De Nieuwe Zwembroek - 3

De vorige aflevering eindigde op het moment dat ik zat te wachten op de verkoper van de Zeeman die mij een nieuwe zwembroek had verkocht na een opwindende ontmoeting (zie deel 1). We hadden afgesproken dat hij nog een aantal bijzondere exemplaren zou laten zien. De hele dag was ik in spanning of hij wel zou komen. Het was zo’n stuk en ik verlangde echt naar hem. In de tussenliggende tijd had ik al heel wat over hem gefantaseerd.(zie deel 2). En nu ging dan de bel om precies acht uur. Ik was zo nerveus dat mijn hart wel enkele keren oversloeg alvorens ik de deur opende. Niet mijn mooie, langverwachte zwembroekverkoper maar mijn jongere broer. De verwarring was compleet. “Wat kom jij doen?” stamelde ik en keek hem met paniek in de ogen aan. Nu had ik de laatste jaren weinig contact met hem gehad; ieder van ons had zo zijn eigen leven en veel kruispunten hadden we niet. We woonden alle twee zelfstandig en hadden zo ons eigen leven. “Ik wilde je eigenlijk iets vertellen en wat met je praten” , zei hij. “Ik verwacht bezoek en heb nu geen tijd, maar kom morgen terug, dan heb ik alle tijd voor je”. Hij keek me heel verdrietig aan en ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om hem af te wijzen. Ik liet hem in de kamer en hoopte dat hij snel zou opkrassen. Intussen was me wel opgevallen dat hij erg veranderd was, en niet in zijn nadeel. Hij was nu 21 jaar, een mooi strak lijf, deed duidelijk aan sport en zag er heel aantrekkelijk uit. Ik vroeg of hij koffie wilde en ja hoor “graag”.. Intussen had ik mijn zwembroekverkoper niet helemaal opgegeven. Wie weet kwam hij nog……en wat dan?

Tijdens het koffiezetten praatten we over koetjes en kalfjes, maar het gesprek wilde niet echt vlotten. Ik zat op hete kolen en hij kon maar niet vertellen waarvoor hij precies kwam. Toen ging de bel weer. Nu met het hart in de schoenen ging ik naar de voordeur, en ja hoor het was mijn adonis. Wat moest ik nu? Ik vertelde hem in de gang dat mijn broer onverwachts op bezoek was gekomen, maar dat die zo wel zou vertrekken. “Of hij toch maar binnen wilde komen”. Hij stelde zich voor als Arnoud – het was ook voor mijn de eerste keer dat ik zijn naam hoorde. Mijn broer antwoordde: : Ik ben Wim, de jongere broer van Erik:. Op een gemakkelijke manier was het probleem van de namen opgelost. Ik vroeg Arnoud of hij ook koffie wilde; een aanbod waarop hij gretig inging. Met de koffie erbij ontspande de sfeer zich enigszins. Via wat social talk kwamen we op het zomer weer en de aanleiding van Arnouds bezoek: het zwembroekenverhaal. En warempel Arnoud kwam met een grote tas vol zwembroeken aanzetten. Laten we eens rustig kijken en ik verkoop alleen als alles naar wens is. Misschien is Wim ook wel geïnteresseerd in een zwembroek? We kunnen allicht eens kijken, en passen voegde Arnoud er aan toe. Hierbij gaf hij mij een flinke knipoog. Ik wist niet hoe ik het had. Zou hij toch het spel van gisterenmiddag willen herhalen? Het was duidelijk: Arnoud nam de regie in handen en wij zouden volgers zijn. “Wel broertjes zoek een mooi exemplaar uit en pas hem die maar. Alles is toegestaan. Kleed je eerst maar eens uit, dan kan ik de maat wel bepalen. Ik keek schuins naar Wim en zag dat die geheel in de aanwijzingen van Arnoud opging. Deze bepaalde dat we alleen onze slip moesten aanhouden zodat hij goed zich had op de mogelijkheden van de diverse zwembroeken. Intussen was het in mijn kruis al aardig onrustig geworden. Er begon iets schrikbarend te groeien. Maar niet alleen bij mij. Ook in de broek van Wim werd een flinke bobbel zichtbaar. Ik realiseerde mij dat ik sinds onze kindertijd Wim nooit meer naakt gezien had. Eigenlijk was ik wel heel nieuwsgierig naar wat hij in zijn kruis had. Arnoud had intussen heel zijn aandacht op Wim gericht. Werd ik jaloers omdat hij uiteindelijk mijn date was? Ik onderdrukte mijn opkomende jalousie en richtte mijn aandacht op wat die twee uitspookten. “Zeg Wim, ik geloof dat jij een te kleine maat slip hebt, want lang niet alles past daarin. Kom eens hier dan kunnen we kijken of ik een grotere maat heb”. Met een vuurrood hoofd draaide Wim zich naar ons toe en met verbazing constateerde ik hoe zijn pik aan alle kanten zich uit de slip wrong. Een mooie paarse eikel keek over de rand en aan de onderkant trachtte zijn ballen de vrijheid te vinden.

“Jongen doe die slip uit en laat ons eens zien wat voor moois je in huis hebt. Ik weet niet of je broer weet wat er in jouw slip steekt, maar zo te zien is hijzelf ook aan een bevrijding van zijn speelgoed toe”. Ik was geheel in verwarring en mijn broer was er niet minder aan toe. Beiden trokken we gelijktijdig onze slips uit. En als twee vrienden sprongen onze palen recht vooruit, trillend van spanning stonden ze daar te pronken. Ik was er even totaal van overdonderd. Wat de lengte betreft doen ze niet veel voor elkaar onder, ik schat zo rond de 20 cm. De mijne is wat forser, terwijl die van Wim slanker, ik zou bijna zeggen eleganter is, maar wel super geil.

Arnoud stond te genieten. Wat een pracht en praal! “Het wordt tijd dat ik me ook eens van mijn kleren ga ontdoen”. En de daad bij het woord voegend stond ook hij in een oogwenk naakt. Hij liep op ons toe en vatte in elke hand een zo’n prachtige paal en begon er zachtjes aan te rukken. De rillingen liepen over mijn rug. In alle dingen die hij deed as hij perfect, zelfs van eenvoudige rukbewegingen wist hij iets bijzonders te maken. Al snel vroeg ik hem er mee op te houden, want ik wilde nog lang niet klaarkomen. Hierin viel Wim mij bij. En verder wilde ik mijn zwembroekverkoper ook een nader bekijken. We besloten eerst wat te drinken, alvorens met onze activiteiten verder te gaan. Arnoud was een jongen met een mooie donkere, amber getinte huid en mooi volle bos schaamhaar waarvan ik alleen al zo geil als boter werd. Hij had een stevig lijf, een strakke borstpartij met parmantig vooruit staande tepels. Kortom een jongen geschapen voor het bedrijven van de liefde. Dat ik me daarin niet vergist zou nog wel blijken. Met ons drankje en een behoorlijke dosis spanning zaten we wat onwennig elkaar aan te kijken…….Hoe nu verder ?

Wie geeft er een suggestie?