Omdat Dan Alles Kan - 7

Vroeger had ze een hekel aan de nachttrein. Dan bleef ze nog liever thuis dan dat ze ging stappen. Akelig alleen in die stille trein, om dan vervolgens in het donker haar fiets te zoeken in een verlaten stalling en dat hele end nog in de nacht naar huis te fietsen.
-
En ook nu had ze met name tegen dat laatste deel aangekeken. Maar ze wilde uit. De klas ging stappen en daar moest ze bij zijn. Nog nooit had ze zoveel jongens geschuurd, en toen ze de kans kreeg even alleen te zijn met Marit, had ze die ook nog even kort kunnen zoenen. Net lang genoeg om dat levendig te houden. En dan zat je opeens met een heel ander gevoel in de trein naar huis.
-
Een duur geruit printje, gedrukt op uiterst strakke stof had wat gekost, maar kwam nog uit het tijdperk voordat ze er iemand voor zou afzuigen. Maar het weerstond. Ze had haar oortjes in gedaan en tevreden had ze plek genomen in een dubbeldekkerscoupe, onderin. Ze was de enige. Het was ook al zo laat. Ze keek naar het haast verlaten station en waande zich veilig om haar fantasie even de vrije loop te laten gaan. Ze bevond zich nog in een roesje. Al had ze haast geen alcohol gedronken. Dat hoefde niet meer. Andere stofjes zorgden ervoor dat ze deze roes nu ondervond. Het was een topavond geweest. Ze geilde altijd nog enorm op de aandacht van zo’n beetje elke jongen, die ze tegelijkertijd dan beheerst op afstand wist te houden. Natuurlijk had ze er al over gedacht hoe het zou zijn als elke jongen uit haar klas op een rijtje zou staan, en zij de een na de ander leegzoog. Daar dacht ze nu zelfs aan…
-
De conducteur had niet meer verwacht iemand tegen te komen. En zeker niet iemand die nog moeilijk ging doen ook. Maar Romy had haar bewijsje niet bijdehand. Die zat in haar kleine tasje, naast haar hiel. Dat wist ze wel. Maar het boeide haar niet. De conducteur zag de haast compleet blote benen van het jonge meisje en de stiletto’s die ze droeg. Ondanks dat de armen en benen van Romy zo goed als bloot waren, en ze die lekkere hakjes droeg, droop er toch een bepaalde klasse van haar af. Dat was het geld wat sprak. Maar die klasse zou ze snel vergeten, toen hij haar om haar kaartje vroeg, en ze die plots was verloren.
-
,,Maar wat kost een ritje dan?’’ Haar stem was meteen zwoel en met dat de oortjes uitvielen, kroop ze naar de rand van haar bankje aan het gangpad. De man had dit nog nooit meegemaakt. Hij keek even om zich heen, en twijfelde of hij het goed gehoord had. En zag hij het ook wel goed? Want dit meisje keek hem zo zwoel aan en haar hele lichaam leek zich al zo op te winden.
,,Mevrouw, uw bewijs, alstublieft.’’ probeerde hij nog een keer. Romy drukte haar lippen even elkaar aan en legde haar handen op zijn knieën.
,,Ik hou wel van een man in uniform.’’ legde ze er nog even dik boven op. ,,Dus zegt u maar hoe ik u bewijs kan tonen, dat ik echt deze trein moet hebben…’’ bromde ze hem ondeugend toe. Romy wilde dit weer. Voor haar gevoel was het al te lang geleden dat ze eens flink over de schreef was gegaan, en haar handen trokken dan ook langzaam over zijn dijen omhoog, en tastten al snel het gezwollen geslachtsdeel af, wat weinig weerstand kreeg van de pantalon die hij droeg.
-
,,Mevrouw…’’ Protesteren had geen zin. De man liep rood aan en keek nog eens haastig om zich heen. Ach, ze waren alleen. En ze was al begonnen… Ze drukte haar gezicht tegen zijn bobbel aan en haar handen lieten de riem en knoop zitten, maar ritsen hem wel tevoorschijn. Ze vond het een geil gezicht, die machtige pik die zo tevoorschijn kwam uit zijn uniform. Ze trok voorzichtig de voorhuid strak naar achteren en legde haar dorstige lippen aan de onderkant van de eikel. Met haar grote ogen keek ze naar hem omhoog, en de conducteur was zijn omgeving al lang vergeten. Fuck die camera’s…
,,Is dit genoeg?’’ fluisterde ze tegen zijn gespannen lid aan en kuste de eikel nog een keer. En daarna nog een keer, maar met de binnenkant van haar vochtige lippen. ,,Of moet ik meer doen…’’ De man legde zijn handen op zijn hoofd en keek hijgend toe hoe Romy, vanzelfsprekend, geen antwoord afwachtte, en de pik meer naar haar toe trok, zodat ze haar vochtige lippen over de hele pik kon laten glijden en zo haar mondje vulde met weer een onbekende eikel. Haar tong gleed meteen hongerig langs de flanken, en meteen ging ze voor het hele eind waarbij ze al snel de stof van zijn broek tegen haar neusje voelde drukken.
-
Daarna liet ze snel los, keek ze naar de onder gekwijlde piemel voor haar en naar de nerveuze man boven haar.
,,Fuck, wat geil…’’ hijgde ze dan zwoel. Haar vochtige adem botste tegen de natte, haast stomende pik, en meneer kon alleen even kort knikken.
-
De trein reed rustig door, stopte ook twee keer, mensen liepen buiten voorbij, maar niemand die toevallig bij haar raampje even naar binnen keek. Ze zat ook laag. In haar ooghoeken zag ze zo nu en dan een paar schoenen voorbij wandelen, maar geen enkele keer hield het haar tegen. Gestaag en met geduld zoog ze de arme man moeiteloos af, en wist ze zijn orgasme meerdere keren uit te stellen. Ze voelde ondertussen perfect aan wanneer een man op het punt stond klaar te komen, en dan stopte ze gewoon abrupt. Het was een lange reis, dus waarom gehaast.
-
Want mensen liepen aan de andere kant van de cabine binnen, bij de voorlaatste stop. Hij wilde haar wegdrukken, maar zij trok hem juist naar hem toe. Met de lul in haar mond, duwde zij hem op de bank tegenover haar, en zakte zij automatisch mee naar de grond. De man hield al zijn genot stil, en keek toe hoe dit ontzettend geile meisje hem niet losliet. De mensen kwamen dichterbij, zagen hun zelfs, maar liepen snel weer door, in afgrijzen van wat ze zagen. Het waren wat oudere dames. Die snapten dat wellicht niet meer. De conducteur schaamde zich kapot. Maar hij wist niet eens meer hoe hij weerstand zou kunnen bieden. Hij had ook geen keuze meer. Romy, die nog wel even had opgekeken naar de dames, zuigende op de harde lul, trok zich er al helemaal niets van aan.
-
En keurig en mooi op tijd rondde ze hem af, vulde ze haar krappe keeltje met zijn warme zaad, en liet ze om te pesten haar bewijsje als nog zien aan de puffende conducteur die helemaal van de kaart was, toen ze rustig was opgestaan en deed alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Romy kreeg wat ze wilde. Zelfs als het niet eens nodig was. Spelend met het zaad nog in haar mond fietste ze naar huis, en lag ze die avond weer als een prachtig roosje te slapen. Ze hield van haar leven.