De Vriendengroep - 2

We hadden even wat tijd voor onszelf en ik pakte de koffers uit de auto terwijl zij even bleef kletsen met Jeff en Nathalie. Daarna waren we samen. De rest kwam later. En aangezien we de langste reis van allen hadden, was het wel lekker om heel even wat rust te pakken. Maar ze is stil. Nog stiller dan ze al was. Of leek dat maar zo? Het viel op. Ik kreeg er nog steeds een raar gevoel bij. Waarom was ze zo stil? Ze leek wel ongelukkig. Maar net nog zag ik haar lachen met Jeff en Nathalie. Lag het aan mij? Ik had nog nooit zo getwijfeld aan mijzelf in deze relatie met haar. IK dacht daar nooit een reden voor te hebben. Maar kijk wat haar vrienden hebben bereikt… En wat had ik bereikt? Was dat dan het probleem? Ik kon er maar op één manier achter komen. Ik was nooit bang voor haar geweest, en ook niet voor de waarheid. Liever de harde waarheid dan een leven leiden vol leugens en verzwijgingen.

‘Ik maak me een beetje zorgen.’ zei ik haar nadat ik mijn eigen koffer had uitgepakt, terwijl zij de hare nog had laten staan. Ze lag op bed en keek op haar telefoon. Ze had niks gezegd. Niks. Dat terwijl er misschien wel zo veel te zeggen viel. Al was het maar over dit weekend, onze reis, deze kamer… Er kon genoeg gezegd worden. ‘Is er iets?’ vroeg ik haar omdat ook nu een respons uitbleef. Ze keek me wel aan, maar zei niks. Ze schudde haar hoofd en lachte me lief toe. Ik geloofde het nog maar net. ‘Als er wel wat is, dan moet je dat wel zeggen.’ durfde ik er verder nog niet op in te gaan. Daar knikte ze dan op. Maar nog altijd geen woord. Dat vond ik een beetje pijnlijk. ‘Ik ga even douchen.’ zei ik haar toen maar. Het was warm en na zo’n reis had ik daar wel zin in.

‘Ja, natuurlijk.’ klonk ze toch wat opgetogen. Ik had haar graag even meegevraagd, maar niet op deze manier. ‘Ik ga even naar Jeff, denk ik.’ zei ze daarna namelijk snel. Ik begreep dat ze haar oude schoolvriend een hoop te vertellen had, of veel te vragen, maar het deed zo wel extra pijn. Ze was gewoon niet te peilen meer. En dat deed juist zo zeer na drie jaar een relatie te hebben. Zeker omdat ze het niet wilde zeggen. Er was iets. Maar wat?

De badkamer was ook maar half af. In het midden stond een badkuip, zo’n mooie op pootjes met een hoog tafeltje ernaast met dure badspulletjes erop. En bij de muur aan de kant van de hal hingen twee wasbakken in marmer met elke een grote spiegel erboven. En aan het plafond hing een mooie kroonluchter, niet al te groot. Maar de muren waren kaal of nog kapot met hier en daar een scheur zelfs. En de vloer lag half open. Het was een gekke combi. Alsof je in een ruïne stond, maar dan met voorzieningen. Des al niet te min had het iets warms, vooral door het licht wat van buiten kwam en de warme lampen bij de wasbakken. We hadden ons weekend kunnen inluiden hier. Al waren we niet het type stel wat dat zomaar zou doen. Ik moest misschien ook niet dingen verwachten die onmogelijk waren. Samen douchen was misschien wel teveel gevraagd. Dat deden we thuis ook niet. wel eens gedaan, maar dat was alweer lang geleden. Moest ik haar ruimte geven of wat tijd alleen? Die had ze nu, maar dan ging ze naar Jeff. En ik gaf haar altijd tijd en ruimte. Ik was niet zo plakkerig. Of miste ze dat juist? Het contact met Jeff was meteen warm. Dat zag ik meteen. Niet dat ik bang was dat er iets zou zijn tussen hen. Dat geloofde ik gewoon niet. Maar ze had gewoon een speciale band met die vrienden van haar. Misschien dacht ze wel dat het mijn schuld was dat ze hen nooit zag. En dat was misschien ook wel zo. Alleen zijn, was voor mij in ieder geval niet heel gunstig. Ik stond alleen maar te malen terwijl het warme water over me heen viel. Samen op vakantie, maar toch alleen.

En dat ze dan alweer binnen tien minuten de kamer kwam binnengelopen, verraste me dan juist. Zoals ik al zei, was ze niet te peilen. Zeker niet toen ze op de deur klopte en binnenliep. Er hing geen gordijntje om het bad heen. De vloer was ook al aardig nat, maar dat kon die wel hebben, denk ik. Er hing al wel een reling voor een gordijntje, maar geen gordijntje… Ik stond dan ook volledig naakt voor haar. Ze zag het, schrok toch even en liep meteen rood aan.

‘Hey.’ zei ik maar zachtjes, maar bleef voor haar staan omdat ik zag dat ze naar me keek, en dat beviel wel. Ze keek weer een keer naar me. Goed, ik was geen god die in deze villa zou kunnen wonen, maar des al niet te min heeft ze me altijd als zeer aantrekkelijk beschouwen. En nu ze zo keek, wist ik dat weer. Al kwam het nog zo onverwachts.

‘Ik wilde m’n excuses aanbieden.’ zei ze toen snel, en ze keek even weg. Langzaam stapte ze dichterbij. Ik vond haar altijd mooi, maar iets verlegen was ze nog op haar mooist. ‘Dus, sorry.’ zei ze me. Voor haar gedrag, dacht ik. Ze keek me weer aan en kwam nog dichterbij. ‘Ik vertel het nog wel een keer. Maar het ligt niet aan jou. Ben juist blij hier met je te zijn.’ liet ze nu een hele andere kant van haarzelf zien. Deze kant kende ik. Ik was ook blij dat ze dit nu zo vertelde en haalde opgelucht adem.

‘Dacht echt even dat er wat was.’ slikte ik wel. Ze keek kort weg, en weer ondeugend terug. Ze stond vlak voor me. Wel iets lager. Mijn naaktheid bungelde vlak voor haar. Het warme water viel nog op mijn lichaam. Het stoomde in de badkamer. Ze keek niet veel later naar die naaktheid. En die naaktheid begon langzaam te groeien met dat het warme water erop viel.

Ik had natuurlijk nog steeds het idee dat er iets niet klopte. Maar ze had een hand uitgestoken en terwijl ze me bijna vragend in verlegenheid aankeek, raakte ze hem aan. Ik zuchtte meteen weer van opluchting. Daarop begon ze te glimlachen.

‘Ik was nog niet klaar met het aanbieden van mijn excuses.’ fluisterde ze zachtjes. Niet veel later stond hij in volledig harde toestand en draaide ze al behendig haar hand erom heen met de allerzachtste aanrakingen. Ik vergat zo snel hoe ze de afgelopen dagen was en had gedaan. Misschien viel het ook wel mee. Ze verfrommelde lippen en sloeg ook even haar lange, bruine haren achterover. Ze was zo mooi. Ik vond haar zo sexy. Altijd al. Zou ik vaker moeten zeggen. Maar zoals ze nu hier stond, een stuk lager ook, met die hand voorzichtig op mijn hardheid, was ze nog mooier dan ze al was. Zo sexy, zoals ze ondeugend en verlegen bleef kijken. Ze had het heerlijkste wipneusje wat ik ooit gezien had, en dat in combi met haar ronde wangen en grote ogen was al een waar genot waar ze me vaak genoeg had mee mogen opwinden, of ze het nu wist of niet. Voorzichtig had ze haar handen ingesmeerd met wat zoet ruikende badolie, mango en perzik, en toen het licht begon te soppen, pakte ze me beet met beide handen, die er ook meteen weer afgleden door die olie. Ik deed een stapje dichterbij. Mijn gladde, natte lul bevond zich net onder haar kin, mijn eikel wees naar haar hals. En haar handen gleden op en neer zonder hem echt vast te pakken, terwijl ze naar me opkeek met die grote ogen en dat ondeugende snoetje. Elise was alles wat ik wilde. Dat wist ik al toen ik haar zag. Daar was geen twijfel over mogelijk. Of ik alles wat zij wilde, was de vraag die de laatste tijd door mijn hoofd had gespookt. Dit leek er wel op.

Ik boog al snel voorover, legde m’n hand in haar nek en trok haar dichterbij en iets op zodat ik haar kon zoenen. En mijn kus beantwoorde ze zwoel terug met plakkende lippen. Voordat we het wisten, hapten we naar elkaar, gleden haar handen over mijn harde eikel, langs m’n stijve zacht, en strelend over mijn nog volle zak, die dat niet lang ging blijven. Haar aanrakingen waren allemaal raak. Door het water spoelde de meeste olie weg al bleef het glad. Wel vond ze steeds meer grip en begon het steeds meer op aftrekken te lijken, wat mij nog meer deed doen genieten. Mijn natte handen gleden bij haar hals haar strakke truitje in. Ze had mooie borsten. Niet te groot, maar rond en stevig. Ik kon daar vaak met moeite van afblijven. Maar ik bleef er dan wel van af. Nu niet. Ze liet haar hoofd goedkeurend naar achter tollen terwijl ik mijn beide handen onder haar truitje en onder haar bh kreeg en haar probeerde te evenaren met een massage zoals ze die mij nog steeds gaf. Het was niet de meest comfortabele houding, maar kon ook niet zeggen dat we het eerder staand hadden gedaan. Zelfs niet met de handen. Ze trekt haar handen terug, maar ook haar truitje uit. Daar had ze haar handen voor nodig. Ze leunt nog dichterbij en haar mooie borsten stonden vol in haar bh, die ze iets opdrukte en tegen elkaar. Ze hijgt zachtjes. Ze pakte me weer beet met één hand en trekt er een paar keer vlot aan. Ik kreeg het idee dat ze meer wilde. En toen legde ze opeens mijn eikel ertussen, een beetje naar beneden gericht en kijkt ze me wulps aan terwijl haar hand langs de schacht glijd. Ze gaat op haar tenen staan en duwt even een paar keer haar volle borst ertegen aan. Hier word ik wild van. Zo had ik haar nog nooit gezien. Dit had ze nog nooit gedaan.

‘Kom erbij.’ hijgde ik al snel, en wilde haar uit die kleren zien, zodat we hier in bad of onder de douche elkaar echt even konden vinden.

‘Wil niet dat m’n haar nat wordt.’ zei ze toen. Ik dacht dat ze een grapje maakte. Maar ze meende het. Ik slikte al teleurgesteld, maar mijn eikel lag nog tussen haar zachte borsten. ‘Kom jij er maar uit…’ lispelde ze toen zelfs uitdagend. Ik draaide de kraan meteen dicht, en nat en naakt stond ik toen plots voor haar. Mijn hand in de hare en ze trok me mee naar hoek met de wasbakken waar ze zich door mij op liet tillen tussen beide kraantjes in. Mijn tong al in haar mond, haar handen op mijn wangen, en toen ze haar benen spreidde, drukte ik me meteen tegen haar aan. Jammer dat ze niet naakt was. Ik had nooit geweten dat ze zo goed was in het aanbieden van excuses. Dat mag ze wel vaker zo doen. Zolang het maar goed komt, ten minste. We vrijen en drukken elkaar steeds dichter tegen elkaar aan. Ik lispel in haar oor dat ik meer wil nu. Zij lacht terug ook meer te willen, maar ook meer te geven. En dan duwt ze me iets terug. Ze laat zich van de rand afzakken, kust me op de mond en draait me langzaam, en een beetje onhandig om zodat ik nu tegen de rand sta. Ze doet haar borsten nog even goed in haar bh, en ik kijk naar haar ongelofelijke lichaam, haar schouders en buik zo bloot, haar heerlijke benen nog strak in donkere jeans.

En toen zakte ze af… Wow, dit deed ze echt niet vaak. Eén hand liet ze op m’n dij liggen en daar streelde ze me onophoudelijk terwijl de vingers van haar andere hand zich stevig om mijn harde lul vouwden. Ze sloot haar ogen en vrijwel meteen mocht ik haar zachte, vochtige lippen voelen die wat verkoeling brachten op de lul die ze zo heerlijk heet gewreven had. Ze kuste de eikel, opende haar mond en likte eraan terwijl ze hem naar binnengleed. Ik slikte, vloekte zachtjes en vergreep me aan de marmeren rand terwijl ik toekeek hoe mijn Elise me een heuze pijpbeurt gaf. Over dingen gesproken die ze nooit deed… En waarom eigenlijk niet? Dit deed ze zo goed. Ik was het alweer vergeten hoe goed ze dit kon. En zoals ze het deed, leek ze het ook niet vervelend te vinden. Ze nam steeds diep adem door haar neus en liet mijn eikel kleine beetjes toe in haar mond die ze openhield, of hij er nu inzat of niet. En dan likte ze er soms ook gewoon even voorzichtig aan, bijna speels. Speeksel glinsterde. Haar adem kon ik voelen dan. En ze hield de ogen nog even gesloten. Totdat ik weer vloekte.

‘Elise…’ hijgde ik daarna, en ze keek me aan. Een geweldige grijns verscheen op haar gezicht, terwijl ze haar mond iets verder opende en me een heel stuk verder in haar mond nam. En daar keek ze me dan bij aan. Ik geef voorzichtig aan dit niet lang vol te houden zo. Daar lijkt ze zich weinig van aan te trekken. Hier kon ik wel aan wennen, overigens. Ze bleef me aftrekken met die ene hand terwijl de andere nog altijd over m’n been wreef. En ze bleef me afzuigen. Steeds iets fanatieker. Haar ogen gingen ook niet meer dicht. Ze bleef me aankijken. Ze knipperde af en toe wel, maar dit alles mocht even in het teken van mij staan. Dit was pas excuses aanbieden.

Maar waarvoor ook alweer? Waarom moest ze zo haar excuses aanbieden? Was het zo erg? Of was er nog steeds iets wat ik miste… Terwijl ik haar zo haar best zag doen, begon het weer te knagen. Niet nu, dacht ik nog. Even genieten. Nu het nog kan?