Journalistiek Plezier

Ik ben fotograaf, en voor de regionale omroep freelance cameraman. In die laatste functie had ik een eigenrubriek: Het diepte interview van een regionale bekendheid, iets wat ik dan in mijn eentje deed.

Zo had onze regionale subtop voetbalploeg een West-Afrikaanse jongen aangetrokken.
Kosey was achttien en met een brede charmante grijns heerlijk ontwapenend, sprak bijna perfect Engels met hier en daar al Nederlands, druk bezig te integreren en op weg naar de top.

Nu kennen we allemaal de macho-nonchalance van voetballers op het veld, wijde shirts en broeken tot op de knieën.
Maar buiten het veld presenteren ze toch veelal hun ware aard. Stoere viriliteit in aantrekkelijke kleren. De perfecte sleetgemaakte jeans, strak onder in het kruis getrokken en spanne om machtige voetbaldijen, een lage bollende gulp en de broeksnaad tussen de heerlijke voetbalbillen.
En het liefst een getailleerd shirtje los uit de broek, aan de voorkant als een te kort schaamlapje voor het kruis en achter als een afdakje op die machtige mooie bilrondingen.

Wel, onze Afrikaanse regionale ster wist hoe het hoorde, hoe hij zich moest kleden om te integreren.
My god! Ik meende dat ik altijd op blond viel, maar deze mahoniebruine jongen was in alle opzichten een beauty. Wat een verrukkelijk soepel voetballijf. En ook nog zo heerlijk brutaal open en plezierig.

Of ik hem ging opmaken als film-idool? Die enorme prachtige grijns van die volle rode lippen om dat brede blikkerende gebit, die glanzende donkerbruine ogen.
Een beetje dof maken tegen het glimmen in de lampen voor de binnenlocatie, grijnsde ik terug. Straks buiten mocht het er wel weer af.
Kosey vond alles best. Hij was er ijdel genoeg voor met dat lekkere voetballijf, met die van binnenuit opbollende lage jeansgulp, met dat slanke en strakke onderlijfje boven die lange machtige diepe voetbaldijen. Zo open en brutaal als hij er in de stoel hing, het gemak waar mee hij praatte en lachte. Het was een lust voor het oog en een gemak om mee te werken.

En ik had zo mijn vragenlijstje bij de binnen en buiten scènes die ik wilde schieten. Maar het moest die heerlijk natuurlijke open charme zijn en zijn interesse en behulpzaamheid, waarmee het allemaal zo natuurlijk vanzelf ging.
Ook over zijn leven in Afrika waar hij foto’s van bij zich had. Een voetbaljongen tussen vele voetbaljongens op stoffige veldjes, blakende en glanzende soepel gespierde bovenlijven in de tropenzon, in flodderbroekjes. Naakt badend met die glimmende pronte voetbalbillen in een buitenwater, dollend en prachtig met dat heerlijke vanzelfsprekende vriendschappelijke zonder scrupules.
My god. Die mahoniejongen werd steeds mooier en verrukkelijker.

Waar ik dan woonde? Wat voor werk ik nog meer deed? Of ik een heuse eigen studio had?
Hij at bij mij thuis tussen de middag in mijn binnensteeds bovenwoninkje boven de studio, praatte en lachte onder de afwas.
Of ik niet een paar leuke foto’s kon maken om digitaal op te sturen naar thuis in de verre tropen?
Tuurlijk wilde ik dat wel. Eigenlijk kon me deze dag niet lang genoeg duren, raakte ik op een vreemde spanningloze manier opgewonden van die transparante lummel.
Hij wilde zelfs foto’s van mij schieten, van mijn huis. Men moest het daar weten, wat voor leuke mensen er zo leuk en luxe woonden hier.
En ook een van ons samen omdat ik als sportieve blonde krullenbol eigenlijk gewoon een witte neger was naast de zwarte inlandse jongen.
En nog een paar in zijn voetbalkleren. My god, voor mijn ogen kleedde hij zich uit, met dat heerlijke gewone gemak. En toen kon ik het niet laten, toen flitste de camera en grijnsde hij ondeugend, geweldig blakend in die felgekleurde oranjerode elastische bikinislip, zo prachtig vol van die beide hoge slanke en beweeglijk soepele spierbillen, zo vol van een grootse ontspannen penis in een boog over forse puilende ballen, die hij me plagend ondeugend toen voorhield in de lens.
Tja, toen werd mijn eigen sleetse jeans me te krap, knelde mijn pik kronkelend en opbollend tegen mijn gulp.
Hij schaterde erom, en ik moest er ook mee op de foto, zonder shirt, terwijl hij me de camera uit handen nam. Ook de broek uit, riep hij lachend en knippend flitsend, terwijl ik in dat felle en schreeuwende oranjerode kruis dat donkere lid spontaan zag groeien.

‘We kunnen toch wel een beetje plezier maken?’
Zo noemde hij dat, die prachtige blakende energieke Kosey, terwijl we boven een biertje dronken in onze puilende slips, omdat het er zo lekker warm was, omdat het hem aan thuis deed denken.
‘Je hebt negerbillen,’ zei hij grijnzend.
‘Nee, schaatsbillen.’
‘Je hebt een negerlul.’
‘Tja.’
Een moment later rolden we stoeiend over het dikke vloerkleed voor de bank, plagend en knijpend, hij met die brede spontane lach en ik steeds meer opgewonden met dat warme volgespierde soepele lijf tegen me aan.

Hij nam als eerste mijn lul uit mijn slip die bevrijdend opsprong en drijfnat was van de geile commotie. Het volgende moment had ik zijn mahoniebruine joekel met een vuurrode natte eikel in mijn handen, rolden we lachend en elkaar vastgrijpend en rukkend om en om.
‘Hé! langzaam Witte. ’t Is om te genieten.’
De snotneus.
Hij ging er gewoon stoer voor op zijn zij liggen, steunend op een elleboog, langzaam mijn drijfnatte blonde negerpik strelend en er over mijn eikel draaiend.
Het benam me even de adem. Die heerlijke tinteling van die warme hand over mijn natte vlees.
Die brede spontane gewone grijns, als waren we met opnames bezig. Zo ontspannen en alledaags leek het voor hem, om mekaar te plezieren.
Ik voelde die enorme drijfnatte mahonielul in mijn handen opschokken en bewegen, mij plagend.
Die stralende grijns, toen hij mijn pik losliet en mijn blonde ballen ging strelen en kneden, met die hand tussen mijn dijen doorgleed en mijn onderhuidse stijve erachter masseerde, en met een natte vingertop tegen mijn gaatje duwde.
‘Lekker toch?’
Alles kreunde en vibreerde in mij, terwijl ik mijn hand over die volle donkere ballen streelde en tussen die machtige lange en diepe dijen schoof die zich gretig voor mij openden, de onderhuidse harde gezwollen pik ertussen masseerde wat hem geil deed kronkelen, uiteindelijke mijn vinger op zijn strakke gaatje drukte dat beweeglijk samenkneep.
‘Echt lekker,’ kreunde hij breed grijnzend op z'n Hollands, en geil bewegend.
Onze handen gleden terug naar mekaars verlangende stijve drijfnatte pikken die opschokten van opwinding.
Langzaam.
Ja, totdat die lummel hetzelf ook niet langer inhield en als een razende met dat heerlijke soepele mahoniespierlijf in mijn hand begon te neuken. En toen hij begon te schokken en luid te kreunen en persen, toen hield ik het ook niet langer. Hoe ik ook perste in dat geile opneuken in die warme hand om het in te houden.
We spoten tegen mekaar op. Witte slingerende slierten spritsten tegen onze borst en buik, spetten hard uiteen.

Dan die heerlijk lange zucht, die voldane grijns terwijl hij lui en ontspannen achterover ging liggen.
‘Je lust er wel pap van, zwarte,’ bromde ik.
Hij grijnsde breed en relaxed, gaf me een schouderstomp en rekte zich wellustig. Wat een heerlijk viriel dier.
We douchten samen, plagend stoeiend als opgeluchte en bevredigde pubers, en terug in de woonkamer wilde hij nog wel een biertje, want op een been kon je niet lopen. Op z’n tropisch, naakt op onze slippen na. En hij hing er open in mijn bank, mijn tropische verrassing.

‘Hoe groot is jullie Hollandse gastvrijheid?’
Godsamme. Je moest wel doof en blind zijn om het niet te begrijpen, toch?
‘Stamppot zuurkool?’ bood ik vragend aan.
Hij kende het niet maar trok er een vies gezicht bij. Zuur? Na zo’n zoete ervaring? Bitter bier was al erg genoeg.
Ik haalde de whiskyfles tevoorschijn, groente en vlees, rijst.
En met tinkelend ijs in dikke glazen, nippend, stonden we samen aan mijn aanrecht het eten te snijden, de rijst te koken, het vlees en de groente te wokken.
We aten het op het vloerkleed voor de bank, dat wilde hij.
En erna kwam hij met zijn donkere hoofd in mijn blonde schoot liggen, spinnend als een voldane kater, de laatste whisky nippend, terwijl ik met mijn schouders tegen de bank leunde en even plagend in zijn donkere tepeltje kneep.
Het heerlijke mahoniebeest kreunde met een zoele grijns, legde een hand achter het donkere hoofd, op mijn slipkruis en begon mijn ontspannen lul en ballen er te bevoelen.
In al die heerlijk ontspanning maakte hij me opnieuw een stijve in mijn slip, dat fantastische slanke en soepele en volgespierde mahoniebeest, en ik zag hoe zijn felle oranjerode elastische slip weer opbolde, hoe die bruine joekel zich krommend overdwars strekte en opschokte.
‘Als ik morgenochtend maar om half negen op het veld sta…’
Een zwoele grijns beneden me.
‘… en voldoende bevredigd ontspannen ben.’

My god. Dit jonge mahoniebeest was het beste wat me in jaren overkomen was. Want dat hij naast dat puberale stoeien en ontspannen rukken en trekken van zojuist ook nog zo heerlijk loom van vrijen hield.
Hij trok me langzaam opzij en begon met die frisse volle lippen te zoenen in dat heerlijke lome van na het eten en na de whisky, langzaam rollend met onze blonde en donkere spierdijen verstrengeld, onze strakke en slanke onderlijven langzaam deinend in de oerdrift onze stijven verrukt op elkaar persend.
Zuigend en langzaam, dromend, tongend ook, terwijl hij me streelde, terwijl ik zijn warme prachtige hunkerend beweeglijke lijf streelde.

‘Witte neger,’ fluisterde hij zwoel, ‘je bent een bengel.’
‘Zwarte engel,’ bromde ik zacht in zijn mond.
Langzaam en langdurig, eindeloos leek het, traag opvoerend zonder doel, ontspannen.
Godsamme, die warme jongen was een zwoel liefdesbeest. Ook toen we mekaar de slip uitdeden en onze hoofde in mekaars kruis begroeven.
Hoe we ombeurten mekaars ballen likten en zogen en dan kreunend bewogen, hoe we erachter met onze tongen over mekaars onderhuidse hard gezwollen pikken tussen onze wijdgeopende dijen masseerden. Ook ombeurten, om mekaars huiverende genot te ervaren en daar nog geiler van te worden. Op weg naar onze knijpende gaatjes.
Dat donkere holletje dat ik aan die warme mals ontspannen voetbalbillen zo ver opentrok tot het roze werd, het zachte en langzame kreunen en bewegen toen ik het met mijn tong streelde, het keer op keer vol spuugde en weer krachtig leegzoog.
Hij kreunde klagelijk en langzaam kronkelend, en plezierde mij tintelend en zinderend met zijn flitsende tongetje op en in mijn gaatje, ook spugend en zuigend.

Daar ergens brak opnieuw zijn vurige passie los, kwam hij stoeiend schrijlings op mij zitten, perste hij langzaam mijn blonde joekel in zijn natte ontspannen gaatje en liet zich er helemaal omheen zakken. Dat warme hol om mijn stijve, dat kneep en pulseerde, dat reed en gleed, terwijl hij zo heerlijk beweeglijk boven mij uit torende met dat glanzende mahonielijf en die lange volgespierde hals opzwol in de genietende trance telkens als dat mooie dromende hoofd achterover helde, zacht kreunde bij iedere ademstoot.
Wat die prachtige lummel mij aandeed. Om dat zwoele genieten van die mahoniejongen te zien en ervaren, te voelen in dat berijden van mijn blonde stijve.

Toen verhief hij zich iets en boog zich voorover, zoende mij zuigend en tongend.
‘Toe,’ fluisterde hij, ‘stoten! Hard! Zo hard je kunt. Je gaat me spontaan klaar neuken.’
O, ik hield nog wel mijn beide handen om die harde donkere joekel, maar bewoog ze niet meer, terwijl ik mijn onderlijf opstootte, hijgend en snuivend, zuigend zoenend en tongen strelend.
Iedere vezel van mijn lijf, iedere porie van mijn lichte gebronsde huid zinderde en tintelde, terwijl ik me in hem stootte, terwijl ik hem keer op keer tegen zijn genotspot raakte en hij keer op keer klagelijk verlangend kreunde en smeekte om harder en meer.
Ik perste. Ik meende dat het eindeloos was.

Totdat ik zijn donkere joekel in mijn stille handen voelde verstijven en hij er opeens driftig in begon te neuken, mijn daar bij neukend tegenstotend. Toen hield ik het niet meer, omdat ik voelde dat hij zou gaan komen.
We verstrakten. We schokten en kreunden versmoord in elkaars mond terwijl onze tongen warm en nat de eindstrijd uitvochten.
Een laatste stoot.
Toen zeeg hij hard op mij schoot neer en kon ik niet anders dan hem golf na golf volspuiten, en voelde ik het zaad op mijn borst en in mijn hals geslingerd worden.
Stilte. Roerloosheid in het zware nahijgen. Zachte strelingen, zachte zoenen, stille tongen intiem tegen elkaar. Ik voelde me zo compleet gelukkig, met die lieve aanhankelijk donkere jongen zo ontspannen op.

Het moet uren geduurd hebben. Want het liep al tegen elven ’s avonds, toen we opnieuw samen douchten, stil en glimlachend, verrukt en intiem soms even zoenend.
Hij bleef slapen. Hij lag in mijn armen, met een machtige voetbaldij tussen mijn schaatsdijen, met zijn heerlijk slanke en mals ontspannen voetbalbillen in mijn handen.
Zo stil. Zo lief. Zo ontspannen en schuldeloos. Zo zich overgevend vertrouwend.
Toen werd ik gewoon smoor verliefd op die warme jongen die toch zeker tien jaar jonger was dan ikzelf. Het kon niet en het mocht niet. Maar het overkwam me wel.
Ik sluimerde.

Ik moet uiteinelijk toch in slaap zijn gevallen, want de wekker wekte ons.
God, die mooie grote dromerige bruine ogen, die ontspannen mond die ik wel moest zoenen.
‘Engel,’ fluisterde ik.
Een zwoele dromende glimlach, ondeugend vonkende ogen ineens toen hij een hand stijf om mijn ochtenderectie kneep.
‘Bengel,’ fluisterde ik.
‘Ik heb nog nooit blonde schaatsbillen geneukt.’
‘Vanavond,’ zei ik.
Hij kreunde, ik trok mijn blonde stijve uit zijn hand en stond op om koffie te zetten. En daar bij het aanrecht stond hij opeens achter me en voelde ik hoe hij zijn harde mahoniejoekel tussen mijn schaatsbillen drong.
‘Een voorproefje...’
Dat jonge kreng met die enorme harde drijfnatte lul die glad en makkelijk in me gleed en me maar één kéér tegen mijn genotspot raakte, één kéér maar!, en zich toen terug trok, mij leeg en verlaten achterliet, mij een hele dag liet wachten en smachten.

Hij wilde het zelf: bij mij in komen wonen. Het geld mocht hij houden en opsturen. Als hij maar geen vriendinnetjes meenam want daar knapte ik op af. En vooral geen vriendjes want die zou ik samen met hem, jaloers als ik was, eigenhandig de deur uitschoppen.
Anderhalf jaar. Toen rees zijn ster onze regio te boven en vertrok hij. Heerlijke lieve Kosey.