De Vriendengroep - 76

Een weekje later was het zover. Elise was weer op Ameland. Een weekendje maar. Zo zouden we het doen. Het was het idee dat ze af en toe naar mij toe kwam, maar vooral daar bleef bij haar ouders totdat we weer echt elkaar konden en wilden vertrouwen. Want we hadden dan wel gepraat, makkelijk was het nog steeds niet. Er was wat gebeurd. Er was me wat verteld. En het ging me niet in de koude kleren zitten. Uiteindelijk wisten we nog altijd niet precies hoe verder. Maar ze was hier. Vrijdagavond gekomen, zaterdag had ze goed als voor zichzelf omdat ik moest werken en zondag waren we dan echt even samen. Letterlijk stapje voor stapje. We zijn heel voorzichtig. Bijna te. Seks was ook wel een dingetje. Dat ontbrak dit weekend nog, al was de wil er wel. Die wil werd alleen niet uitgesproken. Zij hintte wel op fysiek contact, en ik wilde ook wel, maar durfde het nog niet. Ik wilde ook niet dat het meteen weer enkel om seks zou gaan draaien, al had ik wel zin haar een enorme beurt te geven. Ik zou haar zelfs willen zeggen dat ze wel wat goed te maken had, en dat dan maar op dat vlak te doen. Maar ik deed het niet. We sliepen wel samen in bed, knuffelde wat onwennig, en gingen vervolgens gewoon slapen. Als ze aan het douchen was, wilde ik er wel bij springen, maar het voelde gewoon niet goed. Ze keek regelmatig flirtend en uitdagend mijn kant op, maar ook zij ondernam niet een directe actie, of sprak zich ook daadwerkelijk uit meer van mij te willen. En dus was het lastig. Het was een lastig, eerste weekend. Die zaterdag stond ze bij me in de winkel te werken, wat wel heel leuk was, en ook Eke had ze gezien. Dat leek me goed. Een keurig en normaal meisje. Zo kon het ook, dacht ik dan. Maar zo wilden we het natuurlijk niet. Seks was zo belangrijk geworden in onze relatie, en dat in allerlei vormen. Maar het kwam er niet van. En dat was best zonde. De vanzelfsprekendheid was er als vanzelfsprekend vanaf.

Na drie weekendjes blijft ze langer. Onderling is er nog weinig veranderd. We hebben wel plezier samen en er is fysiek contact. Maar geen seks. Zelfs niet even vlug wat gevinger of getrek. Nee, dat bleef gek op de een of andere manier, en we durfden het er ook niet over te hebben. En dat moest wel. Wilden we verder, dan moesten we het erover hebben. Sinterklaas vierde ze bij mij, en dat hadden we samengedaan met Eke en wat van haar vrienden. Ook dat was leuk. Eke was echt een toffe meid, en leek ook blij te zijn dat ik en Elise weer samen waren. Zij had ook geholpen. Maar dat viel niet te vergelijken met hoe Kamila dat toen had gedaan. Eke was anders. Haar vrienden waren anders. Dit was een totaal andere vriendengroep. We belandden dan ook in een hele andere wereld. Elise gedraagt zich ook meer ingetogen en wordt meer geaccepteerd. Ze spreekt ook af met de meiden uit die groep, en ze zijn regelmatig hier bij ons, aangezien hun nog allemaal thuis wonen, en allemaal zeer christelijk door het leven gaan. Bij ons waren ze in ieder geval vrij om te spreken. Wij waren dat dan niet. Maar ook als we samen waren, voelden we ons nog niet vrij om te spreken. Eke's groepje bestond uit twee andere meiden en twee jongens. Daar kon ik dan wel weer mee overweg, al waren zij wel een stuk jonger. Ik was ondertussen 24, en hun waren net of nog geen achttien. Maar ook ik waardeerde wel het contact met de buitenwereld. Ik waardeerde ook ergens wel die kuisheid. Ik hoefde nergens wat achter te zoeken. Al die gekte was hier niet te vinden. En ook op Elise had dit een positieve invloed. Zij heeft nooit een christelijke opvoeding gehad. Ik wel vroeger. Maar we gingen zelfs mee naar de kerk op een gegeven moment. Kerst kwam dichterbij. Ik leerde een hele andere en veel leukere Elise kennen, ondanks dat de behoefte naar seks zeker bleef bestaan. Die werd alleen maar groter. Het contrast was enorm. Deze Elise, en de Elise die ze was geweest en vast weer wilde zijn, met mij en al die anderen...

Ik had dit niet kunnen voorspellen, eerlijk gezegd. Maar het was echt goed voor ons. Dat we geen seks hadden, was minder erg. Want dat hadden die anderen ook niet. Die meiden waren leuk, hoor, die jongens wat zielig en ielig nog. Die gingen nog een tijd lang geen seks hebben, kon ik me zo voorstellen. En dat was juist goed. Alles op z'n tijd. Hadden wij dat ook maar gedaan. Toch nam de seksuele spanning tussen mij en Elise niet af, maar juist toe, naarmate we meer met deze vijf christelijke jongeren optrokken. En dat had te maken met dat ik en Elise nogal tot de verbeelding spraken, wat we doorkregen. Puur omdat we ouder waren. Zoals gezegd waren die meiden en jongens rond de achttien jaar oud. Elise 21 en ik 24. Wij waren 'volwassen' en woonden al op ons zelf. Wij waren natuurlijk allesbehalve volwassen, maar wisten zij veel. Het was mij al opgevallen dat zij de aandacht regelmatig wist te trekken van de twee jongens. En dan deed ze niet eens iets heel bijzonders. Dat maakte haar dan ook zo bijzonder, zo knap en leuk als dat ze al van zichzelf was. Maar ook ik trek de aandacht. Van Eke, maar ook van haar twee vriendinnen. En dit geeft spanningen en gevoelens die ons maar al te bekend voorkomen. We hebben het hier dan ook over. Gewoon op een luchtige manier zonder daar iets meer van te maken dan het is, en voorzichtig als we waren doordat we niet dezelfde fouten wilden begaan met een groepje vrienden wat gewoon normaal was verder. Maar toch... Als we een keertje in het weekend bij ons thuis een drankje doen met z'n allen, zie ik Elise weer flink de aandacht trekken. En als ik haar dan toefluister een stapje verder te gaan, doet ze dit ook en laat ze haar hand een keer ongemerkt langs een kruis glijden... Zo broos waren we. Zo makkelijk vielen we dan terug in de oude patronen. Want dit wond ons dan weer enorm op en zo vonden we elkaar dan weer, debiel en ongewenst als het eigenlijk was... Ook ik flirt dan met de meiden, en bekijk ze zonder schaamte, wat leidt tot blozende tienermeisjes. Zo fout. Maar ook zo leuk. En dan bleven we elkaar maar zeggen dat dit niet kon en dat we dit niet moesten doen. Het was 'per ongeluk'. Zo moest het dan maar overkomen. Maar we wisten precies wat we deden. We wisten dat we verloren waren. Hoe konden we dit in hemelsnaam nu alweer doen. Al deden we verder niks met de personen uit dit groepje, die ook wel een naam verdienden ondertussen. Naast Eke was er Willemijn en Sanne. Eke, Willemijn en Sanne waren alle drie blond, nagenoeg dezelfde kleur blond. Mooie, jonge meiden, die goed voor hunzelf zorgden. IJdelheid was een zonde die de meeste christenen voor lief namen. Zeker die meiden. Spijkerbroeken mochten wel gedragen worden in hun kerk, maar regelmatig waren het korte rokjes met bedekkende, strakke leggings die dan juist tot de verbeelding spraken. Ik vond refo meisjes altijd een beetje ordinair. Ze deden er altijd alles aan om juist op te vallen en aandacht te trekken die ze dan niet kregen omdat het niet mocht. Maar van mij kregen ze die wel. En deze drie kregen het al helemaal niet van de twee jongens uit het groepje, die steeds meer alleen maar oog kregen voor Elise. Er was Rens, een sukkeltje om te zien, en een kneus in de omgang. Maar verder wel een aardig jongen, hoor. Had een droge vorm van humor waar ik stuk om kon gaan. Interessanter was de ander. Adil heette hij. Geadopteerd... En je kon wel raden waarom hij interessanter was. Hij had z'n roots ergens in de Hoorn van Afrika liggen. Een mager mannetje. Maar ook Elise vond hem dus interessant. Zijn kruis had ze even mogen voelen van mij, en was haar bevallen. Zeventien en achttienjarigen. We waren zo verkeerd bezig...

Toch is het onschuldig. Zeker met wat wij op onze kerfstok hadden. Maar ook zij hadden niet meer door dan wat er ook daadwerkelijk gebeurde. Het was per ongeluk voor zover ze wisten. We deden niks. We spraken niks af. Er waren geen plannen. We waren zo voorzichtig. We wisten wel beter. Maar het doet wat met ons. Ik en Elise vinden elkaar weer. We doen het weer. Ik durf haar weer te pakken en opeens lijkt alles weer mogelijk. Na maanden hebben we dan weer seks. Eindelijk weer seks. En goed ook. In bed, onder de douche, voor het ontbijt, erna... Opeens kon het weer. Het moest weer, want het moest al die tijd al. Maar het gebeurde maar niet. En nu kon het weer. Weer door anderen, maar nu toch vooral door onszelf. We spraken er weinig over, maar deden het gewoon. En zo kwamen we wat dit betreft weer in ons oude, gewenste patroon terug. Hand en mondwerk kwamen er ook regelmatig aan te pas. Voor of na de seks, dat maakte ons niet uit. Het bleef altijd wel een beetje gek. Want het kwam dan opeens spontaan weer op, terwijl we er zolang omheen hadden gedraaid. En we wisten ook al te goed hoe het kwam. Een relatie tussen mij en Elise zonder invloed van anderen leek niet eens mogelijk. Iets wat ik me stilaan begon te realiseren. En dat in de breedste zin. Dat blijkt ook vooral naar voren te komen als we toch weer de grenzen opzoeken. Elise heeft het over ons. Tegen de anderen heeft ze verteld dat het even niet boterde, maar dat we nu weer op de goeie weg waren. Dit omdat die andere drie meiden nogal wat interesse hadden getoond in hetgeen wat ze niet mochten doen, volgens de kerk. Maar ja... Die mooie meiden... Die willen ook wat... En wij wisten wel wat.

Toch moest ik haar nu meteen een halt toeroepen. En vooral mezelf. Dit ging niet goedkomen zo. Het was leuk. En lekker. Vooral als we weer samen waren. Maar omdat we weer seks hadden, werd er ook automatisch minder gepraat. En nu kwam Elise alweer met een plannetje omtrent haar nieuwe vriendinnen, die ze al goed nieuwsgierig had gemaakt.

'Het is alleen kijken.' zei ze nog. Want dat was het idee. De drie zouden stiekem een keertje komen kijken als ik en Elise aan de haal zouden gaan met elkaar.

'Maar waarom dan?' wilde ik haar simpel stellen. Waarom hadden we dit nodig. 'Ik wil het niet. Dit moet toch ook kunnen zonder steeds maar weer iets te verzinnen?' wilde ik vooral weten, en zuchtte diep en zelfs wat ontredderd. En gelukkig zag ze dit. Ze snapte dit. En ook zij zuchtte en ontmoedigd nam ze plaats op een stoel aan de keukentafel, terwijl ik bij het aanrecht stond. Ik wilde haar ook ontmoedigen. Niet weer.

'Ik dacht gewoon...' begon ze nog kinderlijk, maar maakte ze niet af.

'Het zijn zowat nog kinderen.' noemde ik die vijf maar, al was dat ook weer niet zo. Maar ik probeerde alles om haar nu toch echt van dit idee af te helpen. 'We zijn al te ver gegaan.' was ik van mening. 'Adil kijkt ook anders naar je, sinds die keer. En dan was het alleen nog een hand die 'per ongeluk' over z'n kruis gleed.' noemde ik het zo duidelijk, en klonk het zo absurd. 'Dit is niet normaal.' zeg ik haar nu een keer eerlijk. 'Wel leuk en spannend, maar niet normaal. Kunnen wij dan niet samen verder zonder dit?' leek ik het antwoord al te weten. Onze relatie zat nog steeds in een diepe crisis.

'Ja, natuurlijk wel.' zegt ze dan toch hoopvol. 'Maar ik dacht dat jij het ook zou willen.' geeft ze aan.

'Ja, natuurlijk wel.' doelde ik op zo'n beetje alles wat me maar konden verzinnen en al samengedaan hadden. 'Maar soms is het beter als een fantasie een fantasie blijft.' was ik nu wel van mening. 'Dit gaat fout. Alweer.' wist ik het zeker. En zij kon het niet ontkennen. We deden niets liever dan staren in twee naderende koplampen. En dan gewoon blijven staan. Al toeterde die auto nog zo hard. We zagen het aankomen, en bleven dan gewoon zo lang mogelijk staan. Deze keer niet, hoopte ik.

'Je hebt gelijk.' zegt ze dan ook, al vindt ze dit moeilijk.

'Je laat je meeslepen.' zeg ik haar. 'En meestal vind ik dat leuk. Maar niet nu. Niet hier, en niet met hen.' probeerde ik haar echt te overtuigen. 'Ik heb hun niet nodig om me aangetrokken tot je te voelen. Niemand. Alleen jij.' zeg ik haar dan, omdat ik voel dat dit iets onderliggend is. 'Weet je dat dan niet?' slik ik vragend.

'Jawel.' zegt ze me dan en ze kijkt me lief aan. Ik stap op haar af en ga door m'n knieën zodat ik op ooghoogte voor haar zit. Ik kijk haar aan en we lachen naar elkaar. Ik leg m'n hand in haar nek en kus haar op de mond. En zij kust me terug.

'Ik wil je alles geven wat je maar wil.' fluister ik dan in haar oor. 'En iedereen.' voeg ik er spannend aan toe. Hier kijkt ze van op en ze lacht er heugelijk om. Ik was namelijk niet gek. Het was de aard van het beestje. En dat moest ik niet onderdrukken. 'Maar alles op z'n tijd. En alsjeblieft samen. Want nu ben je weer alleen aan het werk gegaan.' verweet ik haar iets opgezet te hebben zonder mij. Want dat ze het al over ons had, was misschien ook wel iets wat we even hadden moet bespreken, smeuïg als ze vast gebracht had naar die drie onwetende meiden. Ze zoent me nu weer, en tongt me ook kort. Mijn hart bonst hard. Ze realiseert zich nu dat ik weet wat ze is, en wat ze nodig heeft. Maar dat mocht niet gaan heersen.

'Vind je mij wel aantrekkelijk zonder anderen?' vraag ik haar dan, met een gemene grijns. Ik wist wel beter. Al was ze ook nu weer opgewonden geraakt door een vooruitzicht wat ik haar voorhield, al was dat allesbehalve concreet. Maar met mij was een hoop mogelijk. En dat mocht ze best weten. Maar dan wel echt met mij, en niet zij alleen. Dat was haar duidelijk, en dat wond haar nu op. Ik sta op en voor haar neus begin ik mijn broek los te maken. Ik had een stijve. Want ik voelde mij aangetrokken tot Elise. Enorm.

'Nee, wacht.' zegt ze nog, maar ik laat mijn piemel tevoorschijn wippen, en raak haar linkerwang. Ze lacht hier om, en dit doet vanzelfsprekend wat met haar. 'Ze komen zo hierheen.' zegt ze dan, terwijl ik mijn eikel naar haar mondje dirigeer. Elise was te lekker om te weerstaan. En dat vond ik niet alleen. Ze opent overigens gewoon haar mond, en mijn eikel glijdt zo naar binnen. Ik leg een hand op haar hoofd en duw mezelf voorzichtig verder zonder te ver te gaan.

'Alleen de meiden dan?' zucht ik verlekkerd terwijl ik haar tong voel en zie hoe ze mee begint te bewegen. Stop er een lul in, en ze begint te pijpen. Dat klonk hard. Maar dat zij zo in elkaar zat, was iets wat zeker was. Iets waar ik wel meer gebruik van mocht maken. Elise gaat dan ook door en knikt en humt dat dat inderdaad zo is. 'App je ze dan, dat als ze willen kijken nu het moment is.' laat ik me vervolgens ook weer een beetje gaan in het moment, en durf ik nu wel dat risico te nemen. Elise kijkt op, pakt m'n lul even vast en stopt.

'Weet je dat zeker?' vraagt ze met een grijns vol spanning. Ik antwoord niet, maar grijns gewoon terug en duw mezelf weer naar haar mond toe. Terwijl ze mijn lul weer begint te verschalken, pakt ze haar telefoon en zie ik hoe ze de rest appt dat 'Lucas' nu zin heeft, en als ze nog willen kijken, dat nu ook kan. Anders kunnen ze beter wegblijven. De jongens wisten vanzelfsprekend van niks. Die arme jongens trokken nauwelijks de aandacht van deze drie meiden. En Elise des te meer. Ze legde haar telefoon naast haar neer op tafel en er kwam geen reactie. Toch maakte dat niet uit. Het idee alleen al dat ik weer meeging in haar idee, spoorde haar aan mijn lul weer helemaal toe te eigenen, en voortreffelijk begon ze me even stevig af te zuigen. Ze keek me recht aan met die grote ogen van haar die fonkelden en straalden. Ja, we hadden wel weer seks gehad, maar nu pas leken we elkaar weer te begrijpen. En of dat dan goed was of niet, was nog maar de vraag.

'Waar dan?' had ze plots op haar telefoon ontvangen. Ze trok m'n natte paal met een los handje af en met de ander appte ze dat ze in de keuken zat en al bezig was. Dat was riskant, maar de drie dachten er niet over na, en kwamen dus kijken. Ze gaf nog het advies via de achtertuin te lopen als ze het meeste wilde zien. Dat was links van ons. En dit was link van haar. Ik twijfelde nog kort, maar niet meer toen mijn eikel weer in haar mond gleed. Ze voerde een showtje op. Nu al. Ook zonder toeschouwers. En dat deed ze goed. Ik moet me ook inhouden. En met m'n hand op haar hoofd, haar lange haren tussen mijn vingers, geef ik zo nu en dan een rustiger tempo aan zodat ik niet al kom. Het duurt ook zeker nog een kwartiertje. Een kwartiertje waarin ze me haar mond bleef geven zonder dat het haar verveelde. Ze likte, kuste en trok om het gepijp af te wisselen en mijn orgasme maar uit te stellen. Wat ze precies had besproken met die drie meiden wist ik natuurlijk nog niet. Maar dat ze kwamen, was zeker. Want we hoorden ze. We hoorden hoe ze elkaar susten en hoe ze dachten echt stil te zijn, en dat niet waren. Wat een klunzen. We hoorden ze langs de geven bewegen en elkaar afvragen of dit wel zo'n goed idee was. En tot slot hoorden we hoe ze stilvielen. Ook dat was goed te horen. Er zat een raampje met een houten kruis boven de wasbak, en zo'n zelfde ruit in de deur. Ik mocht niet kijken. Maar in mijn ooghoeken, had ik al lang de drie blonde kruintjes gezien. Had Elise het toch weer voor elkaar. En we begonnen ze ook weer te horen. Ik had geen dubbelglas. Zelfs hun gefluisterd was te horen, al drukten ze hun ongeloof in eerste instantie niet fluisterende uit. Want vanaf daar hadden ze een mooi zijaanzicht van hun 'volwassen' vriendin Elise die al samenwoonde met haar vriend en ook al seks had. Seks? Was pijpen seks? Ik kon me wel voorstellen hoe groot de schok moet zijn geweest bij ze. En ik liet Elise nu ook weer helemaal haar gang gaan en legde mijn handen op m'n rug. Niks wat hun zicht nog in de weg stond. Zeker niet toen Elise haar handen op haar schoot legde en gewoon rustig heen en weer bleef gaan vanuit haar nek en steeds meer van mijn lul tot haar nam. Haar lippen gleden heerlijk knedend over mijn harde schacht heen en de eikel bleef eigenlijk al die tijd diep in haar mond liggen. Ze kreunde en humde en genoot. En ik kreunde vooral. Ze was al een tijdje bezig natuurlijk. En hoefde ik me niet meer in te houden. Met name toen ze ook nog begon te draaien met haar mond op m'n lul terwijl ze heen en weer bleef gaan, was het zo gebeurd.

'Ja...' kermde ik alleen kort, en hoefde ook niet meer aan te geven om duidelijk te maken dat het eindelijk zo ver was. Wat ze toen deed, had ik eerlijk gezegd ook niet helemaal verwacht. Ze wachtte totdat het eerste schot gelost was, met haar lippen op de punt van de eikel, en liet hem toen snel los. Dat ding bleef recht vooruit staan en veerde een keer of zes op waarbij het een sliert zaad op haar gezicht achterliet. Geen handen in beeld. Slechts mijn spuitende lul en haar wonderschone gezichtje wat het mocht bedekken met een behoorlijke laag sperma... Toen was het doodstil buiten. Maar in m'n ooghoeken kon ik nog drie kruintjes tellen. Elise kon één oog niet meer openen, en grijnsde dankbaar en opgewonden naar me, terwijl dat andere oog juist voor twee leek te stralen. Met dat haar lippen loskwamen, droop het zaad van haar bovenlip naar haar onderlip, en ze gebruikte vervolgens mijn eikel om het haar mond binnen te duwen. Want ze ging nog even door. Liefkozend liet ze de eikel nog een paar keer haar mond in glijden en voerde ze zichzelf zo mijn zaad. Ze zoog erop, kuste hem, en gebruikte mijn lul om nog wat van haar wang af te halen, voordat mijn lul echt zijn kracht was verloren. Ik had in verbazing toegekeken. Ze overtrof zichzelf. Al leek ze vergeten te zijn dat er publiek was. Of niet? Toen ze opstond en naar de wasbak liep, hoorde ik haar gniffelen en niet veel later hoorden we drie paar voeten zich snel uit de voeten maken. Ik hoefde alleen maar naar de woonkamer te kijken terwijl ik mijn lul opborg, en zie daar door de voortuin drie blonde meisje als een speer wegrennen. Elise kust me niet veel later op de mond en bedankt me. Ja, zij bedankt mij dan. Wat een gekkenhuis. En was dit dan wel of niet slim?

We zuchten tevreden en nemen elkaar niet veel later in de armen terwijl we uitkijken over een gazon wat bijna volledig gevuld was met herfstbladeren. Ik liet dat altijd liggen voor de natuur. We hadden het geritsel kunnen horen van de vogels en egels, maar het was het geritsel geweest van drie preutse tieners die het op een rennen hadden gezet. Wij hielden vol dat we hun niet gezien of gehoord hadden. Ik dan. Elise wist het wel. Zij had het ten slotte opgezet.

'Je moet toegeven dat dit spannend was.' zegt ze me nog.

'Dat geef ik graag toe.' lach ik haar tegemoet. Ik trek haar nog iets steviger tegen me aan, zij met haar rug naar me toe, voor het raam, kijkende naar een wat sombere dag buiten. Maar hierbinnen scheen een zon. Een warmte en energie die ik alleen voel als ik met Elise ben en als we dingen doen of verzinnen die niet mochten. Ze draait al snel met haar kontje tegen mijn kruis aan en ik kan mijn handen niet weerhouden zich te vergrijpen aan haar borsten. Al snel glijdt er eentje over haar buik tussen haar benen, en terwijl we alle kleren nog aanhouden, zorgen we ervoor dat we het beiden zo warm krijgen dat dat niet lang zo kan blijven. Leg het maar uit. Keken we nu alsnog in die koplampen? En was dat dan zo erg? Als zij en ik maar samen zouden blijven, toch? Nee, ik weet dat het niet goed was. Alweer niet. Maar zo spannend. Alweer... Ik en Elise kruipen niet veel later tegen elkaar aan op de bank, ondertussen naakt, en genieten dan nog even optimaal van elkaar. Hoe kon seks toch zo lekker zijn, wetende dat we zo fout waren. Het een had met het ander te maken. En wij konden er gelukkig gebruik van maken. Maar fout was het wel. Toch denken we nu nog vooral hoe we dit meer konden gebruiken. Voor ons. We wilden de anderen niet actief erbij betrekken, al was het de vraag of we dat al niet hadden gedaan. Gewoon een beetje stoken. Ons vuurtje opstoken. Zo erg was dat toch niet?

Overschatting was wel iets wat altijd op de loer lag. Zeker als het zo goed leek te gaan, als het nu weer ging. Blind voor alle problemen die nog onopgelost waren, alle zaken die nog liepen en alle vragen die nog onbeantwoord bleven. We leefden in het moment. Te veel. Want dat was wel makkelijk. Je vergat dan makkelijk iets. Totdat het in het moment weer begon te spelen. En dan verraste het. En met de spelletjes die we bleven spelen, konden we ons beter niet laten verassen. We waren dan ook hardleers. Ik en Elise hadden indruk gemaakt. Die meiden keken met hele andere ogen naar ons. Maar het was niet per se wat we verwacht hadden. We waren namelijk veel te ver gegaan. Zij vooral. We merkten al snel enige afstand op tussen haar en de drie blondjes. Dit was geen seks geweest. Elise leek wel een ordinaire slet... En dan hadden ze nog niks gezien, als je het mij vraagt. De jongens wisten van niks. Dat moest ook zo blijven. Maar ook hen viel wel op dat Elise en ik minder meededen met wat bijna tot de dagelijkse activiteiten was gaan horen, zo vaak gingen we met die vijf om. De verhoudingen waren plots verschoven. De consequenties waren nog niet helemaal duidelijk, maar dat we indruk hadden gewekt, was ons wel duidelijk. Alleen snapte we niet meteen dat dit de totaal verkeerde indruk had gewekt. Het waren geen Hila, Sophia en Maja die toe hadden gekeken, maar Eke, Sanne en Willemijn. Die andere drie hadden niet alleen gekeken, maar ook meegedaan. Deze drie hadden gekeken, en waren tot de conclusie gekomen dat wat ze gezien hadden, maar weinig met liefde of seks te maken had, zoals zij dat voor zich hadden gezien. Dat idee kreeg ik. Ja, ze waren nieuwsgierig. Maar nee, geen sletjes in wat voor zin dan ook. De drie waren keurige meisje van het geloof. En wat ze Elise hadden zien doen, en de manier waarop vooral, stond daar ver vanaf. Deze realisatie had impact op ons denken en doen. Maar gelukkig niet op ons laten. Want het liet ons ook zien dat we nog meer op elkaar aangewezen waren, dan we al dachten. Ons normaal was alleen normaal voor ons. En dat mocht niet vergeten worden. Al was dit natuurlijk niet de juiste manier...