Raad Een Lied … Of Niet - 5

Grace draaide de douche uit. Ik gaf haar een handdoek en pakte een tweede voor mezelf. Terwijl ik me begon af te drogen zag ik de klok aan de muur. Het was kwart over twaalf. We hadden maar liefst drie kwartier onder de douche gestaan.
Oh, jé! Hoe leg ik dat aan de andere meiden uit?
En toen de volgende gedachte. Na middernacht … Wat als Bill en Mel intussen al thuis waren?
Hoe leg ik dit aan hun uit, hmmm?
Oh, kut!

“Alstublieft, God,” dacht ik, “als U bestaat, zorg dan dat ze laat zijn! Geef me de tijd om alle sporen uit te wissen.”
Als God bestaat en deze wens voor je in vervulling laat gaan, dan moet je je niet alleen tot Christen bekeren, dan zal je ook flinke delen van de Bijbel moeten herschrijven. Ik weet vrij zeker dat “Betast uwen zusters kinderen naakt en wis uwen sporen uit” niet in de Tien Geboden staat.

Ik droogde me zo snel mogelijk verder af. Mijn kleren? Oh nee, had ik die echt beneden laten liggen? Ik wikkelde de handdoek om mijn middel, opende de deur … en daar, netjes opgevouwen, waren mijn shirt, mijn broek, en de van Bill geleende boxershort die ik gedragen had.
Ik weet niet wie van jullie meiden dit gedaan heeft maar … DANK JE!!!

Ik kleedde me haastig aan. Wacht, sokken. Waar zijn …
Ik herinnerde me dat ik ze in de badkamer had uitgedaan en draaide me om om ze te pakken. Nat, net als Graces onderbroekje dat ze er bovenop had laten vallen. Oké, dan maar op blote voeten.

Ik richtte me tot Grace, die nog steeds bezig was zichzelf langzaam en zorgvuldig te drogen.
“Jij kan jezelf afdrogen, toch? Wil je daarna alsjeblieft naar je slaapkamer gaan, schoon ondergoed en je nachthemd aandoen, en dan naar bed gaan? Oh, en gooi dat alsjeblieft in de wasmand.”
“Oké, oom Dave. Krijg ik nog een kusje voor het slapen gaan?”
Ik boog me naar haar toe, omhelsde haar nog wat vochtige bovenlijf, en gaf haar een klein kusje op haar lippen.
“Slaap lekker, lieve Grace!”

Terwijl ik me omkeerde om naar beneden te gaan vroeg ze: “Ben je hier morgen nog?”
“Nee, Grace, sorry, maar ik ga naar huis als je ouders weer thuis zijn.”
Ik zag de teleurstelling in haar ogen. Maar toen verscheen weer haar vrolijke glimlach.
“Kom je dan nog wel even dag zeggen voordat je gaat?”
“Ik beloof dat ik nog even bij je kom kijken, en dag kom zeggen. Maar als je dan al slaapt, dan zeg ik het heel zachtjes en zal ik proberen je niet wakker te maken.”
Ze straalde.
“Oké! Bedankt, oom Dave!”

Hoewel ik enorme haast had, had ik toch de tijd voor Grace genomen. Er was te veel gebeurd.
Het betasten van haar platte borstkas en onvolgroeide tepeltjes was voor haar vermoedelijk totaal onschuldig geweest, maar daarna had ze mij, weliswaar onbedoeld, de eerste pijpbeurt van haar leven gegeven, en een mond en gezicht vol sperma van me ontvangen. En toen, onder de douche, had ik heel bewust en beslist expres haar kleine kutje gevingerd tot ze klaarkwam.

Waarom had ik dat eigenlijk gedaan? Wat had ik me daarbij gedacht? Had ik überhaupt wel gedacht?
Ik probeerde me te herinneren hoe dat gelopen was. Op dat moment had het gewoon helemaal natuurlijk geleken, om haar te wassen en daarna door te gaan met haar daar beneden te wrijven tot ze klaarkwam. En om haar daarna toe te staan om met haar kleine handjes alle spermaresten van mijn pik te vegen, en daarna nog wat meer te verkennen.
De herinnering aan hoe ongelooflijk zacht en glad haar kleine spleetje had gevoeld, hoe haar kutje om mijn vinger had gekrampt toen ze klaarkwam. De herinnering aan haar zachte handjes op mijn pik, het korte kusje op de eikel. Ik voelde hoe ik weer hard begon te worden.
Focus Dave! Je moet aan de slag!

Het lukte me om de betovering te verbreken. Ik deed de badkamerdeur achter me dicht en haastte me de trap af, naar de kamer, terwijl mijn brein tolde.
Wat als Mel en Bill inderdaad al thuis waren? Wat moest ik zeggen? Hoe kon ik de vlek op de bank verklaren?
Ik pijnigde mijn hersenen, maar er kwam niets. Helemaal niets.
Ik kwam in de kamer en keek om me heen. Ik zag vijf meiden, in slaapkleding, voor de tv, met cola en chips. En nog geen Mel en Bill.
Phieuw!

“Wauw, je hebt er wel de tijd voor genomen, oom Dave!” grijnsde Cindy.
Wist ze het? Vermoedde ze het? Ze zei verder niets.
“We hadden hier genoeg tijd om ons klaar te maken voor bed, en ook nog om de vlekken schoon te maken die je op de bank hebt gemaakt toen je …” Ze maakte haar zin niet af en bloosde een beetje.
“Echt waar?”
“Ja. Rhonda zei dat azijn en water goed is voor het schoonmaken van sp … die vlekken. Dus dat hebben we gebruikt, en net zolang geboend tot het helemaal weg was. En toen zei Savannah dat mijn ouders misschien wantrouwig zouden worden van de natte plek en de geur van azijn, dus toen hebben we daar weer wat cola overheen gegoten en dat met een theedoek droog gedept, zodat het nu gewoon lijkt alsof we cola gemorst hebben. Oh, en we hebben ook nog wat luchtverfrisser gespoten, tegen de geur.”
Ik bekeek de bank. Geen spoortje sperma meer. Het leek inderdaad gewoon een vlek van gemorste cola, niet al te goed schoongemaakt, zoals je zou verwachten van een stel pubers en een vrijgezelle oom.
“Goed bedacht, meiden!” complimenteerde ik, “heel slimme ideeën!”
Rhonda haalde alleen haar schouders op, maar Savannah straalde.

Ik voelde dat ik ontspande. Mel en Bill waren er nog niet. De meiden waren klaar voor bed, De belastende vlekken waren weg. Als ze nu binnen zouden komen, zouden ze niets merken.
Nou ja, tenzij een van de meiden het vertelt. Maar dat risico had ik al geaccepteerd, en ingeschat als heel laag. Ze hadden een pink-eed gezworen. En ze hadden allemaal het gevoel dat ze zelf meer de schuld hadden voor wat er gebeurd was dan ik, dus ze hadden een goede reden om het geheim te houden.

En met dat ik ontspande, voelde ik opeens hoe moe ik was. Ik liet mezelf in de eerste de beste stoel vallen en zuchtte diep. Hannah pakte een telefoon van de tafel. Mijn telefoon. Ze gaf hem aan mij.
“Hij ging over toen je aan het douchen was, Dave. En daarna hoorden we het geluid van een berichtje. Kan je kijken of het misschien van de ouders van Cin is, met het wachtwoord van de router? We hebben al geprobeerd te kijken, maar je telefoon vraagt een code.”
Ik pakte de telefoon en toetste mijn code in. De meiden hadden gelijk, een gemiste oproep van Mel, en een berichtje: “Bel je terug?” Twintig minuten geleden.
“Blijven jullie hier bij de tv, meiden? Cin’s moeder wil me spreken. Ik ga wel even naar de gang, dan hoeven jullie het geluid niet uit te zetten.”

“Oh, hoi grote broer! Blij dat je eindelijk belt, ik begon me al zorgen te maken!”
“Sorry, zus. Ik was boven en nam rustig de tijd om kleine Gracie naar bed te brengen.”
“Oh, Dave, je moet haar niet zo verwennen. Ze wordt al ouder, weet je. Je moet echt stoppen haar als een klein meisje te behandelen!”
Ik grijnsde. Ze moest eens weten.
“Gaat alles goed daar? Ik hoop dat de meiden je niet helemaal tot waanzin drijven. Heb je ze een beetje bezig kunnen houden?”
Ik antwoordde, naar waarheid: “Ja, ik heb ze bezig gehouden met een raadspelletje. Ik moet toegeven dat ze het me flink moeilijk hebben gemaakt, maar ik heb het overleefd.”
“Raadspelletje?”
“Ja, ‘Raad een lied … of niet’. Dat was een radiospelletje, te lang geleden voor jou om het nog te weten. Je geeft een cryptische omschrijving en dan moet je het lied en de artiest raden.”
“Oh. Klinkt suf. De meiden moeten echt wanhopig geweest zijn dat ze dat met je wilden spelen.”
“Ja, ik denk dat ze dat wel waren.”

“Oké, nou ja, sorry dat je dat moest doorstaan. We moeten die router echt laten vervangen, het gebeurt nu bijna dagelijks. Luister, het wachtwoord is Rosebud34. Hoofdletter R, geen spaties. Cin weet hoe ze bij de admin functie van de router kan komen en hoe ze hem moet resetten, jij hoeft alleen maar het wachtwoord in te tikken. Maar laat haar niet meekijken. Ze is slim genoeg om uit te zoeken hoe ze de filters kan verwijderen, en stom genoeg om het ook echt te doen. Ik wil niet dat de meiden per ongeluk op een van die stomme extremistische propaganda sites komen.”

“Oké, bedankt. Rosebud34, dat kan ik onthouden. Maar … dat is niet waarom je wilde dat ik bel, neem ik aan? Dat had je ook via WhatsApp kunnen sturen.”
“Klopt. Luister, Dave, kan ik … kunnen wij … je een enorme gunst vragen?”
“Zeker!” zei ik. En voegde toen toe: “Ik bedoel, je kan zeker vragen. Ik zeg nog geen ja.”
Door de telefoon hoorde ik haar diep inademen.
“Bill en ik hadden een misverstand. Ik dacht dat hij zou rijden. En hij dacht … Nou ja, ik heb dus een paar glazen wijn op, en hij heeft aan het bier gezeten. We kunnen niet rijden. We kunnen natuurlijk een taxi nemen, maar dan is het morgen zo’n gedoe om weer terug te gaan en de auto op te halen. Kan jij misschien ook vannacht nog blijven? De logeerkamer is een bende, maar je kan onze slaapkamer gebruiken, we hebben vandaag net het bed verschoond. Je zou ons een groot …”

Ik liet haar niet uitspreken.
“Natuurlijk, Mel! Geen probleem. Hé, ik heb de afgelopen twee uur overleefd. Als ze nu de almachtige interwebs weer kunnen gebruiken, dan verwacht ik geen enkel probleem meer!”
“Ooohhh, bedankt Dave! Ik wist dat ik op je kon rekenen!”
“Ha! Ik denk dat ik dat wel kan vertalen als: je weet dat ik nog steeds niet heb geleerd om nee te zeggen tegen mijn zusje. Alles oké, Mel. Geef Bill een dikke knuffel van me, zoek een hotel, en slaap het uit. Hoe laat verwacht je morgen terug te zijn?”
“Wil je dat we je vroeg komen aflossen?”
“Nee, ik had toch nog geen plannen voor morgen. Slaap lekker uit, geniet samen van een luxe hotelontbijt. Ik zorg hier wel voor de kinderen.”
“Oh, je bent de beste! We hebben de ouders gevraagd de meiden morgen rond vieren op te halen, we zullen zorgen dat wij er voor die tijd zijn. Waarschijnlijk rond twaalven al. Zo ongeveer.”
Ik grinnikte. Ik kende haar. Nu ze wisten dat de kinderen veilig waren zouden Bill en Mel er samen een fijne nacht van maken. Waarschijnlijk een cocktailbar. Ze zouden tegen vieren de hotelkamer binnen kruipen, zich op spectaculaire wijze verslapen, en hier zeker niet voor drie uur zijn. Waarschijnlijk later.
“Geen haast, Mel. Neem de tijd.”
“Bedankt, grote broer. Je bent de beste!”
“Dat weet ik, zussie. Dat weet ik.”
Ik grinnikte en hing op.

“Oké, meiden. Ik heb goed nieuws en slecht nieuws,” kondigde ik aan toen ik de kamer weer in liep.
“Het goede nieuws is, ik heb het wachtwoord, dus we kunnen weer terug naar de eenentwintigste eeuw.”
De meiden juichten.
“En het slechte nieuws is, Cin’s ouders hebben vertraging, dus ze komen morgen pas thuis. Jullie moeten het nog wat langer met mij doen.”
Ik moet toegeven, het voelde goed dat de meiden bij dit nieuws net zo hard juichten.

Cindy ging naar boven en kwam terug met haar laptop. Ze zette hem op tafel en gebaarde dat ik moest komen. Het scherm stond al op het invoerscherm voor het router wachtwoord.
Terwijl ik het wachtwoord invoerde fluisterde ze in mijn oor: “Vertraging, me reet! Ik durf te wedden dat papa en mama een hotel ingedoken zijn zodat ze elkaar de hele nacht helemaal suf kunnen neuken!”
“Taalgebruik, jongedame!” zei ik bestraffend, “En als dat zo is, is dat dan erg? Wees blij dat ze nog altijd genoeg van elkaar houden dat ze het nog doen. En dat ze slim genoeg zijn om dat voor jou te verbergen. Of zou je liever willen dat je ze een keer betrapt?”
“Gatver, nee! Jakkes!”
“Zie je wel? Maar toch denk ik dat je het mis hebt. Ik denk dat ze nu in een cocktailbar zitten en zich helemaal klem zuipen. Tegen de tijd dat ze hun hotel binnen kruipen en in hun bed vallen zijn ze zo bezopen dat ze niet eens meer weten hoe seks ook alweer gaat.”
Ze giechelde.
“Maar waag het niet om ze te vertellen dat ik dit heb gezegd!”

Cindy klapte de laptop dicht en verkondigde triomfantelijk: “Meiden, het internet is terug!”
Opnieuw gejuich, en daarna begonnen ze te bespreken was ze als eerste wilden zien.
Ik kwam tussenbeide: “Oké, meiden, het is al ver na middernacht. En al weet ik dat jullie vannacht geen rust zullen krijgen, ik heb de mijne wel nodig, dus ik wil jullie hier weg en in Cindy’s kamer, in bed. En dan wil ik dat jullie allemaal in elk geval doen alsof jullie gaan slapen, in elk geval tot ik buiten zicht ben.”
“Aaahhhh, nu al?” zeurde Cindy.
“Ja, nu al. Het is laat, jullie zijn allemaal moe. Ik wil jullie in bed. Het maakt me niet uit als jullie nog een tijd op jullie telefoons spelen, of kletsen. Maar doe wel zachtjes, zodat Grace kan slapen. En nu vort!”
Ally stond op. “Niet zonder een slaapzoen!”
En met die woorden ging ze voor me staan en keek me uitdagend aan.
“Nou?”

Ik keek terug. Ze droeg een groene pyjama. Het shirt met lange mouwen viel zo ruim, dat de vorm van haar borstjes niet meer te zien was; maar toch weer niet zo ruim dat het deinen van haar beha-loze tietjes toen ze bewoog toch zichtbaar was. Onder het shirt droeg ze shorts in een donkerder kleur groen, die het grootste deel van haar fraaie benen onbedekt lieten.

Ik haalde mijn schouders op.
“Oké, waarom niet? Als jij je niet te oud voelt voor een kusje voor het slapen gaan …”
Ik leunde naar haar toe en kuste haar op haar voorhoofd.
“Niet zo,” zei ze, “maar zo!”
En toen ging ze op haar tenen staan om haar hoofd op gelijke hoogte met het mijne te brengen, pakte me bij de achterkant van mijn hoofd, duwde onze hoofden naar elkaar toe, en drukte haar lippen stevig op de mijne.

Moest ik dit stoppen? Ik deed het niet. Ik had al aan haar borstjes gevoeld, had haar topless gezien, ze had mijn pik gezien, en ik had een amateuristische poging om me af te trekken toegestaan. Ik dacht niet dat een volwassen zoen nu nog heel veel uitmaakte.

En dus werkte ik mee.
Ik vouwde mijn rechterhand om haar nek, Mijn linkerhand pakte haar bij haar kont, dat hete, sexy kontje dat ik aan het begin van de avond zo had bewonderd toen ze die veel te korte cut-off jeans droeg, en ik tilde haar een stukje op. Haar linkerhand bleef op de achterkant van mijn hoofd liggen, waar ze mijn haren streelde. Haar rechterhand sloot on mijn rug en drukte onze lijven dichter tegen elkaar. Ik voelde de intussen vertrouwde vorm van haar borstjes tegen mijn borstkas drukken.

En toen voelde ik dat haar tong tegen mijn lippen drukte. Opnieuw besloot ik mee te werken.
Ik opende mijn mond en haar tong schoot naar binnen, en bleef daar toen, onzeker over wat ze nu moest doen. Dus ik nam de leiding.
Ik liet mijn tong rondjes draaien om de hare. Ik zoog zachtjes. Ik duwde mijn tong bij haar naar binnen, zodat zij hetzelfde kon doen, terwijl ik de binnenkant van haar mond verkende. Toen liet ik haar weer bij mij naar binnen, zodat ze ook dat deel bij mij kon oefenen.
Uiteindelijk stopte ze de zoen.
“Wauw!” was alles wat ze tussen haar zware hijgen door kon uitbrengen.
Ik haalde mijn hand van haar kont af, zette haar weer terug op haar voeten. En gaf haar een paar seconden om op adem te komen.
“Oké, en nu allemaal naar bed!”

“Niet eerlijk!” mopperde Rhonda, “Als Ally een zoen mag voor het slapen gaan, dan wil ik er ook een!”
Ik zuchtte, maar toen moest ik lachen. “Oké, oké, ik snap het. Van mij mogen jullie allemaal. Wie eerst?”
Ik had verwacht dat Rhonda direct naar me toe zou komen, maar dat was niet zo. Ze nam de tijd, waardoor Savannah haar voor was.

Savannah droeg nu een pyjamashirt met korte mouwen en knopen, donkerroze, met zwarte stippen van verschillende grootte. Haar lange pyjamabroek had hetzelfde patroon. De bovenste knoopjes van haar pyjama waren open, en hoewel ze er eerst gewoon netjes had uitgezien, kon ik, nu ze vlak voor me stond en ik van boven op haar neerkeek, haar borstjes in haar shirt zien. Niet dat ik het erg vond.
Ze keek naar me op, bedachtzaam. Ze merkte waar ik naar keek en haalde haar schouders op.
“Dus, wat Ally en jij deden, is dat nu ’tongzoenen’?”
“Hmm-hmm.”
“Dat wil ik ook wel proberen.”
“Oké.”

Omdat ze nog wat kleiner was dan Ally kon ze er niet goed bij. Eerst overwoog ik haar ook op te tillen, net zoals ik met Ally had gedaan. Maar ik realiseerde me dat Savannah er niet op uit was om op zo’n stevige, haast seksuele manier omarmd te worden. Ze wilde waarschijnlijk niet dat ik haar billen zou aanraken, laat staan haar bij haar billen optillen. Ze wilde alleen haar nieuwsgierigheid naar tongzoenen bevredigen.

“Oké, jullie zijn allemaal korter dan ik, en ik ben te moe om jullie allemaal op te tillen,” loog ik, “dus het lijkt me beter als ik ga zitten, dan kunnen jullie naast me zitten. Is dat goed?”
Ik ging op de bank zitten.
“Vind je het goed als ik in plaats daarvan op je schoot ga zitten, Dave? Ik denk dat dat makkelijker is.”
Ik knikte. Ze liet zich voorzichtig zakken, met heer knieën links van mijn heupen en haar billen op mijn dijen, en legde toen haar handen op mijn schouders.
“Zo?”
Ze leunde naar voren, haar mond al een beetje open, en plantte haar lippen op de mijne. Toen opende ze haar mond wat verder, een duidelijke uitnodiging. Ik stak mijn tong uit, vond de hare, en begon te bewegen. Ze reageerde niet, liet het gewoon gebeuren. Ik maakte me los.
“Als je wil leren … dit hoort van twee kanten te komen.”

We gingen verder met onze zoen, en nu reageerde ze wel. Ze kopieerde elke beweging die ik met mijn tong maakte, deed bij mij precies was ik bij haar deed. En toen verbrak ze de kus.
“Deed ik het goed, Dave? Is dit hoe het moet?”
Ik bekeek haar, en voelde dat ze niet op zoek was naar bevestiging, maar naar een eerlijk antwoord.
“Niet slecht voor een eerste keer. Het vereist moed om iemand in je mond toe te laten en dat ook terug te geven, dus dat heb je heel goed gedaan. Maar het was wel erg … bestudeerd. Er was geen emotie, geen passie. Je deed exact na wat ik deed, wat goed is om te leren. Maar als je iemand kust van wie je echt houdt, dan moet je dat enorme brein dat jij hebt eventjes uitschakelen, zodat de passie het over kan nemen. Bij seks, en tongzoenen is al een soort van seks, is passie belangrijker dan exact de ‘juiste’ dingen doen.”
Savannah knikte.
“Oké. Bedankt, Dave. Slaap lekker!”
En toen stond ze op.

De volgende was Cindy. Ik zag dat ze haar flanellen overhemd weer aan had. Haar broek had ze uit, en haar overhemd was kort genoeg dat ik daaronder de effen witte slip kon zien die strak om haar heupen sloot.
“Is dat overhemd niet te warm voor in bed?” vroeg ik, “en de stof niet te ruw?”
Ze glimlachte. “Ik draag het alleen nu nog even, oom Dave. Ik doe hem uit voordat ik ga slapen. Ik slaap altijd in alleen mijn onderbroek.”
Als ze had aangeboden hem nu alvast uit te trekken dan zou ik geen bezwaar hebben gemaakt. Maar dat deed ze niet.
Arme Dave. Nooit eens geluk …

Ik klopte op de bank naast me, maar Cindy koos er ook voor om op mijn schoot te komen zitten.
Anders dan Savannah ging zij schrijlings op me zitten. Haar knieën rustten op de bank, één aan elke kant van mijn heupen. Ze schoof helemaal naar voren, zodat haar kruis het mijne raakte. Ik was blij dat ik een vrij dikke spijkerbroek droeg, anders zou ze zeker gevoeld hebben hoe mijn pik opnieuw begon te groeien.

Ik keek in haar ogen, terwijl ik me bewust concentreerde op wat we zouden gaan doen.
“Wil jij ook …”
Maar ik zag de twijfel in haar ogen, dus ik onderbrak mezelf, keek op, en richtte me tot alle meiden.
“Luister, ik heb Ally toegestaan me te tongzoenen omdat ze er zelf mee begon en het duidelijk wilde. En ik deed het met Savannah omdat ze me vroeg het haar te leren. Maar niemand hier hoeft te tongzoenen als je dat niet wil. Of liever gezegd, als je liever niet wil, dan mag je niet eens tongzoenen. Ik ga alleen de meiden zoenen die gezoend willen worden, en alleen op de manier die ze zelf willen.”

Ik wendde me weer tot Cindy. Ze leek opgelucht.
“Oh, bedankt oom Dave. Ik … ik wilde eerst wel proberen, … maar dat met die tong en zo … sorry, maar het lijkt me gewoon … vies.”
“Geen reden om sorry te zeggen, Cindy. Het is heel normaal dat jij daar op jouw leeftijd nog niet aan toe bent.”
“Maar kunnen we dan misschien … Ik wil hetzelfde proberen, maar dan zonder de tong. Mag dat?”
Ik glimlachte alleen maar, pakte haar toen bij haar nek om haar naar me toe te trekken.
Onze lippen ontmoetten elkaar, nog gesloten. Het was een zachte aanraking. Ik kon de structuur van de poriën en kleine kloofjes in haar lippen bijna voelen. Ze sloot beide handen om mijn hoofd, trok me naar haar toe, waardoor ze onze lippen steviger op elkaar drukte.

Ik voelde hoe ze haar lippen opende, langzaam en maar een klein beetje, en ik opende de mijne net zoveel. Ik waakte ervoor dat mijn tong in mijn mond bleef.
Zo had ik had nog nooit gezoend, maar het was een geweldige ervaring. Nu mijn aandacht niet werd afgeleid door het duel van twee tongen, voelde en proefde ik haar adem mijn mond instromen. En voelde mijn adem terugstromen in de hare.
Ik merkte dat we onbewust onze ademhaling aan elkaar aanpasten. Als zij inademde, ademde ik uit. Als zij uitademde, ademde ik in. Ik voelde haar borstkas, en haar borstjes, tegen de mijne geduwd. Voelde hoe ze ontspande als mijn borstkas naar voren kwam, hoe de hare naar voren kwam als ik de mijne ontspande. Het was ongelooflijk erotisch, op een manier die ik nog niet kende.
En toen … ik weet niet wat er gebeurde. Misschien nam haar instinct de overhand?
Ik voelde haar tong tegen mijn lippen, voelde haar een beetje drukken … en toen verbrak Cindy abrupt de zoen en stond op.
“Welterusten, oom Dave!”
Ze leek nogal verward, maar niet van streek.
“Welterusten, lieve Cindy!”

Rhonda kwam overeind en keek Hannah aan.
“Wil jij ook …”
“Nee, ik … ik weet het niet, ik …”
“Kies, meid. Het is maar een zoen!”
“Ja, maar … weet je wat, ga jij maar, dan ga ik na jou … of niet.”
Rhonda zuchtte. “Oké, goed dan.”
Ik zag teleurstelling in haar gezicht.

Ik nam even de tijd om haar nachtkleding te bewonderen. Was ze droeg was … eigenlijk moeilijk te omschrijven.
Op het eerste gezicht leek het een normaal nachthemd. Haar armen en schouders waren bloot, behalve twee dunne bandjes over de schouders. Het nachthemd zelf reikte van net boven Rhonda’s boezem tot halverwege tussen haar heupen en knieën. Hij was wit … behalve dat hij niet echt wit was, meer een soort doorzichtig. Niet zo duidelijk doorzichtig als een negligé, maar voldoende doorzichtig dat ik goed kon zien dat Rhonda geen beha droeg – de donkere cirkels van haar tepelhoven waren door de stof heen goed zichtbaar. En rond haar middel zag ik een vuurrood stringetje, dat strak rond haar heupen sloot.
Rhonda merkte hoe ik keek en nam even de tijd om langzaam rond te draaien, zodat ik ook haar achterkant kon bewonderen. De rug van haar nachthemd was diep uitgesneden, ik kon bijna haar hele rug zien. Ik zag door de halfdoorzichtige stof ook dat haar string haar hele billen bloot liet.
Ik kon niet echt de vorm van haar billen zien, maar ik zag wel de dunne lijntjes van de rode stof, die liepen vanaf waar ik de bovenkant van haar bilnaad vermoedde naar de zijkanten van haar heupen.

Ze ging naast me op de bank zitten en fluisterde zachtjes in mijn oor: “Ik wilde als laatste gaan, Dave, zodat ik je iets kon geven om nog de hele nacht aan te denken. Dus ik denk dat ik het maar extra bijzonder moet maken, zodat Hannah je het niet kan laten vergeten.”
En toen legde ze haar handen op mijn oren, duwde zachtjes om duidelijk te maken dat ik mijn hoofd moest draaien en naar haar toe moest leunen. Zij leunde ook naar voren, en onze lippen ontmoetten elkaar. Gesloten. Voor dat moment.
Ze bleef zo eventjes zitten, liet me wachten, maar toen opende ze haar lippen, likte met haar tong over mijn lippen, en stak hem toen verder naar voren om mijn mond binnen te dringen. Haar rechterhand ging naar mijn nek om mijn hoofd stevig tegen het hare te drukken. Haar linkerhand ging naar beneden en begon mijn borstkas en buikspieren te strelen.

Ik liet mijn tong antwoorden, en gedurende enkele seconden zoenden we zo gewoon. Maar toen pakte Rhonda mijn rechterhand en legde hem op haar linkerborst. Dat was voor mij genoeg uitnodiging, dus ik begon haar stevige heuvel te strelen en te masseren, over de ongelooflijk dunne stof van haar nachthemd. Mijn linkerhand vond haar nek, maar ging toen naar beneden. Ik streelde en aaide de blote huid van haar rug, die onvoorstelbaar zacht voelde.
Dit was duidelijk niet Rhonda’s eerste zoen. Ze had ervaring, en ze was goed. Het was zo heet, zo sexy, zo sensueel, en zo enorm geil, dat mijn onbewustzijn het overnam.

Ik voelde hoe Rhonda verder naar voren leunde, en liet toe dat ze me achterwaarts op de bank duwde, zodat ze boven op me kon komen liggen. Mijn rechterhand bleef met haar perfecte jonge borsten spelen, mijn linkerhand verkende haar rug, volgde de zachte huid, steeds lager en lager, en kwam op een of andere manier onder de stof, tot ik opeens mijn vingers op een warme, stevige bil had.
Haar linkerhand was ook naar beneden gegaan, langs mijn buik, tot de zoom van mijn shirt. Ze tilde hem op, bewoog haar hand er onder, en ging toen weer naar boven, terwijl ze me streelde, betastte, en masseerde, langs mijn buikspieren, via mijn borstkas, naar mijn tepels. Haar rechterhand ging naar boven en streelde mijn haren. En al die tijd bleef haar tong me uitdagen, me betoveren, me tot waanzin drijven.

Eindelijk verbrak ze de kus. Onze gezichten bleven vlak bij elkaar, ze keek me met volle aandacht diep in mijn ogen.
Ik voelde hoe ze haar hand onder mijn shirt vandaan haalde. Haar hand kwam tot rust in mijn kruis en vond zonder moeite mijn harde pik. Ze kneep er in, streelde hem een paar keer speels, en haalde toen haar hand weg.
“Lekker?” vroeg ze simpeltjes, met een ondeugende glimlach.
Ze had me te pakken, en ze wist het.
“Wauw!” was alles wat ik tussen mijn zware hijgen door kon uitbrengen. Ik was me er pijnlijk van bewust dat ik nu precies klonk zoals Ally had geklonken na haar zoen, maar ik was niet in staat iets anders te zeggen.

Toen keek Rhonda demonstratief naar haar borsten, waar mijn rechterhand nog steeds op lag; naar haar achterzijde, waar mijn linkerhand nog altijd in haar nachthemd en op haar kont lag.
“Die mag je nu weghalen,” zei ze plagerig.
Ik haalde overhaast mijn handen weg, als een schooljongen die is betrapt met een vies blaadje, en ik voelde mijn hoofd vuurrood kleuren.
Ze lachte. “Het is oké, Dave, ik plaag alleen maar. Het was fijn wat je deed.”

Toen ik eindelijk weer op adem kwam, keek ik naar haar en gaf haar nog een kusje op haar lippen.
“Goede nacht, Rhonda. Ik moet toegeven, dat was verdorie de beste kus die ik ooit heb gehad.”
Ik wachtte even, en voegde toen toe: “En dat wil wat zeggen.”
“Daar twijfel ik niet aan!” antwoordde ze. “Goede nacht, Dave. Ik wens je fijne dromen.”
Zonder twijfel!

Rhonda stond op en wierp Hannah een minachtende blik toe.
“Jouw beurt!”
Ik zag de twijfel in Hannahs ogen, zag haar onzekerheid. Dus ik gaf haar mijn warmste glimlach.
“Laat je niet gek maken door haar geplaag, Hannah. Zoals ik zonet al zei, ik kus je alleen als je dat zelf wil. En alleen zoals je dat zelf wil. Dit is geen wedstrijd. Dit is alleen maar elkaar welterusten wensen. Je hoeft niet …”
Hannah viel me in de rede: “Maar ik wil wel! Nou je, natuurlijk niet dat,” zei ze, met walging in haar stem, terwijl ze een gebaar maakte in Rhonda’s richting, “maar … iets. Ik weet niet wat.”

Ik klopte op de bank naast me.
“Kom gewoon maar even zitten. Vertel me wat je wil. Of doe het gewoon. Geen druk.”
Ze aarzelde, waardoor ik de tijd had haar slaapkleding te bekijken. Ze droeg een groen nachthemd met korte mouwen, dat haar netjes zou hebben gestaan als ze er niet al uit was gegroeid. Het spande strak om haar borstkas, waardoor de lijnen van haar beha en de vorm van haar borstjes zeer zichtbaar waren. En hij was ook heel kort, tot niet meer dan twee centimeter onder haar kruis.

Ze volgde mijn blik, en gaf toen ongemakkelijk toe: “Ik heb mijn spullen thuis laten liggen, dus ik mocht een oud nachthemd van Cin lenen. Een beetje kinderachtig, nogal strak, maar beter dan niets, toch?”
“Inderdaad,” gaf ik haar gelijk “en ik hoop dat je het niet erg vindt dat ik het zeg, maar ik ben blij dat ik nu zo veel van je benen kan zien. Weet je dat je hele mooie benen hebt?”

Ik had mijn compliment met zorg gekozen. Ze leek erg onzeker, bang om als te preuts te worden beschouwd door de andere meiden. Een compliment over haar borsten zou ongemakkelijk voor haar zijn geweest. Haar gezicht was mooi genoeg, maar dat had ik uiteraard al de hele avond gezien. Een compliment over bovenbenen was spannend genoeg dat ze moest blozen, het was geloofwaardig omdat ze inderdaad eerder niet zichtbaar waren geweest, en het was makkelijk voor me om dit te zeggen omdat het gewoon waar was. Hannah bracht duidelijk meer tijd in de zon door dan haar zus, maar ze leek me ook sportiever. Haar dijen waren heerlijk gebruind, haar huid leek zuiver en zacht, en haar benen waren slank en gespierd.
Ze glimlachte, en ging toen naast me zitten.

Ik draaide mijn hoofd naar het hare en gaf haar een kusje op haar voorhoofd.
“Nee, dat is te kinderachtig. Ik wil …”
“Wil jij? Of denk je dat je wel moet, omdat zij …”
“Nee, ik wil … nou ja, meer dan dit. Maar deze positie … kan ik ook op je schoot komen?”
“Natuurlijk, Hannah.”

Ik was in de verleiding om haar zelf op te tillen en op mijn schoot neer te zetten, maar was bang dat ik haar dan zou aanraken op plaatsen die zij niet wilde. Dus ik wachtte tot ze opstond en weer ging zitten. Ik had verwacht dat ze de zijzadelpositie zou gebruiken, zoals Savannah had gedaan, maar in plaats daarvan koos ze ervoor om schrijlings op me te zitten, net als Cindy. Behalve dat ze niet zo ver naar voren schoof, maar haar kont op mijn knieën hield.
Ze had duidelijk niet in de gaten dat haar nachthemd een beetje te kort was voor deze positie. De zoom was wat omhoog gekropen, en ik had een uitstekend uitzicht op haar slipje, waarvan de stof wat te dun was zodat haar kamelenteen zichtbaar werd. Ik voelde mijn pik reageren toen ik door de stof de vorm van haar venusheuvel en haar spleetje zag, en me voorstelde dat ze daar kaal moest zijn, om zo’n geprononceerde kamelenteen te maken.

Ik wilde niet dat ze merkte waar ik naar keek, wat ze liet zien. Ik dwong mezelf om omhoog te kijken, in haar grote bruine ogen. Ik zag dat ze nog steeds twijfelde, zag haar mentale tweestrijd.
Had ze inderdaad nog niet besloten wat ze wilde? Of had ze al een idee, maar durfde ze het niet te vragen?

“Misschien kan ik helpen?” stelde ik zachtjes voor.
“Laat me maar iets proberen, en als je het niet fijn vindt dan stop ik.”
Ze knikte, blij dat ze verlost was van de last om te moeten kiezen.
Ik liet mijn linkerhand op het bovenste deel van haar dij rusten, genoot van de zachte, zijdeachtige structuur van haar huid. Ik dwong mezelf hem daar te laten liggen en niet te gaan stelen. Ik krulde de wijsvinger van mijn rechterhand onder haar kin en duwde zachtjes haar hoofd naar boven, en bewoog me toen naar haar toe, langzaam, lippen gesloten, ogen open.
Ik wachtte even vlak voordat onze lippen elkaar raakten, om haar de tijd te geven om te wennen aan het gevoel van mijn nabijheid, van mijn adem op haar gezicht. Ze sloot haar ogen. Ik bewonderde dit opmerkelijke vertoon van vertrouwen en overlevering. Ik bewoog nog wat dichterbij, raakte haar lippen zachtjes met de mijne, en hield ze daar een seconde of twee. En toen nam ik weer afstand.

Ze zuchtte. Een diepe zucht.
“Dat voelde fijn,” fluisterde ze, “nog eens?”
Ik herhaalde de zoen, waarbij ik deze keer onze lippen wat steviger tegen elkaar duwde. Nog steeds zachtjes, maar iets minder zachtjes dan de vorige keer. Ik hield de zoen iets langer aan, misschien drie of vier seconden, voordat ik weer afstand nam. Toen fluisterde ik: “Hou je ogen nog even dicht, alsjeblieft,” en streelde toen heel zachtjes haar oogleden met mijn lippen. Eerst rechts. Toen links. En daarna er tussen in, waar ik een kus op haar neus drukte.
“Fijne dromen, Hannah. Blijf alsjeblieft de zuivere en prachtige persoon die je bent.”
Ze opende haar ogen en keek me dankbaar aan.
“Bedankt, Dave. En jij ook een fijne nacht.”

Hannah stond op. De andere meiden waren al op weg naar boven.
Cindy had haar overhemd al uitgedaan. Ze droeg hem aan een vinger, achteloos over haar schouder geworpen. Ik kon niet anders dan genieten van de slanke vorm van haar rug, haar gladde huid. En daaronder haar stevige, ronde kontje, strak omsloten door haar onderbroekje, dat zachtjes meebewoog met haar stappen.
Zou ik haar borsten gezien hebben als ik niet zo lang in Hannahs ogen had gekeken? Of had ze zich eerst omgekeerd en daarna pas haar overhemd uitgedaan? Waarom had ze überhaupt gekozen om haar overhemd hier uit te doen, dat had ze ook boven in haar kamer kunnen doen. Had ze gehoopt dat ik het zou zien?

Ik vroeg me af of ze, misschien, zich nog eens zou omdraaien voordat ze de kamer uit was. Om er zeker van te zijn dat ik haar borstjes zou zien.
Misschien doet ze dat als je haar roept. Oh, hou je kop!

En toch … “Goede nacht, meiden!” zei ik nog één keer.
Cindy stopte. Keerde. Haar hoofd, alleen haar hoofd. Ik zag een sluwe glimlach.
Ze knipoogde en blies me een kusje toe. Toen draaide ze zich weer naar voren en volgde de andere meiden naar haar kamer.