De Hunting Odyssee - 5

Donker grijze mist. Flarden van kleuren. Vervormde geluiden. Wegzinken in stilte in een zwarte nacht.

Het geluid van een meisje doorbreekt de zwarte wereld. Is dit droom of werkelijkheid? Waar ben ik? Het geluid verstomt en de leegte neemt bezit van elk gevoel. Ik drijf weg in de zwarte ruimte.

Mama, de man wordt wakker. Een zachte warmte omsloot mij. Gevoel keert terug in mijn wereld. Ik lig gewikkeld in een warme deken. Ik open mijn ogen. Traag komt de wereld op mij af. Contouren tekenen zich af in een donkere ruimte. Toen zag ik haar, nog niet scherp, maar een vrouw boog zich over me heen. Wat een geluk, je hebt het gehaald, zei ze zachtjes. Ik sluit mijn ogen en dommel opnieuw weg in leegte.

Gedachten jagen door mijn hoofd. Caro, waar is Caro? Ik open mijn ogen, een jonge rouw met ravenzwarte haren kijkt me aan. Ik ben Zoe, zegt ze als ze mijn verwonderde blik ziet. Waar ben ik, vraag ik moeizaam. Je bent in Fader. Hoe kom ik hier, vraag ik even later als het tot me doordringt dat het een dorp in Grondia is. Rust maar, zegt ze, ik vertel het je wel als je terug beter bent. De duisternis omringt me weer.

Als ik mijn ogen open zie ik de donkere kamer om me heen. Ik lig op een bed en verder staat er enkel nog een stoel in de kamer. Er is een deur en een raam dat afgesloten is met een luik. Ik tracht rechtop te zitten wat me na een poosje lukt. Het veroorzaakt een draaiende kamer om mij heen maar het beeld herstelt zich even later naar een stabiele kamer. Zoe komt de kamer binnen. He, je zit al rechtop, daar ben ik blij om, zegt ze zachtjes en ze gaat zitten op de stoel naast het bed. Je zal wel vele vragen hebben. Een goede maand geleden vond ik je toen ik met mijn kar door Selland reed. Je lag in een plas bloed tussen twee uitgebrande wagens. Ik dacht eerst dat je dood was, maar je hart klopte zwak. Samen met mijn dochter hebben we je toen in mijn kar gelegd en heb ik de wond aan je achterhoofd verzorgt. We hebben je toen meegenomen over de Groene Naaldbergen naar ons huis hier in Fader. We gaven je water en eten maar je bleef bewusteloos maar je hartslag versterkte. Na twee weken ontwaakte je even maar je trok je weer terug naar je eigen donkere wereld. Je kreeg weer kleur en je keerde de weken daarop verschillende malen terug naar onze wereld. En kijk, nu zit je reeds rechtop. Ik weet niet hoe ik je moet bedanken, antwoorde ik. Mijn naam is Peter Hunting, en ik vertelde haar traag mijn verhaal voor zover ik me alles nog kon herinneren.

De volgende weken sterkte ik aan en voelde mijn krachten wederkeren. Zoe zorgde goed voor mij, ik was haar er enorm dankbaar voor. Het was een mooie vrouw: haar lange ravenzwarte haren omsloten een fijn ovaal gezicht met opvallende haast zwarte ogen. Haar stevige grote borsten vielen onmiddellijk op want ze was een slanke verschijning. Ook haar dochter Zirm zorgde regelmatig voor me. Ze was dertien en, mede dankzij haar eveneens lange zwarte haren, leek ze als twee druppels om haar moeder. Haar ontluikende borsten waren reeds duidelijk waarneembaar op haar slanke uiterlijk. Rondstappen was nog wel moeilijk, maar ik besloot toch naar buiten te gaan en nam plaats op de bank voor het huisje.

Het huis lag aan een groot plein in het dorp. Alle woningen langs het plein waren ongeveer hetzelfde, met een groot verschil, ze hadden allen een andere opvallende kleur. Het geheel maakte een vrolijke indruk. Elk huis had ook een grote zitbank voor de deur die ook geschilderd was in dezelfde kleur als het huis. Ik genoot van het zonlicht van de twee zonnen. Het was niet druk op het plein. Drie huizen naast het huis van Zoe kwamen een man en een vrouw hand in hand naar buiten. Ze kusten elkaar en kleden zich toen uit. De vrouw ging liggen op de bank, benen gespreid langs beide zijden van de bank. De man maakte zijn lul stijf, ging op zijn vrouw liggen en begon haar te neuken. Ik keek verbaast toe. Een man kwam langslopen, hij keek even naar het neukende koppel en ging toen naast de vrouw staan en haalde zijn reeds stijve lul uit zijn broek. De vrouw keek hem even hijgend aan en wenkte hem toen. En terwijl de man dichter bij haar kwam staan, nam ze zijn penis in haar mond en begon luid smakkend erop te zuigen. Haar man keek met een brede glimlach toe en neukte haar met stevige stoten verder. Twee kinderen van een jaar of zeven kwamen toegelopen en bleven giechelend kijken hoe de twee mannen de vrouw naar een hoogtepunt brachten. Het duurde dan ook niet lang of beide mannen spoten bijna gelijktijdig hun sperma in haar. Zonder verder iets te zeggen haalde de man zijn lul uit haar mond, stopte die in zijn broek, en wandelde verder. De vrouw en haar man begonnen zich terug aan te kleden. De kinderen liepen verder het plein op en de vrouw en haar man stapten terug hand in hand hun woning binnen. Ik begreep dit niet, maar denkelijk was het verbeelding, dacht ik, veroorzaakt door de klap op mijn hoofd. Ik besloot maar niets tegen Zoe te zeggen en slofte terug de woning binnen.

Dankzij de de goede zorgen van Zoe en Zirm sterkte ik de volgende weken verder aan. Ik was hen ontzettend dankbaar. Ik wou hun mijn dankbaarheid tonen en enkele dagen later vertelde ik haar hoe dankbaar ik was en gaf haar een zoen op de wang. Ze schrok, sloeg een hand voor haar mond en zei: dat mag je nooit meer doen. Ik keek haar niet begrijpend aan. Kom, zei ze, zet je even, ik wil niet ondankbaar overkomen, ik leg je het uit. Hier in Grondia is het verboden om enige vorm van intimiteit te hebben in de woning. Genegenheid, kussen, neuken, mag enkel gebeuren in open lucht en zichtbaar voor iedereen. Iedereen moet kunnen zien dat dit niet uit dwang gebeurt. Daarom mag ook iedereen met iedereen intimiteit hebben. Er zijn maar drie voorwaarden: beide partijen moeten het eens zijn met de bedoelde intimiteit, iedereen moet het kunnen zien en je mag maar intimiteit hebben als je volwassen bent, dus van de leeftijd van twaalf jaar. Dus, ging Zoe verder met een brede glimlach, als je je dankbaarheid wil tonen, laat ons dan buiten op de bank gaan zitten. Ze nam me bij de hand en trok me mee naar buiten. En nu mag je me kussen, zei ze met pretlichtjes in haar ogen toen we op de bank in de warme zon zaten. Ik kuste haar op de wang. Ik had meer dankbaarheid verwacht, zei ze al lachend, en ze kuste me op de mond. De kus duurde een hele tijd, want ik wilde dat ze begreep hoe dankbaar ik was. Na een tijd onderbrak ze de kus, keek me recht in de ogen: als je echt je dankbaarheid wil tonen en je bent er klaar voor, dan mag je me neuken, zei ze zacht. De blik in mijn ogen zei voldoende, want ze stond recht en deed haar kleren uit. Doe je kleren uit en ga op de bank liggen, zei ze terwijl haar kleed reeds op de grond viel, ik doe het werk wel. Mijn hemd en broek lagen snel op de grond en toe ik op mijn rug op de bank lag, kwam ze schreilinks over me zitten en liet mijn reeds stijve penis in haar kut verdwijnen. Met een traag ritme begon ze me te berijden. Plots stond Zirm naast ons en keek toe hoe haar mama mij neukte. Mag ik ook Peter, zei ze even later en voor ik een antwoord had kunnen geven, lag haar kleding op de grond en ging ze schrijlings over mijn hoofd staan, haar jeugdig kutje tegen mijn lippen drukkend. Mijn tong begon onmiddellijk over en tussen haar kutlipjes te likken. Zoe kreunde luid en ook Zirm begon zwaar te hijgen. De maandenlange onthouding eiste zijn tol en ik voelde mijn hoogtepunt snel naderen. En toen Zirm met een luide kreun klaarkwam, spoot ook ik mijn zaad diep in Zoe. Ik was uitgeput. Zirm was de eerste die haar kleren terug aandeed: dank je Peter, zei ze en weg was ze het huis in. Zoe stond met een gelukzalige glimlach naast me, haar benen licht gespreid zodat mijn zaad er met klodden kon uitdruppen. Je bent heel dankbaar geweest, zei ze met een brede glimlach terwijl ze naar haar druipende kut keek. Ze gaf me een kus op de mond. Kom laat ons naar binnen gaan. We raapten onze kleren op en gingen terug de woning in.

De winter bereikte ook Grondia. Ik was terug op krachten gekomen en ook herinneringen maalden terug door mijn hoofd. Caro, ons kind, leefden ze nog? Hoe kon ik hun ooit terugvinden?