Verkracht Op Een Parkeerplaats

De ontmoeting!

Het was een regenachtige zaterdag avond. Ik zal het nooit vergeten. Half Oktober en het was die dag dan ook echt herfstweer geweest. De hele dag had het geregend en de gevoelstemperatuur viel wat mij betreft tegen het vriespunt. Ik bevond me langs een autosnelweg op een parkeerplaats, ver afgelegen van de bewoonde wereld. Geen lantaarnpalen, zelfs de autostrade was hier niet verlicht. Ik stond te wachten op een man, met wie ik via een chatpagina had afgesproken. De wind was kil en deed de takken van de bomen hevig heen en weer gaan. Net toen ik mijn gsm wilde controleren zag ik in de verte lichten van een auto naderen. Ik begon aardig zenuwachtig te worden. Zelf was ik een jongeman van 21 jaar. Mijn date zou er dertig zijn. We hadden afgesproken om elkaar beter te leren kennen. Er waren geen seksuele intenties langs mijn kant en ik had hem er op voorhand voor verwittigd die kant niet uit te willen gaan. De reden dat we hier afspraken had te maken met de afstand. Zo konden we elkaar tegemoet rijden om het doenbaar te maken vandaag nog af te spreken. De auto die naderde gebruikte zijn richtingaanwijzers en draaide inderdaad de parkeerplaats op. Mijn hart begon sneller te slaan. Dit is de eerste keer dat ik zo op deze manier een afspraak had gemaakt dus ik bevond me in een compleet nieuwe wereld. Even schoot door mijn hoofd hoe gevaarlijk het was. Ik kende de man nauwelijks, maar hij had mijn vertrouwen weten te winnen gedurende al een aantal weken dat we dagelijks aan het chatten zijn geweest. De man plaatste zijn voertuig een stuk verderop en even dacht ik dat het niet om mijn date ging tot de man uitstapte en ik hem vanop een afstand herkende van de foto. Ik liep zijn richting uit en hij de mijne. De man was knap en extreem gespierd. Duidelijk bodybuilder en erg fit. Even dacht ik dat ik nog iets zag bewegen in zijn auto, maar besloot het me verbeeld te hebben. Je stelt je natuurlijk altijd iemand anders voor dan dat hij is. Ik dacht dat hij veel zou praten en veel te vertellen zou hebben maar eens bij mij aangekomen stak hij zijn hand uit en zei: “Hallo, ik ben Kenn.” Dat is alles wat hij op dat moment zei. Ik had op voorhand gehoopt dat hij de overhand zou nemen om een gesprek te starten want dat was waar ik niet zo goed in was. Ik moet wel benadrukken dat ik echt altijd een erg mooie jongen geweest ben. Een laatbloeier, maar mooi. “Ik ben Jayden.” Antwoordde ik met een bijna piepende en duidelijk nerveuse stem. Hij bleef staan en bekeek me. Alsof hij een inspectie deed. “Nou, zullen we dan maar?” Vroeg Kenn terwijl hij glimlachend naar het bos achter ons wees met open hand, alsof hij me uitnodigde in een vijfsterrenhotel. “Uhm wat bedoelt u?” Vroeg ik, duidelijk in de war. “We zijn toch naar hier gekomen voor seks of niet, kom.” Antwoordde hij terwijl hij in de richting van het bos begon te lopen. Ik besloot al mijn moed bij elkaar te verzamelen om hem duidelijk te maken dat ik geen seks wilde. Maar deze situatie bracht me in de war. Mijn hart bonsde bijna mijn keel uit en ik begon te beven, hoewel ik niet zeker wist of het door de zenuwen kwam of door de kou. Ik schraapten mijn keel en zei: “Hadden we niet afgesproken dat we kennis zouden maken gewoon?” vroeg ik, hoewel het klonk alsof ik hardop dacht. Maar voor ik klaar was met uitspreken draaide hij zich om en kwam mijn richting uit. Hoewel hij niet eens ver van mij af was. Hij zag er ineens gemeen uit. Hij lachte wel maar ik zag dat er geen goede intenties waren. Hij moest het aan mijn gezicht gezien hebben want hij draaide meteen om als een blad aan een boom en sloeg een arm om me heen. “Jij bent toch ook homo of niet?” Vroeg hij, alsof daar de kous mee af was. “ja maar,” stommelde ik. Maar werd al meteen in de reden gevallen. “Vind je mij niet knap? We zijn toch niet voor niets naar hier gereden?” en terwijl hij dat vroeg trok hij mij opdringerig met hem mee. Ik besloot mee te lopen maar ergens zou ik gegild willen hebben of keihard weggelopen. Maar de man was fitter dan ik en ik gaf mijzelf geen schijn van kans. Één ding is zeker en dat ik dat ik alle vertrouwen in hem verloren had. Via de chat kwam hij nochtans altijd heel charmant en lief over. Ik was er ondertussen achter dat het bibberen niet alleen met de kou te maken had want het werd heftiger. Ik besefte dat ik zojuist de grootste fout van mijn leven gemaakt had. Nogmaals schraapten ik alle moed bij elkaar en zei hem dat ik echt niet wilde en stopte met lopen. Maar zijn arm was nog altijd rond mijn nek en hij trok zijn arm steviger aan en dwong me mee te lopen. Dit was het moment dat ik besefte dat Kenn me verkrachten zou als ik niet zou mee werken. Maar ik wilde het echt niet. Ik wilde echt geen seks met hem vandaag. Zeker niet in een donker en nat bos van God en alle wereld verlaten. Ik besloot harder tegen te stribbelen en maakte mezelf in een draai beweging los. Draaide me om en rende naar mijn auto toe, steeds achteromkijkend. Ik voelde een vlaag van opluchting. Hij bleef staan. “Schatje, kom nou. Schatje.” Riep hij lachend. Maar ik rende door. Zo hard ik kon. Dat alles was gebeurd in een fractie van een minuut. Ik greep in mijn jaszak voor mijn sleutel en draaide me om omdat ik voor mijn gevoel dicht bij mijn auto was. Kenn stond nog steeds lachend op afstand te kijken hoe ik de benen nam tot ik op een andere man stuitte. Een andere man die vanuit het niet opgedoken leek te komen. Hij was bruin en minstens zo gespierd als Kenn zelf. Hij twijfelde niet en sloeg me in één plak knock-out.

Mijn lot

Wat er toen gebeurd is, kan ik slechts in detail proberen uit te leggen. Ik werd even later wakker in het bos. Ik was naakt en ik was door en door nat. Verkleumd en onder de modder en vuil lag ik vastgebonden aan een boomstronk. Mijn benen waren opengetrokken door twee andere touwen die aan bomen vastgemaakt waren. Ik voelde dat ik in een roes was. Drugs besefte ik meteen. Wat ik me goed kan herinneren is de pijn van de boomstronk waaraan ik vastgebonden lag. Het was nat, kou en hard. En de touwen waren enorm vast aangetrokken zodat ze in mijn lijf leken te snijden. Ik voelde me ondanks goed. De drugs die mij gegeven was, ik weet tot op de dag van vandaag nog niet welke, zorgde soms voor een warme gloed door mijn lijf en ondanks de ellende zorgde het er voor dat ik niet echt goed mee kreeg wat er in mijn omgeving allemaal afspeelde. Ook de pijn van de boomstronk vergat ik na enkele minuten. Ik kon alleen mijn hoofd bewegen. Ik tilde mijn hoofd op om voor me uit te kunnen kijken maar het deed pijn in mijn nek en op dat moment zag ik drie mannen voor me staan. Ze waren elkaar aan het betasten en de bruine man werd gepijpt door Kenn die gehurkt voor hem zat. Ik wist wat er zou gaan gebeuren maar de drugs nam het over en ik heb verder alles laten gebeuren. Na een tijdje kwamen ze naar me toe. Mijn nek was ondertussen vermoeid en ik kreeg mijn hoofd bijna niet meer omhooggehouden. De derde man die ik nog nooit gezien had hurkte zich voor me en trok mijn hoofd aan mijn haren omhoog. Ik voelde een scheut van pijn door mijn lijf gaan. Ook omdat hij voor mijn gevoel mijn nek te ver naar achter plooide. “Hier” Zei hij en zonder iets te zeggen stak hij iets in mijn mond dat op een stukje papier leek. Wat het was weet ik niet maar achteraf vermoed ik dat dat de drugs was, want even later verloor ik echt helemaal mijn bewustzijn en gleed af in een diepe trip, zoals ik die ooit kende maar dan minder heftig van paddo’s. Jaren terug toen ik een jaar of 16 was heb ik dat eens geprobeerd gehad en dat was me toen niet goed bekomen. Deze drugs deed hetzelfde maar dan heftiger. De trip was onaangenaam omdat ik me niet kon bewegen. Ik zag alleen zwart en het leek constant op mij af te komen. Mijn lichaam voelde verdoofd aan en ik kon niet opnemen wat er rondom me gebeurde. Even later kwam ik bij. Het gaat dom klinken als ik het zo zeg maar het is wat gebeurd is, iemand was me aan het slaan. Hard op mijn kont die ondertussen al echt pijn deed. Drugs hielp hier niet, de pijn was ondraaglijk en ik besefte dat dit al een tijdje aan de gang was, omdat mijn billen roodgloeiend aanvoelde. Het stopte. Er werd gelachen en gepraat maar ik verstond het niet. Het enige dat ik hoorde was het geluid van mijn eigen bloed dat door de aders van mijn gehoorgangen stroomde en het bonzen van mijn eigen hart. Hier lag ik dan met drie andere mannen maar moederziel alleen. Ik voelde een pijnlijke steek en merkte dat er een penis in me naar binnen drong de pijn was zo erg dat ik het uitschreeuwde maar een andere man trok weer aan mijn haren mijn hoofd omhoog en stak zijn penis diep in mijn mond, en ging heftig heen en weer. Ik dacht dat ik braakneigingen zou krijgen omdat hij hem steeds dieper en dieper naar binnen drukte, maar ik denk dat mijn hersenen meer gefocust waren op wat er achter me gebeurde. Ik voelde me even glas helder en nuchter en de pijn was echt ondragelijk. Wie van de drie mannen het was weet ik nog altijd niet maar de eerste deed echt het meeste pijn. Snel en met harde stoten drong hij bij me binnen en ik voelde hoe ik elke keer nog harder en met volle gewicht tegen de boomstam gedrukt werd. Gelukkig duurde dit niet erg lang. Een hard geroep en gekreun volgde en hij schreeuwde het uit op het moment dat hij klaarkwam. Ik merkte het meteen. Waar het eerst stroef en pijnlijk was, duidelijk zonder glijmiddel voelde het nu glad en minder pijnlijk aan. Nog een paar harde stoten voor hij klaar met me was en hij trok zijn penis uit me. Ik voelde sperma langs mijn benen druipen. Eerst voelde het warm maar het werd al snel een stroom van koud vocht. Een andere man, weet ook niet wie kwam achter me staan en begon me te neuken. De man die mijn mond aan het neuken was stopte en kletste me op mijn wang, iets wat hij al de hele tijd aan het doen was tussendoor. Mijn lippen voelde verdoofd aan en mijn mond was kurkdroog. Ik voelde dat ik terug begon weg te zakken in een trip achtige roes. De man die voor me stond trok ineens mijn nek helemaal achterover. Terwijl ik gigantisch hard geneukt werd begon de man me in mijn gezicht te plassen. Een deel kwam in mijn mond terecht maar echt proeven deed ik niet. Ik was de man bijna dankbaar voor een beetje vocht want ik voelde me uitgedroogd door de drugs. Ook de warmte was aangenaam. Een deel ging langs mijn gezicht en mond af doe open was doordat mijn nek achterover getrokken was en kwam op mijn ruk terecht. Ook dit voelde aangenaam aan en ik gleed steeds verder weg in de trip. Deze trip was aangenamer. Ik had het gevoel alsof het warm om mij heen was en ik letterlijk aangenaam seks had. Het stoorde me niet dat ik me niet kon bewegen en liet alles over me heen komen. Ik voelde allesbehalve pijn en hoorde de omgeving heel duidelijk maar was me niet bewust van gevaar. Ik voelde dat ik geneukt werd en het voelde aangenaam. Nu ook hoorde ik iemand klaarkomen en weer voelde ik dat ik nat werd vanbinnen. Mijn hoofd hing ondertussen krachteloos te bengelen en mijn lichaam voelde ijs en ijskoud van buiten en warm aan de binnenkant. Ik weet dat er op een bepaald moment iemand iets op mijn rug gelegd had. Het voelde aan als een shirt of iets dergelijks. Het voelde erg warm aan, zo koud was mijn huid. Ik voelde mijn vingers en tenen niet meer en mijn oren legen als bevroren te zijn. Maar ik rilde niet. Allang niet meer. Het was alsof mijn lichaam in shut-down was. Even later had ook de derde man mij geneukt. Een andere man had nog over mij heen geplast en ondertussen hadden ze de touwen die mijn benen spreidde harder aangetrokken terwijl de derde man mij aan het verkrachten was. Ook hij kwam met een schreeuw in me klaar maar bleef heel lang en hard door neuken. De andere mannen begonnen zich aan te kleden. Ik lag daar, uitgeput en ik kon me niet inbeelden dat het ergste nog moest komen. Ik was ondertussen bij positieve aan het komen, en de mannen die aangekleed waren stonden bier te drinken. De laatste man was Kenn. Die was ondertussen zijn broek aan het vast maken en zijn jas aan het aan doen. Verdriet overmande me. Ik voelde me ineens super slecht. Hoe kon ik zo stom zijn iemand via internet te vertrouwen en erger nog, hoe kon ik afspreken met iemand op zo’n domme plek? Mijn gevoel begon terug te komen en ik heb me in mijn leven nog nooit zo miserabel gevoeld. Al die tijd had ik geen woord gezegd. En het alleen maar uitgeroepen van de pijn en ellende. Een van hen was begonnen met de touwen los te maken. Ik dacht dat het over was maar iemand anders drukte de hals van een bierfles tegen mijn anus en dring de hals van de fles diep naar binnen terwijl ze het alle drie uitlachte. De man schudde de fles in ik voelde hoe het bier ijskoud druk opbouwde. De pijn was onverdraaglijk. Hij liet de fles los en ik voelde hoe mijn anus weinig weerstand bood en de druk loste. Huilend van de pijn bleef ik achter. Terwijl de mannen lachend weg liepen. Ik bleef een tijd roerloos liggen. Bang om me te bewegen. Ik weet nog hoe ongelofelijk pijn mijn borstkast deed bij elke beweging die ik maakte uiteindelijk besloot ik op te staan. Mijn benen konden mijn gewicht amper houden en verbouwereerd keek ik om me heen. Het begon al licht te worden en ik besefte nu pas dat dit de hele nacht geduurd had. Ik keek rond in de hoop dat ik mijn kleding vond maar ik vond alleen mijn jas. mijn gsm was uit gevallen door een lege batterij. Ik probeerde hem nog op te starten maar hij deed niks meer. Weer begon ik te huilen. Deed mijn jas aan en strompelde in de richting waar eerder de mannen naartoe gelopen waren. Ik was helemaal niet ver in het bos ondervond ik al snel. Mijn auto stond nog op de plaats waar ik hem had neergezet en op de autosnelweg was nog zo goed als geen auto te bekennen. Ik strompelde naar mijn auto. Mijn kont deed ongelofelijk veel pijn en mijn buik en borst ook. Het schors van de boom stond op bepaalde plaatsen in mijn huid gedrukt. En heupen deden ongelofelijk pijn. Ik besefte ineens hoe koud ik het had en ben in mijn auto gekropen. Heb de motor laten warmdraaien en zette de verwarming aan. Mijn lichaam ging even later over in hevig rillen en de pijn in mijn hele lijf was ondraaglijk. Ik probeerde mijn vingers te verwarmen aan de warme lucht die ik rechtstreek op mijn handen liet blazen maar die begonnen pijnlijk te tintelen. Het duurde een tijdje voor ik me iets beter begon te voelen. Ik was ongelofelijk moe en begon in slaap te vallen door het klimaatverschil. Maar er draaide juist een wagen de parkeerplaats op en ik schrok hevig. Hoopte vurig dat hij ver van mijn voertuig zou parkeren en dat deed hij. Ik besloot te gaan rijden. Ik wilde dit alles uit schaamte vurig verborgen houden en hoopte thuis te zijn voor mijn ouders wakker werden. Maar eens op de autosnelweg verloor ik mijn bewustzijn. Ik weet alleen nog dat ik wakker werd in het ziekenhuis. Niets daartussen in weet ik nog. Mijn auto is tegen de vangrail gebotst en is over de kop gegaan. Eenmaal wakker waren er direct agenten bij mij aanwezig die wilde weten wat er gebeurd was maar ik heb nooit de waarheid verteld. Ik schaamde me te hard. Ik heb een verhaal aan elkaar verzonnen waar ze allesbehalve tevreden mee waren en mezelf verder beroept op mijn zwijgrecht. Mede ook omdat er in het ziekenhuis duidelijk was vastgesteld dat ik verkracht was en onderkoeld was. Ik bleef zwijgen. Ik hield het voor mijzelf, tot nu!