Hoe Een Ons Mijn Leven Omgooide - 5

Het was nog vrij vroeg, maar wel al gezellig druk in het café. Ik voelde me er thuis, tussen tolerante mensen met een heel divers pluimage. Het hele spectrum van LHBTI’ers kon er zichzelf zijn, geen extreme figuren, maar ook gewoon gezellige hetero’s (of althans dat zeiden ze te zijn). Leuke muziek, geen te dure drankjes, en er viel zelden wat vervelends voor.

Mijn vriendenclubje was al compleet, ze hadden mij helemaal opgenomen in hun midden. Fijne mannen, bescheiden, opgeleid, leuke hobby’s en de meesten vaste relaties. En ze zagen er goed uit, verzorgd en fit; goede klanten van de sportschool. Van Kevin wist ik dat hij zichzelf strak hield door het beoefenen van Oosterse vechtsporten. Brandon deed aan gewichtheffen, je zag de spieren door zijn shirtje heen. Ik voelde me er fijn, en dan niet officieel uitgesproken dankzij mijn ‘relatie’ Marco. Nee, we hadden nog nooit gesproken over ‘ons’, ik zat vol emoties en gevoelens, maar ook twijfels en een beetje angst. Zou ik homo zijn ? Zou ik dat dan ook durven toegeven ? Mijn leven delen met een man aan mijn zijde ? Marco ?

Plotseling was er beroering, iemand kwam binnen en riep om hulp. De muziek ging uit. Iemand schreeuwde dat er buiten gevochten werd, riep om een ambulance, om politie …. We snelden naar buiten. Inderdaad, er was een vechtpartij aan de gang, leek het, twee tieners sloegen in op iemand die op de grond lag, in een plas bloed. Enkele mannen probeerden de twee belagers van de liggende persoon af te trekken, maar dat ging niet zomaar. Ze waren wild, schreeuwden ‘vuile flikker’ en andere scheldwoorden voor homo’s. Toen we hen eindelijk van het kreunende, bloedende slachtoffer af hadden, richtten ze zich tot de omstanders. Scholden en raasden, met schuim op de lippen, verwilderde ogen. Mijn verplegersinstinct zei me dat ze drugs gebruikt hadden, die twee tieners. Ze wilden zich weer op het slachtoffer werpen, maar daar staken enkele omstanders een stokje voor, ik zag dat grote sterke Brandon een van de twee agressievelingen tegen de grond werkte en hem daar met zijn volle gewicht in bedwang probeerde te krijgen. De andere grauwende, wilde tiener was sneller … en gewapend met een mes. Plotseling sprong Kevin tussen hem en het slachtoffer, dreigend stonden ze tegenover elkaar. De tiener was buiten zinnen, schreeuwde vreselijke dingen over homo’s die naar de hel moesten, en hield zijn mes stevig vast, haalde zelfs uit naar Kevin. Kevin bleef ijzig kalm, praatte op zijn belager in, maar die was niet voor rede vatbaar. De wijde pupillen verraadden drugsgebruik. Toen de vent weer uithaalde met zijn mes wist Kevin het mes met een perfecte karatetrap uit zijn hand te schoppen, de struiken in. Even was de tiener verrast, precies lang genoeg voor Kevin om hem onderuit te schoppen en hem na een korte worsteling plat op zijn buik te krijgen. Meerdere mannen drukten hem tegen de grond, hij bleef schelden en dreigen. Iemand meldde dat de politie en ambulance onderweg waren.

Ik richtte mij op het slachtoffer, dat kreunend en bloedend op zijn buik lag. Mijn tijd op de Eerste Hulppost had mij wel vaker slachtoffers van geweldsdelicten onder ogen gebracht, routineus wist ik wat ik moest doen. Een EHBO-doos werd gebracht, ik sprak met het slachtoffer dat nauwelijks verstaanbaar was. Hij had veel bloed verloren. Ik stabiliseerde hem en lokaliseerde een steekwond in de linkeronderbuik. Deze man had geluk gehad, een centimeter of 10 à 15 hoger zat zijn hart. Met mijn rechterhand drukte ik de wond dicht, in de verte hoorde ik de ambulance al. Dit was mijn werk, mijn instinct, één op één met de patiënt. Zijn leven lag in zekere zin in mijn handen, ik praatte tegen hem, stelde hem gerust, keek hem aan …. en schrok ….

De man die ik probeerde te redden was …. mijn collega Johnny ! Asgrauw, hijgend, kreunend van de pijn, ….. mijn collega Johnny ….

De ambulance en politie arriveerden. De ambulancebroeders kwamen mij bekend voor, namen Johnny van mij over. Ik zat ook onder het bloed. De politie nam de twee agressieve tieners over, vond het mes, boeide hen. De twee bleken bekenden van de politie, de agenten zeiden ‘zo, zijn jullie het weer ? Jullie willen maar niet leren hè ? Deze keer zullen jullie niet meer zo gemakkelijk op vrije voeten komen jongens !’. Getuigenverklaringen werden afgenomen, er waren ook beelden van de beveiligingscamera’s, het bloed werd weggespoten. Een van de ambulanciers vroeg mij of ik meeging naar het ziekenhuis, als ondersteuning van het slachtoffer, ik kende Johnny immers. Marco zei dat ik mee moest gaan, Johnny zou mij nodig hebben, dit was belangrijker. Ik keek hem aan. ‘Sorry, maar dit is mijn collega, ik moet mee lieverd’. En ik kuste hem op zijn mond, voor het eerst in het openbaar, en stapte de ambulance in. We raceten naar het ziekenhuis, waar Johnny opgevangen werd door een team artsen en verzorgd werd. Hij keek me aan, eerst wat passief, toen verbaasd maar wist toch naar me te glimlachen voordat hij de operatiekamer ingereden werd. Hij noemde zelfs mijn naam, zwak maar verstaanbaar. ‘René …’

Daar stond ik in mijn bebloede kleren. Collega’s schoten me te hulp, boden me kleren aan, zetten me onder de douche, brachten hete koffie en lieten me mijn verhaal doen. Het hele voorval kwam nu pas bij mij binnen, ik had gehandeld uit automatisme, een slachtoffer geholpen, temidden van een vechtpartij, mijn roeping gevolgd. Een collega liet vanuit de operatiekamer weten dat de verwondingen meevielen, dat Johnny wel heel veel geluk had dat de messteek niet hoger geweest was én dat hij onmiddellijk hulp gekregen had. Dát was een opluchting. Ik belde een taxi die me naar mijn auto bracht, reed voorzichtig naar huis en liep mijn stille appartement in. Schonk mezelf een groot glas rode wijn in en ging stil zitten in mijn fauteuil. De gebeurtenissen passeerden de revue, ik zag Kevin vechten, Brandon die een woeste tiener onder controle hield, een bloedende Johnny, omstanders …. Marco die bezorgd keek ….

Zwijgend opende ik mijn telefoon. Berichtjes van Marco, en van de andere jongens. Marco appte ‘Hey lieve René, ik ben al thuis. Wat ben ik geschrokken. Maar wat ben ik trots op jou, je hebt die man zijn leven gered. Je was zo professioneel, zo cool, in dat tumult deed jij wat jouw hart je ingaf. Ik hoop dat je nu thuis bent en rust kan vinden. Je mag me altijd bellen, ik ben er voor je. Je bent een geweldige man, een held, ik ben zo trots op je’. Gevolgd door een rood hartje.

Ik keek op de klok. Het was al drie uur. Mijn handen trilden van alle emoties. Dit kwam wel dichtbij. Eerste hulp verleend voor een gayclub, uitgescholden voor homo, een homo verzorgd, mijn vriend gekust in het openbaar. Nee, ik was een verpleger die zijn plicht deed, zijn instinct volgde. Marco lag ongetwijfeld te wachten op een berichtje van mij. Ik appte hem dat ik veilig thuis was, dat Johnny er gelukkig niet té ernstig aan toe was. Het appje was maar net verstuurd of Marco belde mij. We waren beiden toch wakker. Zachtjes praatten we, intiem, Marco prees me de hemel in, ik relativeerde dat, werd verlegen van hem. We spraken af dat ik ’s middags als ik me weer fit voelde naar hem zou komen, hij zou voor iets te eten zorgen en wat lekkers te drinken. ‘Welterusten lieverd’ zeiden we tegen elkaar. Ik dronk mijn glas leeg en ging naar bed, viel in een diepe, droomloze slaap.

Om 10 uur werd ik wakker, de zon scheen door de gordijnen. Even moest ik me oriënteren, ik had zo diep geslapen. De beelden sijpelden weer binnen. Vechten, bloed, ambulance, politie, Johnny. Eerst maar koffie en een stevige boterham. Tijdens mijn ontbijtje keek ik op mijn telefoon. Enkele lieve berichtjes van Marco, van de andere jongens … en van Johnny ! Dat verraste mij. Johnny appte me ‘Lieve René. Dank je wel dat je mijn leven gered hebt. Ik heb veel geluk gehad. Heb wel pijn maar ik kom er bovenop, ben nog wat zwakjes. Die twee homofobe tieners hadden mij gevolgd. Eentje heb ik hier verpleegd na een vechtpartij, hij was toen al agressief naar mij toe, wou niet door een homo verzorgd worden. Die zitten voorlopig vast. Wat fijn dat jij bij de club was, je hebt me gered. Dank je wel. Johnny XXX’.

Ik appte hem terug : ‘Dank je wel voor je berichtje. Fijn dat je verwondingen nog meevallen, je hebt veel geluk gehad. Ik herkende je later pas, je was er slecht aan toe. Ik heb slechts mijn plicht gedaan, daarvoor zijn we verplegers, jij zou dat ook gedaan hebben. Hoop dat je snel naar huis mag, hou je taai. X’. Ik twijfelde over die laatste X, maar deed het toch maar. Hoewel hij een vermoeiende drukke vent is, mocht ik hem toch graag en hij was een toegewijde verpleger. Gestoken door iemand die hij nota bene verpleegd had. Hem op straat herkend had. Iemand die – moedig door de drugs – een motief vond om hem aan te vallen. Ik werd er boos om.

Mijn telefoon piepte weer. Een appje van Johnny. ‘Lieve René, je was geweldig, dat zeiden de dokters ook. Nooit gedacht dat jij mijn leven nog eens zou redden, de juiste man op de juiste plaats. Nogmaals dank je wel. Enne …. wees nu eerlijk tegenover jezelf en vooral tegenover Marco. Jullie zijn een prachtig stel XXX’.

Ik schrok, ik bloosde. De tamtam had al gewerkt. Hoe wist Johnny dit ? Of had hij me al langer door ? Maar hij had wel gelijk. Ik moest nu eerlijk zijn. Marco verdiende dat ook. En ik moest eindelijk toegeven dat ik verliefd was op Marco, dat ik me zo fijn voelde in zijn nabijheid, dat ik me aangetrokken voelde tot hem. Dat ik op hem viel, een man. Dat ik homogevoelens had….

Gekke, drukke, lawaaierige relnicht Johnny had het al die tijd doorgehad en niets gezegd. Dat sierde hem ook natuurlijk. En hij had gelijk. Het was tijd voor eerlijkheid.

Nadat ik meerdere mensen via de app gerustgesteld had, appte ik Marco. Tegen drie uur zou ik bij hem zijn. Marco’s antwoord kwam heel snel. ‘Fijn dat je je goed voelt, ik wacht op je XXX’.

Ik douchte me lang, schoor me glad, ook mijn onderlichaam. Zocht leuke kleren uit, een mooie boxershort. Poetste mijn tanden, spoelde mijn kont (je weet maar nooit), en besloot op de fiets naar Marco te gaan. De zon scheen nog, al zou tegen de avond regen kunnen komen. En met bonzend hart fietste ik een half uur tot ik voor zijn huis stond. Zette mijn fiets goed vast, en belde aan, terwijl toch de zenuwen – en hormonen - door mijn lijf gierden. Marco deed open, lachte breed, omhelsde me, kust me, noemde me zijn held, ik lachte het weg. Zijn huis was keurig opgeruimd, ik was er al eens geweest, maar hij had echt opgeruimd voor mij, de zon scheen naar binnen, zachte muziek op de achtergrond. We gingen zitten op de trendy bank, lekker stevige kussens, beiden lachend en kijkend naar elkaar. Marco ging even de keuken in en kwam terug met een bijzettafeltje met heerlijke tapas en een fles champagne en twee kristallen flûtes. Ik sprak zo ontspannen mogelijk, Marco ontkurkte de Moët et Chandon brut, schonk de tinkelende glazen vol. ‘Dat heb je echt verdiend lieverd’, zei hij zacht. We proosten, keken elkaar in de ogen, proefden de kostelijke bubbels. De geforceerde rust knetterde in de lucht, we deden ontspannen maar in elk geval mijn zenuwen maakten het mij moeilijk. We aten wat tapas, meer champagne, bespraken de gebeurtenissen van vorige avond. ‘Jammer dat dit gebeurde, ik had me echt verheugd op een ontspannen avond met jou’, gaf ik toe, ‘ik had je bijna een hele week niet gezien’. ‘Echt ?’, vroeg Marco zacht ? Een ongemakkelijke stilte viel. Marco pakt de afstandsbediening van zijn audio en tikte iets aan. Mooie slowmuziek begon te spelen. George Michael, Careless Whisper, niet echt mijn favoriete muzikant maar wel een heel mooie, romantisch retronummer. ‘Zullen we dansen René ?’, vroeg Marco met zachte, onzekere stem. Ik keek hem aan. En glimlachte. ‘Ja graag Marco’. Mijn gevoel leidde me nu. Teder namen we elkaar in de armen, eerst onwennig, maar toen ik mijn wang tegen zijn zachte baardje voelde gaf ik me over aan mijn gevoel. Het voelde veilig, warm, lief. Zo dansten we dicht tegen elkaar aan, ik voelde zijn hartslag, of was het mijn hart dat zo tekeer ging ? En in mijn broek vormde zich weer een harde erectie, shit. Careless Whisper was voorbij, een nieuw nummer volgde. Een onbekendere slow, van TalkTalk, Renée ….. Wel heel toepasselijk, ik verdacht Marco ervan dit voorbereid te hebben. We gniffelden, namen elkaar nog wat beter in de armen, onze handen maakten zachtjes strelende bewegingen, onze wangen gleden liefdevol lang elkaar. René kust mij heel zachtjes op mijn wang. We waren zo dicht bij elkaar. Ook ik voelde tegen mijn lichaam iets hards en warms. Had Marco ook stiekem een erectie ? Ik schrok niet echt, het was meer een vaststelling dat ik dat opmerkte en best spannend vond. Derde nummer. Cindy Lauper, True Colours …. Onze wangen zich tegen elkaar aan, ik kuste Marco zachtjes …. Alles leek vanzelf te gaan, onze monden kwamen langzaam dichter bij elkaar. We keken elkaar aan, ik diep in zijn warmbruine ogen, hij in mijn blauwe ogen, een beetje ademloos, bonzend hart. Woorden waren niet nodig, heel langzaam vormde zich een glimlach. En langzaam raakten onze lippen elkaar, in slow motion, ik voelde hoe alles vanzelf ging. We kusten elkaar, zachtjes elkaars lippen voelen, heel voorzichtig de lippen openen, verder voelen, en toen voelde ik het puntje van zijn tong tegen mijn bovenlip. Langzaam raakte ik zijn tong met de mijne, heel opwindend, en begonnen we passioneel aan onze eerste tongzoen. In slow motion verkenden we elkaars tong, lippen, we zochten de juiste pose, en werden steeds hartstochterlijker, totdat we heerlijk stonden te kussen, onze tongen elkaar liefkoosden, onze adem heter werd, en we ons helemaal verloren in onze eerste echte kus. Mijn eerste homokus. Ik voelde zijn zachte baardhaartjes en dit verzekerde mij dat ik echt heerlijk intiem met een man stond te zoenen. En wat voor een man, een knappe man waar ik al weken stiekem naar verlangde. De zoen waar ik wellicht onbewust al weken naar hunkerde. Duizelingwekkend. Passioneel. Een zoen van bevrijding …. ik gaf mijn twijfels en gevoelens vrij. Ik hield deze man !

Hijgend keken we mekaar in de ogen. Geen woorden. Totdat Marco fluisterde: ‘eindelijk’. Ik zei niks maar kuste hem opnieuw, lang en teder, met volle overgave. Toen we weer losten zei ik ook ‘eindelijk’, en we hielden mekaar stevig vast.

Marco pakte mijn hand en we gingen op de bank zitten, dicht tegen mekaar. Hij schonk de champagneglazen vol, dat kon ik wel gebruiken. We schoten in de lach, eindelijk, ik wist niets te zeggen. Marco verbrak de gespannen stilte.

‘Eindelijk, hier heb ik zo lang op gewacht’

‘Ja, eindelijk, het moest gewoon gebeuren, maar ik durfde steeds niet’

Marco legde een vinger op mijn mond.

‘Ik begrijp het, lieverd, echt, ik begrijp het. Dit heb ik ook meegemaakt, die twijfels, de spanning, de zenuwen, ik begrijp het’.

Ik zuchtte, maar glimlachte. Marco begreep mij. Nu hadden we eindelijk toegegeven, hartstochtelijk gekust, we waren verliefd om mekaar. En nu ?

‘Is het de eerste keer dat je gevoelens hebt voor een man ?’

‘Ja, ik dacht tot voor kort dat ik 100% hetero was, maar sinds ik jou zag in het ziekenhuis kwam ik in een rollercoaster terecht, zo vreemd. Ik wou het niet, maar voel me zo fijn bij jou, we begrijpen mekaar zo goed, en ik vind je zo aantrekkelijk. Dit heb ik nog nooit meegemaakt.’

‘Ja, moeilijk hè ?’

‘Ik heb me nooit kunnen voorstellen dat ik een relatie zou hebben met een man, haha, geen idee hoe mijn familie daarop reageert, mijn collega’s, …’

‘René, zeg je nu echt dat je een relatie wil ?’

Ik schrok. Had ik mij zo vergist ? Had ik mij versproken ? Had Marco andere verwachtingen ?

‘Ja euh, hoe bedoel je ? Ik dacht euh … dat je verliefd bent op mij en dat euh je serieus bent ?’

Marco lachte.

‘Natuurlijk lieverd, ik zou niets liever willen dan dat jij mijn partner wordt, ik zoek geen one night stand, ik hou van jou en wil niets liever dan een echte relatie. Of ga ik nu te snel ?’

‘Euh, weet je Marco, ik heb er wel over nagedacht, ik euh heb nog nooit een relatie gehad met een man, zelfs nog nooit een man gekust, nog nooit verliefd geweest op een man, maar ik wil het met jou heel graag proberen’, zei ik vertwijfeld, onzeker.

‘Oh schat, je maakt mij zo gelukkig. Ik wil graag met jou een serieuze relatie beginnen, jou gelukkig maken, jouw man zijn !’ riep Marco, en we kusten lang en liefdevol.

Buiten was het gaan regenen, hard regenen en waaien. Marco keek me vragend aan. ‘Ik kan je met dit weer toch niet naar huis laten fietsen. Blijf je vannacht bij mij ?’

Ik slikte, ik zou met een man naar bed gaan, waar ik al lang naar verlangde, maar vond het wel erg spannend.

‘Ja, ik wil heel graag bij je blijven, maar eueueuhhh …. Ik hen nog nooit iets met een man gedaan …’.

Marco sprak plechtig :’lieverd, wees niet bang, vertrouw me. Ik zal je tot niks dwingen, ik wil je alle tijd geven om te wennen, ik laat het helemaal aan jou over hoe ver je wil gaan, wanneer en hoe, ik wil je gelukkig maken en samen verdergaan. Vertrouw me. Maar ik zal je laten voelen dat jongens het beste weten wat jongens lekker vinden !’

Ik vertrouwde hem, ik wist zeker dat ik met hem wou vrijen, ik had al zolang mijn kontje verwend met speeltjes, mijn dildo gepijpt, ik wou het heel graag, maar nu het naderbij kwam werd het toch spannend.

Ik gooide mijn glas champagne achterover. En zittend op de bank begonnen we weer heerlijk te kussen. Alle tijd, ik ging toch niet naar huis. Eigenlijk had ik er op gerekend, want in mijn rugzakje had ik ook mijn tandenborstel en een schone onderbroek gedaan. Voorbedachte rade.

We zoenden innig, onze handen streelden elkaars verlangende lichaam. Marco kuste mij zachtjes in mijn nek, teder en warm, zoog zachtjes op mijn oorlelletje, ik voelde zijn warme adem en het bezorgde mij heerlijke rillingen. Ik liet mij verwennen. Marco’s hand streelde over mijn tepels, die inmiddels ook keihard waren en heel gevoelig. Zacht kreunend liet ik weten dat ik het op prijs stelde, ik streelde hem ook. Zijn hand verdween onder mijn shirt en zo kon hij mijn tepels nog beter liefkozen. Hij wist mij zó op te winden. In mijn broek stond mijn piemel ook stijf, gehinderd door de kleding. ‘Vind je het fijn lieverd ?’, fluisterde Marco. ‘Ja, ja, het is zo fijn’, antwoordde ik ademloos. ‘Mag ik je alsjeblieft verwennen, ik wil je zo graag beminnen, ik droom er al weken van dat ik je mag pijpen ?’ Mijn hart bonsde nog harder. ‘Ja, dat mag, ik droom al weken dat je mij zou pijpen’. We kusten mekaar weer. Marco trok mijn shirt uit, en het zijne, en viel onmiddellijk weer aan op mijn gevoelige tepels, kust mij in mijn nek en daalde langzaam af. Zijn hete tong kietelde mijn tepels, hij zoog er op, beet er voorzichtig in streelde mijn borst en buik. En heel teder legde hij zijn hand op mijn harde paal. Ik hijgde, van genot en van spanning.

Marco nam de tijd, bleef mij kussen en likken, en voelde met zijn hand naar de inhoud van mijn broek. Oh, ik had zo’n harde erectie. Terwijl hij langzaam kussen en likkend afdaalde naar mijn navel werd ik gek van verlangen.

Hij ging op zijn knieën voor mij zitten, legde mijn handen op mijn tepels, ik mocht ze zelf verder strelen. Zo geil. Zijn zachte handen maakten mijn broek los, trokken die omlaag en helemaal uit, alleen mijn boxer had ik nog aan. Met daarin een harde paal die naar de vrijheid lonkte en naar een verlossende mond of hand.

Marco kuste teder mijn boxer, voelde mijn harde erectie door de dunne stof. Zoog op mijn schacht, likte langs mijn ballen, masseerde mijn kloppend lid. Langzaam trok hij mijn boxer uit, en daar stond hij dan, mijn opgewonden paal, glimmende eikel, harde schacht, keurig geschoren, vol verlangen naar iemand die hem aan zou raken.

‘Wauw, dat ziet er goed uit. En je bent ook geschoren, heerlijk. Oh schat, ik ga je heerlijk verwennen’.

Hij keek mij verliefd en verlangend aan. Ik wist zeker dat hij goed wist hoe hij mij gek kon krijgen. Ik hijgde :’doe maar, doe maar, ik wil het zo graag’. Marco begon voorzichtig mijn eikel te kussen, elk plekje kreeg een zacht kusje, en hij daalde rustig af langs mijn schacht, kuste mijn ballen die behoorlijk strak langs de paal stonden. Oh, wat was ik stijf.

Toen kwam hij langzaam likkend met lange halen omhoog, aandachtig, wellustig, terwijl zijn bruine ogen mij bleven aankijken. Ik werd steeds geiler, kneep in mijn tepels en gaf mij helemaal over aan hem. Zijn tong draaide rondjes op mijn jeukende eikel, ik had moeite mij in te houden, maar toen de eikel goed natgelikt was ging het veel beter en voelde zo zalig. Mijn likstaaf gloeide van genot.

Tergend langzaam verdween mijn eikel tussen Marco’s lippen, hij nam hem helemaal in zijn gulzige mond. Ik werd gek van geiligheid. Zo ging Marco rustig door, steeds dieper verdween mijn pik in zijn mond, terwijl een andere hand mijn ballen kneedden. Ik werd genadeloos gevoelig gepijpt door een heerlijke hunk waar vele mannen en vrouwen slechts van konden dromen. Hijgend en kreunend gaf ik aan hoe ik genoot, dat ik me door hem wou laten nemen, dat ik helemaal gek werd. En diep in mijn lichaam begon mij sperma zich te roeren, te koken, zich klaar te maken voor een waanzinnig zaadlozing. Steeds groter werd die gloeiende plek in mijn onderlichaam, in mijn ballen, klaar voor de eindspurt.

Nee, zover liet Marco het niet komen. Hij haalde zijn mond van mijn eikel af, kneep stevig in mijn schacht, deinsde een beetje achteruit. ‘Nee, je mag nog niet klaarkomen !’, zei hij streng. ‘Even pauze’.

Een beetje verbaasd en teleurgesteld keek ik hem aan. ‘Ik ga zo verder lieverd’, zei hij, ’vind je het lekker, gepijpt worden door een man ?’ Ik verzekerde hem hijgend dat ik nog nooit zo lekker gepijpt was, en ik hoorde mijzelf tot mijn schrik zeggen dat ik hem ook wou pijpen. Het was eruit voordat ik het besefte. ‘Ik wil jou ook graag pijpen schat’, het resoneerde nog in mijn oren.

Marco keek mij aan. ‘Wil je dat echt, René ?’ Ik keek hem onzeker aan, maar zei ‘Ja Marco, ik wil jou ook pijpen. Ik heb het nog nooit gedaan, maar wil jou ook heel graag verwennen’.

Oei, nu kon ik niet meer terug. Marco stond voor mij, keek me geil aan, maakte zijn broek los en liet die zakken, schopte ze uit. Daar stond nu een prachtige jongeman voor mij, strak en onweerstaanbaar, met nog alleen een boxer aan die een grote bult vertoonde. Mijn geilheid nam het van me over, ja, ik wou hem pijpen, ik wou hem ook verwennen. Voorzichtig betastte ik zijn boxer, waar een grote, harde, warme verrassing voor mij in zit. Onderdanig keek ik omhoog, en mijn hoofd kwam tot enkele centimeters van zijn onderbroek. Ik voelde de warmte. Marco glimlachte naar me. ‘Doe maar schatje, volg je gevoel, doe maar’.

Ik kuste de boxershort, voelde de warmte van een grote erectie, verkende met mijn mond de contouren, schrok hoe groot hij was. Mijn vingers zochten de band van zijn broekje. Nu ging het gebeuren. Ik trok zijn boxer langzaam omlaag. Een prachtige grote, harde paal zwaaide voor mijn neus. Mijn hemel, die haalde de 20 centimeter wel, en was best dik, bekroond met een glanzende paarse eikel. Hijgend keek ik omhoog, in Marco’s ogen. Die glimlachte ‘asjeblieft, helemaal voor jou lieverd, helemaal voor jou alleen’. ‘Hij is zo groot, en zo hard Marco’. ‘Dat komt door jou, zo’n mooie man, je windt me zo op’.

Nieuwsgierig pakt ik zijn hard pik vast. Het voelde eigenlijk niet ongewoon, maar wel groter dan de mijne. Warm, hard en toch zacht, ik voelde zijn bloed kloppen, zag dat ook Marco zich keurig onthaarde. Zijn ballen waren groot en zwaar. Met mijn handen bevoelde ik zijn geslacht, ik werd er zo heet van.

Mijn lippen raakten zijn grote eikel, die was zo warm. Ik kuste zijn harde paal, van boven naar beneden en weer terug. Mijn tong likte langs de schacht, langs zijn ballen, en plaagde zijn gevoelige eikel. Ik keek omhoog, zag dat Marco met zijn ogen gesloten zijn tepels streelde, zijn mond een beetje open, zijn tong bevochtigde zijn lippen. Deze man wou ik bevredigen, mijn dromen zouden werkelijkheid worden.

Voorzichtig verkende mijn tong zijn gevoelige eikel, zijn spleetje, de rand van zijn voorhuid, het wende heel snel. En zelf ook heel opgewonden nam ik de eikel voorzichtig in mijn mond. Dat was even wennen, zoiets groots. Ik nam de tijd, zoog steeds verder op zijn paal, kneedde zijn volle testikels, mijn andere hand hield de grote schacht in bedwang. Nu ik aan het formaat gewend was genoot ik echt van het zuigen, likken en kussen van die harde neukstaaf. En aangemoedigd door Marco’s kreunen en lieve woordjes deed ik extra mijn best. Ik pijpte alsof ik het al jaren deed, ongegeneerd, uit liefde en plezier. Marco begon steeds harder te hijgen en kreunen, ik zoog zijn eikel steeds dieper in mijn mond.

Plotseling zette Marco een stap achteruit, trok zijn kloppende paal uit mijn mond en handen. Voor mij stond een grote paal overeind, glibberig van mijn speeksel, roodpaars van opwinding, met een hijgende eigenaar er boven.

“Oh, wat doe jij dat lekker. Is dit echt je eerste keer ? Wat een pijpslet ben jij ! Maar ik wil nog niet klaarkomen. Nu eerst jij weer”. Ik begreep het, en voor ik het goed en wel doorhad, had Marco zich alweer op mijn zuigstaaf gestort. In een mum van tijd stond hij weer keihard overeind, en ging Marco’s hoofd weer als in trance ritmisch over mijn kloppende paal.

Hijgend zei Marco :’ik ga jou nu nog eens lekker pijpen, daarna mag jij weer bij mij totdat ik kom, en dan zuig ik je helemaal leeg, als beloning’. Dat had ik vaker gelezen, dat zou voorkomen dat ik als onervaren homo als eerste zou klaarkomen en dan misschien mijn ervaren partner niet meer zou willen afmaken. Ik vertrouwde op mijn lieve vriend.

Marco kwam weer goed op stoom, mijn paal diep in zijn mond, een hand op mijn ballen en zijn andere hand ging door mijn bilspleet, raakte nu en dan subtiel mijn kontkutje aan. Dat wond mij nog meer op, en mijn zaad begon weer op kooktemperatuur te komen. Ik zag bijna sterren, wat kon deze man mij gek maken. Zijn vinger streek nu opzettelijk langs mijn kontje, ik spreidde mijn benen en gaf me helemaal aan hem over, kneep zelf in mijn hunkerende tepels. Oh, wat was dit fijn.

Maar precies op tijd stopte Marco weer. Ik moest even bijkomen van dit ultieme genot. Maar toen ik zijn piemel weer zag, wist ik het weer. Snel zat ik op mijn knieën voor hem, bijna slaafs, en maakte hem in no time weer keihard. Wie had dit ooit kunnen denken, dat ik zo gulzig op een mannelijk lid zou zuigen, zuigend om zijn zaad er uit te krijgen. Oei, daar had ik nog niet aan gedacht. Ik wou zijn sperma niet in mijn mond, daar was ik nog niet klaar voor. Marco zou het aangeven wanneer hij zo klaarkomen, beloofde hij. Gerustgesteld viel ik weer aan, ik likte zijn paarse eikel, kneep in zijn ballen en voelde ook voorzichtig in Marco’s bilspleet. Onwennig, maar ik was zó opgewonden. Zo geil was ik nog nooit geweest, ik had toch genoeg meisjes gillend een beurt gegeven, maar dit overtrof alles. Marco liet zich niet onbetuigd, hijgde hard, met een rood gezicht van genot, kreunde en schokte, en riep dat hij bijna ging klaarkomen. Ik haalde zijn gloeiende staaf uit mijn mond en trok hem af, vol verwachting van zijn zaadlozing. Met een kreet kwam Marco klaar, zijn eerste schot zilverwit gloeiend sperma troffen mij onder mijn rechteroog, een hele lading. Zijn tweede schot, raakte vol mijn voorhoofd, zijn derde legde een lange draad over mijn schouder, mijn kin kreeg een voltreffer, en mijn linkerwang, zijn laatste druppels zaad kwamen op mijn borst terecht. Met zijn naschokkende pik in mijn hand keek ik hem vanaf heuphoogte aan. Wow, ik had mijn vriend voor het eerst bevredigd. Hij had zich leeggespoten over mijn gezicht. Ik had zijn ballen leeggezogen. Hij had mij een pijpslet genoemd. Ik was zo trots, beduusd, blij dat ik hem blij gemaakt had, zo geil……

Marco kuste mij, gooide mij achterover op de bank en viel aan op mijn harde paal. Mijn eikel moest ergens in zijn keel zitten, zo hard zoog hij, hij kneep in mijn ballen en wreef ruw over mijn kontje. Mijn zaad kookte, smeekte om er uit te mogen, ik spande al mijn spieren om dit orgasme zo lang mogelijk te laten duren, maar ik moest het opgeven. Met een gil kwam ik klaar, diep in Marco’s gulzige engelenmond spoot ik straal na straal, zes keer een lading sperma, en toen hij hem uit zijn volle mond haalde trok hij er nog één straaltje uit. Zijn warmbruine ogen gloeiden van liefde en genot, hij slikte mijn hele lading sperma in één keer door, en zocht mijn mond. Ondanks mijn gezicht vol sperma kusten en tongden we als wilden, twee jongemannen, een ontluikende liefde, en twee enorme zaadlozingen. ‘Ik hou van je Marco’, wist ik hijgend uit te brengen, ‘ik hou van je’. En Marco antwoordde ook buiten adem ‘ik hou ook van jou René, eindelijk, ik wil je nooit meer kwijt !’.