Droom Of Werkelijkheid - 21

Jasmine stond in mijn kamer. Ze keek me boos aan, het deed me niet ik glimlachtte naar haar terug. Kennelijk was ze hier niet van gediend want haar blik werd, alsof dat nog kon, nog bozer. Ik dacht bij mezelf is hier iemand jaloers of wat...

Wild met haar armen zwaaiend probeerde ze me uit bed te krijgen. Ze wees op de kleren die netjes ophingen. Het was mijn outfit die ik van Stefan had gekregen. Ik wist niet goed wat ik daarmee moest. Stefan was er immers niet dat zou nog minstens drie weken duren. Ik stond op uit bed en liep eerst naar de badkamer. Ik moest enorm plassen. Toen ik langs Jasmine liep hoorde ik tsssst. Ze was duidelijk niet gecharmeerd van mijn negeren.

Ik had maling aan haar. Haar hele houding beviel me niet en dat zou ik haar laten merken ook. Ze heeft een hele leuke groep dames om haar heen die ze als vuil behandeld. En waarom omdat ze Gabriel niet voor haarzelf heeft.

Tja das pech hebben. Terwijl ik dat bedacht voelde ik me ook ineens inkrimpen. Wat nu als Stefan dit ook wil. Ergens voelde ik een stukje jaloezie in me opkomen. Ik moest hier eens goed over nadenken.

Ik liep terug de kamer in naar de kast met kleding en pakte iets uit de kast. Jasmine stormde des duivels de kamer weer uit. Ik pakte immers wat anders dan dat zij aanwees. Het duurde niet zo heel kang voordat Gabriel in de kamer stond. Hij keek me indringend aan. Gabriel vroeg, "gaan we opstandig doen vandaag of gaan we luisteren"? Ik keek Gabriel aan en zei dat de kleding die Jasmine aanwees van Stefan waren en Stefan er niet was dus ik weigerde deze aan te trekken. Garbiel moest lachen.

Gelukkig dacht ik bij mezelf. Maar vroeg beetje brutaal wat er te lachen viel.

Zijn lach viel meteen stil en hij kreeg weer die indringende blik. Ik voelde kriebels in mijn buik die er niet hoorde te zijn. Ik kon mezelf wel vervloeken.

Gabriel pikte dit ook op en zijn blik werd nog intenser. Er was een chemie die was niet te onderkennen. Ik wendde mij blik af en keek naar de grond.

Hij kwam dichterbij en plaatste zijn vinger onder mijn kin. Gabriel zei," maak je geen zorgen, dit is een normale reactie". Hij legde me uit dat dit een lichamelijke reactie was en dat dit niks met ontrouw te maken heeft. Het was puur dat mijn lichaam zijn Dominantie herkende en dit nodig heeft. Dit betekende alleen maar dat ik van nature onderdanig ben en dus gevoelig voor Dominante mannen. Hij zag dat ik schrok. Hij ging rustig verder dat dit niet betekende voor elke Dominante man maar wel de mannen die voor mij een goede match zouden kunnen zijn. Ik moest het zien als getrouwd zijn maar toch soms vlinders kunnen krijgen van een vreemde man op straat. Dat betekende dan toch ook niet dat ik met die man naar bed ging.

Ik haalde opgelucht adem, ik moest ook nog zoveel leren.

Gabriel lachte en zei dat als de situatie anders was geweest hij zeker een poging had gedaan.

Ik voelde een kramp in mijn buik. Ik wist dat hij dit meende en ik wist dat ik daar dan postitief op had gereageerd, maar hij zou nooit geen Stefan worden. Stefan heeft een effect op me die niemand heeft. En ik was er nog steeds niet achter hoe dat nu zat. Veel tijd om nu na te denken kreeg ik niet.

Gabriel herhaalde namelijk zijn vraag, " gaan we opstandig doen vandaag of gaan we luisteren". Ik antwoordde dat ik niet mijn kleding van Stefan wilde dragen omdat hij er niet was. Gabriel legde uit dat dit niet uitmaakte maar juist aangaf aan wie ik behoorde. Iedereen die me zou zien wist dat ik aan iemand behoorde. Ik snapte dit niet. Hij legde uit dat iedereen zijn kleuren kende en dus wisten dat ik niet aan hem behoordde maar aan iemand anders. Dat ik hier te gast was. Ik liet daarmee wel zien dat ik trots was dat ik aan Stefan behoorde en hij zeker wist dat Stefan trots zou zijn dat ik dit liet zien. Hij snapte ook dat dit voor mij nog anders lag. Hij en Stefan hadden hier over gesproken en waren met een oplossing gekomen. Stefan had al lang geleden een keus gemaakt over eventuele andere kleuren voor als hij een harem zou krijgen.

Ik stapte naar achteren. "Een harem?", riep ik boos.

Ik vroeg Gabriel of hij gek was geworden waar hij het vandaan haalde om zonder met mij te praten ging nadenken over een harem. Gabriel op zijn beurt werd boos op mijn reactie. Hij voelde zich slecht neergezet terwijl hij helemaal niet slecht is. Dit is zijn manier van leven. Hij had geen moeite met mensen die er anders tegenaan keken maar mijn reactie ging hem net even tever. Hij pakte me dan ook vast en keek me boos aan. "Denk je dat ik een of ander monster ben, die er een groep vrouwen op na houd voor pure sex en lust", vroeg hij. "Nou eerlijk gezegd waren dit wel mijn eerste gedachten", antwoordde ik eerlijk. De toon maakte de muziek bleek wel want Gabriel kalmeerde en legde me uit hoe het werkte. Gabriel snapte dat dit voor mij wennen was maar legde ook uit dat dit de manier van Stefan is. En ik dus serieus rekening moest houden met het feit dat dit kon gebeuren.

Vragend keek ik Gabriel aan. Stefan is dol op je en de kans dat hij je kwijt kan raken als hij een harem zou invullen kan hij niet verdragen legde Gabriel uit. Maar hij heeft al lang van te voren zijn kleuren gekozen. Alleen trof hij een dwarse dame met een voorkeur voor een andere kleur. En hij wist dat je alleen zou schikken voor de juiste kleur. Zie je het is niet alleen maar slecht.

Ik moest lachen. Ik snapte wel wat Gabriel bedoelde en had respect voor Stefan hoe hij naar mij keek. Dat deed me wel wat.

Gabriel zag dit en ging verder. Hij zei;"om terug te komen op eerder we hebben dus een oplossing, je mag ook de andere kleur van Stefan dragen".

Het is wel belangrijk dat je vandaag dit draagt omdat ik bezoek krijg. De andere keus is dat je een hele dag op je kamer blijft. De kamer zal ook afgesloten zijn. Ik kreeg er een brok van in mijn keel. Ik wankelde een beetje en viel neer op de grond.

Toen ik bij kwam zat Gabriel nog bij me. Ik vroeg me af wat er was gebeurd.

Kennelijk was alles teveel geworden en was ik flauw gevallen.

Daarmee was mijn keus afgevallen vertelde Gabriel ik had nu nog twee optie of mijn kleding of de kleur van de harem. Ik koos de kleur van de harem omdat ik mijn kleding te speciaal vond. Gabriel was blij met mijn antwoord.

Hij verliet de kamer. Latiffa kwam daarvoor in de plaats. Ze hielp me met de kleding en deed mijn haar. Ik keek in de spiegel en raakte betoverd door wat ik zag. Ik wist niet dat ik er zo goed uit kon zien.

Met trots liep ik samen met Latiffa door de gangen. Naar de grote zaal.

Latiffa vroeg me echt te luisteren nu. Het waren belangrijke mensen. 1 misstap wordt heel zwaar aangerekend en bestraft omdat Gabriel aan deze mannen moet laten zien dat hij een harem waardig is. Het schijnen nogal haantjes te zijn vertelde Latiffa. Ik voelde een enorme spanning omdat ik wist dat mijn mond vaak sneller is dan mijn gedachten.

Samen met Latiffa liep ik naar de grote ruimte waar Gabriel altijd de gasten ontving. Het was er erg rumoerig. Samen met Latiffa liep ik naar binnen.

De gasten draaiden allemaal hun hoofden. Het was zo overweldigend dat ik om wilde draaien en weg wilde lopen terug naar mijn eigen ruimte.

Maar voor ik daar de kans voor kreeg greep Gabriel me bij de arm. Hij keek me strak aan en zei; "Nee je kan nu niet meer kiezen voor je kamer, je hebt je keus gemaakt en daar moet je nu mee dealen. Hij zag wel dat het me moeite kostte. Hij bleef me strak aankijken. Zijn hand achter mijn elleboog verstevigde zijn grip om me duidelijk te maken dat omdraaien echt geen optie was. De woorden van Latiffa klonken helder in mijn oren. Ik moest luisteren Gabriel zijn Dominantie werd bekeken. Ik bleef staan en Gabriel draaide zich om ik legde mijn hand op zijn hand en hij begeleidde me naar een grote stoel die daar stond. Ik zag maar 1 stoel en vroeg me af wat de bedoeling was. Gabriel zag mijn onzekerheid en lachte. Ik werd er boos van hij lachte me uit. Ik keek hem boos aan. Daar was hij niet van gediend zijn lach veranderde in een zeer indringende blik waar ik erg zenuwachtig van werd, dit was beslist geen moment om hem te testen. Ik ben de nieuweling hier en alle aandacht is op me gericht niet alleen de aandacht van Gabriel maar van heel veel mannen. En overigens ook vrouwen. Aan de kleding te zien behoorden de vrouwen allemaal toe aan iemand.

We kwamen aan bij de stoel in mijn onwetendheid wilde ik gaan zitten. Echter kreeg ik hier de kans niet voor want Gabriel trok me terug. Hij keek me aan en ik wist wat hij bedoelde. Het was niet de bedoeling dat ik ging zitten. Hij zou op de stoel gaan zitten. Ik keek hem vragend aan.

naast de stoel was een heel mooi groot kussen. Ik keek van hem naar het kussen en weer terug naar hem. Hij knikte.

Ik begreep meteen dat ik op het kussen op de grond plaats moest nemen.

Gehoorzaam deed ik wat hij me stilzwijgend vroeg. Ik ging naast hem zitten en hij aaide over mijn hoofd. Hij boog voorover en fluisterde in mijn oor dat ik het goed deed. Jasmine keek erg boos naar mij. Gabriel zag dit en zag mijn verbaasdheid. Hij boog weer voorover en zei me dat ik het moest laten gaan. Dit was normaal Jasmines plaats en nu moest ze tussen de mannen rondlopen. Voor haar betekende dit een degradatie omdat zij normaal daar zat mooi te wezen. Nu moest ze de mannen bedienen zoals ook de andere vrouwen van de harem dit moesten.