“Schat, wat vind je hiervan?” Inquisitief leunt haar vriend over haar schouder en tuurt naar de bamboehouten Ragrund-handdoekenstoel. Ze zijn al de hele middag in hun lokake IKEA op zoek naar meubels voor hun nieuwe appartement, en ondanks de smakelijke vegan balletjes en het nodige winkelsucces, is hun respectievelijke geduld zo onderhand opgesoupeerd. Om hen heen joelen kinderen door de gangen, zuchtende ouders rennen er erachteraan. Toch kan Myra haar ogen niet van de stoel in de display afhouden. Hij voelt perfect.

“Die leuning is bijzonder hoog,” mompelt haar vriend zacht in haar nek. Als zijn mond beweegt, kietelt zijn baard haar huid. Ze voelt een rilling over haar rug lopen. “En het zitvlak laag,” gaat hij verder. “Hier hebben we geen nut voor… Toch?” vraagt ze verleidelijk. Hij maakt zich van haar los, kijkt haar onderzoekend aan en begint dan om de stoel te wandelen als een valk. Zijn felblauwe ogen scannen erop los, verkennen de mogelijkheden en wegen de opties. Hij stroopt de mouwen van zijn zwarte hemd op en knielt dan naast de stoel om de stevigheid ervan te testen. Een tinteling trekt door Myra’s hele lichaam als ze de pezige spieren van zijn onderarm ziet aanspannen. De kracht en autoriteit die van hem uitgaan, doen haar hart fladderen van bewondering en aantrekking. En als hij na lang beraad het nummer noteert, voelt ze weekheid in haar buik en onderbroek.

---

Thuisgekomen tillen ze alle aanwinsten – een tv-meubel, eet- en koffietafel, fauteuil, stoelen, nachtkastjes, plantjes en potjes, beddenbak, boekenkasten voor haar verzameling graphic novels én de Ragrund – samen de trappen omhoog. Hun appartement is nog altijd kaal, maar met alle verhuisdozen en bouwpakketten die er nu al in staan, klinkt het toch al minder hol. In de hoek ligt een keurig opgemaakt tweepersoonsmatras. Het oogt zo verleidelijk, maar Myra kan niet wachten. Ze wikkelt haar haren in een praktische dot en met het puntje van haar tongen tussen haar lippen, zet ze de Ragrund in elkaar. Haar vriend kijkt nauwlettend toe en reikt haar af en toe het nodige gereedschap aan. Verder hult hij zich in stilte, maar de spanning tussen hen is hoogst ontvlambaar en gloeiend heet.

Na een halfuurtje puzzelen glundert Myra: het eerste pronkstuk van hun nieuwe thuis is af. Opgelucht staat ze op en veegt wat zweet van haar voorhoofd. Elders is het even nat, en vurig wil ze ook daaraan tegemoetkomen. Maar ze wacht. Uren lijken voorbij te gaan totdat ze eindelijk zijn signaal hoort. Ze kan bijna horen hoe hij zijn duim en middelvinger tegen elkaar zet; ze stelt zich voor hoe de druk toeneemt tussen de twee topjes; ze huivert in de anticipatie van het geluid; en hoort ten lange lesten de klap van de vingerknip die door de ruimte galmt. Myra recht haar rug en draait zich naar hem toe. Hij staart haar recht in de ogen, vurig en koel. Zijn mouwen zijn nog steeds opgestroopt, maar daarbovenop heeft hij het bovenste knoopje van zijn hemd losgemaakt. Zijn blik verraadt dat hij haar ter plekke wil verscheuren, maar ze weet dat hij dat niet zal doen – nog niet. Het gevoel is echter genoeg om te doen ontbranden in puur verlangen. Maar helemaal weggegrist in haar passie is ze nog niet, want ze weet wat hij nu van haar verwacht.

Haar handen bewegen naar de knopjes van haar tuinbroek en maken ze handig los. De dikke jeansstof bezwijkt onmiddellijk onder de zwaartekracht en valt van haar af. De broekspijpen volgen hun neerwaartse beweging; abrupt en onverwacht denkt ze aan Newton's eerste wet, maar ze schudt de gedachte van zich af. Ze grijpt kordaat de zoom van haar T-shirt en pelt het over haar hoofd. Ze draagt geen beha; haar onderbroek schopt ze zonder aarzelen uit. Zonlicht valt door de ramen en op haar blote rug: het vervult Myra met nieuwe energie, een van vrouwelijkheid en volkomen bewustzijn. Ze sluit haar ogen en weet dat hij elke centimeter van haar lichaam in haar zal opnemen alsof hij haar voor de eerste keer mag aanschouwen. Niet langer geeft het haar een beklijvend gevoel: vroeger zou ze zijn weggedoken, zich hebben kleingemaakt, maar nu zwelgt ze in zijn bewondering.

Als ze haar ogen weer opent, staat hij dichter bij haar. Ze kijken elkaar even aan en voor een paar seconden brengen ze hun hoofden tegen elkaar. Samen ademen ze diep in en uit om te bevestigen waar ze zijn en wat ze gaan doen. Een erotische rust daalt over hen neer. Dan verbreekt hij de verbinding: slechts één woord spreekt hij uit: “Nadu.” Myra neemt de houding aan: op haar knieën, benen licht uit elkaar, haar handen opengevouwen op haar bovenbenen. Maar ook haar rug recht, haar borsten vooruitgeduwd en haar kin omhoog. Dienbaar en trots, zoals ze de onderdanige houding samen hebben vormgegeven. Hij knikt goedkeurend en komt voor haar staan. Zacht duwt Myra haar neus tegen zijn been. Hij buigt voorover en neemt zijn kin in haar handen. “Ben je klaar,” vraagt hij met sonore stem. Zo goed als onmiddellijk rolt een hese ‘ja’ over haar lippen. Hij glimlacht en drukt een kus op haar voorhoofd als teken dat ze beginnen.

Hij neemt plaats op de Ragrund en wenkt Myra. Op handen en voeten kruipt ze traag op hem af, zonder haar blik weg te trekken. Ze voelt hoe de koude grond prikt tegen haar knieën, hoe haar borsten meebewegen als ze haar heupen kantelt als een dier. Eenmaal bij hem gekomen laat hij haar rechtzitten en plaatsnemen op zijn schoot, haar rug naar hem toe. Zijn handen zijn kordaat en gretig en drukken haar tegen zijn kruis; hij is hard en op haar uit. Als antwoord draait en woelt ze met haar heupen. Ze voelt zijn warmte door zijn hemd tegen haar rug stralen. Hij kreunt goedkeurend en laat zijn handen haar lichaam begeren: haar dijen, flanken, borsten en hals worden met toewijding gestreeld. Hij laat zijn rechterhand verkennen terwijl de linker tussen haar benen afdaalt. Ze zuigt strak de adem naar binnen als haar clitoris tussen zijn wijs- en middelvinger belandt. Daar blijven ze en spellen ze alle letters van het alfabet met haar lichaam. Ze legt haar hoofd achterwaarts in zijn nek, kust en likt dankbaar zijn wang en hals. Hij weet exact wat met haar te doen en ze voelt de druk in haar onderbuik gestaag toenemen. In zijn daadkrachtige handen droomt ze weg. Myra voelt het zelfs niet als zijn hand haar borst lost en iets uit zijn broekzak haalt. Ze beseft dat pas als hij het kleinood tegen haar vagina drukt en die het dankbaar in zich opneemt. Myra voelt haar lichaam even protesteren tegen deze nieuwe indringer – niet zijn heerlijke erectie – maar dan maakt teleurstelling plaats voor een zalig zacht gezoem. Hij duwt haar met lichte dwang overeind en gehoorzaam gaat ze staan, haar knieën wat knikkend van de heerlijke sensatie in haar vagina.

“Ik heb een trileitje bij je ingebracht dat ik hiermee,” en hij haalt zijn GSM uit zijn andere zak, “kan controleren. Ik wil dat je voor me danst. En niet zomaar dansen; ik wil dat je me meeneemt. Verleid me. Maar op geen enkel moment mag je laten zien wat je voelt – wat ik ook doe.” Myra knikt tweemaal: eerst bevreesd voor zijn dominantie, dan resoluut toegewijd aan zijn opdracht. Ze is pudding en goddelijkheid in zijn handen; ze zal hem laten zien waartoe ze in staat is. Hij pakt een boxje uit een verhuisdoos, neemt weer plaats op de Ragrund en zet de muziek aan. Het is een nummer van Dorian Electra, hun favoriete artiest. De openingsakkoorden van ‘Sodom & Gomorrah’ zinderen door de kamer en resoneren met de broeierige spanning. Hun eerste woorden over de steden in alle staten drijven Myra's heupen links en rechts op de beats van de muziek. Ze valt voorover, kust nagenoeg haar tenen en brengt zichzelf dan traag overeind, haar blik strak op hem en zijn kruis gefixeerd. Haar lippen bewegen woordeloos met de woorden, en net als in de videoclip wandelt ze gedecideerd op hem af. In haar onderbuik voelt ze de trilling van het eitje toenemen, samen met de strofe die aanzwelt naar het refrein. Even buigt ze zich naar hem toe, likt zijn lippen en fluistert mee: “Let's get freaky like they did in...

Dan draait ze zich hard om haar as, haar hele gewicht in de strijd werpende. Haar torso draait links en recht en prikkelend kijkt ze over haar schouder, haar samengevouwen handen als in gebed net zichtbaar langs de zijkant van haar borsten. Als het refrein zich herhaalt, keert ze zich opnieuw naar hem toe en zakt vastberaden door haar benen. Haar enkels staan dicht op elkaar en haar knieën spreiden wijd, terwijl haar vingers millimeters verwijderd zijn van haar gevoelige clit als haar handen langs de binnenkant van haar dijen glijden. In respons zwelt het gezoem in haar vagina aan en Myra moet vechten tegen een opgewonden kreuntje. Halverwege het nummer gaat het eitje een nieuwe versnelling in, maar opgeven wil ze niet. Een riskant, maar geil idee bevangt haar. In de opbouw naar het laatste refrein komt ze tot vlakbij hem en drukt haar lichaam neer op zijn kruis. Haar heupen wringen en grinden en ze voelt hoe zijn erectie zich roert. Maar een krimp geven doet hij niet, dus schakelt ze nog een versnelling hoger. Alsof hij haar acties kan raden, gaat het eitje – terwijl Dorian het laatste refrein hypnotisch herhaalt – mee met haar versnellig. Hijgend – is het van opwinding of inspanning of beide? - laat Myra haar handen over hun beide lichamen gaan, hongerig en wild. Zweetdruppels parelen op haar voorhoofd en ze kijkt over haar schouders, zoekt zijn blik, maar vindt niets. Ongeduldig gaan haar handen verder op zoek naar de zijne. En net als de stemvervorming Dorian's stem tot een extatisch hoogtepunt draagt, voelt ze de GSM in zijn hand. Onbezonnen grijpt ze ernaar – maar hij heeft haar al lang door.

Met een simpele beweging van zijn duim gaan de trillingen van het eitje crescendo, en een langgerekte kreun ontsnapt haar op. Ze bevindt zich op de rand van een orgasme, maar onmiddellijk neemt de spanning af, steeds minder en minder, totdat hij het eitje uiteindelijk volledig stopt. Ze zakt van zijn schoot af en valt op haar knieën, trillend en schokkend op de rand van haar climax, en in het volste besef dat haar acties gevolgen hebben. Ze wil omhoogkijken en achter haar kijken, hem smeken om een verlossend orgasme, maar weet dat hij haar woordeloos zal weigeren. Ze kan dat antwoord in zijn blik al voelen. Als hij voor haar komt, drukt ze haar neus opnieuw tegen zijn been in een stil gebed om haar te hoeden... En te straffen. Als ze zijn vingers tegen haar kin voelt, legt ze haar hoofd in zijn hand. Geluidloos helpt hij haar overeind en laat haar op haar knieën plaatsnemen op de Ragrund. Het hout drukt genadeloos op haar knieën. Instinctief neemt Myra de leuning vast en biedt hem haar billen aan. Ze voelt hoe de druk haar rondingen doet opspannen, hoe ze haar vulva aan hem aanbiedt als een te plukken bloem, hoe haar opwinding langs haar dijen loopt. Ze ziet niet wat hij doet, maar ze voelt het. En dan voelt ze het écht: met een rijzweep die ze op een garageverkoop op de kop hebben getikt, straft hij haar voor haar opstandigheid. Eén, twee, drie slagen dalen in toenemende hardheid neer: Myra voelt hoe ze rode strepen achterlaten over haar billen. Even maar houdt hij in en dan vervolgt zijn straf met drie nieuwe slagen. Voor een tweede keer geeft hij haar tien seconden respijt en dan daalt de rijzweep opnieuw drie keer neer op haar. Met iedere slag ontsnapt een zachte kreun aan haar lippen: ze snakt naar adem van het uitputtende genot dat de combinatie van straffing en belong haar geeft. Als hij zijn zweepslagen heeft uitgedeeld, legt hij achter haar de rijzweep weg. In stilte komt hij naast haar staan, zijn warme hand op haar billen. Zijn andere hand legt hij op haar wang: hijgend van de inspanning, de pijn en de opwinding drukt Myra haar bezwete lichaam tegen hem aan. Zijn kruis straalt een geurige hitte uit en als bezeten snuift ze zijn geur op. “Heb je genoeg,” vraagt hij haar, een minimale vraag met maximale impact. Myra slikt, snuift en kijkt hem aan. “Nooit.” fluistert ze.

---

Had ik niet beloofd dat snel meer verhalen zouden volgen? Deze zat al even in mijn hoofd, maar aanvankelijk onder een andere titel... Tot de inspiratie toesloeg en ik besloot om het in twee te knippen. Deel 2 volgt dan ook zo spoedig mogelijk, want niets is zo leuk als de dom/sub-dynamiek in mezelf verkennen. Laat zeker weten wat je denkt van de muziek en van dit experiment met verhalen in hoofdstukken!