Lars Thijsen was er niet helemaal zeker van wanneer hij zijn stiefmoeder Bea voor het eerst als vrouw zag en niet langer alleen als een zorgzame moeder. Zijn eerste herinnering op dat vlak ging terug naar toen hij veertien jaar oud was. Het gebeurde op een zondagmorgen toen hij na een dringend toiletbezoek op de terugweg van de badkamer aan haar slaapkamer voorbij liep en hij haar door de iets openstaande deur zag staan. Ze stond met alleen haar slipje aan voor de spiegel en was bezig met het aanbrengen van wat make-up.

Lars had zijn stiefmoeder altijd al een knappe vrouw gevonden, maar nooit had hij aan haar gedacht als een object van verlangen. Dat veranderde die dag plotsklaps toen hij, met uitzondering van een paarsblauw slipje, haar daar zo goed als naakt zag staan. Eigenlijk had hij moeten doorlopen, maar in plaats van gehoor te geven aan wat zijn gevoel voor goed fatsoen hem ingaf, had hij zich zo onopvallend mogelijk opgesteld en was blijven kijken. Hoewel hij op die leeftijd alleen kon vergelijken met wat hij stiekem op tv en op internet had gezien, begreep hij wel dat de borsten van zijn stiefmoeder middelgroot en stevig waren. Zijn nieuwsgierige blik werd als het ware naar haar licht peervormige welvingen toe gezogen. Haar tepels waren groot en bruin en ontsproten aan twee donkerhuidige cirkels die het grootste deel van de voorkant van haar borsten besloegen. Het kleine slipje spande als een tweede huid om haar billen, maar tegelijk zat het ook zo strak dat de lippen van haar geslacht zich duidelijk aftekenden. Met grote ogen keek hij toe, ervan overtuigd dat zijn stiefmoeder elke vergelijking met eender welke sexy vrouw die hij ooit op het scherm had gezien met glans kon doorstaan.

Het viel Lars op dat er onder dat piepkleine broekje maar heel weinig ruimte kon zijn voor schaamhaar. Dat leek hem ergens vreemd, maar bij nader inzien bedacht hij dat sommige vrouwen daar wellicht meer behaard waren dan anderen. Enkele weken later, toen hij zijn stiefmoeder per toeval kon gadeslaan terwijl ze een bad nam en hij zag hoe ze zich scheerde, wist hij het antwoord.

Vanaf die dag was Lars helemaal gefascineerd door zijn stiefmoeder. Ook al voelde hij zich er soms heel erg slecht bij, toch begluurde hij haar bij elke gelegenheid die zich voordeed. Ergens was hij er ook beschaamd over dat hij een kleine collectie slipjes van haar verzameld had. Drie stuks om precies te zijn, die veilig weggeborgen zaten in de onderste lade van zijn commodekast, onder zijn sportkleding. Telkens als hij het gevoel had dat hij kon wegkomen met een van Bea’s verrukkelijk uitziende slipjes had hij die kans niet laten voorbijgaan. Al vanaf het moment dat hij het eerste slipje in zijn bezit had, waren de puberale masturbatie fantasieën van Lars uitsluitend op zijn stiefmoeder gericht. Heel vaak lag hij sindsdien 's nachts in zijn bed met zijn ontluikende pik gewikkeld in de zachte zijde van mams slipje. Fantaserend over de geur van haar parfum en met het naakte beeld van zijn knappe stiefmoeder voor ogen, rukte hij zich telkens in geen tijd naar een zaadlozing. Ook kon het gebeuren dat hij op vakantiedagen, wanneer zijn vader en zijn stiefmoeder allebei uit werken waren en hij het huis voor zich alleen had, zowat de hele dag rondliep in een van die zijdeachtige slipjes van Bea. Zo’n klein slipje spande nogal om zijn geslacht, maar dan nog verbaasde hij zich erover hoe lekker de zijdezachte stof van dat kleine vrouwenbroekje op zijn penis aanvoelde, zeker in vergelijking met de katoenen boxers die hij normaal altijd droeg. Het resultaat was dat hij op zulke dagen bijna constant met een erectie opgescheept zat, maar daaruit leerde hij al snel dat het gevoel van klaarkomen zoveel intenser werd als hij het zo lang mogelijk uitstelde.

Met het ouder worden ontdekte Lars steeds meer dingen over seks en werd zijn fantasie tijdens de momenten van zelfbevrediging langzaamaan minder onschuldig. De plaats van de beelden van wat hij had gezien werd steeds meer ingenomen door de fantasie rondom het echte seksuele handelen. Hij beeldde zich in hoe zijn stiefmoeder geknield voor hem zat, zuigend op zijn penis. Hij zag moeiteloos voor ogen hoe ze op haar rug in zijn bed lag, met zijn pik begraven tussen haar benen. Hij stelde zich voor hoe ze op haar handen en knieën voor hem zat en hoe hij haar goddelijke dijen in een houdgreep hield, terwijl hij achterlangs flink op haar inbeukte.

Beetje bij beetje ontwikkelde Lars ook meer durf voor wat het gluren betrof, waardoor het risico om betrapt te worden bij een van die vele gelegenheden alsmaar groter werd. Hij had er meer dan zo maar een hand in dat de sleutel van de badkamerdeur op mysterieuze wijze verdween, zodat hij vanaf dan moeiteloos kon toekijken als zijn stiefmoeder een bad nam. Gaandeweg ontdekte Lars dat ze als zijn vader voor een langere periode van huis was, ze soms ook wel andere, minder bespreekbare dingen deed als ze alleen was in de badkamer.

Lars was net zeventien toen zijn vader en stiefmoeder uit elkaar gingen. Hij wist dat hun huwelijk al een aantal jaren bergafwaarts ging. De laatste jaren zat zijn vader vaker in het buitenland dan dat hij thuis was. Zijn carrière kreeg alsmaar meer voorrang op zijn gezin en dat gaf al langer spanningen. Iets wat Lars uiteraard niet was ontgaan, maar omdat ze daar wel volwassen mee om leken te kunnen gaan hield hem dat niet echt bezig. Tot zijn stiefmoeder via een goede kennis van zijn ouders te weten kwam dat zijn vader haar bedroog, nadat de kennissen het niet langer konden verbergen voor Bea. Het bleek dat zijn vader tijdens al die buitenlandse reizen steeds vergezeld werd door dezelfde secretaresse van half de twintig, met wie hij telkens ook wekenlang dezelfde hotelkamer deelde. Voor zijn stiefmoeder was daarmee de maat vol. Daarin begreep Lars haar volkomen, maar toch deed het pijn toen ze hem vertelden dat ze gingen scheiden. Tegelijkertijd doemde er voor Lars een huizenhoog probleem op. Hij zou de keuze moeten maken bij welke ouder hij wilde wonen. Het leverde hem een heftige discussie op met zijn vader die maar niet kon begrijpen dat zijn zoon zelfs ook maar overwoog om te blijven samenwonen met een vrouw met wie hij niet eens een bloedband had.

Zo simpel lag dat voor Lars echter niet. Hij was pas vijf toen zijn eigen moeder na een korte, slopende ziekte overleed. Lars was nog veel te jong geweest om de ware toedracht van een dergelijk ingrijpend verlies te bevatten en daarnaast waren de herinneringen die hij als kleuter aan zijn mama overhield door de jaren vervaagd tot iets wat niet echt een wezenlijk deel uitmaakte van zijn leven. Dat hij de volgende drie jaren meer bij opa en oma had verbleven dan bij zijn vader in hun eigen huis, dat was iets wat hem wel was bijgebleven.

Het leven van de achtjarige Lars kreeg een nieuwe wending op de dag dat vader hem voorstelde aan zijn bijna tien jaar jongere verloofde, Bea Verbinnen. Vanaf de eerste kennismaking met de nieuwe liefde van zijn vader kon Lars het uitstekend met haar vinden. Bea was niet alleen mooi en lief. Ze liet Lars vanaf dag één voelen dat ze hem accepteerde en dat hij erbij hoorde. Naarmate hij haar beter leerde kennen ontdekte Lars dat deze vrouw de beste moeder voor hem zou zijn die hij zich maar kon wensen. Toen pa en Bea later dat jaar aankondigden dat ze gingen trouwen was dat voor Lars een droom die werkelijkheid werd. Toch was er één probleempje wat zijn kinderverstand vanaf dat moment bezig hield. Pas op de ochtend van de trouwdag, vlak voor ze naar het stadhuis zouden vertrekken, durfde Lars die éne vraag stellen die al zo lang op zijn lippen brandde.

“Bea...?”

“Ja, jongen?”

“Moet…moet ik jou vanaf nu ‘mama’ noemen?”

Na een blik van verstandhouding met zijn vader had Bea haar bruidsboeket in de handen van haar aanstaande echtgenoot gedrukt. In haar hagelwitte bruidsjurk was ze voor hem neergeknield en glimlachend had ze zijn handen in de hare genomen.

“Lars, jongen,” zei ze zacht, “die keuze laat ik helemaal aan jou over. Jij had immers al een mama, dus als je me liever Bea blijft noemen, dan heb ik daar helemaal geen probleem mee.”

“Is… is ‘mam’ ook goed?”

Bea’s glimlach was nog breder geworden. “Natuurlijk, jongen. Dat is zelfs prachtig. Ik beloof dat ik mijn best zal doen om een goede ‘mam’ voor je te zijn.”

Bea Verbinnen had haar belofte aan Lars meer dan waargemaakt en al gauw was hij er wat trots op dat hij haar zijn ‘mam’ mocht noemen. “Mam’ was het sindsdien altijd gebleven en nu als aanstormende jongvolwassene besefte hij pas ten volle wat hij allemaal aan zijn stiefmoeder te danken had. Zijn respect en bewondering voor Bea groeide met de jaren alleen maar verder, want ondanks haar drukke baan was zijn stiefmoeder er sindsdien altijd voor hem geweest. Zij deed zoveel meer voor hem dan zijn veel te vaak uithuizige vader. Mam hielp hem met zijn huiswerk, mam deed allerlei dingen met hem die opgroeiende kinderen leuk vinden, mam ging met hem naar de dokter of naar het ziekenhuis als dat nodig was… Kortom, al was het zéér tegen de zin van zijn vader in, de keuze die Lars maakte om bij zijn stiefmoeder te blijven wonen, dat was voor de opgroeiende adolescent de keuze van zijn hart én de logica zelf. Het was immers dankzij haar dat hij een mooie en zorgeloze jeugd had gekend… Al kon hij niet helemaal ontkennen dat er de laatste tijd voor een stukje ook een meer fysieke reden was gaan meespelen.

De paar dagen dat Lars in de voorbije Kerstperiode bij zijn vader verbleef, hadden hem helemaal overtuigd van zijn gelijk. Hij kon het absoluut niet vinden met de nieuwe vriendin van zijn ouwe heer. Ze was zo’n bazig type dat Lars zich afvroeg hoe het mogelijk was dat paps Bea had gedumpt voor een dergelijk serpent als die gewezen secretaresse van hem. Ze mocht dan wel jonger zijn dan Bea maar Lars vond haar allesbehalve een aantrekkelijke vrouw.

Het voordeel van de scheiding was dat Lars zijn stiefmoeder voortaan helemaal voor zichzelf had. Niet dat zijn nachtelijke fantasieën een plotse boost kregen, integendeel. Lars ging zich ook in dat opzicht heel wat volwassener gedragen en de slipjes van zijn stiefmoeder kwamen nog hoogst zelden uit de lade. Hij was nu immers de man in huis en in zijn jeugdige overmoed dacht hij te weten wat Bea nodig had. Gedeeltelijk klopte dat ook wel en lang niet alleen omdat hij wat praktische taken in en om het huis voor zijn rekening nam. Door extra aandacht voor haar te hebben en door er zoveel mogelijk voor haar te zijn, hielp hij haar om het verdriet en de pijn van de scheiding te verwerken. Vooral de eerste maanden lag Bea al te vaak met zichzelf in de knoop, maar de haast kinderlijk onschuldige manier waarop Lars haar overal doorheen sleurde, hielp haar door de moeilijke momenten heen. Vanzelfsprekend was Bea maar wat blij dat Lars ervoor gekozen had om bij haar te blijven wonen en naarmate de maanden verstreken werd de toch al goede band tussen stiefmoeder en stiefzoon alsmaar vertrouwelijker en hechter.

Uitgerekend daarom was het voor Lars een hele schok toen mam weer uit begon te gaan. Voor hem was het een verpletterende gedachte dat er andere mannen deel zouden gaan uitmaken van haar leven. Natuurlijk had hij geen hoge pet op van de mannen met wie zijn stiefmoeder uitging en hij liet geen kans voorbijgaan om haar dat duidelijk te maken. Soms kon hij echt onbeleefd of zelfs grof uit de hoek komen als zo’n date zijn stiefmoeder kwam ophalen, zeker als hij het idee had dat Bea veel te goed was voor de gozer met wie ze had afgesproken.

Lars was net achttien geworden en zat in het laatste jaar van het middelbaar onderwijs toen er iets gebeurde wat zijn testosteron huishouding opnieuw helemaal overhoop haalde. Zijn stiefmoeder was uitgegaan met een zekere Sander. Lars wist zijn familienaam niet en eigenlijk wilde hij die niet eens weten. Voor het gemak ging hij ervan uit dat het een zoveelste platonische relatie was die wel weer zou eindigen na enkele avondjes uit. Mams nieuwe relaties duurden immers nooit lang en ergens was hij er best trots op dat hijzelf daaraan een ruime bijdrage kon leveren.

Die bewuste zaterdagavond wachtte Lars op zijn kamer tot zijn stiefmoeder thuis zou komen. Zoals hij wel vaker deed, wilde hij wakker blijven tot ze langs geweest was voor een nachtzoen. Dat was al jarenlang een vaste gewoonte waar hij elke avond met plezier naar uitkeek. Hij hield van de frisse geur die altijd rondom zijn stiefmoeder hing, maar naast de geur van haar haren of van haar delicate parfum, was het toch vooral de zachte druk van haar lippen op zijn wang waarmee ze telkens opnieuw de rillingen over zijn rug wist te sturen.

Lars moest ingedommeld zijn want hij schrok wakker van de voordeur die in het slot viel. Mam was thuis, maar tegen haar gewoonte in kwam ze niet meteen de trap op. Toen dat tien minuten later nog steeds niet het geval was, rolde Lars zijn bed uit om te gaan kijken waar ze zo lang bleef. Bij de trap aangekomen bleef hij als versteend staan bij het tafereel dat hij beneden zag. Bea had Sander binnengelaten en nu stonden ze in de traphal dicht tegen elkaar aan. Met Sanders handen rond het middel van zijn stiefmoeder waren ze op fluistertoon met elkaar aan het praten. Lars deed zij uiterste best om te horen wat er werd gezegd. Het vroeg zijn uiterste concentratie, maar toen het hem uiteindelijk lukte was hetgeen hij hoorde niet mis te verstaan.

"Kom op, schatje," fluisterde Sander, terwijl hij probeerde om Bea te zoenen.

"Nee, Sander,” protesteerde mam. “Ik zei je toch al dat Lars thuis is.”

Sander liet zich echter niet zo snel afschepen. Zijn hand kwam omhoog en terwijl hij brutaal de rechterborst van mam omvatte, zag Lars hoe hij haar tegelijkertijd in de nek kuste.

“Toe Bea…” smeekte Sander. “Gewoon een vluggertje, dan ga ik… beloofd!"

”Sander!” In de stem van zijn stiefmoeder hoorde Lars een duidelijke terechtwijzing maar blijkbaar ging dat aan die geilaard voorbij.

“Alsjeblieft, schat! Mijn pik is zo hard dat het voelt alsof hij op springen staat. Je weet vast zelf ook wel dat je mij al de hele avond zit op te geilen, niet? God, Bea, toen je daarstraks in het restaurant onder de tafel over mijn pik wreef, vreesde ik dat ik ter plaatse zou klaarkomen. Alsjeblieft, je kunt me zo toch niet wegsturen.

“Ik weet het niet,” antwoordde Bea zacht. Ergens voelde het niet goed om hem zo onbarmhartig te plagen, maar eigenlijk kon ze daar weinig aan doen. Omdat ze zichzelf al de hele dag behoorlijk opgewonden had gevoeld, was ze er niet in geslaagd om zichzelf te beheersen. Helaas had ze door haar vrijpostige manier van doen tijdens het verloop van de avond niet alleen Sander opgewonden maar ook zichzelf. Ze keek naar de trap en vervolgens naar boven, net alsof ze verwachtte dat ze daar de oplossing zou vinden voor het dilemma waar ze mee worstelde.

Lars deinsde snel achteruit tot achter de muur, in de hoop dat mam hem niet had gezien. Zijn penis was al keihard en zorgde voor een flinke bolling in zijn pyjamabroek. Zijn hart bonsde haast uit zijn borstkas en in zijn hoofd vochten jaloezie, nieuwsgierigheid én opwinding om voorrang. Tegen de tijd dat Lars opnieuw naar beneden durfde te gluren, waren zijn stiefmoeder en Sander al hartstochtelijk aan het zoenen. Sander had Bea’s blouse geopend, trok haar kanten bh naar boven en omvatte haar borst met zijn hand.

Het tolde in het hoofd van Lars toen hij zag hoe die man ongegeneerd met mams blote borst speelde. Hij zag hoe Sander het zachte vlees kneedde en aan de tepel plukte tot die hard werd en tussen zijn vingers priemde als een flink uit de kluiten gewassen potloodgommetje. Meteen daarop boog Sander zijn hoofd voorover en zoog de tepel in zijn mond. Hij hoorde zijn stiefmoeder kreunen en zag hoe ze de achterkant van zijn hoofd pakte, om zo Sanders lippen stevig op haar zwoegende borst gedrukt te houden. Haar ogen waren gesloten, maar haar gezicht was een masker van lust.

"Oh god," kreunde Bea, daarmee haar opwinding uitend en tegelijk was ze het risico dat Lars hen kon betrappen helemaal vergeten. Ze probeerde niet om Sander te stoppen toen zijn hand naar beneden reikte en haar rok omhoog duwde, op zoek naar haar naakte pubis. Plotseling wist Bea dat het een vergissing was geweest om, zoals ze dat de laatste tijd wel vaker deed als ze een date had, haar slipje thuis te laten. Ze realiseerde zich dat Sander haar blote kruis vanavond meerdere malen gezien kon hebben bij al die keren dat ze opzettelijk uitdagend haar benen voor hem had gespreid. Maar ja, berouw komt na de zonde en dus was het nu wat laat om het te betreuren dat ze zich gedurende een flink stuk van de avond zo sletterig had gedragen. Eigenlijk begreep ze zelf niet hoe het kon gebeuren dat haar hormonen de ene wilde draai na de nadere leken te maken en dat op haar vierendertigste…

Ach, bedacht ze vergoelijkend, misschien kwam het door de scheiding dat het fysieke verlangen om eindelijk nog eens seksueel actief te zijn zo groot was. Of zou het haar leeftijd zijn? Ergens had ze eens gelezen dat voor een vrouw het hoogtepunt van seksuele appetijt ergens rond die leeftijd moest liggen. Met enige weerzin bedacht Bea dat het niet erger met haar hoefde te worden, anders zou ze weldra in staat zijn om op straat op zoek te gaan naar een man die met haar naar bed wilde…

Bovenaan de trap kon Lars duidelijk zien hoe de hand van Sander bewoog onder de rok van zijn stiefmoeder. Hij probeerde nog wel om zich ertegen te verzetten, maar uiteindelijk gaf hij toe en haalde zijn kloppende penis uit zijn pyjamabroek. Langzaam begon hij zichzelf te strelen, terwijl hij er getuige van was hoe mam en haar date in het schemerige licht van de hal steeds verder gingen met hun geile spelletje. Sander haalde zijn hand van onder Bea’s rok vandaan om snel de rits van zijn broek te openen en zijn pik tevoorschijn te halen.

Als de twee volwassenen in de hal niet zozeer op elkaar gefocust waren, dan zouden ze ongetwijfeld de diepe zucht bovenaan de trap hebben gehoord, maar gelukkig voor Lars gebeurde dat niet.

Niet wetend dat ze door haar stiefzoon begluurd werden, stond Bea toe dat Sander haar hand pakte en op zijn pik legde. Ze zuchtte diep toen ze voelde hoe zijn hete vlees haar hele vuist vulde. Vanzelf begon ze haar heupen heen en weer te bewegen als gevolg van de opkomende kriebels in haar onderbuik. Sander duwde Bea tegen de muur en trok haar rok ruw omhoog tot aan haar middel.

“Dit is het, schatje,” hijgde hij hees. “Ik wist wel dat je overstag zou gaan. Je wilt mijn pik hé?”

Bea antwoordde niet en blijkbaar zag hij dat als een goedkeuring, want Sander wurmde zijn benen tussen de hare. “Zeg het!”, bromde hij. “Zeg me dat je mijn grote pik in jouw kutje wil.”

"Ja, god ja… neuk me," lispelde Bea, onderwijl rukkend aan de harde schacht in haar hand.

"Oke baby, jouw wil is voor mij wet,” zei de man met een geile grijns op zijn gelaat. “Hou je klaar.” Sander tilde Bea’s linkerbeen op en hield het naar omhoog. Ruw duwde hij haar nog strakker tegen de muur aan en plaatste de paarse top van zijn penis tegen Bea’s duidelijk gezwollen schaamlippen. "Oh, Bea!" kreunde hij terwijl hij de gezwollen top in haar warme, natte schede schoof.

"Ohhhhh!" Bea kreunde luid toen ze voelde hoe hij haar vagina bij elke stoot meer opvulde. Ze moest het toegeven, Sander had een behoorlijk grote penis die geen plekje van haar liefdeskanaal onaangeroerd liet. Hij raakte haar op de juiste plekjes, maar helaas voor Bea, de grootte van zijn liefdespenseel was niet evenredig aan zijn seksuele bekwaamheid…

Lars keek toe hoe zijn stiefmoeder onophoudelijk tegen de muur aangedrukt werd onder het geweld van Sanders heen en weer golvende heupen. Hij zag hoe de schacht van Sanders penis glom van Bea’s sappen terwijl de man zijn lans woest in en uit haar kut ragde. Lars eigen hand ging ook steeds sneller op en neer, net zo lang tot hij netjes meeging in het ritme van Sanders stoten en vreemd genoeg kon hij bijna voelen hoe zijn stiefmoeders warme liefdestunnel zou aanvoelen op zijn pik.

"Oh schat, dit voelt zo goed," kreunde Sander op het moment dat hij nog sneller op Bea in ging beuken. Hij perste zijn lippen op de hare en boorde zijn tong diep in haar mond. Het duurde echter niet lang of Bea trok haar mond weg en hapte naar adem.

"Oh ja, neuk me," zei ze ademloos. "Oh ja… diep… nog dieper… ja zo!” kreunde ze bijna uitzinnig van genot toen ze zijn forse top tegen haar baarmoedermond aan voelde.

Sander begon plots nog harder te pompen zodat hij haar bijna van de vloer tilde met zijn wilde stoten.

"Ohhhhh … schat…" kreunde hij, in opperste verrukking. Met geen mogelijkheid kon hij zijn hoogtepunt nog uitstellen en eigenlijk wilde hij dat ook niet. Seconden later loosde hij, straal na straal, zijn hete brei diep in Bea’s vagina.

Bovenaan de trap kreunde Lars tegelijk met Sander. Zijn geslacht klopte als gek in zijn hand, terwijl hij naar beneden keek en zag hoe op het anders zo serene gezicht van zijn stiefmoeder de passie duidelijk afleesbaar was. Plots verloor de jongeling alle controle. Snel draaide hij zijn lichaam een kwartslag weg van de trap, waarna zijn penis zo krachtig explodeerde dat zijn sap door de lucht vloog en op het behang van de tegenover liggende muur van de gang terechtkwam. Lars beefde bij deze ongekend krachtige ontlading. Zijn knieën knikten onder hem, waardoor hij tegen de muur aan viel en zich naar beneden liet zakken, tot hij op de vloer zat. Dit was met voorsprong de meest heerlijke en intense climax die Lars ooit had ervaren. Lang bleef hij daar echter niet bij stilstaan, want de geluiden die hem vanuit de inkomhal bereikten, vroegen om zijn aandacht. Zittend schoof hij wat op, tot hij tussen de spijlen van de trapleuning naar beneden kon gluren. Al bij al was hij hooguit vijftien seconden op zichzelf gericht geweest, dus veel kon hij niet gemist hebben. Dat bleek ook zo te zijn.

"Djezus, Sander, nog niet…” jammerde Bea toen ze voelde hoe een eerste lading van zijn warme zaad haar kutje vulde. “Nog niet, zeg ik je!"

"Ohhhh god…goeie genade!" hijgde Sander hees terwijl zijn vurig tintelende pik de hele inhoud van zijn balzak in Bea’s toch al zo glibberige schede pompte. Het was zodanig veel, dat haar vagina die hoeveelheid sap onmogelijk op kon houden en weldra sijpelde het vocht van tussen haar uitgerekte schaamlippen en druppelde op haar dij.

Bea gromde van pure frustratie, omdat Sanders penis meteen begon te verslappen en langzaam uit haar vagina gleed. Haar pulserende kut daarentegen bleef uitgerekt en open, zodat zijn sperma over haar nylons naar omlaag begon te lekken. Normaal hield ze wel van dat gevoel, maar nu niet, omdat het symbool stond voor Sanders egoïsme. Hij had geen greintje aandacht gehad voor haar genot.

"Sorry schat, maar je maakte me zo heet dat ik mezelf niet kon beheersen,” lispelde Sander. Hij nam afstand van haar en tegelijk liet hij Bea’s been weer op de grond vallen. Snel stopte hij zijn gekrompen penis terug in zijn broek, waarna hij een vluchtig kusje op haar lippen drukte.

“Ik bel je nog,” zei hij, met de kruk van de voordeur al in zijn hand en het volgende moment haastte zich naar buiten.

Bea leunde achterover tegen de muur en liet in gedachten haar teleurstelling de vrije loop. Waarom kon zo’n man op zijn minst niet een beetje bezorgd zijn om haar plezier, vroeg ze zich met een onvoldaan gevoel af. Wat haar betrof hoefde Sander helemaal niet meer te bellen. Toen ze zichzelf even later dwong om in de richting van de trap te lopen, was Bea een vrouw boordevol seksuele frustratie.

Lars had nauwelijks de tijd om met zijn T-shirt de muur droog te vegen vooraleer zijn stiefmoeder boven was. Het lukte hem nipt om op tijd zijn bed te halen tegen de tijd dat zijn stiefmoeder de kamer binnenkwam om hem een nachtzoen te geven. Met de dekens opgetrokken tot aan zijn nek deed hij net alsof hij sliep. Zoals altijd drukte ze haar lippen op zijn wang, zacht en teder. Maar anders dan normaal voelde hij bij de herinnering aan wat hij beneden had gezien zijn pik alweer verstijven. Hij rook haar vertrouwde, zoete parfum wel, maar ook een heel andere geur. De scherpe geur van seks. Het beeld van haar uitgerekte kutlippen van waartussen het sap langs haar dij naar omlaag stroomde, stond hem plots weer helder voor de geest. Oh god, wat had hij graag gewild dat het zijn sap was, flitste het door zijn hoofd. Een gedachte waarbij zijn penis een eigen leven ging leiden en voor een flinke tent zorgde in het beddengoed.

"Oh jee," zuchtte Bea op fluistertoon. Het moet zo een onschuldige nachtelijke erectie zijn, dacht ze. Jan, de vader van Lars had daar in het begin dat ze getrouwd waren ook wel eens last van gehad. Plotseling voelde ze een bijna onweerstaanbare drang om met haar hand onder de dekens te gaan en die ongetwijfeld flinke knoert eens stevig vast te pakken. Gelukkig had ze nog net genoeg helderheid van geest om dat niet te doen, maar van de weeromstuit schoof ze haar hand dan maar onder haar rok. Ingehouden kreunend wreef ze over haar nog immer gevoelige, natte sekslippen, waarbij het haar opviel dat de tent onder de dekens nog leek te groeien… net alsof die pik van Lars kon zien wat ze aan het doen was.

Foei Bea, dit is wel jouw stiefzoon die hier in bed ligt, riep ze zichzelf tot de orde. Snel draaide ze zich om liep de kamer uit.

Bea haastte zich naar haar eigen slaapkamer waar ze zich meer dan ooit gefrustreerd achterover op het bed liet vallen. Ze trok haar rok omhoog en liet haar handen de zo vertrouwde weg gaan langs haar klit en haar lipjes. Weldra gleden de vingers van haar rechterhand moeiteloos haar met zaad geoliede poesje in. Snel pompend bewoog ze haar vingers op en neer, verwoed op zoek naar bevrediging en genot. Met haar linkerhand smeerde ze wat van het nog overvloedig aanwezige sperma over haar gezwollen klit, waarna ze haar genotknopje fanatiek begon te liefkozen.

"Oh ja," fluisterde ze tegen zichzelf. De magische werking van haar geoefende vingers bleef niet zonder gevolg, want in haar hoofd ontwikkelde zich een wulpse, hete fantasie. Met de ogen gesloten gaf ze haar droombeeld alle kansen om het helder denken de baas te kunnen, iets wat moeiteloos leek te lukken. In die fantasie was ze in gezelschap van een knappe minnaar die zijn hoofd begraven had in haar broeierige schoot. Ze zag het zo voor zich hoe die man met zijn lippen en zijn tong zich onvermoeibaar inzette om haar zoveel mogelijk te doen genieten. Zodra die lieve knapperd haar had bevredigd met zijn magistrale mond, richtte hij zich op en bracht zijn grootse liefdeswapen naar haar hunkerende vagina. Hij gleed diep in haar. Aanvankelijk langzaam in en uit, maar weldra met lange gecontroleerde halen, nam hij bezit van haar schoot. Met meer dan gewone aandacht voor haar en voor wat zij leuk vond, neukte hij haar zo de hemel in. Met zijn lange, dikke schacht wist hij haar herhaaldelijk tot een climax te brengen. Pas toen zij uitgeput smeekte om op te houden omdat ze niet meer kon, dacht hij aan zijn eigen genot. Een volle minuut van volgehouden, noeste wipstoten later spoot hij een enorme lading in haar gastvrije kut. Amper bekomen van de geleverde inspanning gleed haar denkbeeldige minnaar naar beneden tussen haar benen, waar hij haar beurs geneukte en pijnlijk aanvoelende vaginamond kalmeerde met zijn lippen.

In gedachten klemde Bea het hoofd van haar fantasieminnaar tussen haar handpalmen. Ze draaide zijn gezicht naar haar toe voor een laatste blik, en tegelijk realiseerde ze zich dat zijn gezicht haar wel héél bekend voorkwam.

"Oh … Ohhhhh!" kreunde ze op het moment dat het lichamelijk genot haar fantasie inhaalde. Haar dijen klemden haar handen samen, net zoals ze dat zojuist in haar fantasie had gedaan met het hoofd van haar denkbeeldige minnaar. Opeens realiseerde ze zich waarom ze het gezicht tussen haar benen zo herkenbaar had geleken... Het was het gezicht van Lars!

"Op mijn vierendertigste mag ik er best nog zijn," mompelde Bea de volgende ochtend tegen haar spiegelbeeld. Hoewel ze wist dat er knappere vrouwen op deze aardkloot rondliepen en dat het enigszins ijdel klonk als je zoiets over jezelf zei, toch was ze er van overtuigd dat ze nog altijd gezien mocht worden. Daar hadden bijna elf jaar huwelijk met de veel oudere Jan alvast niets aan veranderd. Staande voor de spiegeldeur van de kleerkast bekeek ze zichzelf langs alle kanten. Los van haar nog behoorlijk strakke figuur zag ze een aantrekkelijke vrouw met schouderlang blond haar, blauwe ogen en nogal wat sproetjes op en rond haar neus. Als opgroeiend meisje haatte ze die sproeten maar nu ze al wat ouder was, waren ze iets minder prominent en fel geworden en ergens gaven die vlekjes haar gezicht iets schattigs. Ze was ervan overtuigd dat die sproeten haar hielpen om er jonger uit te zien dan ze in werkelijkheid was. Ze wist dat als ze zich ernaar kleedde, ze nog met gemak kon doorgaan voor iemand van begin twintig. Onlangs werd haar nog gevraagd om zich te legitimeren, toen ze met een van haar eerste dates sinds ze weer single was een dancing wilde binnengaan. Glimlachend dacht Bea aan dat moment terug, zich realiserend hoe een mens door de tijd kan veranderen. Op haar twintigste zou ze woedend gereageerd hebben als ze gevraagd werd om zich te identificeren. Nu had ze haar identiteitskaart met trots getoond. Ze glimlachte bij de gedachte die de herinnering daaraan opriep. Hoe leuk zou het niet zijn om zich een keer voor te doen als een twintigjarige, om vervolgens in zo’n dancing af te stappen op een groepje jonge kerels en te zien wat er zou gebeuren.

Hoe langer Bea naar haar spiegelbeeld bleef kijken, hoe meer ze een golf van verdriet over zich heen voelde komen. Ze wist dat ze er ze er aan de buitenkant uitzag als een zelfverzekerde en assertieve carrièrevrouw, maar in feite klopte dat beeld niet. Hoe goed ze er ook uitzag, inwendig treurde ze omdat ze toch heel wat miste in haar huidige leven.

Het onbrak haar vooral aan tederheid, liefde… en hoe paradoxaal dat ook mocht zijn, ja, ook het ontberen van een portie stomende seks op zijn tijd zat haar meer dwars dan haar lief was. De enkele afspraakjes die ze met mannen maakte sinds Jan en zij uit elkaar gingen, hadden haar op dat vlak geen voldoening geschonken. Allemaal waren ze op niets uitgedraaid, maar ja, de ware had er dan ook niet tussen gezeten.

Sinds de scheiding voelde ze zich vaak afgewezen en eenzaam, wat haar soms op het randje van een depressie bracht. Haar vriendinnen vertelden haar dat zoiets normaal was. Ze zeiden dat ze daar na een tijdje vanzelf overheen zou komen en dat het alleen zijn snel zou wennen.

Zo simpel kon Bea het echter niet zien, precies omdat ze wist hoe belangrijk het voor haar was om gewoon een goed mens naast zich te hebben. Hoe leuk zou het niet zijn om weer een man in huis te hebben, dacht ze. Een man die haar liefhad, die er voor haar was als ze ‘s ochtends ontwaakte en die weer geluk en genot in haar leven bracht. Kortom, alles wat ze nu zo miste. Aan de andere kant leek het haar lang niet meer zo aantrekkelijk om weer in het huwelijksbootje te stappen. Ze was er allesbehalve zeker van dat ze nog een keer wilde trouwen na de negatieve ervaring met Jan Thijsen. Maar ze was nog jong en ze wist dat haar mening op dat vlak zou kunnen veranderen als ze de ware tegenkwam. Wie weet, misschien vond ze wel een rijke vent die de moeite waard was om een gezin mee te stichten.

Bea had altijd kinderen gewild, maar Jan wilde daar niet van weten. Altijd had hij zich verscholen achter het argument dat Lars veel te oud was voor een broertje of een zusje. Hoewel ze vanaf de eerste dag van zijn zoontje had gehouden alsof het haar eigen kind was, leek het er achteraf sterk op dat zijn argument een drogreden was. Ze was er niet eens meer zeker van dat Jan wel met haar getrouwd zou zijn als Lars er niet was geweest. Nu ze uit elkaar waren, overheerste vooral het gevoel dat Jan haar gebruikt had als een goedkope opvang voor zijn kind.

Op haar drieëntwintigste was ze op de tennisclub hals over kop verliefd geworden op de goed uitziende en atletisch gebouwde man die Jan Thijsen op dat moment was. Met zijn droge humor en fijnbesnaarde manieren had hij haar overrompeld en zijn lieve en schattige zoontje deed de rest. Voor ze het goed en wel besefte, was ze met Jan getrouwd, maar wel in de overtuiging dat ze in het huwelijksbootje stapte met de man met wie ze kinderen zou krijgen. Iets wat Jan op geen enkel moment had tegengesproken tijdens hun korte verlovingstijd. De waarheid was echter anders, dat kwam al heel snel aan het licht.

Bea zou nooit met een huwelijk ingestemd hebben als ze vooraf had geweten dat haar man geen kinderen wilde. Ze had er geen probleem mee gehad om een stiefmoeder te worden, maar dat betekende nog niet dat ze daarmee haar eigen moederlijke verlangens om zelf een kind op de wereld te zetten zomaar onder tafel kon vegen. Maar hoe ze bij Jan ook had aangedrongen, hoe ze hem ook smeekte, altijd was hij halsstarrig bij zijn standpunt gebleven.

Haar niet ingevulde kinderwens was als een donkere schaduw over hun huwelijk blijven zweven. Jan en zij probeerden jarenlang om hun standpunten te verzoenen, maar hun visie op het leven was té verschillend en met elk voorbijgaand jaar groeiden ze verder uit elkaar. Jan wilde een goed leven van feesten, reizen én carrière maken. Bea verkoos de meer eenvoudige dingen zoals kinderen, een stabiel gezinsleven, en een liefhebbende echtgenoot.

Na enkele jaren huwelijk was Bea tot het besef gekomen dat ze voor zichzelf zekerheid moest inbouwen voor het geval hun huwelijksbootje ooit zou kapseizen. Met alleen een middelbare schoolopleiding en een beetje ervaring in het runnen van een gezinnetje, waren haar kansen op de arbeidsmarkt bijzonder klein. Voor ze Jan leerde kennen, werkte ze als keukenhulp in een restaurant, maar een terugkeer naar dat soort leven zag ze niet zitten.

Het kostte haar veel persoonlijke inzet, maar via dagonderwijs voor volwassenen wist ze haar managementopleiding succesvol af te ronden. Op het moment dat ze haar diploma ontving, kreeg ze meteen een baan aangeboden als secretaresse bij een groot reclamebureau. Hoewel Jan erop tegen was en vond dat de plaats van zijn vrouw thuis was, had ze die baan toch aangenomen. Lars was intussen oud genoeg om na schooltijd een uurtje alleen te blijven en verder heerste er op dat bedrijf een regime van flexibele werktijden waar je zelf wat mee kon schuiven.

Bea had hard gewerkt en werd daar een paar jaar later voor beloond met een promotie tot regiomanager. Met veertig personeelsleden die rechtstreeks onder haar verantwoordelijkheid vielen, had ze van dan af een baan met een behoorlijke werkdruk, maar daar stond dan weer een goede verdienste tegenover én het feit dat ze een deel van haar werk van thuis uit kon doen. Uiteraard was het mooi meegenomen dat ze sindsdien financieel onafhankelijk was, maar ze zou haar job en haar riante salaris met heel veel plezier inruilen voor een huis vol kinderen en een liefhebbende man.

Gelukkig had ze Lars nog. Hij was altijd een lieve, verstandige jongen geweest, die mooie cijfers haalde op zijn rapport en nooit voor problemen zorgde op school of thuis. Op zijn achttiende was hij uitgegroeid tot een knappe jonge kerel met doordringende blauwe ogen, zanderig blond haar en een glimlach die haar hart kon laten smelten. Wat Bea in haar stiefzoon nog het meest beviel, dat was dat Lars veel liefdevoller en zorgzamer voor de dag kwam dan Jan ooit was geweest. Bea was ervan overtuigd dat de vrouw die Lars later zou trouwen een héél goede echtgenoot aan de haak zou slaan.

Ach, voorlopig was hij zeker ook goed voor haar. Sinds de scheiding had de jongen zijn uiterste best gedaan om haar te helpen. Hij was er altijd als ze hem nodig had. Zowel om te praten en te luisteren, als om haar te knuffelen en te troosten als het leven haar weer eens te zwaar werd. Hij leek zo gevoelig en zorgzaam. Hij bracht bloemen voor haar mee op moederdag en op haar verjaardag. Ja, soms zelfs gewoon maar om attent te zijn en zijn genegenheid te tonen als ze weer eens in een dipje zat. Waarom kruiste er niet iemand als Lars haar levenspad, vroeg ze zich af.

Die laatste gedachte bracht haar weer bij haar onrustige nacht en opnieuw schaamde ze zich diep. Hoe verdorven kon je als vrouw zijn als je jezelf toestond dat je eigen stiefzoon een hoofdrol speelde in je nachtelijke erotische fantasieën… en dat je het beeld van de jongen die aan je toevertrouwd was gebruikte om jezelf te bevredigen? Wat was er van haar geworden?

Met moeite wist Bea de herinnering aan de voorbije nacht te verdringen. Het lukte haar alleen maar omdat ze zichzelf dwong om eraan te denken dat ze zich de laatste tijd om Lars toch ook wel wat zorgen maakte. Jammer genoeg had ze omwille van haar carrière nogal wat dingen moeten opgeven. Vaak was ze minder thuis dan ze eigenlijk zou willen en wegens functiewisselingen binnen het bedrijf hadden ze binnen een tijdspanne van een jaar zelfs twee keer moeten verhuizen. Niet dat Lars daar ooit over klaagde, maar toch merkte ze enkele subtiele veranderingen. Hij was rustiger geworden en zonderde zich vaker af op zijn kamer dan ze van hem gewoon was. Daarnaast was er het feit dat hij zich allesbehalve open opstelde naar de mannen met wie zij uitging. Gemakkelijkheidhalve ging ze ervan uit dat hij tot op zeker hoogte jaloers was. Het was een veronderstelling, maar niet echt een onaangename. Ergens vond Bea het zelfs prettig om in die richting te denken.

Maar vooral het feit dat Lars in zijn vrije tijd nauwelijks buiten de deur kwam, baarde haar zorgen. Ze woonden hier toch alweer ruim drie maanden en nog steeds leek hij geen vrienden gemaakt te hebben. Hoogst zelden ging hij uit en nooit bracht hij iemand mee naar huis. Af en toe sprak hij wel over school maar tot hiertoe had ze geen enkele van zijn medeleerlingen ontmoet. Iets wat vroeger met regelmaat gebeurde.

Daarnaast had ze een week eerder op zijn kamer een verontrustende ontdekking gedaan. Normaal legde ze de gewassen en gestreken kleding van Lars altijd op zijn bed en moest hij die zelf opbergen. Omdat hij die avond uit zichzelf voor hen beiden had gekookt tegen de tijd dat ze van haar werk kwam én er na het eten ook nog eens op stond dat hij de afwas alleen zou doen, had ze voor één keer zelf alles maar eens netjes op zijn plaats willen leggen. Het was toen dat ze in de onderste lade van zijn kleerkast haar eigen slipjes aantrof. Twee van de drie broekjes waren al wat oudere modelletjes die ze niet eens had gemist, maar ze had zich wel vragen gesteld toen dat paarse, zo lekker zittende zijden slipje na nauwelijks één keer dragen op onverklaarbare wijze verdwenen bleek te zijn. Nu wist ze waarom.

Uiteraard vond Bea zoiets niet normaal, maar hoe moest ze daar mee omgaan? Even had ze overwogen om de vader van Lars te bellen met de vraag hoe ze hier het beste op kon reageren. Bij nader inzien had ze dat toch maar niet gedaan. Enerzijds had ze geen zin in een gesprek met haar ex en anderzijds wist ze zo ook wel hoe Jan Thijsen zou reageren. Lars zou van zijn vader ongetwijfeld een stevige uitbrander krijgen voor zulk pervers gedrag, maar was dat wel de juiste aanpak? Bea realiseerde zich dat Lars nog een tiener was, met wild in het rond schoppende hormonen. Ze kwam tot de conclusie dat een confronterende scheldkanonnade van zijn vader de jongen misschien meer kwaad dan goed zou doen. Nee, ze kon hem er beter zelf over aanspreken als de tijd daar rijp voor was, en om intussen geen argwaan te wekken, had het haar het beste geleken om de slipjes maar weer mooi opgevouwen terug te leggen. Toen ze de kamer van Lars verliet, had ze zich allesbehalve prettig gevoeld. Niet zozeer de gevonden slipjes in zijn kleerkast waren daarvan de oorzaak geweest, maar wél de ongehoorde nattigheid die ze in haar schoot voelde bij die onverwachte ontdekking en bij het beeld dat compleet onverwacht in haar hoofd opdoemde over hetgeen Lars met die broekjes aanving. Nu, dagen na die ontdekking, vroeg Bea zich nog altijd af of haar lichamelijke reactie niet minstens even tegennatuurlijk en verdorven was als datgene wat haar stiefzoon deed.