Aangenaam Verrast Door Robert - 7

Ik vertelde Geert hoe het gisteravond was gegaan, ook dat we het voorlopig geheim wilde houden i.v.m. Willem.
Hij zei, ‘daar kan ik inkomen, en geef jullie daar ook groot gelijk in’.
Ik vertelde Geert alles, tot in de puntjes, ook dat we bijna betrapt waren door Robert zijn moeder.
Geert moest lachen en sloeg met zijn hand zachtjes op mijn bovenbeen, ik keek hem verbaasd aan.
Hij keek mij ook aan en lachte nog steeds, langzaam kwam hij met zijn hoofd naar dat van mij.
Terwijl zijn gezicht dat van mij nader kwam, voelde ik dat zijn hand naar mijn kruis ging.
Even later lag de hand op mijn pik, vanuit mijn ooghoek kon ik zien dat zijn pik recht omhoog stond.
Ik zei, ‘Geert, niet doen, dat kunnen we niet maken tegenover Marcus en Robert, ik blijf mijn Robert in ieder geval trouw’.
Ik was nog maar net uitgesproken, of we hoorde gestommel op de trap.
Geert bukte zich voorover om zijn kleren te pakken, maar de deur ging al open.
Pieter en zijn vriend stonden in de deuropening, ze waren allen gekleed in hun sportbroekjes.
Geert probeerde zijn stijve pik te verbergen, maar dat lukte hem niet zo snel.
Ik stammelde geschrokken, ‘Geert, wilde het naakt zijn ook eens uitproberen, en tja, dan kan het natuurlijk gebeuren dat je stijf word’.
Pieter zei, ‘dat is inderdaad zo, ik had het er ook last van toen ik de eerste keer bij Robert thuis in mijn blootje ging’.
‘Gelukkig kon ik snel het zwembad in springen, en ik geloof dat niemand het heeft gemerkt’.
Henk zei, ‘ik geloof dat ik daar geen moeite me zou hebben’.
‘Tja’, zei Pieter lachend, ‘dat dacht ik ook, maar je kunt er maar op een manier achter komen’,
en hij keek daarbij uitdagend naar Henk.
Henk, kreeg nu toch wel een beetje een rood hoofd, je zag hem denken.
Hij trok zijn schouders op en zei, ‘wat maakt het eigenlijk ook uit, Geert heeft al een stijve, dan kan die van mij er ook nog wel bij’.
En in een keer trok hij zijn sportbroek en slip tegelijk uit, zijn piemeltje werd wel een beetje stijf, maar dat was te verwaarlozen.
Pieter trok ook zijn sportbroek uit, hij zei, ‘trouwens waar we voor kwamen Ron, mogen we even met jou tv spel spelen, we wisten trouwens niet dat jij bezoek had’.
‘Je rolstoel stond in de keuken en de kruk was weg, we hebben even op mijn kamer gespeeld’. Toen vroeg Henk ineens, zullen we Ron vragen of we mogen spelen?’
Ik moest lachen en zei, ‘je weet hoe het werkt, dus ga jullie gang maar’.
Geert, stond op en trok zijn kleren aan, toen hij klaar was zei hij, ‘ik moet naar huis gaan, want ik moet nog veel leren voor morgen’.
‘Ik breng je nog even naar beneden, dan kan ik gelijk wat te drinken mee brengen’ zei ik.
Geert nam mijn kruk en de hand, toen we bij de trap waren.
Ik legde een arm over zijn schouder, met de andere hield ik me vast aan de leuning van de trap.
Met de hand die Geert nog vrij hand hield hij mijn heup vast, en zo gingen we naar beneden.
In de keuken zei Geert, ‘Ron, sorry van daar net, je heb gelijk maar ik liet me even gaan’.
‘We moeten het zeker niet doen, en we kunnen blij zijn met onze vriendjes’.
Ik zei, ‘Geert ik had het ook bijna gedaan hoor, maar op het laatste moment moest ik denken aan Robert en Marcus, en ik wil Robert gewoon trouw blijven’.
‘Ja’ zei Geert, ‘je hebt groot gelijk, ik wel Marcus ook trouw zijn, maar ik liet me net even gaan’.
Hij gaf me een kus op mijn wang en ging weg, ik nam een fles cola uit de koelkast en uit een keukenkastje pakte ik plastieken bekertjes.
Ik strompelde weer naar boven, op mijn kamer zaten Pieter en Henk nog in hun nakie voor het tv spel.
‘Wil er iemand wat drinken, vroeg ik?’
Pieter drukte de pauze knop in van het tv spel, en zei, ‘ja, graag een cola gaat er altijd wel in’, ze kwamen samen naar me toe gelopen.
Ik schonk op het tafeltje drie bekers cola in, Pieter keek me aan en zei, ‘bekers!, geen glazen?’
‘Nee, dat durfde ik niet, stel dat ik de glazen zou laten vallen wat zou ma dan zeggen’ zei ik.
Pieter sloeg me op mijn schouder en zei, ‘die zou gelijk zeggen, Ronald hoe kun je zoiets ook doen jongen’.
Ze noemde me steeds Ronald, als ik iets stoms had gedaan of als het tijd werd dat ik eindelijk eens ging luisteren naar haar.
Dus bij de naam Ronald, werd het oppassen geblazen voor mij, en dan werd het ook tijd dat ik ging luisteren.
Ik ken me nog herinneren als of het gisteren was: “ Robert en ik hadden ergens gespeeld waar we niet mochten komen, we waren toen net negen jaar oud.
Onze kleren zaten onder de modder, we waren nat tot op de huid.
Mijn moeder stond in de keuken en zag ons door het raam de plaats opkomen, ze kwam naar buiten gelopen en nog voordat we op het terras waren hield ze ons tegen.
Op het grasveld moesten we ons naakt uitkleden, ik zei nog maar mam iedereen kan ons zien.
Maar ze zei dat geeft niet, er zal jullie niemand wat weg kijken, dus opschieten.
We moesten toen we naakt waren, gelijk door naar de badkamer en een bad nemen.
Terwijl we in het bad zaten deed ze onze kleren in de wasmachine, ze kwam naar boven en zei tegen mij Ronald wacht maar tot papa thuis is dan krijg je nog wat te horen.
Toen pa thuis kwam, kreeg ik een flink pak slaag op mijn blote billen en moest meteen naar bed zonder eten.
Robert kreeg een joggingpak van mij te leen en kon naar huis gaan, later hoorde ik dat hij ook voor straf ook een pak voor zijn billen had gekregen.
Tegenwoordig zou men spreken over kindermishandeling maar ons heeft het geen kwaad gedaan wij zijn er later in ieder geval nooit meer gaan spelen”.
Ongeveer een kwartier later hoorde we weer iemand de trap op komen, de deur ging open en Robert kwam naar binnen.
Robert zei lachend, ‘goedemiddag, hebben jullie niets beters te doen’, Henk schrok even maar stond op en liep naar Robert gaf hem een hand en stelde zich voor.
Robert nam de hand natuurlijk aan en zei zijn naam, daarbij bekeek hij Henk van top tot teen en vroeg lachend, ‘ben jij ouder dan Pieter, of heb jij vooraan gestaan toen de piemels werden vergeven?’
Henk keek hem vragend aan en zei, ‘hoe bedoel je dat?’
Nou zei Robert, ‘jij bent verder ontwikkeld dan Pieter’, en gelijk greep hij Pieter vast en drukte hem eens stevig terwijl hij met een hand door zijn haar wreef.
Pieter stootte met zei elleboog in Robert zijn buik, en zei, ‘zo kan hij wel weer’.
Robert moest hierdoor hoesten, even later begon hij zich uit te kleden.
Hij deed zijn vuile sokken, slip en T-shirt in de wasmand die in de kamer stond, daarna deed hij de deksel er weer op.
Robert zei,’ik ga me even douchen, en dan zijn jullie uitgespeeld jongens Ron en ik moeten nog leren voor de proefwerken van morgen’. Hij zei, ‘Ron hoeveel heb jij er morgen?, ik heb er nog vier’.
‘Ik heb geluk ik hoef er nog maar drie, en dan moeten we nog een hele dag rond hangen voordat de vakantie begint’ zei ik.
‘Maar ik denk dat ik vrijdag terug ga naar de specialist voor mijn voet, zodat ik hopelijk met dit warm weer toch kan gaan zwemmen’ zei ik.
Robert verliet de kamer en ging naar de badkamer, maar dit keer pakte hij eerst op Pieters kamer een douchelaken.
Goed twintig minuten later kwam hij weer terug, Pieter en Henk waren nog aan het spelen op het tv spel, ik lag al op bed met mijn neus in een schoolboek.
Hij greep Henk en Pieter in de nek vast en trok ze quasi van het spel weg, luid protesteerde ze, nog even het spel is zo uit.
Maar Robert liet niet los, hij zei, ‘sorry, jongens maar we hebben de tijd echt nodig, we willen klaar zijn voor het eten’.
Pieter en Henk namen hun sportbroeken van de grond, en gingen naar Pieter zijn kamer.
‘Eindelijk zijn we alleen Ron’ zei Robert toen ze weg waren.
Robert pakte zijn leerboek uit zijn schooltas en kwam naar het bed gelopen, glimlachend keek ik naar hem.
Hij kwam op het bed liggen en nam me mijn leerboek uit mijn hand, hij lag beide boeken op het nachtkasje neer.
Robert nam me in zijn armen en we verzonken in een diepe tongzoen, een hand gleed naar mijn kruis en omvatte mijn pik.
Deze werd meteen stijf, langzaam begon hij me af te trekken.
Ik nam ook zijn pik in mijn hand en trok hem af, we waren zover van de wereld dat we niet hoorde dat Pieter naar boven kwam.
Hij maakte de deur open en zei, ‘ik ben mijn bril verge…, verder kwam hij niet’, zijn mond viel open toen hij ons bezig zag.
Pieter wilde gelijk weg gaan, maar Robert kon hem nog net grijpen ( ik had nooit gedacht dat hij zo snel kon zijn).
Hij trok Pieter naar het bed, ik nam hem vast en zei,’Pieter kan je dit voor je houden, jij bent de eerste die dat weet’.
‘Wij willen het onze ouders zelf zeggen, maar wij willen er mee wachten tot we meer weten hoe het met Willem verder gaat’ ging ik verder.
Robert viel me in de rede, en zei, ‘we weten het pas sinds gisteren, ik ben bang dat het teveel word voor ze’.
‘Willem die we zullen gaan verliezen, en dan ook nog te horen krijgen dat hun oudste homo is, dat word echt teveel voor ze’, zei hij.
Pieter keek me met tranen in de ogen aan, ik nam hem in mijn armen en drukte hem zacht tegen me aan.
Hij snikte even en zei, ‘daar kan ik in komen, ik zal niets zeggen, maar jullie moeten beloven niet te lang te wachten’.
Ik zei, ‘bedankt jongen’, we zullen ons best doen en gaf hem een kus op zijn voorhoofd.
Pieter stond op om weg te gaan, maar Robert hield hem tegen en zei, ‘je bril, vergeet die niet anders vraagt Henk zich af wat er is gebeurt’.
Er kwam een kleine glimlach op zijn mond, hij nam zijn bril en verliet de kamer.
Robert zei, ‘ik hoop dat Pieter woord houdt’.
‘Ik denk het wel, hij is nog wel jong maar weet wel wat hij doet’ zei ik.
Door dit voorval was onze zin vervlogen, en concentreerde we ons op het leren.
Toen mijn moeder ons riep voor het eten, was ik klaar met mijn leren, Robert moest nog een vak doen, Henk was al naar huis.
Na het eten ging Robert weer naar onze kamer, en begon aan het laatste vak.
Ik zei tegen mijn ouders, ‘ik lees nog even voor alle zekerheid mijn natuurkunde over’.
‘Ja, ja’ zei Pieter, ‘jij wilt ten slotte over gaan, nietwaar’.
Ik keek hem aan en zei, ‘wat denk je waarom ik perse naar school wil gaan, net nu de proefwerk week begint.
En ik ging naar boven, zelfs zonder kruk lukte het me om boven te komen dus mijn blesuur viel wel mee hoopte ik.
Robert keek me verbaasd aan toen ik de kamer op kwam, hij zei, ‘jij was toch klaar’.
Ik zei, ‘dat klopt wel maar geloven is goed, controle is beter’, en ik moest even lachen.
‘Weet ik wat jij na het leren uitspookt zonder mij’.
Terwijl Robert aan het leren was, keek ik de hele tijd naar zijn prachtig lichaam.
Toen hij dit in de gaten kreeg vroeg hij, ‘moet jij niet ook eens gaan leren?’
Ik zei, ‘de proefwerken van morgen zitten al in mijn hoofd, dat is een kippetje voor mij’.
‘Maar van jou lijf krijg ik nooit genoeg’ zei ik lachend.
Hij lag zijn boek weg, en trok me tegen zich aan.
En voor de tweede keer deze dag vervielen we in een innige tongzoen, maar deze keer lette we wel op of er iemand naar boven kwam.
We trokken elkaar af, en kwamen bijna tegelijk klaar.
Ik nam uit de lade van het nachtkastje een tempo en maakte ons schoon, even later vielen we in slaap.
Na twee uur kwam Pieter de kamer op gelukkig lagen we dit keer met de rug naar elkaar, en zei, ‘Ma vraagt of jullie nog naar onderen komen, of blijven jullie gelijk slapen’.
Ik zei, ‘waarom is er dan iets specials of zo’.
‘Ik moest zeggen dat ze eigenlijk nog even met jullie wilde praten’.
‘Pieter jij heb toch niets gezegd hoop ik’ zei ik.
‘Nee hoor, maar de ouders van Robert hebben gebeld, ze hadden het over een wens van Willem, en daar wilde ze het met jullie over hebben’.
Robert en ik keken elkaar verwonderd aan, ik zei, ‘Pieter zeg maar dat we er zo aankomen’.
Pieter wreef blij in zijn handen en zei, ‘mooi dan heb ik weer een smoes om naar onder te gaan, ik moest eigenlijk naar bed’.
Wij keken hem aan en moesten echt om hem lachen, ik zei, ‘wat ben jij toch een lieve clown’.
Hij zei, ‘iedere minuut is er een’.
Ik greep hem vast en drukte zijn lijf tegen dat van mij aan, ik zei, ‘je bent echt een lieve etter’.
Een kwartier later gingen we naar onderen, ofschoon het eigenlijk niet nodig was hielp Robert me toch “lichamelijk contact was alles voor ons”.
Pieter zat nog op de bank en grinnikte naar ons, hij keek quasi op zijn pols ( net alsof hij op zijn horlogé keek ) en lachte.
Wij moesten ook even grinniken, maar ma maakte er abrupt een einde aan en zei, ‘Pieter nu is het echt bedtijd voor jouw jongen’.
Pieter stond op en gaf iedereen en kus op de wang, zelf Robert kreeg er een, en dat was wat nieuws voor Pieter.
Robert was er zo weg van dat hij Pieter tegenzich aan drukte, en hem een kus op zijn wang terug gaf en zei, ‘welterusten jongen droom wat moois’.
Toen Pieter eindelijk naar boven was, zei mijn vader, ‘Robert jou ouders hebben net gebeld, en Willem heeft te kennen gegeven dat hij nog een wens had’.
‘Hij weet nu dat zijn einde nabij is, en wil dat Ron samen met jullie op vakantie gaat’.
Dus onze vraag is, hoe denk jij er over Ron?’
Nou zei ik, ‘als dat Willem zijn wens is wil ik dit dolgraag voor hem doen, als jullie daar mee akkoord gaan’.
‘Maar Ron, je weet dat je dan wel drie en een halve week in je blootje rond loopt’ ging mijn vader verder.
‘Och’, lachte ik ‘ik geloof dat ik daar wel mee kan leven, zeker nu ik er aan gewend ben’.
Robert zei lachend, ‘ik zou het prachtig vinden als Ron met ons mee op vakantie zou gaan, ik zal ook goed op passen dat hij geen domme dingen doet’.
‘Maar waarom gaan jullie eigenlijk niet allemaal met ons mee?’ Vroeg hij.
‘Tja, het probleem is, onze auto is niet meer betrouwbaar voor de lange reis’ zei hij.
‘Hopelijk hebben we het volgend jaar een andere auto, en als je ouders het dan goed vinden gaan we zeker met jullie mee’ ging hij verder.
Mijn moeder stond op en liep naar de telefoon, ze pakte de hoorn op en vroeg, ‘zal ik dan maar gelijk opbellen, en zeggen dat je mee gaat Ron?’
‘Doe maar mam, en zeg maar dat ik graag mee ga’.
Mam drukte het nummer in, niet veel later werd de telefoon op genomen aan de ander kant.
Nadat ze haar naam had gezegd begon ze gelijk te praten, en zei, ‘Ron bedankt zich en gaat graag met jullie mee op vakantie’, ze wilde ophangen maar Robert zijn moeder wilde Robert nog even spreken.
Robert stond op en liep naar de telefoon, waar hij de hoorn van mijn moeder overnam.
Hij luisterde even en zei toen, ‘ma, dat is geweldig nieuws, en feliciteerde haar’.
We keken elkaar verwonderd aan, Robert lag de hoorn neer en kwam lachend terug naar de bank.
‘Vertel Robert wat is het nieuws, en waar feliciteer jij je moeder mee?’ vroeg mijn moeder benieuwt.
Robert vertelde blij, ‘ik krijg er een broertje of zusje erbij’.
‘Ma is vijf weken zwanger, het was dan wel niet de bedoeling maar ze zijn er toch echt blij mee’, zei hij.
Robert zat naast mijn moeder, ze legde een hand op zijn schouder en trok hem naar zich toe.
We feliciteerden hem allemaal, pa stond op en ging naar de keuken.
Even later kwam hij terug met een fles sekt, hij zei, ‘daar moeten we op aanstoten, ook al zijn jullie er nog te jong voor, maar voor een keer moet het kunnen’.
Moeder stond op en ging de glazen halen, ondertussen maakte vader de fles open.
Hij schonk twee glazen vol en de andere twee werden half vol gemaakt, Robert en ik kregen natuurlijk de half volle glazen.
We proosten net toen Freek terug kwam van het tennissen, hij keek verwonderd en vroeg, ‘wat valt er hier te vieren?’
Nadat Robert het nieuws had verteld, haalde Freek een glas en schonk die vol.
Hij tikte zijn glas tegen dat van Robert aan, en feliciteerde Robert.
Toen de glazen leeg waren zei moeder, ‘nu is het voor jullie bedtijd jongens, nog even de tanden op elkaar en dan hebben jullie vakantie’.
We wenste mijn ouders welterusten, en gingen naar boven. Terwijl Robert en Freek mij naar boven hielpen vertelde ik blij tegen Freek dat ik met Robert en zijn familie op vakantie ging.
Hij zei, ‘dat is mooi jongen, ik wens je al bij voorbaat veel plezier’.
Bij de slaapkamer van Freek, wenste we elkaar goedenacht en wij gingen naar onze kamer.
Nadat we op onze kamer waren, omhelsde Robert me en drukte me stevig tegen zich aan ik voelde hoe de pik van Robert wat stijf worden.
Wij bleven zo even staan en Robert fluisterde me in mijn oor, ‘wat ben ik blij dat jij met ons mee op vakantie gaat’.
‘Anders ik wel, ik moet er niet aan denken dat wij ons vier weken lang niet zouden zien’ fluisterde ik hem in zijn oor terug.
We gingen in bed onder het laken liggen, en begonnen elkaar te tongen.
Robert nam mijn pik weer vast en wilde me aftrekken, maar ik zei, ‘Robert, het is al erg laat, laten we verstandig zijn en gaan slapen morgen is nog een zware dag voor ons’.
‘En daarna hebben we alle tijd’ zei ik, hij gaf me gelijk en even later vielen we in slaap.