Kamer Vijftig - 4

Mijn subje appt dat ze er is. Ik geef aan dat ze even moet wachten en dan kan komen. Snel controleer ik de kamer en badkamer. Alle lichten doe ik uit zodat we alleen kaarslicht hebben. Dit is de eerste keer dat ik kaarsen gebruik. Ik neem aan dat ze het signaal oppikt.
Even later laat ik haar binnen. Ze gaat me voor. Ik leidt haar even rond voordat de blinddoek om gaat. Zo heeft ze een idee wat er te wachten staat. De kaarsen, touwen en canes (heb er twee klaargelegd) kunnen haar niet ontgaan zijn.
Vervolgens stuur ik haar na de badkamer. Met de opdracht om met vier minuten terug te zijn. Naakt. Op haar string na. Schoenen mag ze ook uitdoen.
Even later meldt zij zich. Ik laat haar de beginceremonie weer doen. 30 seconden geknield voor me zitten. Hoofd en handen (gestrekt) op de vloer naar me toe. Hierna draait zij zich om en knielt weer dertig seconden met haar billen naar mij toe gericht. Aan het eind mag ze rechtop geknield blijven zitten. Hierna laat ik haar dit hele ritueel herhalen, maar pas wanneer ze eerst in de badkamer haar string heeft uitgetrokken.
Als ze uiteindelijk weer rechtop geknield zit, laat ik haar vrij lang zo zitten. Dan loop ik weg en haal een stift , die ik vanmorgen al gekocht heb. Met stift ga ik achter haar zitten. Haar voetzolen wijzen omhoog. Op de linkervoet schrijf ik 'Subje van' en op de rechtervoet 'MrR'. Ik vertel haar erbij dat dit onuitwisbare stift is. De tekst zal er af moeten slijten. Mijn subje reageert niet.
Daarna ga ik voor haar staan en vertel dat ik niet tevreden ben. Pak haar in haar haren en trek haar vrij hardhandig richting badkamer.
Daar aangekomen laat ik haar in de hoek plaatsnemen. Op de grond.
Vervolgens begin ik uit te leggen wat er aan mankeert. En dat zij hier straf voor gaat krijgen. Ik noem de drie overtredingen op: 1) Geen webshop aan mij doorgeven. 2) Geen bestellijst gemaakt 3) Mij niet aanspreken op de juiste manier.
Ik laat er geen twijfel over bestaan dat dit fout is, dat er tegen in gaan geen zin heeft en dat de straf meer en harder zal zijn dan gewend.
Ook krijgt mijn subje te horen dat de badkamer vandaag de strafplek is, waar straf en pijn met elkaar te maken hebben en de kamer de plek waar we met pijn spelen om het genot. Ik maak haar duidelijk dat ze geen straf krijgt uit boosheid of wraak, maar wel om te zorgen dat zij dezelfde fouten de volgende keer niet meer maakt.
Na mijn toespraak laat ik haar geknield in de hoe zitten. Ik ga mij douchen. Om even stapsgewijze mijn plan uit te kunnen werken. Ook weet ik dat douchen (geluid van water) een kalmerend effect heeft op mijn subje. Hierdoor komt ze in een relaxe toestand waarin ze ontvankelijk is. Ontvankelijk voor lust (mijn geilheid) en voor pijn.
Na het douchen droog ik me uitgebreid af. Daarna trek ik een slip aan. En loop mompelend naar de hoek waar mijn spullen uitgestald staan. Mijn subje kan me niet zien (blinddoek en met hoofd in de hoek) maar mij wel horen.
Ik test twee canes voorzichtig in mijn hand. Pak de dunste. Loop naar mijn subje. Zeg haar overeind te komen. Help haar aan haar haren.
Ze staat met de rug naar me toe. Ik fluister in haar oor (sta dichtbij haar) dat ze drie overtredingen heeft begaan. Elke straf heeft iets met drie.
Als eerste zal ze drie sessies van elk drie slagen met de cane ondergaan.
Op drie verschillende plekken. Billen, dijen en borsten. In die volgorde. En dan drie per bil, dij en borst.
Ik laat haar voorovergebogen tegen de douchewand aan staan. Handen gestrekt boven haar hoofd. Benen iets naar achteren. Kontje helemaal naar achteren.
Begin op haar linkerbil. Drie klappen. Zeg dat ze mee moet tellen. Begin zacht. Tweede iets harder. De derde hard. Ze beweegt iets maar laat niet merken hoe het voelt. Dan de rechterbil. Ik sla wat harder. Alle drie. Merk dat het pijn doet, weer zegt ze niets.
Nu laat ik haar omdraaien. Bied je dij aan zeg ik. Ik sta schuin voor/naast haar.
Zij trekt haar linkerbeen op. Ik pak die bij d'r knie en duw haar bovenbeen met de buitenkant tegen mijn middel. Zodat haar dijbeen bloot voor me beschikbaar is. Ze heeft haar (geblinddoekte) hoofd naar beneden.
Hardop zeg ik dat dit wel eens wat meer pijn kan gaan doen. Hef mijn cane op en sla. De eerste dicht bij haar knie. Dan sla ik weer. Nu halverwege knie en middel. Harde. Ze zucht hardop nu.
Voordat ik de derde keer sla, raak ik met mijn cane de binnenkant van haar dijen hoog aan. Dicht in de buurt van het kutje van mijn subje. Ik raak net haar schaamlippen niet aan. Ze huivert. Dan haal ik uit en sla haar. Hard en hoog aan de binnenkant van haar dijbeen. Ze gromt even van de pijn. Zie haar gezicht vertrekken. Ik laat haar been op de grond glijden en buig me naar haar over. Vertel haar dat ze kan kiezen om iets te zeggen. Als zij 'alstublieft' zegt, weet ik dat het zeer doet. Ik zou dan kunnen overwegen niet harder te slaan. Ook kan ze kiezen voor 'genade'. Dan zal ik waarschijnlijk niet harder maar zachter gaan slaan. En 'STOP' natuurlijk. Dat is de harde grens. Ik vraag haar of ze dit nog weet. Ze knikt. Ik pak haar bij haar haar en zeg dat ik een antwoord wil horen.
Ze zegt 'ja'. Ik zeg "wat ja?' Na een aarzeling zegt ze: 'ja meester'.
Ik ga nu tegen de muur staan en laat haar het rechterbeen aanbieden. Het ritueel herhaalt zich.
Wel sla ik feller nu. Ze is nog lang niet bij jaar grens. Wel zucht ze en aan haar gezicht kan ik zien dat het pijn doet. Zeker na de derde klap, dicht bij haar kutje. Ze kreunt even en vermant zich. Ik besef dat ik nog een lange weg te gaan heb.
Nu vertel ik haar dat haar borsten aan de beurt zijn. Hiervoor maak ik eerst haar handen boven haar hoofd aan een stang (van een rekje) vast. Haar armen zitten redelijk strak omhoog zodat haar mooie borsten vooruitwijzen.
Haar tepels (groot maar niet te groot) pronken recht vooruit. Eerst speel ik wat met mijn cane over haar borsten. Trek wat sporen. Laat wat voelen. Bemerk dat haar onzekerheid toeneemt. Ook vertel ik haar dat ik bovenaan de borst begin, de tweede slag halverwege de bovenkant en tepel. En de derde, tja... ik aarzel en zeg dan..'de derde zal het meest zeer doen, die ga je echt nog lang voelen.
Mijn woordenspel doet wel wat met mijn subje. Ze vertoont enkele tekenen van beginnende angst. Heel goed. Ik wil haar niet in paniek hebben, of heel erge angst, maar wel angstig genoeg om haar zekerheid even wat weg te halen.
Dan vraag ik: 'Subje, ben je er klaar voor?'
Ze knikt en antwoord zacht: 'Ja meester'.
Zonder verdere waarschuwing sla ik haar. Drie keer op de linkerborst. Bij de laatste slag raak ik haar tepel een heel klein beetje. Ze kreunt nu hardop. Probeert zich te krommen. Lukt niet met armen en handen boven haar. Ze hijgt.
Ik sla gelijk door op de rechterborst. Zeker de laatste klap hier doet gemeen pijn. Ook hier raak ik de tepel net een beetje. Ze hapt naar adem. Kreunt vervolgens diep. Terwijl zij staat na te hijgen, maak ik de handen los en neem haar in mijn armen, achterlangs (haar borsten zijn nu te gevoelig om haar voorlangs te omarmen).
Ik troost haar terwijl ze achteroverliggend in mijn armen nog zachtjes snikt en langzaam bijkomt.