Eric - 2

Sofie kwam onze kant op, Thom achter zich aan trekkend. Het leek bijna alsof hij geen zin meer had om met Eric te praten. Maar hij gedroeg zich gelukkig en kondigde aan dat zij naar huis gingen. Of volgens mij meer dat hij naar huis wilde en dat hij Sofie meenam, maar dat heeft uiteindelijk toch hetzelfde resultaat. Ik was aan mijn zoveelste biertje bezig en voelde niet veel anders dan een kietelend gevoel onder in mijn buik en een licht gevoel in mijn hoofd. Mijn voornaamste bezigheid was zorgen dat ik op die belachelijke hakken bleef staan, dat ik als ik dan mijzelf waagde in beweging te zetten redelijk recht liep en niet dubbel en lomp gaan praten. Gelukkig stonden we aan de bar waar ik enigszins steun kon zoeken aan de goudkleurige stang die aan het donkere hout was bevestigd. En waar bier is is weinig beweging. Maar als ik mij naar het toilet wilde begeven, was ik erg blij dat ik me door een grote menigte bewegende, dansende en vooral ook dronken mensen moest worstelen waar door mijn eigen evenwicht niet zo op viel in het knipperden licht van de lampen. En ik moest eerst maar eens zien dat mijn stem boven de elektronische klanken van de DJ uit zou komen, ik hoorde mezelf niet eens praten.

Eric stond dicht bij me, zijn hand iets te laag op mijn heup wat me een knijpend gevoel tussen mijn benen gaf. Als ik wat tegen hem probeerde te zeggen boog hij zover voorover dat zijn krullen in mijn neus kriebelden, zijn oorlelletje veel te dicht bij mijn mond was en hij volgens mij regelrecht tussen mijn C cups door naar mijn navel kon kijken. Ik deed wel of ik rondkeek, de lebberende stelletjes op de bankjes in donkere nissen zag zitten of de halve orgies die zich inmiddels begonnen te vormen op de dansvloer. Achteraf durf ik zelfs bijna te zeggen zeker te weten dat een meisje met lang blond haar en een rood jurkje diep gevingerd werd door een niet onknappe jongen en bijna in elkaar zakte toen ze klaar kwam. Maar ik keek wel maar zag niets, mijn hersenen waren enkel bezig met de grote hand die met dwingerige, bijna bezitterige bewegingen mijn heupen en kont masseerde. Opeens staat hij voor me, heel dicht. Ik voel zijn adem in mijn nek en mijn kut wordt gek, bijna denk ik dat ik zo klaar kan komen als ik zijn duidelijke opgewondenheid door zijn broek en de dunne stof van mijn jurkje heen voel. Langzaam pakt hij een pols en trekt die verder achter mijn rug. Met zijn andere hand houdt hij mijn linkerarm strak op de bar. Ik weet niet wat ik ermee doe. Stiekem voel ik me in het nauw gedreven, bedreigd een dier dat zojuist heeft gemerkt dat degene die de broodkruimels voerde zojuist een net over je heen heeft gegooid omdat zijn doel anders was dan jou behoeden voor de verhongering. Maar stiekem vind ik het ook wel eens heerlijk om de controle uit handen te geven. Hem te laten bepalen wat ik moet doen. Dan kan ik niets fout doen en dan is het ook niet mijn fout. Ik ben halverwege het trekken van een conclusie als zijn lippen de mijne raken en zijn tong hardhandig bezig neemt van mijn mond en even ben ik blij dat hij me vast heeft zodat ik niet in elkaar kan zakken. Even ben ik verbaasd door zijn furie en passie en dan beantwoord ik hem gelijkwaardig. Precies op dat moment trekt hij zich terug, er met zijn armen voor zorgend dat ik hem niet achterna kom.

Maar het is niet teleurstelling zoals ik verwachtte dat op zijn gezicht te lezen is, het is een begerigheid die ik nog nooit bij iemand heb gezien. Dan buigt hij zich weer voorover maar in plaats van me weer te laten verdrinken in zijn begerigheid fluistert hij wat in mijn oor. ‘Ik wil een spelletje spelen en ik vraag je een keer of je mee wilt doen. Het is ja of nee’. Verbaasd en enigszins onbegrijpelijk kijk ik hem aan. Mijn polsen heeft hij nog steeds vast, ik kan me niet naar hem toe buigen en ik kan niet weglopen, ik moet antwoord geven. Opeens krijg ik het heel benauwd, alsof ik vastzit in een kleine ruimte met maar een uitweg die eigenlijk meer uit noodzaak dan voor uitgang is ontstaan. Ondanks alle mensen en de harde muziek voel ik me heel alleen, een keuze die ik zelf moet maken. Op een of andere manier is het een intiem moment met een set ogen die me begerig maar tegelijk ook verlangend aankijken. Ik ben voor zekerheid, ik ben voor controle en toch voel ik dat mijn hoofd langzaam op en neer gaat. Ik ga spelen en ik weet de regels niet, ik weet niet hoe ik kan winnen en ik weet al helemaal niet wie mijn tegenspelers zijn. Er verschijnt een lieve glimlach die net zo makkelijk als grijns kan worden gezien op Eric zijn gezicht. Hij buigt zich weer voorover en fluistert: ‘Geef me je slipje, gewoon hier.’ Ik kijk hem aan maar het kan me allemaal niet meer schelen, ik wil dit besef ik met grote schrik. Hij heeft mijn polsen los gelaten en ik ga met mijn handen onder mijn jurk en trek mijn slipje naar beneden. Stiekem ben ik heel blij dat ik Sofie haar setje aan heb gedaan en niet mijn eigen comfortabele maar niet geheel toonbare onderbroken. Nadat ik het in zijn hand heb gedrukt kijkt hij er goedkeurend naar, dan duwt hij het onder mijn neus en ik ruik mijn eigen geil. ‘Dit doe ik met je en dat vind je leuk, we gaan dansen en dan gaan we naar mijn flat’.

Meteen daarna steekt hij in een vloeiende beweging het slipje in zijn zak en sleept me mee de dansvloer op. Ook al let waarschijnlijk niemand specifiek op ons, voel ik me bekeken en zo naakt. De stof van het jurkje schuurt over de normaal beschermde delen van mijn kontje en ik verstijf bijna als ik zijn hand erop voel. We dansen, hij staat dicht bij me en strijkt regelmatig over mijn dijen en dan net niet naar dat plekje waar ik hem zo graag zou voelen. Hij windt me op, ik voel het geil bijna langs mijn benen lopen en ik wil me voortdurend omdraaien en hem nemen, op welke manier dan ook, nu. Maar hij stuurt, ik heb geen controle, ik ben zijn speeltje en dat zijn de regels. Het verbaast me als we al redelijk snel de jassen op gaan halen en de koude nacht in gaan. Mijn jas is langer dan mijn jurk en Eric maakt daar graag gebruik van door onder mijn jas mijn jurk omhoog te trekken en aan mijn billen en lager te zitten. ‘Ik ben trots dat je het hebt gedaan, wij gaan veel plezier beleven. Vanaf nu ben je van mij en er zijn maar een paar dingen die je daarover nu moet weten. Ten eerste ben ik meester, te alle tijden, en jij bent mijn kut, zo noem ik je en daar moet je op reageren. En je doet wat ik zeg, wanneer ik het zeg en hoe ik het zeg.’ Hij slaat een klein steegje in en draait een deur aan de rechterkant open. In plaats van wat ik verwacht naar boven, gaan we naar beneden. ‘Je bent het nog niet waardig om naar boven te gaan.’ En met die woorden opent hij een grote stalen deur die ons de weg verspert. Tot dan toe had ik nooit echt begrepen waarom een dier zou moeten kiezen tussen fight and flight, vechten of vluchten was alles wat ik op dat moment voelde. Eric had zijn arm inmiddels weer stevig om mijn middel en voerde me de half donkere kamer in. Het rook er fijn en vreemd tegelijk, naar leer en tabak zoals je vroeger bij je grootouders op de bank zat maar dan met angst vermengt, een zweem van wantrouwen die erover heen lag. Ik liet me meevoeren door zijn arm, als een baken in de nacht. Mij volledig bewust van het feit dat hij de gespannen spieren in mijn rug moest voelen en het verschil tussen twijfel door drank en twijfel door angst in de passen die ik zette was eveneens onontkoombaar.

Opeens liet hij me los en liep weg, met stevige passen waarbij zijn billen sexy heen en weer gingen onder de ruwe stof van zijn broek. Een deel van mij wil achter hem aan rennen, me aan zich vastklampen omdat ik weet dat er dan niets zal gebeuren. Maar ik ben ook bang dat er iets gaat gebeuren, dat hij me niet voor niets hier laat staan, dat het een test is die ik moet doorstaan. Hij trok zijn jas uit en gooide het zwarte zware ding nonchalant op een van de attributen in de kamer, misschien dat ik wel wist wat het was, maar ik durfde het niet te denken. Hij draait zich om naar mij en snauwt ‘Kleed je uit’. Ik voel mijn benen trillen, maar besef tot mijn schrik dat het niet is van de angst of van de kou maar van geilheid. De dwingende toon in zijn stem maakt mij zacht van binnen, maakt dat ik me geliefd voel, maakt dat ik me gewild voel en het bevalt prima. Langzaam stap ik uit mijn hakken en dan voel ik pas de pijn in mijn voeten, ongetrainde voeten te lang in een verkeerde stand. Mijn jas volgt. Gewoon uittrekken en laten vallen zegt mijn onderbewuste. Ik reik naar achteren op mijn rug en trek de rits naar beneden. Dan maak ik mijn BH-bandje los en laat alles in een keer op de grond glijden. Anders durf ik niet meer. ‘Op je knieën.’ Maar iets weigert. Dit gaat te ver komt het van ver achter in mijn hoofd naar voren gedwaald. Waarom ben je hier uberhaupt aan begonnen, dit is niets voor jou. En ik blijf staan verstijfd. ‘Op je knieën, nu!’ Hij schreeuwt het bijna, maar misschien is schreeuwen wel beter dan de dwingende fluiter die eerder van tussen zijn heerlijke lippen kwam. Het lijkt alsof mijn benen niet willen, maar ik weet niet of mijn hersenen de opdracht niet hebben doorgegeven of dat er onderweg iets verloren is. Maar dat ik iets ga verliezen is duidelijk als mijn Meester zich in beweging zet en op mij af komt lopen.

Ik zie dat hij iets in zijn hand heeft, maar durf mij ogen niet lang van de grond af te houden, niet lang genoeg om goed te kijken wat het is. Hij komt achter me staan en veegt mijn haar bij elkaar. Het volgende moment voel ik dat hij iets om mijn nek doe, een band schiet het door mijn hoofd. Hij trekt hem strakker en dan hoor ik een slot klikken en ik panikeer. Nu kan ik echt geen kant meer op, ik ben volledig van hem afhankelijk, zo kan ik niet over straat. ‘Nou kut, dat ging nog niet zo soepel he.’ Dan geeft hij een harde ruk aan de riem die dus blijkbaar aan de band vastzit en ik val op mijn knieën. ‘Zo moet dat kut, je hebt nog veel te leren. Maar je bent nooit te oud om te leren. Doe je benen wijd zodat ik je kut kan zien en steek je memmen naar voren, die zijn er alleen voor mijn plezier. Dan ga ik je nu wat vragen stellen die je beter maar eerlijk beantwoord.’ Het trillen is inmiddels niet meer van de geilheid, puur van angst. Bang voor wat er komen gaat haal ik mijn knieën van elkaar en steek ik mijn borst naar voren. Mijn Meester ziet het niet eens meer, hij is weer weg gelopen en komt even later terug met meer attributen, ik hoor ze in zijn handen. ‘Dat is beter sletje, nu kunnen we beginnen met je opleiding. De vragen moet je alleen maar beantwoorden met ja en nee dus dan kun je makkelijk doen door te knikken of te schudden.’ Hij loopt om me heen en dan voel ik iets tegen mijn lippen. Puur door angst open ik mijn lippen en een dik gevaarte vult mijn mond, of in ieder geval het begin. Mijn lippen friemelen en voelen dat het een heel grote soort van rubberen bal is. Er snijden bandjes in mijn mondhoeken als hij hem achter mijn hoofd vastmaakt. ‘Ben je nog maagd?’ De vraag komt onverwacht maar voor ik het weet geef ik al eerlijk antwoord, nee schud ik snel. ‘Ben je nog maagd in je reet?’ Ik krimp ineen, is hij dat werkelijk van plan met mij? Ik knik vertwijfelend. ‘Goede meid.’ In de volgende beweging zitten mijn handen met boeien vast aan mijn voeten, linkerhand rechtervoet en andersom. ‘Heb je wel eens een vrouw verwend?’ Ik schud mijn hoofd. ‘Jezelf verwend?’ Ik knik. Meteen heb ik spijt van mijn actie als ik zijn gezicht vlak voor de mijne zie. ‘Dat, kut, doe je nooit meer. Jouw genot dient mij, dus je blijft van jezelf af. Van je borsten, van je reet en zeker van je kont. Alleen als ik zeg dat het mag, mag je die slettevingertjes in dat kutje van je stoppen.’ Mijn adem stokt, ik weet niet waar ik het moet zoeken als ik zie dat hij dunne kettinkjes tevoorschijn heeft gehaald en de kleine klemmetjes aan de uiteinden op mijn tepels zet. De kettinkjes lopen dan naar beneden en twee klemmetjes op mijn schaamlippen zorgen dat ze strak komen te staan. Ik wil schreeuwen maar er komt niet meer dan gemurmel uit mijn mond. ‘Blijf even zitten, ik ga een biertje halen en dan ben ik zo terug.’