Met Hem!? - 1

Ik fietste in een noodvaart naar school. Hopelijk ben ik nog op tijd denk ik bij mezelf. Ik ben trouwens Sanne, 18 jaar. Mooi bruin haar dat tot het midden van mijn rug komt. Over mijn lichaam kan ik ook heel tevreden zijn: volslank en een mooie cup C.

In ieder geval was ik te laat van huis vertrokken en moest ik aantrappen om op tijd op school te komen. Nou was te laat komen ook niet zo erg want we hadden een blokuur gym en daar stond ik niet echt op te wachten. Ik zag in de verte de school al en begon nog sneller te trappen. Ik zette mijn fiets neer, deed hem op slot en rende de school binnen. Toen ik net binnen was ging de bel, ik snelde me naar mijn kluisje, gooide er alles in en ging naar de kleedkamer. Alle meiden waren zich al aan het omkleden, ik ging naar mijn beste vriendin, Sofie. "Gelukkig ben je op tijd, meneer de Jong had je vermoord als je niet op tijd was geweest" zei ze. Ik wist dat ze gelijk had, gym was niet echt mijn ding dus ik spijbelde dat vak nog wel eens. Ik kleedde me snel om en liep samen met Sofie de sportzaal binnen. We ging zitten op de bank en meneer de Jong kwam binnen gelopen. We gingen hoogspringen, dit was een van de vele onderdelen die ik nietkon, dus ik was niet zo blij. De jongens hielpen meneer de Jong, waaronder ook Kevin. Kevin was lang, gespierd en knap. Wat wilde je nog meer. "Wat is hij toch lekker" zei Sofie die mij uit mijn gedachten haalde. "Huh...Wat??" zei ik. "Ik zei dat Kevin er lekker uit ziet, vind je van niet dan" vroeg ze opnieuw. Kevin was zo'n jongen waar elk meisje op zou vallen. Serieus elk meisje van de klas vond hem leuk. Vanuit mijn ooghoeken zag ik Timber de sportzaal binnen komen. Ik wende mijn blik af van Sofie naar Timber. Gym was ook niet zijn favoriete vak, toch was hij altijd heel fanatiek. Ook Timber was heel gespierd, niet zo lang en ook redelijk knap. "Sanne!!, let je wel op" zei Sofie boos. "Jaja tuurlijk wel" zei ik. Sofie keek mijn richting uit maar ik bleef kijken naar Timber. "Vind je hem leuk?" zei ze. Dit leek wel de moeilijkste vraag ooit te zijn, ik had me nog nooit tot Timber aangetrokken gevoeld. Maar nu Sofie deze vraag stelde twijfelde ik toch wel een beetje. "Nou?" drong ze aan. "Nee, natuurlijk niet" zei ik na lang twijfelen en keek weer naar Kevin die bezig was de matten goed neer te leggen. "Ik schrok al" zei Sofie.

De gymles ging niet echt super goed, ik haalde amper 1,10. Na de les riep meneer de Jong mij, Timber en Kevin bij zich. Ik vroeg of Sofie op mij wilde wachten en liep naar meneer de Jong toe. "Wat is er?" vroeg ik. "Nou" zei meneer de Jong. "Sanna jij bent niet zo heel goed ik hoogspringen en nog een onvoldoende kun je er niet bij hebben". Ik knikte ik wist maar al te goed waar hij het over had. "En aangezien Kevin en Timber dat wel goed kunnen" vervolgde meneer de Jong zijn verhaal. "'Zou ik willen vragen of jullie haar bijles willen geven?". "Kunnen jullie na schooltijd?" Kevin en Timber knikten instemmend. Ik keek nogal verbaasd, kreeg ik nou net bijles in gym?! Nog quasi verbaasd liep ik terug naar de kleedruimte. Sofie stond te springen van nieuwsgierigheid. "En? Wat was er aan de hand" zei ze. "Ik krijg bijles hoogspringen van Timber en Kevin" zei ik, ik kon het nog steeds niet geloven. Maar zo te zien vond Sofie het niet zo raar. Ik kleedde me om en we liepen naar de volgende les. De dag ging vrij snel voorbij.

Na mijn laatste les liep ik voor de tweede keer deze dag naar de kleedkamers, er was helemaal niemand meer. Ik kleedde me stil en langzaam. Toen ik klaar was liep ik de sportzaal in. Daar stond Timber, hij had alles al klaar gezet. "Waar is Kevin?" vroeg ik. "Die moest nog ergens heen" zei Timber. "Oooh oké" zei ik. "Kom dan beginnen we". "Is goed waar beginnen we mee", ik had dus echt helemaal geen verstand van hoogspringen. "Met de aanloop" zei hij. Hij deed het een keer voor en ik zag hoe hij een aanloop nam en over het touw heen sprong. Het viel mij ook dat hij echt veel knapper was dan ik dacht. "Nu jij" zei Timber. Ik nam een aanloop en probeerde over het touw te komen. Maar dat mislukte nogal. Timber moest lachen. "Niet lachen" zei ik terwijl ik zelf ook moest lachen. Hij hielp mij van de mat af. "Je moet sneller en dan die snelheid omzetten in hoogte". Ik probeerde het nog eens en het lukte al veel beter. "Zie je wel je kunt het wel" zei hij aanmoedigend. "Nu moet je alleen nog maar je rug eerst hol trekken en daarna bol" zei hij terwijl hij zijn hand net boven mijn kont legde. Ik moest blozen en keek naar de grond. Ook Timber moest blozen. Om een ongemakkelijk moment te voorkomen probeerde ik het nog eens. Het ging echt heel goed. "Ik doe het touw 10 centimeter hoger, kijken of je het nu nog steeds kunt" zei hij plagend. Hij liep naar het touw en verstelde hem 10 centimeter hoger. Hij bleef bij het touw staan. Ik nam een aanloop en terwijl ik naar hem keek probeerde ik over het touw te springen, maar dat ging helemaal mis. Ik struikelde en viel op de grond. "Mijn enkel" kreunde ik. Timber liep naar mij toe en hurkte naast mij neer. "Gaat het?" vroeg hij geschrokken. "Ja, opzich wel alleen doet mijn enkel heel veel pijn" zei ik. "Kun je erop staan?". Ik probeerde op te staan maar dat mislukte ook en ik viel. Gelukkig ving Timber mij op. Ik stond nu heel dicht tegen hem aan en kon het niet laten om mijn armen om zijn rug heen te slaan. Timber beantwoorde dit door hetzelfde te doen. Daar stonden we dan, knuffelend in de gymzaal.

Ik maakte me los en keek hem in zijn prachtige ogen aan, boog voor over en zoende hem. Ik voelde allemaal vlinders in mijn buik. Dit moment was fantastisch, ging dit maar nooit meer voorbij. Na een tijdje boog Timber weer naar achteren. Ik zag dat Timber moest blozen en van schaamte niet meer wist waar hij moest kijken. "Het spijt me" zei ik uit eindelijk. "Het geeft niet" stamelde hij. "Ik wist alleen niet dat jij mij ook leuk vond". Ik keek hem verbaasd aan. Ook?!. Vond hij mij leuk dan. Ik kreeg een warm gevoel van binnen terwijl Timber alleen maar roder werd. Ik glimlachte naar hem, gaf hem nog een laatste zoen. Ik wilde springen en juichen, maar aan de andere kant was ik heel erg verbaasd. Ik wist helemaal niet dat ik Timber leuk vond, blijkbaar wel. "Tot volgende week" zei ik. Hij keek mij na tot ik bijna de sportzaal uit was "Tot volgende week" hoorde ik nog voordat ik de kleedkamer in liep.....