Parijs - 5

De verteller Bart wordt door twee broers na een ontmaagding verkracht, maar wordt op wonderbaarlijke wijze gered.

"Ik hoopte dat het nu over zou zijn en ik kon vertrekken. Maar hun wellust was nog niet bevredigd. Ze haalden mij van de bank en wreven me opnieuw in met olie. Toen ging de blonde op zijn rug in het hooi liggen en ik moest boven op hem plaatsnemen. Zijn lul verdween opnieuw in mijn gaatje, dat intussen behoorlijk was uitgerekt. Hij trok me naar voren, zodat mijn lichaam dat van hem geheel bedekte. Hij probeerde me te tongen. Van deze stand maakte de ander gebruik om ook met zijn grote lul bij mij naar binnen te dringen. Wat ik niet voor mogelijk gehouden had was dat hem het nog lukte ook!! Ik was geheel gevuld met die twee grote palen en in een gezamenlijk ritme begon de volgende neukpartij. Ik kan zeggen dat ik daar niet van genoten heb. Het was werkelijk te veel van het goede. En omdat ze al een keer waren klaargekomen duurde de exercitie ook veel langer. Maar uiteindelijk kwamen ze beide brullend op hetzelfde moment klaar. Ik dacht dat ik uiteengereten werd, zo voelde het. Niets zou er van mijn lijf overblijven.

Toen de heren zich uit mij hadden teruggetrokken keken ze naar mij met een tevreden lach, zo van “Goed gedaan jochie”. Ik zag in hun blik de wellust al opnieuw blinken. Wat zou mij nog te wachten staan? Ze sloten mij op in een klein nevenvertrekje waarin zich alleen een stapel hooi bevond; geen raam of iets van dien aard, alleen maar die ene deur en die werd grondig afgesloten. De heren sloten ook de grote schuur af en verdwenen in het niet. Maar dat ze zouden terugkomen was zeker. Zat ik daar naakt op die hooiberg mijn noodlot af te wachten? Ik onderzocht de gehele ruimte, maar een ontsnappingsmogelijkheid kon ik niet ontdekken.

Plotseling hoorde ik gestommel in de schuur. Ik probeerde door een kier te zien wat er gaande was. Een jongen van een jaar of 17 sloop rond in de schemerige ruimte. Wat zocht hij? Met zachtjes kloppen probeerde ik zijn aandacht te trekken, hetgeen na verloop van tijd lukte. Hij kwam naar mij toe en vroeg wie ik was en hoe ik daar terecht kwam. In mijn stuntelige Frans legde ik alles zo beknopt mogelijk uit. “Oh, zijn mijn ooms weer bezig. Ik weet er alles van, kom ik zal je snel bevrijden.” Hij bekeek mijn lichaam en mompelde “ze hebben je flink te pakken genomen. Kom gauw mee voor ze terugkeren”. Dat liet ik me geen twee maal zeggen. Gelukkig lagen mijn kleren er nog, die hadden ze niet bekeken. In een oogwenk verlieten we de schuur waar ik zoveel eerste sekservaringen had opgedaan.

De jongen leidde me snel de bossen in waar we verder trokken langs een beekje, waar we een verborgen plekje vonden om uit te rusten. Hij had zelfs wat te eten bij zich. Zou hij bewust er op uit zijn geweest om zijn ooms hun prooi afhandig te maken? Het kon me eigenlijk ook niets schelen, ik was weg uit die vreselijk schuur. We keken elkaar eens aan en ik zei hem dat ik me overal vies voelde en misbruikt. “Wat let ons, laten we een duik in de beek nemen en daarna kunnen we afkoelen en kan ik je schoonmaken”. We kleedden ons uit en ik zag nu in zijn blik iets wat ik ook bij de heren had gezien. Zou hij iets meer willen dan alleen mijn redding? Ik sprong gauw in het water en dook onder. Toen ik weer boven kwam zag ik de jongen naakt aan de rand van de beek, zijn prachtige lul stond stokstijf op mij gericht. “Kom hierheen “ riep hij uitnodigend, en ik kon het niet weigeren.

Ik zwom naar de kant en kroop op de oever. Hij liep op mij toe en voor ik er erg in had stak hij die mooie lul in mijn mond. Ik hapte naar adem, maar al gauw begreep ik dat hij gepijpt wilde worden. Ik wist nu hoe dat moest en snel had ik de smaak en de techniek te pakken. Ik likte langs zijn schacht en zijn eikel. Hij rilde van genot. Al gauw nam het trillen heftige vormen aan en even later spoot hij mijn mond vol met zijn heerlijke jongenssap. Het verbaasde mij hoe ik hiervan genoot. Tevens realiseerde ik me dat ik zelf die dag met zoveel belevenissen nog niet klaar was gekomen. Dat zou toch ook wel eens tijd worden. Ik had nog nooit geneukt en bedacht dat deze redder als eerste mijn lul mocht ontmaagden. Ik duidde aan dat ik bij hem naar binnen wilde en ja hoor, heel bereidwillig ging hij op zijn rug liggen met zijn benen omhoog, zodat zijn kontje zich voor mij opende.

Voorzichtig drukte ik mijn pik in zijn gaatje. Beiden kreunden we bij deze oefening, waarvan later bleek dat het voor ons alletwee de eerste keer was. Ik zette door en langzamerhand ging de pijn over in genot. Ik kreeg er steeds meer lust in. Het duurde dan – helaas – ook niet lang of ik voelde dat mijn zaad in mijn zak begon te borrelen en van uit mijn tenen leek het wel of de krampen opstegen. Met een geweldige explosie schoot ik het eerste schot in de maagdelijke darmen van die Franse jongen. Er volgden nog een groot aantal schoten, tot we beiden uitgeput aan de oever van de beek in elkaars armen vielen. Elkaar zachtjes strelend en kussend lagen we zo een hele tijd bij te komen.

Hij wees me de weg naar een nabijgelegen stadje van waaruit ik met de trein Parijs zou kunnen bereiken. We bedankten elkaar met een gebrekkige communicatie, maar sloten af met een zeer innige tongzoen… en hij verdween in de bosjes. Ik zou hem niet meer terug zien. Voor mij was trouwens een terugkeer naar de plek waar ik verkracht was door de ooms ook geen aantrekkelijk vooruitzicht. Na vele uren lopen, bereikte ik het stadje en tot mijn grote vreugde ging er die dag nog een trein naar Parijs, waar ik laat in de avond aankwam. Ik nam een kamer in dit hotel vanwege de lage prijs en na een aantal dagen alleen in Parijs te hebben doorgebracht ontmoette ik jou mijn lieve Erik. Jongen je bent voor mij een geschenk uit de hemel”.

"En wat dacht je dat jij voor mij bent lieve Bart?"

We sloten elkaar

in de armen en streelden en kusten en genoten van elkaar. Ik had mijn kamer al opgezegd en Bart stelde gelijk voor samen zijn kamer te delen. Daar was ik helemaal voor in – en het was nog goedkoper ook. Vol goede moed gingen we Parijs in om de stad met al zijn verrassingen te verkennen.

Wat we daar beleefden daarover misschien later, want met Frans, de vrachtwagenchauffeur, hadden wij ook nog een appeltje te schillen.

Beste lezers laat eens een reactie achter met ideeën over hoe het verder moet met Bart en Erik?