Verschuilen In Een Kast - 1

Ik houd me zo stil mogelijk. Hoe ben ik in deze situatie terecht gekomen? Esmee zou er niet moeten zijn. Maar ze is er, vrij duidelijk in haar kamer. Ik hoop alleen dat ze niet in haar kast hoeft te zijn. Daar sta ik namelijk alwaar ik nauwelijks adem durf te halen. Door de lamellen van de kastdeur zie ik haar. Ze heeft net plaatsgenomen achter haar make-up tafel. Ik heb haar nog geholpen om dat lompe ding op haar kamer hier te krijgen. Ze kon het, met werkende verlichting en al, voor nog geen 60 euro overnemen uit de failliete inboedel van Theater Harlekijn & Partners, hier bijna om de hoek. Het was één van de bedrijven hier in deze buurt die het niet redde, met voornamelijk alternatieve comedy in het programma. En met alternatief bedoel ik dan ‘totaal niet leuk’. Aangezien ze failliet zijn is dat niet alleen mijn persoonlijke mening. Maar dat verklaart nog niet waarom ik mij nu in haar kast verstopt heb. Dat komt omdat Esmee hier niet zou moeten zijn. Ze zou uit, ergens en met iemand. Iemand die ik niet ben. Ik ben verliefd op haar, eigenlijk vanaf het eerste moment dat ik haar zag, toen we aan onze studie begonnen en in hetzelfde gebouw gehuisvest bleken te zijn; slechts twee kamers van elkaar. Ik heb haar nooit durven aanspreken, doodsbang dat ik iets doms zou zeggen. Het is niet dat we geen contact hebben, maar de conversatie is dan vrij éénzijdig; van haar naar mij met soms een reactie van mij terug. Wat ik precies dacht toen ik besloot haar kamer in haar afwezigheid binnen te gaan, weet ik niet meer; alleen dat het toen een goed idee leek. En voor u denkt dat ik druk door haar ondergoed aan het zoeken was, naar een gebruikt slipje met de geur van haar kutje er nog in… zover kwam ik niet eens. Ja, ik vond de wasmand en ik had de deksel in handen toen ik de deur hoorde en snel moest handelen. Wat er dus in resulteerde dat ik in de kast kroop.

Ik kijk door de lamellen naar Esmee. Ze kijkt droevig en haalt de make-up van haar gezicht. Ze zal toch niet al naar bed gaan? Het is nog niet een 19:00 uur! Ze gooit het wattenschijfje op de tafel en leunt naar de spiegel. Ze zegt iets, maar doet het zo zacht dat ik het niet kan horen. Dan slaat ze haar handen voor haar gezicht en slaakt een brul van frustratie. Na een zucht pakt ze haar telefoon. Ik kan niet zien wat ze doet, maar een flink gekreun uit de speaker maakt dat ze het volume snel zachter zet en duidt tevens het genre. Ze blijft naar het filmpje kijken. Vanaf de gang klinkt plots een geluid waar we beiden van schrikken. Gelukkig was ze zo verdiept in de beelden dat ze mij niet gehoord heeft. Ze tikt even op het scherm, ik vermoed om het filmpje op pauze te zetten, staat op en loopt naar de deur. Met een luide klik wordt het slot vergrendeld. Ik vrees nu dat ik in de val zit. Alleen weet ze (nog) niet dat ik hier ben.

Ze neemt weer plaats aan de tafel en tikt weer op het scherm. Al snel lijkt ze weer verdiept te zijn. Misschien merkt ze niet eens dat ze met haar hand over haar borst gaat, er zacht in knijpt en een poging doet om de onder BH, shirt en blouse verstopte tepel te vinden. Dat gaat haar niet snel genoeg want ongeduldig opent ze de knoopjes van de blouse, trekt het uit en gooit het kledingstuk van zich af. Het shirt en BH volgen al snel en via de spiegel zie ik nu voor het eerst haar forse borsten. Ze kreunt zacht als ze met beide handen haar borsten masseert en met haar tepels speelt. Langzaam word ik hard, maar ik kan niets doen. Mijn lul ligt klem en ik durf me niet te bewegen om hem recht te leggen uit angst dat Esmee me kan horen. Dit is namelijk het echte leven en geen pornofilm. Alleen daar zou mijn ontdekking leiden tot sex.

Ik kan het niet goed zien, maar uit de hoek van haar rechterarm durf ik aan te nemen dat ze haar hand in haar broek wurmt op weg naar haar kutje. Maar net zoals bij haar zoektocht naar haar borsten wil dit niet zoals zij in gedachten heeft. Ze begint met het losmaken van de riem; als dit alsnog onvoldoende ruimte biedt opent ze haar broek. Met moeite schuift ze het een stukje naar beneden. Ze wipt iets omhoog uit de stoel, maar dit helpt haar ook al niet. Met een grom van frustratie staat ze op en stroopt de roek en haar slipje in één beweging van haar benen. Op haar sokken na is ze nu naakt. Via de spiegel zie ik kort een glimp van haar kutje, alwaar een bijgewerkte hoeveel schaamhaar het zicht op haar lipjes onttrekt. Ze hijgt en kijk naar zichzelf in de spiegel. “Waarom?” vraagt ze aan haar spiegelbeeld, zonder dat dit antwoord. Ze begint haar borsten weer te kneden en trekt aan haar tepels. Ze kreunt en sluit haar ogen. Mijn lul richt zich tegen alle weerstand in nu echt op, daarbij enkele schaamharen met wortel en al uit mijn huid trekkend. En dat is een langzame beweging. Het doet pijn maar ik durf geen geluid te maken en het beeld van Esmee die haar borsten masseert zorgt ervoor dat ik ook niet slap word, integendeel.

Esmee stapt achteruit en laat zich op haar bed vallen. Ik zie nu niet veel meer van haar tot ze zich op haar buik draait en verder het bed op kruipt, onderweg haar heupen tegen de matras drukkend. Ze kreunt. Dat klinkt opwindend maar meen ik nu ook enige frustratie te horen? Ze trekt de la van haar nachtkastje open en grabbelt erin. Tegelijkertijd draait ze zich op haar rug en spreidt ze haar benen. Dat moet ongetwijfeld een prachtig beeld zijn als je in de gelukkige positie bent om tussen haar benen te kunnen kijken. Dat ben ik niet. De kast waar ik me verberg staat haaks op het bed waardoor ik alleen goed zicht heb op de linkerzijde van haar lichaam.

Eindelijk vindt ze wat ze zoekt, een dildo van zo’n 15 centimeter lang en vier centimeter dik. Even neemt ze het lichtgroene ding in haar mond, maar dan plaatst ze het tussen haar benen. Ik kan slechts aannemen dat dit tussen haar schaamlippen is. Ze kreunt zacht als ze het in haar duwt. Ik spits mijn oren en vergeet even mijn stijve lul die, al voorvocht druppelend, meerdere schaamharen losgetrokken heeft. Kermt ze nu echt mijn naam?

Weet ze dat ik hier ben? Is dit haar verzoek aan mij om uit de kast te komen… dat klinkt raar. Moet ik mijn schuilplaats nu vrijgegeven? Esmee maakt het nog lastiger voor me. Ze gooit zich op haar linkerzij, met haar gezicht en de rest van de voorkant van haar lichaam naar me toe. Ze tilt haar rechterbeen op en ze haar voet op het bed. Zo ligt ze nu ‘open’ voor me. Ik zie haar borsten wat naar het bed hangen en zie hoe ze haar dildo best wel fel in en uit haar kut rost. Met haar andere hand flitst ze over haar klitje, die overigens best groot is. Haar ogen zijn gesloten, haar lichaam schudt onder haar woeste handelingen. Steeds sneller bewegen haar handen tot ze mijn naam weer kreunt, haar dildo uit haar kut trekt en alleen nog haar klit vingert. Een dikke straal geil spuit uit haar kut over het bed en raakt zelfs bijna de deurtjes van de kast waar ik me verborgen heb. Ze heeft haar ogen wijd open en kijkt recht naar de kast; recht naar mij.

Toch heb ik niet het idee dat ze me ziet. Haar ogen hebben een glazige blik alsof ze ‘high’ maar dan op een goede manier. Ik voel hoe mijn ballen knijpen en hoe er sperma uit mijn lul geperst wordt. Bij mij is het geen spuiten, het sijpelt eruit maar ik ben ook net, spontaan, klaargekomen. Geen aanraking, ik stootte niet met mijn heupen (daar heb ik ten eerste de ruimte niet voor en ten tweede zou het geluid maken en ik ben er nog steeds vrij zeker van dat Esmee niet weet dat ik me hier in de kast schuil houd) en ik ben niet afgetrokken. Alleen door de situatie en het beeld van Esmee die zichzelf klaargemaakt heeft, blijkbaar met mij in haar gedachten?

Esmee hijgt uit, pakt de dildo en bekijkt deze even. “Waarom ben jij alleen zo’n stuk plastic en niet Frank?” zegt ze tegen het groene ding, druipende van haar sappen. Nu hoor ik het echt, ze zegt echt mijn naam, Francesco Bolero, maar iedereen noemt me Frank. Ze zucht diep en laat zich achterover vallen. Een paar minuten verstrijken. Esmee ligt met haar ogen dicht op bed. Dan bliept haar telefoon. “Kut,” vloekt ze zacht. Ze kruipt van het bed, bergt de dildo weer op, wast in de badkamer haar handen en haar kruis (zo kan ik net nog zien), kleedt zich aan en vertrekt.

Nadat ze de deur achter zich gesloten heeft begin ik met terugtellen. Eerst vanaf 100, maar als ik bij 93 ben pas ik dat aan naar 200. Afgezien van de cijfers in mijn hoofd is het stil en blijft het stil. Geen Esmee die terugkomt omdat ze iets vergeten is of gedaan heeft wat ze wilde of moest doen. Toch wacht ik zelfs na 1 nog een tijdje alvorens ik de kast open en verlaat. Even kijk ik om me heen en wil ik de kamer zo snel als mogelijk verlaten, maar er is iets sterker dan mij. Ik wil het niet, maar eigenlijk ook wel. Ik loop naar de lade waar Esmee de dildo heeft opgeborgen. Zachtjes open ik de la en zie het ding er liggen. Met trillende handen pak ik het op en breng het naar mijn neus. De geur van het kutje van Esmee komt me al tegemoet. Durf ik het aan? Ik open mijn mond en breng de tip van de dildo naar binnen. Ik proef haar geil, ik proef haar sappen. Ik heb in mijn mond een object dat nog geen kwartier geleden diep in haar kutje zat. De geur en nog meer de gedachte maakt me weer hard en dat blijkt een nog slechter idee. Daar waar ik in de kast niet kon of durfde te bewegen, is het nu zo dat mijn ejaculatie de boel daar flink aan elkaar plakt en er wederom haren worden losgetrokken. Ik leg de dildo weer terug in dezelfde positie en sluit de la langzaam, bang om geluid te maken en bang dat een te snelle beweging de dildo zal verplaatsen, wat Esmee weer zal zien als ze deze een volgende keer gaat gebruiken.

Even haal ik aan paar keer diep adem om tot rust te komen en, vooral, om mijn beginnende erectie kwijt te raken. Dat lukt en ik slaag er zelfs in om ongezien de kamer van Esmee te verlaten en mijn eigen kamer te bereiken. Eénmaal daar spoed ik me naar mijn badkamer en kleed me uit. Dan pel ik de doorweekte onderbroek van mijn lijf en ga onder de douche. Vermoeid kruip ik achter mijn laptop. Ik heb de startpagina van PornHub opstaan maar ik weet niets, wil niets. Geen zoeken naar ‘studenten’ of ‘coed’. Ik sluit de browser maar weer af en open Word. Dan begin ik te typen.