Ciska - 1

Ciska zit op haar werk en kijkt even op van haar werkzaamheden, het is pas tien over negen in de ochtend en zoals gewoonlijk is Eva haar goede vriendin en collega nog altijd niet aanwezig. De officiële starttijd is hier om acht uur in de morgen, maar Eva presteert het altijd om pas tegen half tien binnen te wandelen. Snel een slok te nemen van haar inmiddels koud geworden koffie besluit ze vlug weer aan het werk te gaan.

Inderdaad tegen half tien hoort ze het gerommel en gezucht van haar vriendin, jeetje Cis hoort ze haar zeggen, hoe komt het toch dat ik altijd te laat ben en jij altijd zo keurig op tijd? Ciska tilt haar hooft op en kijkt haar vriendin doordringend aan, kwestie van plannen Eef, maar ja, dat heb jij nog nooit gekund. Al lachend geeft ze haar vriendin een knipoog.

Hoe is het met Ronald, vraagt Eva nieuwsgierig, zijn jullie er inmiddels uitgekomen samen of is het nog altijd oorlog tussen jullie twee? Cis denkt terug aan hun gesprek van gisteren middag, Ronald altijd met het geruzie, het gezeur dat ze eten voor hem moet maken terwijl hij thuis zit en zij de hele week werkt. Haar vriend wordt al boos als ze met Eef afspreekt om ergens iets te gaan drinken. Ach, Eef je weet hoe het gaat, ik probeer altijd de boel te sussen en dan hoop ik er het goede van. Je bent gek Cis, waarom dump je die kerel niet? Ja, dat is een goede daar heb ik ook al over lopen nadenken eerder van de week. Serieus, hoort ze nu haar vriendin vragen. Ja, ik heb het echt even door me gedachten laten gaan, maar dan denk ik ook weer hij heeft ook zo nu en dan leuke kanten. Zuchtend neemt haar vriendin tegenover haar plaats aan haar bureau.

Cis, hoort ze opeens de stem van een nogal bekend persoon zou je misschien even naar het kantoor van de directeur willen gaan. Haar hoofd oprichtend van haar werkzaamheden kijkt ze in het stralende gezicht van Anja. Ik, vraagt ze verbaasd, waarom dan? Ja, dat weet ik ook niet Cis, Patrick vroeg als ik naar jullie afdeling ging of ik het even tegen je wilde zeggen. Jeetje, dan zal ik maar snel gaan, want de baas laten wachten komt nooit goed. Eef kijkt haar vragend aan, ik weet niks antwoord ze snel voor ze het kantoor uitloopt en zich richting de liften begeeft.

In de lift te zijn gestapt vraagt ze zich af waarom ze bij Patrick moet komen, voor zover zij weet heeft ze haar werk keurig gedaan. Zichzelf bekijkend in de spiegel haalt ze haar handen door haar lange donkerblonde haren, trekt haar blouse nog even recht en denkt kan er wel mee door zo. Niet veel later openen de deuren zich op de vijfde etage. Hier is het kantoorpand een stuk luxer ingericht als waar zij en Eef zitten. Na een korte klop op de deur te hebben gegeven loopt ze het kantoor van Patrick in. Hij staat samen met nog een andere man uit te kijken over het grandioze uitzicht door de hoge ramen.

Ciska, fijn dat je zo snel kon komen, hoort ze haar baas zeggen. Dit is Ivo een goede vriend en collega van mij. Hij komt ons hier vergezellen. Ja, denkt ze bij zichzelf, maar wat heb ik daar mee te maken. Ik zou graag willen, dat jij hem een rondleiding geeft door het bedrijf. Ik, vraagt ze met een hoge stem, waarom doet Anja, dat niet antwoord ze. Die is daar toch veel beter in. Anja heeft het druk met andere dingen en ja wie moet ik anders vragen, jij hebt tenminste een hart voor de zaak, altijd keurig op tijd en je gaat ook pas als één van de laatste weg en overuren maken is ook geen probleem. Mmm…dat is hem dus niet ontgaan, stiekem heeft ze een binnen pretje en er verschijnt dan ook een glimlach rond haar lippen.

Bij deze dan graag, wanneer begint de rondleiding voor Ivo? Nu hoort ze Patrick zeggen. Ivo komt uiteindelijk bij jullie op de afdeling als het hem tenminste bevalt. Cor gaat verhuizen naar het buitenland daardoor ben ik genoodzaakt geweest iemand anders te zoeken. Ciska bestudeert intussen de man voor haar, die haar baas heeft voorgesteld als Ivo. Ziet er niet verkeerd uit en verlekkerd maakt ze haar lippen vochtig met haar tong. Dit is Ivo niet ontgaan, de hele goed geklede vrouw voor hem is hem niet ontgaan. Hij heeft een enorme drang om haar te zoenen, een ongekende aantrekkingskracht lijkt hem te overmeesteren.

Patrick is blijkbaar alles ontgaan, hij rond zijn gesprek af met; veel plezier Ivo met de rondleiding en hoop natuurlijk dat je nadien besluit om toch echt hier te komen werken. Als al je personeel er zo uit ziet, lacht hij naar zijn vriend.

Ivo volgt Ciska richting de lift. Zullen we maar in het magazijn beginnen stelt ze hem voor met een stralende glimlach. Uitstekend plan, hoort hij zichzelf zeggen.

In de lift zoeven ze vijf etages naar beneden, de vrouw voor hem in de kleine ruimte doet dingen met hem die hij niet voor mogelijk had gehouden en zeker ook niet verwacht had aan te treffen op dit kantoor. Terwijl ze uitstappen in de kelder, waar een smal paadje is om te lopen, stelt hij haar een vraag. Echter is Ciska helemaal in gedachten verzonken dat ze de hele vraag niet hoort. Als hij haar aanraakt met zijn hand op haar schouder, springt ze op alsof ze door een wesp is gestoken. Sorry, hoort ze hem zachtjes zeggen, wilde je niet aan het schrikken maken, maar ik had je iets gevraagd. Ohh…is nu haar antwoord, wat was je vraag dan? Hoe komt het dat het hier zo vol staat met dozen? Hahaha…er is lekkage geweest in één van de units en daardoor staat alles geparkeerd in de gang. Niet echt ideaal, maar zo konden de belangrijke papieren wel gered worden van een zwembadfestijn.

De laatste deur aan de rechterkant te hebben open gemaakt lopen ze een kleine ruimte in, die overgaat in een grotere ruimte. Hier staan alle spullen voor de apparaten en allerlei mappen en ordners kun je hier ook vinden, net zoals in de gang is het hier ook een puinzooi. Overal staan dozen, papieren liggen in stapels door elkaar heen. Ciska wil zich omdraaien, maar haar voet blijft net steken achter een stapel papieren waardoor ze haar evenwicht verliest en zou vallen als Ivo haar niet had opgevangen. Wat een kluns ben ik ook, hijgt ze. Ze hijgt niet van haar val, maar wel van de aanraking en de werking ervan die Ivo op haar heeft. Hij heeft het ook gemerkt maar zegt er niks van, hij vindt het heerlijk deze vrouw die hij nu hoogstens een half uurtje kent dicht tegen zich aan te hebben. Als ze haar benen weer stevig onder zich heeft gezet, laat hij haar met tegenzin los. Hij had haar liever nog wat langer vast gehouden.

Ciska mist de aanraking van Ivo zijn toch wel gespierde lijf nu ze weer op haar eigen benen staat, wat is er met me aan de hand denkt ze, ik ben niet zo maar iemand die zich aan de eerste kerel vast klampt dat zou meer iets voor Eef zijn maar niet voor mij. Toch kan ze het gevoel van die gespierde borstkast waar ze net even heerlijk van heeft genoten niet uit haar hoofd zetten. Ivo kijkt naar de vrouw voor hem, hij ziet haar worstelen met haar gedachten, echter is hij wel zo slim om er niks over te zeggen.

Kom zegt hij, laten we maar naar boven gaan, denk dat ik het hier wel heb gezien. Naar boven, een glimlach verschijnt opnieuw op haar gezicht, ook hij moet lachen nu. De enigszins voelbare spanning tussen beide is nu verdwenen en ze lopen achter elkaar aan terug door de lange gang naar de lift.

Ze moeten even wachten op de lift, maar als ze er dan terug in staan, zijn beide weer opnieuw bewust, van de kleine ruimte en elkaar. Weer heerst er een aangename spanning. De lift die anders nooit mankementen vertoond heeft er echter vandaag niet zo zin in. Ciska schrikt zich rot, als de lift ineens tot stilstand komt, hierdoor zou ze opnieuw zijn gevallen als Ivo haar niet voor de tweede keer in een korte tijd zou hebben opgevangen. Dit overkomt me anders nooit, hijgt ze lichtjes, ditmaal kan Ivo zich niet inhouden, haar dichter tegen zich aan trekkend laat hij zijn hoofd zakken en kust haar zacht op haar lippen.

Ciska heeft het gevoel alsof ze zweeft, deze man die haar nu kust, hij is hemels. Haar dichter tegen zich aan trekkend laat Ivo zijn handen voorzichtig over haar lichaam dwalen. Wat hij voelt bevalt hem uitermate. Ook zij laat haar handen over zijn lichaam dwalen, hongerig als ze is kust ze hem terug. Ze voelt hoe Ivo haar been optilt en langzaam zijn hand onder haar rokje laat glijden. Ciska heeft deze ochtend geen string aan gedaan, aangezien ze een beetje aan de late kant was. Gewillig als ze is, hinkt ze op haar andere been een beetje om, om hem zo meer toegang te verschaffen tot haar intieme plekje.

Ivo weet niet wat hij mee maakt, een vrouw zo gewillig naar hem, geen ondergoed aan, voorzichtig voelt hij haar, ze is opgewonden, dat is een ding wat zeker is en hij drukt dan ook langzaam een vinger bij haar naar binnen. Een kreun ontsnapt uit haar keel. Ohhh…jaaa….hoort hij haar kreunen. Al snel volgt er een tweede vinger en niet veel later is haar soppende geluid te horen. Haar gehijg, gekreun en de ontlading tussen hem en haar zijn voor Ciska teveel, te snel veel te snel naar haar zin komt ze klaar op zijn heerlijke vingers.

Ivo voelt haar sappen stromen, hij kan zich niet langer bedwingen, hij wil haar nu ook wel proeven, zich losmakend uit haar omhelzing bukt hij zich en likt aan haar nog navloeiende intieme plek, ze smaakt hemels. Opnieuw voelt Ciska een orgasme opkomen, het is lang geleden, dat iemand haar zo heeft verwend, zo heeft verwend schiet het nog in haar gedachten en dan voelt ze haar tweede orgasme opkomen in een veel te korte tijd. Als ze eventjes later een beetje bij zinnen is, wil ze hem ook proeven, nu is het haar beurt om te bukken, verrast door de aanval van haar kant laat hij haar begaan. Als zijn leuter uit zijn broek heeft gekregen ziet hij haar ogen groot worden, vervolgens stort ze zich vol overgave op de heerlijke paddenstoel die erom smeekt gelikt en gezogen te worden.

Ivo kan het jammer genoeg ook niet lang volhouden, deze vrouw wat doet ze met hem, behalve hem knettergek maken, hoe ze hem pijpt, zo is hij in zijn levensdagen nog niet afgezogen. Niet dat hij zoveel vrouwen heeft gehad, maar dit is toch wel een engeltje in een lift, dan likt ze hem over zijn gevoelige plekje en kan hij niet meer helder denken.

Ciska zuigt en likt zoals ze dat nog nooit eerder heeft gedaan, wat een lekker pik heb ik in mijn mond, ze voelt de eikel opzwellen en dan maakt ze zich klaar, op de lading. Het is veel, heel veel, veel meer dan ze is gewend, gewend bij Ronald toen het nog goed zat tussen hun twee. Ronald, Ciska komt met beide benen terug in de keiharde werkelijkheid.

Terwijl Ivo nog na staat te genieten, merkt hij wel dat er iets is veranderd aan de houding van de vrouw die langzaam overeind komt. Het was heerlijk, probeert hij haar ervan te overtuigen. Dat was het ook, hoort hij haar zeggen, maar dit kan niet. Ik heb een vriend, een vriend die thuis zit. Ivo staat ook weer gelijk met beide benen op de grond, een vriend, hoe kon het ook anders, zo’n mooie meid, die heeft natuurlijk een vriend. Het spijt me, hoort hij zichzelf zeggen, dat wist ik niet. Hoe kon je het weten, ik heb het je niet verteld.

Beide zijn in gedachten verzonken, dan zet de lift zich weer in beweging. Op haar horloge kijkend ziet ze dat het inmiddels kwart over twaalf is, lunch pauze, schiet het door haar gedachten.

Op de etage waar Ciska normaal werkt, zien ze Patrick al ongeduldig staan wachten bij haar bureau. Zaten jullie vast in de lift ofzo, vraagt hij. Ja, dat is inderdaad het geval hoort hij zijn goede vriend zeggen. Nou kom laten we vlug gaan lunchen en dan kunnen jullie na de lunch de rondleiding voortzetten. Ik ga niet mee, ik moet nog wat doen, hoort hij haar tot zijn teleurstelling zeggen. Patrick kijkt van de één na de ander, er heerst een bepaalde spanning tussen die twee, maar hij is wel zo wijs om er niks van te zeggen.

Toch ziet hij ook dat Ciska een beetje wit ziet, hij maakt zich zorgen want in de vijf jaar dat ze nu voor hem werkt is ze nog nooit ziek geweest. Gaat het wel goed met je Cis, vraagt hij voorzichtig. Gaat wel hoort hij haar zeggen. Ivo voelt zich nog beroerder en wil haar troosten, maar hij weet dat het nu niet de plaats en de tijd daarvoor is. Misschien dat ze straks nog even kunnen praten. Dan stapt hij samen met zijn goede vriend in de lift en als de deuren gesloten zijn, laat Ciska een diepe zucht ontsnappen.