Lars Wordt Volwassen - 1

Welkom, lezers! Eindelijk weer eens een vervolgverhaal. Dat nog lang niet af is, en ik weet ook nog niet wanneer deel 2 online komt. Gewoon maar afwachten dus, als dit je bevalt. Veel leesplezier!

Het gestommel op de trap kon maar van één huisgenoot komen. Niemand anders dan Noah stampte zo onnodig luid, om 0.20 uur. Ik sliep nog niet, maar er zullen vast enkele huisgenoten wakker zijn geworden van het lawaai.

Toen hij bovenaan de eerste trap was, bleef het even stil. Hij was nu op de verdieping waar zijn kamer was. Meestal liep hij nog een trap op. Dan kletsten we wat. Of hij bleef bij mij slapen. Of we deden andere dingen. Sinds een half jaar waren we allebei vrijgezel. Noah is gay, ik ben bi, en beiden hadden we een hoog libido. Doe de uitkomst van deze gegevens zelf maar.

Nu stampte Noah verder. Ook die tweede trap op. Fijn, dat had ik gehoopt. Ik voelde mijn piemel harder worden. Ongeveer twee uur geleden had ik nog afgetrokken, maar als Noah langs kwam, wilde ik altijd. Nog voordat hij de trap naar mijn kamer helemaal had beklommen, gingen de beelden door mijn hoofd: van zijn dunne lijf, zijn smalle billen, zijn natte lippen. Het zachte hoge kreunen uit zijn half geopende mond, terwijl hij me ontving. Zijn benen om me heen. Onze handen die elkaar vonden. En zijn ogen. Man, die ogen. Ze leken wel voortdurend om zaad te vragen.

Ik was keihard geworden, toen hij zachtjes op mijn deur klopte. “Stijn, wakker?” vroeg hij op gedempte toon. Ad rem zei ik: “Je hoeft nu niet ineens zachtjes te doen. Iedereen is al wakker door je gestamp.”

De deur ging open. “Hoe was de borrel?” vroeg ik. Noah bleef bij de deur staan. De borrel was leuk geweest. Bij het reclamebedrijf waar hij werkte hadden ze iets te vieren gehad: er was een grote klant binnengehaald. “Kom je bij me?” vroeg ik. “Ik weet niet,” antwoordde hij. “Heb iets meegemaakt daar, en daar moet ik over nadenken.”

“Kan dat nadenken ook nadat je komt liggen? Liefst onder me?” Ik was wellicht iets te direct. Mijn woorden werden opgejaagd door mijn hormonen. Mijn keiharde paal smeekte om hem. Wilde diep in hem stoten.

Noah zei het vervolgens heel duidelijk, gelukkig: “Nee, ik wil geen seks nu. Sorry. Wil wel met je slapen, maar jij bent veel te geil, en dan slapen we allebei slecht.”

Hij had gelijk. Als hij niet wilde, zou ik vooral gefrustreerd tegen hem aan liggen. We zouden dan allebei niet goed slapen. Hij zei nog eens ‘sorry’, voordat hij naar zijn eigen kamer vertrok. Ik appte: “Geen sorry zeggen joh. Helemaal goed. En laat me weten als je wil praten over wat je hebt meegemaakt. Slaap lekker.”

Noah vertelt:

Het was niet nodig, maar toch voelde ik me schuldig. Stijn had me botergeil aangekeken, en in de meeste gevallen was ik daar graag in meegegaan, maar nu moest ik wat alleen-tijd hebben, om na te denken.

Ad024 had een grote opdracht binnengesleept, en deze vrijdag hadden we dat gevierd. Arno, directeur en oprichter van het kleine reclamebedrijf, had eerst pizza’s laten komen, en daarna voor champagne en bier gezorgd. Ik (Noah, 20) werkte nu een jaar bij Ad024. Officieel was ik video-editor, maar in de praktijk deed ik veel meer dan dat. Dat kon bij dit bedrijf ook niet anders; we waren met slechts vijf vaste medewerkers en enkele freelancers en stagiairs. Met zo’n klein clubje moet je af en toe taken vervullen die niet in je functieomschrijving staan. Niet erg voor mij. Ik was gestopt met mijn opleiding, en had daar nog steeds spijt van, maar eigenlijk leerde ik nu veel meer. Ik was, kortom, helemaal op mijn plaats bij Arno en bij Ad024.

Sinds stagiair Lars was begonnen, had ik ook nog iets moois om naar te kijken. Drie maanden werkte hij nu bij ons, en er zouden er nog drie volgen. Lars was pas 17 (“bijna 18!” zei hij zelf regelmatig), maar Arno liet hem toch met klanten overleggen over teksten en beelden. Dat vertrouwen kreeg Lars niet zomaar: hij liet dagelijks zien dat hij goed was. Hij snapte precies wat de bedoeling was, leerde snel, en had ook zijn voorkomen mee. Zijn lage stem, zijn bruine ogen, zijn donkerblonde dikke haar. Hij kwam wat introvert over, en miste soms nog wat zelfvertrouwen, maar zonder het zelf altijd door te hebben pakte hij iedereen in. Het is oneerlijk dat het zo werkt eigenlijk, maar zo zit de wereld nu eenmaal in elkaar, en zeker die van de reclame.

Mij pakte hij ook in. Niet alleen met die ogen, stem en haar. Zijn handen waren bijvoorbeeld mooi. Groot, met zichtbare aders. En aan de rest van zijn lichaam was goed te zien dat hij voetbalde en aan wielrennen deed: in zijn nauw sluitende spijkerbroeken was zijn perfecte kont niet te missen. Nu het weer warmer werd, droeg hij bovendien meestal T-shirts. Als hij zich uitrekte, wat hij best vaak deed, was mijn blik onmiddellijk gefixeerd op het stukje strakke buik dat dan even ontbloot werd.

Opeens waren we met z’n tweeën, toen de borrel op zijn eind liep. Alleen Arno en de receptioniste waren verder nog in het pand, en zaten met een biertje te kletsen in zijn kantoor. Lars en ik waren de enigen in de ruime redactieruimte, nadat we de andere collega’s hadden uitgezwaaid. Ik zat op de rand van de lange tafel, waaraan we elke maandag met z’n allen overleg hadden, en waar hij en ik de rest van de week tegenover elkaar zaten te werken. Nu stond hij voor me. Ik had, aangeschoten als ik was, geen idee meer waar het gesprek tot dan toe over was gegaan. Ik weet alleen nog dat hij vroeg: “Hoe ben je erachter gekomen dat je op jongens valt?” Voor mij was dat een lastige vraag. Ik was er namelijk nooit ‘achter gekomen’. Ik had het altijd al geweten. Ik weet niet wat ik antwoordde op de vraag van Lars; ik weet alleen dat ik hem zag staan, en hem ontzettend lekker vond. En dat ik ging staan, “proberen?” vroeg, en m’n hand tegen zijn zij legde. Lars keek opzij, naar het glazen kantoor van Arno. Ze konden ons zien, als ze zouden kijken. Lars zette drie stappen achteruit, en ik volgde; nu waren we uit het zicht. Mijn brein maakte overuren, maar veel helderder werd het er niet van; ik had behoorlijk veel gedronken. Lars had ook wel wat op, maar lang niet zoveel als ik. Na de grappen over zijn leeftijd aan het begin van de avond, en dat hij dus eigenlijk niet mocht drinken, had Arno gezegd: “Joh, hij is veel volwassener dan ik op die leeftijd. Neem toch een biertje, Lars.” Hij had het gedaan, maar had zich ingehouden.

We spraken niet. We keken alleen. Ik ietsje omhoog, want Lars was een paar centimeter langer dan ik. En drie jaar jonger. Was dit oké? “Bijna 18,” ging door m’n hoofd. Ja, over een maand zou hij 18 worden. Veel belangrijker dan die leeftijd was de vraag: wilde hij dit? Ik kon het aan zijn ogen niet zien. Die waren gewoon bruin en schitterend, zoals altijd. En onzeker, ook als altijd. Ik legde opnieuw een hand tegen zijn zij. Hij bewoog niet; bleef kijken. M’n andere hand om hem heen, tegen zijn rug. Ik trok hem zachtjes dichterbij. Toen hij ook een arm om me heen sloeg, en onze gezichten vlakbij elkaar waren, twijfelde ik niet meer. Terwijl hij - opeens voortvarend - mijn bil vast pakte, kuste ik hem. Kort, zacht. Zijn ene hand kneep in mijn bil, zijn andere lag tegen mijn hals. Weer een kus. Onze natte lippen vonden elkaar als vanzelf. Toen ook zijn tong tegen mijn onderlip. Ik liet hem toe. We hijgden in elkaars mond. Ik wilde meer; liet een hand aan de voorkant onder zijn T-shirt glijden. Zijn buikspieren waren strak aangespannen, net als de voorkant van zijn spijkerbroek trouwens. Dat voelde ik, toen ik mijn kruis tegen hem aan drukte.

“Wacht”, zei Lars, terwijl hij me van zich af duwde. “Ik weet niet.. Sorry, Noah, het gaat snel.. Ik weet het niet. Sorry. Er spelen ook andere dingen.”

Daarna werd er niet veel meer gezegd. Terwijl hij z’n spullen pakte zei hij voor mijn gevoel wel honderd keer sorry, maar legde niets uit. Misschien was het voor hem de eerste zoen met een jongen, en dan snapte ik dat het te snel ging. Maar welke ‘andere dingen’ hij bedoelde, bleef onbekend.

Thuis had ik getwijfeld. Ik wilde aan de ene kant alleen zijn; dit eens goed overdenken. Was Lars onzeker over zijn seksuele identiteit, of was er meer aan de hand? Aan de andere kant was ik nog steeds geil. Ik hunkerde naar meer zoenen, en wist dat bovenbuurman Stijn thuis was. Sinds we beide single waren, waren hij en ik ‘friends-with-benefits’ geworden. We aten samen, keken series, en hadden af en toe seks. Een relatie zouden we niet met elkaar kunnen hebben. We waren te verschillend. Maar in bed pasten we juist precies bij elkaar. In fysieke zin was hij precies mijn ‘type’, voor zover zoiets bestaat: Stijn was lang (net boven de 1,90 meter), sportief, had grote handen, borsthaar. Bovendien was hij flink geschapen, en wist die paal van hem vooral ook uitstekend te gebruiken. Stijn was 25, biseksueel, en met jongens een pure top. Dat had ik al ervaren toen mijn relatie pas een week uit was. We aten samen, en de seksuele spanning had tijdens het eten al in de lucht gehangen. Uiteindelijk had Stijn simpel gezegd: “Je hebt het nog lang niet verwerkt, en dat gaat vandaag ook niet gebeuren, maar volgens mij heb je nu gewoon seks nodig.” Zo was dat. Stijn liet me die avond met volle teugen genieten. Ik deed me tegoed aan dat prachtlijf van hem, en kreunde op hoge toon toen hij uiteindelijk zijn paal in mijn kont duwde. Hij neukte me diep en hard. Het was exact wat ik op dat moment nodig had: geen geklets, geen drama, maar simpelweg een lekkere man die me neukte. Ik keek omhoog, terwijl ik mijn pik vastpakte. Toen ik mezelf kreunend onder spoot, vroeg Stijn gelukkig niets. Geen ´waar mag ik klaarkomen´, of dat soort dingen. Hij zorgde ervoor dat ik nergens over na hoefde te denken. En besliste dat hij diep in me zou klaarkomen. Daar had hij mijn toestemming niet voor nodig. Stijn stootte door, liep rood aan, terwijl hij me omhelsde, en pompte me vol met zijn zaad.

~

Sindsdien deden we het regelmatig met elkaar. Toen ik thuis kwam van de bedrijfsborrel liep ik twijfelend naar zijn kamer, en toen ik aanklopte had ik alweer spijt. Ik wilde nu geen seks met hem, maar door naar boven te lopen had ik wel gesuggereerd dat ik dat wilde. Hij vond het niet erg, zei hij. Dat geloofde ik, maar ik had ook zijn hongerige ogen gezien.

Hij zou zichzelf aftrekken. Dat wist ik zeker. En dat ging ik ook doen. Ik moest van de fysieke spanning af; eerder dan dat kon ik niet gaan slapen. Naakt op mijn rug liggend in mijn eigen bed speelde ik met mijn balzak, rukte aan mijn pik. Ik likte langs mijn lippen, die een uur daarvoor nog een spel hadden gespeeld met die van Lars. Ik dacht aan die kus, aan zijn hand tegen mijn bil, aan die harde bobbel in zijn spijkerbroek. Ik liet mijn fantasie verder gaan. Niet denkend over Lars’ twijfels, maar nu alleen over zijn lichaam. Ik vingerde mezelf, maar het was niet genoeg. Zou ik toch naar boven gaan? Als hij wilde, zou neuken met Stijn het beste middel zijn om van deze spanning af te komen. Hij zou me zoals altijd laten kreunen, laten genieten, en laten komen. Zo zou ik van alle spanning af raken. Maar ik deed het niet. Het was te laat. Stijn was ongetwijfeld al klaar, intussen. En eigenlijk wilde ik Stijn niet; ik wilde Lars.

Dan maar het alternatief. Onder mijn bed vond ik snel glijmiddel en mijn middelgrote gekromde paarse dildo. Gemaakt voor prostaat massage, en dat lukte er inderdaad altijd heel goed mee. Toen ik met opgetrokken benen het ding in me liet glijden, fluisterde ik tot mijn eigen verbazing zijn naam: “Lars.” Weer dacht ik aan die lippen, die handen, die ogen. Ik liet de dildo mijn G-spot masseren, rukte aan mijn pik, en er was toen niet veel meer nodig. Ik spoot zuchtend mijn zaad. En weer kreunde ik die naam. “Lars”.

~

“Gaat goed hoor. Vertel het je later. Als je nog niet slaapt, wees welkom. Alleen voor slapen. Heb dat andere nu even zelf gedaan :$.” Nog geen tien seconden nadat ik die whatsapp naar Stijn had gestuurd, hoorde ik boven me voetstappen. Een minuut later kroop hij naakt bij me. Ik lag op mijn linkerzij, hij erachter. Zijn piemel was een beetje nat. “Ook zelf gedaan he?” zei ik grinnikend. “Yup. Voor de derde keer vandaag. Dus nu alleen slapen, toch?”

“Ja. Wil je me vastpakken?”

Stijn omhelsde me. Ik dacht nergens meer aan. Luisterde alleen naar de kalme ademhaling van de man die me vasthield. We vielen in een diepe slaap.

Wordt vervolgd in deel 2. Dan zal het gaan over macht...

Dank voor het lezen! Ik weet ongeveer hoe het verhaal verder zal gaan, maar kan ook nog veel bijsturen daaraan. Dus reacties, tips, opbouwende kritiek, et cetera natuurlijk van harte welkom. Hier bij het verhaal, of zie mijn profiel voor contactinfo.