee vriendjes ?
- Ha, Bart, ze zitten graag in hun blootje en aangezien wij misschien ook….Allez, met dat mooie weer…We kunnen beginnen met gewoon in slip te zitten, dan zien we wel.
- Maar…, probeerde ik te weerleggen.
- Jij houd toch van een beetje naakt, is het niet ? Je wilde toch ook mee gaan twee weken geleden..? En we zaten toch ook samen in ons blootje…
- Ja… Ja…. Hpe ken je die twee kerels ?
- Kameraden van mij, hier uit de buren.
- En zit je soms samen… naakt ?
- Zouden we willen, maar waar ?
Arne zweeg even. Ikzelf dacht na. Twee kerels van zeventien. Dat kon leuk worden. En is was toch alleen. en er zou toch niemand komen….
- Wat denk je ? vroeg Arne;
- Oke, oke, kom maar af. Wanneer ?
- Tegen twee uur ?
- Oke, ik zal in zwemslip zijn, niets anders.
- Prachtig !
Telefoon neer.

Had ik er mij opnieuw laten inluizen ? Of verlangde ik naar andere jongens, halfnaakt ?
Ik keek wat tv. Trok dan mijn zwemslip aan. Een klein minuscuul lapje stof, meer niet, dat met moeite mijn billen bedekte en waarin de vormen van mijn piemel duidelijk zichtbaar waren.

Vijf voor twee. Ze waren er.
- Hallo, boys, kom d’r in.
Ik zag hoe de ogen van Bas en van Ivan naar mijn slipje loerden.
- Je loopt er op je zomers bij, merkte Arne op.
- Laatste dagen hé ! Echt zomers weer vandaag. Dus, je moet ervan genieten.
De twee kerels hadden een kort broekje aan en een hemdje. Het zagen er echt leuke kerels uit. De een leek wel jonger dan zeventien.
Ik leidde hen naar de veranda.
- Oef, zeg ! zo heet, zegde Arne.
- We kunnen ook op het terras zitten.
- Ja, liever. En mogen we ook in slip of zo ? vroeg Arne.
- Natuurlijk, anders word ik nog beschaamd.
- Of nog minder ? vroeg Arne.
- Hoe bedoel je ?
- Wel ja, zij lopen graag in hun blootje…
Arne lachte.
- Is het niet ?
Ze knikten.
- Oke, ik dan ook zeker ? vroeg ik.
- Natuurlijk ! Hé, gasten ?
Ze trokken schoenen uit en hemdje en broekje. Ze stonden in slip, Ivan een losse boxershort, Bas een spannend slipje. Leuk.. Ze schoven hun slipje naar beneden. Twee ferme lullen wipten half omhoog. Ik haastte me om ook mijn zwemslip uit te trekken. Arne was ook naakt. Ik bekeek hen. Zij bekeken mij.
- Er kan ons toch niemand zien, hé, vroeg Bas.
- Nee, nee, niemand.
We liepen op het grasveld tot onder de notenlaar. In de schaduw. We gingen op het gras zitten en liggen. Wat praten.
- Heerlijk !
- Ja, hé !
Bas was bijna zeventien, Ivan bijna achttien. Ze leerden allebei voor mecanicien in de technische school. Ze kenden Arne van in het jeugdhuis waar ze soms kwamen en waar Arne hielp op zaterdagavond.
Het waren echt twee toffe gasten. Hun piemels werden slap. En nee, er werd niet over seks of zoiets gepraat. Wel over hun school in een andere stad.
- En jij wordt leraar ?
- Ja, antwoordde ik.
- Haha, gelukkig niet in onze school !
- Dat zou nogal iets zijn hé : jij onze leraar en we liggen hier samen naakt.
- Daar is toch niets aan !
- Ja, nee… maar ja…
- Zien jullie je ouders niet naakt ?
- God, nee zeg ! riep Bas. Amaai !
- Ik soms in de badkamer, mijn pa wel, mijn ma nooit, antwoordde Ivan. Ja, en mijn broer ook hé.
- Hoe oud is die ?
- Veertien.
- En slapen jullie samen ?
- Op dezelfde kamer, ja.
- En seks samen ?
- Nee zeg ! Seks, dat is privé. Dat doe je niet met een andere.
- Nog nooit ?
- Ja, samen naakt, dat is geen seks hé!
- Inderdaad, nee… alhoewel, veel mensen koppelen dat wel aan seks.
- Als samen naakt seks is, dan doe ik dit elke week, bij het omkleden voor de sportles op school.
- Je zit echter wel graag in je blootje…
- Ja.. dat is eens iets anders.
- Zitten jullie soms samen in je blootje, jij en Bas ?
- Nee… Thuis kan dat niet.
- Amaai zeg, viel Bas er tussen, mijn ma zou nogal op hare poot spelen !
- En hoe komen jullie dan hier met Arne ?
- Ja, hoe komt dat ?
- Wel, zo’n week geleden, ja, verleden week vrijdagavond zaten samen iets te drinken in het jeugdhuis. Op de TV was er de avond voordien een debat geweest over naturisme en nudisme. We praatten daarover en dan zegde ik dat zo’n naturistencamping wel leuk moet zijn, legde Arne uit.
- Ja, ging Bas verder, en het ene woord bracht het andere mee, en we besloten om het eens te proberen, als we er de kans tot zagen.
- Ja, en Arne zegde dat hij misschien wel een mogelijkheid zag.
- En zo zijn jullie hier, lachte ik.
Ze knikten.
- Hoe bevalt het jullie ? vroeg ik.
- Leuk.
- Ik was wat bang, bekende Bas, doch het is alsof ik het al jaren gewoon ben.

Tijdens ons gesprek lagen we nu eens op onze buik, plat in het gras, of even later zaten we rechtop of lagen we op onze rug. Mijn ogen hadden alle tijd om naar de leuke penissen en ballenzakken van de jongens te kijken. Nee, niemand die over seks begon. Nee, niemand. We raakten elkaar niet aan. Enkel kijken en zien. Niets meer.

Bas liep naar de struiken en stond er te plassen.
- Hé, riep Ivan, let op voor de kat.
We lachten.
Bas keerde terug. Hij had een erectie.
- Hé, lachte Ivan, denk je weer aan je liefje ?
- Heeft hij een liefje ? vroeg ik.
- Ja, zij buurmeisje van 17.
- Dat is mijn lief niet !
Bas zijn lul groeide nog.
- Hoe komt dat, vroeg Ivan, dat onze lul zo stijf kan worden.
- Niet geleerd op school ? Geen sexuele voorlichting gekregen ?
- Ja, in de biologieles. Over zaadcellen en eicellen.
- Ja, vulde Bas aan, en we zaten allen met een stijve. Doch daar werd niet over gesproken.
- De meisjes hadden toch geen stijve ? merkte ik op.
- Nee, die zaten met een natte kut.
- Ronny stond zelf met een rode kop.
- Ronny ?
- Ja, de leraar biologie.

Ik legde uit hoe een erectie ontstaat. Voor zover ik er zelf veel over wist. Ze namen hun penis in de hand en maakten hem stijf. Leuk, met die blote eikels. Ik had er wel aan willen voelen.
- Als we gaan zwemmen op school, dan zijn er die met een stijve in hun zwembroekje zitten, wist Bas te vertellen.
- God, ja, zeg. Lange Sjo…
- Ja, maar die schaamt zich niet hé, vulde Bas aan.
- Nee, amaai ! Hij stond daar eens in de kleedkamer helemaal in zijn blote bast, en hij schudde zijn lul heen en weer. God, zeker twintig centimeter.
- En dan heb je Stefaantje. Zo’n klein piemeltje.
- Ja, je kun het bijna niet zien.
- Hij is nochtans ook zeventien jaar.
- Zou die al zaad hebben ? Je ziet bijna geen zakje aan zijn lijf.
- Hij is ook zo glad op zijn lichaam he. Net een eerstecommuniekantje. Nergens geen haartje tenzij op zijn hoofd.

Het werd een leuk gesprek over lange en kleine penissen. Over schaamhaar en over blote eikels. Over grote teelballen en kleine ballenzakjes. Echt, een leuk gesprek. Ernstig.
- Hoeveel jongens zouden er elke dag masturberen ? wilde Arne weten.
- Daar wordt ook niet over gesproken, antwoordde Bas.
- Aftrekken, dat is privézaak, zegde Ivan. Daar spreek je niet over.
- Recente onderzoeken tonen aan dat één op de vier pubers elke dag masturbeert, zegde ik. Soms zelfs twee of drie maal per dag.
- Is dat niet schadelijk ? vroeg Bas.
- Ik denk het niet, antwoordde ik. Je zaadballen produceren duizenden zaadcellen per uur. En sperma komt bijna allemaal van uit de prostaatklier.
- Komt sperma dan niet uit je ballen ?
- Je zaadcellen wel, doch het vocht is voor negenennegentig procent uit de prostaat.
- Wat is dat, de prostaat ?
- Een klier die onderaan in je buik ligt en waar de urineleiders doorheen gaan en ook de zaadleiders.
- Mijn opa is geopereerd van prostaat, wist Arne te vertellen.
- Ja, zegde ik, wanneer een man ouder wordt, dan kan het gebeuren dat die prostaatklier niet meer soepel is, en dan kan die man nog moeilijk plassen. Dan opereren ze hem. Soms heeft hij daardoor bijna geen sperma meer.
- Ai, riep Bas uit, en dus ook geen zaad meer ?
- Nee.
- Op school wordt daar nooit over gesproken. Ze zouden ons dat beter leren.

Het werd echt een leuke namiddag. We dronken cola en limo op het terras. Zouden ze dan echt niet rukken of zo ? Nee.
Tegen half zes stelde Arne voor dat hij en zijn kameraden zouden vertrekken. Naar de living. Ze kleedden zich aan. Ik bleef naakt.
- Dank je, Bart dat we hier mochten zonnen, zegde Ivan.
- Graag gedaan.
-Waarmee kunnen we jou bedanken ? voeg Bas.
- Het feit alleen al dat jullie je geamuseerd hebben.
Ik stond daar poedelnaakt, zij waren gekleed. Ik vond het leuk, dat ik alleen nog naakt was. Kwam de exhibitionist in mij weer naar boven ? Ik kreeg er een lichte erectie van. Arne merkte het.
- Hé, je krijgt een stijve !
- Ja.. Ja…
- Wil je misschien dat we je even van die stijfheid verlossen ?
- E… E….
- Zeg, mannen, willen we Bart eens even doen kraaien ?
- O, ja, zeg flapte Bas er uit.
- Oke, Ivan ? hij heeft dat zeker graag, zegde Arne.
- Echt ?
- Weet ik zeker…
Arne kwam op me af. Arne greep me bij mijn speelgoed. Arne leidde me naar de grote zetel. Arne drukte me op mijn rug.
- Ga eens op zijn buik zitten, wees Arne aan Ivan.
Ivan ging gewoon op mijn borst en buik zitten, zijn rug naar mijn gezicht gekeerd.
Iemand ging op mijn benen zitten. Arne, dacht ik.
Iemand schoof zijn lippen over mijn stijve lul. De lippen van Bas ?
Ik lag daar, naakt. Zij waren gekleed. Zij hielden me klem, weerloos. Dat alleen al gaf me een zekere voldoening, weten dat ik hun mindere was.

Iemand nam mijn ballen vast. Arne ?
In geen tijd draaide alles in mij. Ik sloeg met mijn handen op Ivan zijn rug. Ik wilde stampen. Ik riep. Ik kreunde.
De lippen schoven van mijn lul af. Een hand omklemde mijn paal. Traag ging die hand op en neer, zeer traag.
Ik spoot.
- O.. Oôôô…. ne… Stop… Stoôôôppp…
Het hield echter niet op. O, mens, hoe zag ik af. Hoe genoot ik ! Wat een einde van een brave namiddag.
Zij zagen mijn naaktheid. Zij zagen mijn sperma. Waarom duurde dat niet langer ?

Ze stonden op. Ze bekeken me.
- Miljaard ! amaai zeg !
- Genoten ? vroeg Arne.
- En of ! Dank je !
Ze vertrokken. Ik bleef alleen achter. Ik liep naar de badkamer en douchte.

Na het avondeten overliep ik nog eens alle lesvoorbereidingen die ik reeds opgemaakt had. Sommige ervan zelfs met PowerPointpresentatie. ( God, wat een woord, en met hoofdletters dan nog ! ). Nog twee keren slapen, en dan stond ik voor jonge kerels in de klas. Nog amper twee keren slapen ! Nog minder dan veertig uur.

Maandag eenendertig augustus. Vroeg wakker. De hele voormiddag cursussen afwerken, ordenen, mijn hippe Samsonitetas vullen, ordenen.
Na de middag naar school. Heel wat leraars aanwezig. De zenuwachtigheid voor het nieuwe schooljaar zat er duidelijk in. Gesprek met Grietje, die Nederlands zou geven in de klas 6A en met Guido, leraar Engels en Duits.

Naar het lokaal van klas 6A.
Wat een weelde. Te groot voor de zes die er les zouden volgen. Ik plaatste zeven tafeltjes en stoelen in een kring. Om het jaar in te zetten wilde ik meteen tonen dat we één groep vormden, zowel zij als ik er bij. Ik de mentor die hen moest leiden.
Vooraan de klas een prachtig wit bord, waar ook op geprojecteerd kon worden. Een laptop, een projector, -- Acerbeamer en zo te zien gene kattepis ! - een printer…. Nogal wat anders dan toen ik naar het eerste jaar college trok. Waar zal de evolutie ons naartoe voeren ?

Nog even de leraarskamer binnen lopen. Meneer Decroix was er ook. Leraar Frans. Ik had nog les gekregen van hem. Toffe gast, echt. Nu waren we collega’s.
- We gaan die zes doen werken, hé, zegde hij.
- Zeker ! Een speciaal jaar, dat is niet voor doetjes.

Tegen zes uur naar huis. Eten. Niets meer doen. Languit in de sofa. TV-kijken. Einde van de vakantie.