Avondvierdaagse

Vooraf: dit verhaal bouw ik rustig op; het wordt kinky, maar ook romantisch. Blijven lezen dus!

Net weer van vakantie terug, onderweg naar een klant, zag ik een aantal dames wandelen op een mooie voorjaarsavond.
Wandelen hadden wij genoeg gedaan tijdens onze vakantie in Zuid Frankrijk, maar ik realiseerde mij dat ik de paden en lanen in mijn nieuwe woonomgeving waar ik inmiddels 2 jaar woonde nog nauwelijks kende. Door zowel het drukke ondernemerschap van zowel Floris als mij kwamen we ondanks een lieve hond amper tot lange wandelingen.

Mijn gedachten, met blik op onze trouwring, dwaalden af naar de avondvierdaagse van vorig jaar; door een uit de hand gelopen weddenschap in de kroeg zwoegde ik -ongetraind- 4 dagen lang, 10 kilometer per dag, door het vlakke veenlandschap met het zonnetje op de bol bij tropische temperaturen. Dat een weddenschap uit de hand gelopen was dat wist ik al, maar dat die uit zou draaien op kinky sex en een man voor het leven had ik in mijn stoutste dromen nooit verwacht!

Dag 1 van de avondvierdaagse liep ik prima uit, gekleed in een hardloopshirtje en een strakke lycra hardloopbroek. Zoals het “heurt” had ik er uiteraard niets onder, op 2 cockringen na, die zorgden voor een mooi aftekenende bult in mijn strakke lycra loopbroek. Helaas voor mij, onderweg alleen maar groepjes huisvrouwen, een schoolklas met juffrouw, en zelfs geen leuke verkeersregelaars.

De tweede dag begon -hoewel ik het niet verwacht had- met enorme spierpijn, maar na een warm bad voelde ik mij goed genoeg om die avond te starten, opgeven was geen optie, da's voor watjes..
Onder het mom je weet maar nooit vertrok ik die avond wederom in strak lycra met uiteraard cockringen er onder. Een aantal dames op de startpost zag ik ongegeneerd naar mijn kruis kijken, maar ik bestede er verder geen aandacht aan. In de verzengende hitte startte ik, en was blij als een kind dat na ongeveer 6 kilometer er een rust- en controlepost was. Omdat ik de laatste deelnemer was, en ruim in mijn tijd zat, had ik tijd daar even een praatje te maken met een leuke dame, en een goeduitziende dertiger type corpsbal die mijn kaart afstempelde. Als fysiotherapiepraktijk sponsorden zij de organisatie met ranja, water, een appeltje en schijfjes komkommer, wat een welkome versnapering was vanwege de hitte. Op de vraag hoe het ging, antwoorde ik dat ik terplekke wel een massage kon gebruiken na de spierpijn van die morgen, om zo zeker te zijn dat ik kon finishen..
Helaas voor mij, geen massage, want geen tafel, en onder het mom als iedereen dat wil bent je niet op tijd binnen, maakte ik mij weer op weg na een vriendelijke zwaai van de dame, en een dikke vette knipoog van de dertiger. De weg naar de finish leek nog langer dan die tot de stempelpost, maar met het verstand op 0, oortjes in, en wetende dat er thuis koud bier en wijn als beloning in de koelkast op mij lagen te wachten zwoegde ik voort...

Na een warme douche met scheerbeurt van mijn body, en 2 glazen wijn in mijn badjas in de late avondzon viel ik rozig in slaap, om de volgende dag wakker te worden met een enorme spierpijn. Man, ik wist niet dat ik op die plekken ook nog spieren had.. Ik realiseerde mij dat opgeven geen optie was, dus snel even naar de supermarkt om wat pijnstillers te halen, daarmee zou ik het gaan redden hoe dan ook, immers opgeven was geen optie..
Strompelend liep ik de dorpssuper in, waar ik al snel de vraag kreeg: Bram,wat heb jij gedaan.. Nou gewoon, ongetraind de avondvierdaagse gaan lopen, en nu enorme spierpijn.. Na een bakkie koffie met de eigenaar van de dorpssuper op zoek naar het medicijnenschap, en vervolgens door naar de kassa. Bijna bij de kassa aangekomen hoorde ik achter mij een wel heel bekende stem, met de vraag gaat het? Toch een massage nodig?

Nadat ik mij had omgedraaid keek in in het gezicht van de dertiger van gisteren. De corpsbal die ik niet kon plaatsen...