Na De Warme Werkdag - 2

De warmte was als een muur waar ik tegen liep. Binnen was het aangenamer dan buiten; de hele dag had ik in een airconditioned ruimte gezeten. De lunchpauze had ik binnen doorgebracht. Ik bond mijn tas vast en zette mijn helm op. In de schaduw van de stalling wachtte ik op Cindy. We zouden samen naar huis fietsen, maar ze wisselde eerst haar jurk om voor een fietspak.

We zouden richting zee gaan, en daarna door de duinen. Dat was wel verder maar het leek ons aangenamer gezien de warmte. Bij mij thuis zouden we wat drinken, waarna ze een paar straten verder zou gaan.

Cindy's pak zat strak om haar lichaam. Haar borsten platgedrukt. De rits had ze tot halverwege haar bleke buik open. Haar blanke benen werden tot halverwege haar dijen bedekt. Uit de mouwen staken armen die minder bruin waren dan haar hoofd maar verkleurder dan de rest. Ik had er over gefantaseerd, maar het was voor het eerst dat ik in het echt zoveel bloot van haar zag.

"Hier is zonnebrand", zei ze en reikte me een flesje aan. "Ik heb al gesmeerd." Ik deed mijn hoofd, armen en benen. Op haar hakjes was ze altijd iets groter dan mij geweest maar met fietsschoenen was ze juist kleiner. Net als op kantoor had ze haar haar in een paardenstaart. Het gaf haar iets pittigs.

Het eerste halfuur hadden we veel last van racebejaarden, die zich lieten voortbewegen door hun fietsen in plaats van andersom. Daarna konden we zelf ons tempo bepalen. In de duinen werd het nog stiller. Bij een picknickplaats lasten we een rustpauze in. Die plaats lag van het pad af, zodat we onze fietsen er heen droegen. We aten perziken, die ik had meegenomen. Het vocht droop van onze handen en kinnen. Zij trok haar rits nog verder open om een druppel weg te vegen, en ik deed m'n shirt uit in een poging om de warmte kwijt te raken. Zweetdruppels parelden op onze voorhoofden en de onbedekte delen van ons lichaam. Ze kwam dicht tegen me aan zitten. Onze benen en schouders raakten elkaar.

"Heet, hè", zei ze. "Pff." "Trek wat uit", antwoordde ik voor de grap, zonder dat ik dat er iets mee bedoelde. "Geen gek idee", zei ze. Tot mijn verbazing deed ze het bovenstuk van haar pak los, en sloeg dat om haar heupen. Twee blanke borsten begroetten de zon.

Ik had me afgevraagd hoe ze er uit zouden zien maar ze had ze altijd goed verborgen gehouden. Zelfs op een warme dag had een roezeltje inkijk verhinderd. Ze stelden me niet teleur. "Het pak knelt", zei ze en schoof het op haar voeten. "Nu kan ik niet lopen"; schopte het uit. Ze had alleen haar tanga en haar schoenen over.

"Nu jij", zei ze, en legde een hand op mijn blote buik. "Je hebt het heet. Ga het nog heter maken." Schoof hem in mijn sportbroek, en raakte mijn piemel die in opgewonden toestand was geraakt. Ik wipte mijn achterwerk omhoog en ontdeed me van m'n broek.

Ze sloot haar tengere hand rond m'n staaf. De blote eikel boven haar lange vingers. "Ik ben heet. De hele dag denk ik al aan deze fietstocht. Wat ik kan doen." Langzaam trok ze me af, op en neer. Soms verdween de eikel in haar hand, dan weer stond hij erboven. De ring aan haar duim schitterde in het licht. Toen ze hoorde dat mijn ademhaling versnelde, greep ze m’n glazige pik steviger en bewoog sneller. Ze wist dat ik weldra zou komen. Ik kreunde zachtjes.

In de verte reed een echtpaar. Keken niet onze kant op. Niet dat ze van die afstand details konden zien, maar uit de bewegingen zouden ze kunnen opmaken wat we aan het doen waren. Of zouden ze niet op het idee komen? Ik bleef zo stil mogelijk zitten maar was daar nauwelijks tot in staat.

Ze versnelde plotseling. Ik spande mijn dijen en duwde mijn buik naar voren. Uit het gaatje van m'n eikel kwam een dun straaltje sperma en daarna een flinke straal die tot op borsthoogte kwam. Ze bleef hem masseren; een derde straal landde op mijn buik. En daarna kwamen de na-erupties, die over haar hand gingen.

We bleven zo zitten tot het vocht opgedroogd was. Liefkozend genoten we van de zon die steeds lager kwam te staan en schaduwen afwierp. Maakten ons weer deugdelijke fietsers, en reden het laatste stuk. ‘’Morgen zeven uur?’’ ‘’Okay.’’