Talent - 2

De man knikte. ‘Ja. Hier liggen je talenten, Lia. Je bent een slet. Waarom niet de volgende stap zetten en een hoer worden? Zo iemand is voor een PR-afdeling van onschatbare waarde.’ Hij tilde haar kin een beetje omhoog en kuste haar. ‘Dus? Wat denk je? Klaar om een bedrijfshoer te worden?’

Amelia deed alsof ze nadacht, ook al stond haar besluit al vast vanaf het eerste moment. ‘Hoeveel schuift het?’ wilde ze weten - hé, als je een hoer wordt, kan je het maar beter doen zoals het hoort, niet?

Erik noemde een bedrag waarvan ze spontaan eurotekens in de ogen kreeg. ‘Hell yes, ik doe het.’

‘Fijn!’ De man omarmde de jonge vrouw. ‘Welkom in het bedrijf,’ zei hij in haar linkeroor.

Amelia maakte zich los na een paar seconden. ‘Maar geen woord tegen mama, hé. Dit mag ze nooit te weten komen.’ Terwijl ze het zei, besefte dat ze dit vroeg of laat toch te weten zou komen. Dus paste ze haar verklaring aan: ‘Of toch nog niet meteen, in elk geval.’

‘Geen woord,’ beloofde Erik. Ook hij had niet veel zin in dramatische huiselijke toestanden. ‘En nu iets stevig te drinken om onze overeenkomst te bezegelen.’ Het werd voor hem een whisky en voor haar gin.

‘Je zei “een bedrijfshoer”. Je hebt dus nog andere hoeren in dienst?’

Erik knikte. ‘Ja hoor. Ken je Karen nog?’

‘Karen? Die grote blonde? Met…’ Ze hield haar handen op suggestieve wijze voor haar borsten - maar dan op een aantal centimeter ervanaf, om de maat D-cup aan te geven.

‘Ja, die met de extreem grote - ahum - “talenten”.’

Nu, dat verwonderde Amelia niet. Die vrouw had de uitstraling van een pornoster. ‘Is ze hier?’

‘Nee, ze is in Buenos Aires. Ze was daar nodig om een contract binnen te slepen.’

‘Dus daaraan mag ik me ook verwachten? Dat ik naar de andere kant van de wereld gestuurd word?’

‘Ja hoor.’

‘Sweet!’ reageerde Lia hierop. ‘Wanneer begin ik?’

De bedrijfsleider raadpleegde zijn agenda even via zijn iMac. ‘Morgen komt een klant. Hij is de Karen-behandeling gewend. Dus komt het goed uit dat jij er nu bent. Anders had ik nog een extern talent moeten zoeken.’

De jonge vrouw lachte. Dan hoorde ze haar pluspapa ‘Momentje’ zeggen terwijl hij de telefoon greep. Vijf minuten later was ze op weg naar de boekhouding om haar American Express-kaart op te halen. Vandaaruit zou het naar de stad gaan om zich in een nieuwe outfit te steken, die zou bestaan uit sexy lingerie en een paar provocerende, peperdure jurken en dito schoenen.

4.

‘En morgen is je eerste echte dag?’ Michelle was zo fier op haar dochter. Eindelijk zou ze de wereld van de volwassenen betreden.

‘Ja, mams,’ antwoordde Amelia. Ze zat op haar kamer, aan hetzelfde bureau waar ze haar studies afgewerkt had. ‘Als je me wil excuseren, ik moet nog een paar dossiers doornemen om klaar te zijn voor morgen.’ Dit was geen leugen. Ook al werd ze een van de bedrijfshoeren, dat wilde niet zeggen dat ze geen kennis over het bedrijf of de klanten moest opdoen. Wilde opdoen.

‘Zeker, meisje. Eten rond zeven uur?’

‘Dat is goed, mama.’

En mama verliet de kamer.

Amelia logde in op haar Macbook, en logde vervolgens in op het account dat de IT-afdeling van het bedrijf voor haar aangemaakt had. Vandaar had ze toegang tot de twee dossiers die ze voor haar samengesteld hadden. De eerste ging over het bedrijf zelf - de geschiedenis, de activa, de who’s who van de klanten… Kortom, alles wat ze nodig had als de klant een diepgaander gesprek wilde voeren.

Het tweede dossier ging over de klant die ze morgen moest begeleiden. ‘s Middags naar een restaurant in de stad; ‘s avonds naar het dakappartement dat het bedrijf eropna hield.

***

De volgende dag verliep perfect. Om tien uur was ze op het bedrijf.

‘We hebben je kantoor in orde gebracht,’ vertelde haar vader.

‘Ik krijg mijn eigen kantoor?’ reageerde de jonge vrouw verrast.

‘Natuurlijk. Volg me maar.’

Een paar minuten later en twee verdiepingen hoger, betraden ze wat Amelia’s kantoor zou zijn.

‘Wow.’ Tot een andere reactie was ze niet in staat. Het was zeer luxueus ingericht. Een design-bureau met daarop een iMac, prachtige kasten om dossiers en spullen in op te bergen, reproducties van moderne schilderijen tegen de lichtroze wanden, een spectaculair uitzicht over het stadspark… En tegen de wand rechts ten opzichte van de deur langs waar het kantoor betreden werd, een wit lederen hoeksalon. Groot genoeg om stevig van jetje op te geven. En omdat je je dan meestal bezweet eindigt met zaad op de meest mogelijke en onmogelijke plaatsen, bereikte je via de deur links van het bureaumeubel een kleine badkamer, uitgerust met inloopdouche.

‘Mooi, pap, vooral het salon.’

‘Wil je het alvast eens uitproberen?’

‘En als ik “ja” zeg, ga jij me dan daarbij helpen?’

Uiteraard wilde Erik zijn plusdochter helpen. Snel deed hij de deur van het kantoor op slot en even later paalde hij Amelia stevig op de sofa.

‘G-g-gaan ze ons niet ho-horen?’ stamelde de jonge vrouw terwijl ze heen en weer schoof onder de niet-aflatend neukgeweld van de man die haar opgevoed had.

‘Daaraan is bij het ontwerp van dit kantoor gedacht.’ Erik trok zich terug uit de kut van Amelia. ‘Kom, pijp me klaar,’ zei hij terwijl hij op de sofa ging liggen.

Als een goede hoer voldeed de roodharige aan de wens van haar klant.

‘Het is behoorlijk geluidsdicht,’ ging de man verder toen zijn snikkel in de mond van de jonge vrouw zat. ‘Niets onder de 90 decibels gaat naar buiten.’

Amelia voelde zich hierdoor al iets beter. Ze kende niet veel schaamte, maar de wetenschap dat niemand kon meeluisteren, vond ze wel geruststellend. Tenzij natuurlijk… Ze haalde Eriks lul uit haar mond. ‘Jij kan zeker wel volgen wat er hier gebeurt? Ze keek rond in de ruimte, op zoek naar camera’s.’

‘Uiteraard,’ gaf de man toe. ‘Ik moet toch kunnen zien of mijn personeel geen gevaar loopt?’ Mannen konden soms wel eens de controle verliezen als ze geil waren. En dan kwam de ware aard boven. Wat op het eerste zicht een volslagen beschaafd huisvader leek, zou wel eens een monster kunnen zijn wanneer hij zich liet gaan. En ondanks het feit dat hij haar ging inzetten als bedrijfshoer, wilde dat niet zeggen dat hij niet ten zeerste begaan was met de veiligheid van de dochter van zijn echtgenote. Natuurlijk sloot hij ook niet uit dat hij zich dan lekker zou aftrekken wanneer zij bezig was met een klant.

Amelia zei: ‘Dat is geruststellend.’ Daarna pijpte ze verder tot Erik klaarkwam. Ze slikte alles door wat hij in haar mond spoot.

Nadat Erik haar kantoor verliet, nam ze tot de middag nog informatie in zich op.

5.

Om twaalf uur ging ze naar de badkamer. Ze werkte haar make-up bij, poetste haar tanden en borstelde haar haar. Om kwart over twaalf pikte haar vader haar op. Met de lift gingen ze naar de ondergrondse garage waar zijn Audi stond. Naar het restaurant was het tien minuutjes rijden. Het had zijn eigen parking, dus dat was gemakkelijk.

Op weg naar daar stelde Erik verschillende vragen met betrekking tot de klant. Tot zijn genoegen - en verbazing, om eerlijk te zijn - kende ze het antwoord op ze allemaal. De vragen over het bedrijf brachten haar evenmin in de problemen.

De klant was een Fransman, Joël Panabrier, eigenaar van een twintigtal winkels in Wallonië. Hij schoof hen veel werk toe en mocht dus regelmatig rekenen op de diensten van de PR-afdeling.

Het was een geslaagd etentje, vond Amelia toen ze een uurtje later terug in de wagen stapten. De man was zeer knap, middelbare leeftijd, een goede gesprekspartner die het ene verhaal afgewisseld met de andere anekdote uit zijn mouw geschud had. In de namiddag had hij een goed gevulde agenda - zo vaak kwam hij niet in de stad en dus wilde hij er altijd het meeste uithalen. De laatste afspraak, om vier uur was met Erik. Daarna zou hij haar oppikken en gingen ze een stapje in de wereld zetten. Dat dus zou eindigen in het penthouse van de zaak. Ze kon niet wachten tot het zover was.

***

De namiddag vulde ze op met het doornemen van enkele dossiers die Erik met haar gedeeld had. ‘Zet een aantal ideeën op papier over hoe we onze relatie met die klanten kunnen verbeteren,’ droeg Erik haar op.

‘Oké, pap,’ - en ze zette zich aan het werk. Nu kwam haar opleiding van pas.

Ondanks haar opwinding over wat de avond ging brengen, slaagde ze er toch in om zich te concentreren. Voor ze er erg in had, verschenen Erik en Joël in haar kantoor.

‘Klaar om te gaan, Lia?’

De jonge vrouw knikte. ‘Even mijn computer te slapen leggen,’ zei ze en activeerde de slaapstand op haar iMac. Een snel bezoekje aan de badkamer om haar make-up wat bij te werken en ze was klaar om te gaan.

Joël nam haar mee naar een bistro voor een licht hapje. De maaltijd van de middag was nog maar net verteerd. Weer verbaasde het haar hoe gemakkelijk het was om met deze man te praten. Blozend - echt - nam ze zijn complimenten wat haar Frans betrof in ontvangst.

Na de bistro gingen ze naar een bar op wandelafstand. Daar dronken ze en kletsten ze. Amelia maakte duidelijk dat ze ernaar uitkeek om door hem geneukt te worden. Dus verlieten ze de bar een uurtje later. Een snelle - maar voorzichtige - rit later parkeerde Joël zijn wagen in de ondergrondse parkeergarage die bij het penthouse hoorde. In de lift die hen naar de vijftiende verdieping voerde, sloeg de jonge vrouw haar armen rond zijn nek en kuste hem hartstochtelijk. De zakenman genoot van de manier waarop haar tong danste met de zijne. Met zijn rechterhand kneedde hij haar linkerborst. Ze droeg geen bh. Dat had hij al gezien toen hij haar oppikte in haar kantoor. Zou ze…? Zijn hand daalde af en kroop onder haar jurk in. Dan ging het omhoog langs de binnenkant van haar linkerdij tot hij zijn doel bereikte: haar vagina. En ja hoor, het was zoals hij hoopte. Haar poes was bloot en nat.

Bing. Het signaal waarmee de lift te kennen gaf dat ze het eindpunt bereikt hadden.

De klant en de hoer verlieten de kooi. Ze hoefde de kleine hal maar over te steken en betraden het penthouse.

‘Wow,’ deed Amelia toen ze het zag. De inrichting was vrij eenvoudig te noemen, maar het zicht over de stad sneed haar de adem af. Een schuifdeur gaf toegang tot het balkon.

‘Is het de eerste keer dat je hier komt?’ vroeg Joël, die haar gevolgd was.

‘M-mmm,’ deed zij bevestigend. ‘En jij? Ben je al vaak hier geweest?’ Vast wel, wist ze, vermits hij regelmatig gebruik maakte van de diensten van Karen.

‘Een keer of vijf, zes,’ antwoordde hij. Dan trok hij haar terug in zijn armen. ‘Maar nooit met mooier gezelschap.’

Heimelijk voelde Amelia zich gevleid. Maar ze wist best wel dat ze zijn antwoord niet te ernstig mocht nemen. Hij zei waarschijnlijk hetzelfde tegen al de meisjes waarvoor hij betaalde. Of die hem ter beschikking gesteld werden, zoals nu het geval was.

Wat ze wel ernstig nam, was haar werk. Ze kuste Joël met al de passie die ze kon opbrengen. Haar handen gingen van zijn gezicht via zijn gespierde borstkas naar beneden tot ze bij zijn rits kwamen. Snel deed ze die open; een tel later haalde ze zijn stijve pik tevoorschijn. Dan bedacht ze dat ze buiten stonden. Ze keek omhoog en las zijn gelaatsuitdrukking. “Doe maar,” zei die. Dus liet ze zich op haar knieën zakken en pijpte hem.

Panabrier kreunde goedkeurend. Zo lekker. Hij was al vaak gepijpt, maar dit moest toch wel een van zijn betere beurten zijn. Liefdevol streelde hij door haar ros haar. ‘Oh, wat doe je dat goed…’

Amelia was tevreden. Ze kreeg vaak complimenten over de manier waarop ze lullen afzoog, maar toch streelde het altijd weer haar ijdelheid.

Om te voorkomen dat hij vroeger dan hij wilde zou spuiten, trok de man de hoer na een paar minuten genieten overeind en keerde haar om. Terwijl ze met haar handen op de balustrade leunde, tilde hij haar jurk omhoog zodat hij zijn lul in haar kletsnatte kut kon schuiven. Rustig neukte hij haar; met zijn kin op haar linker schouder, keek hij samen met haar uit over de nachtelijke stad. De geluiden die van de straten opstegen, waren als een soundtrack die hen begeleidde tijdens hun liefdesspel.

‘Uhm ja, Joël… Zo lekker wat jij doet…’ Lia legde haar linker hand tegen zijn wang en streelde die. Met zachte dwang draaide ze zijn gezicht in haar richting zodat ze hem kon kussen. Tegen zijn mond fluisterde ze ‘Kom klaar in mijn poesje, alsjeblieft, spuit het vol…’

Een dozijn bekkenslagen later deed de man wat de hoer vroeg. Hij dumpte zijn zaad in haar schoot.

‘Oh ja,’ reageerde Amelia, ‘dit is zalig. Laat hem nog even zitten, schat.’

De zakenman deed graag wat de zakenvrouw hem vroeg. Hij hield hem zolang in haar kut tot hij er, volledig verslapt, uit glipte.

Dan verplaatsten ze zich naar binnen, waar hun kleren op de vloer belandden en ze een kwartier later, na een verfrissend drankje, klaar waren voor het vervolg. Dat bestond erin dat ze, op haar buik op het bed liggend, haar billen uit elkaar trok. Joël begreep precies wat ze wilde, en naaide zich klaar in haar darmen terwijl zij wellustig kermde. Als er een ding was waarvan ze genoot, iedere keer weer, was het anale seks.