Liam - 6

Hallo lieve lezers, het is echt te lang geleden. Veel te lang geleden. Hierbij deel 6. Het verhaal is nog niet af dus alle suggesties en reacties zijn welkom. Ik kijk ernaar uit om verder te gaan met schrijven voor jullie en voor mezelf (ik geniet van het schrijven)!

Het was goed zo. Het was duidelijk voor al onze vrienden en niemand had er moeilijk over gedaan, iedereen behandelde ons nog hetzelfde. Gelukkig was dat ook zo voor onze ouders. Hoe had ik ooit kunnen vermoeden dat het zo snel zo zou veranderen?

Een week na onze eerste keer seks hadden Rory en ik weer seks. Bij mij thuis dit keer. We deden zachtjes zodat mijn ouders ons niet zouden horen. We probeerden verschillende standjes uit, kwamen allebei weer 2 keer klaar en zoenden en knuffelden elkaar intens. Slechts één ding was hetzelfde, Rory was top en ik was bttm. Het was niet zo dat ik me erg druk over maakte of het vervelend vond. De bttm rol vond enorm geil. Vooral als Rory boven me hing en ik zijn lekkere lichaam hard in me zag èn voelde stoten. Of als Rory op zijn rug lag en ik op hem zat en zo het tempo kon bepalen terwijl ik mijn hand op zijn gespierde borst lag. Nee, die bttm rol vond ik heerlijk. Maar ik was nog nooit top geweest en wilde dit ook ervaren, gewoon om te weten hoe het was…

Toen we knuffelend in bed lagen besloot ik er gewoon om te vragen. Met mijn hand op Rory’s buik en mijn gezicht naar het zijne toe vroeg ik, ‘waarom ben jij eigenlijk vanaf het begin de top in deze relatie?’ Rory lachte, ‘vind je het vervelend om mijn bttm te zijn schatje?’ Een opmerking als deze had er normaal gesproken voor gezorgd dat ik meteen weer enorm geil geworden was maar na 2x klaarkomen binnen een uur was het heel even klaar. ‘Dat was niet wat ik zei, en nee, ik vind het fucking geil om je bttm te zijn.’ Ik keek hem aan. ‘Maar ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig naar hoe het is om top te zijn. Om jou een keer te neuken zoals je mij altijd neukt.’ Ik zag Rory een keer slikken. Hij opende zijn mond en twijfelde. ‘Uuhmm ja… Dat wil ik ook wel een keertje. Maar om eerlijk te zijn voel ik me er niet echt klaar voor of zo.’ Ik wist niet zo goed wat ik moest zeggen. Ik probeerde door te vragen maar er kwam niet veel meer uit. Die tijd zou nog wel komen zei hij. Het lag in ieder geval niet aan mij moest ik geloven en dus geloofde ik dat ook gewoon.

Dus zaten Rory en ik nog volop op onze roze wolk en iedereen die het wist was blij voor ons. We hadden weer een geweldig weekend achter de rug en waren lekker uit eten geweest. Nogal lacherig waren we bij Rory thuis aangekomen na het eten. Op de fiets terug waren we elkaar alleen maar bezig met elkaar plagen. Toen we terugkwamen bij Rory’s huis was het huis al helemaal donker. Zijn ouders waren een weekendje weg met zijn tweeën. Zijn zusjes waren bij opa en oma aan het logeren, zo hadden wij het rijk alleen en daar hadden we de vorige nacht al gebruik van gemaakt. Meteen toen de deur achter Rory dichtviel werd duidelijk dat dit ook nu weer het geval zou zijn. Hij pakte me stevig vast en duwde me richting de woonkamer terwijl hij me wild zoende. In de woonkamer liet hij me los, schoof snel de gordijnen dicht en pakte me weer vast. ‘Gekkie’, zei ik tegen hem, ‘Eva, Denise, Brent en Michael komen over een halfuur, we hebben hier helemaal geen tijd voor’. Rory bromde terwijl hij me wilde zoende, ‘ik wil je nu, hier en nu, het kan wel even. Wacht maar af’. Hij zette me op de keukentafel en ik barste in lachen uit terwijl hij mijn hoodie over mijn hoofd trok. Snel schopte ik mijn schoenen uit en trok zijn overhemd open. Mijn handen gleden snel over zijn lichaam in de richting van zijn riem. ‘Jij hebt er ook zin in meneertje’, hijgde Rory terwijl hij me in mijn nek zoende.

Ik schoof het overhemd van Rory zijn schouders af en genoot even van het uitzicht. Zijn gespierde lichaam, het overhemd dat half losgetrokken aan zijn armen en in zijn broek hing. Voor zover ik nog niet hard was was ik dat nu wel. Mijn stijve paal knelde in mijn boxer. Ik sprong van de tafel, maakte mijn riem los en schoof mijn broek en boxer helemaal naar beneden. Mijn paal stond stijf vooruit. Lachend keek Rory me aan terwijl hij hetzelfde deed. ‘Had ik gezegd dat je van de tafel af mocht komen?’ ‘Ik wist niet dat ik toestemming nodig had’, zei ik terwijl ik hem een kus gaf. ‘Liam toch, je moet nog veel leren.’ Rory kuste me in mijn nek, op mijn borst en op mijn buik. Plagend gaf hij wat likjes over mijn eikel, iedere keer dat hij dat deed ging er een schokje door mijn lul heen. Met een arm gooide hij wat papieren van de tafel af terwijl hij me achterover duwde. ‘Klaar voor ons eerste vluggertje schat?’ Ik lachte terwijl ik daar lag. ‘Can’t wait, ik ben helemaal voor jou. Rory lachte, legde mijn benen op zijn schouders en spuugde op zijn lul. In één keer stootte hij hem helemaal naar binnen. Ik kreunde hard. Ik was wel wat losser geworden door de vele keren dat we seks hadden gehad in korte tijd maar zo in 1x zonder voorwerk zorgde voor een geil gevoel in combinatie met een pijnscheut. ‘Ga door geilerd, neuk me helemaal kapot.’ Als een wilde begon Rory hard in me te stoten, zijn handen om mijn bovenbenen geklemd om te zorgen dat ik niet weg schoof over de gladde tafel. Al snel hadden we een heerlijk tempo gevonden. Bij iedere stoot werd ik geiler en ik pakte mijn lul goed vast en begon te trekken. Na een paar minuten voelde ik een hoogtepunt naderen. Ik zag aan Rory dat het voor hem ook zo was.

Toen ging de bel, hard, luid en lang. ‘Kut!’ Riep Rory, ik keek op de klok 20:50, ‘kut’, zie ik ook. We hadden toch nog 10 minuten. Nog een keer ging de bel. Rory trok zijn stijve lul uit me en liep naar de gang, ‘IK KOM ER ZO AAN’, schreeuwde hij naar de dichte deur. Van de spanning moest ik lachen. Daar lag ik dan, naakt op de keukentafel, een half openstaand kontje, kleren door de kamer heen, papieren op de grond, wat een puinzooi. Toen Rory het tafereel zag moest hij ook wel lachen. Snel trok hij zijn kleren aan, gooide die van mij naar me toe en liep naar de deur. Ik kleedde me ook snel aan terwijl ik hoorde hoe hij de deur open deed. ’TIEN MINUTEN TE VROEG!’ ‘Pfff wat een welkom zeg, je bent helemaal bezweet viespeuk’, ik hoorde al meteen dat het Eva was. Meteen daarna hoorde ik Denise en Michael ook binnenkomen. Ik schoot in mijn shirt net nadat de deur openzwaaide. Eva kwam breed lachend binnen, zag mij staan en stond stil. Ze zag de tafel, de papieren op de vloer, mijn bezweette hoofd. ‘OH MY GOD, LIAM!’ Ze begon keihard te lachen. ‘Je zou jezelf moeten zien.’ Ik voelde me rood worden terwijl Denise en Michael langs Eva naar binnen liepen en ook begonnen te lachen. ‘LIAM jullie waren net bezig toen we aankwamen.’ De tranen rolden nog net niet over de wangen van Eva zo hard moest ze lachen. ‘Op de keukentafel, ik ga stuk. Ooh dit moet je nog ZO lang gaan horen. Jij trouwens ook hoor, krullenbol, je kan wel in de gang blijven staan maar jij deed net zo hard mee.’ Eva keek naar Rory en was duidelijk volledig in haar element in deze situatie. ‘Het zweet staat nog op jullie voorhoofd jongens, oh wat een GEWELDIGE avond is dit, nu al! Het kan niet meer stuk.’

Rory en ik voelden ons nogal opgelaten door de hele situatie. Michael en Denise konden er duidelijk ook om lachen. Toen ging de bel nog een keer. Eva huppelde bijna naar de deur. Toen ze hem opendeed begon ze weer keihard te lachen. ‘BRENT je raad nooit wat er net gebeurde.’ Het werd nog een lange en gezellige avond. Uiteraard hebben Rory en ik het nog wel afgemaakt nadat iedereen weg was, maar gewoon in bed, de keukentafel lieten we maar even zitten.

De maandagochtend daarna was het regenachtig weer, niet zo gek want het was al eind november. We zaten net in het lokaal van het eerste uur van onze mentor, die er nog niet was. Niks voor hem want normaal was die altijd ruim op tijd. Eva had uiteraard het hoogste woord over zaterdagavond en dus ook over Rory en mij. Als Eva ergens enthousiast over was, ook al was het al 2 dagen geleden, dan was het net alsof het net gebeurd was. Toen de deur van het klaslokaal openzwaaide en mijn mentor binnenkwam met nog iemand in zijn kielzog was ze echter meteen stil. Haar ogen werden groot. Het was meteen stil in het hele lokaal. Ik draaide me om en bevroor. Ik zag dat Rory zijn mond half openviel. Onze mentor stond voor de klas samen met een van de knapste jongens die kende. Toen zijn heldergroene ogen zich in de mijne boorden verscheen er even een klein lachje rond zijn lippen, of verbeeldde ik me dat maar? Gedachten vlogen door mijn hoofd. Wanhopig draaide ik me naar Eva. Ze staarde hem aan met haar gezicht op onweer en ijs. Ik draaide me terug naar Rory, die hem nog niet kende. Hij zat nog steeds met zijn mond half open. ‘Kan je je mond ook nog dichthouden’, siste ik naar hem. ‘Hij is het niet waard om je mond voor open te laten vallen.’ ‘Ken je hem al dan?’

En of ik hem kende… Ik kende Mitchell al sinds de basisschool, net als Eva. Om het maar even kort door de bocht te zeggen, hij was enorm knap, toen al. Net een filmster. Twee heldere, bijna smaragd groene ogen, kort blond haar. Zo te zien had zijn hij niet stilgezeten want je kon zien dat hij lichtgespierd was. Maar helaas, zijn karakter is niet zo mooi als zijn uiterlijk. Mitchell is een slang. En een hele giftige. Altijd al geweest. Hij was aardig in je gezicht, deed net alsof die aardig was en zodra je niet keek probeerde hij je een mes in je rug te steken. Er waren talloze voorbeelden van te noemen. Eva en ik waren heel blij toen hij midden groep 8 vertelde dat hij naar Rome ging verhuizen, zijn vader had daar een goede baan gekregen. Hij lekker naar Rome, wij lekker hier en we waren van hem af. Tot nu blijkbaar… Rory, Brent, Michael en Denise kenden Mitchell niet, zij zaten op een andere basisschool dan wij. Moedeloos liet ik mijn hoofd in mijn handen zakken. Wat voor problemen zou Mitchell nu weer veroorzaken?

‘Ik zie dat ik jullie aandacht al helemaal heb. Vanaf vandaag hebben jullie een nieuwe leerling erbij in de klas. Wees allemaal een beetje lief voor hem om hem op weg te helpen. Wil jij jezelf kort voorstellen Mitchell?’
‘Natuurlijk. Ik ben dus Mitchell. De afgelopen jaren heb ik in Rome gewoond omdat mijn vader daar werkte. Sinds kort zijn we terug naar Nederland verhuisd. Ik kijk ernaar uit om jullie allemaal te leren kennen. Sommige mensen ken ik nog van de basisschool, zoals Liam en Eva. Leuk om jullie weer te zien na een lange tijd.’
Mijn eerste gedachte was dat ik het jammer vond dat zijn vader blijkbaar geen werk meer had in Rome. Mijn tweede gedachte was dat ik het erg jammer vond dat hij precies voor deze school had gekozen en precies in mijn klas terecht kwam. Dat ook nog is op het moment dat ik helemaal gelukkig was.

In de eerste pauze ging het alleen maar over ‘die nieuwe jongen’. Iedereen wilde alles van hem weten. Dat hij ook nog is vloeiend Italiaans sprak viel ook nog is goed in de smaak. Eva trok me meteen mee een hoekje in. ‘Waarom is hij nou terug, ik haat hem.’ ‘Ik baal ook echt enorm’, antwoordde ik meteen. ‘Net nu alles goed gaat en alles op een rijtje staat komt uitgerekend hij hierheen.’ ‘Snap je’, riep Eva uit. ‘Precies zoals je zegt, alles gaat goed en dan is hij hier ineens. En reken maar dat hij nog net zo is als op de basisschool, de slang is terug. Daarnaast, ik weet niet of je het doorhebt, maar hij is duidelijk gay hoor.’ Eva’s woorden dreunden door in mijn gedachten. Mitchell gay? ‘Waarom denk je dat?’ Ze rolde met haar ogen en deed Mitchell na: ‘leuk om jullie weer te zien na een lange tijd’. ‘Ik moest er bijna van kotsen toen hij dat zei maar hij zei het ook heel gay, geen twijfel over mogelijk.’ Ik zuchtte diep. Wat moest ik hier nou weer mee? Samen liepen we terug richting de anderen. Ik zag Rory meteen staan. Samen met een paar anderen stond hij bij Mitchell. ‘Je moet hier iets aan doen hoor Liam, die slang palmt Rory helemaal in als je niet uitkijkt.’ Eva had gelijk en ik wist het.

Snel liep ik richting Rory. Eva liep achter me aan. Een rilling ging door me heen toen ik Mitchell zijn hand op Rory’s schouder zag. Ik legde mijn hand op Rory zijn andere schouder. Hij draaide zich om, ‘oh hé, daar ben je. Mitchell zei net dat hij je nog helemaal niet gesproken heeft.’ Ik keurde Mitchell, die naast Rory stond geen blik waardig. ‘Ik moet je even spreken, wil je meekomen?’ ‘Uh ja als het moet, ik ben net aan het kennismaken.’ ‘Ja, het moet.’ Zonder Mitchell een blik waardig te gunnen trok ik Rory bij hem vandaan. ‘Wat is er aan de hand? Waarom doe je zo raar?’ Rory irriteerde zich duidelijk. ‘Luister, die jongen is een slang, ik ken hem al lang van de basisschool, hij palmt je in en steekt vervolgens een mes in je rug. Ga alsjeblieft niet met hem om.’ Verwonderd en een tikkeltje ongelovig keek Rory me aan. ‘Serieus? Hij zei net dat hij je gemist had omdat jullie vrienden waren op de basisschool.’ Eva begon ongemakkelijk te lachen. ‘Sorry dat ik me hierin meng hoor, maar Rory, Liam heeft gelijk, Mitchell is bad news, je kan hem niet vertrouwen. Liam en hij waren zeker geen vrienden. We willen allebei niks met hem te maken hebben.’ ‘Oke, oke, ik zal er goed op letten maar volgens mij maken jullie je druk om niks. Mensen veranderen…’, Rory keek me even doordringend aan en liep toen weg