Sunparks - 10

‘Hé hier staat geschreven: ontbijt… vriendschapsontbijt…’ hoorde ik Dennis vanuit de woonkamer verbaasd opmerken. Zelf liep ik er meteen naartoe en zag hoe Dennis een briefje oplas. ‘We zien elkaar nog… groetjes E en P.’ Hij keek me met een frons aan terwijl hij wees naar een broodzak met koffiekoeken en wat beleg dat op tafel stond. ‘Erica en Peter…’ zei ik en voelde hoe ik hem met open mond aanstaarde, alsof mijn lippen niet meer op elkaar gingen. Benieuwd nam ik het briefje uit zijn hand en zag dat vriendschapsontbijt als sticker op de broodzak was geplakt. ‘Wat lief…’ zei Dennis die achter me schuifelde. Net toen ik wilde omkijken wat hij deed viel me pas op wat een troep in de woonkamer en keuken was. ‘Ze is hier binnen geweest.’ zei ik zacht terwijl Dennis me overstemde. ‘Oeps twee berichtjes van vanmorgen. Eerst Peter die vraagt of we komen ontbijten en daarna Erica waar we blijven…’ zei hij lichtelijk grinnikend.

Meteen liep ik naar de rugzak en haalde daaruit mijn eigen smartphone. Daar merkte ik maar liefst 21 gemiste oproepen en berichtjes. Gaande van napraten van gisteren, naar naar de melk die ik daar was komen ophalen. Daarna over de romantische avond die ze er met Peter had opzitten. Vanmorgen vroeg ze me of we met zijn tweeën samen naar de bakker gingen voor broodjes. Wat later ontving ik een berichtje dat ze al terug was en we mochten komen als we wilden. Nog een uurtje later of ik boos was en of we elkaar nog zouden zien? Mijn ogen sperden zich vanzelf open toen ik het berichtje las waarin Peter vroeg of ik nog leefden en misschien wat gebeurd was. Net daarna ook van Erica die me vroeg om toch dringend wat te laten horen. Ze waren het natuurlijk niet gewend geweest, uiteraard. Ik was altijd bereikbaar! Met een lichte paniek en bonzend hart, probeerde ik een berichtje terug te sturen. Op dat moment was het Dennis die me langs achteren omhelsde en mijn borsten stevig beet greep. Mijn hand beefde op dat moment zo hevig dat mijn telefoon me uit mijn handen glipte. Sneller dan mezelf was het Dennis die hem behendig opving voor hij vast de grond op zou kletteren. Achter tegen en tussen mijn billen voelde ik hoe zijn blote slappe piemel me aantikte.

Meteen draaide ik me om en zag hoe hij me grijnzend aankeek. Niet lacherig, maar eerder liefelijk met een speciale blik waarmee hij me weer in een paar seconden leek te betoveren. Alle blinde paniek die ik net voelde opkomen, ebde meteen weg toen mijn armen zich rond zijn stevige en zachte lijf sloten. Alsof hij mijn stress als een zachte spons opslorpte. Zo ook voelde ik hoe zijn lippen een kleine poos later zomaar tegen de mijne kleefde en onze tongen elkaar raakten. Geen idee had ik, hoelang we daar zo stonden. Van mij had het echt eeuwig mogen voortduren. Het was Dennis’ buik die knorde. ‘Ik rammel, zullen we eerst wat eten?’ vroeg hij me zacht en giechelde toen ik een korte zucht slaakte. De koeken roken heerlijk, rook ik, toen hij een broodzak opende. De geur van vers afgebakken chocoladebroodjes bereikte me. Knapperig en zoet smaakten ze, als perfectie die net kon aansluiten, zoals deze hele voormiddag al voor me was geweest. Opnieuw trilde mijn smartphone die naast de broodzak lag. Alsof die me aanriep vanuit een ander universum, nam ik hem. Het leek op dat moment een eeuwigheid geleden dat ik hem uit mijn handen had laten vallen. Verstrooid opende ik hem weer en las het laatste ongelezen berichtje. Dat luidde ‘Proficiat met jullie ontmaagding, geweldig nieuws dit!’

‘Ze heeft het gezien…’ zei ik terwijl ik Dennis het laatste bericht liet lezen. ‘Ik moet er naartoe!’ zei ik bijna gelijktijdig. Met grote ogen kon ik voelen hoe Dennis me aanstaarde. ‘Ga je vertellen over…’ ‘Ze weten het toch al!’ onderbrak ik hem meteen. Meteen zweeg Dennis en ik merkte hoe hij knikte. ‘Beter nu even praten erover, voordat ze het thuisfront zelf op de hoogte brengt. Je kent ‘r, ze klopt alles graag op, toch?’ vulde ik aan. Voor het eerst voelde ik een lichte trilling in Dennis handen waarmee hij mijn tieten nog steeds als kommetjes vasthield. ‘Moeten we er allebei naartoe?’ vroeg die met opgetrokken neus. Ik wist dat hij als een berg zou opzien tegen de vragen die Erica ongetwijfeld zou stellen. ‘Zal ik het hier intussen wat opruimen en het weer gezellig maken?’ Dennis zei hiermee net wat ik stiekem hoopte te horen. ‘Ik beloof dat ik snel terug ben.’ zei ik en keek hem liefelijk in zijn ogen. ‘Je bent een schat…’ en een piepklein kusje op elkaars lippen volgde. ‘Jij ook!’ zei ik toen hij weer terugtrok en richting de keuken liep. Mijn ogen volgde hem nog een tijdje, alsof ze het niet voor elkaar kregen om hem los te laten. ‘Je bent zo knap! Ik kijk er echt naar uit om je straks weer te kunnen nemen… Vastnemen!’ hernam Dennis gauw. Lichtelijk grinnikend en ik voelde mezelf blozen. Na een korte zucht richtte ik mijn hoofd op de voordeur en bedacht dat het een blits bezoek van formaat zou worden bij Erica. ‘Nou goed ik ga dan maar.’ zei ik en zette al een paar passen naar de voordeur. ‘Zou je niet eerst wat aandoen?’ hoorde ik Dennis zeggen alvorens ik over mezelf verbaasd giechelde.

‘Ohja misschien beter wel…’ zei ik, terwijl ik me realiseerde hoe ik erbij liep en me blozend omdraaide. Terwijl ik de trap op liep, hoorde ik Dennis grinnikend zuchten. ‘Doe maar niet teveel aan, zodat het straks gauw terug uit is!’ hoorde ik hem van beneden zeggen. Luid giechelde ik terwijl ik in mijn koffer dabde. Hoewel ik nooit had verwacht dat ik het met zulk weer zou dragen, leek het enige bloemenkleedje in mijn koffer plots erg van pas te komen. In een snelle beweging trok ik het aan. Ook de slippers die ik normaal nooit zou dragen, maar nu als eerste vast had, schoof ik over mijn blote voetjes. Het stof over mijn naakte lichaam kriebelde ontzettend. Alsof ik nu pas in de gaten kreeg hoe gevoelig mijn tepels waren. Nog steeds lichtelijk ongemakkelijk kwam ik al giechelend om mezelf, van de trap. Dennis stond me met zijn handen vol keukenservies aan te kijken. ‘Knapperd!’ zei hij op niet erg overtuigende stem. Speels tikte ik zelf even als een klepel tegen zijn slappe piemel die wild heen en weer slingerde.

Na kort overleg met mezelf nam ik mijn jas die ik aantrok. Toen ik omdraaide merkte ik hoe Dennis met zijn rug naar me toe stond. Zijn blote billen leken wel te dansen terwijl hij de vaat deed. Hij neuriede een lied dat ik beslist zou kennen, maar even niet kon thuiswijzen. Zo stil als ik kon liep ik er gehurkt, in ganzenpas, naartoe. Met twee handen kneep ik tegelijk in dat blote bolle kontje. Meteen giechelde ik luid toen ik zag hoe Dennis hiervan opschrok. Plots was zijn piemel die alle kanten op slingerde wel erg kortbij. Ik voelde hoe ik zelf bloosde terwijl ik hem van onderuit in de ogen probeerde kijken. ‘Jij kleine giecheldeugniet!’ hoorde ik Dennis grinniken en voelde hoe hij zijn handen op mijn schouders legde. Hij draaide nu met zijn bekken waardoor zijn piemel me over mijn gezicht heen streelde. Hoewel ik probeerde op te staan, waren het Dennis stevige armen die me dat belette. ‘Kom op, mondje open…’ hoorde ik hem zeggen. Op dat moment merkte ik ook hoe zijn piemel me steeds vaker over mijn mond gleed. Meteen schudde ik mijn hoofd en voelde hoe ik op mijn billen landde. Het gaf been behoorlijke bonk, ondanks dat ik er zelf weinig van voelde.

‘Sorry, ik liet me even gaan.’ verontschuldigde Dennis zich. Zijn donkere ogen keken me nu ernstig en bezorgd aan. ‘Ik mij ook…’ bracht ik lichtelijk hoofdschuddend uit. Met zijn twee gespierde armen nam bij me stevig beet en hielp me overeind. Meteen daarna nam hij me beet omheen mijn billen en hief me moeiteloos op de tafel. Zijn lippen raakte de mijne nu stevig en ik merkte hoe hij zichzelf tegen me aan drukte. ‘Seks op de keukentafel?’ fluisterde ik zacht giechelend. Dennis bromde als een beertje, maar keek lichtelijk gefronst. ‘Zou ik wel willen, maarja je bent aangekleed.’ Zwijgend nam ik zijn handen beet en bracht die via mijn benen onder mijn kleedje. Zonder wat te zeggen met enkel mijn hoofd een beetje scheef. Dennis die me vragend in de ogen keek schoof zijn armen verder en dieper er onder in. Even rilde ik helemaal toen ze mijn grotje aantikte. Zijn ogen leken een moment te fonkelen en opnieuw giechelde ik. ‘Ons geheimpje!?!’ fluisterde ik knipogend en sprong van tafel. ‘Oh ik zou je wel willen…’ zei Dennis die me nu verlekkerd aanstaarde.

‘Straks keukenseks, beloofd!’ zei ik en lachte luid toen ik zijn verbaasde blik zag. ‘Oh-oke en ook nog eens slaapkamerseks?’ vroeg Dennis die achter me aan kwam naar de voordeur. ‘Jazeker en misschien ook badkamerseks!’ zei ik grinnikend. ‘Woonkamerseks moeten we nog afmaken!’ zei Dennis die nu ook uitbundig lachte. Zelf liep hij naar de wc en zwaaide me van daaruit nog na terwijl ik de voordeur opende. ‘Wilde je daar ook wat doen?’ vroeg ik nieuwsgierig. ‘Poepseks!!’ riep Dennis luid terwijl hij bulderde van het lachen. Een moment gierde ik het uit terwijl ik me omdraaide en de deur dichtsloeg. Plots merkte ik hoe een ouder stel achter me met grote ogen keek. De vrouw had lange grijze afhangende haren en liep met een looprekje. De man liep met een stok en rookte een pijp. De twee keken me doordringend aan, maar zeiden niets, zelfs niet toen ik zelf knikte. Hoewel ik Dennis in de verte nog steeds hoorde, sloeg ik meteen mijn hand voor mijn mond. Mijn hoofd werd zo rood als een tomaat liep ik zo gauw ik kon verder.

Het regende op dat moment nog maar amper, al spiegelde vele plassen op het pad nog wel. Er stond wel nog steeds een stevige zeebries en die wind gierde ijskoud doorheen mijn kleedje. Hierdoor zette het helemaal uit en kwam omhoog. Op dat moment voelde ik spijt dat ik niet wat meer had aangetrokken. Gelukkig was het maar een hoekje om en nog voordat ik er was, haalde ik uit mijn jaszak de sleutel van Erica’s huisje. Om toch maar een licht fatsoen te tonen klopte ik eerst op het raam alvorens zelf gauw de deur te openen. In tegenstelling tot gisteren speelde er geen muziek. ‘Ben je er schat?’ weerklonk uit de woonkamer en ik herkende Peters stemgeluid. Meteen liep ik er naartoe. ‘Hé ik ben het. Ik kom even…’ begon ik mijn zin maar zweeg abrupt toen ik merkte dat hij naakt was…