De Zes Van Klas 6a - 30

Niet elke dag is waard om over de gebeurtenissen van die dag te schrijven. Het zou zeer saai worden. Gewoon feiten uit de lessen. Els heeft goed geantwoord. Sara sloeg er flink naast. Truitje kon niet antwoorden. Pedro zat te geeuwen…
Nee, daar schrijf ik niet over.

Woensdag. Niet zo warm die dag. In de namiddag naar Meulebeke voor die aflossingskoers. In de les bij klas 6A afspreken. Om één uur aan de school. Ik zou met mijn auto rijden, ze konden er alle zes netjes in. De jongens waren echt enthousiast.
- Chief, vroeg Arnold, ga jij ook zo’n broekje aantrekken ?
- Natuurlijk ! Ik heb het niet gekocht om in de kast te leggen tot ik dood ben hoor. Ik moet toch tonen dat ik jullie coach ben !

Kwart voor een stonden ze aan de schoolpoort te wachten. De zes van klas 6A.
- Amaai, chief, zo’n mooie auto !
- Ja hé. Gekregen van mijn suikernonkel.
Ze lachten. Het was nochtans de waarheid.
Naar Meulebeke. Even zoeken op GPS. Toch een mooie uitvinding die GPS. Jammer van die metalen zaagstem.

Aankomen. Leerlingen van de school wezen ons de weg. Auto parkeren en naar een grote sporthal wandelen. Een leraar van de school legde ons uit dat er tien groepen waren voor de aflossingswedstrijd van de laatste jaars. Zes rondjes omheen het grote sportplein. Elke loper één rondje. Mijn boys waren meer dan enthousiast.

Omkleden. Hup, hun bovenkleren uit. Ik ook. Ik deed gewoon mee met mijn boys. Ik voelde dat ze dit apprecieerden. Ik was ook niet veel ouder dan zij. En.. ik wilde uitdagen. Mij tonen zoals ik was. Even in slipje staan. Mijn ogen keken rond. Leuke bobbels in die slipjes. Mens, die Pedro, wat een figuur ! Gespierd als niet een. En Mario, gebruind van zijn verblijf in Davao.
- Chief, doe jij veel aan sport ? vroeg Luc.
- Te weinig. Soms wat zwemmen en wandelen.
Broekjes aantrekken en sporthemdje. Ze waren enig ! Die korte Adidas-broekjes. Machtig ! Het logo was duidelijk te zien. De min of meer donker gekleurde dijen kwamen enorm tot hun recht. Ik dacht aan foto’s van voetballers uit de jaren zestig, zeventig, met die korte broekjes aan. En aan die marathonlopers met hun korte broekjes aan. Mijn boys waren enig ! Ik ook ?
Naar het sportveld. We kregen nummer zes.
- Haha, lachte Arnold, we zijn met zes en we krijgen nummer zes.

Het werden spannende wedstrijden. Jammer, niet zoveel supporters. Wij waren bij de laatste groep, de zesdejaars. Het werd een echt spannende strijd tussen mijn boys en de jongens van een school uit Brugge. Mijn boys liepen zich de ziel uit hun lijf. Luc liep als laatste en startte met zo’n vier meter achterstand. Mens, wat kon die lopen ! Machtig om te zien. Die lange benen die vanuit die korte broekspijpjes met grote stappen beetje bij beetje zijn tegenstander inhaalde. En ja… Luc liep als winnaar de eindmeet over. Whaw ! Mijn boys vielen elkaar in de armen en begonnen een rondedans. Machtig. Ik stond van op de zijlijn lachend toe te kijken. De coach van die Bruggelingen reikte me de hand.
- Dank je.
- Proficiat. Jij bent een leerling ?
- Nee, leraar.
Hij bekeek me. Hij was gekleed in ene leuk trainingspak. Ik stond daar met mijn dijen en benen bloot.
- Leraar ?
- Ja, eerste jaar. Pas afgestudeerd.
Wat moet die man gedacht hebben ? Nu ja, wat hij dacht was zijn probleem, niet het mijne.

Mijn boys kregen een trofee. Daar hoorde een foto bij. Luc kwam me van langs de zijlijn halen. Eerste foto waar ik met mijn leerlingen samen stond. De fotograaf van dienst noteerde mijn emailadres.
- Vanavond nog krijg je de foto’s.

Terug in de sporthal. Omkleden.
- Jammer dat we hier geen douche kunnen nemen.
- Ja.. ja, zegde ik. Dat zou wel moeilijk zijn met al die deelnemers…

Jammer. Geen douche. Misschien had ik hen dan naakt gezien. Misschien !
Nu opnieuw even met enkel je slip aan, samen staan. Geen haast om hun kleren aan te trekken. Mijn ogen speurden hun lichamen af. En keken vooral naar die rondingen in hun slipjes. Zou hun voorhuid vooruit zitten en de eikel bedekken ? Of zou hun eikel bloot zijn ? Waar ik toch aan dacht ! Ik kreeg zeker een min of meer grote erectie. Zouden zij dat merken ?
Aankleden. Enkele handjes schudden bij de organisatoren van die wedstrijd. De auto in. Terug naar huis. Het was amper vier uur. Als ik nu eens ? Waar had ik verleden jaar met mijn ouders die lekkere wafels gegeten ? Roeselare. Een omweg maken. De jongens hadden het blijkbaar niet door. De drukke steenweg oprijden. De bijna overvolle parking oprijden. Een plaatsje zoeken. Parkeren;
- Hé, chief, waar zijn we hier ?
- Roeselare, Mammoetcentrum, wist Arnold.
- Zin in een cola ? vroeg ik. Ik trakteer !
Unaniem aanvaard.
- Heb je misschien gisteren al je wedde getrokken ? wilde Luc weten.
- Nee, nog niet. Maar ik heb een suikernonkel.
Ze lachten.
Uitstappen. Het leuke brasserie-tearoom binnengaan, kiezen voor de grote veranda, met zicht op het verkeer op de steenweg.
Ze kozen allen voor een ijscoupe en een limonade. Ik koos een ijscoupe en een koffie.
De jongens waren zeer open. Het werd ene leuke babbel. Echt.
- Allez, chief, je kent ons nog maar half en je trakteert al, zegde Arnold.
Hij tutoyeerde mij. Leuk.
- Ja, en wat wordt dat dan op het einde van het schooljaar ? lachte Lionel.
- Dan gaan we op weekend, stelde Pedro voor.
- Chief, krijgen we een klasreis met Pasen of zo ?
- Waar jullie nu allemaal aan denken, zegde ik.
- Zeg, chief, was jij nu echt zo’n bolleboos dat je twee jaar voor was op het leerschema ?
- Men zegde dat toch. Zelf heb ik daar niet veel van ervaren. Jawel, toen ik twaalf was zat ik tussen pubers in de klas en ik was nog een kleine jongen. En toen ik begon te puberen waren mijn klasmakkers voor het grote deel reeds halfvolwassenen.
- Was jij dan een soort mascotte ? wilde Lionel weten.
- Nee. Nee… ja, ik ga niet met mezelf hoog oplopen, doch ik was altijd de primus van de klas. Vervelend hoor ! Ja, echt. O, ja, ze hebben mij wel eens terug onder de douches getrokken na de zwemles, toen ik reeds afgedroogd was.
- En was je dan helemaal naakt ? vroeg Willem.
- Natuurlijk ! Neem jij een douche met je kleren aan ?
- Natuurlijk niet.
De jongens waren open, zeer open. Ze voelden zeker aan dat ze met mij over alles mochten praten. Daar was ik echt tevreden over, dat ze over alles durfden praten. En… ik vond het meer dan leuk dat ze ook over naaktheid durfden praten.

Smullen van de ijscoupes. Frisdrank slurpen.
- Chief… Hoe ervaart U het om aan twintig jaar titularis te zijn van onze klas ?
- Als ik eerlijk wil zijn, een zware uitdaging. En als ik nog meer eerlijk wil zijn, het valt momentele best wel mee. In de klas wil ik jullie leraar zijn, die de opdracht heeft jullie voor te bereiden op jullie toekomst. En buiten de klas wil ik jullie grotere broer zijn, met wat meer ervaring, denk ik toch, doch ook met de jeugdige ingesteldheid, eigen aan mijn, en aan jullie leeftijd.
- En wat verwacht u dan van ons ?
- Dat jullie werken, werken, werken. Je wil iets bereiken ? Het is aan jullie om dit waar te maken. Zij gerust, ik zal jullie niet sparen hoor tijdens de lessen. Ikzelf heb leraars gehad die me deden werken. Ik heb het me zeker nog niet beklaagd. Ik wil ook zo’n leraar zijn. Of beter, ik wil jullie gids zijn doorheen jullie studies dit jaar.

We zaten nog een tijdje te praten over de school en de lessen. Ik had ze. Ik had ze in mijn handen. Ik voelde het.

Terug naar de school. Uitstappen.
- Dank u wel, chief.
- Dank je, chief.
- Tot morgen, boys.

Alleen. Kleren uit. Mezelf in de grote spiegel bekijken.
Jammer dat we geen douche konden nemen daar in Meulebeke. Dus hier een douche. Nee, liever eens echt genieten van het ligbad.
Badschuim in het grote bad. Het mezelf gemakkelijk maken. De kraan opendraaien.
Zalig ! Ik lag achterover geleund en genoot van het zalige effect dat een bad kan geven. Heel wat anders dan een douche. In een douche was je jezelf. Hup, gedaan. In een ligbad was je niet enkel jezelf, je geniet er ook meer ervan.
Hoelang lag ik daar te genieten ? Tien minuten ? Een kwartuur ? Mijn piemel piepte boven het schuim uit. Ja, ik maakte die express wat groter. Mijn hand voelde onder het water aan mijn ballen. Heerlijk genieten.
Mijn ogen zagen op de rand van het bad dat plastiek beschermdoosje voor een tandenborstel liggen. Ja, waarom lag dit daar nu ? Zo uitdagend. Ik nam dat blauwe doosje vast. Zo’n dertig centimeter lang, en drie centimeter breed. Leuk dingen. Ik legde mijn voeten langs weerszijden op de boord van het bad. Mijn hand leidde dat plastiek doosje tussen mijn benen. zocht naar mijn anusgaatje. Het doosje duwde ik in mijn kontgaatje. Heerlijk gevoel ! Mijn ene hand schoof het doosje heen en weer. Mijn andere hand masseerde mijn stijve penis. Heerlijk mezelf verwennen. Het gevoel ervaren van een opgewonden jonge kerel. De drang ervaren om je jeugdige zaad wakker te maken en te spuiten.
Lang duurde het niet. Die drang in mijn kont. Dat meesterlijke gevoel in mijn lul.
Mijn zaad spoot uit mijn pisbuis. Het vormde slingers in het lauwe water. Een, twee, drie klodders die als slangetjes door het water dreven.
Ik stond op. Sperma plakte tussen mijn schaamhaar. Ik waste mezelf schoon.
Oef… wat een genot !

Wie van de zes zou zicht vanavond ook verwennen en zijn zaad schieten ?

Na het avondeten nog even mijn emails raadplegen.
De fotograaf had woord gehouden. Drie echt leuke foto’s. Ik printte die af op fotopapier. Morgen meenemen naar de klas.
Een mailtje van Jan. Hé, wat had die te vertellen ?

“Meneer, ik heb mijn taak afgewerkt. Ik wil nog eens met u spreken. Niet op school. Kan ik naar uw huis komen ? Vrijdag na de lessen. Dank bij voorbaat. Jan.”

Wat had die Jan allemaal te vertellen ?