Draken & Co - 13

De volgende ochtend stond Born al vroeg verdoken opgesteld voor de woning van Dory. Hij zag haar buitenkomen in haar vest met gouden knopen en wachtte tot ze de straat uit was. Hij liep naar het raam naast de voordeur toe, keek om zich heen om te zien of niemand in de buurt was, en duwde tegen het raam. Hij had geluk, het was niet op slot en gleed open. Zo snel hij kon klom hij naar binnen en sloot het raam terug. Nu moest hij goed rondkijken om te zien of er nergens een spoor van Tes was. Hij doorzocht de gelijkvloers grondig, maar ontdekte niets. Laat me nu eerst maar de kelder bekijken dacht hij en hij ging de trap af naar de donkere ruimte. Gelukkig stond er een kaars op een tafeltje juist naast de trap. Eenmaal aangestoken had hij meer licht. Er was een lange gang met kamers zonder deuren aan weerskanten. Born liep van de ene kamer naar de andere maar allen waren rommelig en verwaarloosd. In de laatste kamer trof hij in een zijmuur een kleine houten deur aan van nog geen meter hoog. Een sleutel zat in het slot en die sleutel was nog recent gebruikt want er lag geen dikke laag stof op. Born opende de deur en liet het licht naar binnen schijnen. Op de grond in de kleine ruimte lag Tes. Born zijn adem stokte en hij kroop op handen en knieën naar binnen. Hij schudde haar zacht, riep haar naam. Het bleef zonder gevolg. Hij zocht naar een hartslag, maar die was niet te vinden. Hij kreunde en barste in het snikken uit. Hij had haar gewaarschuwd voor Dory maar dat was niet genoeg geweest. Had hij maar beter op zijn zus gelet. Hij kon haar niet meenemen want dat zou opvallen. Terwijl hij droevig de deur terug sloot, borrelden allerlei gedachten in hem op. Hij zou het Dory betaald zetten. In een roes van verdriet verliet hij de woning, maar een ding was voor hem duidelijk: wraak.

-o-

De dagen die erop volgden zorgde hij ervoor dat hij voldoende om handen had. De flesjes van Tes hielpen hem daarbij. ’s Morgens ging hij elke dag langs bij Annalia, dat had hij beloofd te doen totdat hij gehuwd was. Er werd niet veel gepraat, want ze zat meestal al naakt op hem te wachten. In de namiddag ging hij naar Sera om hun huwelijk voor te bereiden en meestal eindigde dat ook in een heerlijke vrijpartij. Als hij een beetje geluk had kon hij bij het naar huis gaan Vicka ontwijken, maar soms stond ze hem op te wachten om: op de hoogte gehouden te worden van de vorderingen voor het huwelijk. Met andere woorden, ze wou neuken. Na de nodige zorgen voor zijn draken was hij dan ook doodop na zo een drukke dag. Maar drie dagen voor de winterwende, of de dag van zijn vijfjarig huwelijk met Sera, had hij opzettelijk niets op de planning gezet. Born had met een bode een briefje laten afgeven aan Dory:

Lieve Dory, morgen, na mijn werk in mijn kwekerij, zou ik je graag laten ervaren waarin ik goed ben volgens de geruchten. Je herinnert je nog wel onze zwoele kus en de belofte die ik gedaan heb! Ik hoop je dan kan langskomen. Liefs Born.

Hij was er zeker van dat ze niet zou kunnen weerstaan aan deze uitnodiging.

-o-

Born had juist gedaan met het kuisen van de laatste drakenkooi, toen Dory arriveerde. “Aan deze uitnodiging kon ik niet weerstaan”, zei ze zacht tegen hem, nadat ze hem zwoel op de lippen had gekust. “Ik hou van zulke uitdagingen.” Born glimlachte, “ja ik ook en ik had iets in gedachten dat je zo geil gaat maken zoals je nog nooit geweest bent”. “Je maakt me nieuwsgierig”, antwoordde Dory en ze wreef even nonchalant over de voorkant van Born zijn broek. “Kleed je uit”, commandeerde Born autoritair. “Wat hier?”, vroeg ze onzeker. Als ze ziet dat Born zijn kleren uittrekt en op een hoopje gooit, begint ze zich ook uit te kleden. Ze doet het traag, verleidelijk, uitdagend en Born kan het niet helpen dat hij al een erectie krijgt. “Wat ben je mooi: prachtig die stevige grote puntige borsten van je en die grote driehoek van ros haar boven je dikke kutlippen, dat is zo geil”, zei hij om haar ego te strelen. Ze glimlacht naar hem, stapt op hem toe en kust hem zwoel op de lippen. “Kom”, fluistert Born, en hij neemt haar bij de hand. Hij opent het hok van de zwarte draak en gaat met haar naar binnen. “Wat ben je van plan”, vraagt ze onzeker als hij de deur achter zich sluit. “We gaan neuken en de draak mag zien of we het goed doen of durf je niet? Hij zal niets doen, ik ben bij je, hij zal het enkel boeiend vinden.” Ze kijkt onzeker naar de draak en dan terug naar hem. “Dat is inderdaad spannend”, zegt ze opgetogen.

Hij neemt haar bij de billen vast en kust haar. Ze voelt hoe zijn harde staaf tegen haar buik drukt. Zijn lippen beroeren haar hals en zakken af naar de puntige borsten. De dikke tepels nodigen uit om gezogen te worden, wat hij dan ook doet. De draak staat naast hun en kijkt toe. Ze voelt zijn warme adem in haar gezicht. Het is een geile gewaarwording. Als Born dan nog knielt en zijn mond naar haar onderbuik laat zakken, kan ze niet nalaten te kreunen. Zijn tong beroert nu haar kutlippen, duikt ertussen, bewerkt haar klit. Dory houdt het niet lang vol en komt schokkend klaar waarbij kutsappen overvloedig vloeien. Born doet gewoon verder en slurp de sappen op. De draak laat zijn hoofd zakken tot naast Born zijn hoofd en snuift luid snurkend de geur op. Dory merkt dat de draak ook opgewonden geraakt want zijn grote penis is duidelijk te zien, maar die gedachte is al snel verdwenen als Born haar op het stro neerlegt en zonder iets te zeggen zijn harde neukstaaf in haar duwt. Zijn harde dikke penis dringt diep in haar door. De snuivende draak naast haar, het ruwe beuken van Born, het geeft haar een als het ware dierlijke lust. Ze werpt haar bekken omhoog om die heerlijke lul zo diep mogelijk in haar op te vangen. Haar nagels krassen zijn rug. De bewegingen worden wilder, het gekreun van beide luider. Uiteindelijk komt Born schokkend klaar en spuit een grote hoeveelheid zaad in haar kletsnatte vagina.

Born trekt zich uit haar terug en staat recht. De draak duwt onmiddellijk zijn natte snuit tegen haar natte grot waaruit Born zijn sperma nog druipt, en snuift hoorbaar. Maar voor ze het goed beseft is Born uit de kooi gestapt en heeft hij de deur achter zich gesloten. “He, wat doe je nu”, roept Dory. Born antwoord niet maar kijkt toe hoe de draak bronstig wordt en tracht zijn dikke penis in haar natte grot te steken. Het lukt hem natuurlijk niet, maar bij een tweede poging slaagt hij erin zijn te dikke penis in haar te duwen. Een luide pijnlijke kreet ontsnapt aan haar mond. De kreet verrast de draak even en Dory slaagt erin om de grote penis uit haar te laten glijden en tracht weg te kruipen, wat de draak nog meer gefrustreerd maakt. Als hij zijn voorste poten op haar zet om het wegkruipen te verhinderen, vult het geluid van een ziekmakende krak de ruimte. Eerst speelt hij nog even met haar levensloze lichaam, maar al snel volgt de eerste beet. Born draait zich rond, trekt zijn kleren aan, raapt de kleren van Dory op, die ze toch niet meer nodig zal hebben, en wandelt terug naar het ouderlijke huis. Recht is geschied, zucht hij.

-o-

Het spoorloos verdwijnen van de baljuw was het voornaamste onderwerp in de Brekwater Post de volgende dagen. Dat bracht de vermelding van het huwelijk van Born Wagels met Sera Nerlim wat naar de achtergrond. Maar de dag van de winterwende stapte jonkheer Born uitgelaten het grote salon van huis Nerlim binnen. Buiten de officiële plasschrijver waren Paul, Vicka en hun zoon Aryn aanwezig. De graaf zag er onrustig uit, het verdwijnen van Dory zat hem meer dan dwars. Sera kwam even later binnen. Ze droeg een lang wit zijden kleed. Haar lange groene haren omsloten een met groene oogschaduw opgemaakt gezicht en vuurrood aangezette lippen. Ze glimlachte zenuwachtig toen ze Born zag staan.

Na de korte welkomsboodschap van de in een zwart pak geklede plasschrijver, werd snel overgegaan tot de uiteindelijke ceremonie. Zonder problemen deed Sera haar kleed omhoog, zodat zelfs haar naakte borsten zichtbaar waren, ging ze over de grote pot staan en liet een gouden straal in de grote kom neerkomen. Daarna was Born aan de beurt om, onder grote belangstelling van Vicka, in de kom te urineren. De plasschrijver nam de kom en vulde twee glazen met de gouden vloeistof en gaf die aan Sera en Born. Beide dronken zonder verpinken het glas in een teug leeg. “Zo”, zei de plasschrijver, “jullie zijn nu verbonden voor het vijfjarig huwelijk. Vanaf heden zal, door zijn huwelijk met gravin Sera, Born de tittel van graaf mogen dragen. Wij bevestigen dit door het optekenen ervan in het gouden boek.” Daarmee was het vijfjarig huwelijk een feit.