Kieteldood, Familiekroniek - 1

“Wat sta je naar me te kijken?” vroeg Ingrid aan haar broer.

De ochtendzon scheen door het keukenraam op haar over elkaar geslagen benen. Haar korte zomerjurkje liet de zijkant van haar bovenbeen vrij tot bijna aan haar bil.

Peter stond in de deuropening.

“Hoezo?” vroeg hij.

“Je staat zo te gluren.”

“Je ziet er lekker.”

“O, zie ik er lekker uit? En wat bedoel je daarmee?”

Ze verwisselde haar over elkaar geslagen benen en draaide zich recht naar hem toe.

“Ik heb zin om je weer eens te kietelen,” zei Peter.

“O ja, mannetje, pas jij maar op, want anders geef ik jou de kieteldood.”

“Doe maar.”

“Je bent een perverseling.”

“Weet ik.”

“Ik weet best nog wel waar je me vroeger altijd probeerde te kietelen, hoor,” zei ze.

“Ja, hier!” Peter liep op haar af en probeerde zijn hand tussen haar benen te schuiven.

“Hé, blijf van me af!” Ze duwde zijn hand weg.

“Ah, nu mag het ineens niet meer. Waarom vroeger wel?”

“Dat was anders. We waren we nog kinderen toen, jij zat nog maar op de basisschool. Je bent inmiddels 19 en ik al 21.”

“Ben je preutser geworden? Dat was vroeger wel anders.”

“Hoezo?” vroeg ze.

“Het was toch jouw idee om onszelf altijd helemaal uit te kleden we de kieteldood met elkaar gingen spelen als papa en mama niet thuis waren?”

Ze ging er niet op in. “Wat vind je zo lekker aan mij?”

“Gewoon jij.”

“Mijn tieten, zeker. Ik zie je wel kijken hoor.”

“Ook. Vroeger waren het nog van die bolletjes. Ik zou ze nu wel eens willen zien.”

“Je meent het. Heb je nooit stiekem gegluurd als ik me aan het omkleden was?”

Peter kietelde haar in haar zij en probeerde zijn andere hand opnieuw tussen haar benen te wringen.

“Nee, nee, niet kietelen. Doe die hand weg.”

“Laat me eens voelen hoe dik je tieten nu zijn.”

Peter greep met beide handen naar haar borsten, maar ze duwde opnieuw zijn handen weg.

“Stop nou. Dadelijk komen papa en mama thuis.”

“Nee hoor, dat duurt nog minstens anderhalf uur. Mama appte me een half uur geleden.”

Weer greep hij naar haar borsten.

“Hé, je tepeltje is hard, ik voel het.”

“Ja, vind je het gek, als je de hele tijd aan me zit.”

“Ah, zie je wel, mijn zusje vindt het wél lekker.”

“Peter, je snapt het niet.”

“Wat snap ik niet?”

“Je weet best wat ik bedoel, je bent mijn broer.”

“O, en als ik niet je broer was?”

“Dan was het anders.”

Hij had nog steeds zijn hand op haar borst en kneedde die zachtjes. Ze verweerde zich niet meer. Met zijn andere hand kietelde haar plotseling weer in haar zij. Ze kromp ineen.

“Hou op, ik ben je zus.” Ze duwde zijn handen weer van zich af.

“Nou en?”

Peter deed een stap terug en pakte haar hand. “Mag ik je iets vragen?” Hij werd een stuk serieuzer nu.

“Wat dan?”

“Zou je mij eens een keer willen aftrekken?”

“Wat zeg je nou?”

“Gewoon, vroeger bij ons kietelspelletje zat je er ook wel eens aan.”

“Jij met je vroeger.”

“Je weet toch nog wel dat je me altijd plaagde als mijn piemel hard werd en dat je me dan precies daar probeerde te kietelen. En ik had wel in de gaten dat je je benen altijd heel ver uit elkaar deed als ik aan de beurt was om jou te kietelen.”

“Wat wil je daarmee zeggen? Het was toch gewoon maar een beetje spelen en ontdekken?”

“Ben je niet nieuwsgierig hoe het allemaal gegroeid is sindsdien?”

“Peter, Ik weet niet of het allemaal wel goed is waar je het over hebt, we zijn broer en zus.”

“Dat weet ik ook wel.” Hij aarzelde even en zei toen: “Weet je wat, ik helemaal bloot boven op bed liggen. Als je nieuwsgierig bent, mag je even om het hoekje van de deur komen kijken, Goed? Papa en mama zijn er voorlopig toch nog niet.”

Ze zei niets. Peter liet haar hand los en ging naar boven. Hij kleedde zich uit en ging op zijn bed liggen. Niet veel later draaide de deur piepend wat verder open en stapte Ingrid zijn slaapkamer in.

Ze glimlachte naar hem. “Mijn God, wat een mooi mannenlichaam is het geworden, zeg.”

Peter glimlachte terug. Zijn geslacht was in erectie en terwijl hij naar haar keek schoof hij langzaam de voorhuid over zijn eikel op en neer.

“Dank je. En jij? Heb jij een mooi vrouwenlichaam?”

“Nieuwsgierig?”

“Ja.”

“Vooruit dan.” Ze trok haar jurkje uit over haar hoofd en gooide het op de stoel. In een slipje en beha stond ze voor haar broer. Ze tilde haar armen op en zei: “Doe jij de rest maar als je me zo graag wilt zien.”

Peter kwam overeind en trok als eerste haar slipje naar beneden. Met haar armen in de lucht stapte ze eruit.

“Mooi, mag ik?” vroeg hij met zijn handpalm omhoog vlak voor haar kut.

Ze knikte. Peter haalde langzaam zijn middelvinger tussen haar lipjes omhoog.

“Wat ziet het er geil uit, zo helemaal kaalgeschoren. Doe je dat speciaal voor je vriendje?”

“Ach, gek.” Ze draaide zich om. “Maak mijn beha ook maar los.”

Peter ging met zijn hele lichaam achter tegen haar aan staan en greep haar nog in beha gehulde borsten vast.

“Je borsten zijn lekker vol geworden, Ingrid. Je hebt een lekker lichaam.”

Ze bewoog met haar billen tegen zijn stijve penis. Peter gleed met een hand over haar buik naar haar kut en wriemelde zijn vinger wat dieper tussen haar lipjes.

“Ah, je bent nat.”

Hij maakte haar beha los en zij trok hem van haar armen af. Ze draaide zich weer naar hem toe.

“Mooie erectie.” Ze greep zijn geslacht vast, speelde er wat mee en keek hem toen in de ogen.

“Zullen we zoenen?” vroeg ze.

“Bedoel je tongzoenen?”

“Ja, om te kunnen vergeten dat je mijn broer bent.”

“Goed, dan moet jij intussen wel met je hand lekker aan mijn pik blijven zitten.”

Ze gingen samen op bed liggen. Ingrid tilde haar hoofd boven het hoofd van Peter en zette haar lippen op de zijne. Terwijl ze Peter zachtjes masturbeerde, drong ze met haar tong in zijn mond. Peter liet het niet onbeantwoord. Hij schoof met zijn hand tussen benen naar haar kut. Eerst voorzichtig, maar met steeds meer vuur, lieten ze hun tongen dansen van de ene mond in de andere.

Met haar mond op de zijne mompelde ze: “Was een goed plan van je” en ze drukte haar tong weer diep in zijn mond.

“Joehoe! We zijn weer thuis,” klonk plotseling hun de stem van hun moeder beneden.

“Shit, nou al. Vlug, pak je kleren en ga naar de badkamer, dan kleed ik me hier snel aan,” zei Peter verschrikt.

Min of meer gelijktijdig kwamen Peter en Ingrid de huiskamer in.

“Wat zijn jullie vroeg,” zei Peter.

“Verrassing! Ik heb worstenbroodjes gekocht. Hebben jullie zin? Dan doe ik ze even in de oven,” zie hun moeder.

“Ja, lekker,” zeiden Peter en Ingrid in koor.

“Is dat een nieuw jurkje wat je aan hebt?” vroeg hun moeder.

“Ja, vind je het leuk?”

“Vind je het niet wat kort?”

“Mwah, ik twijfelde, maar is wel lekker met dit weer.”

“Pas maar op voor de jongens,” zei hun vader lachend.

Ze lachte. “Jij hebt zelf toch ook van die korte dingetjes, mam?”

“Ja meid, daar houdt je vader van, zei ze met een knipoog. “O, wat ik wou zeggen, we kwamen ome Hans en tante Els tegen. Ze vroegen of we daar vanavond komen eten en borrelen. Dus jullie moeten zelf voor je eten zorgen. Ik hoop dat jullie dat niet erg vinden.”

“Ach, mam, je doet altijd of wij nog kleine kinderen zijn,” zei Peter, “we kunnen echt wel een paar uurtjes zonder jullie hoor. Of een paar dagen, of een paar weken. Ga gewoon samen eens een keer op vakantie, zonder ons, dat is goed voor jullie.”

“Zie je nou wel, Ivette,” zei hun vader tegen hun moeder, “ze kunnen echt wel voor zichzelf zorgen. Ze zijn volwassen genoeg.”