Sneeuwwitje - 5

De boze koningin wil haar stiefdochter Sneeuwwitje laten vermoorden. Maar Sneeuwwitje is in veiligheid gebracht, in het buitenland. Ze heeft onderdak gevonden bij zeven dwergen die daar in het bos wonen. Ze mag blijven, maar heeft wel een aantal duidelijke afspraken gemaakt met de dwergen. En ja, die eerste 24 uur dat ze daar was, gingen al gepaard met de nodige orgasmes.

De maanden gingen voorbij en Sneeuwwitje had het erg naar haar zin bij de dwergen. In de eerste twee weken was het erg zwaar geweest. Alle dwergen wilden elke dag weer neuken en Sneeuwwitje had beloofd geen nee te zeggen. Naarmate het nieuwe er een beetje af ging, sloegen steeds meer dwergen echter wat vaker een dagje over. Gemiddeld werd Sneeuwwitje nu zo’n drie of vier keer per dag geneukt en daarmee was ze net lekker bevredigd. Ze had het ook wel verwacht dat het minder zou worden als het nieuwe eraf was. Leer haar de mannen kennen!

Sneeuwwitje had veel nagedacht over wat ze kon doen om haar boze stiefmoeder aan de kant te kunnen zetten en zelf koningin te worden in plaats van de huidige koningin. Maar ze was maar alleen en kon weinig bedenken. Het weinige nieuws dat uit het koninkrijk sijpelde, bood haar weinig houvast. Haar verdwijning had het land een tijdje in zijn greep gehad, maar de koningin had met harde hand alle geruchten daarover de kop ingedrukt. Officieel was ze tegen alle adviezen in alleen het bos ingegaan en niet meer teruggekeerd. De boze koningin had het leger versterkt en de grenzen dichtgegooid. Belastingen waren verhoogd en het land zuchtte onder het schrikbewind van de losgeslagen koningin.
Sneeuwwitje wist zeker dat haar onderdanen liever haar dan haar stiefmoeder als koningin hadden, zeker na alle laatste maatregelen. Maar hoe startte je een revolutie? En vooral, hoe maakte je daar een fluwelen revolutie van? Want een strijd wilde Sneeuwwitje beslist niet. Dat was niet goed voor het land en kon veel van haar onderdanen het leven kosten. Dat had ze er niet voor over. De dwergen waren ook niet met veel ideeën gekomen. Eigenlijk geen enkel idee. Het leek wel of ze tevreden waren met de huidige situatie en geen behoefte hadden aan een oplossing voor haar probleem. En zo sleepte de tijd zich voort, zonder dat er een oplossing in beeld kwam.

Op een dag maakte Sneeuwwitje een lange boswandeling. Ze droeg een nieuwe jurk die ze een tijdje geleden al van de dwergen had gekregen. Een mooie lange, lichtblauwe jurk, met een wijde, loshangende rok. Aan de voorkant was de jurk van boven tot helemaal onderaan van knopen voorzien. Als je alle knopen losmaakte, kon je de jurk als een lange jas uittrekken. Ze kwam weer bij het riviertje dat de grens met haar eigen land vormde. Een beetje heimwee had ze wel en ze ging op de oever zitten en gooide steentjes in het water. Ze moest toch weer aan Harald en vooral ook Ronja denken. Al snel leverde haar dit een nat slipje op. Ze stond op en liep weer verder.

Even verderop zag ze hoe aan de overkant een houthakker bezig was. De man, een jaar of 35 oud, stond met ontbloot en zwetend bovenlijf een dikke boom om te hakken. Gefascineerd keek Sneeuwwitje naar het gespierde lijf en de sterke armen. Ze was nog steeds een beetje geil van net en verloor alle voorzichtigheid uit het oog. Ze tilde haar rokken op en liep door een ondiepe plek naar de overkant. De houthakker had haar nog steeds niet gezien en ging door met zijn werk. De man was zeker een kop groter dan Sneeuwwitje. Die 7 dwergen hadden haar al die maanden prima kunnen bevredigen, maar ze had ook wel weer eens zin in een echte man. Ze maakte een paar knoopjes van haar jurk los en duwde haar borsten eens goed omhoog.

“Goede middag, beste man”, zei ze.
De houthakker schrok en keek om. Hij veegde het zweet van zijn voorhoofd en keek haar aan: “Goede middag, jonge dame. Waar kom jij zo plotseling vandaan?”
Zijn ogen gleden van haar gezicht naar beneden en stopten bij haar borsten. Ze had zoveel knoopje losgemaakt dat haar borsten grotendeels zichtbaar waren. Haar tepels waren nog net bedekt.
“Wat een spieren”, zei Sneeuwwitje bewonderend, terwijl ze met één hand over zijn bezwete bovenarm streelde. Ze was intussen zo geil als boter en wilde er geen al te lang voorspel van maken. Ze wist wat ze wilde. Ze pakte de bijl uit zijn handen en liet die op de grond vallen.
“Dat heb je nu even niet nodig”, zei ze, en streelde met beide handen over zijn behaarde borst en zijn gespierde buik. “Als je mij ook wilt, mag je wel wat actie ondernemen, hoor.”
Dat liet de houthakker zich geen twee keer zeggen en hij trok Sneeuwwitje naar zich toe. Zijn lippen vonden de hare en zijn tong gleed bij haar naar binnen als een wervelwind. Zijn beide handen bevonden zich op haar billen en begonnen haar rok omhoog te trekken. Met twee handen gleed hij in haar slipje en had hij al gauw haar heilige graal gevonden. Zijn vingers gleden diep in haar natje, warme kutje en Sneeuwwitje kreunde zachtjes. Zijn vingers masseerden haar vaginawand en met zijn duim verwende hij haar pretknopje.
Eén van zijn handen was weer uit haar slipje gegleden en begon haar jurk aan de voorkant verder open te knopen. Sneeuwwitje droeg vandaag geen BH. Met wat meer ruimte kwamen haar borsten nu helemaal vrij en met zijn volle hand greep hij ze één voor één beet en kneep er eens goed in.
Opgewonden drukte Sneeuwwitje zich tegen het gespierde lichaam aan en liet ze zich klaar vingeren. Dat kwam al heel snel. Schokkend bereikte ze haar orgasme en het geil liep uit haar kutje over de hand van de houthakker. Die trok zijn hand terug en proefde van de zoete sappen van Sneeuwwitje.

Sneeuwwitje viel op haar knieën en ritste bekwaam zijn broek open. Ze trok de broek en onderbroek naar beneden en was blij verrast met wat ze zag. Een dikke, stijve paal van zeker 20 cm lang stond trillend te wachten op haar mondje. Ze greep hem met beide handen beet en begon over de eikel te likken. Een paar druppeltjes geil kwamen te voorschijn toen ze stevig in zijn lul kneep. Ze likte het snel op en zoog toen zijn lul naar binnen. De houthakker stond nu met zijn rug tegen de boom geleund en kreunde van genot. Sneeuwwitje liet haar snelle tong over de eikel gaan. Af en toe zoog ze zijn lul helemaal naar binnen, waarbij ze al slikkend zijn eikel in haar slokdarm voelde glijden. Zo bleef ze de man lekker pijpen, maar hield ze ook controle over het spel. Ze wilde nog niet dat hij klaarkwam en op een gegeven moment liet ze zijn warme vlees weer uit haar mond glijden. Ze stond op en trok in een vloeiende beweging haar jurk uit. Haar slipje volgde ook snel en daar stond ze in haar nakie.

“Kom maar”, zei ze. “Neuk me lekker in mijn natte poesje.”
Ze draaide zich om, en leunde voorover tegen een boom. Ze spreidde haar benen en schotelde de man een fraaie blik voor op haar open schaamlippen. Met beide handen greep de houthakker haar heupen beet en mikte zijn lul tussen haar schaamlippen. Soepel gleed hij haar kutje binnen en begon haar langzaam te neuken. Steeds sneller beukte hij er op los, nog helemaal opgewonden van het pijpen van zo-even. Sneeuwwitje wilde tegelijk met hem klaarkomen en begon met haar vingers haar klitje te verwennen. Kreunend bereikte de houthakker zijn hoogtepunt en met een heftige stoot spoot hij zijn eerste straal sperma tegen haar baarmoedermond. Elke volgende straal ging gepaard met een felle stoot en Sneeuwwitje dacht dat ze die avond wel een paar blauwe billen zou hebben. Ergens bij de vijfde op zesde stoot kwam ook Sneeuwwitje weer klaar en al haar spieren knepen zich samen rond die harde, gladde lul die niet van ophouden wist. Sneeuwwitje liet zich in het gras zakken en ging erbij liggen.
“Kom schatje”, zei ze. “We rusten even een beetje uit, en dan mag je me nog een keer neuken.”

Terwijl de twee lagen bij te komen, was de boze koningin in het paleis ook net bevredigd door de tuinman. Die kon er wat van, had ze sinds kort ontdekt en nu kwam hij bijna dagelijks in het kasteel om haar te neuken. Hoewel het nog midden op de dag was, liep ze toch maar weer een keer de kelders in. Naakt stond ze weer voor haar spiegel, toen ze voor de zoveelste keer vroeg wie de mooiste van het land was.
“Oh mooie koningin, er zijn vele mooie vrouwen in dit land, maar er kan er maar één de mooiste zijn”, sprak de spiegel en er begon zich een beeld te vormen. De koningin ontstak in woede toen ze zag dat het de beeltenis van de doodgewaande Sneeuwwitje was. Trillend van woede liep ze weer naar haar vertrekken en bedacht onderweg de meest vreselijke manieren om haar stiefdochter alsnog te doden. Om tot rust te komen liet ze het complete mannelijke personeel opdraven en liet ze zich achter elkaar door iedereen neuken. Keer op keer klaarkomend werden haar gedachten wat afgeleid van Sneeuwwitje en langzaam verdween haar woedeaanval. Ze kon blijkbaar niet vertrouwen op een man om Sneeuwwitje uit de weg te ruimen, dus moest ze het heft in eigen hand nemen. Langzaam begon zich een plan in haar kwade geest te vormen. Toen ze tevreden was over haar plan, had ze ook meteen genoeg van al die mannen die haar nog steeds neukten. Ze stuurde ze allemaal weg en bleef nog even liggen om weer bij te komen. Morgen zou ze beginnen om uit te zoeken waar Sneeuwwitje was, en daarna zou ze haar zelf doden!

Onwetend van dit alles liet Sneeuwwitje zich intussen voor de tweede keer neuken door de houthakker. Ze lag op haar rug, met haar benen om zijn middel geslagen. Op deze manier kon de houthakker haar diep penetreren en af en toe voelde ze hoe zijn eikel haar baarmoedermond raakte. Hij hield het tempo laag en lange tijd lagen ze zo heerlijk te neuken. Ze kwamen weer tegelijk klaar en opnieuw voelde Sneeuwwitje hoe een forse lading sperma bij haar naar binnen gespoten werd. Daarmee was ze voor nu wel weer genoeg bevredigd. Ook de houthakker was er wel een beetje klaar mee.

Het was al laat in de middag en Sneeuwwitje wilde weer de grens over. Ze liet de houthakker achter, belovend dat ze nog eens terug zou komen, en liep snel terug naar het huisje van de dwergen. Voor het eten waste ze nog even haar poesje schoon. Die avond waren er weer een paar dwergen die er plotseling weer veel zin in hadden. Terwijl er twee bezig waren met de afwas, en twee anderen met de schoonmaak, gaven de andere drie Sneeuwwitje nog even een goede beurt. Uitgeput viel Sneeuwwitje die avond extra vroeg in slaap, niet wetende dat het kwaad al geschied was en haar stiefmoeder wist dat ze nog leefde.