26 december.

Als ik wakker word, lig ik alleen in bed. Sally is verdwenen. Maar ik hoor al snel geluiden uit de badkamer. Ik rek me uit en sta op. Ik loop de keuken in en zet de oven aan, waar ik wat afbakbroodjes in leg. Dan loop ik terug de slaapkamer in, naar de badkamer. Zoals ik al verwacht had, ligt Sally languit in bad. Ze glimlacht als ze me ziet en ik geef haar een zoen.

‘Lekker aan het badderen?’

‘Ja, kunnen mijn spieren weer wat herstellen, Jack. Want seks met jou is een aanslag op mijn spieren! Ik was helemaal stijf, toen ik vanmorgen wakker werd!’

‘Misschien eens wat meer de sportschool opzoeken?’

Sally lacht. ‘Of misschien meer seks, zodat mijn lichaam aan jou kan wennen!’

Ik lach hard. ‘Dat kan natuurlijk ook! En als we zo doorgaan, dan krijg je dat nog genoeg!’

Sally krijgt een brede grijns op haar gezicht. ‘Hmm, dat is een goed vooruitzicht! Maar dan ga ik ook vaker gebruik maken van je bad!’

Ik geef haar nog een korte zoen en ga dan douchen. Doordat Sally vanaf het bad recht naar de douche kan kijken, en de douchewand uit glas bestaat, kijkt ze verlekkerd toe, hoe ik me daar aan het douchen ben. En daar krijgt ze het toch warm van. En ze voelt de begeerte opkomen om weer die heerlijke pik in zich te voelen.

Ze twijfelt nog een moment, en staat dan op uit het bad, en loopt dan de douche in. Ik heb het niet meteen in de gaten, maar ik voel dan haar handen op mijn rug en voel hoe ze mijn rug kust. Mijn pik reageert meteen, en ik draai me om. Onze lippen vinden elkaar meteen, en ze trekt haar lichaam dicht tegen me aan. Mijn erectie prikt dan al tegen haar lichaam aan, waarop ze onze zoen verbreekt en me verwachtingsvol aankijkt.

Ze laat haar hand over mijn pik heen glijden, en laat die richting haar natte gleufje wijzen. Meer aanwijzingen heb ik niet meer nodig en ik til haar dan op tegen de muur en zet mijn pik dan tegen haar gleuf en laat haar dan op mijn pik zakken, waarna ik haar stevig begin te neuken, terwijl het warme douchewater over ons heen klettert.

Mijn pik glijdt meteen diep in haar en we kreunen allebei als we elkaar neuken. We brengen elkaar naar een hoogtepunt, en net als Sally gillend klaarkomt, spuit ik mijn zaad diep in haar. Voldaan hijgen we uit tegen de muur. Het was kort, maar wel fijn. Maar heel lang tijd krijgen we niet om uit te hijgen en op adem te komen.

Want doordat Sally een bad heeft genomen, en ik een lange douche, is nu de boiler leeg, en komt er plotseling koud water over ons heen. We schrikken allebei, terwijl ik haastig de douchekraan dichtzet. Dan moeten we allebei lachen. We geven elkaar nog een zoen, waarop Sally de douche uit loopt en weer in bad gaat liggen.

‘Ah, dit is ten minste wel lekker warm!’

‘De boiler zal wel leeg zijn, Sally. Gelukkig was ik net klaar. Alleen nog even dat zweet van net afspoelen!’

Ik zet de kraan weer open en spoel me dan met het koude water af. Sally kijkt met afgrijzen toe.
‘Brr, dat water is toch ijskoud!’

‘Ja en? Had ik dan bezweet moeten blijven? Bovendien voelt het nu wel lekker fris!’

‘Je doet maar, ik blijf hier nog even lekker liggen!’

‘Als je maar niet te lang blijft liggen, want ik heb al warme harde broodjes in de oven liggen voor het ontbijt!’

‘Ik ben normaal ’s morgens niet zo’n eter, maar ik geloof, dat ik na zojuist wel eens wat honger kon hebben.’

Ik droog me dan af met de handdoeken, die daar in een open kast liggen. Dat is vlak langs het bad, en Sally kan het niet laten om me een tikje op mijn billen te geven. Ze giechelt. ‘Dat heb ik altijd wel eens willen doen!’

Ik wiegel eens met mijn kont, waardoor ze nog harder moet giechelen.

‘Gekke vent!’

Ik geef haar dan een kus, die ze me met gesloten ogen beantwoordt. Daardoor ziet ze niet, dat ik plotseling de koude kraan van het bad helemaal openzet.

Het duurt even, voordat ze het in de gaten heeft, maar gilt dan wel.

‘Bah, gemene vent! Nu is het water helemaal koud!’

Ik grijns. ‘Dat is maar goed ook! Anders zou je hier de hele morgen in bad blijven liggen, en de broodjes zullen wel al klaar zijn! Hup, madam! Uit bad! En ga je dan maar lekker mooi maken voor me!’

Ze kijkt me mokkend aan, maar kan niet boos blijven, als ze me ziet lachen. Om het weer goed te maken, geef ik haar weer een zoen.

Ze zucht dan, en staat op uit bad. Ik reik haar een lange badhanddoek aan, terwijl ik toekijk, hoe haar lichaam nog druipt van het water. Het maakt me meteen weer geil, maar ik beheers me. Maar wat heeft ze toch een goddelijk lichaam…
Ik moet al mijn wilskracht gebruiken om mijn ogen van haar lichaam los te rukken en loop dan de inloopkast in, waar ik mijn kleding voor deze dag kies. Ik besluit het redelijk simpel te houden, en kies voor een mooi zijden blouse, en een bijpassende pantalon, met mooie Italiaanse maatschoenen erbij.

Als ik aangekleed. In de inloopkast hangt ook een spiegel, waar ik mijn haren nog even in model breng, en dan loop ik naar de keuken om het ontbijt klaar te zetten. De broodjes zijn mooi gekleurd en geuren heerlijk.

En die geur verspreidt zich door de woning. Een geur, die hongerig maakt. Ik zet dan wat beleg op tafel, en wat potjes jam, die ik speciaal bij een boerderijwinkel ga halen. Die maken ze daar zelf, en ze smaken veel beter, dan wat je ooit in de winkel zou kunnen kopen, en bovendien zit er veel minder suiker in. Ik schud mezelf een flinke mok koffie in, en pak mijn telefoon en bel dan mijn zus op.

Het duurt niet lang, voordat ze opneemt.

‘Hoi, Petra!’

Met een schorre stem beantwoordt Petra me: ‘Hoi, Jack! Nog een prettig Kerstfeest!’

‘Ja, jij ook, maar zo te horen, valt dat nogal tegen?’

‘Boah, ik hoop niet, dat je deze buikgriep krijgt, Jack! Ik voel me echt belabberd! En Herman is er ook niet veel beter aan! Gelukkig lijken de kinderen niet zo ziek te zijn.’

‘Och, arme! Ik wens jullie allemaal veel beterschap toe.’

‘Dank je. Maar Leon belde me vanmorgen al op. Heb je een vriendin?’

Ik glimlach. ‘Ja, dat durf ik nu wel te stellen. Je had haar vanavond kunnen zien, als je niet ziek was geweest.’

‘Hoe heet ze?’

‘Ze heet Sallandy, maar ik noem haar Sally, omdat haar vader haar eigenlijk zo wilde noemen.’

‘O, al een koosnaampje? En gezien jouw smaak en wat ik hoor van Leon, schijnt ze erg mooi te zijn?’

‘Ze is fantastisch mooi! Maar het gekke is, dat het nu op dit moment niet meer eens belangrijk voor me is. Ze is zoveel meer dan alleen maar mooi!’

‘O, hoor ik daar een verliefde broer? Dat is nog eens een verrassing! Weten pap en mam het al?’

‘Ja, ze weten, dat ik een vriendin heb, maar ze hebben haar nog niet gezien.’

‘Leon heeft me een foto van jullie twee gestuurd. En ik geloof, dat hij die ook naar pap en mam gestuurd hebben.’

‘Dat is toch prima. Je mag haar gerust zien.’

‘Waar is ze nu?’

‘Ze is zich aan het kleden. Je weet wel, het gebruikelijke vrouwenritueel ’s morgens.’

‘Ja, daar heeft een vrouw wat langer voor nodig, dan een man. Hoewel, jij kan er anders ook wat van. En hoe is het tussen de lakens? Want ik neem aan, dat je zo lang niet wacht?’

‘O nee, het was de eerste avond al meteen raak. En wat ik absoluut fantastisch aan haar vind, is dat ze me helemaal kan hebben.’

‘Ah, ik begrijp wel, wat je bedoelt. Je hebt anders wel een heel apparaat tussen je benen. Kan ze die helemaal hebben?’

‘Ja, vreemd genoeg wel. Je kunt je niet voorstellen, wat voor gevoel het is, om daar geen rekening meer mee te moeten houden. En ze kan zo heerlijk klaarkomen, daar kan ik echt van genieten.’

‘Ik ben blij voor je, Jack. En het wordt wel eens tijd, dat je je gaat binden! Maak dat meisje lekker verliefd op jou, en ga eindelijk eens settelen. Je verdient het.’

‘Ik denk niet, dat je je daarover zorgen moet maken, Petra. Dit kon wel eens een blijvertje zijn. Bovendien heb ik haar familie al ontmoet.’

‘Zo snel al? Je laat er geen gras over groeien!’

‘Dat kwam, doordat onze kerstavond was afgelast, en ze eigenlijk niet alleen naar de kerstavond met haar familie wilde gaan. Ze had me uitgedaagd om met haar mee te gaan, en je kent me, ik ga niet zo snel een uitdaging uit de weg.’

‘Ik hoor het al, ze weet het beste in je naar boven te halen?’

‘Nogal. Ze past bij me, alsof je de perfecte schoen aantrekt. Dit heeft gewoon zo moeten zijn.’

‘Ik zal voor je duimen. Maar ik ga nu ophangen, want ik voel mijn darmen opspelen!’

‘Beterschap! En ik zie je zodra je weer beter bent!’

‘Dat is goed!’

De verbinding wordt dan ruw afgebroken, en ik leg mijn telefoon neer.

Dan zie ik Sally in de deuropening staan. Mijn adem stokt, als ik haar zo zie. Door het licht van de kamer, wordt ze omgeven door een mooie witte gloed, die door haar haren schijnt. Ze heeft nu gekozen voor een witte gebreide trui, en een lange broek. Het staat haar werkelijk fantastisch.

‘Wauw, je ziet er mooi uit!’

Ze glimlacht van genoegen.

‘Ik ben blij, dat je het mooi vindt. Ik heb dit nog niet eerder gedragen, maar ik wilde het eens proberen.’

‘Niet meer veranderen! Staat je echt beeldig!’

‘Had je net je zus aan de telefoon?’

Ik knik. ‘Ja, ik wilde weten hoe het met haar ging. Maar zij en haar man hebben een wat minder goede kerst gehad.’

‘Oh, dat is wel jammer! Ik had haar graag ontmoet.’

‘Daarvoor krijg je nog wel de gelegenheid, geen zorgen.’

Ze komt aan de ontbijttafel zitten, en ik vraag haar: ‘Koffie?’

‘Ja, graag! Zwart en liefst een grote mok!’

Ik glimlach en sta op om haar een grote mok koffie in te schudden. Ze bekijkt de ontbijttafel.

‘Dat ziet er allemaal wel lekker uit! Is dat zelfgemaakte jam?’

Ik knik. ‘Die haal ik bij een boerderijwinkel, die maken ze zelf. Daar zit alleen maar fruit en suiker in. En bovendien veel minder suiker, dan je in de winkel koopt. En dat is nog veel lekkerder ook!’

‘Hmm, dan moest ik die maar eens proberen!’

Ze pakt een broodje, en smeert daar wat jam op. Ze proeft met smaak, en zegt dan: ‘Oh, je hebt gelijk! Dit is echt lekker! Hier proef je nog de hele perzik en er zitten zelfs nog stukjes in!’

‘Dat bedoel ik nou. Ik koop daar altijd mijn groenten. Lekker vers. Ik kom daar drie of vier keer in de week, zodat ik altijd verse groenten en fruit heb. Op die manier heb ik nooit oud fruit of groente in de koelkast liggen. Het kost wel wat meer, maar ik kan het betalen. En hetzelfde geldt ook voor het vlees. Ik haal meestal maar voor twee dagen, hoewel ik ook wel wat in het diepvriesvak heb liggen. Voor het geval dat het eens niet uitkomt om naar de slager te gaan. En dat is meestal als ik op zakenreis moet gaan.’

‘Moet je vaak weg?’

‘Ja, vrij regelmatig. Soms maar een dag, soms twee dagen, soms een week. Dat ligt eraan, waar ik naar toe moet.’

‘En wanneer moet je weer weg?’

‘In de tweede week van januari. Dan moet ik naar Brazilië, en dat zal een hele week duren.’

‘Naar Brazilië? Oh, ik wilde, dat ik met je mee kon!’

‘Het is echt geen plezierreisje, Sally. Eerst heb ik een lange vlucht naar Rio de Janeiro, en dan nog een binnenlandse vlucht. Dan ben je al drie dagen verder. Dan heb ik één dag om alles te controleren, en dan kan ik weer naar huis. En dan is een week snel om.’

‘Ben je nooit langer daar gebleven?’

‘O jawel, hoor! Maar dat komt in mei. Dan is daar het regenseizoen voorbij, en kunnen we de bossen inspecteren. Dat duurt ongeveer twee weken, en meestal neem ik me dan nog een week extra bij om daar nog wat vakantie te vieren.’

‘Neem je dan nooit niemand mee?’

‘Nee, maar dat kan wel. Mijn collega gaat dan ook mee, en die neemt zijn vrouw mee. Zou je dan eens mee willen? Vooropgesteld, we zijn dan nog bij elkaar!’

‘Ja, natuurlijk! Ik heb altijd wel eens naar Brazilië willen gaan!’

‘Dan mag je wat mij betreft wel mee. Maar dan moet ik nog wel even die boeking voor de derde week veranderen. Maar meestal komt de vrouw van mijn collega pas de derde week, omdat we die twee weken toch best druk bezig zijn, en geen tijd hebben voor andere dingen. Je zou dan samen met haar kunnen reizen.’

Sally kijkt toch wat teleurgesteld. Ze had wel eens willen zien, wat voor werk hij daar dan precies moet doen. Maar ze is wel blij, dat hij haar al zou willen meenemen.

Ze zegt dan: ‘Dus dan moet ik je al in januari al een week missen?’

Ik glimlach. ‘Het is niet anders, Sally. Maar als je wilt, kun je begin februari ook wel eens mee, als ik naar Zweden ga. Dat is net voor het weekend, en ik kan daar een lang weekend van maken. Ik heb me daarvoor een huisje gehuurd, daar kan ik met gemak een paar dagen aanplakken.’

‘Sneeuwt het daar dan niet erg?’

‘Jawel, maar dat is niet echt een probleem. Het is wel een heel stuk rijden. En dan kun je meteen eens zien, wat ik dan op zo’n trip moet doen.’

Het gezicht van Sally klaart opeens op.

‘Ja, dat lijkt me wel leuk. Dan moet ik je nog wel even te vriend houden!’

Ik lach. ‘En ik hoop ook nog wel langer, Sally.’

‘Ik ook.’

We zijn dan klaar met ontbijten, en ik ruim alles op. Sally staat op en zegt: ‘Ik moet even naar huis, want mijn telefoon is leeg, die heb ik helemaal niet meer kunnen opladen.’

‘Dat is goed. Je hebt een sleutel, dus je kunt gewoon binnen.’

‘Ik moet ook nog even wat andere dingen doen, zoals even bijkomen.’

Ik lach en zeg: ‘Hetzelfde hier. Zie je straks wel.’

Ze geeft me een korte zoen en loopt dan weg. Ik kijk haar naar, hoe ze heupwiegend de deur uit loopt. En ik besef me, dat ze in een paar dagen tijd mijn hele leven op de kop heeft gezet. En ik kan er absoluut niet rouwig om zijn. Ik heb nu eindelijk de vrouw, waar ik al mijn hele leven naar heb gezocht, dat voel ik aan alles.

Ik herpak me, en begin dan alles klaar te zetten voor vanmiddag, als mijn vrienden komen. Daar heb ik nog genoeg werk aan, en dat helpt me om even mijn aandacht ergens anders op te richten. Als ik net klaar ben, gaat de deurbel van de intercom, mijn eerste gasten staan al aan de deur. Ik ontgrendel het slot, en niet veel later gaat de deurbel. Ik doe de deur open en daar staan al vier vrienden voor de deur. Het zijn de zeer onconventionele homoseksuele vrienden van me, die me hartelijk begroeten.

‘Prettig Kerstfeest, Jack! Heb je Kerstavond een beetje kunnen overleven?’

Ze weten heel goed, dat ik normaal een hekel heb aan Kerstavond, en ook de reden waarom.

‘Ja, ik heb Kerstavond zelfs zeer goed overleefd. Zelfs zo goed, dat ik nu alweer uitkijk naar de volgende Kerstavond.’

Ze kijken me verbaasd aan. ‘Hoe dat dan?’

‘Dat is nog een beetje geheim, maar daar komen jullie snel genoeg achter.’

Vivian zegt dan meteen: ‘Dat kan alleen maar een vrouw zijn, Jack! Kom, vertel ons alles!’

Ik lach. ‘Ja, het is een vrouw, maar ik ga hier niet alles aan de deur vertellen. En ik ga het verhaal ook niet weer iedere keer opnieuw vertellen, jullie wachten maar, tot iedereen er is.’

Ze kijken wat teleurgesteld, maar geven me toch een omhelzing, en nemen vast plaats op de bank.
Vivian laat me echter niet met rust. Ik had ook niet anders verwacht.
‘Kom, doe nou niet zo gemeen! Vertel dan in ieder geval, hoe ze heet!’

Ik glimlach. ‘Ze heet Sally, ze heeft lange donkerbruine krullen, en ze heeft echt alles, wat ik in een vrouw zoek. Zo, en daar moeten jullie het even mee doen.’

Vivian kijkt me goed aan. ‘Verdorie, je lijkt wel verliefd! Wanneer is dat dan weer gebeurd? Want afgelopen weekend was je zeker nog vrijgezel! Toen was je met ons nog op stap!’

Ik glimlach alleen maar.
Gelukkig word ik gered door de deurbel, de volgende vrienden melden zich al. En dan krijg ik het zo druk, dat ze me nog amper vragen kunnen stellen. Maar als iedereen er dan uiteindelijk is, kijken ze me allemaal vragend aan. Maar Sally is er nog niet.

Vivian zegt dan: ‘Nou, iedereen is er! Nou vertel!’

Ik glimlach en zeg: ‘Nee, niet iedereen is er. Ik mis nog iemand.’

Ze kijkt verbaasd. ‘Wat komt ze vanavond ook?’

En op dat moment hoor ik de voordeur opengaan. Ik zie Sally binnen komen, en ik sta op.

‘En dat is de gast, waarop ik gewacht had. Beste vrienden, mag ik jullie voorstellen aan Sally?’

Ze kijken allemaal om, en Sally staat wat verlegen in de deuropening. Ik loop naar haar toe en sla mijn arm om haar middel. Ze glimlacht dan en zegt: ‘Hoi, ik ben Sally! Leuk om jullie te leren kennen!’

Mijn vrienden staan dan op om Sally te begroeten. Ik merk, dat Sally zenuwachtig is, en blijf dicht bij haar staan. En dat schijnt ze wel prettig te vinden. Maar ik ken mijn vrienden, ze zouden nooit iets doen om Sally te kwetsen. Zo is onze vriendengroep niet. Ze maken plaats voor haar, zodat ze naast me kan zitten.

Vivian zegt dan: ‘Nu we Sally ontmoet hebben, willen we natuurlijk ook weten, hoe jullie elkaar hebben leren kennen! En bovendien, hoe is ze hierbinnen gekomen?’

Ik lach. ‘Op dat laatste kan ik alvast antwoord geven. Ik heb haar maar een sleutel gegeven, want mevrouw hier heeft de sleutels van mijn voordeur laten vervangen, omdat ze haar fietssleutel hier had laten liggen. En ze moest dringend weg.’

Er wordt wat gejoeld door mijn vrienden. Vivian zegt: ‘Zo, jij hebt lef, Sally! Go Girl!’

Sally bloost hevig, maar glimlacht.

Dan zeg ik: ‘Sally is eigenlijk mijn nieuwe buurvrouw. Ze woont hier nog maar een paar dagen, en bij het kennismakingsbezoek is de vonk wel overgeslagen. Nogal heftig overgeslagen durf ik wel te zeggen, of niet, Sally?’

Sally glimlacht. ‘Ja, dat kun je wel zeggen. Maar zeg nou zelf, hoe kun je als vrouw zo’n goddelijk lichaam, als dat van Jack weerstaan? En zeker als hij nog met je speelt, als een kat met een muis doet.’

Mark, een van mijn heterovrienden zegt dan: ‘Nou, ik ben gelukkig getrouwd, maar ik durf rustig te zeggen, dat Jack met afstand de knapste man hier in de kamer is, zo niet van de gehele flat!’

Daar is iedereen het wel mee eens, waardoor ik me weer wat opgelaten voel. Ik ben het niet gewend, dat mijn vrienden zo over me spreken. Of ten minste niet van de mannelijke helft.

Maar ik herpak me en ga verder met mijn verhaal. ‘We kwamen eigenlijk aan de praat, toen mijn moeder langs is geweest, toen ik nog niet thuis was. Ze vroeg Sally om een boodschap aan me door te geven, en zo kwamen we aan de praat en kwam ook het kennismakingsbezoek tot stand. Jullie weten allemaal, waarom Joyce, Herman en Petra er niet zijn, en dat was dus ook de reden, waarom mijn kerstavond niet doorging, mijn ouders zijn allebei geveld door buikgriep.’

Renate onderbreekt me. ‘Ja, dat heerst nu heel erg! Op mijn werk zijn er ook al een hoop zieken. Maar gelukkig duurt die maar drie tot vier dagen, dan ben je ervan af.’

Ik knik. ‘Hoe dan ook, dat kwam ter sprake, en toen bleek, dat Sally eigenlijk in hetzelfde schuitje zit, als ik. Vrijgezel, terwijl haar jongere zussen al wel getrouwd zijn. En Sally als enigste, en ook nog oudste, dus niet. Ze zag dan ook heel erg tegen die kerstavond bij haar ouders op. Misschien vroeg ze het wel uit een impuls, en misschien ook niet, dat zal ze zelf moeten beantwoorden, maar ze vroeg me om met haar mee te gaan als vriend.’

Sally knikt. ‘Het was in eerste instantie als een impuls, maar ook omdat hij er zo verdomd goed uitziet, en ten minste niet zo’n domme praat verkoopt, als de meeste spierbonken. Jack heeft behalve een goed lichaam ten minste ook een goed stel hersenen. Nou ja, ons kennismakingsbezoek eindigde dus tussen de lakens, en daar heeft Jack me pas laten zien, wat hij in bed waard is. En ik kan echt met gerust hart zeggen, dat ik nog nooit betere seks heb gehad, dan toen! Jezus, hij is echt een beest in bed!
Ik lachte erom, toen hij me van tevoren vertelde, dat ik hem nog zou smeken om op te houden. Die praatjes had ik wel eens meer gehoord. Maar ik heb hem gesmeekt om op te houden. Of liever gezegd, hij vroeg me netjes, of ik nog een keer wilde, maar dat heb ik afgeslagen. Dat had ik echt niet aangekund.’

Er wordt gefloten en gejoeld. Ik ben blij, dat Sally al snel de moed heeft opgepakt om zo tegen mijn vrienden te praten. Ik trek haar tegen mee aan, wat haar wat meer zelfvertrouwen geeft, en ook meer moed. Ze gaat verder.

‘Jack ging dus met me mee naar mijn ouderlijk huis. De ontmoeting met mijn ouders was al bijzonder, hij bleek mijn vader dus al via zijn werk te kennen als klant, maar het was de ontmoetingen met mijn zussen, die me deden beseffen, dat Jack de man is, waarop ik zolang gewacht heb. De manier, waarop hij met iedereen omging, en hoe hij mij behandelde. En hoe hij met mijn nichtje omging. En vooral hoe hij met mijn schoonbroer omging. Maar dat mag Jack zelf vertellen, wat daarmee aan de hand was.’

Ze glimlacht naar mij.

‘O ja, haar schoonbroer Gerard. Dat begon heel erg goed, of beter gezegd, helemaal niet! Ik zeg jullie, jullie hebben nog nooit een onbeschoftere en arrogantere zak ontmoet, dan Gerard. De lul vond het niet eens nodig om mijn uitgestoken hand te beantwoorden. Hij liep me straal voorbij en schonk zich uit de drankenkast een glas drank in, die hij zich achteroversloeg.

Maar dat was aan het begin van de avond. Dat zou snel veranderen. En het is eigenlijk te danken aan Els, de moeder van Sally, dat het eigenlijk allemaal weer goed gekomen is. Els vertelde me namelijk iets over het verleden van Gerard, en de reden waarom hij zo was. En jullie kennen allemaal wel, hoe ik iemand kan peilen op hoe iemand zich gedraagt. Els vroeg me om mijn eerste indruk van Gerard te vergeten en hem een tweede kans te geven.
En of het toeval was, of niet, ik kwam bij het eten langs die Gerard te zitten. En daar bleek, dat die botkop toch fatsoenlijk kon zijn, en ik kon zelfs tot hem doordringen. Wat bleek nou, hij voelde zich onbegrepen en niet gehoord. Dat kwam deels door zijn achtergrond, maar ook deels omdat hij gewoon een verwend nest is geweest en dat soms nog wel eens is.

Toen dat misverstand wat hersteld was, bleek Gerard opeens best wel in orde te zijn. Het is de meest opmerkelijke verandering van een persoon, die ik ooit heb gezien.’

Sally knikt. ‘Ja, dat is absoluut waar, zo kenden we Gerard helemaal niet. Niemand zag hem graag komen, maar hij was nu eenmaal getrouwd met mijn zus Marijke. Dus we konden hem moeilijk weigeren. Maar zoals hij nu is, dat is zo’n groot verschil! En toen bleek, dat hij en Marijke ook wel wat problemen hebben, en het is alsof Gerard nu opeens het licht heeft gezien, en hij wil er nu ook hard aan werken om ook die problemen op te lossen. Dus je kunt je nu wel voorstellen, hoe goed Jack bij mijn familie is gevallen.

En op dat moment ben ik ook absoluut verliefd op hem geworden. Ik zou nu niet meer eens weten, hoe ik ooit zonder hem heb gekund. Ik was net even thuis, en dat is echt direct hiernaast, en ik miste hem al vrijwel meteen. Zoiets heb ik nog nooit eerder gehad. En ik heb het nooit voor mogelijk gehouden, dat ik zo snel verliefd op iemand kon worden. En hij weet echt tot me door te dringen. Ik ben niet iemand, die gemakkelijk haar gevoelens aan iemand vertel. Maar hij weet het wel uit me te halen. En dat geeft me nu het vertrouwen om zelfs na zo’n korte tijd al vooruit te kijken. Dat zou ik normaal nooit doen!’

Vivian lacht hardop. ‘En als ik zie, hoe Jack op jou reageert, zou ik zeggen, dat je heel goed beet hebt, Sally! En wij kennen Jack al een hele tijd, en ik zeg je nu recht in je gezicht, dat ik voor jullie wel een lange toekomst samen zie. En ik zit niet vaak fout. Niet waar?’

Mijn vrienden knikken instemmend. Vivian heeft het griezelige vermogen om het resultaat van relaties te voorspellen. Ze heeft zelfs voorspeld, dat mijn broer en Helen binnen niet al te lange tijd zouden gaan trouwen, ze heeft zelfs een datum genoemd, die dus gisteren was.

Eric zegt dan: ‘Nou, dat noem ik nog eens een goed verhaal. Maar Jack? Ik zie geen activiteiten in de keuken, en ik begin onderhand toch wel honger te krijgen!’

Ik lach. ‘De catering zou om één uur komen, Eric. Je dacht toch niet, dat ik voor zoveel man ging koken in mijn kleine keuken? Maar niet alles komt van de cateraar, het dessert heb ik zelf gemaakt.’

‘O, wat krijgen we?’

‘Vraag dat maar aan Sally, die heeft er al van geproefd!’

‘Dat is niet eerlijk! Ik durf te wedden, dat je weer van je overheerlijke chocolademousse hebt gemaakt?’

Sally glimlacht. ‘Ja, en het is de lekkerste mousse, die ik ooit heb geproefd!’

Marie-Louise zegt dan: ‘Je treft het wel met Jack! Hij kan voor een man best goed koken!’

‘Daar heb ik nog niets van mogen genieten, maar dat zal nog wel komen. Maar zelf kook ik ook graag, dus dat hoeft hij niet alleen te doen.’

‘Verwen hem maar niet te veel, straks gaat hij nog arrogant doen!’

‘Dat zal wel meevallen. En als hij meent straks het Alfamannetje te moeten uithangen, dan weet ik wel een paar trucjes om hem weer op aarde te krijgen.’

Mijn vrienden loeien flink. ‘Oeh, Jack! Dat wordt oppassen!’

Ik haal mijn schouders op. ‘Als je je vrouwtje goed tevreden houdt, dan hoef je geen Alfamannetje uit te hangen.’

Marie-Louise lacht. ‘Goed gecounterd, Jack! En je hebt ook gelijk, het moet van twee kanten komen, dan zijn er ook geen problemen.’

Mark zegt daarop: ‘Maar hoe wil je Sally dan tevreden houden? Zeg nou zelf, veel ervaring in een langdurige relatie heb je niet. Hoe wil je dan weten, hoe je Sally tevreden gaat houden?’

Ik lach. ‘Ik heb van jullie genoeg voorbeelden gezien, hoe het niet moet, Mark. Daar kan ik dus al lering uit trekken. Maar ik weet heus wel, dat je een vrouw de nodige aandacht en liefde moet schenken, om haar gelukkig te maken. En geluk koop je niet met wat sieraden, dat is alleen maar afkopen van schuld, tenzij je echt iets wilt geven uit liefde, om zo haar waarde uit te drukken in mooie, waardevolle sieraden. En dat hoeft niet per sé duur te zijn, je koopt iets, naar gelang je financiële mogelijkheden zijn.’

‘Dat moet Sally binnenkort wel behangen zijn met gouden sieraden, Jack!’

Ik kijkt verbaasd. ‘Waarom dat nu weer? Omdat ik vrijgezel ben en er een flamboyante levensstijl op na houd?
Omdat ik kunst in huis heb, Mark? Waarvan jij de hofleverancier bent geweest? Soms denk ik echt, dat jullie denken, dat je als vrijgezel geen kosten hebt. En ook al heb ik een goede baan, dat wil nog niet zeggen, dat ik dan ook meteen veel geld heb.’

‘Ja, oké! Maar daarom hoef je nog niet zo fel te reageren! We plagen je alleen maar!’

‘Dat weet ik wel, en ik geef ook wel toe, dat ik royaal leef, maar je hoort steeds, dat ik flink geld moet hebben. Nou geloof me maar, dat is niet zo. Ik ben geen armoedzaaier, dat hoor je me niet zeggen en ik hoef ook niet op een euro te kijken. Maar ik heb net als ieder ander mijn vaste lasten en moet uiteindelijk wel kijken, dat alle rekeningen op het eind van de maand betaald zijn.’

‘Maar jij kunt je wel een Britse sportwagen veroorloven, en je een nieuwe telefoon kopen, omdat toevallig de nieuwe IPhone uit is. Dat lukt Jan Modaal niet!’

‘Voor die auto heb ik hard gewerkt, en ik zou me die nooit hebben kunnen veroorloven, als die niet flinke schade had. En bovendien heb ik toen ook prijs gehad in de Staatsloterij, anders was me dat ook nooit gelukt. En nu is het vooral een investering, want die wagen is nu een hoop meer waard.
En mijn nieuwe telefoon, van de oude was de accu versleten en het beeldscherm werkte niet meer heel goed. Ik had me misschien wel een goedkopere telefoon kunnen kopen, dat wil ik niet ontkennen, maar dat wil niet zeggen, dat ik daarvoor niets heb moeten laten. Dat merken jullie alleen niet. Het is niet zo zwart-wit, als jullie soms denken.’

‘Maar intussen wel pronken met je bezit!’

‘Mag ik dan niet meer trots zijn op wat ik me heb kunnen veroorloven? Schijnbaar ben je vergeten, hoe ik begonnen ben, Mark. Thuis hebben we het nooit echt breed gehad, we waren met drie kinderen thuis. En toen ik negentien was, ben ik al op mezelf gaan wonen, toen nog in die kleine flatjes. Maar het is me gelukt!

En toen ging ik studeren, en werken tegelijk. En nu heb ik dan een goede baan, waar ik hard voor heb moeten vechten, mag ik dan alsjeblieft daar eens de vruchten van plukken? Het lijkt me misschien allemaal zo gemakkelijk af te gaan, maar jullie zien schijnbaar niet altijd, wat ik daarvoor heb moeten doen! Terwijl ik precies weet, wat jullie ervoor moeten doen, om iedere maand rond te komen. Daarom verlang ik nooit, wat jullie niet kunnen geven.
Af en toe ook eens naar de andere kant van de medaille kijken, Mark! Bovendien heb ik je misschien nieuw werk bezorgd. De moeder van Sally is misschien geïnteresseerd in wat werk van je. En ik weet niet of ze wensen heeft, dus de kans zit er wel in, dat je weer wat centen kunt verdienen. Dat gun ik je ook, als goede vriend.’

Mark zegt dan: ‘Sorry, Jack. Zo bedoelde ik het ook niet! Maar je hebt wel gelijk, je doet het allemaal zo gemakkelijk lijken. Misschien verkijken we ons wel allemaal op wat je er allemaal voor hebt moeten doen. En ik weet nog heel goed, dat je vroeger amper een cent te makken had. En ik neem nog steeds mijn pet af voor jou, dat je het toen ook hebt gered zonder ook maar ergens een stuiver te lenen. Je vergeet soms snel, wat iemand heeft moeten doen om succes te krijgen. Dus mijn welgemeende excuses, Jack!’

Ik glimlach. ‘Ook een sorry van mij. Ik had niet zo fel moeten reageren. Maar ik vind het gewoon niet leuk, dat iedereen er soms zo gemakkelijk over denkt.’

Eric, die zich tot dan stilgehouden heeft, zegt dan: ‘Zo, dat was weer de jaarlijkse discussie tussen Jack en Mark, volgend jaar weer één!’

Daar moet dan iedereen weer om lachen, en dat brengt meteen weer de sfeer terug. Maar natuurlijk is Sally de persoon, waarmee iedereen wil praten. Maar ze slaat zich er erg goed doorheen.

Als dan de catering komt, helpt iedereen even mee om het eten op de tafels, die ik daarvoor heb vrijgemaakt, neer te zetten. En daarna kunnen we allemaal gaan eten. En na het eten komt natuurlijk het dessert. Ik heb voor iedereen twee schaaltjes, die gretig aftrek vinden. Maar ik heb er nog één over, en iedereen kijkt begerig naar dat laatste schaaltje. Iedereen wil het hebben.

Maar het is Vivian, die de oplossing weet, wie het laatste schaaltje zou krijgen.
‘Weet je wat? Laten we erom vechten, en dan bedoel ik, iedereen mag iemand anders één vraag stellen over wat die het lekkerste vindt, en ook nog een vraag, wat die persoon het liefste doet. En dan mag je nog een derde vraag stellen, waarbij je het antwoord niet mag weigeren. En dan stemmen we allemaal over de antwoorden en wie de hoofdprijs krijgt, het laatste schaaltje chocolademousse!’

Mijn vrienden zijn voor zo’n spelletje wel in, dat hebben we al eens vaker gedaan. Vivian zegt: ‘Goed, dan mag Jack als gastheer vandaag de eerste vragen stellen. Jack, aan wie stel je je vragen?’

Ik denk even na en zeg dan: ‘Aan Edward. Wat vind je het lekkerste: De clit van Cita of de poes van Loes?’

Er wordt gejoeld, en Edward antwoordt lachend: ‘Daar hoef ik niet eens over na te denken, de poes van Loes!’

En daarbij pakt hij Loes stevig beet en geeft haar een stevige zoen, waardoor ze flink moet blozen.

Edward zegt dan: ‘En voordat jullie nog meer vragen gaan stellen, over iets, wat jullie waarschijnlijk allemaal al vermoeden, zal ik zeggen, dat jullie vermoedens helemaal juist zijn. Loes en ik zijn tegenwoordig een setje. En sterker nog, we gaan samenwonen!’

Het tweetal wordt gefeliciteerd. Ik vraag het tweetal dan: ‘En wanneer wilden jullie het eigenlijk kenbaar maken?’

‘Toch wel vanavond, maar je vraag was een duidelijke toespeling op mijn relatie met Loes. Dus kon ik het maar beter zelf bekendmaken.’

‘Gefeliciteerd, man! Maar het zat er wel een beetje aan te komen, of niet?’

Edward knikt. Loes antwoordt: ‘En als het aan mij gelegen had, was het al veel eerder gebeurd. Maar ja, Edward is soms wat traag van begrip…’

‘Niks traag van begrip, we hadden allebei last van verkeerde communicatie. We wilden elkaar wel, maar we zeiden de verkeerde dingen. Gelukkig staan we nu wel op één lijn!’

‘Gelukkig maar, want nu moet ik mijn tweede vraag stellen, Edward. Wat doe je het liefste? Beffen of pijpen?’

Edward trapt vol in de val, die ik hem stel en antwoordt: ‘Pijpen!’

Eric, een van mijn homofiele vrienden, proest het uit van het lachen. ‘Ach, lieverd, Edward! Had je me dat niet eerder kunnen vertellen? Dan hadden we een triootje met Lenny kunnen doen!’

Edward kijkt eerst verbaasd, maar beseft dan wat hij fout gezegd heeft. ‘Jack, klootzak!’, lacht hij me toe!’

Iedereen moet hard lachen. En Edward zelf nog wel het hardste. Hij zegt dan tegen Loes: ‘Loes, zeg er wat van! Jack plaagt me!’

‘Pff, je bent mans genoeg om Jack een paraat antwoord te geven. Maar geef toe, hij had je goed te pakken!’

Edward trekt een zuur gezicht. Dan zegt hij tegen mij: ‘Nou kom maar met die derde vraag. Dan heb ik het weer gehad!’

‘Is het nou waar, dat je nou ontmaagd bent door Joyce?’

Edward kijkt me geschokt aan. ‘Hoe weet jij dat nou weer, Jack? Maar ik beken, het is waar. Maar dat is toch alweer een hele tijd geleden!’

‘Ik wist het al veel langer, Edward. Ik wist het al, toen we pas echt vrienden werden. Joyce is al langer een vriendin van me, en ze heeft het me destijds verteld.’

Edward lacht. ‘Ik had het kunnen weten! Maar goed, dat Joyce er nu niet bij is, want anders had ze je de oren gewassen!’

Dan zegt hij: ‘Zo, nu ben ik aan de beurt. Eens kijken, wie zal ik eens laten zweten?’

Hij kijkt de groep rond en ziet dan Eric zitten.

‘Eric! Jij bent mijn slachtoffer! Payback van zojuist!’

Eric lacht. Hij weet, dat Edward het niet echt boos is, maar dat hij het hem wel lastig kan maken.

‘Wat vind je lekkerder, een pik in je bek of een tong in een poes?’

Eric schudt lachend zijn hoofd. ‘Die is niet zo moeilijk, een pik in mijn bek! Al moet ik toegeven, dat een tong in een kontje ook wel wat heeft!’

‘En wat zou je liever doen? Je om laten bouwen tot vrouw en dan alleen maar mannen neuken, of een man blijven en alleen maar vrouwen neuken.’

Eric denkt even na. ‘Dat is een lastige! Ze hebben allebei wel wat, en dat zeg ik als homo! Maar ik denk, dat ik toch liever mijn eigen lichaam zou houden, en dan toch liever vrouwen neuk. Het is dan wel geen man, maar zo slecht zijn vrouwen ook weer niet!’

‘Dat is een goed antwoord, respect! En nu de laatste vraag. En daar ben ik wel nieuwsgierig om, want ik denk dat iedereen het wel wil weten. Ben je nu homo of bi?’

‘In het begin was ik echt homofiel, maar tegenwoordig ben ik niet meer zo eenkennig. Ik doe het nu net zo graag met een vrouw als een man. Het is alleen, dat een man me beter begrijpt, hoe mijn gevoelens zijn, dan een vrouw. Het is toch een andere soort liefde. Dus hoe moet je dat dan nu noemen? Voor mijn gevoel zeg ik homofiel, maar voor de seks zeg ik biseksueel.’

‘Fair geantwoord, Eric. Dank je. Nu mag jij!’

‘Aha, mijn kans! Loes!’

Loes zucht eens diep. ‘Mag het alsjeblieft wat minder seksistisch? Je weet, dat ik daar niet graag over praat!’

‘Ik beloof niets, maar wel dat ik je wat zal sparen, Loes! Kom, ben nou geen spelbreker!’

Ze zucht nog eens en zegt: ‘Vooruit, maar als het te erg wordt, ga ik niet antwoorden!’

‘Dat is je goed recht. Nou goed. Wat vind je lekkerder? Geneukt worden in je kutje of in je kontje?’

Loes kreunt. ‘Moet dat nou echt?’

Eric grijnst. Loes kreunt nog eens en zegt dan: ‘Nou ja, dit maakt me nog niet zo veel uit. In mijn kontje hoort geen pik, dus dan wordt het automatisch dat andere.’

‘Zou je toch eens moeten proberen, maar goed, het is jouw keuze en jouw lijf. Nu dan eentje, die je vast en zeker wel durft te beantwoorden.

Nu je gaat samenwonen met Edward, wat doe je dan liever? Gewoon een samenlevingscontract of trouwen?’

Loes antwoordt meteen: ‘Trouwen! Daar droom ik al van, toen ik een klein meisje was!’

Eric zegt dan tegen Edward: ‘Sorry, ik had voor jou op het andere antwoord gehoopt!’

Edward zegt dan: ‘Dacht je, dat ik Loes niet zou durven vragen?’

Eric kijkt Edward uitdagend aan. ‘Ja, dat denk ik zeker! Je hebt zelf ooit gezegd, dat je nooit zou gaan trouwen!’

‘Moet ik het bewijzen?’

‘Bluf!’

Eric staat op en knielt voor Loes neer. Loes zegt: ‘Doe niet zo gek, Edward! Je hoeft me echt niet te vragen, omdat Eric dat zegt!’

Maar dan haalt Eric een juwelendoosje tevoorschijn.

‘Als ik dit niet zou menen, dan zou ik dit niet voor je gekocht hebben, Loes! Loes, wil je met me trouwen?’

Loes kijkt Edward vol ongeloof aan. Ze kijkt rond, maar iedereen kijkt haar aan, en wachten op antwoord.
‘Edward, sta op! Doe niet zo gek!’

‘Ik doe niet gek, Loes. Ik hou van je, en ik wil de rest van mijn leven met jou doorbrengen! Een gezin stichten, en samen onze kinderen grootbrengen. En samen met jou oud worden! Trouw met me!’

Loes slikt eens diep, en dan begint ze te huilen. Ze kust hem en zegt: ‘Natuurlijk wil ik met je trouwen, gek! Ik zou nooit iets liever willen!’

Ze kussen elkaar intiem, waarna Edward bij haar een ring over haar ringvinger schuift. Ze kijkt er vol ongeloof naar en geeft hem dan nog een zoen. En daarna volgen de felicitaties. Overgelukkig hangt ze dan tegen Edward aan.

Eric zegt dan tegen haar: ‘Nu heb je mijn laatste vraag ook al beantwoord, Loes. Of je wel met Edward wilt trouwen.’

‘O, maar dat antwoord wil ik je wel duizend keer zeggen, voluit JA!’

Eric zegt dan tegen Edward: ‘Missie geslaagd!’

Loes kijkt verbaasd. ‘Wat bedoel je daarmee?’

Eric lacht. ‘Je gelooft toch niet, dat het toeval was, dat we allemaal die vragen zo stelden? Dat was allemaal afgesproken werk!’

Loes kijkt verbaasd. ‘Dat meen je niet?’

Edward glimlacht en zegt: ‘Ja, dat is echt waar! Maar niet iedereen wist ervan. Alleen Eric, Vivian en Jack!

Jack moesten we erbij betrekken, omdat hij wat extra chocolademousse moest klaarmaken. En Vivian kwam met het idee van dit spel. Je weet toch, dat ik twee weken geleden daar nog ben wezen kaarten?’

‘Had je toen al besloten, dat je met me wilde trouwen? Ik begrijp het niet? Toen was je er nog zo op tegen, dat we gingen samenwonen?’

‘Natuurlijk! Ik moest je op een dwaalspoor brengen, anders was je er misschien achter gekomen! Ik twijfelde al een hele tijd of ik je zou vragen om te gaan samenwonen of dat ik zou vragen met me te trouwen.

En daar heb ik toen met Eric en Vivian over gepraat. En Vivian heeft me heel goed duidelijk gemaakt, dat jij het allerliefste zou trouwen, en toen heb ik mijn hart laten gelden. Maar ik moest natuurlijk wel een goed moment vinden, en dit was het perfecte moment, omdat we nu bij de personen zijn, die ons het beste begrijpen, waar we het liefste mee samen zijn, en waarmee we dit ook het liefste delen zouden.

En als onze vriendengroep er niet was geweest, dan zouden we elkaar wellicht nooit ontmoet hebben. Dus daarom vond ik ook, dat ze als eerste recht hadden om van dit nieuws te horen.’

Loes glimlacht en geeft Edward nog een intieme zoen. ‘Ik hou van je, Edward. En je hebt helemaal gelijk, zonder onze vrienden zouden we nu niet verloofd zijn.’

Dan glimlacht ze en zegt: ‘Maar eigenlijk wil ik dit spelletje nog even voortzetten. Ik had namelijk nog wel een paar vragen aan Sally!’

Iedereen kijkt verbaasd op. Maar iedereen kijkt wel nieuwsgierig. Sally glimlacht echter en zegt: ‘Laat maar komen, Loes! Ik ben niet zo bang!’

Loes grijnst.

‘Wat vind je lekkerder: Seks met Jack of de chocolademousse van Jack?’

Mijn vrienden joelen weer.

Sally glimlacht. ‘Ik ben bijna verslaafd aan chocolade en de mousse van Jack is werkelijk de lekkerste, die ik ooit geproefd heb, maar de chocolademousse gaat met afstand verliezen! Seks met Jack is het lekkerste, wat er op deze wereld bestaat!’

Er wordt gefloten en gejoeld. Mark zegt tegen Eric: ‘Oei, Eric! Daar vervliegen je kansen op de chocolademousse!’

Eric lacht. Maar Loes gaat verder: ‘Ik geloof je meteen, meid! Maar je moet ons toch eens vertellen, hoe goed hij werkelijk is. Dat krijgen we namelijk nooit te horen!’

‘Is dat jouw vraag?’

‘Nee, nog niet. Maar ik heb voor jou wel eenzelfde vraag, als ik net kreeg. Samenwonen of trouwen?’

Sally heeft meteen haar antwoord klaar.

‘Eerst samenwonen, dan trouwen. Waarom moet je meteen willen trouwen? Om er dan achter te komen, dat het niets wordt? Maar uiteindelijk wil ik wel trouwen, want voor mij is dat meer, dan alleen een boterbriefje. Maar ik zou het alleen doen, als ik ook helemaal zeker weet, dat het de juiste man is.’

‘En is Jack de juiste man voor je?’

‘Het is nu nog wat vroeg om daar iets over te zeggen, maar ik hoop het wel heel erg. In de afgelopen paar dagen ben ik erg veel om hem gaan geven. Maar vier dagen is nog wat kort om daar een oordeel over te vellen, vind je niet?’

Loes knikt. ‘Daar heb je ook weer gelijk in. Nu is het jouw beurt!’

Sally glimlacht. ‘Dank je, Loes. En ik weet ook al meteen, aan wie ik mijn vragen ga stellen. Jack!’

Nu kijkt iedereen wel geïnteresseerd.

Sally begint meteen: ‘Wat vind jij nou lekkerder, een vrouw laten gillen van genot of aan je eigen genot denken en er meteen voor gaan?’

Ik glimlach. ‘Daar hoef ik niet eens over na te denken. Voor mij is het toppunt van een geslaagde avond seks, dat ik een vrouw heb kunnen laten gillen van genot. En ik geloof niet, dat je daar al te klagen over hebt gehad, Sallandy!’

Ze bloost. ‘Nu een heel andere vraag. Ik denk, dat je vrienden wel weten, dat je zegt met twee linkerhanden geboren bent. Maar stel, je verliest je baan en moet dan met je handen werken om je geld te verdienen. Wat zou je dan liever doen? In een zagerij werken, lopende bandwerk doen, of op een saai kantoor typewerk doen?’

‘Dan kies ik voor de zagerij en dan aan de lopende band werken. Met twee linkerhanden bedoel ik, dat ik die machines niet goed kan bedienen. Maar dat wil niet zeggen, dat ik het niet kan leren. Maar alleen maar stil achter een computer zitten en zo mijn brood verdienen, nee, dat dan toch liever niet. Alleen als het niet anders kan.’

‘Dan de laatste vraag: Waarom ben je zo lang vrijgezel gebleven? Zat daar een reden achter?’

Ik kijk Sally verbaasd aan. Maar ik wil geen spelbreker zijn en geef antwoord.

‘Ja, daar zat een reden achter. Vroeger, toen ik nog maar een jaar of tien was, heb ik iets naars meegemaakt.

Niet ver van waar ik toen woonde, echt tegen de rand van het bos, woonde een beetje rare vrouw. Ze was echt lelijk, en nogal nors. Zodra je ook maar in de buurt van haar huisje kwam, dan lag ze al op de loer, of je niet per ongeluk een grassprietje van haar gazon zou platlopen. Maar haar huis lag vlak langs het pad, dat het bos in leidde.

We noemden die vrouw ook wel heel liefkozend de heks van Hoenderloo. Ik en mijn vrienden waren vaak in het bos te vinden, en op zich heb ik daar een leuke en goede jeugd gehad.

Tot die ene dag, nu kan ik er wel over praten, maar vroeger echt niet. Ik weet ook niet meer, hoe het precies gebeurd is, het enige wat ik nog weet, is dat die vrouw me opeens vastgepakt heeft, en me opsloot in haar slaapkamer. Ze lachte als een waanzinnige, terwijl ze zichzelf helemaal uitkleedde voor mijn ogen. En ze was niet alleen heel erg lelijk, maar ook misvormd, en bovendien smerig! Ze stonk een uur in de wind, ik geloof niet dat ze ooit van een douche gehoord had.

Ze raaskalde en riep dingen, die ik echt niet begreep als tien jarige jongen. Toen kwam er gelukkig een eind aan die kwelling, want de vriend, waarmee ik samen in het bos was geweest, had hulp gehaald en samen met enkele mannen hebben ze me daar bevrijd en meegenomen.

Ik ben dagenlang van de kaart geweest, ik wilde zelfs mijn moeder en mijn zus niet meer zien. Gelukkig heb ik hulp gekregen, en daardoor heb ik geleerd het te vergeten, of beter gezegd met die last te leren leven.

Maar sindsdien heb ik een soort panische angst voor lelijke vrouwen, en heb ik ook de drive gevonden om er zelf ook heel goed uit te zien.’

Iedereen is er stil van. ‘Dat heb je ons nog nooit verteld, Jack! Dat lijkt me verschrikkelijk!’

‘Dat was het ook. Daar heb ik echt een trauma van opgelopen. Maar misschien begrijpen jullie me nu wat beter, waarom ik zo ben.’

Eric zegt daarop: ‘Wat is er met die vrouw gebeurd?’

‘Ze is de dag erna gestorven, niemand weet waarom of waardoor. En dus heb ik nooit een antwoord gekregen over waarom ze dat gedaan heeft. Hoe dan ook, het was erg angstaanjagend. Ze hebben niet lang na haar door het huisje met de grond gelijk gemaakt, want het was ook meer een bouwval, dan iets anders.

Maar het heeft lang geduurd, voordat ik weer over dat pad durfde te lopen, zelfs al wist ik, dat die vrouw dood was, en het huisje ook weg was.

Zelfs nu nog, als ik een oude vrouw met stok zie lopen, dan krijg ik rillingen over mijn rug, en dan moet ik weg.’

‘Dat lijkt me ook behoorlijk eng om zoiets mee te maken. Wilde ze je aanranden of zoiets?’

‘Nee, daar leek het niet op. Ze heeft me wel meegesleurd en opgesloten in haar slaapkamer, maar verder heeft ze me met geen vinger aangeraakt.’

Ik schud mijn rug, als ik daar een koude rilling over krijg, als ik er weer aan denk.

‘Bah, ik moet er zelfs niet aan denken, want dan krijg ik al kippenvel op mijn rug! Maar dat is dus ook de reden, waarom je je lichaam zo traint en er goed uitziet?’

‘Ja, en waarom ik altijd zo heb gezocht naar de perfecte vrouw. Zoiets laat toch sporen bij je achter.’

‘Maar je lijkt nu wel de perfecte vrouw gevonden te hebben in Sally! Ze is mooi, zeker niet bang uitgevallen, en ze lijkt me in ieder geval geen vrouw zonder hersenen, zover ik in deze kort tijd, dat ik haar ken, kon opmaken.’

Dan grinnikt Eric en zegt dan: ‘Alleen jammer, dat je niet het ware licht hebt gezien, en bij de vrouwen gebleven bent.’

Ik lach. ‘Ik heb misschien dan wel een trauma, maar zo erg gestoord als jij ben ik weer niet!’

Eric lacht. ‘Goed gecounterd!’

De rust keert dan weer en Sally gaat wat dichter naast me zitten.

Ze zegt dan zachtjes: ‘Sorry, dat ik je ernaar gevraagd heb. Dat wist ik niet!’

‘Dat geeft niets, ik heb dit ook veel te lang verborgen gehouden voor iedereen. En misschien is het wel goed om er eens open over te zijn, het zou me kunnen helpen bij het verwerken van dat trauma.’

Dan zegt ze: ‘Maar waarom vind ik die foto’s niet terug op je fotowand? Want dat was toch je leven in foto’s?’

Ik zucht. ‘Je hebt gelijk, daar vind je niets van op de wand. Kijk, ik heb er diverse hoogte- en dieptepunten op staan, maar dat was dus gewoon een te erg dieptepunt in mijn leven. Tot nu toe kon ik het nog niet aan om daar de hele tijd aan herinnerd te worden. Dus heb ik me de vrijheid genomen om dat gedeelte weg te laten.’

‘Dus ook geen leeg fotolijstje?’

Ik schud mijn hoofd. ‘Daarvoor was het trauma te erg, Sally. Maar je weet er nu van, al mijn vrienden weten er nu van. Dus misschien wordt het tijd om een foto uit die tijd erbij te plaatsen. En een foto van nu!’

Dan sta ik op en zeg: ‘Jullie kennen allemaal mijn fotowand. En ik vind het tijd, dat ik er een paar foto’s aan ga toevoegen. Allereerst wil ik een foto van jullie allemaal, maar dat doen we als iedereen er weer bij is.
En dan wil ik een foto van mij en Sally aan de wand toevoegen. Hoe je het ook wendt of keert, ze is een van de weinige vrouwen, die het langer hebben volgehouden dan 3 dagen. En daarmee verdient ze een plekje op de wand.’

Sally kijkt verbaasd. Ze heeft de wand goed bekeken, en daar staat niet veel foto’s op van andere vrouwen, dan van mijn familie of mijn vrienden. Ze vraagt dan aan Eric, waar ze naast zit: ‘Meent Jack dat nu echt, dat ik een van de weinige vrouwen ben, die het langer dan drie dagen heeft volgehouden?’

Eric knikt. ‘Ja, dat is toch echt waar. Jack kon nooit verliefd worden, het lukte hem echt niet. Maar ik kan je dit vertellen, ik heb hem nog nooit zo verliefd gezien! En doe me een lol, maak Jack gelukkig! Hij is echt een goede jongen, en hij verdient het om gelukkig te zijn. En jij lijkt me daarvoor de geschikte kandidaat.’

‘Ah, dat is lief van je. En aan mij zal het niet liggen, Eric. Ik vind Jack wel wat hebben, hij heeft meer te bieden, dat je aan hem ziet. Veel meer! Mijn prins op het witte paard!’

Eric lacht. ‘Verwacht niet, dat je Jack ooit op een paard ziet, want daar moet hij niets van hebben. Ook niet van koeien overigens, alle grote dieren, daar moet hij niets van hebben!’

Ik heb een beetje meegeluisterd en zeg meteen: ‘Voordat je gaat vragen, dat heeft niets met een trauma te maken. Ik vind het echt prima als een dier kleiner is, dan mij, maar zodra het groter is, dan moet ik daar echt niets van hebben.

En ik ben ook niet bang voor ieder paard of koe. Een veulen, dat vind ik prachtig, en een kalf ook. Een pony vind ik ook nog prima, maar een volwassen dier? Nee, dat vind ik doodeng, en vraag me niet waarom! Ik weet het echt niet!’

Sally lacht. ‘Wat vreemd! Maar als je dan nog eens bij mijn ouders komt, dan zal je wel niet verder geraken als de werkplaats van mijn vader. Want daarachter staat een stal met enkele paarden…’

Ik kijk verbaasd. ‘Dat is me niet opgevallen. Maar wees er maar zeker van, dat ik daar ver weg blijf!’

‘Oei, en ik ga nog wel eens paardrijden. Dus dan kom je ook niet kijken?’

‘Misschien op veilige afstand, maar zeker niet dichtbij!’

Sally lacht. ‘Dat heb ik weer! Denk ik eindelijk een kerel gevonden te hebben, die nergens bang voor is, heeft die schrik voor paarden. Nou ja, dat is nog te overzien…’

Eric lacht, en ik lach met hem mee. Nbumu heeft zich tot dan nog redelijk stilgehouden tegenover Sally, zijn Nederlands is ook nog niet zo goed, maar hij spreekt vloeiend Engels. Maar hij probeert wel altijd Nederlands te spreken, enkel als het hem niet lukt, schakelt hij over naar Engels.

Eric zegt dan: ‘Wat vind je nu van die andere grote kerel hier, Nbumu?’

Sally lacht. ‘Precies wat je zegt, heel erg groot! Jack had me al gezegd, dat hij erg lang is, maar zo lang had ik het ook niet verwacht!’

Nbumu glimlacht. ‘Ik weet, ik erg lang ben. Maar jij bent ook grote vrouw! Jij passen goed bij Jack!’

Elian glimlacht en zegt tegen haar vriend: ‘Nbumu, wel goed praten, zoals we het geoefend hebben!’

Nbumu kijkt Elian aan. Sally moet lachen, als ze die twee ziet. Nbumu is bijna twee meter tien en Elian is amper een meter zestig. Maar wat Elian mist aan lengte, maakt ze meer dan goed met haar felheid.
Nbumu mag dan wel een grote kerel zijn, maar er bestaat geen twijfel, wie er thuis de broek aan heeft. En toch is zijn aanbidding voor de kleine vrouw van zijn gezicht af te lezen.

Nbumu zegt dan: ‘Sorry, ik moet langzamer praten en eerst goed denken. Nederlands is niet gemakkelijk!’

Sally glimlacht. ‘Dat was niet erg, ik wist toch, wat je bedoelde?’

Elian antwoordt: ‘Dat is wel zo, maar ik vind het belangrijk, dat Nbumu vloeiend Nederlands praat. Straks als ons kind er is, zal het Nbumu ook moeten kunnen verstaan, en ik wil dat het Nederlands wordt opgevoed.’

Nbumu zegt dan zelf: ‘Maar dat wil ik zelf ook! Ik leer het al beter te doen, maar je moet echt heel anders denken. Dan is Engels een stuk gemakkelijker. Maar ja, jullie verstaan ook geen Twi, mijn taal. Dat is niet erg, dat verwacht ik ook niet van jullie.’

Sally zegt dan: ‘Klopt het, dat jullie in Ghana op school Engels krijgen?’

‘Ja, het is de officiële taal in Ghana. Ik spreek dat vloeiend, niet zoals de meeste Ghanezen met flinke Afrikaanse tongval. Je moet weten, dat ik gestudeerd heb in Ghana. Daar heeft mijn familie hard voor moeten werken, en daar ben ik ze nog steeds dankbaar voor.
Maar ik raakte betrokken bij politieke activiteiten en ook bij wat incidenten. En dat is de reden, dat ik nu hier ben.
En natuurlijk ook voor Elian, maar ik had persoonlijk wel gehoopt mijn toekomst in Ghana te kunnen hebben, zodat ik mijn familie kon helpen, en mijn opleiding terug kan betalen.’

‘Oh, ik meende, dat Jack me vertelde, dat je wegens oorlog gevlucht bent?’

‘Nee, maar die vergissing wordt wel meer gemaakt. Ik ben politiek vluchteling. Maar nu hoop ik hier nu mijn opleiding af te kunnen maken, en hier werk te gaan vinden.’

‘Jack zei, dat je ook goed kunt basketballen?’

Nbumu glimlacht. ‘Ja, en dat zorgt er ook voor, dat ik de studie hier kan betalen. Maar het is niet mijn streven om professioneel basketballer te worden. Ik wil advocaat worden, of aanklager. Basketbal is mijn middel om die opleiding te kunnen bekostigen. Ik wil niet op kosten van anderen gaan teren. Met basketbal werk ik voor dat geld, dan vind ik veel beter!’

‘Dat siert je, Nbumu. Maar je spreekt al best goed Nederlands!’

‘Elian oefent iedere dag met me. Maar het is moeilijk, en als ik langzaam praat, lukt het best. Maar ik maak nog wel eens een fout. En je kunt nog goed horen, dat ik uit een ander land kom.’

‘Dat is toch niet erg, daar heeft iedereen begrip voor! Hoe lang ben je nu in Nederland?’

‘In maart wordt dat twee jaar. Ik heb geluk gehad, dat veel mensen me helpen wilden, zodat ik hier kon blijven.’

‘Dan doe je het toch niet slecht! En het is alleen maar fijn, dat zoveel mensen je hebben willen helpen, Nbumu. Je lijkt me een goede kerel, en volgens mij is Elian zielsgelukkig met jou.’

‘Dat hoop ik, maar ik ben ook heel erg gelukkig met haar! Maar nu word ik vader, dus dat gaat een hoop veranderingen geven!’

Elian knikt. ‘Ja, dat kun je wel stellen. Het is maar goed, dat ik zelf ook goed werk heb, anders werd het zwaar. Samenwonen. Nbumu, die nog studeert en een kleine onderweg. Dat vergt wel wat van je.’

‘Dat kan ik me wel voorstellen. Maar als ik jullie zo samen zie, zijn jullie wel zo’n onwaarschijnlijk stel! Nbumu zo enorm groot, en jij bent nou echt niet erg groot! Maar in karakter lijken jullie wel omgekeerd, je kan Nbumu duidelijk de baas!’

Elian lacht. ‘Dat is ook zo. Maar ik ben altijd al op grote en lange mannen gevallen, ook al was ik zelf niet erg groot. Maar juist daardoor leer je wel van je af te bijten. En voor ons past dat wel. Niet waar, schat?’

Nbumu glimlacht. ‘Ze is alles, wat ik ooit zou willen in een vrouw. En inderdaad, ze mag dan wel klein zijn, maar ze is groot in andere dingen.’

Elian glimlacht. Dan zegt ze tegen Sally: ‘Wist je, dat ik en Jack vroeger wat hebben gehad?’

Sally knikt. ‘Dat heeft hij me al verteld. Maar jullie hadden al snel besloten, dat het beter was om als vrienden verder te gaan?’

Elian lacht. ‘Ik sta ervan te kijken, dat hij het je al verteld heeft. Maar het is waar, al is dat gedeelte van vrienden blijven wel wat gecompliceerder. Het is namelijk niet zo, dat het zonder problemen is gegaan. Het was beter, omdat we de hele tijd ruzie hadden, Jack geeft namelijk echt niet gemakkelijk toe, en ik ook niet.

Dat gaf dus flinke frictie, terwijl we elkaar wel goed mochten en elkaar nog steeds mogen. Na een paar fikse ruzies hebben we toen besloten er een punt achter te zetten. Maar ja, we kwamen wel steeds elkaar tegen, en Jack is hoffelijk genoeg geweest om toch steeds normaal tegen me te doen, en zo zijn we weer vrienden geworden. En dat gaat wel prima zo. Ik durf best te zeggen, dat Jack een van mijn beste vrienden is.

En ik ben echt oprecht blij voor hem, dat hij nu iemand schijnt gevonden te hebben, waar hij zijn hart kwijt kan. Dat verdient hij!’

Ik glimlach naar Elian. ‘Dank je, Elian. Dat betekent wel wat voor mij. En inderdaad, helemaal zonder problemen is onze vriendschap niet tot stand gekomen. Maar dat heb ik ook niet gezegd. Ik heb Sally gezegd, dat we inzagen, dat we beter als vrienden verder konden gaan. En dat is ook precies wat er gebeurd is. Ik heb alleen niet alles verteld, dat was op dat moment ook nog niet nodig.’

Sally knikt en begint wat tegen me aan te leunen.

Lenny zegt dan: ‘Maar nu hebben we nog steeds niet geklaard, wie dat laatste schaaltje chocolademousse krijgt!’

Ik zeg daarop: ‘Natuurlijk het aanstaande bruidspaar! Die moeten nu toch leren alles samen te doen, dus kunnen ze daarmee beginnen!’

En daar is iedereen het wel mee eens.

En dat komt zeker de sfeer ten goede. Als vriendengroep groeien we weer meer naar elkaar toe, waarbij Sally volledig geaccepteerd is. En als de laatste vrienden in de late uurtjes weer vertrekken, blijven Sally en ik over.

Samen ruimen we de ergste rotzooi op, en dan is het tijd om naar bed te gaan. Ik zie Sally twijfelen.
Ik glimlach. ‘Je hoeft niet te vragen, of je mag blijven slapen, Sally. En als je naar huis wilt gaan, dan is dat ook goed. Om je te vinden, hoef ik niet ver te gaan.’

Sally glimlacht. ‘Hoe wist je, dat ik daarover twijfelde?’

‘Dat was niet zo moeilijk. Ik zag, dat je even niet wist wat je moest doen.’

Sally glimlacht. ‘Je bent ook zo lief!’

Ze loopt naar me toe en omhelst me. ‘Je hebt hele leuke vrienden, Jack. Ik heb een tijdje met Mark en Marie-Louise zitten praten. Het was leuk te weten, wat er verhalen er achter die schilderijen hier aan de muur zitten.’

‘Ja, Mark en Louise. Zo noem ik ze meestal. In hun geval zijn ze allebei kunstenaar. Louise als model, en Mark als uitvoerend artiest. Maar dat wil niet zeggen, dat Louise geen invloed heeft over hoe het kunstwerk eruit moet komen zien.’

‘Ja, dat hebben ze me ook uitgelegd. Dat zal mam erg leuk vinden om te horen. Dat maakt zo’n kunstwerk nog bijzonderder!’

Dan geeft ze me een zoen en laat me dan los. We lopen naar de slaapkamer, waar we ons uitkleden. Sally gaat langs me liggen. Schijnbaar heeft Sally een hoop voer om over na te denken gekregen. Want we liggen amper, of ze vraagt me: ‘Heb je eigenlijk nog steeds gevoelens voor Elian? Ik bedoel, ze is wel een ex van je!’

Ik lach. ‘Nee, dat is echt passé. Bovendien is dat al meer dan veertien jaar geleden! Nee, Elian is nu niet meer dan een vriendin voor mij. Het zou ook nooit werken. Bovendien weet ik van Nbumu, dat ze mijn pik nooit zou kunnen hebben, dat heeft hij me verteld.’

‘Heeft Nbumu dan ook zo’n grote?’

‘Dat valt wel mee, niet iedere donker gekleurde man heeft ook meteen een grote pik! Maar groot genoeg om net niet in het kutje van Elian te passen.’

‘Heb je dan nooit seks gehad met Elian?’

Ik schud mijn hoofd. ‘We waren toen dertien, veertien! In die tijd dacht je niet eens na over zulke dingen, dat was toen anders.’

Sally knikt, dat heeft ze destijds ook wel zo ervaren, dus dat klinkt wel logisch.

‘En je hebt verder met je vrienden ook nooit iets gehad?’

‘Nee, ik maak een duidelijk onderscheid tussen vrienden, en iemand op wie ik verliefd ben. Het is niet, dat ze nooit iets geprobeerd hebben, maar dat werkte voor mij niet. En je kunt wel de reden raden waarom.’

‘Die heks?’

Ik knik. ‘Je kunt je niet voorstellen, hoe eng dat is geweest. Iedereen vond haar al wat eng, en zeker als kind was ze nou niet bepaald het type lief omaatje. Je probeerde haar altijd te ontwijken. En die gebeurtenis heeft diepe sporen bij me achtergelaten.

Het is de reden geweest, dat ik vroeg uit huis ging, omdat ik niet meer in Hoenderloo wilde wonen. Dat gaf te veel herinneringen. Gelukkig begrepen mijn ouders dat, en die hebben me ook flink geholpen in het begin.’

‘Zou je nu weer in Hoenderloo willen wonen?’

‘Misschien, maar ik heb er geen reden toe. Het bevalt me hier. Maar als ik weer ergens anders zou willen wonen, dan wel met een bos vlak in de buurt. Dat mis ik hier. En ik weet ook niet, of ik mijn kinderen hier wil laten opgroeien.
Arnhem is een leuke stad, maar ik mis hier wel de vrijheid, die ik thuis in Hoenderloo had. En dat wil ik later ook aan mijn kinderen willen geven.’

‘Dus je wil later wel kinderen?’

Ik lach. ‘Heb je gezien, hoe gek ik ben met kinderen? Natuurlijk wil ik kinderen. Hoeveel maakt me eigenlijk niet uit, maar minimaal één. En jij? Wil je later kinderen?’

‘Ja, ook heel erg graag. En aangezien ik ook op het platteland ben opgegroeid, wil ik dat ook voor mijn kinderen.’

Dan moet Sally opeens lachen. ‘Wat is er nu weer, Sally?’

‘Ik stel me net voor, hoe onze kinderen eruit moeten zien, als wij samen kinderen kregen. Dat moeten wel grote en stevige kinderen zijn!’

‘En heel erg mooi natuurlijk!’

Ze kijkt me dan verliefd aan. ‘Ik zou zo echt een kind van je willen hebben, Jack. Je bent echt zo fantastisch! En zo lief! En zo knap!’

Ik lach. ‘Ga nog even door, dat bevalt me wel!’

Sally lacht. ‘Dat zou je wel willen! Maar het is alleen, dat het niet verstandig zou zijn.’

Ik trek haar tegen me aan. ‘Dat is waar. Maar dat wil niet zeggen, dat we niet kunnen oefenen?’

Ik kietel haar en ze wringt zich in alle bochten om aan me te ontkomen. ‘Jack, laat dat! Daar kan ik echt niet tegen!’

Ze giert het uit van het lachen, en ik zeg dan: ‘Als je me een heerlijke zoen geeft, dan laat ik je met rust!’

Ik geef haar wat rust, en dan slaat ze haar armen om me heen en trek me naar zich toe. Hartstochtelijk begint ze me te zoenen, en al snel zijn me stevig met onze tongen in gevecht. Ze laat dan haar handen over mijn lichaam glijden en het duurt niet lang, voordat ze mijn pik gevonden heeft. Onder haar zachte vingers heeft mijn pik niet erg lang tijd nodig om helemaal stijf te worden. Maar Sally raakt er zelf ook flink opgewonden van. Ze hijgt en kreunt.

‘Neem me hard en zonder pardon! Ik ben zo geil van je!’

Ze leidt mijn pik richting haar hete grotje, en ik ben maar al te bereid om haar te volgen. Als ik op haar lig en mijn pik tegen haar schaamlippen zet, voel ik al hoe nat ze is. Ik voel haar warmte, die me opsluit als ik mijn pik in haar stoot. En dan het gevoel, dat ze me helemaal kan hebben. Ik moet er nog steeds aan wennen, maar het voelt wel fantastisch! Eerst begin ik langzaam, zodat ze wat kan wennen, maar dan zet ik het tempo er vol op.

Sally schreeuwt en moedigt me aan.

‘Ja, harder! Oh, wat heerlijk! Geef het me!’

Uit het niets komt ze plotseling heftig klaar. Ze krult haar lichaam en haat kutspieren melken mijn hele pik flink uit. Ze doen hun best om mijn pik buiten te werken, maar ik blijf stevig doorstoten. Ik ben nog niet zover, maar erg lang duurt dat ook weer niet. Dus ik zet nog even aan, en spuit dan met een harde kreun mijn zaad recht in haar baarmoeder. Ik geniet even, hoe mijn zaad een uitweg vindt, maar begin dan Sally weer te neuken, ik ben te geil om nu al te stoppen. Nu wel op een wat langzamer tempo.

Sally weet niet meer hoe ze het heeft. Ze was alweer klaargekomen, toen ik in haar spoot, en nu ga ik ook nog gewoon door! Maar haar lichaam schreeuwt om meer. Ze klemt zich om me heen en beweegt wild met me mee. En dat windt me nog meer op, dan ik al was. Maar het vergt wel al mijn uithoudingsvermogen, en ik neuk me naar mijn hoogtepunt. Ik hoef me geen drukte te maken om Sally, die komt al meer dan genoeg aan haar trekken. Als ik mijn zaad dan weer diep in haar spuit, is het beste er al bij haar af. Bij mij ook wel, want dit was toch wel behoorlijk heftig.

Ik laat me vermoeid op Sally zakken, maar ik merk al snel, dat ze er moeite mee heeft. Ik rol van haar af en zeg: ‘Wauw, dat was met afstand de meest heftige neukbeurt, die ik ooit heb gehad!’

Sally glimlacht. ‘Ja, voor mij ook! Maar die wil ik nog veel meer! Ik ben de tel kwijt geraakt, hoeveel keren ik ben klaargekomen, terwijl ik eerst nooit ben klaargekomen met neuken. En dit is zo fantastisch! Ik denk niet, dat ik nog ooit zonder je heerlijke neukstaaf seks wil hebben!’

Ze draait zich op haar zij en kroelt dan wat met haar hand door mijn borsthaar.
Ik lach en zeg: ‘Dat vind je wel fijn om te doen, Sally!’

‘Dat vind ik heerlijk! Wil je dat nooit afscheren?’

Ik lach. ‘Dat beloof ik!’

Ze geeft me een zoen, terwijl ze zich weer dicht tegen me aandrukt. Haar zachte borsten drukken nu tegen mijn borstkas en haar warme zachte lichaam, dat nog nat is van het zweet, schuurt tegen me aan. Dan fluistert ze in mijn oor: ‘Ik hoop, dat je nog een keer kunt, want ik begin een onverzadigbaar appetijt op je pik te krijgen!’

‘Geef me even een momentje, ik kan nog wel een keer, maar net was wel even wat veel inspanning!’

Ze geeft me dat moment, maar dat brengen we door met een lange tongzoen en veel gestreel. Tot Sally het lang genoeg vindt duren en kijkt of er alweer leven in mijn pik zit. Echt slap is die niet geweest, daar heeft haar heerlijk naakte lichaam wel voor gezorgd. En zodra ze merkt, dat er weer leven in zit, duwt ze me op mijn rug.

‘Nu wil ik je eens neuken!’

Ze gaat op me zitten en leidt mijn pik in haar glibberige gleufje, dat goed glad is door al haar geil en zaad, wat ik in haar gepompt heb. Desondanks voelt ze nog steeds heerlijk krap, als ze zich over mijn pik laat zakken. En meteen begint ze me te neuken, terwijl ik met genoegen naar haar op en neer dansende borsten kijk. Het is een echt feest voor me, en hoewel ik al twee keer ben klaargekomen, zorgt dit er voor, dat ik al snel weer wat voel borrelen tussen mijn lendenen.
En voor het eerst in mijn leven kom ik eerder klaar dan de vrouw met wie ik neuk. Gelukkig zit er niet veel tijd tussen, want een paar momenten laten komt ook Sally aan haar hoogtepunt en komt ze na een heerlijk orgasme op me liggen, haar zachte borsten op mijn borstkas laten rusten. Nadat we weer op adem zijn gekomen, begint ze weer te lachen.

‘Het is maar goed, dat ik aan de pil ben! Want anders zou ik aan de lopende band kinderen van je krijgen! Hiervan krijg ik echt nooit genoeg!’

Dan rolt ze van me af en zegt: ‘Maar dat moet dan toch weer wachten tot morgen, want nu ben ik echt bekaf!’

Ik kijk op de klok, die inmiddels al bijna vier uur aanwijst.

‘Lijkt me een goed plan, lekker geil ding!’

Ze glimlacht. ‘Maar eerst even mezelf wat opfrissen, Jack. En misschien zou een nieuw laken op het bed een goed idee zijn…’

Ik glimlach. Ze staat op en haast zich naar de badkamer, terwijl ik snel uit de kast een nieuw laken pak. Sally heeft helemaal gelijk, het laken is nat van het zweet en ons geil. Gelukkig is de rest wel droog gebleven, en ik ben al klaar, voordat Sally terugkomt.

‘Zo, dat heb je snel gedaan!’

Ik glimlach, en zeg: ‘Kom maar lekker snel tegen me aanliggen, Sally. Dan kun je lekker van me dromen.’

‘Daar hoef je niet eens over te twijfelen, Jack. Je bent al een droom in levenden lijve.’

We gaan dan weer in bed liggen, waar we echt niet lang nodig hebben om in slaap te komen.