Nulbrein Transformatie - 3

Kom ik godverdomme toch tot de ontdekking dat de gore slet stiekem achter onze rug om zijn memoires aan het schrijven is! Ja beste lezer, deel drie verloopt ietsjes anders dan u misschien verwachten zou! Na maanden investeren in wijlen NB27 dachten we de teugels iets te kunnen vieren. Wat denkt u? De ondankbare hoer misbruikt de verworven privileges vóór onze ogen! Onze whizzkid ontdekte per toeval zijn verborgen aantekeningen op de computer. Natuurlijk draag ik, Pedro, meesterbrein nummer één, de verantwoordelijkheid voor de gehele organisatie. Het zou ons eens kunnen verraden! De andere nulbreinen zouden zich mogelijk hetzelfde idee in hun lege nulkoppen kunnen halen en ons ruïneren! Néé, hoe spijtig ook handelen was hier op zijn plaats! Ondanks het feit dat NB27 ruim voldoende inkomsten in het laatje bracht niet getreurd, zijn verhaal is goed voor de clandestiene en de andere nulbreinen zijn er ook nog. Gaarne sluiten we netjes af en delen voor de volledigheid nog een geil stukje tekst met u. NB27 heeft zelf verwoord hoe fijn hij het bij ons gehad heeft en niet te vergeten, nog had kunnen hebben! Leest u gerust het laatste getuigenis van dit nulbrein aandachtig door!

“Gekraak bij de voordeur kondigde volk aan! Wederom was het Pedro, die boe nog bah toevoegde aan zijn verschijning en mijn ontwaken. Het was nog steeds donker, zeker en vast had ik hooguit enkele uurtjes mogen uitrusten. De deltalocatie was mijn volgende station. Volgzaam voerde ik de opdrachten van Pedro zonder tegenspraak uit, spoelde mijn kutje grondig schoon, schoor me intiem en onder de oksels kaal. Het deed me zelfs goed en de wasbeurt maskeerde enigszins de doffe wallen onder mijn ogen. Fruitig opgefrist melde ik me in de alfalocatie. Het draadloze toetsenbord van de PC lag op bed en de computer was opgestart. Pedro zocht een geschikte cockring voor me uit en gebood me deze om te spannen. Snel had ik geleerd met de afstandsbediening van de camera in en uit te zoomen. Geen goedkoop ding, hiermee kon serieus zaken gedaan worden. Pedro wierp me een gepaste string toe. Hij had gelijk, niet gelijk met de hele handel smijten, dat verdient minder. Ik melde me aan op de webcamsite en herkende mijn foto. Het groene balkje verzekerde me van een succesvolle verbinding met de buitenwereld. Met gekruiste benen zat ik volledig herkenbaar in beeld op bed te wachten op de eerste reacties. De camera had een bewegingssensor en focuste zich volautomatisch op mijn lendenen. Hoerig speelde ik met de zoemende lens en ontving van Pedro enkele zinvolle aanwijzingen. Blijkbaar had hij er ervaring mee en trainde me gedreven. De eerste klant melde zich weldra bliepend aan. “Hoi, ben je een beetje geil?” Ik antwoordde: “Jazeker schat, en jij, ben je ook geil?” De conversatie was niet bepaald tot de categorie verheven of noemenswaardig te catalogiseren. Ik stelde me leergierig op en luisterde naar de tips waarmee Pedro me rijkelijk voorzag. Als volleerde webcamslet richtte ik me op de oermens die zich comfortabel en gemakkelijk in zijn luie stoel wenste te verlichten. Rijkelijk voorzag ik de toeschouwer van de nodige visuele prikkels en trok na vijftien minuten heen en weer chatten mijn string uit. De oermens steigerde enthousiast bliepend bij de aanblik van mijn stijve lul en mijn hoerige tochtende kutje. Mijn kringspieren stonden in ontspannen toestand tegenwoordig automatisch al een stukje open. Enthousiast bliepte de speakers herhaaldelijk, steeds meer toeschouwers keken geboeid toe hoe ik mijn grotje soepel open wist te vingeren. Weldra vroeg men naar de eerste hulpstukken. Probleemloos bracht ik met mijn hoofd in beeld een flinke butplug in. De onuitputtelijke bliepjes moedigden me aan, de clandestiene genoot en gebood me allerlei geile opdrachten uit te voeren. Ik exploiteerde mijn kut, pik en ballen zonder gene en stelde Pedro tevreden met de binnenstromende inkomsten. Een rubberen kunsthandje verdween moeiteloos in mijn glibberige kraterkut en hield het publiek nog vaster gekluisterd aan de monitoren. Welk een spijt kreeg ik van deze willekeurige keuze. Had ik maar gekozen voor de andere silicone oplossingen die tot mijn beschikking stonden.

“Ik wil een echte vuist in die kut zien verdwijnen!” Ook Pedro las de opdracht en gebood me met de billen omhoog op de knietjes plaats te nemen. Behulpzaam smeerde hij voor het oog van de camera zijn grote behaarde handen in met vettig glijmiddel. Angstig keek ik achterom toe hoe hij mijn kutje direct vanuit de fles vol met glijmiddel spoot. De lens zoomde in en drie dikke vingers verdwenen redelijk gemakkelijk naar binnen. De vierde lukte ook nog wel, subtiel ontsnapte een straaltje glijmiddel spuitend langs Pedro’s handpalm. Geconcentreerd kon ik zelfs zonder protest de knokkels nog verwerken. Piepend en kermend moest ik toestaan hoe Pedro zijn hand meedogenloos een halve slag draaide en mijn kraterkut pijnlijk tot een megakut oprekte. Ruw trok hij me met zijn achter mijn kutspieren ingehaakte hand naar zich toe en gaf me een behoorlijk pak slaag in het ritme van de bliepende speakers. Gedreven pijnigde de ronddraaiende hand van Pedro mijn kringspieren. En er zaten pas vier vingers in mij! Zwijgend om slaag te voorkomen stroomden de tranen over mijn wangen. Ik wist dat de brede klauwen van de beul mij beslist zouden gaan openrijten. Wonder boven wonder deden de 360ties van Pedro langzamerhand steeds minder zeer. Had ik het maar niet gedacht! Ook Pedro merkte de ontspanning in mijn geteisterde megakut. Hij trok zich een stukje terug om zijn duim in te kunnen brengen. Huilend, smekend kermde ik om te stoppen. Een nieuwe serie slaag en de geruststellende bevestiging van Pedro dat de betalende clandestiene anders wenste bracht me tot zwijgen. Ter compensatie gooide hij me een flesje poppers toe, dankbaar inhaleerde ik de vluchtige stof en probeerde zo goed als ik kon te ontspannen. De verschrikkelijke duim tikte tegen de elastieken opgespannen buitenste kringspier. Een verse dosis glijmiddel, strijdend hielden de gloeiende pezen moedig stand. “Godverdomme slet, geef die kut van je over of ik sla je tot pulp!” Met zijn vrije arm klemde hij zich neerbuigend rond mijn middel vast en maakte me een voorwaartse ontsnapping schier onmogelijk. Met brute kracht verpletterde hij de venijnige poortwachters aan de randen en schoot tot aan zijn pols in mijn megakut naar binnen. Schreeuwend dacht ik uit elkaar te scheuren, maar tot mijn grote verbazing gebeurde het tegendeel. In mij de wriemelende vingers van Pedro. God weet wat me overkwam, mijn pik steigerde en zuivere lustgevoelens verdreven effectief de felle pijn. Pedro draaide zijn gebalde vuist in mijn kut rond en schuurde met zijn knokkels langs zalige onbekende plekjes. Pedro herkende de genietende blik in mijn betraande gezicht dat snel opdroogde. Een ferme tik tegen mijn wangen hield me bij de les. De druk op mijn delicate spieren nam opnieuw exponentieel toe. Pedro trok zijn hand terug en scheurde zich meedogenloos los uit de klemmende gevangenis. Niet lang want opnieuw bracht hij zijn hand weer naar binnen. Zes tot zeven maal toe, mijn vermorzelde toegankelijkheid protesteerde niet meer en gedreven neukte het meesterbrein me afwisselend met beide vuisten. Nooit had ik kunnen vermoeden dat dit zo lekker zou aanvoelen, knorrend drukte ik mijn gulzige kut inmiddels zelfstandig tot op zijn polsen heen en weer over zijn brede knuisten. De zalige plekjes diep in mijn grotje maakten me intens gelukkig. Pedro stond het allemaal toe! “Goed zo slettebak, neuk die vuist, de klanten worden gek van geilheid. Blijf kijken in de lens en melken met die kut van je, melk mijn vuist leeg alsof er een olifantenpik in je hol op en neer glijdt.” Mijn eigen pik was inmiddels zo hard als staal. Pedro draaide mijn gespietste lijf een halve slag om zijn door mijn kut opgeslokte vuist en deed me op mijn rug belanden. De camera richtte zich op mijn keiharde geslacht. “De klanten willen zaad zien spermacontainertje! Jouw zaad! Spuit spermaslet!” Opnieuw draaide de wriemelde braadworsten in mijn grot rond, oh mijn God, hij zat ook zo zalig vol! Met zijn vingers drukte Pedro op het juiste plekje vanuit de zalige diepte mijn legers naar buiten. Exploderend gaf ik schreeuwend gehoor aan dit onvermijdelijke gevoel en spetterde bijna het plafond onder. Mijn megahol perste zo mogelijk vibrerend de vuist van Pedro fijn. Krachtige stralen melkwit sperma, waargenomen door de lens van de camera, werden door de vele belangstellenden nauwlettend geteld. Hijgend van inspanning, geilheid en uitputting gutste het zweet me van mijn voorhoofd. De bliepjes getuigden van een ongekende publieke belangstelling. Pedro eigende zich zijn vuist abrupt weer toe en mijn kut ontspande zich schaamteloos tot een gapend zwart gat. Snel bracht Pedro een spreider in en schroefde het gat in mijn reet met de metalen lepels zo wijd mogelijk open. Een gerichte lichtbundel verlichte het meest intieme inwendige en hield het verbijsterde publiek gekluisterd aan de schermen. Met beide handen om de enkels geklemd stuurde het meesterbrein mijn grot in een optimale zichtlijn. Inzoomend neukte de lens zich scherpstellend op de vuurrode diepste geheimen een weg naar binnen. De geur van zaad maakte me ondertussen gek van verlangen. Smekend keek ik mijn beul aan. “Toe maar nulbrein, lik maar schoon.” Natuurlijk leverde ik eerst de vuisten van Pedro schoon af. De geile kutsappen liet ik me niet ontgaan, daarna mijn toetje, mijn eigen romige sperma, het zat overal en nergens. Snuivend als een hond speurde ik ernaar en hield likkend en slikkend stand totdat de laatste klant bliepend wegstierf uit de speakers. Ik smeekte Pedro de spreider in mijn kutje niet meteen los te schroeven, het voelde zo zalig aan. Ik was voorgoed verknocht geraakt aan vuisten in mijn slettekut en sliep de rest van deze nacht als een engeltje. Zo heerlijk bevredigd, af en toe woei een zalig zuchtje wind tochtend in mijn hete grot, ik was echt gelukkig!”

Jaren heeft nummer 27 goud geld opgebracht. Er waren dagen bij dat het wel acht betalende klanten per uur afwerkte met zijn geile kut. We leverden zelfs ingezamelde gebruikte condooms voor dit bijzondere nulbrein aan. Voor de cam drukte hij soms wel honderd zaaddonaties nauwkeurig in een kommetje leeg. Verbijsterd bleven de rukkende klanten zich dan gekluisterd aan hun beeldschermen afvragen of het werkelijk alles zou doorslikken. Het duurt echter wel even voordat je honderd condooms zorgvuldig, zonder te morsen en te verspillen kunt verwerken. Vooral op deze avonden stroomden de inkomsten dan ook rijkelijk binnen. Steeds meer klanten vroegen op een gegeven moment naar onze adressen, om zodoende een persoonlijke bijdrage te mogen leveren. Speciaal voor deze service zijn we zelfs genoodzaakt een extra bijdrage te moeten heffen. Tja, er zijn natuurlijk grenzen aan het uitvoerbare. Voorafgaande aan een sliksessie kon de klant op internet speciale kaartjes downloaden en voorzien van een persoonlijk herkenningsteken of symbool. Zorgvuldig toonde het nulbrein deze dan aan de camera en drukte het bijgeleverde sperma uit het opengeknipte rubbertje in een kommetje leeg. Zoveel te bitterder het smaakje, zoveel te geiler het uit zijn ogen keek. Het likte na elk rubbertje zijn vingers erbij af. De klanten genoten, bleven er voor thuis! Gek van verlangen keken ze uit naar het moment dat NB27 hun eigen geile zaadsappen zou gaan doorslikken. Enkele enthousiastelingen spaarden weken op en leverden tegen meerprijs met onze toestemming glazen vol aan. Verbijsterd zag men er nauwlettende op toe hoe het kostbare sperma in de kolkende keel van het nulbrein verdween. IJverig stak het na elke slok zijn glibberige tong uit en overtuigde de clandestiene met dit weergaloze spektakel. Berucht en beroemd in wijde omstreken slikte het nulbrein ons rijk en het genoot.

Zijn kut heeft zeker drie kilometer zaadspuitende palen afgeklemd. Dat het af en toe in slaap viel met een pik in zijn reet vergaven we hem maar. In zijn reet paste na een beetje oefenen gemakkelijk een brede hand en het leerde zelfs complete voeten in zijn kutgrot op te warmen. Legendarisch, een toppertje, het deed alles om zoveel mogelijk sperma en urine te scoren. Het kon hem helemaal niets meer schelen, schaamte kende het niet meer. Een totale hoer, een totale spermaverslaafde slet die zich zelfs in de gammalocatie gedwee liet pijnigen, soms tot bloedens toe. In dat geval moest de klant echter wel een fikse schadevergoeding betalen. Meestal organiseerden we dan gewoon meerdere sliksessies achter elkaar, kon zijn kut ondertussen weer genezend wat bijkomen en wij verdienden er alsnog een paar centjes mee.

Nee, doodzonde dat ik het na de ontdekking van onze computernert voor straf een weekje aan Carlos meegegeven heb. Achteraf beredeneerd was dit een grote vergissing. Herinnert u zich Carlos nog? De estafetteneuker die NB27 als eerste wist af te tanken tijdens de inauguratie? Carlos is eigenlijk gewoon een doodgoeie gozer. Hij bleef echter tot vervelens toe zeuren om NB27! Maar ja, het was ook continu in gebruik of bezet natuurlijk! We wisten wel dat Carlos te ver in zijn extremiteiten kon door schieten en moeite had uiterste grenzen te herkennen. Daarom hadden we Carlos vooraf ook streng toegesproken. “Je krijgt je prijs nu in gebruik, neem NB27 een week mee naar je privé-kelder maar beschadig het niet te veel. Straf het op een gepaste wijze!” We waren ervan overtuigd dat Carlos zich zou inhouden na deze vermaning. Wat hij precies met NB27 heeft uitgespookt zullen we waarschijnlijk nooit exact te weten komen. Met tegenzin leverde hij het wrak drie dagen te laat weer bij ons af. De geest in het nulbrein was te ver heen deze keer. Het kon alleen nog maar liggen en liet alles maar over zich heen komen. De klanten haakten af. De passie was verdwenen, en impotent kreeg het zijn pieleke niet meer stijf. Woedend hebben we Carlos uitgehoord. Veel kregen we er echter niet uit. Elektroshocks, poep eten, wurgsessies. Losse kreten die Carlos zich sporadisch liet ontvallen. Enthousiast deelde hij ons mee dat een man opgehangen inderdaad een stijve lul van hier tot Tokio produceert. Zelfs wij waren geschokt! Voor NB27 was het helaas over en voorbij. We hebben daarom uiteindelijk maar losgelaten. Er zat geen brood meer in.

Natuurlijk hebben we onze materialen opgehaald en NB27 achtergelaten in zijn kot. De kapitale accessoires hebben we lucratief elders opgesteld. De show must go on! We hebben het nog uit medeleven van een oude matras en wat tweede hands kleding voorzien. Vaag kon het zich nog herinneren hoe kleding aanvoelde. ten slotte had het jaren naakt in onze dienst zijn bestaansrecht bewezen. We hebben het nog eenmaal bij wijze van afscheid doorgepaald en voorzien van een laatste dosis sperma. Zelfs dat sloeg niet meer aan.

Komen we tot slot bij de moraal van het verhaal, de kern van de zaak. Ik Pedro, roep jullie op om vooral actief te blijven. Er komt een dag dat ook jij me tegen zult komen op het oneindige internet. Jazeker, jullie baresletjes en baretops! Ik zie jullie toch dagelijks op de chatboxen met elkaar communiceren. “Wie spuit mijn kutje vol? Bareslet slikt zaad! Baretop voor geile kut!” Jazeker, jullie bestaan, doe maar niet zo huichelachtig, jullie vinden het eigenlijk walgelijk lekker. Ooh, veroordeel je ons? Vind je dat dit getuigenis de publicatie niet waardig is? Toevallig walg ik nu van dit soort huichelarij, want ik ben Pedro, meesterbrein nummer één, verdien dagelijks bakken met geld aan jullie geile oerdriften. Wij meesterbreinen zijn dus op zoek naar baresletjes. Op zoek naar jou! We hebben een vacature open, lever je uit en geniet zoals NB27 genoten heeft. Er zijn zat klanten die willen betalen voor jouw geile kutje. En wees maar niet bezorgd hoor, we hebben Carlos geroyeerd. Hij zal onze toekomstige nulbreinen niet nog eens kunnen beschadigen.

Voor de volledigheid moet ik nog even iets melden. Een maand na het dumpen van NB27 hebben we het bericht van zijn tragische overlijden in de kranten gespot. Toegegeven. Ook wij lieten na het lezen van de korte toelichting een enkel traantje. “Na een kort ziekbed, hevig strijdend bezweken aan de gevolgen van een wrede ziekte. RIP.” Het was ook zo’n lekker ding.