Een Verrassend Mooie Man - 1

Normaal heb ik niet zoveel met baarden, vooral niet bij jongens die eruit zien alsof ze hun rijbewijs nog niet eens hebben. De baard lijkt vaak meer een statement dan dat ie echt bij iemands gezicht past. Maar deze jongen – of man, ik schatte hem eind twintig, misschien net dertig – had een baard die zijn gezicht echt op een heel mooie manier completeerde. Zijn baard hield het midden tussen een medium stubble van een dag of drie en een long stubble van tien dagen en mooi zwart en vol. Hij had een mooi gezicht waar zijn baard net dat extra tikkeltje stoerheid aan toevoegde. Zonder die baard zou hij meer een lief jongensgezicht hebben gehad, maar met baard stond er plots een man. Zijn baard paste bovendien mooi bij zijn heel licht getinte huid en zijn stralend donkere ogen.

Mijn gedachten werden onderbroken toen Niels, de drager van de baard in kwestie, mij van de andere kant van het gordijn van het pashokje vroeg of de jeans een beetje paste. Hij werkte bij de Levi's Store, waar ik maar weer eens was langsgegaan voor wat nieuwe broeken. Mijn oude, veel gedragen exemplaren begonnen op bepaalde plekken toch flinke slijtage te vertonen en dreigden spoedig een wel erg modieus uiterlijk met her en der gaten te krijgen. Helaas zouden die gaten vooral in het kruis opduiken, dus enige actie was nu toch wel geboden.

Het was – niet toevallig, ik time mijn bezoekjes aan kledingwinkels graag goed – redelijk stil toen ik de Levi's Store binnenliep. Niels was meteen in actie gekomen, blij dat de stilte even doorbroken werd. Hij had op mijn verzoek een paar 501's gepakt, maar er ook nog een paar suggesties voor wat andere (in zijn ogen vast minder saaie) modellen bij gedaan. En die stond ik net te passen. Er zat inderdaad meer vorm in, dat kon ik zelf in de spiegel ook zien. Maar meestal ging ik toch maar voor veilig 'saai', me misschien iets te veel bewust van het feit dat ik al heel lang geen 18 meer was.

"Laat eens zien", klonk het van de andere kant van het gordijn. Meestal zou ik daar niet op zijn ingegaan – verkopers hebben nogal eens de neiging om gewoon maar te zeggen dat iets je staat – maar Niels fascineerde mij. Niet alleen zijn plusminus vijf tot acht dagen stoppelbaard stond hem goed, hij zag er verder ook mooi uit. Niet erg groot (vanuit mijn optiek), ik schatte zo'n 1.75, met een mooi slank, lichtgespierd lijf. En zijn gezicht – ik val nu eenmaal vooral op gezichten – intri­geerde mij enorm. Vriendelijk, leuke smile, maar ook twee ogen die mij deden vermoeden dat deze jongen geen doorsnee verkoper was. Zijn blik had iets van 'stille wateren, diepe gronden'.

Ik kwam uit het pashokje vandaan. Hij bekeek mij even van top tot teen. "Nee, dat had ik toch niet goed ingeschat. Dit model staat je niet." Hij had nu nog meer mijn aandacht. Een verkoper die je niet iets probeert aan te smeren? Hij stuurde me weer het pashokje in en reikte mij een ander model aan. Ik trok de broek aan en liet opnieuw het resultaat aan hem zien. Dit keer was hij wel tevreden. Het schaafde "vijf jaar van mijn leeftijd af, in plaats van mij er vijf jaar bij te geven met een 501", zoals hij zei. Ik moest grinniken om hoe hij het formuleerde en besloot alleen al om die reden de broek te nemen. Ook al bestond de kans dat de broek de kast nooit meer uit zou komen en gewoon over een paar jaar in een vuilniszak of kledingcontainer zou eindigen. Voor de zekerheid nam ik er toch ook maar weer een 501 bij, de wat teleurgestelde of misschien zelfs afkeurende blik van Niels maar even negerend. Ik rekende beide jeans af en beloofde beterschap voor de toekomst. Met nog net geen blik van medelijden in zijn ogen gaf Niels mij mijn papieren tas met mijn nieuwe aan­kopen. Hij had er duidelijk niet echt veel vertrouwen in dat het met mij nog goed zou komen.

Een week later had ik toevallig de mij door Niels aanbevolen jeans aangetrokken toen ik nog even snel naar de Albert Heijn ging. Ik stond net enigszins voorovergebogen om iets uit een lager schap te pakken toen ik achter mij een stem hoorde. "Kijk, dat geeft de burger toch weer moed." Ik keek om en zag daar een grijnzende Niels staan. Ik antwoordde iets vaags als "Dag Niels, ook nog even snel wat inkopen doen?" Met een nog grotere glimlach constateerde hij dat ik zijn naam nog wist. "En blij dat je mijn advies ook daadwerkelijk hebt opgevolgd en deze jeans niet gewoon in de kast hebt gegooid. Nu de rest van je kleren nog een keer!" En met die woorden liep hij weer weg, mij in lichte verwarring achterlatend. Aan het einde van het gangpad keek hij echter nog één keer om en gaf mij nog een laatste, nu gewoon ronduit uitdagende glimlach. En weg was hij.

Hij bleek echter nog een verrassing voor mij in petto te hebben. Toen ik, na mijn boodschappen bij de zelfscankassa te hebben afgerekend, nog even een pakje sigaretten kocht, vroeg het meisje achter de balie mij grinnikend naar mijn ID om mijn leeftijd vast te stellen. "Nieuw beleid", zei ze, “we vragen nu aan iedereen een ID”, maar ze kon haar lachen niet inhouden en verklapte waarom ze mij naar mijn ID vroeg. "Niels wilde weten hoe u heet en hoe oud u bent. En ik moest u ook dit briefje geven." Ik pakte het briefje van haar aan, vouwde het open en zag dat er een 06-nummer met de letter 'N' op stond. Ik keek snel om mij heen of ik Niels nog ergens zag, maar die leek te zijn gevlogen. "Hij is mijn broer", zei het meisje nog. "Hij zal je wel leuk vinden, want hij heeft het al de hele week over je." Daarna ging haar aandacht weer naar de volgende klant. Verbaasd en nieuwsgierig liep ik de winkel uit.

Thuisgekomen vouwde ik het briefje met het telefoonnummer weer open. Er was maar één manier om erachter te komen hoe Niels mij bij de Albert Heijn had weten te vinden, en dat was door hem te bellen. Ik pakte mijn mobiel en belde het nummer. Hij nam meteen op. "Ik hoopte al dat je zou bellen. En ik weet nu van mijn zusje ook hoe je heet." Ik moest lachen om zijn doortastendheid, maar zag ook zijn mooie ogen weer voor me. Deze jongen wilde ik wel graag beter leren kennen. Helaas kon ik die avond niet, maar Niels zei meteen ja op mijn vraag of hij zin had om de volgende dag ergens wat te gaan drinken. We spraken af om zes uur, vlakbij de Grote Markt.

De rest van de avond had ik er spijt van dat ik mijn plannen niet gewoon had omgegooid en meteen had met hem afgesproken. Met mijn gedachten was ik toch alleen maar bij Niels. Het leek nog een eeuwigheid te hebben geduurd, voordat ik hem de volgende dag bij de Grote Markt trof. Ik was iets te vroeg, maar hij was kennelijk nog vroeger, want hij zat al op mij te wachten. Ik wilde hem een hand geven, maar die gebruikte hij om mij naar zich toe te trekken en mij een zoen te geven. "Blij dat je er bent!" Ik wilde mij natuurlijk niet laten kennen en gaf hem – wat ik publiekelijk niet zo snel doe – een zoen terug. Ik rook dat hij een heel subtiel luchtje op had. Zoals alles aan Niels had ook dat luchtje iets betoverends.

Eigenlijk had ik hem op dat moment gewoon meteen heel diep willen zoenen. Maar ik hield mij in en besloot om eerst maar eens mijn nieuwsgierigheid te bevredigen, hoe hij mij eigenlijk had gevonden. "Oh, ik liet mijn zusje een foto van je zien die ik met mijn mobiel van onze video­bewaking had gemaakt. Ik dacht je eigenlijk nooit meer te zullen zien, maar mijn zusje herkende jou toevallig als klant bij de Albert Heijn waar zij werkt. En dus heb ik daar gewoon een paar dagen rond jouw gebruikelijke tijdstip gepost in de hoop je daar te zien." Ik vroeg hem hoe hij wist dat ik homo was. "Oh, dat wist ik ook helemaal niet. Niet zeker in ieder geval. Maar toen je me nakeek in de Albert Heijn, en vooral ook hoe je mij nakeek, toen wist ik het wel zeker. En je wist ook mijn naam nog!"

We bestelden wat te drinken, wat nog geen gemakkelijke klus bleek. Het was door het zomerse weer bomvol op de Grote Markt en het personeelstekort was ook duidelijk merkbaar. Het was dat Niels één van de jongens in de bediening bleek te kennen, anders hadden we er, wachtend op onze drankjes, nu misschien nog gezeten. Boven onze biertjes hoorden wij elkaar een beetje uit. Hij bleek een kwart Indisch, wat zijn lichte tint verklaarde. Verder bleek hij al 32 te zijn, ik had hem dus iets te jong ingeschat. Door een grote omwenteling in zijn leven – hij liet nog even in het midden waar hij precies op doelde – had hij zijn HBO-opleiding niet afgemaakt en was een aantal jaren geleden bij de Levi's Store beland, waar hij behalve verkoper sinds een jaartje ook assistent-bedrijfsleider was.

Op mijn beurt beantwoordde ik ook zijn vragen. Hij vertelde mij ook wat hem zo had aangetrokken in mij, vanaf het eerste moment dat ik de winkel binnenstapte. Sowieso viel hij op lang en ouder, maar het was verder de combi van ogenschijnlijk honderd procent hetero en toch een soort intuïtief gevoel dat ik waarschijnlijk homo was, geweest. Ik vroeg hem waar hij dat dan precies op baseer­de. "Moeilijk te zeggen. Je kunt het soms in iemands blik zien." Ik schoot in de lach: "Ik stond toch hopelijk niet te kwijlen toen ik naar je keek!" Hij schoot ook in de lach. Dat was niet wat hij bedoelde. "Als echte heteroman zou je me veel ongeïnteresseerder hebben aangekeken. Jij keek mij belangstellend aan. En een hetero voelt zich vaak ongemakkelijker om door een jonge verkoper als ik geholpen te worden bij het passen. Dat soort kleine details." Verder had hij mijn redelijk lage stem aantrekkelijk gevonden, vertelde hij.

Ik vond zijn analyse wel amusant. Ik kon zijn verhaal over de gemiddelde heteroman niet goed beoordelen, maar mij had hij in ieder geval goed ingeschat. Toch kon ik het niet laten hem nog wat verder uit te proberen. "Maar wat als ik nu gewoon bi ben?" Zonder enige aarzeling antwoordde hij dat ik niet bi was. "Ik heb natuurlijk meteen gezien dat je om te beginnen geen trouwring draagt. Verder ben je duidelijk het soort man dat een enorme hekel heeft aan winkelen, al helemaal als het om kleding gaat. Maar ik zie in jouw kleding totaal geen vrouwelijke invloeden, dus er is geen vrouw in je leven die je af en toe meesleept om wat kleren te gaan kopen."

"Je hebt trouwens ook geen vent thuiszitten, daar ben ik ook 99 procent zeker van. En daar kom ik om de hoek kijken, al was het maar als jouw personal shopper, want van mode heb je niet erg veel begrepen." Het laatste zei hij met een knipoog, hoewel hij natuurlijk gelijk had. Ik kon ook aan zijn gezicht zien dat hij wist dat ik zelf ook wist wel dat hij gelijk had. Eigenlijk was ik al vanaf dat moment verkocht. Niet vanwege de gedachte aan een personal shopper, ofschoon dat best handig zou zijn, maar omdat Niels mij enorm fascineerde, meer dan welke andere man dan ook de laatste tien of vijftien jaar had gedaan. En waar hij kennelijk meer op oudere langere mannen zoals ik viel, voelde ik mij vaak juist meer aangetrokken tot jongens en mannen zoals hij. En hij doorstond ook met glans de allerbelangrijkste (uiterlijke) test: een leuk, lief gezicht waarvan ik altijd hoopte dat het de voorbode was van iemands karakter.

Nadat we onze biertjes op hadden stelde Niels voor om naar een homokroeg in een van de zijstra­ten van de Grote Markt te gaan. Daar zou het vast iets minder druk zijn, was zijn redenering. We stonden op en Niels groette van een afstandje nog even de jongen uit de bediening die hij kende, die met een grijns zijn duim omhoog stak alsof hij al precies wist wat Niels nog meer van plan was. Ik vond het wel iets grappigs hebben dat hij voortdurend het initiatief nam en mij eigenlijk steeds een stap voor was. Hij deed het ook op een bijna ontwapenende manier, zoals hij ook even kort zijn hoofd tegen mijn bovenarm en schouder legde toen wij de paar honderd meter naar de volgende kroeg liepen.

Aangekomen in de kroeg bleek Niels ook daar weer de nodige mensen te kennen. Ik voelde mij plotseling erg oud. De tijd dat ik zelf de helft van alle mensen in de kroeg kende lag al ver achter mij. Als ik nu de stad in ging, was dat vrijwel nooit meer naar een homokroeg. Ik was overigens bij lange na niet de oudst aanwezige en werd ook vriendelijk begroet door de ca. 25-jarige barman, ook al was dat wellicht meer omdat hij Niels goed kende en ik kennelijk 'bij Niels hoorde'. We bestelden opnieuw twee bier en gingen een beetje achteraf in de zaak op de bank zitten. Niels legde opnieuw zijn hoofd tegen mij aan en ik beantwoordde dat door mijn hand door zijn haar te laten gaan. Dat beviel hem duidelijk wel, want hij kroop nog iets dichter tegen mij aan.

Zwijgend zat hij daar een tijdje tegen mij aan, totdat plots een drietal jongens van eind twintig aan ons tafeltje aanschoof, nieuwsgierig wie Niels aan de haak had geslagen. Uit hun nieuwsgierige blikken en vragen maakte ik bovendien op dat het voor hen duidelijk was dat Niels mij aan de haak had geslagen en niet andersom. Niels beantwoordde kort een paar van hun vragen, maar had duide­lijk geen zin om mij uitgebreid te gaan bespreken. De jongens begrepen de hint en lieten ons weer met rust.

"Mag ik met je mee naar huis", vroeg Niels plotseling. "Ik doe dit eigenlijk nooit bij een eerste date, maar nu wil ik gewoon heel graag alleen met je zijn." Ik aarzelde. Ook ik was niet van het meteen bij een eerste date met iemand het bed induiken. Maar voor Niels wilde ik wel een uitzon­dering op de regel maken. Ik vertelde dat ik ongeveer 10-15 minuten lopen van de kroeg woonde. "We kunnen ook naar mij gaan", zei hij. "Ik woon net iets dichterbij." Hij wachtte mijn antwoord niet echt af en stond op. "Kom je?"

Niels woonde inderdaad op maar vijf minuten lopen van de kroeg, in een klein maar mooi apparte­mentje in een eeuwenoud Haags herenhuis. Het bestond uit twee kamers: een kleine woonkamer met aangeplakte open keuken en een aparte slaapkamer. Hij gebaarde mij om op de bank plaats te nemen, terwijl hij naar de ijskast liep om iets te drinken te pakken. Hij kwam terug met een fles rosé en twee glazen. "Ik heb geen bier meer in huis, dus ik hoop dat rosé ook goed is. Ik heb ook witte wijn, maar die is nog niet echt koel." Ik zei dat rosé prima was. Ik was bovendien toch meer een wijn- dan bierdrinker.

Hij schonk twee glazen vol en zette die voor ons op tafel. Daarna ging hij naast me zitten. We keken elkaar aan en nu leek hij voor het eerst ook even te aarzelen. De bal lag nu even bij mij. Ik legde zachtjes een hand in zijn nek en trok hem iets naar mij toe, om hem binnen zoenbereik te brengen. Dat was kennelijk het signaal waarop hij had gehoopt, want het laatste stukje van de af­stand tussen onze lippen werd nu door hem overbrugd. Heel zachtjes zoende hij mijn mond in een kus die steeds heftiger werd. Al snel voelde ik zijn tong in mijn mond naar binnendringen. Op mijn beurt liet ik mij ook niet onbetuigd. Ik beantwoordde hartstochtelijk zijn zoen, terwijl ik met één hand zijn behaarde wang zachtjes streelde. Mijn andere hand lag op zijn rug en trok hem dichter tegen mij aan.

Inmiddels waren we allebei goed geil aan het worden. De aanvankelijke gevoelens van tot elkaar aangetrokken zijn gingen steeds meer over in pure, geile lust. Niels was, opnieuw, de eerste die de volgende stap zette. Hij maakt een paar knoopjes van mijn overhemd los en streek zachtjes over mijn borst en tepels. Hij onderbrak zijn gestreel even om zelf zijn shirt meteen helemaal uit te trekken. Het lichaam dat zich aan mij openbaarde was adembenemend mooi. Een fraaie sixpack met een verleidelijk streepje haar dat vanaf zijn navel de weg wees naar het randje van zijn boxer, die net boven zijn jeans uitkwam, en zijn borst werd gesierd door twee mooie tepels in een bedje van korte zwarte beharing. Het paste perfect bij zijn gezicht met zevendagenstoppel. Ik kon het niet laten om ook meteen met mijn tong zijn tepels te verkennen, die direct flink hard werden.

Nadat inmiddels ook mijn overhemd ergens op de vloer was beland, trok hij mij mee naar zijn bed. Hij trok mijn schoenen en jeans uit, maar liet mij mijn boxershort nog even aan houden. Zelf trok hij ook zijn sneakers uit, maar stopte toen. Hij was plots heel verlegen en onzeker, in alles nu totaal het tegenovergestelde van de Niels tot dan toe. "Je bent de eerste man met wie ik seks wil hebben sinds ik mijn leven volledig heb omgegooid. Maar ik ben bang dat er iets zal veranderen als we seks gehad hebben." Ik stak een arm uit, ten teken dat het ook prima was als hij gewoon naast me kwam liggen. Met zijn jeans nog aan kwam hij naast me liggen en legde zijn hoofd op mijn borst. Het leek alsof hij mij plots niet meer durfde aan te kijken. Ik streelde hem door zijn haren en in zijn nek, terwijl ik mij afvroeg waar hij nu plots zo onzeker over was. Maar ik wilde hem ook niet forceren. Ik vond hem veel te leuk om nu mijn eigen ruiten in te gooien, alleen maar omdat ik nu toevallig een geile bui had.

"Ik ben bang dat je boos op mij gaat worden", zei hij plotseling, nog altijd zonder mij aan te kijken. Ik zei dat dat vast wel los zou lopen, terwijl ik zijn hoofd zachtjes omhoog duwde zodat ik hem een zoen kon geven. Zijn ogen vonden nu ook de mijne. Ik vroeg hem of hij misschien liever naar de bank terug wilde. We hoefden niet per se met elkaar naar bed. In zijn ogen zag ik iets van opluch­ting, maar hij besloot toch door te zetten. Langzaam deed hij zijn broek uit, zodat ook hij alleen nog een boxer aan had. Hij kwam weer tegen mij aan liggen en pakte mijn hand. "Vroeg of laat moet ik het je toch een keer vertellen." Hij legde mijn hand op het streepje haar onder zijn navel, terwijl hij mij weer begon te zoenen.

Het was bijzonder, dacht ik nog, hij leek in zoveel dingen zo ervaren en zelfverzekerd. Maar kenne­lijk was hij nog nooit eerder met een man naar bed geweest. Een andere verklaring kon ik er niet voor bedenken. Hij duwde mijn hand iets verder omlaag, totdat mijn vingers onder de rand van zijn boxer gingen. Ik kon voelen dat hij duidelijk niet van de kaalkruisbrigade was: mijn vingers voel­den een weliswaar keurig kort gehouden, maar toch duidelijk aanwezige bebossing in zijn kruis. Hij liet nu ook zijn hand in mijn boxer glijden en gleed meteen door naar mijn pik, die hij zachtjes vastpakte. Mijn eigen hand in zijn boxer hield hij nog even zachtjes tegen, zodat ik niet ook zijn pik kon vastpakken. Toen duwde hij ook zachtjes mijn hand verder in zijn boxer.

Plots begon er bij mij een lampje te branden. Ik kon in zijn boxer geen pik vinden. In plaats daar­van gleden mijn vingers over mij onbekende heuvels, die ook al flink nat leken te zijn. Ik had geen ervaring met vrouwen, maar dit moesten haast wel schaamlippen zijn. Ik hoorde hoe Niels zijn adem inmiddels inhield. Van geilheid misschien, maar vast nog meer uit angst voor mijn reactie. "Ben je boos?" vroeg hij zachtjes. Nee, boos was ik totaal niet. In de korte tijd dat ik Niels kende was ik hem ook veel te leuk gaan vinden om boos op hem te kunnen zijn. Een beetje verbaasd, of beter gezegd verrast, was ik wel. Opgelucht haalde hij weer adem.

Ik vroeg hem of dat de grote ommezwaai in zijn leven was geweest, dat hij een geslachtsverande­ring had ondergaan en zijn pik had laten weghalen. “Bijna goed”, zei hij. "Ik ben geboren in het lichaam van een vrouw, maar heb mij altijd een man gevoeld. En ik heb niet mijn penis, maar mijn borsten laten verwijderen." Ik keek hem nog wat ongelovig aan. Hij zag er zo enorm mannelijk uit, met zijn borsthaar en baard. Hij zag waarschijnlijk mijn blik. "Hormonen doen wonderen", zei hij kort. Hij pakte opnieuw mijn hand en liet mij een paar centimeter onder zijn tepels twee dunne littekens voelen die nog de stille getuigen waren van het feit dat Niels ooit met twee borsten was geboren.

"Vind je het mooi geworden", vroeg hij zachtjes. "Heel mooi", antwoordde ik. "Je hebt echt een fantastisch lichaam! En ik kan je honderd procent garanderen dat ik echt alleen op mannen val!" Ik vroeg hem te gaan staan zodat ik hem goed kon bekijken. Met al iets meer zelfvertrouwen ging hij staan en draaide een beetje met zijn lichaam. Hij zag er, met uitzondering van de verrassing die hij in zijn boxershort had gehad, in alle opzichten mannelijk uit. Ik kwam ook uit bed en ging achter hem staan. Langzaam liet ik mijn handen over zijn heerlijke lijf glijden. Hij draaide zijn hoofd om en gaf mij weer een zoen. "Het spijt me dat ik niet ook een pik voor je heb, maar ik heb er maar van afgezien om ook die operatie te ondergaan. Ik vond de resultaten daarvan bij anderen niet altijd even overtuigend. Dus je krijgt een man met een echte kut. Als je me ten minste nog steeds wilt..."

"Hmmm...", zei ik met een grote grijns. "Dan moet ik toch eerst wat nader onderzoek doen." Ik liet mijn hand langzaam over zijn kut glijden. Ik zag Niels heel even verstarren. "Mag ik?", vroeg ik terwijl ik mijn vinger zachtjes over zijn schaamlippen liet gaan. Hij ontspande weer en kreunde zachtjes toen ik mijn vinger langzaam in zijn natte kutje duwde. Hij draaide zijn hoofd opnieuw naar mij toe en begon mij heftig te tongen. Ik voelde zijn lichaam trillen toen ik nog een tweede vinger in zijn kutje liet glijden. Ik trok hem naar het bed toe en liet hem langzaam achterwaarts op het bed zakken.

Toen deed ik iets wat ook voor mij een totaal nieuwe ervaring was. Nadat ik eerst zijn beide tepels had gelikt, ging ik langzaam met mijn tong over zijn buik, via zijn navel, naar zijn schaamstreek om daar met mijn tong zijn kut eens nader te verkennen. Aan de bovenzijde kwam ik een kleine uitstulping tegen, wat – als ik mij de biologielessen goed herinnerde – vermoedelijk zijn clitoris was. Getuige het feit dat Niels flink begon te kreunen toen ik er met mijn tong mee speelde, leek dat inderdaad het geval. (Later zou Niels mij vertellen dat zijn clitoris door de mannelijke hormo­nen iets was gegroeid en nu een klein mini-penisje vormde.) Daarna ging ik met mijn tong verder naar beneden en likte zijn schaamlippen. Niels opende zijn benen wat meer, duidelijk in de hoop dat mijn tong ook nog wat dieper op verkenning zou gaan.

Ik duwde mijn tong nu ook zijn liefdestunnel in, iets waar ik nog geen enkele ervaring mee had. Als iemand me een dag eerder zou hebben gezegd dat ik ooit nog met mijn tong een kutje zou ver­wennen, zou ik die persoon honderd procent voor gek hebben verklaard. Maar nu... nu werd ik er zelfs geil van. Niet omdat het een kut was, maar omdat het de kut van Niels was. En voor Niels was ik inmiddels als een blok gevallen. Als een hele stapel blokken zelfs. Ik zag hoe geil hij ervan werd en wilde niets liever dan hem plezieren. Vice versa leek Niels ook voor mij te zijn gevallen. En hij was ook duidelijk enorm opgelucht dat ik niet boos of teleurgesteld was door het ontbreken van het laatste bastion van mannelijkheid.

"Wil je me neuken", fluisterde hij. "Ik wil je graag in me voelen." Met zijn hand pakte hij mijn pik, die door zijn aanraking meteen weer keihard werd. Nu was het mijn beurt om even onzeker te worden. Dit was terra incognita voor mij en sowieso was ik in bed eigenlijk altijd vooral bottom geweest. Zelf neuken had me nooit echt opgewonden. Maar bij Niels voelde het plotseling heel logisch dat ik de actieve rol op mij zou nemen. Een beetje onwennig positioneerde ik mijzelf tussen zijn benen, terwijl hij mijn pik met zijn hand naar zijn vagina leidde. Terwijl ik bij hem naar binnen gleed voelde ik de natte warmte van zijn kut, heel anders dan het nauwe gevoel dat ik nog wel vaag kende uit de tijd dat ik nog wat meer versa was geweest en af en toe ook wel eens een kontje had volgespoten.

Voordat ik mijn pik helemaal in zijn kut liet glijden, vroeg ik hem of we geen condoom moesten gebruiken. Hij zei dat dat niet nodig was. Hij had zijn eileiders wel laten verwijderen. "Geen kans op kleine Maikjes of Nielsjes dus", zei hij lachend om vrijwel direct daarna een flinke kreun van genot te laten horen toen ik mijn pik langzaam tot aan mijn ballen zijn kut in duwde. Ik begon hem heel voorzichtig te neuken, totdat ik me realiseerde dat er helemaal geen reden was om zo voor­zichtig te zijn. Zijn kut was immers niet met plastische chirurgie gecreëerd en zou dus gewoon net als elke kut wel een stootje kunnen hebben. Ik begon hem wat minder behoedzaam te neuken en voelde dat zowel hij als ik dicht bij een orgasme was. Bijna gelijktijdig kwamen we klaar en ik kan niet anders zeggen: het was heerlijk!

Bezweet lagen we in bed na te genieten, Niels met zijn hoofd op mijn borst zodat ik zijn baard zachtjes over mijn tepel voelde schuren elke keer dat mijn borstkas door mijn eigen ademhaling iets omhoog ging. Ik bedacht me wat een wonderbaarlijk mooi lichaam hij had, in alles mannelijk, behalve zijn kutje. Maar dat paste eigenlijk honderd procent in het plaatje. Een mooie man, met een bijzondere verrassing voor nog grotere intimiteit. Ik betrapte mijzelf op de gedachte dat Niels de juiste keuze had gemaakt door niet voor falloplastiek, een chirurgisch gevormde penis, te gaan. Ook omdat hij er kennelijk zelf enorm van genoot om geneukt te worden. Ik keek naar Niels. Zijn ogen waren dicht en hij had een grote glimlach op zijn gezicht. Volgens mij was hij gelukzalig in slaap gevallen...