Werkethiek

H1: Wat heb je er voor over?
-
Vandaag was de dag waarop de gezanten langs zouden komen om een eventuele overname te bespreken en te bevestigen. Het was het zoveelste gesprek, maar dit keer kwam men in persoon langs. Drie man sterk om precies te zijn, afkomstig uit Amerika.
-
Het was maar een klein bedrijf, en met de overname ging een hoop geld gemoeid en iedereen zou zijn baan behouden en er zelfs wat op vooruitgaan. Van de hoogste baas tot de receptioniste die bij de balie zat. Deze receptioniste was ook de eerste die de drie heren mocht verwelkomen. Alles en iedereen moest er op z’n best uit zien, en Sharon had meer dan haar best gedaan. Keurig in een mooi en strak mantelpakje, haar asblonde haren netjes opgestoken waar een enkele lok ontschoot en haar gezicht gedeeltelijk afdekte, en een glimlach die vanaf het eerste moment betoverde. Dit was Nederlandse schoonheid op z’n best, en de eerste indruk was in dit geval ook gelijk de beste.
-
Ze had snel naar boven gebeld en gemeld dat de heren waren gearriveerd. De baas zelf zou ze komen ophalen, meneer Astijn. In de tussentijd hield Sharon de heren bezig en voorzag ze hen van koffie met een koekje. De indrukken waren wederzijds. De heren uit Amerika, meneer Parker, meneer Green en meneer Rodriguez, hadden al veel schoons gezien in hun korte tijd in de Lage Landen, maar dit prachtige meisje wat hun had verwelkomd, stak tot nu toe overal boven uit. Europa stond dan ook bekend om hun vele prachtige vrouwen, en dat ze in Nederland veelal blond met blauwe ogen waren, bracht Sharon het bewijs van.
-
Ook Sharon voelde zich erg onder de indruk. Naast dat er veel op het spel stond, vond ze het spannend dat ze helemaal uit Amerika waren gekomen en dat het aan haar was om ze te verwelkomen. Er hing voor haar ook veel van af. Een paar dagen geleden had ze nog gevraagd om een voorschot om de huur te betalen, en er was haar gezegd dat met een mooie deal, ze die kon krijgen. De drie heren, groots op z’n Amerikaans, konden hun ogen niet van haar af houden en ze deed haar uiterste best er voor te zorgen dat hun verblijf hier goed zou verlopen. Al was haar invloed als receptioniste natuurlijk maar klein. Het echte werk werd boven in het kantoor van de baas gedaan.
-
Na een paar uur zwaar onderhandelen, kreeg Sharon een telefoontje terug. Het was niet vaak dat zij werd benaderd door hogerhand.
,,Sharon, liefste…’’ werd ze bekakt aangesproken zoals alleen meneer Astijn dat kon doen. ,,We zijn er bijna uit. Zou je nog een rondje koffie kunnen komen brengen?’’ Enthousiast door het nieuws stond ze op en deed ze precies dat. Ze had onthouden wat elk van de mannen in de koffie wilde, en zonder er bij na te denken stapte ze in de lift. Daarbij vergat ze dat meneer Astijn zijn eigen koffieapparaat op kantoor had staan, en dat de afgelopen twee uur geen enkel beroep op haar was gedaan.
-
Ze was maar een paar keer op zijn kantoor geweest. Ze dacht dat hij haar niet zo aardig vond. Je kon er ook alleen met de lift komen. De bovenste verdieping was zijn kantoor. En daar moest je niet komen zonder reden. In de spiegel van de lift keek ze nog vlug of alles goed zat, en nerveus stapte ze naar binnen alsof alles van deze kopjes koffie zou afhangen.
-
Ze liep zo tegen zijn bureau aan. Daarachter was nog een complete loungeruimte inclusief pooltafel en privébar. Ze vond het wrang dat hij geld over had voor dit soort dure grapjes, maar niet voor zijn personeel. Met de overname zou hij verdwijnen, dan kon hij met pensioen. Daar hoopte ze dan ook op. Hij praatte altijd zo neerbuigend tegen haar. Niet zoals deze mannen uit Amerika hadden gedaan. Die waren juist zo vriendelijk.
-
Het viel haar meteen op dat niet hij maar één van die mannen in zijn stoel zat achter zijn bureau. Zelf stond hij er naast, wat zenuwachtig.
,,Thank you, dear.’’ werd haar gezegd. ,,Please take a seat for a moment.’’ De man, meneer Parker, de baas van het Amerikaanse bedrijf, gebood haar vriendelijk nog even te blijven nadat ze de koffie had neergezet. Achter hun speelden meneer Green en meneer Rodriguez nog een potje pool, elk met een sigaar in hun mond. Ze keken om de zoveel seconden naar het meisje wat zenuwachtig plaats nam.
-
,,We got a deal.’’ werd haar verteld. De man praatte luid en duidelijk, met een zwaar accent wat uit het zuiden van de Staten kwam. ,,That is… if we get over this last technicality.’’ ging hij door. ,,We see a very important role for you in this company. We might even need you abroad. We just need to know what you’re capable of.’’ Sharon begreep het niet. Ze verstond hem wel, maar sprak zelf vrij slecht Engels.
,,Schatje, het is heel belangrijk dat je dit doet.’’ sprak haar huidige baas nu tegen haar, die bleef nerveus achter Meneer Parker staan die erom humde. Meneer Parker knipte toen met zijn vingers en meneer Green naderde.
,,It’s time.’’ hoorde ze hem alleen zeggen.
-
Sharon keek met grote ogen, iets wat onwennig maar vooral ontrust, naar meneer Green die op haar af kwam gelopen.
,,We need someone like you. To accompany us on trips like these. To let us make deals like these. Do you understand?’’ Sharon zocht naar antwoorden, maar ze snapte niet precies wat ze hier deed.
,,Sharon, doe dit gewoon. Dan verkoop ik het bedrijf, krijg jij je voorschot, en kan je zelfs een nieuwe carrière beginnen. Maar dan moet je dit wel doen.’’ Ze keek wisselend naar de drie heren, en snapte nog altijd niet dat haar schoonheid de sleutel was in deze onderhandelingen. Alles was technisch gezien al rond, maar de Amerikanen speelden nog even graag met hun prooi voordat ze de ‘kill’ maakten. En Sharon was gewoon een spil geworden. Dat mooie, slanke, net iets te lekkere meisje wat vast meer kon dan alleen receptioniste wezen. En dat werd haar nu heel snel duidelijk gemaakt.
-
Meneer Green gin naast haar staan. Ze zat netjes met een been over de ander en haar handen op schoot. Ze vond hem al erg dichtbij staan. Haar ogen werden nog groter toen hij zomaar zijn rits los maakte en met wat gefriemel een volle harde erbij haalde…
,,Uh… uh…’’ raakte ze snel in paniek. Ze werd meteen door die man gesust. Al was de vierde ook komen kijken. Ze keek weg maar voelde zijn aanwezigheid. Alles was groter in Amerika…
-
,,Doe dit en alles is rond.’’ zei de vervelende meneer Astijn haar nog een keer. ,,Dat is alles.’’ leek hij haar te garanderen. Ze keek naar de twee loerende heren bij hem. De Texaan die in zijn stoel zat en Meneer Rodriguez, een Afro-Amerikaan. Ze grijnsden naar haar. Ze vond het naar. ,,Niemand die het te weten komt. Echt niet.’’ bleef hij haar aanmoedigen.
,,So? You ready to join our team, missy?’’ werd er nog wat druk op gezet door de nieuwe grote baas. ,,Just suck him off, and we’re done here. It’s up to you.’’ Sharon voelde de druk. Ze wilde niemand teleurstellen. Ze wilde haar huis niet uitgezet worden. Maar ze wilde ook niet zomaar een vreemde afzuigen voor drie toeschouwers. Maar die Amerikanen zouden vertrekken na dit alles, en Meneer Astijn ook. Zoveel hoefde ze daar niet voor te doen. Dit kon zo voorbij zijn…
-
Ze keerde zich naar de man naast haar. Hij was heel groot geschapen, echt enorm. Haar ogen spraken voor zich en dat ding bungelde er vlak voor. Engels sprak ze niet, maar dit soort dingen kon ze prima met haar mond. Ze slikte nog een keer, keek de andere heren nog een keer vertwijfeld aan, en moest nog een keer aan de voordelen denken van als ze dit nu zou doen. Het was het waard.
-
Ze gingen er allemaal even goed voor zitten en zagen de keurige, strak verpakte blondine haar hand naar de harde pik grijpen. Ze trok hem even kort af. Hij was dik en lang, maar vooral erg hard. Ze had nog nooit zoiets gezien. Ze sloot haar ogen en haar lippen vonden moeiteloos zijn eikel. Ze opende haar mond, nam nog een keer diep adem, en besloot toen al haar gedachten uit te zetten en haar mond te vullen met de dikke pik. De man begon meteen goedkeurend te kreunen. De grijnzen van de andere twee werden nog breder en ze keken toe hoe dit meisje haar wangen introk met dat ze op de dikke eikel begon te zuigen en de lange schacht bleef aftrekken met een enkele hand. Ze zaten op de voorste rij, en vanaf het begin voerde Sharon al een behoorlijke show op.
-
,,Jay? You want to join in?’’ Sharon hoorde het wel, maar het kwam nog niet binnen. Ze had haar ogen alweer geopend en keek op naar de mooie man uit Amerika. Zijn enorme geslacht hing nog altijd door zijn gulp naar buiten. Strak in het pak verder. Dit wond haar wel op. Ze had geen idee hoelang ze al bezig was, maar ze kreeg het idee dat dit nog wel even ging duren. Het was ook een heel ding. En zo erg vond ze dat misschien wel niet. Ze zag de rest wel kijken, maar voelde hun goedkeuring. Zoveel waardering had ze al lang niet meer gekregen van hogerop. Al schrok ze wel toen die donkere man plots in beweging kwam. Ze wilde stoppen, maar voelde op dat moment een hand op haar achterhoofd.
,,Just keep on going, baby.’’ sprak hij op haar neer. Sharon kreunde zachtjes. Hij duwde de pik verder in haar mond dan dat ze zelf deed, maar het voelde goed. Ze voelde de ander achter haar staan, maar zag het niet. Ze voelde hoe hij haar vrije hand pakte, en hoe die naar een tweede harde geslacht werd gebracht.
,,Show us what you got.’’ moedigde Parker haar nog aan. De hand verdween van haar hoofd en ze draaide zich om en zag daar de net zo grote, maar donkere, pik van Jay Rodriguez.
-
,,You have no receptionist, except her?’’ vroeg Parker aan Astijn die slikkend en hijgend met hem had meegekeken hoe zijn receptioniste, nu niet één, maar twee machtige pikken aan het afzuigen was. Vloeiend zoog ze op de één en wisselde ze moeiteloos naar de ander. Hij had nooit geweten dat dit haar verbogen talenten waren geweest. Ademloos en sprakeloos schudde hij zijn hoofd op de vraag van Parker. ,,You’d better go down, then. Do her job, while we take care of her and our business. We let you know when the deal is done.’’ Het was niet dat hij een keuze had. Met een harde klap op zijn schouder werd hij weg gestuurd. Hij liep langs Sharon die onverstoorbaar door zoog, en hij nam de lift naar beneden waar iedereen ongeduldig had zitten wachten.
,,De laatste details moeten nog, uhm… uitgewerkt worden.’’ kon hij alleen mededelen. Niemand die begreep waarom Sharon daar bij moest zijn.
-
,,Bring her here.’’ zei Parker tegen Green en Rodriguez terwijl hij naar de lounge liep. Hij nam plaats op de bank en Sharon liet zich door de twee begeleiden naar de grote baas die daar uitgebreid zijn armen over de leuning liet hangen. Nu ging het echte werk pas beginnen. ,,Do everything that we ask from you, and all will be okay.’’ probeerde hij haar rustig uit te leggen. Maar de zwoelheid in haar blik was hem niet ontgaan. Sharon was verloren geraakt in de opwinding en ze vond het allemaal best. Ze had begrepen dat meneer Astijn op z’n plek was gezet, en daar alleen al had ze wel wat voor over. Daarnaast was het haar ook een puur genot geweest om op die twee dikke pikken te zuigen. Wat konden ze haar nog meer bieden?
-
,,Come here, babygirl.’’ noemde hij haar. Hij trok haar naar zicht toe, drukte zijn tong in haar mond, en zijn grote handen deden zich te goed aan de goddelijke rondingen van haar borsten en billen. Hij knoopte haar hemdje los, en tilde haar rokje iets op. De twee anderen keken toe en trokken zich erbij af. Zijn vingers gleden haar slipje in en werden kletsnat. ,,You like sucking big cocks, huh?’’ Dorstig naar meer kon ze alleen nog maar wanhopig knikken terwijl ze op haar lip beet. Twee vingers gleden haar kutje in en ze kreunde het uit van genot. Met een ruk trok hij haar over zich heen en wierp hij haar weer neer. ,,Hands and knees.’’ zei hij haar alleen. Dat begreep ze nog wel, en gehoorzaam ging ze op alle vier zitten. Parker kroop achter haar en trok haar rokje nog verder omhoog en haar slipje naar beneden. Een kletsnat, geschoren kutje blonk van geilheid, en zijn tong trok stevig tussen haar schaamlippen terwijl hij haar billen uiteen hield. Sharon kreunde het uit, keek omhoog naar de twee heren voor haar met de twee stevige pikken, en voelde een overheerlijke tong zich tegoed doen aan haar sappen.
-
Green hielp haar uit haar shirtje en zijn handen vonden haar mooie ronden borsten die nog stevig in haar bh hingen.
,,Hope she does anal.’’ hoorde ze de Afro-Amerikaan nog zeggen. Dat verstond ze ook. Daarom likte die man achter haar niet alleen haar kutje, maar ook haar aarsje. Ze was overgeleverd aan deze mannen en er was niets wat ze daar aan kon doen, of zou willen doen.
,,Let’s find out.’’ Met die woorden kwam Parker overeind, en maakte plaats voor zijn kompaan. Er was één leider, maar één voor allen en allen voor één, leek hun motto te zijn.
-
Sharon kreeg het wel benauwd. De donkere man ging achter haar zitten, legde zijn grote handen op haar heupen, en drukte zijn harde eikel tegen haar aarsje aan. Elk hielden ze nog altijd hun pak aan, en ze kwam er niet alleen achter, dat ze meer dan open stond voor een harde pik in haar strakke kontje, maar ook dat meneer Parker minstens zo groot geschapen was als de rest, nu hij zich ook toonde. Kreunend en steunend onderging ze de ploeg van meneer Rodriguez die haar flink oprekte. Er kwam steeds wat meer ruimte en dus steeds wat meer ritme in. Sharon kreunde het al snel uit en liet zich onbeheerst van achteren nemen door een pik die veel te groot was en zeker niet daar thuishoorde. Maar dat maakte het juist zo lekker. Dit was de leukste dag op werk tot nu toe.
-
Parker naderde het meisje en pakte haar hand. Ze kon best twee dingen tegelijk doen. Ze zag de enorme pik in haar hand, die ze probeerde af te trekken, en stelde zich voor dat zoiets nu ook in haar nauwe kontje zat. Het liet haar nog harder kreunen.
-
Green ging voor haar zitten en kroop dichterbij. Niet om hij haar mond te komen maar om nog een stapje verder te gaan. Parker keek goedkeurend toe hoe zijn twee maten haar lieten zweten. Jay Rodriguez duwde haar verder naar voren, en zo kwam ze op schoot te zitten bij meneer Green.
,,Oh. My. God…’’ kreunde ze het hard uit, toen ze een tweede stijve haar lichaam voelde binnendringen. Dit voelde nog beter dan die ene. Beide heren kermden het net zo hard uit op dit strakke meisje wat hun pikken moeiteloos leek te nemen.
-
Bewegen kon ze niet. Dat hoefde ze ook niet. Meneer Rodriguez zwoegde van achteren zijn harde in haar strakke kontje en liet het meisje zo bewegen op de pik van meneer Green. Wat was ze lekker strak, lekker geil en gewillig en ongeremd hard aan het kreunen. Totdat meneer Parker zich er iets meer mee ging bemoeien.
-
Hij pakte haar bij haar haren en liet haar naar hem opkijken. Hard hijgend en kreunend keek ze hem dankbaar en gewillig met grote ogen aan. Het kreunen stopte toen hij haar mond vulde met zijn harde ‘cock’ en mee begon te doen. Zo werd ze gevuld. De heren stopten niet. Niet toen ze haar meerdere keren hoorden kreunen van genot en extase, niet na al die keren dat haar ogen wegdraaiden met dat ze haar orgasmes onderging, niet met dat haar lichaam begon te trillen van vermoeidheid.
-
Parker knipte op den duur toch met zijn vingers. Hij was nabij. Dat was de rest al een tijdje. Hij trok zich terug, Rodriguez klom van haar af en Green duwde het hijgende meisje van zich af. Verslagen lag ze op de bank, maar tijd om bij te komen had ze niet. Ze liet zich omringen door de drie heren die op hun knieën voor haar gingen zitten. Trekkend aan hun enorme geslachten, kropen ze dicht op haar zodat haar gezicht niet meer te missen viel. Dromerige en uitgeput keek ze naar de drie mannen die haar hele lichaam gebruikt hadden. Ze wilde het, ze wilde dat ze hun zaad over haar heen zouden schieten, en fluisterende moedigde ze de heren aan. Al die tijd waren de grijnzen niet van hun gezichten vertrokken, totdat elk van hun gezichten los van elkaar vertrokken van het laatste beetje genot wat de emmer liet doen overlopen. Om de beurt, maar ook tegelijkertijd, leegde de heren hun zak op het mooie Hollandse meisje met het opgestoken asblonde haar wat had bewezen een prima hoertje te kunnen spelen, en dankbaar haar lichaam liet kronkelen van genot met dat het zaad niet alleen haar gezicht, maar ook de rest van haar lichaam bekladde.
-
De deal was rond. Dat kon niet meer missen. Sharon kon niet alleen haar huur betalen na deze schunnige middag, maar kon ook rekenen op een loonsverhoging, en misschien wel die promotie als bedrijfsslet waarmee ze op reis kon gaan met de drie heren. Ze zou niets liever willen.
-