Maureen - 24

Ik geniet van dit moment in Marks armen en voel dat ik iets terug moet zeggen. “Bedankt dat jullie dit allemaal met mij willen doen. Ik beleef zo veel en vind het zo lekker allemaal”.
We drukken een kus op elkaars lippen en gaan naar beneden. Daar zit Irma een filmpje te kijken. Ze kijkt ons aan en vraagt: “lekker uitgeslapen? Zijn jullie nu klaar voor de jaarwisseling?”. Ik wacht even met antwoorden, maar Mark zegt niets, dus ik knik fanatiek. Irma lacht en zegt dan heel serieus: “veel plezier meisje, maar het zouden nog wel eens lange uren kunnen worden”. Ik voel een knoop in mijn maag komen, maar dat kan ook zijn omdat ik nog geen ontbijt heb gehad en ook de koffie overgeslagen heb.
“Ik ga eerst even wat eten, want ik heb erg veel trek”.
“Helemaal goed: maak voor ons ook wat lekkers klaar”.
“Hebben jullie voorkeuren”, vraag ik. “Nee, je kent onze smaak genoeg om iets te maken wat we lekker vinden”.

Ik zucht in mezelf... Als ik het niet goed doe, dan ga ik dat ‘vanzelf’ merken…

Ik maak een paar sandwiches, belegde broodjes, een sapje en koffie voor iedereen. Aan de keukentafel gaan we alles opeten. Mark is zo attent geweest om mijn dildostoel te voorzien van wat grotere exemplaren. Ik heb alleen een probleem, want ik heb de dikke plug nog in mijn kont zitten. Ik vraag aan Mark en Irma wat zij hebben bedacht hoe dit gedaan moet worden.

Mark geeft het antwoord: “Je mag de dikke plug uit je kont halen en op de stoel gaat zitten, maar je mag niets verspillen. Je mag de plug er ook op het toilet uithalen en je darmen leeg maken. Dan hoort er wel bij dat je de plug met je mond schoon maakt”.
Omdat ik het echt niet zie zitten om met volle darmen op de dildo te gaan zitten (het risico dat het een waterballet wordt is veel te groot), besluit ik naar het toilet te gaan en de plug er uit te halen. Met moeite krijg ik hem er uit en met een luide plop schiet hij uit mijn kont. Ik kan nog net voorkomen dat de plug in de wc-pot valt. Ik maak hem met mijn mond goed schoon. De smaak valt me mee, maar lekker vind ik het niet. Ik ga nog even op de pot zitten om alles goed uit mijn darmen te laten gaan.

Als ik mijn onderlijf en de plug netjes schoongemaakt heb ga ik naar de keuken, waarna we met z’n allen een broodmaaltijd gebruiken. Als ik ga zitten voel ik in mijn kut dat de dildo gaat trillen. Ik vraag Mark wat er aan de hand is met de stoel.
Mark zegt: “het zijn nog een paar uur voordat je klaar mag komen en die paar uur gaan moeilijk worden. De stoel heeft een drukschakelaar. De dildo in je kut gaat zachtjes trillen als je er op gaat zitten. Hoe harder je er op drukt, des te harder gaat de dildo aan de gang. Je kan dus zelf kiezen hoe moeilijk het jezelf wilt maken!”
Ik vind het ingenieus, maar vrees dat ik een probleem ga krijgen. Even test ik hoe hard de dildo trilt als ik met mijn hele gewicht op de stoel rust.
Oei! Dat is heel heftig. Ik besluit met mijn bovenlijf wat op de tafel te gaan hangen en met mijn kont zoveel mogelijk te knijpen om me ook daarmee omhoog te houden, want ik weet zeker dat mijn beenspieren het niet de hele tijd vol zullen gaan houden.
Mark en Irma doen het natuurlijk rustig aan, terwijl ik mijn ontbijt snel op eet. Normaal gesproken vind ik het heel irritant om elke keer op te staan van de dildostoel, maar nu ben ik blij dat ik even op kan staan om voor iedereen koffie in te schenken. Nu kunnen mijn spieren even relaxen.
Ook mijn kut krijgt nu wat rust, want ongemerkt is het vuur in mijn onderlijf weer opgelaaid…

Ik drentel nog even en als ik Mark duidelijk naar de stoel zie kijken, ga ik weer op de stoel zitten. Ik concentreer me op het gebabbel van Mark en Irma, maar het wordt steeds moeilijker om mijn lijf omhoog te houden: mijn bovenbeenspieren trillen van de inspanning… Ik leun steeds harder op de tafel, maar ik weet dat ik dit niet lang vol kan houden.

“Zullen we even gaan wandelen?”, vraagt Irma dan. “Je bent de laatste week amper buiten geweest”. Wat ben ik blij met dit voorstel. Ik wil snel opstaan, maar dat lukt niet, omdat mijn beenspieren het niet meer doen… Mark steekt zijn hand uit om me omhoog te trekken, maar daardoor moet ik de tafel loslaten, zodat mijn volle gewicht even op de stoel komt. De dildo in mijn kut maakt overuren en ik weet niet hoe snel ik de hand van Mark moet pakken om me aan zijn arm omhoog te trekken: ik vrees anders een orgasme te krijgen.
Mark lacht en zegt: “Jij hebt haast zeg!”, waarna hij wegloopt en zich aan gaat kleden.
Ik strompel naar boven en heb daarbij best veel last van mijn klit. Het lukt niet erg om met mijn pijnlijke bovenbeenspieren mijn knopje te ontlasten. Daardoor blijft het vuur in mijn kut onverminderd branden.
Ik kies een vrij lange en dikke rok uit, want het is koud buiten. Een broek zie ik niet zitten, want ik vermoed dat mijn kut dan te veel tegen de stof gaat schuren met alle gevolgen van dien…

Ik doe een dun truitje aan, want ik doe mijn dikke wollen jas aan om me warm te houden. Als ik even later beneden kom, staan Mark en Irma al op me te wachten. Mark zegt: “je hebt niet echt een charmante outfit aangetrokken”. Ik vrees dat hij me een kort rokje aan zal laten trekken. Dat zie ik niet zitten: ik heb het vandaag al koud genoeg gehad!
Irma reageert op Mark: “Ach, dat is niet zo erg: echte schoonheid zit van binnen en niet van buiten”. “Cliché!”, roept Mark. “Ik heb nog wel een versiering voor je. Die wilde ik eigenlijk tijdens de kerst aan je geven, maar toen was je te ziek”. Hij geeft me een ingepakt doosje. Ik maak het open en ik zie kerstbelletjes van een paar centimeter in diameter. Ze zijn van metaal, dus relatief zwaar en het klepeltje geeft een mooie heldere klank. Ik vind ze erg mooi.
“Doe ze maar in”, zegt Irma. Ik kijk wat verbaasd. “Waar dan?”
Irma wijst naar mijn kruis. Ow my god…. Nóg meer aandacht voor mijn onderlijf… Het worden heel lange uren voordat ik klaar mag komen. Ik stroop mijn rok omhoog en hang de klokjes aan de twee schaamlip-piercings. Terwijl ik dat doe rinkelen ze vrolijk.
“Zo, nu heb ik nog wat te doen”, zegt Irma terwijl ze naar mijn borsten met ver vooruit stekende tepels wijst. Ze pakt een schaar van de tafel en zet deze tegen mijn tepel aan. Ik ken Irma goed genoeg om te weten dat ze nooit in mijn tepel zou knippen (TOCH!?), maar wat wil ze dan?
Ze knipt een rondje in mijn truitje een rondje om mijn tepels, zodat ze door mijn truitje steken. Ik bedenk me dat het gelukkig toch maar een goedkoop ding was…
Mark houdt galant de wollen jas open voor me om aan te trekken en ik rits en knoop hem helemaal dicht. Ik voel al snel dat de wol tegen mijn tepels kriebelt…

Dit gaat geen relaxte wandeling worden! Mijn tepels worden gekriebeld en de vrij ruwe jas zal mijn tepels zeker gaan schuren. Lopen is überhaupt lastig met de klitpiercings, maar met de belletjes wordt het nog moeilijker. Als we een paar meter van huis zijn weet ik dat mijn verwachtingen uitkomen. Langzaam lopen we over de stoep.
De belletjes rinkelen best veel. Ik probeer ze tussen mijn dijen te klemmen om het geluid te smoren, maar dat is geen optie, omdat mijn klitpiercing dan veel te gevoelig wordt. Er zitten wat kleine scherpe uitsteeksels aan de belletjes die tegen mijn dijen komen en daar pijn doen.
Ik zet mijn voeten wat verder uit elkaar, zodat mijn dijen uit elkaar gaan, maar geeft geen verlichting, maar wel veel gerinkel van de belletjes.
Ondertussen babbelen Mark en Irma over van alles en nog wat.

Na een paar honderd meter heb ik een beweging gevonden die voor mijn onderlijf werkt: lopen als een mannequin op de catwalk en onderwijl obsceen wiegen met mijn heupen. Het enige nadeel is dan alleen dat mijn borsten erg tegen de jas schuren. Dat kan ik voorkomen door ze wat strakker naar voren tegen de jas te duwen, zodat de jas minder beweegt.
Zo loop ik hoerig over straat: uitnodig wiebelende billen en met mijn tieten vooruit. Er zijn niet veel mensen op straat, maar degenen die ik zie, kijken allemaal verlekkerd naar me. Misschien komt dat ook door het vage gerinkel wat regelmatig onder mijn rok vandaan komt?
Dan vraag ik me af waar Mark en Irma zijn. Ze lopen achter me, terwijl ze met hun mobieltjes opnames van me maken. Dat werkt natuurlijk ook attentie verhogend….

Even later komen Mark en Irma naast me lopen. Mark zegt: “ondanks je niet flatteuze kleding, loop je als een plaatje! Zie al die mensen naar je kijken”.
“Ja”, zegt Irma. “Je ziet er uit om op te vreten”. Ze blijft staan en geeft me een tongzoen midden op straat. Ik gloei van binnen en voel me smelten.
Irma verbreekt de zoen en zegt dan: “Bedankt dat je ons vertrouwt en dat we je mogen helpen om je lijf onder controle te krijgen; ook bij extreme prikkels”. Ik omhels Irma en ondanks dat mijn tepels protesteren klem ik me aan haar vast.
Mark klopt me bemoedigend op mijn rug en ik kijk naar hem. “Omdat je het zo goed, heb ik een cadeautje voor je”. Ik ben benieuwd wat Mark heeft, want ik weet inmiddels wel dat de cadeautjes altijd een neveneffect hebben wat mijn oefeningen weer moeilijker maakt.
Mark geeft me dan een kettinkje aan. Het voelt best zwaar. De schakels zijn zwart en aan het eind zie ik een klemmetje. Mijn hart maakt een sprongetje: een tepelketting! Ik weet echt niet of ik blij moet zijn en om mijn emoties naar Mark te verbergen geef ik hem een zoen om te bedanken . Als ik de zoen verbreek zegt hij: “doe je jas maar even open, dan zal ik de klemmen er even op zetten.”
Ik haal diep adem en doe mijn jas open. Na een zucht kijk ik Mark in zijn ogen en knik even naar hem. Hij pakt het klemmetje en zet het op mijn tepel.
Ik ben verbaasd: ik had meer pijn verwacht. Ook de andere tepel wordt versierd. Als ik daarna mijn jas weer dicht doe, merk ik gelijk het verschil. De ruwe stof beweegt telkens tegen mijn tepels, waardoor mijn tepels heel snel enorm gevoelig worden. We lopen verder en ik word gek van alle stimulansen bij mijn borsten en kut. Ik ga steeds langzamer lopen, want anders kan ik een orgasme echt niet uitstellen. Ik kan alleen nog maar denken hoe ik kan voorkomen dat ik hier op straat tot ontploffing kom.

Irma omarmt me en zegt tegen me: “Als je te veel last van je jas hebt, dan mag je hem wel open doen hoor”. Dat lijkt me een goed plan, ondanks dat het wel koud zal zijn.
Ik doe mijn jas open en mijn tepels groeien gelijk door de koude wind die over mijn blote tepels blaast. Daardoor grijpen de klemmen wat verder in mijn gevoelige vlees, maar dit gevoel is een stuk makkelijker om te hanteren dan de schurende jas.
Zo loop ik dus met een openhangende jas en ontblote tepels over straat. Het bewegende kettinkje vestigt de aandacht van een paar voorbijgangers op mijn voorgevel, maar ik denk niet dat ze het in de gaten hebben wat ze eigenlijk zien. Dan komt er een man naar me toelopen en steekt zijn hand uit. Ik zie Mark en Irma waakzaam kijken, want het is een onbekende.
“Mag ik me even voorstellen”, vraagt hij beleefd. Hij steekt zijn hand naar me uit en ik schud automatisch zijn hand. “Ik heet Tom”, zegt hij. “Ik wilde je complimenteren met de manier waarop je loopt. Je hele houding is zo zelfverzekerd, geil zelfs. Maar, toen ik goed keek, zag ik je blote tepels. Mag ik er misschien even aanzitten?”
Ik kijk naar Mark. Mark kijkt naar Irma. Irma kijkt naar mij.
Dan zegt Irma: “Ja, je mag haar tepels kussen, maar dan moet je tegelijk met je volle hand haar borsten kneden. Als één van ons STOP zegt, dan moet je gelijk stoppen”. Dat lijkt Tom wel wat, want hij bukt iets om een tepel te kussen. Ondertussen pakt hij mijn borsten beet. Hij knijpt al snel hard in mijn borsten en ik voel mijn knieën week worden. Het voelt heerlijk om gedomineerd te worden. Zelfs door een vreemde man. Het is wel goed dat Mark en Irma bij me zijn, want anders had ik me heel onveilig gevoeld.
Tom wisselt van tepel en kneedt alsof hij taartdeeg aan het bewerken is.
Ik kreun van genot. Dan zegt Mark: “STOP!” en Tom stopt direct. Hij geeft een kus op zijn hand en drukt deze op mijn voorhoofd. “Bedankt dat ik even met je mocht spelen. Als je een keer met me af wil spreken, dan kan je me mailen
Daarna draait hij zich om en loopt rustig weg. Ook wij vervolgen onze weg naar huis: we hebben het toch wel koud gekregen. Ook ik heb het ondanks alle prikkels en innerlijke hitte koud gekregen. Ik voel dat ik echt even uit moet rusten van alle emoties.

Als we thuis komen ga ik op de bank zitten en ga even facebooken om mijn hoofd en lijf wat tot rust te laten komen. Dat lukt aardig en lees een paar appjes, waaronder van Elena over haar tepelpiercings.