Date Mislukt... Of Niet?

Ik ben dus Emma. Ik ben een 19-jarige studente. Ik ben vrij lang (1m77) en slank gebouwd. Ik heb blond haar, blauwe ogen en sproetjes. Ik heb eerder kleine borsten (cup B) maar wel ronde billen. Dit is het eerste verhaal dat ik vanuit de derde persoon schrijf!

"Sorry dat ik te laat ben," zegt hij.

Terwijl hij snel zijn gewatteerde jas uittrekt en de regen uit zijn haar schudt, dwarrelen er druppels op het witte tafelkleed. Een paar belanden in de halflege broodmand, waarvan de inhoud niet meer zo dampend is als toen de ober hem voor het eerst op tafel bracht.

"Ik ben Paul," zegt hij en steekt zijn hand naar haar uit.

Emma rolt met haar ogen bij het gebaar - een beetje te netjes voor iemand die niet eens de moeite kon nemen om rekening te houden met het weer in de spits. Om nog maar te zwijgen over het feit dat hij nu onderbreekt waar de avond ook heen ging met het knappe meisje aan de bar, degene die Emma de hele tijd dat ze op hem wachtte verleidelijk aankeek.

Ze schudt Pauls uitgestoken hand toch, in de hoop dat hij de blos op haar wangen en het koude zweet op haar handpalmen niet ziet als een neveneffect van zijn aanwezigheid.

"Emma," zegt ze, gespannen. Voor een verschrikkelijk moment dat hij aarzelt, vermoedt ze dat hij haar vingers naar zijn lippen brengt, onbewust van haar ergernis. Tot haar opluchting laat hij zijn greep los en kijkt hij met zijn ogen naar de open fles wijn die in een ijsemmer tussen hen in staat.

Zijn wenkbrauwen gaan omhoog. "Oh," zegt hij, fronsend naar het middenstuk en graaft zijn portemonnee uit zijn zak. "Ik zie dat je jezelf hebt geholpen. Niet te duur voor een eerste afspraakje, neem ik aan?"

Het zijn niet alleen zijn woorden, maar ook het gekrijs van de stoel en de stank van goedkope cologne die haar neus doen fronsen. Zuchtend kijkt ze om en vangt weer een glimp op van de mooie blondine aan de bar, die het naar haar zin lijkt te hebben, giechelend en tegen een van de jongens aan waar ze mee binnenkwam. Hij heeft een klassiek maatpak aan en heeft gladgestreken haar en lacht liefdevol op haar neer terwijl hij zich over haar schouder legt.

Maar het ontgaat haar niet hoe de aandacht van de blondine steeds weer afdwaalt van hun stoppelbaarden en gevormde onderarmen naar Emma's tafel. Haar blik dwaalt af tussen Emma en haar indringer.

Emma smoort een lach. Om te beginnen vond ze het niet zo leuk om aan de zoon van haar moeders collega gekoppeld te worden. Maar ze vindt het wel een beetje grappig, nu hij er eindelijk is, dat hij zijn eigen date verstoort.

Haar bewonderaarster is duidelijk nog steeds geïnteresseerd en richt haar blik nu op Emma's blote benen. Met ingehouden adem zet Emma zich schrap voordat ze haar knieën kruist. Haar vingers trillen, maar ze vecht tegen het instinct om te voorkomen dat haar rok omhoog komt aan de kant waar de split haar dijbeen verraadt. Ze klemt haar dijen samen terwijl ze voorover leunt, en biedt een prachtig uitzicht op haar tieten, helemaal niet voor Paul.

Het zou zonde zijn om deze jurk verloren te laten gaan.

Zijn onverzorgde wenkbrauwen verdwijnen achter zijn pony. "Iemand die je kent?"

Nog niet.

"Nee," antwoordt ze, terwijl ze haar armen vouwt en haar wijsvinger tegen haar biceps tikt.

Hij wacht tot ze uitweidt.

Ze wendt haar hoofd naar de zijkant en kiest ervoor de domme te spelen.

"Nou, ik denk dat we onze mysterieuze toeschouwer een bedankje schuldig zijn," merkt hij op na een moment van ongemakkelijke stilte.

"Mijn," corrigeert Emma.

Zijn lippen trekken een strakke lijn. "Wat?"

"Je was nergens te bekennen," herinnert ze hem eraan. "Dus zij is mijn mysterieuze toeschouwer, nietwaar?"

Zijn pupillen verwijden zich, zijn kaak komt los. "Zij?"

Ze verstijft en knikt, verafschuwend hoezeer ze kan anticiperen op zijn volgende reactie.

"Nou, ik denk dat ik me dan geen zorgen hoef te maken."

"Dat zou ik niet zeggen," countert ze, zuchtend bij zijn verbijsterde blik.

Het is 2019, Paul.

"Ik ben biseksueel."

Het duurt een paar seconden voor haar woorden doordringen en dan, "Oh!" Zijn gezicht licht op, verandert in een van verrukking, terwijl hij een blik werpt in het restaurant, als een hond die zijn nieuwe favoriete speeltje besnuffelt.

"Zou je..."

"Ik moet naar het damestoilet," snauwt ze, waarmee ze afsnijdt wat zeker weer een verzoek om een triootje zou zijn.

Niet dat ze iets tegen triootjes heeft, of tegen hetero's in het algemeen. Maar ze zal zeker niet snel iets met deze jongen doen, alleen of met een partner.

Pauls mond gaat open en dicht als een aangespoelde vis. Onder andere omstandigheden zou ze hem misschien redelijk knap hebben gevonden, maar ze heeft de gewoonte alles te verafschuwen wat haar moeder pleziert, een van de redenen waarom ze al jaren weigert een jongen mee naar huis te nemen.

Emma recht haar rug en loopt languit weg van hun tafel. Haar nek tintelt als ze de blonde vrouw, die nog steeds hetzelfde glas whisky drinkt, en haar gevolg passeert. De steek van haar kristallen ogen die haar weg volgen, prikkelt elke centimeter van Emma's blootgestelde huid.

Emma haast zich naar de badkamer en blaast eenmaal binnen diep adem. Ze knippert naar haar spiegelbeeld en trekt haar jurk recht, en zorgt ervoor dat ze alleen is voordat ze schaamteloos haar borsten goed stak. Haar handpalmen blijven hangen, strelen en knijpen, terwijl ze zich voorstelt dat een ander paar handen de hare bedekt.

Ze kan weggaan als ze dat wil. Gewoon haar nummer op een papieren handdoek krabbelen voor haar nieuwe liefde en dan naar buiten sluipen. Dan een lekker warm bad nemen eenmaal terug in haar appartement, zichzelf plagen met haar favoriete rabbit vibrator. Haar orgasme uitstellen tot ze klaarkomt, fantaserend over die zonovergoten lokken die door haar vingers klitten en zachte rozenkusjes tussen haar dijen.

Haar moeder zou woedend zijn omdat ze Paul had gedumpt, wat de verleiding des te groter maakt.

Met een zucht laat Emma het koude water in de gootsteen lopen, maar net als ze haar blozende gezicht wil natspuiten, zwaait de deur open en schrikt ze. Ze hijgt en grijpt naar haar borst. De blonde schoonheid in de spiegel houdt oogcontact met Emma als de deur achter haar dichtklikt.

"Hallo," zegt ze, kalm en lief met een zacht gebrom van goedkeuring terwijl haar blik een fractie zakt en Emma's tepels harder worden onder haar blik.

Even vergeten hoe ze moet spreken, klapt Emma's mond dicht. De lippen van de andere vrouw krullen in een zachte grijns en sluiten de afstand door om Emma heen te leunen en de kraan dicht te draaien.

"Ik ben Vivian," zegt ze, terwijl ze haar heup tegen de toonbank laat rusten, haar gouden lokken opzij trekt om haar nek bloot te leggen en haar lichaam naar Emma toe buigt. Emma's adem stokt als ze zich voorstelt hoe ze met haar vingers langs Vivian's sleutelbeen strijkt.

Emma slikt. "Hoi," zegt ze. Vivian trekt een wenkbrauw op met zo'n precisie dat Emma ervan overtuigd is dat ze die blik al tientallen keren heeft geoefend. Ze schraapt haar keel voordat ze zegt: "Ik ben Emma."

"Hoi, Emma," mompelt ze, zoals een geliefde dat zou doen tussen de lakens. "Leuk je te ontmoeten." Ze reikt haar hand niet uit. In plaats daarvan lijkt ze te wachten op Emma's volgende stap.

Emma veegt haar handpalmen af aan haar jurk, voordat ze ze tegen elkaar aan wringt. "Je hebt een goede smaak," mompelt ze en heeft er meteen spijt van. Vivian's ogen lichten op, haar tanden zinken in haar robijnkleurig geverfde lip om haar lachen te onderdrukken. "In wijn!" maakt Emma snel af, het bloed stroomt weer naar haar wangen.

Er is een verrassend contrast tussen hoe beheerst ze is als jongens over haar zwaaien, en hoe snel ze gereduceerd wordt tot een brij als ze in het vizier komt van een mooie dame. Vivian likt haar lippen en het enige waarop Emma zich kan concentreren is hoe haar mond er net zo uitnodigend en rood en zoet uitziet als de wijn die in haar glas is gegoten, leeg en verlaten op tafel.

Samen met haar afspraakje.

Er moet iets in haar uitdrukking te lezen zijn, want het volgende wat Vivian zegt is: "Wanneer moet je terug zijn?"

Emma zou haar kunnen vertellen dat ze al een vluchtroute aan het plannen is, misschien zelfs Vivian uitnodigen om met haar mee naar huis te gaan. Maar de lage heesheid van Vivian's stem en de flits van gevaar in haar ogen prikkelen Emma's nieuwsgierigheid. Hoe ver zouden ze willen gaan?

Emma's hart versnelt, terwijl ze haar kin optilt en de moed verzamelt om te zeggen: "Zolang het duurt."

Vivian's ogen verwijden zich een beetje, blijkbaar verrast door deze plotselinge openhartigheid. Emma vraagt zich af of ze een vreselijke fout heeft gemaakt.

Dat blijft niet lang zo.

De tijd versnelt. Het ene moment staan Emma's voeten stevig op de grond, het volgende moment wordt haar rug tegen het aanrecht gedrukt terwijl belachelijk zachte vingers over haar torso zwerven, omhoog reikend om haar kaak te traceren, vragend om toestemming. Emma haalt huiverend adem en woorden ontsnappen haar, voordat ze verwoed knikt in de kus, terwijl haar handen over Vivians zijden blouse glijden om haar warme vlees te kneden.

Emma slikt de kreun van Vivian in terwijl ze Emma's marinejurk omhoog trekt. "Mag ik...

"Als jij het niet doet, doe ik het," geeft Emma toe.

Vivian straalt naar haar en ze smelt in een plas onder haar aanraking. "Omhoog," beveelt ze en voegt er dan plagend aan toe: "Ik wil zien hoe fijn mijn smaak is."

Emma begraaft haar gezicht in Vivian's nek, zuigt een punt op haar pols en knabbelt aan haar schouder voordat ze gehoorzaamt en op het aanrecht springt. Een gesmoorde zucht verlaat Emma's mond wanneer haar blote huid het koele metaal raakt.

Vivian sust haar, een zacht "Ik heb je," komt over haar lippen, terwijl haar adem haar kin kietelt.

Emma's maag duikt op als Vivian tussen haar benen glijdt. Ze trekt de zoom van haar jurk naar beneden alsof ze een cadeautje uitpakt en draait met haar tong rond haar tepel alsof het haar favoriete ijssmaak is.

Emma sist bij het plotselinge geschraap van haar tanden. "Wacht-"

Vivian staat stil en trekt zich onmiddellijk terug om haar te controleren. "Wat is er?"

"De deur-" hijgt ze. "Zit hij op slot?"

Vivian's glimlach is roofzuchtig. "Misschien," vraagt ze zich af, "als je dat wilt." Haar lippen strijken tegen Emma's oor. "Maar is het niet heter om niet te weten of dat onbezonnen vriendje van je hierheen komt stormen om mijn tong diep in je te vinden?"

Haar kreun is verwilderd en ja, misschien moet ze uitleggen dat Paul absoluut niet haar vriendje is, maar ze gaat dit moment niet verpesten.

Hun ogen ontmoeten elkaar weer, de mond tuimelt na. Vivian's vastberadenheid rolt in golven van haar af, zoekt elke centimeter van haar huid, grijpt naar het gevoelige vlees dat haar doet huiveren en hijgen. Emma's jurk lijkt niet eens meer op een jurk, die boven de bolling van haar kont is opgetrokken en haar tepels blootstelt aan de lucht. Vivian rolt er een tussen haar wijsvinger en duim en zuigt de andere in haar mond met kittenlikken en kneepjes.

"Je speelt het niet eerlijk," mompelt Emma, als Vivian haar lippen met een knal wegtrekt en haar beloont met een verleidelijke grijns.

"Ik hou niet van regels." De bekentenis rolt van haar tong alsof het het smerigste geheim ter wereld is. "Maar ik hou wel van bijhouden welke ik breek."

"Je hebt te veel kleren aan," kreunt Emma terwijl ze haar rug buigt als Vivian haar doorweekte kanten slipje langs haar benen naar beneden schuift en in haar tas stopt.

"Ik zal het later goedmaken," belooft ze, alleen al de implicatie doet Emma huiveren. Vivian zakt op de grond. "Spreid je benen voor me, liefje."

Emma's hoofd valt achterover en slaat tegen de spiegel bij die woorden. De geest van een kus vindt de binnenkant van haar knie.

"Goed zo," zegt Vivian. Haar lof doet wonderen voor Emma's lichaam en stuurt een rilling recht naar haar clitoris. Emma vraagt zich even af of dit het werk is van een welwillende god, aangezien ze nog geen vijf minuten eerder voor dit scenario had gebeden.

Ze zal zich later wel afvragen tot welk geloof ze zich moet bekeren.

Ze kijkt net op tijd naar beneden om te zien hoe Vivian twee vingers langs haar lippen laat glijden en ze met spuug bedekt. Dat is waarschijnlijk niet nodig, want Emma trilt bijna van opwinding, maar Vivian maakt er een show van en ze is zo'n mooi plaatje.

Ik ga haar zeker niet tegenhouden.

Vivians glimlach is verlegen als ze merkt dat Emma naar haar lonkt, alsof ze alle smerige gedachten kent die door Emma's hoofd spoken.

"Ontspan," zegt ze tussen snelle ademhalingen door terwijl ze zich dichterbij drukt. Emma pakt Vivians vrije hand. Vivian draait hem om en rijgt hun vingers aan elkaar, waardoor Emma's hart stopt en tegen haar ribben stottert. "We gaan hier allebei van genieten."

Vivians neus strijkt langs Emma's clitoris, ademt haar in en stuurt kleine zuchtjes lucht over haar centrum. Dan pauzeert ze, Emma even verlangend achterlatend. Vivant wacht tot Emma begint te kronkelen, tot een zachte zucht haar lippen verlaat. En dan, alsof ze daarop wachtte, glijdt één lange vinger met gemak bij Emma naar binnen, waarbij de vertrouwde druk Emma's ogen doet terugrollen.

Het is te lang geleden dat iemand dit voor haar heeft gedaan.

Vivian drukt een kuise kus op Emma's clitoris voordat ze met haar tong tussen haar plooien duikt, neuriënd en trillend tegen haar aan. Emma gaat helemaal uit haar dak van behoefte, elke nieuwe sensatie wakkert een wit vuur in haar aderen aan. Ze verkent Emma’s intieme delen net zoals ze de rest van haar verkent, haar hele lichaam grondig in kaart brengend met mond en tong en vingers.

Vivian rekt dit uit, totdat Emma druipend en smekend vraagt of ze haar aandacht weer op die bundel zenuwen wil richten, voordat ze nog een vinger naar binnen schuift, die bij de knokkels krult en Emma's g-spot bespeelt als een pianotoets. Ze leert snel en ontdekt waar ze meer druk moet uitoefenen telkens als Emma de meest gênante geluiden maakt, en hoeveel er precies nodig is om Emma te laten zingen. Haar tenen krullen als Vivian steeds weer dat plekje vindt.

"Stil," mompelt Vivian van boven haar clitoris, waardoor ze een ruk geeft tegen Vivians mond. "Je wilt toch niet dat iemand hier binnenstormt om ons te controleren?" Emma klemt zich onwillekeurig op haar vingers en ze voelt Vivians grijns over haar binnendij glijden. "Of misschien wel," "Stoute meid."

Met die woorden in haar hoofd, bouwt Emma's orgasme zich in haar op. Elke stoot van Vivian's vingers en elke draai van haar tong brengt Emma dichter bij haar bevrijding.

Emma haalt haar vingers zo voorzichtig mogelijk door Vivian's haar, maar als ze ondanks haar zorgvuldigheid verstrakken en rukken, worden Vivian's bewegingen gretiger. Ze rolt haar tong harder tegen Emma's clitoris, haar knokkels dieper.

Er wordt scherp op de deur geklopt en Emma hijgt; de sprong doet haar over de rand gaan. Ze verstrakt en breekt, haar orgasme uitrijdend op Vivian's gezicht, op haar vuist bijtend om haar geschreeuw te dempen. Haar zicht wordt wit en haar benen trillen. Vivian vertraagt haar tempo en likt zachtjes aan Emma's plooien terwijl ze bijkomt van haar hoogtepunt.

De diepe stemmen achter de deur worden luider en dringender. Emma raakt bijna in paniek, maar Vivian zorgt ervoor. Ze trekt zich ver genoeg terug om te schreeuwen: "Geef ons even de tijd, we zijn bezig met wat meisjeszaken, als je begrijpt wat ik bedoel."

Emma had kunnen lachen als ze niet zo uitgeput was.

Zodra de voetstappen vervagen, rust Vivian haar hoofd tegen Emma's dij en kijkt ze door haar wimpers. "Gaat het?" vraagt ze zachtjes.

Emma knikt en ze glimlacht terug naar haar en staat op om Vivian te helpen haar jurk weer naar beneden te trekken. Emma denkt erover om haar slipje terug te vragen, maar besluit dat ze dat beter kan bewaren als excuus om Vivian weer te zien.

Ze springt naar beneden en reikt naar Vivians hand, zichzelf stilhoudend. "Kan ik iets terugdoen?"

Vivian houdt haar hoofd schuin en likt de smaak van Emma van de naad van haar lippen. Ze probeert het niet te doen, maar Emma kan het niet helpen dat de rilling over haar rug loopt bij die aanblik.

"Is dat jouw manier om mijn nummer te vragen?" Vivian vraagt verlegen.

Na een aarzeling antwoordt Emma: "Eigenlijk vroeg ik of je met me mee naar huis wilde."

Vivian's gladde voorhoofd fronst, haar ogen verwijden zich. "Dat is nogal brutaal van je."

Emma bijt op haar wang om niet te snuiven. "Niet zo stoutmoedig als neuken met andermans date op een openbaar toilet."

"Dat is eerlijk." Ze bromt. "Je gaat het hart van die arme jongen breken, weet je."

Emma's neus rimpelt. "Twijfelachtig, we kennen elkaar nog maar net."

"Wij ook," countert Vivian.

Emma leunt naar voren en rijgt haar vingers aan elkaar. "En heb ik de macht om je hart te breken, Viv?"

Vivian vangt haar grijns op tussen haar tanden. "Ik denk dat ik daar wel achter wil komen, liefje."

Hopelijk hebben jullie er van genoten! Laat gerust weten wat je er van vond: emmaschrijft@yahoo.com