Maureen - 105

Ik = Maureen

Eindelijk. Het is zaterdag. De dag dat we weer naar de Arena mogen. Ondanks al mijn belevenissen rondom de rijlessen, heb ik enorm uitgekeken naar dit moment. Het is me namelijk al veels te lang geleden dat ik me in de Arena heb mogen uitsloven.

Even voor vier uur in de middag treffen we elkaar in een gemeenschappelijke ruimte van de Arena. Duivel en sissy Jacky zijn er ook. Tot mijn verbazing komen Arno, Anouk en elle ook. Knuffels worden uitgewisseld en het valt me op dat de tieten van elle ontzettend dik zijn geworden en dat haar lippen heel erg opgeblazen zijn. Haar felrood getatoeëerde mond is een levend uithangbord wat obsceen uitnodigt om er een pik in te schuiven.

Ook Elena en Marcus schuiven aan. Zij hebben nog een stel anderen gecharterd en gaan op een sexy manier de aanwezigen bedienen.

De Directeur komt binnen en hij heet iedereen van harte welkom, vooral de nieuwkomers. Met name voor hen legt hij de ‘spelregels’ nog een keer uit. Hij benadrukt dat een goede prestatie van iedereen vaak tot uitdrukking komt in een hogere winst aan het eind van de avond. Hoe meer en/of zwaardere opdrachten er vervuld worden, des te meer weddenschappen, dus des te hoger de inkomsten voor iedereen.

Ook is uithoudingsvermogen een factor waardoor de weddenschappen vaak veel hoger worden. We snappen dit economische model allemaal, maar het verbaast me wel een beetje dat we deze les nu krijgen. Dit is me in de loop der tijd duidelijk geworden, maar nooit zo expliciet verteld. Ik vermoed dat het een heel erg heftige sessie gaat worden.

De Directeur vertelt globaal hoe we de optredens gaan doen. Eerst gaan sissy Jacky, Marcus en ik de Arena in en krijgen we allemaal een sessie met een zweepmachine.

Het is de bedoeling dat we het zo lang mogelijk vol zullen houden. Hoe langer we de zweepmachine kunnen weerstaan, des te hoger de weddenschappen zullen worden. Eerst zal Marcus gaan, dan sissy Jacky en als laatste mag ik. Ik vermoed dat we in volgorde van verwacht uithoudingsvermogen neergezet zijn.

Daarna komt de initiatie van elle. Dit zal een lange sessie worden, zodat sissy Jacky en ik bij kunnen komen voor het slotstuk: ‘Hell in heaven’. Twee (waarschijnlijk grof betalende) toeschouwers willen sissy Jacky en mij tegen elkaar te laten strijden. De Directeur waarschuwt ons beide, dat het er heel erg heftig aan toe zal gaan.

We douchen en oliën ons in, zodat we er tiptop uitzien. Elena en Marcus zijn al druk in de weer met de catering, maar Marcus is op tijd als ons optreden rond half zeven start.

We lopen gedrieën de Arena binnen en Marcus wordt aan een metalen paal vastgemaakt. Vóór hem wordt een apparaat neergezet, waarop verschillende soorten zwepen gemonteerd kunnen worden. Ook kunnen er meerdere tegelijk op gemonteerd worden, zodat meerdere plaatsen van het lichaam geraakt worden.

Het ziet er ingenieus uit en Marcus siddert over zijn hele lijf van angst… Zijn armen worden wijd gespreid en zijn benen komen ook een stuk uit elkaar te staan.

Dan zegt de speaker: “We beginnen met een opwarmertje: een strokenzweep op de borst”.

De strokenzweep begint te zwiepen: een horizontale slag met exact 8 seconden tussen elke slag. Een groot oppervlak van het bovenlichaam van Marcus begint rood te kleuren. Na een paar minuten begint hij steviger te ademen en ik zie dat zijn pik omhoog gaat staan. Dan zegt de speaker: “Het wordt tijd om op te schakelen. We gaan de onderste zweep gebruiken. Weer een strokenzweep, maar dan verticaal omhoog gericht op zijn onderlichaam”.

De zweep gaat aan en ik zie dat een harde slag op het onderlijf van Marcus terechtkomt. Het geeft een wolvengehuil en de tranen biggelen al over zijn wangen. Hij wil graag dubbel vouwen van de pijn, maar de boeien verhinderen dat. De volgende slag komt na 20 seconden. Deze neemt hij in ontvangst terwijl hij hard aan de boeien trekt in een vruchteloze poging om deze los te trekken.

De derde slag ontvangt hij vloekend en tierend en het is duidelijk: Marcus is geen pijn gewend; hij geniet niet van pijn: hij verzet zich er tegen.

De speaker zegt: “Dan zullen we nog een keer opschakelen”

Mits dat gezegd is, beginnen beide zwepen te zwiepen en krijgt hij een dubbele slag, die hij vol verbazing stil incasseert. De frequentie blijft gelijk als eerder, waardoor hij meer klappen op zijn borst krijgt, dan op zijn onderlichaam. Marcus wordt al snel gek van de pijn die door zijn lijf giert. Hij kan er geen vat op krijgen en niet kanaliseren. Hij verzet zich enorm tegen de pijnprikkels en hij moet al binnen een paar minuten lossen. Hij gilt het in paniek uit als hij weer een zweepslag op zijn pik en ballen heeft gekregen en roept met de toonhoogte van een sopraan: “STOP!! Ik kan het niet meer aan!! Maak me los en laat me gaan!”

De zwepen stoppen direct en de speaker zegt: “Applaus voor Marcus!” Ik hoor achter de spiegelruiten een gedempt applaus en als Marcus losgemaakt is, loopt hij gebogen, met zijn handen beschermend in zijn kruis naar de kleedkamers.

De volgende is sissy Jacky. Hij wordt op dezelfde manier vastgeknoopt en dan zegt de speaker: “Voor sissy Jacky gelden andere normen dan voor Marcus. Marcus is relatief nieuw in de scene, maar sissy Jacky heeft al heel wat meegemaakt. Voor deze sissy zullen we zwepen met knopen gebruiken, zodat de impact van de slagen wat groter is. Ook zal hij zijn beschermende kooitje van zijn pik moeten missen”.

Ik zie een gedienstige slaaf bezig om het kooitje wat om het pikkie van sissy Jacky zit te verwijderen. Dat gaat zeker niet zachtzinnig, want ik zie de ogen van sissy een paar keer van pijn dicht gaan.

Na wat gefriemel is sissy Jacky voor het eerst in tijden helemaal naakt.

De zweep op zijn borst gaat aan en ik zie bij elke zweepslag een felle striem in zijn vel komen. Het is een heel heftige zweep! Bij de gedachte dat ik die misschien ook wel zal krijgen, voel ik mijn kut al druppelen!

Al snel wordt de zweep die gericht is op zijn onderlijf ook ingeschakeld. De eerste klap lijkt me veel harder dan degene die Marcus kreeg. Het is goed voor mij om te weten dat de kracht van de slagen niet voor ons allemaal gelijk zal zijn!

sissy Jacky ontvangt de slag op zijn onderlijf met een enkele knipper van zijn ogen en verder geen enkele uiterlijke reactie. Ik ben onder de indruk en maak me op voor een zware competitie, maar ik realiseer me ook, dat de kracht van de slagen alles bepalend zal zijn voor de uiteindelijke uitslag van de ‘wedstrijd’.

Na drie slagen die alleen maar op zijn onderlijf waren gericht, komt de zweep op zijn bovenlijf er weer bij. De geseling van sissy Jacky wordt nu heerlijk om te zien. Hij lijkt zich te focussen op de slagen op zijn bovenlijf, maar af en toe komt er een storende klap op zijn pik en ballen, waardoor hij de focus kwijt raakt. Daardoor komt hij niet in een subspace en heeft hij vrij veel moeite om de slagen te kunnen verwerken.

Na zeker 10 minuten druipen de tranen van zijn wangen, maar hij wil nog van geen ophouden weten. De speaker zwijgt, maar ik merk wel dat de slagen intensiever worden. Venijniger vooral.

Elke klap op zijn onderlijf raakt hem vol, maar hij wijkt niet. Ik krijg het idee dat hij zich liever dood laat ranselen, dan dat hij opgeeft.

Er komt een slaaf naderbij. Hij wisselt de zwepen. De zwepen met knopen worden vervangen door zwepen met ijzeren ringetjes aan het uiteinde. Ik kijk er met grote ogen naar: dat zijn regelrechte martelwerktuigen: elke slag zal een diepe kras in het vlees geven!

Het is bij de eerste paar slagen al duidelijk dat deze zwepen veel pijnlijker zijn dan de zwepen met knoopjes, wat sissy Jacky jammert al snel van ellende.

Binnen twee minuten krijst hij om verlossing en stopt zijn marteling.

Ik ben helemaal niet zeker van mijn zaak als ik de plaats van de zwaar gehavende sissy Jacky inneem. Iets in mij zegt me namelijk, dat ik niet de zweep met knoopjes, maar de zweep met ijzeren ringetjes als instapoefening zal krijgen.

Ik besluit om een verzoek te doen en zeg luid: “Ik zou graag de opwarming over willen slaan en de slagen op mijn boven en onderlijf af willen laten wisselen, zodat er vijf seconden tussen elke slag ligt. Is dit mogelijk?”

Het blijft even stil en dan komt het antwoord: “Dat is prima. We starten nu”. Gelijk voel ik een snerpende pijn in mijn tieten. Ik bedenk me dat mijn dikke tieten veel verder vooruit steken dan de borstkas van de mannen die me voor waren. Dat betekent dat ze dichter bij de zweepmachine zijn, maar ik weet nog niet of dat een voor- of een nadeel is…

Klets! Een keiharde klap op mijn kut. Fuck! Dat doet echt verdomde pijn, omdat mijn kutlippen zoals tegenwoordig altijd opengesperd zijn. Gelukkig heb ik een klitschildje wat mijn klit beschermt tegen de snoeiharde klappen. Ik heb er vertrouwen in dat ik dit best lang kan volhouden.

Weer een zwiep over mijn tieten. Dat doet wel pijn, maar die kan ik wel aan.

Klets weer! Mijn open kut dendert na van de klap en ik besef dat ik me op die slagen moet focussen. Ik laat me wegglijden in een trance en voel de slagen nog wel, maar ik laat me er door overspoelen. Elke klap geeft me een beetje meer subspace. Elke klap geeft me meer ruimte.

Na een paar minuten hijg ik hardop: “Mag ik klaarkomen?”

De speaker antwoordt: “Ja, je mag klaarkomen, maar dat betekent niet dat de marteling stopt”. Zijn boodschap dringt tot me door en ik besluit om het klaarkomen zo lang mogelijk uit te stellen, want opwinding is een heel erg krachtige pijnstiller!

Elke volgende slag brengt me dieper in mezelf. Heel ver weg registreer ik dat de slagen intenser worden. De pijn wordt meer, maar daardoor ook mijn genot. Ik geniet van elke slag. Steeds meer. Steeds dieper. Als ik het dan eindelijk écht niet meer kan houden, laat ik mijn orgasme komen. Ik voel het genot vanaf mijn onderlijf naar boven stromen, via mijn keel naar mijn mond. Onbewust slik ik en daarna gaat het gevoel weer naar beneden. Het verspreidt zich en eindigt in mijn tenen en vingertoppen. Ik sta helemaal stil en laat het gevoel over me komen. Ik weet zeker dat ik gedurende meer dan een minuut klaar kom en pas als mijn orgasme wat afneemt, registreer ik dat de klappen met de zweep gewoon doorgegaan zijn. Mijn gevoelige klit incasseert een paar rake klappen en ik gil snel: “STOP! Ik wil hier weg!”. Ik zou het nog wel een tijdje hebben kunnen volhouden, maar ik ga er van uit dat ik wel genoeg geld verdiend heb voor de Directeur en ik doe het vooral uit lijfsbehoud, want ik mag straks nog een keer ‘optreden’ met sissy Jacky.

De speaker geeft aan, dat ik degene was, die veruit de beste prestatie heeft neergezet. Ik hoor een stevig applaus achter de spiegelruiten vandaan komen.

Ik word losgemaakt en ik bedank de slaaf door eventjes hard in zijn ballen te knijpen. Mijn kut en tieten voelen erg pijnlijk aan en trots loop ik naar de kleedruimte. Daar is Irma. Ze helpt me met het verzorgen van mijn pijnlijke lichaamsdelen. Vaseline op de striemen en sudocreme op de krassen. Daarbovenop wat ijscompressen om de zwellingen te onderdrukken en ik ga even relaxen.

De beproeving was voor mij waarschijnlijk minder heftig dan voor Marcus, die als verliezer te boek gesteld zal worden. Zo zie je maar: houding, oefening en pijngrens zijn heel erg belangrijk voor dit type oefeningen!

Op de monitor zie ik dat er een wijnvat de Arena binnengerold wordt. Ik kijk goed naar de monitor en zeg gelijk: “Ik wil graag rechtstreeks in de Arena kunnen kijken!”

Irma neemt me mee naar een VIP loge, waar veel bekenden zitten. Ik ga (met ijscompressen) bij het raam zitten en kijk wat er allemaal gebeurt. Ik kijk niet eens naar de mensen die in de loge zitten.

Ik zie dat een groot wijnvat in het midden van de Arena gezet wordt. Het vat wordt op de onderrand gerold, want de bovenplank bestaat uit twee gedeelten met een uitsparing voor een nek. De nek van elle zit in dat gat: haar lijf zit in het vat en haar hoofd steekt er boven uit. Haar weelderige haren zijn als een waaier over de bovenste plank uitgespreid. Ik zie haar gezicht en heb een enorme bewondering voor haar. Ze is pas korte tijd geleden overgegaan naar deze lifestyle en heeft nu al een initiatiemoment waar talloze mensen getuige van zijn. Ik durf te wedden dat ze geen idee heeft wat het inhoudt.

Ze lijkt rustig. Ze kijkt met haar ogen om zich heen, maar uit eigen ervaring weet ik dat je daar helemaal niets aan hebt. De omgeving hier is strak en clean: het helpt je niet, maar bedreigt ook niet.

Dan komen Arno en Anouk naar haar toe. De speaker zegt: “Vandaag kunnen we getuige zijn van de initiatie van elle. Ze is de 24x7 slavin van Arno en Anouk. Vandaag zal ze haar overgave aan iedereen laten zien.

Op verzoek van een aantal aanwezigen zijn er een aantal zaken aan de initiatie toegevoegd. Dit allemaal na toestemming van de eigenaars van elle: Arno en Anouk”.

In de loge hoor ik luid applaus. Er hangt een opgewonden sfeer: de aanwezigen verwachten heel wat van dit moment! Ik kijk even om me heen en ik zie dat de Arabier ook aanwezig is. Hij wordt omringd door een heel stel bloedmooie meiden uit alle werelddelen.

In een andere hoek zie ik een blonde man met ongeveer net zoveel meiden om zich heen. Dat zijn alleen maar hoogbenige, blonde exemplaren met dikke tieten en dito lippen. Barbies. Of, nee: bimbo’s. Ik noem hem voor mezelf: ‘de Rus’. Ik ken hem niet, maar hij zou wel eens een ‘speler’ kunnen zijn.

Ik zoek Jeroen met mijn ogen, maar ik vind hem niet.

Ik focus me op het wijnvat. Het getatoeëerde hoofd van elle ziet er schitterend uit. De dikke lippen maken haar gezicht echt helemaal compleet.

Arno en Anouk staan bij het vat en rommelen wat met gereedschap. Ik zie een paar speculums in verschillende maten. Ze gaan ieder aan een kant staan en doen in elk neusgat een speculum. Ze schijnen er met zaklampen in en lijken het met elkaar eens te zijn. Ze praten niet, maar maken alleen gebaren. Het is duidelijk een showtje wat ze opvoeren. Hopelijk duurt het niet te lang, want ze zijn niet echt geboren om op toneel te staan…

In elk neusgat gaat een speculum: de neusgaten worden heel wijd uitgespreid en de tranen springen in de ogen van elle.

Dan pakt Arno een vrij stug koordje. Hij begint het koordje door de neus van elle naar binnen te duwen en ik zie dat hij met een tang die in een piercingshop ook vaak gebruikt wordt, het koordje uit haar keel vist en via haar mond weer naar buiten trekt. Ik heb wel eens gehoord dat dit kan, maar ik vind het wel heel erg ‘apart’…

Het andere neusgat wordt op dezelfde manier onder handen genomen en na een beetje heen-en-weer geschuif heeft Arno het voor elkaar dat door de neusgaten van elle een koordje zit, wat vervolgens uit haar mond komt en onder het tussenschotje van haar neus weer vastzit. Zonder een neuspiercing heeft hij het voor elkaar gekregen om een ankerpunt onder het puntje van haar neus te maken.

Ik kan me voorstellen dat de drager van zo’n kettinkje erg gemotiveerd zal zijn om te gehoorzamen. Dan komt Arno met een drinkfles met een rubberen speen aanzetten. Er zit zeker 2 liter water in. De speen wordt in de mond van elle gestoken en ze begint fanatiek de fles leeg te zuigen. Anouk houdt de fles omhoog, zodat ze makkelijk kan drinken. De bedoeling hiervan weet ik niet, maar ik weet wel zeker dat elle straks enorm nodig zal moeten pissen.

Ondertussen is Arno in de weer om het koordje boven het hoofd van elle vast te maken, zodat ze geforceerd wordt om naar boven te kijken. Dit zorgt er voor dat haar neusgaten erg open staan en dat iedereen op de monitor achter in haar neus kan kijken.

Arno pakt een lange cocktailprikker en begint met het houtje achter in haar neus te prikken. Ze moet alle moeite doen om niet te niesen. Het is een heel apart gezicht: een groot wijnvat met daarop een hoofd wat heel hoog gestrekt is.

Als elle halverwege is met het leegdrinken van de drinkfles, stopt Arno met het bewerken van haar neusgaten. Hij zet vervolgens een wasknijper op haar neus en elle heeft nu echt veel moeite om haar ademhaling te regelen. Na elke slok moet ze een teug adem halen, omdat ze zich anders verstikt of zich verslikt. Op deze manier wordt zelfs een simpele taak als drinken uit een rubberen speen een grote uitdaging.

Als de fles eindelijk leeg is, haalt Anouk de fles uit haar mond en pakt Arno een forse houten liniaal. Speels tikt hij tegen de wangen van elle, die niets kan doen om de slagen te ontwijken: haar neus fixeert haar hele gezicht. Al snel spetteren de tranen op haar wangen: elke slag van de liniaal vernietigt een traan. Het gezicht van elle kleurt mooi roze door de niet zo harde slagen.

Anouk komt aan met een zelfgemaakt apparaat. Het zijn twee dikke, maar kleine soort sjoelschijven, waar in de lengte een gat in geboord is, en door die gaten zit een koord. Het wordt al snel duidelijk waar deze voor dient: het wordt een soort blinddoek. Ik hoor iemand op de achtergrond zeggen: “Dat is een hele slimme gedachte, want door de dikke schijven worden haar ogen een beetje naar achteren geduwd, waardoor ze al snel sterretjes zal zien. Ze zal heel erg gedesoriënteerd worden”.

Ik bedenk dat ik met andere ogen naar Arno en Anouk moet gaan kijken: ze zijn echt wel inventief en vernieuwend! Anouk trekt het koord wat door de schijven zit fors hard aan en de schijven drukken inderdaad best hard in haar oogkassen. Arno pakt de liniaal weer en nu elle de klappen niet aan kan zien komen, lijken ze veel meer impact te hebben. Het roze kleurtje op haar wangen is al snel weer terug.

Tenslotte kliert Anouk een tijdje met cocktailprikkers in haar neus en oren.

Dan gaat de ‘blinddoek’ af en elle doet haar best om haar ogen weer goed te gebruiken: knipperend en draaiend met haar ogen krijgt ze langzaam weer de controle over haar grote kijkers.

Even krijgt ze pauze, maar ik zie dat elle plotseling ontzettend bang kijkt: Anouk heeft een kleine taser in haar hand, die ze vlak naast het gezicht van elle laat knetteren. De reactie is regelrechte paniek: elle is echt als de dood om een schok te krijgen! Ze deinst terug, terwijl ze heel erg weinig bewegingsruimte heeft.

Ik kan het niet goed zien, maar het lijkt er op dat ze geen enkele schok krijgt, maar toch doet elle haar uiterste best om, ondanks de koordje door haar neus, de taser te ontwijken. Het is Anouk gelukt om elle doodsbang te maken. Als ik het zo zie gebeuren, lopen ook bij mij de rillingen over mijn rug. De aanwezigen vinden de angst van elle machtig mooi om te zien.

Ik hoor dat iemand oppert dat de tong van elle een schok moet krijgen. “Nee”, zegt een andere stem. “haar tandvlees moet een schok krijgen!”

Ik ben al heel wat gewend, maar ik schrik wel van deze uitspraken: er zitten heel veel sadisten in deze ruimte!

Ik zie dat Arno even naar zijn oor grijpt en luistert en ik begrijp dat hij een ‘oortje’ in heeft. Hij pakt een mondspreider, doet hem in de mond van elle en knijpt er in, zodat de kaken van elle wijd open gesperd worden. Dan pakt hij de eerder gebruikte tang, grijpt er de tong van elle mee en Anouk komt naderbij met de taser.

Heel erg trillend en zacht schuddend probeert elle de taser af te houden, maar ze heeft duidelijk in de gaten dat dit haar toch niet gaat lukken. Ze sluit haar ogen en laat het over haar heen komen. De schok van de taser raakt haar tong en we horen het knetteren. Een harde gil overtuigt iedereen dat ze een schok op haar tong heeft gekregen. Dan laat Arno de tong los en zegt: “Steek je tong uit”.

elle aarzelt, maar na een paar seconden steekt ze langzaam haar tong naar buiten. Anouk houdt de taser een eindje van de tong af en laat hem de hele tijd knetteren. Arno zegt: “Steek je tong verder uit”.

We zien de mentale worsteling van elle, die heel goed weet dat ze een schok krijgt als ze haar tong verder uit steekt. Toch doet ze het met stijf gesloten ogen. ZAP!

Haar tong schiet met kracht weer terug in haar mond en ze laat een hoge kreet van schrik en pijn. Anouk laat de taser snel volgen en strijkt even met de taser over het tandvlees van haar boventanden. Het gillen van elle gaat me door merg en been. Tranen stromen over haar wangen en de intense pijn is van haar gezicht af te lezen. Toch zie ik niet dat ze zich afzet tegen Anouk of Arno. Ze is bang voor de taser, niet voor de bediener er van.

Arno haalt de mondspreider uit haar mond en aait even over haar haren ten teken dat ze het goed gedaan heeft. Ook spreken ze even met elkaar. Ik ben daar even verbaasd over. Ik had dit niet verwacht van de stoere vrachtwagenchauffeur, maar hij is erg bezorgd over zijn slavin.

Na deze behandeling kijkt elle met haar betraande ogen tot mijn verbazing gelukkig uit haar ogen. Het is duidelijk dat er een soort chemie is ontstaan tussen de slavin en haar eigenaren.

Dan komt Anouk met een plantenspuit. Volstrekt onverwachts spuit ze elle vol in haar gezicht. Ze deinst terug, maar kan door de krappe opening in het vat niet weg. Dit lijkt een nutteloze actie van Anouk te zijn, maar ik weet uit ervaring dat een dergelijke kleine onbeduidende handeling veel impact heeft op de slavin… Daar komt elle nu ook weer achter: de simpelste dingen kan ze niet doen, omdat ze helemaal klem zit. Dat wordt op alle mogelijke manieren duidelijk gemaakt: terugdeinzen lukt niet, de ogen uitwrijven gaat niet.

Arno heeft een platte pincet gepakt en tilt daarmee een ooglid op. Anouk spuit haar nogmaals in haar gezicht. elle wil graag knipperen, maar zelfs deze beweging kan ze niet maken. Ik zie Anouk over het hoofd van elle buigen en ik kan net zien dat ze met haar tong het oog van elle likt. Dat ziet er ontzettend sexy uit!

Anouk likt vervolgens afwisselend de beide oogballen van elle, die fanatiek probeert te knipperen, maar dat lukt niet: Anouk houdt met vingers en pincet de ogen van elle wijd open.

Daarna wordt het neuskoordje los gemaakt en heel voorzichtig haalt Arno het koordje uit haar neus. Als hij daar klaar mee is, draait elle met haar neus en snuift ze veel troep uit haar neus.

Anouk heeft intussen een vliegenmepper gepakt en geeft elle afwisselend klappen op haar wangen. Ik tel er in korte tijd zeker 20!

Er is even tijd voor elle om uit te blazen. Ondertussen zijn Arno en Anouk allerlei dingen aan het klaarzetten. Ik zie een emmertje en een soort shampoo. Ook zie ik een grote ouderwetse barbiersschaar.

Anouk doet een ring in de mond van elle en maakt de bijbehorende riem vast achter haar hoofd. Het doel er van ontgaat me, maar de onzekerheid zal waarschijnlijk niet lang duren. Dan gaat ze wat naar achteren staan en Arno pakt de schaar. Met grote halen knipt hij het donkerblonde haar van elle grotendeels af. Hij doet het erg slordig en alle haren vallen op de deksel van het wijnvat. Als hij een stuk of 10 keer geknipt heeft, legt hij de schaar neer en propt veel van de haren in de openstaande mond van elle. Ze moet berustend toelaten dat de kriebelende haren in haar mond worden gepropt en doet erg goed haar best om niet te kokhalzen. Als haar mond goed gevuld is, haalt Arno de knevel uit haar mond en plakt Anouk met doorzichtige ductape de mond van elle dicht, zodat ze de haren niet uit haar mond kan duwen.

Dan maakt Anouk van de gekortwiekte haren twee staartjes: aan elke kant een staartje boven de oren. Ik bedenk me dat het wel leuk zal zijn als ze van elk staartje een knotje maakt, want dan lijken de staartjes op oren. Ze knipt ze op ongeveer 10 centimeter lengte af.

Dan pakt Anouk een ijzeren voorwerp wat van dik draad is gemaakt: een driehoek van draadijzer met zijden van 3 centimeter, die steunt op een ring van ongeveer 5 centimeter in doorsnee.

Anouk pakt een staartje, trekt die op ingenieuze wijze door de driehoek en het lijken daadwerkelijk poezenoortjes die ik daarna zie. Ik hoor een aantal mensen klappen: blijkbaar hebben Arno en Anouk iets gedaan wat uniek was, want er wordt stevig over door gesproken.

Wat ze gedaan hebben, lijkt nog het meeste op een ‘haardonut’, maar dan veel kleiner.

Intussen komt Arno dichterbij met een tondeuse en een ouderwets scheermes. Hij begint voortvarend met de tondeuse met het kortwieken van de hoofdharen van elle. Hij laat daarbij de staartjes intact. De mooie bos haren van elle verandert in een ontzettend slordige look. Het lijkt wel alsof ze geplukt wordt…

Als hij klaar is met de tondeuse, begint Anouk de haren in te soppen met scheerschuim, waarna Arno met het scheermes de haren weg begint te scheren. Het is een langdurig proces wat ongeveer een half uur duurt. elle is er heel rustig onder en lijkt de behandeling erg ontspannen te ondergaan, ondanks de vervelende haren in haar mond.

Ter afronding pakt Anouk de plantenspuit weer en spuit de laatste resten scheerschuim weg. Alle schuim en veel van de haren verdwijnen in de ton. Dat zal waarschijnlijk erg kriebelen…

Anouk trekt als allerlaatste de plakband van de mond van elle en neemt gelijk een hele dots met haren mee die er aan vastgeplakt zitten. Ze ziet er belachelijk uit: overal losse haren, twee poezenoortjes op haar verder kale en zwaar getatoeëerde hoofd. Er zijn natuurlijk een paar camera’s op elle gericht en op één van de monitoren kan ze zichzelf zien. Als ze er in kijkt, zie ik dat er even wat schaamrood komt, maar al snel sluit ze genietend haar ogen. Deze vernedering is voor haar duidelijk ook een positieve ervaring!

Arno en Anouk ruimen alles snel op en ik vermoed dat er een einde aan de beproeving van elle komt, maar dat is niet zo. Anouk komt met een doorzichtige, stevige diepvrieszak aan en doet die over het hoofd van elle. Anouk trekt de onderkant met haar hand dicht, zodat deze redelijk afsluit en geeft elle een paar klappen op haar wangen. elle krijgt maar weinig adem en doet verwoede pogingen om niet in paniek te raken.

Anouk doet snel en handig een touw om de opening van de zak en nu is elle echt aan haar eigenaren overgeleverd. De weinige hoeveelheid zuurstof in de zak was al beperkt, maar het raakt nu heel snel op. De grote ogen van elle spreken boekdelen en ze is enorm opgelucht als Arno met een grote schaar een hoek van de zak afknipt, zodat er weer zuurstof in de zak kan komen. Met diepe teugen haalt elle adem.

Dan zakt Anouk door haar knieën en pist in het emmertje waar eerst het scheerwater in zat. Ze laat haar blaas kletterend leeg lopen en ze doet er een handje met afgeknipte haren bij.

Arno houdt de opengeknipte punt van de zak open en Anouk giet voorzichtig de emmer leeg in het gaatje. elle houdt haar mond stijf dicht en doet haar uiterste best om haar neus boven de stinkende pis te houden. Dat lukt haar net. Arno wiebelt een beetje met de zak en daardoor komt er toch wat pis in de neus van elle. Ik zie dat Arno en Anouk teleurgesteld naar elkaar kijken. Blijkbaar hadden ze verwacht dat de pis hoger zou komen.

Dan doet Arno zijn broek los en haalt zijn forse lul uit zijn broek en propt die in het gat van de zak. Daardoor wordt de luchttoevoer weer afgesloten en dat heeft gelijk effect voor elle. Haar ogen gaan wijd open en als ze de warme straal met pis op haar kale hoofdhuid voelt, beseft ze dat ze moet gaan slikken om niet te verdrinken. Slok na slok drinkt ze de urine van haar eigenaren op. Veel van de haren die er in zitten verdwijnen ook in haar maag.

De uitroepen van ‘oh’ en ‘ah’ zijn niet van de lucht in de loge. Iedereen is verbaasd dat elle dit allemaal kan verwerken. Geconcentreerd drinkt ze de zak zo leeg mogelijk, terwijl Arno zijn pik weer opruimt en Anouk de zak aan de onderkant optilt, zodat elle zoveel mogelijk naar binnen kan werken.

Ik bedenk dat de blaas van elle inmiddels overvol moet zijn. Of zou ze het allemaal gewoon uitgepist hebben?