Pijpen In Het Politiekantoor

Mijn naam is Simon Dara. Ik werk bij de politie Antwerpen.
Samen met mijn collega Peter heb ik net een korte meeting.
Peter wordt onderbroken door een korte klop op de deur die meteen open gaat.
"Simon, er is iemand voor jou. Aan het onthaal."
Voor ik iets kan zeggen, is de deur alweer dichtgegooid.

"Ik zal maar eens gaan kijken dan zeker?"
Peter wuift even ten teken dat ik maar naar het onthaal moet.
"Zo terug," zeg ik hem.

Terwijl ik de hoek naar het onthaal omsla, zie ik mijn Filipijns schatje Carla aan het onthaal staan.
"Dag schatje, is er iets? Dat je naar hier komt?" vraag ik toch enigszins ongerust terwijl ik haar vlug een kus geef.
"Yes," zegt ze nogal stil. "Need to ask you something. Can't wait."

"Ok. We gaan even naar een verhoorlokaal. Kom"
Ik sluit de deur van het verhoorlokaal en schuif het 'bezet' uit.
"Je maakt me bezorgd, schat. Is er iets gebeurd?"

"Well, not really, but I need to ask you something."
- "Ok, zeg maar..."
Carla komt dichter bij me staan, neemt mijn hand en vraagt me heel stil: "do you still love me, baby?"
Ik kijk haar beetje onbegrijpend aan en stamel langzaam "eh, ja, natuurlijk, schatje, maar wat..."
- "Really baby? Are you sure? I need to know this."
"Baby, natuurlijk hou ik van jou. Dat weet je toch..."

"Prove it to me, baby."
Ze komt tot heel dicht bij me staan. Haar borsten wrijven lichtjes tegen mijn politiehemd.
Haar ogen zijn precies veranderd van kleur. Nog donkerder dan anders, alsof zich iets heeft meester gemaakt van haar. Haar lippen fluisteren in mijn oor: "fuck me, baby. Now. Here."

Haar vingers lopen de knoopjes van haar bloes af en enkele seconden later geeft ze haar borsten de vrijheid die ze verdienen. Haar mooie donkere tepels lekker stijf zoals ze altijd zijn.
Ze streelt met haar tong over mijn lippen, terwijl ze met haar ogen diep sensueel naar haar borsten loert.
Stappen in de gang... die passeren aan de deur...

"Ehm, schat..."
Maar ze legt haar vinger op mijn lippen en gaat ondertussen met haar andere hand langs mijn lichaam naar beneden, tot ze vindt wat ze zoekt. Haar hand plooit zich rond mijn geslacht. Als een geroutineerde bakkersvrouw kneedt ze mijn pasteitje tot het harder en harder wordt en de contouren zich heel duidelijk gaan aftekenen in mijn broek.

Ze duwt me achteruit, tot ik met mijn achterwerk tegen het bureautje bots. Haar linkerhand houdt me geklemd tegen het bureau en haar rechter graait genadeloos mijn rits open, in 1 zelfverzekerde haal. Als een welkome gast die de plaats die hij betreedt al vele malen betreden heeft en elke kamer wel zo'n beetje op zijn duimpje kent, gaat ze regelrecht naar mijn nu baksteen-harde lul en sleurt hem uit zijn stoffen schuilplaats.

Enkele halen van haar gretige tong om hem vervolgens gulzig als een bezetene te gaan verzwelgen. Ik moet mijn kreun inhouden. Haar tond is strak, getraind, puur spier. Als een wurgslang slingert ze zich rond mijn weerloze neukstaaf. Levend opgepeuzeld... Ze gaat harder en harder, hijgt, laat haar zo geilmakende borsten vrij bengelen voor mij ogen...

Korte klop op de deur, die een halve seconde later meteen open zwaait...
"Simon, er is telefoon voor... holy shit..."
Peter staat met open mond en wijd opengesperde ogen te gapen naar ons. Carla kijkt Peter strak aan. Ze is wel gestopt met pijpen, maar ondertussen houdt ze wel mijn paal in een stevige greep en masseert deze tergend verder.
Ik hou mijn mond. Zij controleert de situatie.

"Come in and close the door, Peter" zegt ze zacht maar gebiedend, nog steeds haar ogen strak op hem gericht.
- "Hey jongens, euhm, ik ga wel... wow... euhm..."

Carla kijkt me kort even aan. We wisselen slechts een minuscule blik waarbij ik enkel even ja-knik, bijna onzichtbaar.
Carla laat mijn zware lul los en doet drie stappen richting de deur. Ze zegt geen woord, neemt enkel zijn hand en trekt hem mee naar het bureau waar ik nog steeds tegen geleund sta.
Met een verleidelijke lage stem fluistert ze naar hem: "how are you, Peter? Everything ok?"
Hij stottert iets van: "ja hoor, tuurlijk, maarreuh..."
"That's good". Haar woorden stromen als een hete lavastroom uit haar mond. "But let me just check that, ok?"

Zonder een antwoord af te wachten, gaat haar rechterhand over Peters broek. Ze neemt ondertussen mijn nog steeds betonharde lul in haar linkerhand en begint weer op en neer te gaan. Ze likt even over mijn eikel.
Ze vindt de rits van Peters broek. De palm van haar hand wrijft over zijn steeds groter wordende bobbel, terwijl haar duim en wijsvinger het lipje van de rits heel traag naar beneden halen. Wanneer het lipje helemaal beneden is, grijpt ze met broek en al zijn nu al harde lul vast en laat een kort 'mmm' horen.

"Let's see what we got here, tergt ze hem terwijl ze haar ogen kort even naar boven laat gaan. Ze ziet Peters gezicht, dat gevormd is in een combinatie van angst, paniek, extase, geilheid, ongeloof en nog wat andere zaken.
Ik kijk hem niet aan; ik zou mijn lachen niet kunnen inhouden. Laat haar maar doen, denk ik half lachend bij mezelf. De stakker. Die gaat straks niet weten wat er gebeurt. Geen vrouw pijpt zoals Carla...

Ze neemt zijn nu compleet volwassen paal in haar rechterhand, kijkt er even kort naar, goedkeurend, geeft er een kort likje aan (waarbij Peter even naar adem snakt) om dan als een wild beest los te gaan op het arme ding. Carla kent geen voorspel. Ze gaat van stilstand naar 5e versnelling. Zo is het en niet anders. Ze schrokt zijn lul naar binnen en duwt hem tot tegen haar huig. Ze kokhalst en laat los, naar adem snakkend. Haar tong wentelt en keert zich in bochten, van boven naar onder, zijwaarts, schrokkend, spuwend, zuigend.
Af en toe hoor ik eens wat geluiden van Peter die precies van de hand Gods geslagen is. Ik begrijp hem. Iedereen die Carla voor het eerst meemaakt ondergaat dit.

Nu gaat mijn heet sletje van de ene lul naar de andere. Haar mond zwelgt eerst mijn lul naar binnen, likt en zuigt, meteen daarna gaat ze naar Peters lul, en doet hetzelfde. Terug naar mijn lul. Tussendoor rukt ze hard aan de lul die niet in haar mond zit. Het is duidelijk dat ze zaad wil. Veel zaad.

"Geef mij jouw saad", zegt ze in dat onweerstaanbaar Filipijns accent tegen Peter. Hoe die het nog zo lang kon volhouden snap ik eigenlijk niet. Misschien de druk van in het kantoor te zijn? Haar woorden zijn nog niet vervlogen of zijn voorvocht plenst al op haar lippen. Ze opent haar mond, flikkert met haar tong rond zijn eikel terwijl haar ogen hem gebieden te spuiten. Nu.
Een seconde later spuit Peters zaad in de mond van mijn vrouw, die kreunt van genot. "Mmm, lekkeerrrr" mormelt ze met haar mond vol. Ze laat een sliertje langs haar mondhoek naar buiten stromen. Het sliertje druipt naar beneden en komt terecht op haar rechter borst.
Peter kronkelt alsof geëlektrocuteerd. Hij schokt, zijn lippen opeen geperst. Zijn ogen zijn als een meer van wellust en springen van haar mond naar haar borsten en terug.

"I need more, baby. You know that. Geef mij jouw saad, kom."
Ik glimlach naar haar en laat mezelf de vrije loop. Haar linkerhand rukt, terwijl haar tong mijn eikel aflikt. Ze weet wat ze moet doen. Wij zijn op elkaar ingesteld. Ik verlang naar het moment waarop mijn zaad in haar mond zich zal vermengen met het zaad van een andere man. En dat komt, hevig, stormend, warm, klef en kleverig. Ik spuit haar gezicht onder, deels in haar mond, op haar kin, haar wangen. Ze hangt vol met mijn zaad. "Jaaaa! hijgt ze, wellustig, genietend, bijna klaarkomend enkel van het gevoel zaad over haar te krijgen. Haar vingers zoeken de smurrie op en leiden het op haar tong. Ondertussen likt ze nog onze lullen proper, evenals haar hand waar nog wat zaad aan kleeft.
Ik merk in haar keel een beweging die verraadt dat ze al het zaad in een soepele beweging naar binnen heeft gewerkt. Ze likt nog eens aan haar lippen, waarna ze op voldane toon zegt: "thanks boys. That was really nice."
Ze geeft me een liefdevolle zoen en zegt met een klein lachje "love you too, baby, so very much."
"Bye bye Peter, see you next time."
Ze draait zich om, stapt als een diva naar de deur en is weg.
Haar hoge hakken tikken zich een weg door de gang tot er niks meer te horen is...