Sandra En Haar Moeder - 11

Het boterhammetje met kaas werden 2 boterhammen met kaas en een beker koffie erbij. Annabel vond het leuk. Zo ouderwets aan de keukentafel, net als vroeger bij haar ouders thuis. Toen dat achter de rug was, vroeg Annabel opnieuw: “En wat is het 2de wat je wil?”

Hans nam haar in zijn armen. “Jou verwennen.” Hij kuste haar. “Ik wil alles met je doen om je zo lekker mogelijk te verwennen.”

Annabel voelde zich warm worden en antwoordde opgewonden: “Je mag alles met me doen. Heerlijk.”

“Echt alles?”

“Ja, alles, schat.”

“Zullen we dan maar naar de slaapkamer gaan?”

In de slaapkamer dempte Hans het licht. Annabel wachtte op wat ging komen. Toen hij haar weer in zijn armen nam en kuste steeg de passie. Wat een geweldige man, dacht ze. Hij heeft altijd tijd voor me. Ze voelde zijn tong in haar mond. Ze beantwoordde zijn vurige kussen. Daarop zei Hans dat ze op het bed moest gaan zitten. Ze voelde hoe hij kussens in haar rug schikte. “Ga maar lekker liggen,” hoorde ze hem zeggen. Half liggend, half zittend en met voldoende steun in haar rug keek ze hem aan. Hij ging naast haar zitten en zijn hand streelde haar gezicht. Ze genoot van de aandacht die ze kreeg. Ze genoot toen zijn lippen lichtjes de hare beroerden. Wat is de liefde toch mooi, ging het door haar heen. Waarom heb ik Hans toch niet veel eerder leren kennen? Maar veel tijd tot verder nadenken kreeg ze niet. Ze hoorde Hans zeggen: “Ik wil je naakt zien.” Graag, dacht ze, graag! Ze maakte haar centuur los en werkte zich uit haar ochtendjas. Hans hielp haar. Toen zag ze dat hij de ochtendjas netjes op de stoel legde en weer naar bed terugliep. Nu bleef hij achter het bed staan en keek naar haar. Daarop zei hij: “Helemaal naakt. Ik wil je helemaal naakt zien.” Snel trok ze haar slipje uit. Ze zag hoe hij haar bekeek. Van top tot teen voelde ze zijn ogen over haar lichaam gaan. Toen hoorde ze hem zeggen: “Je hebt een heerlijk lichaam. Een lichaam geschapen voor de liefde.” Even was het stil. Toen: “Vind je het lekker zo bekeken te worden?” Een glimlach krulde om haar lippen: “Het is heerlijk als de man waar ik van hou zo van mijn lichaam kan genieten. Ik toon me graag aan je.” En dat meende ze oprecht. Ze zag dat Hans aan het voeteneind ging zitten. Ze zag en voelde hoe hij haar voeten streelde, masseerde. Zijn handen gleden omhoog langs haar benen. “Je bent zo mooi, zo verleidelijk mooi.” Annabel genoot van zijn woorden. Hoger gingen zijn handen. Ze streelden haar dijen, zijn vingers gleden over haar kutje naar haar buik en weer terug. Ze was al nat, maar werd hierdoor alleen maar natter. Daarop zei hij: “Je hebt een heerlijk kutje.” Hij rook even aan zijn vingers. “Heerlijk,” herhaalde hij. “Ben je opgewonden, ben je geil?” Of ik opgewonden ben, dacht ze, of ik opgewonden ben? “Heel erg,” antwoordde ze, “en je weet dat!” Ze zag een glimlach. Natuurlijk wist Hans dat, maar is een beetje prikkelen tijdens het voorspel niet heerlijk? “Is je grotje nat?” Grotje? Mmm, wat een heerlijk woord en ze dacht gelijk weer terug aan het gesprekje eerder op de dag. “M’n grotje is nat van verlangen.” Hij streelde haar schaamlippen en zei toen: “Open met beide handen je spleetje!” Weer een woord van vanmiddag. God, wat klinkt dat geil. Ik wil meedoen, flitste het door haar heen. Ze bracht haar handen naar haar kutje en zei schalks, maar opgewonden: “Wil je dat ik mijn spleetje, mijn kutje voor je open?” Uit zijn reaktie zag Annabel dat hij de tegenvraag niet had verwacht. “Ja, open je grotje, je gleuf, laat me zien hoe nat je bent.” Maar wat graag, dacht Annabel. Ze opende met beide handen zichzelf en zag hoe hij keek. Toen leek het alsof hij ineens zijn aandacht voor haar vrouwelijkheid verloor. Hij nam haar handen en zei haar die achter haar hoofd te houden. Daarop ging Hans verder omhoog. Ze keek naar beneden en rilde bijna toen zijn handen haar borsten bereikten. Met beide handen pakte hij vol haar borsten. Ze voelde hoe hij er in kneep. Ze zag hoe haar tepels zich spanden en ze genoot. Daarop naam hij met duim en wijsvinger haar beide tepels en rolde ze tussen zijn vingers. Nu kon ze de rilling die door haar heen trok niet tegenhouden en ze wist dat hij het zag. Ineens hoorde ze hem zeggen: “ Weet je dat je prachtige tieten hebt?” Ze wist niet hoe ze daarop moest antwoorden en knikte slechts. Even trok hij aan haar tepels haar borsten omhoog. Annabel kon een kreun niet onderdrukken. Toen gingen zijn handen naar haar mond en streelde haar lippen. Zachtjes hoorde ze hem zeggen: “Je bent een geweldige vrouw, ik hou van je.” Annabel voelde zich zo ontspannen, zo relaxed en tegelijkertijd zo opgewonden. Wat zou er nu komen, dacht ze. Ze voelde dat het initiatief volledig bij hem lag. Een poosje streelde hij haar lichaam. Toen stond hij op. Hij ging naast het bed staan en opende zijn ochtendjas. Annabel keek naar zijn lichaam. Zoals hij haar bekeek van top tot teen,zo bekeek zij nu hem. Ze bekeek zijn licht behaarde borst. Zijn buik, zijn benen. Haar ogen fixeerde zich op zijn lul. Ze zag hoe hard hij was. Ze zag zijn zak. Zo heerlijk allemaal, dacht ze. Ze wilde hem aanraken, hem kussen, hem even in haar mond nemen, maar beheerste zich. Ineens hoorde ze hem zeggen: “Weet jij waarom ik zo’n harde paal heb?” Paal! Paal! Weer een woord van deze middag. “Omdat je naar me verlangt,” gaf ze als antwoord. Hij zei niets, maar ze zag hoe hij zichzelf streelde. Ze zag hoe hij zijn lul in zijn hand nam en zich begon af te trekken. Gebiologeerd keek ze toe. Heerlijk om te zien hoe een man zich aftrekt, ging het door haar hoofd. Mijn man deed dat nooit. Ze begon nu zichzelf te strelen. Ze wreef over haar klitje, maar haar blik bleef op hem. Toen zag ze vocht komen. Voorvocht. God wat wil ik dat graag van hem aflikken, maar opnieuw beheerste ze zich. Ineens stopte Hans. Hij nam haar hand weg en wreef nu zelf over haar klitje. Toen voelde ze eerst een, daarna twee vingers in haar kutje. Hans boog zijn vingers in haar. Met de toppen van zijn vingers zocht hij naar het min of meer ruwe, ribbelige plekje aan de bovenkant. Alleen al zijn vingers daar was al een genot, vond Annabel, maar toen hij het intieme plekje vond werd het gevoel sensationeel. Haar hele lichaam stond in brand, althans zo voelde het. Ze kronkelde haar onderlichaam om die heerlijke vingers heen. Ze wilde meer, ze verlangde naar meer, ze verlangde naar het ultieme genot.

Hans had moeite haar zo te vingeren. Annabel kon niet meer stil blijven liggen. Hij hoorde haar kreunen. Ineens duwde zij op zijn hand en haar lichaam spande zich. Met een kreet kreeg zij haar orgasme. Zwaar ademend bleef ze liggen. Hans had zijn vingers weggehaald en streelde haar zachtjes. Annabel keek in zijn ogen. Toen dwaalde haar ogen naar zijn lul. Zachtje zei ze: “Ik wil zo graag geneukt worden. Neuk me, schat!” Hans kroop nu tussen haar benen. Zijn lul gleed gemakkelijk in haar. Hij voelde hoe Annabel haar benen kruiste over zijn rug. Gevangen tussen haar benen, gevangen in haar kut begon hij langzaam te stoten, maar verhoogde al snel het tempo. Uiterst gemakkelijk paste Annabel zich aan aan zijn ritme. Verloren in hun intieme lust, bestond de wereld om hen heen niet meer. Wat alleen telde was hun samenzijn. Alleen zij bestonden. Alleen zij hadden lief. Alleen zij vonden samen het toppunt van verlangen. Annabel voelde hoe zijn lul in haar nog dikker werd en ze wist dat hij ging komen. Ze trok hem naar zich toe en hijgde in zijn oor: “Kom maar, ik wil je zaad. Vul me met je liefde.” En toen kwam Hans. In golven spoot hij zich leeg. Het was voor hem een heel intense manier van klaarkomen. En Annabel vergezelde hem op zijn golven. Hoeveel orgasmes ze kreeg, ze wist het niet, maar dit was hun intieme moment. Dit was hun paradijs in haar bed.

Later spraken ze nog een poosje met elkaar en ze vertelden elkaar hoe heerlijk intiem ze het hadden gevonden. Ze verklaarden elkaar steeds opnieuw de liefde. Zo van elkaar houden, daar kun je toch geen genoeg van krijgen? Ook zei Hans: “Schat, ik wil een keer samen met jou masturberen. Ik wil zien hoe jij jezelf bevredigt en misschien vind jij het geil om te zien hoe ik me bevredig.”

Daarop zei Annabel: “Ik doe alles wat je wil. Ik wil alles ontdekken. Toen jij met jezelf even speelde, vond ik dat heel opwindend. Laten we dat maar een keer doen.”

“Weet je schat, er is nog zoveel meer om te ontdekken. Misschien vind je het leuk, misschien niet.”

“Wat dan? Noem eens iets.”

“Eh..bijvoorbeeld als ik je vastbind of je blinddoekt. Of dat jij de baas over mij speelt.”

“De baas over je spelen. Wat bedoel je?”

“Nou, jij bent dan dus de baas en jij zegt me wat ik moet doen. Als je dat een keer wil doen, doe ik het eerst bij jou. Dan heb je een idee. En dan daarna jij bij mij. Wie weet vinden we het allebei erg opwindend. “

“Wat ik al eerder zei, schat, met jou wil ik alles uitproberen.”

Ze kusten elkaar en niet lang daarna vielen ze als een blok in slaap.

Twee dagen later. Vrijdagavond. Eten bij Sandra en Wil. Het eten was heerlijk. Aan alles was te merken dat Sandra meer dan haar best had gedaan om haar familie een uitstekende maaltijd voor te schotelen. Er was genoeg wijn, waardoor de sfeer, die toch al prima was, alleen nog maar beter werd. De gesprekken waren luchtig. In alles merkte Hans hoe warm de mensen het met elkaar hadden. En hijzelf werd volledig opgenomen. Na de maaltijd zei Wil: “Hans, kunnen we even samen praten? Laten we maar naar de tuin gaan. “Sandra, schat, breng jij ons koffie?”

Even later zaten beide mannen in een rustiek hoekje van de tuin. De koffie geurde. “Hans,” begon Wil, “er is iets waarover ik met jou wil praten.” Hans knikte en antwoordde: “Er is ook iets waarover ik met jou wil praten, Wil.”

“Oh ja? Nou begin jij dan maar!”

Hans zei: “Dat hele Unielever verhaal dat ik je vertelde voor je vertrek, is volkomen onzin. Ik werk helemaal niet voor Unielever. In feite ben ik zelfs werkeloos.”

Wil knikte met een glimlach om zijn lippen. Hans ging verder: “Weet je Wil, ik had je schoonmoeder kort voor het etentje ontmoet. Ik wist toen nog niet of het iets serieus zou gaan worden of niet. Bovendien wist ik ook niet hoeveel mensen er in het restaurant aanwezig zouden zijn. Om alle eventuele vragen te voorkomen, besloten Annabel en ik er maar een verhaal van te maken. Wil, excuses, maar we vonden het op dat moment toch even het beste.”

Wil antwoordde: “Dat Unielever verhaal geloofde ik vanaf het eerste moment niet. Weet je, Hans, ik doe vrij veel zaken met Unielever en ben op de hoogte van veel zaken die zich in dat bedrijf afspelen. Dat Unielever naar Nederland zou komen was echt een minieme kans. Ik wist dat er veel aandeelhouders tegen waren. Maar ik liet het maar zo. Ik vermoedde wel dat er iets speelde tussen jou en Annabel. Waarom ik niet verder vroeg? Ik zag hoe mijn schoonmoeder straalde. Ze heeft vele moeilijke jaren gekend na het overlijden van haar man en ik voelde dat jij haar geluk terugbracht. Het is zo goed, Hans. Excuses meer dan aanvaard. Zand erover! Maar nu iets heel anders.”

Hans vermoedde wel waar het over zou gaan, maar wachtte rustig af.

“Sandra heeft met mij gesproken. Ze vertelde me dat Annabel meer dan ‘moeder zijn alleen’ voor haar was geworden. Ze vertelde me dat ze een paar keer samen hebben gevreeën en dat ze het allebei heel prettig vonden. In shock was ik niet. Ik ken mijn Sandra wel. Maar dit had ik absoluut niet verwacht. Ik moet je zeggen, Hans, dat ik er ook geen problemen mee heb. Sandra en ik, wij hebben een hele stabiele en stevige relatie. Haar, laat ik maar zeggen escapades, heeft geen enkele negatieve invloed op onze relatie. Integendeel zelfs.”

Wil wachtte op reaktie. Hans zei: “Het is waar wat je zegt. De vrouwen hadden het heel fijn. Ik heb het gezien.”

Toen ging Wil verder: “Sandra vertelde me nog meer. Ze zei dat jij ook mee ging doen.” Wil keek Hans indringend aan. “Het werd een trio: mijn Sandra, jouw Annabel en jijzelf. En jullie had het heel fijn. Dat zei Sandra er nog bij.”

Hans dacht razendsnel na. Blijkbaar heeft Sandra niets gezegd over hun eerste ontmoeting in de supermarkt. Wil heeft het idee dat Sandra op een zeker moment met Annabel ging vrijen en dat hij er later bij kwam. Dat moet dan maar zo blijven. Daarop zei Hans: “Het is waar wat Sandra je vertelde. Het werd een trio en het was inderdaad heel fijn. Maar Wil, werd je boos toen Sandra het je vertelde? Ben je nu boos?”

“Geef ik jou de indruk dat ik boos ben, Hans? Nee toch! We hebben het toch heel gezellig met ons vieren! Nee, wat ik al zei, onze relatie is stevig. Daar komt geen man tussen. Zou ik nu boos zijn, dan zat je hier niet, begrijp je?”

Hans knikte en keek naar het gespierde lichaam van Wil.

Wil vervolgde: “Natuurlijk wilde ik alles haarfijn weten, maar boosheid voelde ik niet. Meer nieuwsgierigheid. Nogmaals, ik ken mijn Sandra met haar ondeugende trekjes. Bovendien ken ik Annabel goed en jou…een klein beetje. Annabel is een geweldige vrouw. Ze heeft een uiterst positieve instelling en ziet er goed uit. Voor een vrouw van achter in de 40, heeft ze toch een geweldig figuur, vind je niet? Ik moet je eerlijk bekennen, Hans, dat in het verleden ik wel eens gedacht heb hoe zou ze eruit zien zonder kleding? Maar ja, ‘t is m’n schoonmoeder, he. Maar stel je nou eens voor Hans, dat ik Annabel eens een keertje pak, hoe zou jij dat eigenlijk vinden?”

Wil, ik ben totaal niet bezitterig. Als jij met Annabel eens een keer wil en zij wil het ook, wie ben ik dan om haar te stoppen? Ik ben net als jij. Wordt het een relatie, dan is het over en uit. Maar een paar uurtjes pret? Nee, daar zou ik geen moeite mee hebben.” Hans bleef even stil en vervolgde toen nadenkend: “Je denkt dus aan een soort partnerruil?”

Wil knikte: “Dus als dat een keert gebeurt, vind jij dat goed, toch?”

“Ik vind het prima Wil, maar alleen als zij het zelf ook wil.”

Hiermee werd het onderwerp afgesloten.

Beide mannen liepen terug het huis in. De vrouwen hadden intussen de boel opgeruimd en zaten op de bank. Toen Sandra Hans aankeek, gaf hij haar een knipoogje in de hoop dat dat haar gerust zal stellen. Een nieuwe fles wijn werd geopend. Er werd getoost op nog vele gezeliige avondjes.

Daarna liep Wil naar de geluidsinstallatie. Even later vulde, ja letterlijk vulde, de ruimte zich met de warme klanken van zwoele muziek. Hans keek verbaasd om zich heen.

“8 speakers,” verduidelijkte Wil en daarop vervolgde hij: “De avond is nog jong.”

Hij liep naar Sandra: “Kom, ik wil met je dansen.” Even later zag Hans hoe ze stevig tegen elkaar bewogen op het ritme van de muziek. Toen keek hij naar Annabel en begreep haar vragende blik.

Dansen, dacht Hans, ze wil ook dansen. Nou vooruit dan maar en daarna? Wat gaat er daarna gebeuren?